Bijna student-af, op weg naar ... #13

quote:

Op zondag 12 juni 2016 11:24 schreef Deezertje het volgende:

Komende week weer een gesprek met de PO, als het goed is weet ik de uitslag van school dan, dus kunnen we kijken naar stappen als het mogelijk toch niet gehaald blijkt en ik eventueel weer in een depressie belandt, want ik voel aan alles dat ik helemaal klaar ben met school en het mij belemmert om stappen te zetten (werken etc.). Ik reageer al op woningen maar hier is de vraag groot, dus als ik een baan heb kan ik daar ook gaan zoeken.

Setting yourself up for depression, dit.

Selffulfilling prophecy. Weleens van gehoord?

quote:

Op zondag 12 juni 2016 11:24 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Komende week weer een gesprek met de PO, als het goed is weet ik de uitslag van school dan, dus kunnen we kijken naar stappen als het mogelijk toch niet gehaald blijkt en ik eventueel weer in een depressie belandt, want ik voel aan alles dat ik helemaal klaar ben met school en het mij belemmert om stappen te zetten (werken etc.). Ik reageer al op woningen maar hier is de vraag groot, dus als ik een baan heb kan ik daar ook gaan zoeken.

Je moet ook vooral geen plan B verzinnen om een depressie te voorkomen voor het geval je het niet haalt. Afwachten is echt het beste als je weet dat een depressie op de loer ligt.

Zoals CC al zegt, als je nu al negatieve gedachten hebt over die mogelijke depressie, werk je die alleen maar in de hand. Beter is het om positievere gedachten te hebben. Dat maakt vaak dat je ook wat vriendelijker overkomt en mensen mogelijks contact met je zoeken.

Ik ben ook aan het struggelen met m'n laatste loodjes en kan je verzekeren dat het wel of niet halen van je school totaal, maar dan ook totaal geen invloed gaat uitoefenen op je sociale leven, maar hou vooral jezelf voor de gek zodat je naderhand weer kunt zeuren.

Simpele cognitieve therapie zou al zoveel kunnen helpen. Leren om dingen om te draaien, niet alles automatisch negatief en fatalistisch bejegenen, maar de positieve kant van de medaille leren herkennen. Hoe jij in het leven staat is van enorme invloed op hoe je leven zich voortzet.

quote:

Op zondag 12 juni 2016 11:36 schreef Copycat het volgende:
Simpele cognitieve therapie zou al zoveel kunnen helpen. Leren om dingen om te draaien, niet alles automatisch negatief en fatalistisch bejegenen, maar de positieve kant van de medaille leren herkennen. Hoe jij in het leven staat is van enorme invloed op hoe je leven zich voortzet.

Je ziet het al aan zijn manier van praten. 'De dag doorkomen', 'Weer een avond overleeft'. Alsof leven op zich al een zware taak voor hem is.

quote:

Op zondag 12 juni 2016 11:39 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Je ziet het al aan zijn manier van praten. 'De dag doorkomen', 'Weer een avond overleeft'. Alsof leven op zich al een zware taak voor hem is.

Misschien is dat ook wel zo voor hem. Al de meer reden professionele hulp te zoeken.

quote:

Op zondag 12 juni 2016 11:39 schreef Bananenpap het volgende:

Je ziet het al aan zijn manier van praten. 'De dag doorkomen', 'Weer een avond overleeft'. Alsof leven op zich al een zware taak voor hem is.

Ja, alles is negatief, pessimistisch en een enorme opgave. En dan is Deezertje ook nog een weer- en willoze speelbal van de wereld en alles wat daarin gebeurt. Met zo'n levensinstelling blijft je leven een eenzaam tranendal. Hoe hard je ook roept 'altijd in voor wat leuks!'. Het is zo zonde.
Neem de verantwoordelijkheid voor je leven eindelijk eens in eigen handen en onderken dat je wel wat hulp kunt gebruiken om vastgeroeste dogma's in te ruilen voor verfrissende, nieuwe inzichten.

Gelukkig is het al dan niet halen van je scriptie niet meer in zijn eigen hand. Zal me niets verbazen als daar ook een reden van je vertraging ligt, want dan moet je de controle opgeven en daar wordt je heel onzeker, en negatief, van.

Die negatieve houding zou ik ook krijgen van sociale isolatie. De school is in mijn ogen iets om je minder druk om te maken? Het zijn de laatste opdrachten. Als je je scriptie mag inleveren heb je in principe voldoende. Het verdedigen ervan zorgt normaal voor de afronding naar boven of naar beneden. Ik ga het dan ook niet eens over herkansingen hebben, want dat is niet relevant nu. Zal voor je duimen. De dieptes waar jij vandaan moet komen is dit al een prestatie opzich.

Ik hoop dat je snel doorpakt met mensen aanspreken en dat de lol die je daar in krijgt de beloning is. Dat zou een ontwikkeling als mens zijn die minstens even veel waard is als mens als het halen van je diploma.

quote:

Op zondag 12 juni 2016 01:36 schreef Deezertje het volgende:
Ja, ik kan ook naar een feest gaan of een hobbyclub, maar ik weet nog steeds niet wat voor hobby of welk werk. Supermarkt werk je met 16-jarigen en die moeten niks hebben van een 25-jarige, en de horeca tja.. zie ik mezelf niet echt in werken.

Ga eens op onderzoek uit op het internet, nu heb je daar de tijd voor Er zijn genoeg hobbies en baantjes, er zijn er vast wel die bij je passen.

Ik zou je nu helemaal niet druk maken over plan B en er allereerst vanuit gaan dat plan A slaagt. Mocht dit dan niet het geval zijn kun je je altijd nog over plan B druk maken. Het is lastig, ik weet het en ik heb me ook kapot gestresst over mijn laatste bachelorvak vorig jaar. Maar je kan pas een backup in werking zetten als je écht zeker weten dat het oorspronkelijke plan niet gelukt is.

Voor nu is het afwachten, er zijn al twee voldoendes terug dus er is goede hoop dat dit gewoon tot een goed einde komt. Dat kan ook onverwacht zo zijn (mijn laatste vak heb ik toen gehaald met een hoger cijfer dan verwacht, dit terwijl ik verwachtte dat ik het nooit zou kunnen halen).

quote:

Op zondag 12 juni 2016 11:30 schreef Elvi het volgende:

[..]

Je moet ook vooral geen plan B verzinnen om een depressie te voorkomen voor het geval je het niet haalt. Afwachten is echt het beste als je weet dat een depressie op de loer ligt.

dit ja.
maar hieruit blijkt dat deezertje niet eens wat een depressie is, tot je er een meemaakt.

somber en stronteigenwijs ja.
depressief nee dat zeker niet

quote:

Op zondag 12 juni 2016 11:36 schreef Copycat het volgende:
Simpele cognitieve therapie zou al zoveel kunnen helpen. Leren om dingen om te draaien, niet alles automatisch negatief en fatalistisch bejegenen, maar de positieve kant van de medaille leren herkennen. Hoe jij in het leven staat is van enorme invloed op hoe je leven zich voortzet.

eens..
en ik ben deezertje nu al zo zat dat ik niet eens zin heb om hem uit te leggen wat ik er geleerd heb.

als hij liever 'depressief' wil worden, ipv hulp te zoeken, ga je gang.

parels voor de zwijnen noemen ze dat

Pfff, gast. Je hebt al je fucking opdrachten ingeleverd, hebt nu vrije tijd genoeg en zit je nu maar daadwerkelijk naar de klok te kijken en te wachten tot de uitslag?

Waarom blijf je trouwens maar nieuwe delen openen? Het is elke keer hetzelfde riedeltje, met amper veranderingen. Ja af en toe iemand aanspreken, maar je mindset is nog steeds hetzelfde. Je ziet naar mijn mening de relatie van mens tot mens als een of ander mathematisch model waarin input X output Y oplevert. Dat bevestig je keer op keer omdat je hier dan weer vraagt dat een uitspraak of actie van iemand betekend dat je nu mag bellen, of het een uitnodiging is om onaangekondigd langs te gaan zoals bij die Franse dame.

Ik denk dat je jezelf alleen maar een podium verschaft voor aandacht hier en een manier om de realiteit te ontwijken en lekker in de virtualiteit kan zijn. Een plek waar mensen weten wie je bent en keer op keer advies geven. Volgens mij houd FOK! jou alleen maar terug, een soort escape from reality. Hier zal natuurlijk ook niet op gereageerd worden omdat dit te kritisch is, ik ga in ieder geval stoppen met geven van tips en meningen. Gaat al maanden zo en er blijven maar excuses komen. Het is altijd maar dat er iets in de weg staat. Nu is het je studie en als je die afhebt dan ben je in jouw ogen eindelijk vrij en kan je de persoon zijn wie je bent. Nou, hier een voorspelling:

Als jij klaar bent met je studie is het volgende obstakel een baan. Dan gaat het hier weer weken over dat als je nou maar eens een baan vond je eindelijk aan jezelf kan gaan werken etc. Dat de hele zoektocht naar een baan je belemmerd in je eigen ontwikkeling en sociale capaciteiten.

Deezer, waarom raad je andere users, met soortgelijke problemen, in andere topics aan om wel professionele hulp te zoeken, terwijl je dit zelf blijft weigeren?

quote:

Op zondag 12 juni 2016 12:46 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Hmm stappen nemen is een nieuwe (onbekende) fase ingaan. Als alles lukt moet ik inderdaad wel solliciteren, op mezelf etc. Niet dat ik dat nu niet wil maar een relatie aangaan is ook jezelf blootgeven, accepteren dat de ander jou neemt zoals je bent. voor nu kan ik dat zelf nog niet eens en krijg ook geen bevestiging van anderen. Alleen mensen die zelf in een relatie zitten dus zelf nergens te vrezen over hebben.

een relatie heb je met zijn tweeen.
dus dat betekent dubbel zoveel verantwoordelijkheden en dubbele kwetsbaarheid..denk daar maar eens aan

ga volgend jaar kerst maar eens denken of jouw schouders dat kunnen dragen.
een vrouw zal jow momenteel nog geen doos eieren toevertrouwen.
nou ja, een normale vrouw dan.

quote:

Op zondag 12 juni 2016 12:46 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Hmm stappen nemen is een nieuwe (onbekende) fase ingaan. Als alles lukt moet ik inderdaad wel solliciteren, op mezelf etc. Niet dat ik dat nu niet wil maar een relatie aangaan is ook jezelf blootgeven, accepteren dat de ander jou neemt zoals je bent. voor nu kan ik dat zelf nog niet eens en krijg ook geen bevestiging van anderen. Alleen mensen die zelf in een relatie zitten dus zelf nergens te vrezen over hebben.

Jantje bevestiging ook weer. Regel nummer 1: Je hebt geen zekerheid in het leven. Je geeft aan dat je het zelf niet kan, waarom denk je dat je vanuit je zelf naar jaren opeens gaat veranderen. Maar vooral blijven denken dat een baan of studie je hier bij helpen

Ik wens je veel geluk en succes, je zal het nodig hebben. I'm out, peace!

quote:

Op zondag 12 juni 2016 13:09 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Hoe is eenzaamheid niet mijn probleem als ik niemand heb om dingen mee te ondernemen en met een half treurig oog naar al die stelletjes kijk of meiden die net voor je neus met een ander vandoor gaan?

Het is een probleem dat ontstaat dóór je ASS. Als je niet wilt leren omgaan met ASS, dan heb je een hele lange weg te gaan .

Begin van de week zat je in een goede vibe, probeer die weer terug te vinden. Dat kan je heus, maar daar heb je wel iemand voor nodig om mee te praten. Iemand die je verder helpt. En dan bedoel ik niet FOK!.