Gebruikt door een 'vriendin', goede keuze en psychiater?

Ten eerste is dit topic niet voor mij. Ik probeer een meid te helpen maar dat gaat met vallen en opstaan en ik zit zelf tegen het randje aan om het op te geven. Ik heb al aardig wat pogingen moeten doen om uberhaupt bij haar door te dringen dat haar manier van aanpak niet werkt en ze lijkt nu eindelijk (op aandringen van mij en anderen) toch in te zien dat dit waarschijnlijk een verstandige keuze is, maar ze durft niet.

Even wat achtergrondinformatie: Ze is bijna 16, heeft in het verleden best wel ernstig aan zelfverwonding gedaan, is vrij onzeker maar laat dit niet altijd merken, angstig op het gebied van verandering, vrij eigenwijs en loopt constant met foute vriendjes rond, we noemen haar M.

M is dus depressief, ook een reden voor dat ze zichzelf snijd, en ziet het leven best wel vaak niet meer zitten om het zo maar te zeggen. Nu heeft ze weer een vriendje een maand of 2, (en die helpt haar natuurlijk supergoed) not Maarja, uit ervaring kan ik vertellen dat dat volgende week over kan zijn, en dan begint de hele shit storm weer.

Nu loopt ze bij een psycholoog al meer dan een jaar, het probleem is alleen dat ze niet eerlijk durft te zijn tegen de psycholoog, omdat ze denkt dat het dan allemaal erger wordt. Ze mag de psycholoog ook niet en ziet er erg tegen op om ernaar toe te gaan.

Nu was ik de reden dat zij naar een psycholoog ging, ik had aan haar vriendin verteld van haar insta account waar niet zulke smakelijke foto's op stonden, die vriendin heeft het aan haar moeder verteld en die moeder heeft het aan de ouders van haar verteld. Toen dacht ik van okay, het komt nu eindelijk goed.

Toen ben ik dus leuk met allerlei ziektes uitgescholden en een maand op block gezet door haar omdat ik het verteld had Ze haatte me, vertrouwde me niet meer etc. terwijl ik haar probeerde te helpen. Iedereen vond het goed wat ik deed behalve zij en een of andere vage vriendin die zelf ook in dezelfde schuit zat.

Na maanden was ze er blijkbaar achtergekomen dat ik het echt deed om haar te helpen in plaats van haar te naaien Maargoed, verder heb ik niet echt meer contact gehad over dat onderwerp met haar, ze vertelt me niks meer gezien ze nog steeds bang is dat ik dingen doorspeel naar haar ouders, en als het echt ernstig is dan doe ik dat ook wel als het niet anders kan. Maar die psycholoog helpt dus helemaal niks aan haar probleem en dat komt door haarzelf.

Veel ruzie gehad, het gaat altijd over hetzelfde, altijd haar problemen en als ze het zo erg vindt dat ze er wat aan moet doen maar dan wilt ze niet luisteren en word ik genegeerd en dan eindigt het meestal niet zo leuk. De enige reden waarom ik na een lange tijd geen contact (omdat ze toch niet wilde luisteren) de laatste maanden nog contact met haar heb is omdat een vriendin van haar met wie ik het goed kon vinden contact met mij opnam dat het heel kut met haar ging en dat ik tenminste iemand was die op haar in kon praten.

Heb daar toen over nagedacht en besloten om het toch nog een kans te geven dus heb ik weer contact opgenomen. Het leek mij beter om het er een keer in het echt over te hebben, dus wilde ik een keer met haar erover praten. Echter zoals ze in het verleden deed, werden er weer allerlei rare smoesjes bedacht om niet te kunnen en vervolgens had ze ineens wel tijd voor andere dingen, toen wist ik al weer hoe laat het was en is daar ook ruzie uit ontstaan.

Toen ben ik ook flink boos op haar geworden gezien ze weer zat te liegen, nog nooit iemand zo erg uitgescholden en de grond ingetrapt want ik voelde me wederom gebruikt en alsof ik weer voor niks uit goede wil haar heb proberen te helpen.

Heeft ze verdomme in hetzelfde gesprek nog even leuk toegegeven dat ze oprecht mijn relatie destijds wilde verpesten door mij te manipuleren en schuldgevoel aan te praten omdat M ontzettend jaloers was op mijn ex, (we noemen haar X) en zij vond dat X mijn aandacht niet verdiende. Ze zei zelfs dat het haar doel was dat ik negatief over X ging denken en dat ze daarop probeerde in te spelen. Ik had toen ik nog met X had een keer met M afgesproken als vrienden, dus toen vroeg ik aan M of ze wel echt de intentie had om leuk af te spreken. Vertelt ze doodleuk dat dat alleen was om X emotioneel overstuur te krijgen en ervoor te zorgen dat wij ruzie zouden krijgen, en dat de gezelligheid een bijkomstigheid was . En als klap op de vuurpijl nog even erbij zeggen dat ze de intentie had om met mij vreemd te gaan maar dat ze dat niet durfde omdat ik vooraf aan haar duidelijk had gemaakt dat ze geen rare dingen moest doen.

Ik ben nog nooit zo kwaad geweest op iemand, ik was al boos, maar toen ze dat vertelde flipte ik echt. Ik kon d'r wel wat aandoen. In tegenstelling tot het wat aandoen hield ik het bij een aantal doodsverwensingen en prostitutie beschuldigingen en besloot ik alle foto's die ik van haar mindere periode had, alle info, screens en instagram accounts door te spelen aan haar moeder. Het contact met M heb ik linea recta verbroken, samen met haar nummer en al haar vrienden ook verwijderd en alles wat ik van haar had qua info. Ik voelde me zwaar gebruikt, alsof ik erin getrapt was en hoe ik niet heb gezien dat ze zo slecht bezig was. Ik kon het eigenlijk niet geloven, maar kon er nu toch niks meer aan veranderen. X heb ik dit niet verteld

De moeder van M (AA) is ontzettend geschrokken van wat ik stuurde, ik heb AA alles vertelt van wat er de afgelopen jaren is gebeurd en ook het stuk dat ze opzettelijk mijn relatie wilde verpesten. AA is na het lezen van alle screens en een goed gesprek eerst boos geworden op mij dat ik haar dochter zat uit te schelden, maar vervolgens ontzettend kwaad geworden op M dat ze dit geflikt heeft en ook de moeite van AA om haar bij de psycholoog te krijgen nutteloos blijkt. Ik heb toen aan AA gevraagd of ik me nu erbuiten kon laten en dat dit het laatste was, dat begreep AA, ik wist verder niet wat er zou gebeuren.

Random vriendinnen van M hebben mij toen belaagd op Whatsapp, waar 1 mij heeft uitgescholden en vertelde dat het mijn schuld was dat M nu naar de psychiater moest. Hier niet op ingegaan, maar blijkbaar is ze dus nu naar de psychiater gestuurd door haar ouders.

Ik vraag me alleen af of zelfs dat wel gaat helpen als je niet eerlijk wil zijn (hoewel dat nu wel is verplicht), en of ik moreel gezien de juiste keuze heb gemaakt door dit allemaal te vertellen i.p.v. mij niet te bemoeien..

quote:

Op zondag 15 mei 2016 16:36 schreef Scary_Mary het volgende:
Waarom twijfel je nu?

Omdat ik nu een stuk helderder na kan denken dan toen, alles was in een vlaag van woede gezegd en gedaan.

Ik vraag me af of ik het juiste heb gedaan, en dan bedoel ik niet dat zij op mag donderen want daar ben ik het nog steeds 300% mee eens.

quote:

Op zondag 15 mei 2016 17:14 schreef Scuidward het volgende:
Je bemoeienissen in deze kwestie zou ik best wel buitensporig noemen.

Ik zou de hoop koesteren dat de psychiater nu zijn werk kan doen en mij er voor de rest niet meer mee bezig houden.

Zijn het ook, had op aandringen van die vriendin toch weer moeite erin gestoken maarja..

quote:

Op zondag 15 mei 2016 17:44 schreef luxerobots het volgende:
En jij hebt een oogje op M? Nergens ben je positief over haar maar zoekt wel continu haar aandacht.

Overigens ben je wel behoorlijk uit je slof geschoten, lijkt me ook niet zinnig.

Had, een paar jaar terug. Heb haar toen in het begin heel veel geholpen, best ver voor haar gegaan, en dan ga je toch wel geven om iemand.

Was ook niet zinnig, ruzie op zo'n niveau is zelden zinnig, maar wat zij zei raakte me gewoon keihard op een gevoelig vlak.

quote:

Op zondag 15 mei 2016 18:30 schreef jaha het volgende:
Bijna 16

TS, je moet het opvoeden aan de ouders overlaten. Die hebben wat steken laten vallen en eigenlijk zijn ze vooral voorbij gegaan aan de emotionele worsteling van iemand met wat sociale handicappen met het volwassen worden. Wat je nu probeert te doen is een tweede vader voor haar te zijn, en dus is het niet wonderlijk dat het erg botst. Je had dit denk ik eerder zelf met een professioneel iemand moeten bespreken.

Ja dat weet ik, ze wordt er thuis niet echt in ondersteunt en ze nemen het allemaal niet zo serieus volgens mij.

Maar je wegdraaien als je die foto's te zien krijgt en zij overweegt heeft om zelfmoord te plegen is lastig, tenminste voor mij.

Ik had er inderdaad beter iemand bij kunnen halen, maar ik was destijds net 16 geworden en vond haar leuk, dan wil je nog wel eens wat minder realistisch denken.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2016 10:59 schreef LionPopChoc het volgende:
Bleh schijnheilige onzin dit.
Je zegt dat je dr wilt helpen, dus je verteld een geheim door aan een vriendin die het aan haar ouders verteld die het aan de moeder van (m) verteld. (Briljant meesterplan)

Vervolgens spreek je met r af trap je haar de grond in en verzamelt alle info die je kan vinden en stuurt dat door naar haar moeder.
Ik begrijp wel dat ze je niet vertrouwde en je probeerde weg te jagen.

Ik vond het zodanig ernstig om dat te melden aan die ouders ja, en de vriendin was de enige weg hoe ik dat goed kon aanpakken.

Wellicht moet je het nog een keer lezen, want veel wat je zegt klopt niet.

Toen ik met haar afsprak was ze een stuk stabieler dan eerst dacht ik, maar blijkbaar had zij bij het afspreken hele andere intenties dan ik had verwacht.

Dat ze me niet vertrouwt moet ze zelf weten, ik heb maandenlang direct voor dr klaargestaan en als zij dit dan opvat als een poging om haar te naaien dan moet ze twee keer nadenken.

En ja alles doorsturen naar haar moeder was inderdaad een klote streek, maar dat heeft ze verdiend

quote:

Op dinsdag 17 mei 2016 11:02 schreef Bananenpap het volgende:
Klinkt deels als borderline. Ik adviseer je om het contact te verbreken, want vandaag of morgen kan je nog een mes in je rug verwachten.

Al gedaan dus, heb al een keer een mes af moeten pakken van d'r, was ook geen pretje.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2016 20:55 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]


[..]


[..]

Wat een belachelijke reacties. Daarbij, aan elk verhaal zitten twee kanten, en als ik zo lees hoe rancuneus TS kan reageren vind ik hem stukken gevaarlijker klinken dan dat meisje.

Moet je voor de lol even nagaan hoe het is als iemand waarin jij al tijden lang moeit in hebt gestoken en om hebt gegeven vertelt dat ze je opzettelijk keihard heeft gebruikt zonder enige schaamte.

Ja jongen. Jij zal vast de best mogelijke beslissing hebben genomen en emoties even tijdelijk hebben uitgeschakeld, ik geloof je helemaal.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2016 21:49 schreef Lienekien het volgende:
En wat heb je hier inmiddels van geleerd?

Beter wantrouwen dan vertrouwen.


Maar dat zal wel niet goed zijn maar is wel hoe ik me erover voel.

En oja, geen mensen meer helpen die het eigenlijk niet willen maar tegelijkertijd het wel willen.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2016 22:21 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Dit zou je kunnen vertalen met als dat zolang je andere mensen maar op (voldoende) afstand houdt, je ook niet zo gekwetst zou kunnen worden en dus zo uit de bocht vliegt. Dat kan overkomen alsof je geen verantwoording wil nemen voor het zo uit de bocht vliegen (want die ander deed lelijk) en dan zou je ook niet beter met dergelijke emoties om (kunnen) leren gaan. Omdat je die dan simpelweg probeert te ontlopen. Die afstand kan een eenzamer gevoel creëren, want je laat niemand (voldoende) dichtbij komen. Om nog maar niet te spreken van de confrontratie die je waarschijnlijk alsnog gaat krijgen dat je die emoties gewoon niet zo weg kan blijven stoppen enzo.
Allemaal hypothetisch, dus geen aanval waar je je tegen hoeft te verdedigen ofzo, maar houd het in de peiling om zekerder te weten waarom je welke tactiek gebruikt enzo..

Dan kan ik me nooit meer binden aan mensen. :l

quote:

Op dinsdag 17 mei 2016 22:42 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Daarom beter leer je omgaan met de emotie waardoor je haar er zo bij lapte, dan te stellen dat het kwam doordat zij zo naar deed..

Nou, die emotie was haat op een niveau dat voor mij nog nieuw was.

Ik word liever niet meerdere keren op een dergelijk niveau gebruikt door iemand dus eraan wennen lijkt me niet zo verstandig eigenlijk.

quote:

Op woensdag 18 mei 2016 01:23 schreef GOLDFIN9ER het volgende:
Ik begrijp dat je boos op haar bent en daar heb je ook alle reden toe.

Echter het sturen van fotos, screens en dergelijke naar haar moeder is van hetzelfde lage kaliber als zij bij jou flikt.

Hier zou je boven moeten staan en niet op zo'n kinderachtige manier wraak willen nemen.

Klopt, geen nette actie inderdaad maar aan de andere kant is het misschien ook wel goed juist dat haar ouders er nu vanaf weten.

Ze probeert me trouwens nog steeds te bereiken. Vriendin van haar appte vandaag dat ze (m) dingen wilt uitleggen omdat ik het verkeerd opgevat zou hebben ofzo. Ik snap uberhaupt niet waarom ze nog probeert om iets uit te leggen, zal wel weer aandacht zoeken zijn.

D'r vriend zit nu ook te mengen

Gaan we niet doen.