NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Hmm, dan kan die beter een verbond sluiten met allerlei andere landen zoals Japan, Zuid-Korea, Maleisië, Indonesië, Vietnam en Taiwan die het ook aan de stok hebben met China. De politiek van China zorgt voor dat het een kwestie van tijd is voordat al die landen samen gaan werken tegen haar imperialisme. China is oppermachtig tegen een van die landen maar als het een verbond van landen gaat worden dan wordt het al snel een ander verhaal.quote:Op maandag 16 mei 2016 20:32 schreef Eenskijken het volgende:
succes als hij een flag gaat planten op die eilanden die china zich toeeigentchina is snel klaar met dit soort figuren.
Haags Hof bepaalt over explosief conflict in Zuid-Chinese Zee
Een experimentele X-47B maakt zich op het vliegdekschip USS George H.W. Bush op voor een vlucht. De X-47B moet leiden tot een robotwapen die zelfstandig missies kan uitvoeren.
Deze week stuurde de Amerikaanse marine de USS William P. Lawrence naar wat China Yongshu Jiao noemt en wat internationaal wordt aangeduid met de naam Fiery Cross-rif. Die naam is misleidend. Dit is namelijk geen rif meer, maar een kunstmatig eiland voorzien van een haven en een landingsbaan.
Niet geheel toevallig voer het Amerikaanse geleidewapenfregat door de zogeheten 12-mijlszone. De Verenigde Staten willen daarmee laten zien dat het China’s territoriale claim op het opgespoten eiland niet accepteert. Volgens de Amerikanen kunnen landen niet zomaar in open zee eilanden creëren en die tot hun grondgebied verklaren. China daarentegen claimt dat het rif altijd al tot de Volksrepubliek behoorde, en daarmee ook het eiland dat op die plek is opgespoten.
Escalatie
De Amerikanen sturen sinds oktober vorig jaar geregeld militaire schepen en vliegtuigen naar rotspuntjes en zandbanken in de Zuid-Chinese Zee die de afgelopen jaren door China tot eilandjes zijn getransformeerd. De Verenigde Staten noemen dat vrijheid van navigatie-oefeningen. Die naam moet duidelijk maken dat ze gebeuren in open zee, en niet in territoriale wateren. De Australiërs en Japanners doen dat trouwens ook, maar maken dat doorgaans niet wereldkundig.
Waar de Chinezen de voorgaande keren rustig reageerden (de Chinese marine zond zelfs over de radio een vriendelijk ‘see you next time’ naar hun Amerikaanse collega’s) en zich beperkten tot diplomatiek protest, werden ditmaal marineschepen en straaljagers op het fregat afgestuurd. Een nieuwe escalatie in wat wel het gevaarlijkste kruitvat van de wereld wordt genoemd. Vooralsnog heeft niemand de vinger aan de trekker, maar de kans op onbedoelde ongelukken wordt zo wel steeds groter.
Knauw
De gevolgen van een militair conflict in deze regio zullen gigantisch zijn. Hier lopen de belangrijkste handelsstromen van de wereld. Als hier de wapens klinken komt de internationale handel grotendeels tot stilstand en zal de wereldeconomie een geweldige knauw krijgen.
Overal in de wereld waar de machtsbalans verandert, nemen de spanningen aan de randen van de invloedgebieden toe. Dat is niet anders in de Zuid-Chinese Zee. China domineert Zuidoost-Azië in economisch opzicht en gedraagt zich in toenemende mate als een regionale grootmacht die nadrukkelijk voor zijn belangen opkomt. Dat botst met andere landen in de regio en hun westerse bondgenoten.
Schrikken
Wat de situatie gevaarlijk maakt, is het onwrikbare geloof in het eigen gelijk van de betrokken partijen. Politici, generaals en wetenschappers hebben zich allemaal ingegraven langs patriottistische lijnen. Het is elke keer weer schrikken als je volwassenen over de stipjes op de kaart hoort praten. Elke nuance wordt beschouwd als een teken van zwakte die de ander de kans geeft nieuwe piketpaaltjes te slaan.
Binnenkort doet het Permanente Hof van Arbitrage in Den Haag uitspraak over een zaak die de Filipijnen aanhangig hebben gemaakt. De Filipijnse regering heeft in maart 2014 bij het VN-hof een arbitrageverzoek ingediend. Strikt genomen gaat die over de omvang en het gebruik van de exclusieve economische zone van de Filipijnen. Een juridisch handigheidje. Want in het gebied liggen ook eilandjes, riffen en zandplaten waarvan China vindt dat die tot hun territoir behoren. In feite is het arbitragehof dus gevraagd een uitspraak te doen over de vraag of door China betwist territoir tot de Filipijnen behoort.
Bibbers
De landen in de regio kijken reikhalzend uit naar de uitspraak. Als de Filipijnen gelijk krijgen, zullen waarschijnlijk ook Vietnam en Indonesië een arbitragezaak aan het hof voorleggen. Dat idee geeft de leiders in Peking de bibbers.
China heeft alvast duidelijk gemaakt dat het vindt dat het hof niet bevoegd is om over territoriale kwesties te oordelen en dat het daarom een uitspraak naast zich neer zal leggen. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, want als de Filipijnen in het ongelijk worden gesteld, zal Peking niet schromen de uitspraak volop te gebruiken.
Wapengekletter
Hoe dan ook zal de uitspraak grote consequenties hebben. China kan formeel de uitkomst negeren; in de praktijk zal het enorme invloed hebben op de wereldwijde publieke opinie en de regionale veiligheidspolitiek.
Hopelijk leidt de uitspraak niet tot spierballenvertoon en wapengekletter, maar tot inkeer en overleg. China beroept zich erop dat het aan landzijde met twaalf van zijn veertien buurlanden middels vreedzaam overleg tot grensafspraken is gekomen. In sommige gevallen is dat niet meer dan het accepteren van de status quo.
Voor de Zuid-Chinese Zee is dat een aantrekkelijke optie. Schuif de definitieve oplossing van territoriale disputen naar de toekomst en maak praktische afspraken over scheepvaartverkeer, visserij en de gezamenlijke exploitatie van olie- en gasvoorraden. Als China zich als verantwoordelijke regionale grootmacht wil profileren, kan het eigenlijk niet anders.
Bron
Een experimentele X-47B maakt zich op het vliegdekschip USS George H.W. Bush op voor een vlucht. De X-47B moet leiden tot een robotwapen die zelfstandig missies kan uitvoeren.
Een experimentele X-47B maakt zich op het vliegdekschip USS George H.W. Bush op voor een vlucht. De X-47B moet leiden tot een robotwapen die zelfstandig missies kan uitvoeren.Deze week stuurde de Amerikaanse marine de USS William P. Lawrence naar wat China Yongshu Jiao noemt en wat internationaal wordt aangeduid met de naam Fiery Cross-rif. Die naam is misleidend. Dit is namelijk geen rif meer, maar een kunstmatig eiland voorzien van een haven en een landingsbaan.
Niet geheel toevallig voer het Amerikaanse geleidewapenfregat door de zogeheten 12-mijlszone. De Verenigde Staten willen daarmee laten zien dat het China’s territoriale claim op het opgespoten eiland niet accepteert. Volgens de Amerikanen kunnen landen niet zomaar in open zee eilanden creëren en die tot hun grondgebied verklaren. China daarentegen claimt dat het rif altijd al tot de Volksrepubliek behoorde, en daarmee ook het eiland dat op die plek is opgespoten.
Escalatie
De Amerikanen sturen sinds oktober vorig jaar geregeld militaire schepen en vliegtuigen naar rotspuntjes en zandbanken in de Zuid-Chinese Zee die de afgelopen jaren door China tot eilandjes zijn getransformeerd. De Verenigde Staten noemen dat vrijheid van navigatie-oefeningen. Die naam moet duidelijk maken dat ze gebeuren in open zee, en niet in territoriale wateren. De Australiërs en Japanners doen dat trouwens ook, maar maken dat doorgaans niet wereldkundig.
Waar de Chinezen de voorgaande keren rustig reageerden (de Chinese marine zond zelfs over de radio een vriendelijk ‘see you next time’ naar hun Amerikaanse collega’s) en zich beperkten tot diplomatiek protest, werden ditmaal marineschepen en straaljagers op het fregat afgestuurd. Een nieuwe escalatie in wat wel het gevaarlijkste kruitvat van de wereld wordt genoemd. Vooralsnog heeft niemand de vinger aan de trekker, maar de kans op onbedoelde ongelukken wordt zo wel steeds groter.
Knauw
De gevolgen van een militair conflict in deze regio zullen gigantisch zijn. Hier lopen de belangrijkste handelsstromen van de wereld. Als hier de wapens klinken komt de internationale handel grotendeels tot stilstand en zal de wereldeconomie een geweldige knauw krijgen.
Overal in de wereld waar de machtsbalans verandert, nemen de spanningen aan de randen van de invloedgebieden toe. Dat is niet anders in de Zuid-Chinese Zee. China domineert Zuidoost-Azië in economisch opzicht en gedraagt zich in toenemende mate als een regionale grootmacht die nadrukkelijk voor zijn belangen opkomt. Dat botst met andere landen in de regio en hun westerse bondgenoten.
Schrikken
Wat de situatie gevaarlijk maakt, is het onwrikbare geloof in het eigen gelijk van de betrokken partijen. Politici, generaals en wetenschappers hebben zich allemaal ingegraven langs patriottistische lijnen. Het is elke keer weer schrikken als je volwassenen over de stipjes op de kaart hoort praten. Elke nuance wordt beschouwd als een teken van zwakte die de ander de kans geeft nieuwe piketpaaltjes te slaan.
Binnenkort doet het Permanente Hof van Arbitrage in Den Haag uitspraak over een zaak die de Filipijnen aanhangig hebben gemaakt. De Filipijnse regering heeft in maart 2014 bij het VN-hof een arbitrageverzoek ingediend. Strikt genomen gaat die over de omvang en het gebruik van de exclusieve economische zone van de Filipijnen. Een juridisch handigheidje. Want in het gebied liggen ook eilandjes, riffen en zandplaten waarvan China vindt dat die tot hun territoir behoren. In feite is het arbitragehof dus gevraagd een uitspraak te doen over de vraag of door China betwist territoir tot de Filipijnen behoort.
Bibbers
De landen in de regio kijken reikhalzend uit naar de uitspraak. Als de Filipijnen gelijk krijgen, zullen waarschijnlijk ook Vietnam en Indonesië een arbitragezaak aan het hof voorleggen. Dat idee geeft de leiders in Peking de bibbers.
China heeft alvast duidelijk gemaakt dat het vindt dat het hof niet bevoegd is om over territoriale kwesties te oordelen en dat het daarom een uitspraak naast zich neer zal leggen. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, want als de Filipijnen in het ongelijk worden gesteld, zal Peking niet schromen de uitspraak volop te gebruiken.
Wapengekletter
Hoe dan ook zal de uitspraak grote consequenties hebben. China kan formeel de uitkomst negeren; in de praktijk zal het enorme invloed hebben op de wereldwijde publieke opinie en de regionale veiligheidspolitiek.
Hopelijk leidt de uitspraak niet tot spierballenvertoon en wapengekletter, maar tot inkeer en overleg. China beroept zich erop dat het aan landzijde met twaalf van zijn veertien buurlanden middels vreedzaam overleg tot grensafspraken is gekomen. In sommige gevallen is dat niet meer dan het accepteren van de status quo.
Voor de Zuid-Chinese Zee is dat een aantrekkelijke optie. Schuif de definitieve oplossing van territoriale disputen naar de toekomst en maak praktische afspraken over scheepvaartverkeer, visserij en de gezamenlijke exploitatie van olie- en gasvoorraden. Als China zich als verantwoordelijke regionale grootmacht wil profileren, kan het eigenlijk niet anders.
Bron
Maar goed, de man is ook nog socialist dus. Wel een andere type socialisme dan in NL iig.
Een echt verkiezingsprogramma heeft-ie echter niet eens...
Een echt verkiezingsprogramma heeft-ie echter niet eens...
I´m back.
Het is niet zwart-wit, Ryan. Je kunt repressief zijn wat betreft criminelen (rechts) en deels socialist als het aankomt op een verzorgingsstaat.quote:
Maar goed, de man is ook nog socialist dus. Wel een andere type socialisme dan in NL iig.
Een echt verkiezingsprogramma heeft-ie echter niet eens...
Ik denk niet dat er veel verzorgingsstaat is op de Filipijnen of wel?quote:
[..]
Het is niet zwart-wit, Ryan. Je kunt repressief zijn wat betreft criminelen (rechts) en deels socialist als het aankomt op een verzorgingsstaat.
Het is moeilijk om dit soort fenomenen te beoordelen natuurlijk, ander universum.
I´m back.
Haha, we kunnen het ons niet voorstellen hoe arm de Filipijnen zijn. Dan moet je daar op 'vakantie' buiten de resorts. Dan heb je wel ballen nodig, man. Zeker als buitenlander. Die zijn zeker wel sneller prooi van criminele bendes dan de native inwoners. En als je pech hebt dan wordt je gekidnapt door het Moro Islamic Liberation Front (MILF). Dan is het een vrijwel zekere onthoofding na een lange lijdensweg. Interessante documentaire van VICE (een van de beste sites ter wereld als je het mij vraagt). Hebben recent een 'Webby' gewonnen. Zeg maar de Oscars van het internet. Je moet zeker snuffelen op die site. Veel interessante onderwerpen die worden aangesneden. Heel divers en leerzaam.quote:
[..]
Ik denk niet dat er veel verzorgingsstaat is op de Filipijnen of wel?
Het is moeilijk om dit soort fenomenen te beoordelen natuurlijk, ander universum.
http://www.vice.com/nl/video/japans-cemetery-slums-595
Als je ziet hoeveel mensen daar onder de armoedegrens leven, verschrikkelijk!quote:
[..]
Haha, we kunnen het ons niet voorstellen hoe arm de Filipijnen zijn. Dan moet je daar op 'vakantie' buiten de resorts. Dan heb je wel ballen nodig, man. Zeker als buitenlander. Die zijn zeker wel sneller prooi van criminele bendes dan de native inwoners. En als je pech hebt dan wordt je gekidnapt door het Moro Islamic Liberation Front (MILF). Dan is het een vrijwel zekere onthoofding na een lange lijdensweg. Interessante documentaire van VICE (een van de beste sites ter wereld als je het mij vraagt). Hebben nog recent een 'prijs' gewonnen voor leerzaamheid etc.
http://www.vice.com/nl/video/japans-cemetery-slums-595
De houten hutjes waar ze in leven, het simpele eten wat ze hebben (velen hebben zelden groenten omdat ze het niet kunnen betalen), enz. Qua ziekenzorg kunnen echt arme mensen (als ze geluk hebben) ondersteuning aanvragen bij een stichting, hoewel die lang niet altijd genoeg geld geven voor een ziekenhuisbezoek. Arme mensen kunnen op sommige plekken ook gratis bepaalde medicijnen krijgen die over datum zijn, maar het aanbod is ook vrij beperkt.
En sowieso de artsen daar, met name in de public hospitals.....
Triest, voorlopig ook geen verbetering dunkt mij. Zoiets los je gewoon niet op in een paar jaar. Van de Zuid-Oost Aziatische landen hebben de afgelopen decennia vooral Zuid-Korea en Japan zich getransformeerd van een arm agrarisch land na een geïndustrialiseerd eerstewereldland. Natuurlijk China 'wakker geworden' na een lange slaap.quote:Op maandag 16 mei 2016 21:40 schreef ToT het volgende:
[..]
Als je ziet hoeveel mensen daar onder de armoedegrens leven, verschrikkelijk!
De houten hutjes waar ze in leven, het simpele eten wat ze hebben (velen hebben zelden groenten omdat ze het niet kunnen betalen), enz. Qua ziekenzorg kunnen echt arme mensen (als ze geluk hebben) ondersteuning aanvragen bij een stichting, hoewel die lang niet altijd genoeg geld geven voor een ziekenhuisbezoek. Arme mensen kunnen op sommige plekken ook gratis bepaalde medicijnen krijgen die over datum zijn, maar het aanbod is ook vrij beperkt.
En sowieso de artsen daar, met name in de public hospitals.....
China koopt alles daar over, en als de toerisme daar zou instorten door het nieuwe bewind, vrees ik het ergste voor het land. Maar misschien moeten ze weer eerst door een diep dal gaan voor ze zich goed kunnen ontwikkelen, who knows.quote:
[..]
Triest, voorlopig ook geen verbetering dunkt mij. Zoiets los je gewoon niet op in een paar jaar. Van de Zuid-Oost Aziatische landen hebben de afgelopen decennia vooral Zuid-Korea en Japan zich getransformeerd van een arm agrarisch land na een geïndustrialiseerd eerstewereldland. Natuurlijk China 'wakker geworden' na een lange slaap.
Zijn partij heeft ook 0 zetels in de senaat, dus regeren gaat nog een hele tour wordenquote:
Maar goed, de man is ook nog socialist dus. Wel een andere type socialisme dan in NL iig.
Een echt verkiezingsprogramma heeft-ie echter niet eens...
.
Honey ! Take me drunk, i am home !
ik ben bang dat ik eerst een paar jaar op de Filipijnen moet gaan wonen en dan langzaam de geschiedenis, de politieke geschiedenis, cultuur etc etc tot mij moet gaan nemen, om alles een beetje binnen de context te plaatsen.quote:
[..]
Ik denk niet dat er veel verzorgingsstaat is op de Filipijnen of wel?
Het is moeilijk om dit soort fenomenen te beoordelen natuurlijk, ander universum.
En na verloop van tijd kan ik dan een redelijk beeld schetsen en aangeven of de beste man wel of niet binnen de context van de huidige tijd past.
Geen zin in eigenlijk...
vertel 'm nou niet over de harde wereld, die heeft hij nog niet ervaren..quote:Op dinsdag 17 mei 2016 05:31 schreef Donnis het volgende:
[..]
Linkse rakkertjes die vanuit hun luxe situatie wel even denken te kunnen oordelen over een land 11duizend km verderop.
Als de drugsbazen het land vernielen is er geen tijd voor nuance. Onze normen en waarden gelden daar helemaal niet.
Het is een beetje dezelfde beweging als bijvoorbeeld in Amerika met Donald Trump. Donald is volstrekt non-Washington, zoals Duterte non-Manila is.quote:Op dinsdag 17 mei 2016 05:22 schreef Beathoven het volgende:
[..]
ik ben bang dat ik eerst een paar jaar op de Filipijnen moet gaan wonen en dan langzaam de geschiedenis, de politieke geschiedenis, cultuur etc etc tot mij moet gaan nemen, om alles een beetje binnen de context te plaatsen.
En na verloop van tijd kan ik dan een redelijk beeld schetsen en aangeven of de beste man wel of niet binnen de context van de huidige tijd past.
Geen zin in eigenlijk...
M.a.w., men is het Washington kliekje, Manila kliekje, Haagsche kaasstolp zat.
Enerzijds goed dat er eens vanuit een andere hoek geluid komt, aan de andere kant is Duterte een dusdanig vreemde eend in de bijt, dat hij meer vijanden dan vrienden in het Manila kliekje heeft, plus het gegeven dat zijn partij nauweljks tot geen zetels in de senaat heeft, wordt het lasting regeren.
Verder heeft hij al aangegeven dat hij de communisten leiders en partij amnestie wil gaan geven, hetgeen bij het leger en politie ook niet met een juichstemming is begroet, dus de steun van het leger en politie die hij nodig heeft bij zijn andere plannen is ook niet 100%.
BLijft over zijn zwakke gezondheid (plus zijn leeftijd die al boven de 70 is), dus we moeten het maar zien wat er overblijft van de bedoelingen van de beste man.
Honey ! Take me drunk, i am home !
Ik kan wel begrip opbrengen voor de behoefte aan deze aanpak, om de orde een beetje te herstellen. Ook zou ik als Filippijn schijt hebben aan de 'universele' (westerse) mensenrechten, dus als het werkt en de bevolking erachter staat vind ik het helemaal mooi. De vraag is alleen of zijn succes als burgemeester ook kan worden vertaald naar presidentieel succes.
Het is natuurlijk van nogal een andere orde om een stad vrij van criminaliteit, geordend en gedisciplineerd te krijgen dan een heel land. Het feit dat mensen in Davao voelen dat hij zo dichtbij staat, houdt men meer gehoorzaam. Verder is het apparaat waarmee hij werkt kleiner en makkelijker te controleren op misbruik van hun macht. Bij een landelijk centraal gezag zal er waarschijnlijk meer misbruik insluipen en dan is het de vraag of de bevolking van de Filipijnen hem nog zo massaal zal steunen.
Het is natuurlijk van nogal een andere orde om een stad vrij van criminaliteit, geordend en gedisciplineerd te krijgen dan een heel land. Het feit dat mensen in Davao voelen dat hij zo dichtbij staat, houdt men meer gehoorzaam. Verder is het apparaat waarmee hij werkt kleiner en makkelijker te controleren op misbruik van hun macht. Bij een landelijk centraal gezag zal er waarschijnlijk meer misbruik insluipen en dan is het de vraag of de bevolking van de Filipijnen hem nog zo massaal zal steunen.
Artsen zijn echt goed, net als verplegers. Waarom denk je dat Filipino's zo gewild zijn als verplegers en dokters in Amerika? Ze zijn gewend om onder primitieve omstandigheden te werken met veel patiënten. De ziekenhuizen zelf, tsja. Als je het je kan verloorloven: zeer goed. Ik heb twee keer een ziekenhuisbezoek nodig gehad, één keer voor een voedselvergiftiging (eten van stammen in het binnenland gegeten, tjsa) en één keer voor een hele erge tonsillitis die ik had opgelopen in Hong Kong. Prima verzorgd. Dat zijn wel privéklinieken. In de staatsziekenhuizen sterven patiënten omdat een familielid in slaap valt (want dronken) bij handmatig bediende beademingsmachines. Of delen ze met zijn vijven een bed in de Dengue zaal (helaas zeer epidemisch daar).quote:
[..]
Als je ziet hoeveel mensen daar onder de armoedegrens leven, verschrikkelijk!
De houten hutjes waar ze in leven, het simpele eten wat ze hebben (velen hebben zelden groenten omdat ze het niet kunnen betalen), enz. Qua ziekenzorg kunnen echt arme mensen (als ze geluk hebben) ondersteuning aanvragen bij een stichting, hoewel die lang niet altijd genoeg geld geven voor een ziekenhuisbezoek. Arme mensen kunnen op sommige plekken ook gratis bepaalde medicijnen krijgen die over datum zijn, maar het aanbod is ook vrij beperkt.
En sowieso de artsen daar, met name in de public hospitals.....
De sloppenwijken zijn wel lastig om te zien ja. Maar de mensen daar hebben een mate van gastvrijheid en warmte die je hier niet ziet.
Ja ik ben een keer naar een public hospital en een keer naar en private hospital geweest daar. Beiden vond ik absoluut zeer slecht, maar het was ook in the middle of nowhere.quote:
[..]
Artsen zijn echt goed, net als verplegers. Waarom denk je dat Filipino's zo gewild zijn als verplegers en dokters in Amerika? Ze zijn gewend om onder primitieve omstandigheden te werken met veel patiënten. De ziekenhuizen zelf, tsja. Als je het je kan verloorloven: zeer goed. Ik heb twee keer een ziekenhuisbezoek nodig gehad, één keer voor een voedselvergiftiging (eten van stammen in het binnenland gegeten, tjsa) en één keer voor een hele erge tonsillitis die ik had opgelopen in Hong Kong. Prima verzorgd. Dat zijn wel privéklinieken. In de staatsziekenhuizen sterven patiënten omdat een familielid in slaap valt (want dronken) bij handmatig bediende beademingsmachines. Of delen ze met zijn vijven een bed in de Dengue zaal (helaas zeer epidemisch daar).
De sloppenwijken zijn wel lastig om te zien ja. Maar de mensen daar hebben een mate van gastvrijheid en warmte die je hier niet ziet.
De gastvrijheid is inderdaad wel echt super!
O, ja heeft-ie ook nog eens een zwakke gezondheid? Hij ziet er iig patent uit voor iemand van 71.quote:
[..]
Het is een beetje dezelfde beweging als bijvoorbeeld in Amerika met Donald Trump. Donald is volstrekt non-Washington, zoals Duterte non-Manila is.
M.a.w., men is het Washington kliekje, Manila kliekje, Haagsche kaasstolp zat.
Enerzijds goed dat er eens vanuit een andere hoek geluid komt, aan de andere kant is Duterte een dusdanig vreemde eend in de bijt, dat hij meer vijanden dan vrienden in het Manila kliekje heeft, plus het gegeven dat zijn partij nauweljks tot geen zetels in de senaat heeft, wordt het lasting regeren.
Verder heeft hij al aangegeven dat hij de communisten leiders en partij amnestie wil gaan geven, hetgeen bij het leger en politie ook niet met een juichstemming is begroet, dus de steun van het leger en politie die hij nodig heeft bij zijn andere plannen is ook niet 100%.
BLijft over zijn zwakke gezondheid (plus zijn leeftijd die al boven de 70 is), dus we moeten het maar zien wat er overblijft van de bedoelingen van de beste man.
En dan ook nog niet de senaat met zich mee?
I´m back.
Toekomstige Filipijnse president kiest voor Belgische kok
De Bestraffer in actie
De aanstaande president van de Filipijnen, Rodrigo Duterte, heeft iets meer dan een maand voor zijn officiële inhuldiging op 30 juni al iemand aangesteld als zijn persoonlijke kok. Het werd de Belg Peter De Cauwer. Dat meldt VTM Nieuws.
Peter De Cauwer is voedselconsulent, sterrenchef en sterrenbakker. Hij is getrouwd met een Filipijnse en woont er ook al even. Over zijn eventuele aanstelling als kok van de president, is hij alvast enthousiast. ‘Ik kijk er naar uit om hem zijn favoriete gerechten voor te schotelen’, stelt hij.
Zelf beweert hij dat hij graag Filipijns eten kookt en eet. Ook weet De Cauwer al behoorlijk goed wat Duterte wel en niet lust: voor chocolade zou de president al zeker niet te vinden zijn. ‘Ik ben een simpele man’, zegt Duterte. ‘Ik heb genoeg met enkel vlees en rijst.’
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160517_02292917
De Bestraffer in actie
De Bestraffer in actieDe aanstaande president van de Filipijnen, Rodrigo Duterte, heeft iets meer dan een maand voor zijn officiële inhuldiging op 30 juni al iemand aangesteld als zijn persoonlijke kok. Het werd de Belg Peter De Cauwer. Dat meldt VTM Nieuws.
Peter De Cauwer is voedselconsulent, sterrenchef en sterrenbakker. Hij is getrouwd met een Filipijnse en woont er ook al even. Over zijn eventuele aanstelling als kok van de president, is hij alvast enthousiast. ‘Ik kijk er naar uit om hem zijn favoriete gerechten voor te schotelen’, stelt hij.
Zelf beweert hij dat hij graag Filipijns eten kookt en eet. Ook weet De Cauwer al behoorlijk goed wat Duterte wel en niet lust: voor chocolade zou de president al zeker niet te vinden zijn. ‘Ik ben een simpele man’, zegt Duterte. ‘Ik heb genoeg met enkel vlees en rijst.’
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160517_02292917
Beetje flauwekul zo'n poster hè. De man is 71, ziet er weliswaar patent uit, maar kennelijk heeft-ie wel een zwakke gezondheid.quote:
Toekomstige Filipijnse president kiest voor Belgische kok
[ afbeelding ]De Bestraffer in actie
De aanstaande president van de Filipijnen, Rodrigo Duterte, heeft iets meer dan een maand voor zijn officiële inhuldiging op 30 juni al iemand aangesteld als zijn persoonlijke kok. Het werd de Belg Peter De Cauwer. Dat meldt VTM Nieuws.
Peter De Cauwer is voedselconsulent, sterrenchef en sterrenbakker. Hij is getrouwd met een Filipijnse en woont er ook al even. Over zijn eventuele aanstelling als kok van de president, is hij alvast enthousiast. ‘Ik kijk er naar uit om hem zijn favoriete gerechten voor te schotelen’, stelt hij.
Zelf beweert hij dat hij graag Filipijns eten kookt en eet. Ook weet De Cauwer al behoorlijk goed wat Duterte wel en niet lust: voor chocolade zou de president al zeker niet te vinden zijn. ‘Ik ben een simpele man’, zegt Duterte. ‘Ik heb genoeg met enkel vlees en rijst.’
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160517_02292917
Net zo gek als Harrison Ford die over paar jaar weer eens in een vervolg van Indiana Jones gaat spelen.
Of Sly Stallone in die actiefilms van hem.
I´m back.
Even lachen, mensen. Een opinie van een linkse rakker. Zodat we die gedachtegang een beetje kunnen proberen te snappen vandaar deze opinie. Hoe wereldvreemd kan een mens zijn om het veilige West-Europa te projecteren op de Filipijnen. Alsof de Groenlinks-aanpak in de Filipijnen zou werken terwijl Duterte een stad van 1,5 miljoen mensen van extreem onveilig naar een veilige stad heeft getransformeerd. Uiteraard met zijn aanpak maar who cares als de resultaten meer dan prima zijn. Mensenrechten is ook maar een stuk vod van de laatste 50 jaar en is niet absoluut.
Filippijnen. Sla me, Papa Duterte, sla me!
De Filipijnen hebben een nieuwe president gekozen: Rodrigo Duterte. De man was bijna 20 jaar lang burgemeester van de zuidelijke stad Davao en heeft daar orde op zaken gesteld. Zijn orde natuurlijk, met behulp van doodseskaders werden honderden ‘criminele elementen’ neergeknald. Natuurlijk liep dat in de gaten. In het begin van de eeuw waren er luide protesten en Human Rights Watch schreef er in 2008 een rapport over.
Duterte zal het worst wezen, hij spot ermee zoals blijkt uit een televisie-interview van 24 mei 2015, een jaar voordat hij tot president werd verkozen: Am I the death squad? True. That is true. Een paar dagen later zegt hij: Kapag naging presidente ako, magtago na kayo. Yang 1,000 it will reach 50,000. I would kill all of you who make the lives of Filipinos miserable.” (If I become president, hide. That number [of killed] 1,000 will reach 50,000.) Duterte zei later nog: I don’t want to be president. I don’t want to kill people. So don’t elect me as president. [Bron] Scherts en ernst zijn zo verweven in de uitspraken van de man dat het moeilijk wordt in te schatten waar de waarheid precies ligt. Maar ondertussen zijn er de feiten die spreken. Binnenkort heeft de Filipijnen een president die het niet zo nauw neemt met de wetten van zijn eigen land, laat staan dat hij zich bekommert om zoiets onbenulligs als mensenrechten.
De mensen op de Filipijnen zitten er niet mee, want Duterte is een strenge vader en dat is blijkbaar wat de mensen willen: Papa, sla mij, ik heb gezondigd. ‘Zondigen’ is in de eerste plaats: niet gehoorzamen aan het bevoegde gezag, hoe belachelijk de eisen van dat gezag ook zijn. Zo heeft de burgemeester in zijn stad Davao roken verboden, worden ouders gestraft als hun kinderen na tienen nog op straat zijn en worden drugsdealers simpelweg neergeknald. Dat heet gerechtigheid.
Duterte beschouwt zichzelf als een socialist, we zullen zijn economisch programma moeten afwachten om te zien of daar iets van klopt. Feit is dat hij niet tot de rijke elite van zijn land behoort en dat valt bij een aantal linkse groepen goed. Een socialist, daar kun je niet tegen zijn. Ook niet als hij bewezen heeft dat hij met de mensenrechten zijn reet afveegt. Volgens commentator Leandro Legarda Leviste in The Inquirer is Duterte helemaal niet de Aziatische Trump, hij is eerder te vergelijken met Sanders of beter nog Da Silva, de voormalige president van Brazilie: Duterte seems most fittingly “Asia’s Lula da Silva”: a socialist willing to accept free-market policies, a pragmatic leader who can bring inclusive growth. De linkse fracties verzameld in National Democratic Front hebben zich achter hem geschaard. Gelijkheid (althans de belofte daaraan) gaat in het socialisme altijd boven vrijheid.
Waarschijnlijk heeft de in Nederland wonende José María Sison de hand gehad in de aansluiting van het linkse blok bij de familie van Papa Duterte. Joma Sison, dichter, professor, oprichter van een gereviseerde versie van de Communistische Partij van de Filippijnen was rond 1960 een van Dutertes docenten. In de Marcos-tijd werd Sison als leider van het gewapende verzet gevangengezet, kwam na Marcos vrij maar werd blijvend gewantrouwd. Het waren de nadagen van de koude oorlog, het communisme was nog de grote vijand. Sisons paspoort werd hem ontnomen toen hij een rondreis maakte om lezingen te geven, en dat gebeurde net toen hij in Nederland was. Het Nederlanderschap werd hem niet gegund, maar Sison werd en wordt gedoogd omdat hij politiek vluchteling is en als zodanig niet kan terugkeren naar de Filipijnen zolang de vredesbesprekingen niet succesvol zijn afgerond. Jarenlang stond zijn naam op de Internationale Terreurlijst, Vice interviewde hem daarover in 2013. Joma Sison is een typische oude maoist, die ondertussen de Chinezen niet meer steunt vanwege hun ‘imperialistische kapitalistische etc’ koers. Zijn visie op China mag zijn veranderd, zijn taalgebruik en denken stammen uit de Mao-tijd.
Volgens Sison moeten we de boude uitspraken van Duterte zien als een vorm van humor, hij ziet hem als een potentieel goede toekomstige president. Ondertussen ligt Sisons begrijpelijke focus op de vredesbesprekingen tussen de toekomstige regering en zijn oude rebellenleger. Hij wordt algemeen gezien als de man die daar als leidende communist het laatste woord in heeft. Ook wil Joma Sison graag terug naar de Filippijnen zonder daar opnieuw gevangen genomen te worden. Duterte heeft al laten weten dat hij welkom is: I do not begrudge the NPAs [communist New People’s Army] in looking for firearms,” Duterte said at a press conference yesterday. “But when I reach my oath-taking … they must realise I am the government and I am the enemy but I offer my hand in peace and we can talk. (SCMP 16-05-2016)
Het is me een raadsel waarom de Nederlandse journalistiek zich nog niet heeft gemeld bij Sison voor commentaar op de ontwikkelingen. Te druk met onbenulligheden misschien?
http://www.krapuul.nl/pol(...)papa-duterte-sla-me/
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 17-05-2016 19:05:35 ]
Filippijnen. Sla me, Papa Duterte, sla me!
De Filipijnen hebben een nieuwe president gekozen: Rodrigo Duterte. De man was bijna 20 jaar lang burgemeester van de zuidelijke stad Davao en heeft daar orde op zaken gesteld. Zijn orde natuurlijk, met behulp van doodseskaders werden honderden ‘criminele elementen’ neergeknald. Natuurlijk liep dat in de gaten. In het begin van de eeuw waren er luide protesten en Human Rights Watch schreef er in 2008 een rapport over.
Duterte zal het worst wezen, hij spot ermee zoals blijkt uit een televisie-interview van 24 mei 2015, een jaar voordat hij tot president werd verkozen: Am I the death squad? True. That is true. Een paar dagen later zegt hij: Kapag naging presidente ako, magtago na kayo. Yang 1,000 it will reach 50,000. I would kill all of you who make the lives of Filipinos miserable.” (If I become president, hide. That number [of killed] 1,000 will reach 50,000.) Duterte zei later nog: I don’t want to be president. I don’t want to kill people. So don’t elect me as president. [Bron] Scherts en ernst zijn zo verweven in de uitspraken van de man dat het moeilijk wordt in te schatten waar de waarheid precies ligt. Maar ondertussen zijn er de feiten die spreken. Binnenkort heeft de Filipijnen een president die het niet zo nauw neemt met de wetten van zijn eigen land, laat staan dat hij zich bekommert om zoiets onbenulligs als mensenrechten.
De mensen op de Filipijnen zitten er niet mee, want Duterte is een strenge vader en dat is blijkbaar wat de mensen willen: Papa, sla mij, ik heb gezondigd. ‘Zondigen’ is in de eerste plaats: niet gehoorzamen aan het bevoegde gezag, hoe belachelijk de eisen van dat gezag ook zijn. Zo heeft de burgemeester in zijn stad Davao roken verboden, worden ouders gestraft als hun kinderen na tienen nog op straat zijn en worden drugsdealers simpelweg neergeknald. Dat heet gerechtigheid.
Duterte beschouwt zichzelf als een socialist, we zullen zijn economisch programma moeten afwachten om te zien of daar iets van klopt. Feit is dat hij niet tot de rijke elite van zijn land behoort en dat valt bij een aantal linkse groepen goed. Een socialist, daar kun je niet tegen zijn. Ook niet als hij bewezen heeft dat hij met de mensenrechten zijn reet afveegt. Volgens commentator Leandro Legarda Leviste in The Inquirer is Duterte helemaal niet de Aziatische Trump, hij is eerder te vergelijken met Sanders of beter nog Da Silva, de voormalige president van Brazilie: Duterte seems most fittingly “Asia’s Lula da Silva”: a socialist willing to accept free-market policies, a pragmatic leader who can bring inclusive growth. De linkse fracties verzameld in National Democratic Front hebben zich achter hem geschaard. Gelijkheid (althans de belofte daaraan) gaat in het socialisme altijd boven vrijheid.
Waarschijnlijk heeft de in Nederland wonende José María Sison de hand gehad in de aansluiting van het linkse blok bij de familie van Papa Duterte. Joma Sison, dichter, professor, oprichter van een gereviseerde versie van de Communistische Partij van de Filippijnen was rond 1960 een van Dutertes docenten. In de Marcos-tijd werd Sison als leider van het gewapende verzet gevangengezet, kwam na Marcos vrij maar werd blijvend gewantrouwd. Het waren de nadagen van de koude oorlog, het communisme was nog de grote vijand. Sisons paspoort werd hem ontnomen toen hij een rondreis maakte om lezingen te geven, en dat gebeurde net toen hij in Nederland was. Het Nederlanderschap werd hem niet gegund, maar Sison werd en wordt gedoogd omdat hij politiek vluchteling is en als zodanig niet kan terugkeren naar de Filipijnen zolang de vredesbesprekingen niet succesvol zijn afgerond. Jarenlang stond zijn naam op de Internationale Terreurlijst, Vice interviewde hem daarover in 2013. Joma Sison is een typische oude maoist, die ondertussen de Chinezen niet meer steunt vanwege hun ‘imperialistische kapitalistische etc’ koers. Zijn visie op China mag zijn veranderd, zijn taalgebruik en denken stammen uit de Mao-tijd.
Volgens Sison moeten we de boude uitspraken van Duterte zien als een vorm van humor, hij ziet hem als een potentieel goede toekomstige president. Ondertussen ligt Sisons begrijpelijke focus op de vredesbesprekingen tussen de toekomstige regering en zijn oude rebellenleger. Hij wordt algemeen gezien als de man die daar als leidende communist het laatste woord in heeft. Ook wil Joma Sison graag terug naar de Filippijnen zonder daar opnieuw gevangen genomen te worden. Duterte heeft al laten weten dat hij welkom is: I do not begrudge the NPAs [communist New People’s Army] in looking for firearms,” Duterte said at a press conference yesterday. “But when I reach my oath-taking … they must realise I am the government and I am the enemy but I offer my hand in peace and we can talk. (SCMP 16-05-2016)
Het is me een raadsel waarom de Nederlandse journalistiek zich nog niet heeft gemeld bij Sison voor commentaar op de ontwikkelingen. Te druk met onbenulligheden misschien?
http://www.krapuul.nl/pol(...)papa-duterte-sla-me/
[ Bericht 0% gewijzigd door George_Zina op 17-05-2016 19:05:35 ]
Zeker, maar het is meer een poster met knipoog.quote:
[..]
Beetje flauwekul zo'n poster hè. De man is 71, ziet er weliswaar patent uit, maar kennelijk heeft-ie wel een zwakke gezondheid.
Net zo gek als Harrison Ford die over paar jaar weer eens in een vervolg van Indiana Jones gaat spelen.
Of Sly Stallone in die actiefilms van hem.
Ik zie Cees van der Knaap, burgemeester van Ede, al op zo'n posterquote:
[..]
Zeker, maar het is meer een poster met knipoog.
I´m back.
Ja daarom is zijn stad zo veilig en welvarend he?quote:
Dit soort mensen zijn ideaal om je land nog veel verder de vernieling in te jagen, voorop gesteld dat hij zelf niet binnen niet al te korte tijd word doodgeschoten.
Ja, zo'n land en dan een socialist als chef is wel een rampscenario vaak...quote:
Even lachen, mensen. Een opinie van een linkse rakker. Zodat we die gedachtegang een beetje kunnen proberen te snappen vandaar deze opinie. Hoe wereldvreemd kan een mens zijn om het veilige West-Europa te projecteren op de Filipijnen. Alsof de Groenlinks-aanpak in de Filipijnen zou werken terwijl Duterte een stad van 1,5 miljoen mensen van extreem onveilig naar een veilige stad heeft getransformeerd. Uiteraard met zijn aanpak maar who cares als de resultaten meer dan prima zijn. Mensenrechten is ook maar een stuk vod van de laatste 50 jaar en is niet absoluut.
Ben wel benieuwd naar het verhaal van die Sison iig. Voor even veel geld wordt-ie meteen in de boeien geslagen mocht-ie in de Filipijnen aan komen. Beetje moeilijk in te schatten.quote:Het is me een raadsel waarom de Nederlandse journalistiek zich nog niet heeft gemeld bij Sison voor commentaar op de ontwikkelingen. Te druk met onbenulligheden misschien?
http://www.krapuul.nl/pol(...)papa-duterte-sla-me/
I´m back.
Want een land en een stad vergen dezelfde bestuurlijke maatregelen?quote:
[..]
Ja daarom is zijn stad zo veilig en welvarend he?
“The problem with socialism is that you eventually run out of other people’s money.”
