Gewoon stoppen met gaan, dan stoppen ze ook met komen.quote:Op zondag 22 mei 2016 08:58 schreef halfway het volgende:
Ik wil stoppen met verjaardagen vieren en bezoeken, het verplichte daarvan staat mij niet aan. Naar een verjaardag na een drukke werkdag van een familieleden die je al jaren niet moet en daar dan een beetje schijnheilig gaan zitten doen.
Of je eigen verjaardag dat mensen menen te moeten komen en na een uurtje toch weer weg zijn, nee ik kap ermee.
Wie heeft hier ervaring mee?
Of dat de groenteboer naar een ander dorp is verhuisd.quote:Op dinsdag 24 mei 2016 10:03 schreef Bananenpap het volgende:
Ik ga alleen naar de verjaardagen van vrienden en familieleden waar ik een klik mee heb. Verschrikkelijk om in een kringetje te zitten met mensen waar je geen intellectuele verbinding mee hebt, met een schaaltje kaasblokjes in het midden met gesprekken over de nieuwe schutting van de buren van persoon X.Zelf hou ik nooit verjaardag, ik heb het geluk dat mijn verjaardag altijd met een festival valt, dus gaan we daar heen met een vriendengroep.
ja precies, ts moet gewoon doen wat andere mensen willen, tegen zijn zin in, ja prima advies!quote:Op dinsdag 24 mei 2016 09:23 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Je eigen verjaardag hoef je niet te vieren en als je bang bent dat mensen op je stoep staan, is het een prima moment om even ergens onder te duiken waar je het wel leuk hebt. Misschien wel even handig om vooraf te melden dat je besloten hebt het niet meer te willen vieren, voor mensen denken dat je hen persoonlijk mijdt of ergens in een greppel ligt ofzo.
Dat jij niet zo aan jouw verjaardag hecht of de familieleden die dan bij anderen over de vloer komen is één ding, maar hoe de jarige dat ervaart is weer iets anders. Ik zou er een beetje mee oppassen om maar niet meer te komen, omdat jij het kut vindt. Voor sommige mensen is het dusdanig belangrijk om iedereen even bij elkaar te hebben, dat hen dat uurtje ontzeggen misschien wel enorm kwetsend is. Moet je de jarige niet, dan is dat misschien niet zo een probleem. Maar indien je de jarige wel mag en laat zien dat je zoiets niet voor hen over hebt, dan kun je misschien omgekeerd ook minder tot niets verwachten op een ander moment dat weer belangrijk voor jou is.
Moraal van het verhaal: Praat met elkaar, waarom enzo en kijk of er een mouw aan te passen valt. Bijvoorbeeld door op een ander tijdstip af te spreken, zodat je de meute ontloopt maar toch de heuglijke gebeurtenis met de jarige kan vieren. Ofzo.
Dit idd.quote:Op donderdag 26 mei 2016 17:14 schreef Villas__Rubin het volgende:
Ik ben er ook een lang geleden mee gestopt. Althans, de verjaardagen waar je naartoe gaat vanuit een of ander moreel plichtsgevoel. Daar doe ik niet meer aan. Leuke verjaardagen waar ik zelf echt graag naartoe wil wel. Maar ik ga me niet meer in kringen begeven waar ik liever niet wil zijn.
Dit zijn echt geweldige tips. Als je een fijn sociaal leven wilt hebben, moet je heel veel liegen en ten koste van alles voorkomen dat je je eigen mening uit en/of voor jezelf opkomt.quote:Op dinsdag 24 mei 2016 07:39 schreef Ouder1 het volgende:
Ik kan me goed voorstellen dat wanneer je een familie hebt die verjaardagen als heilig ziet, je het verjaardag bezoek ook als een verplichting beschouwd.
De enige oplossing die een beetje werkt is je er rustig van distantiëren. Plotsklaps helemaal niet meer gaan en je eigen verjaardag niet meer vieren zal ws tot spanningen in je familie leiden. Afbouwen is dan beter. Begin met de verjaardagen die je het ergste vindt; als men er naar vraagt kan je redenen opgeven als 'te moe', 'te druk', 'moest bijkomen van drukke week' en 'oeps, sorry, vergeten'.
Je eigen verjaardag is eigenlijk heel simpel; houd geen feest. Nodig niemand uit. Uiteraard zullen een aantal mensen je gaan vragen wanneer je het viert en dan zeg je dat je geen feest geeft maar als ze willen komen dan zijn ze welkom. Plan het dan zo dat ze verspreid over 1 of 2 weken komen en ze niet allemaal tegelijk hebt (anders hebben zij toch dat 'feest' idee). Geen gebak, geen hapjes en geen knabbels. Ik geef het dan 2 jaar en dan blijft alleen de hardcore groep over (bv je ouders, broer/zus).
Lekker pittig. Hou ik van.quote:Op vrijdag 27 mei 2016 00:18 schreef FANN het volgende:
Ik heb vorig jaar voor het eerst sinds járen mijn verjaardag weer gevierd en ik vond het héérlijk.
Ik had er wel een goede reden voor, maar ik ben héél blij dat ik het gedaan heb en al mijn broer en
zussen, 8 stuks waren er, nu zijn het er nog 7, maar misschien dat ik het dit jaar wel wéér doe.
Volgens mij raad ik aan om een middenweg te zoeken, maar goed. Doe dan maar lekker egocentrisch, zolang je maar niet jankt over de gevolgen..quote:Op donderdag 26 mei 2016 16:44 schreef fs180 het volgende:
[..]
ja precies, ts moet gewoon doen wat andere mensen willen, tegen zijn zin in, ja prima advies!
Dat noemen ze 'een leugentje om bestwil'.quote:Op donderdag 26 mei 2016 23:59 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Dit zijn echt geweldige tips. Als je een fijn sociaal leven wilt hebben, moet je heel veel liegen en ten koste van alles voorkomen dat je je eigen mening uit en/of voor jezelf opkomt.
Ik denk dat wat jij zegt, maar ook wat de persoon zegt waar jij op reageert goeie punten zijn.quote:Op vrijdag 27 mei 2016 09:30 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Dat noemen ze 'een leugentje om bestwil'.
Waar komt toch dat idee vandaan dat het altijd het beste is om keihard, recht voor de raap, te zeggen waar het op staat? Geen notie dat je dan onnodig mensen kwetst? In sommige families zijn verjaardagen nu eenmaal 'heilig'. Niet gaan omdat je 'geen zin hebt' is dan een afwijzing van de persoon die zijn/haar verjaardag viert. Daar hoef je het natuurlijk helemaal niet mee eens te zijn (jou gaat het alleen om zo'n viering die je niet aanstaat) maar zo wordt het door zo'n familie dan wel ervaren. Is dat dan wat je bereiken wilt? Dat je mensen kwetst? Want dan blijf jij tenminste zo 'lekker eerlijk'?
Ik vind dat nogal egoïstisch, narcistisch zelfs.
En ik denk dat het aan het ver-individualiseren van de maatschappij ligt. Alles draait om het 'ik' en verbinding is alleen goed zo lang het winst voor het 'ik' oplevert.quote:Op vrijdag 27 mei 2016 09:38 schreef FANN het volgende:
Ik heb het idee dat mensen het enorm ''hip'' vinden om een hekel aan verjaardagen te hebben
Nou vooral dat eerste ja. Het geen zin-argument klinkt zo egocentrisch en lui, al heb je natuurlijk wel verschillende gradaties in geen zin hebben en de oorzaken daarvoor..quote:Op vrijdag 27 mei 2016 10:44 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
En ik denk dat het aan het ver-individualiseren van de maatschappij ligt. Alles draait om het 'ik' en verbinding is alleen goed zo lang het winst voor het 'ik' oplevert.
Het in familiekring vieren van verjaardagen is een vorm van 'verbinding' die ten faveure is van de 'groep'; de familie. Die familie kies je niet op basis van de winst die het het 'ik' oplevert zoals je een vriendenkring kiest omdat je jezelf in die periode van je leven prettig voelt bij die mensen met als gemene deler meningen, levenswijze of interesses. Die familie heb je zonder daarvoor gekozen te hebben. Vroeger, toen de groep nog van belang was, was je familie je basis, je haven en je thuisfront waar je altijd op terug kon vallen en die je zelf ook opving. In een individualistische maatschappij wordt je niet opgevangen en vang je niet op en dus heeft de familie ook geen waarde meer.
Best bitter om dat te moeten constateren.
Vier m'n eigen verjaardag al 15 jaar niet meer en ook komend weekend gaat het lekker zonder feest aan me voorbij. Moeder en zussen (en schoonfamilie) vragen elk jaar nog of ik het vier en elk jaar is het antwoord 'nee'.quote:Op vrijdag 27 mei 2016 10:44 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
En ik denk dat het aan het ver-individualiseren van de maatschappij ligt. Alles draait om het 'ik' en verbinding is alleen goed zo lang het winst voor het 'ik' oplevert.
Het in familiekring vieren van verjaardagen is een vorm van 'verbinding' die ten faveure is van de 'groep'; de familie. Die familie kies je niet op basis van de winst die het het 'ik' oplevert zoals je een vriendenkring kiest omdat je jezelf in die periode van je leven prettig voelt bij die mensen met als gemene deler meningen, levenswijze of interesses. Die familie heb je zonder daarvoor gekozen te hebben. Vroeger, toen de groep nog van belang was, was je familie je basis, je haven en je thuisfront waar je altijd op terug kon vallen en die je zelf ook opving. In een individualistische maatschappij wordt je niet opgevangen en vang je niet op en dus heeft de familie ook geen waarde meer.
Best bitter om dat te moeten constateren.
Ow ja. Zat. Niemand miste mij en ik miste niemand. Maar goed. Van mij werd bij elk bezoek verwacht dat ik gratis family tech support ging leveren. Toen ze dat ook op begrafenissen gingen doen hield ik op met sociaal doen.quote:Op zondag 22 mei 2016 08:58 schreef halfway het volgende:
Ik wil stoppen met verjaardagen vieren en bezoeken, het verplichte daarvan staat mij niet aan. Naar een verjaardag na een drukke werkdag van een familieleden die je al jaren niet moet en daar dan een beetje schijnheilig gaan zitten doen. Of je eigen verjaardag dat mensen menen te moeten komen en na een uurtje toch weer weg zijn, nee ik kap ermee.
Wie heeft hier ervaring mee?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |