Kutburen doen moeilijk tegen mij over verkeerde bezorging

Verhaal in het kort: Er lag een envelop voor een paar huizen verder op mijn deurmat.
Ik moest toch weg dus ik dacht die gooi ik daar onderweg wel even door de bus.
Loop ik met mijn fiets door de brandgang tref ik dat stel toevallig net aan terwijl ze hun achterpoort open doen, ik dacht dus gelijk afgeven.
Ik zou immers hetzelfde verwachten.

Kijken ze me eerst stomverbaasd aan, terwijl ik de hand uitgereikt houd duurt het een half uur voordat ze aan pakken.
''Voor ons? bij jou???''
Met grote ogen komen ze langzaam dichter bij:
''Is die echt voor ons?''
Ik denk langzamerhand aan een borderlinestoornis bij die twee dus ik zeg nogmaals, ''ja, pak maar aan!''

Waarbij ze hen met grote ogen en open mond aan pakken of het een stuk radioactief afval is, ze kijken naar de afzender, ze kijken naar elkaar en vervolgens naar mij.
Ik was intussen op het zadel gesprongen en wilde gewoon wegrijden, afgeleverd is toch afgeleverd?

''MAAR DEZE MAG HELEMAAL NIET MET DE GEWONE POST VERSTUURD WORDEN! EN DIE HEEFT AL ZEER ZEKER HELEMAAL NIETS BIJ JOU IN DE BUS TE ZOEKEN!''

Met de doodnuchtere mededeling dat ze dat dan maar met de afzender en de postbode uit moeten zoeken stap ik op en wil weg rijden.

''MAAR GOED DAT JE HEM GEBRACHT HEBT WANT ALS JE HEM WEGGEGOOID OF OPEN GEMAAKT HAD WAREN WE NOG NIET MET JE KLAAR GEWEEST!''

Waarna ik af stap, doodrustig, met de rug naar ze toe.
Ik zeg geen woord, ik handel langzaam ...zet de fiets keurig op de standaard en draai me daarna met een onheilspellende grimas om.
Ik loop naar ze toe...blijf een fractie van een paar seconden met een grimas voor hun stomme verbaasde koppen staan en ZAS! pak de envelop uit zijn hand en verscheur hem enkele centimeters voor zijn smoelwerk in honderden snippers die op zijn voeten dwarrelen...

Dat wijf begint te schreeuwen, hij begint met open mond autistische geluiden te maken , ik behoud mijn grimas en draai me om, stap op de fiets en rij weg.

Terwijl ik de wijk uit rij zie ik daar de postbode.
Ik stap wederom rustig af, benader hem van achteren en tik hem op zijn schouder...
Hij draait zich om, doet zijn koptelefoon met muziek uit zijn oren en zegt ''Jaa?''
Op mijn vraag of hij getallen kan lezen vraagt ie ''hoezo?''
Waarna ik hem vertel dat dit als de zoveelste keer is dat ie andermans post door mijn brievenbus gooit en vice versa.
Waarna hij slechts knipperend antwoord met ''O''
Ik stap weer op de fiets en rij weg..

Na een paar uur kom ik thuis en staat mijn vriendin bij de voordeur te schreeuwen.
Haar exemplaar van de Viva was in stukjes door de brievenbus geduwd...

Klacht: Mijn vriendin leest de Viva...

quote:

Op zaterdag 30 april 2016 19:24 schreef sinadOH het volgende:
Weakman topic. Natuurlijk niet gelezen.

Jij kan ook niet lezen, je moeder leest alles voor en typt je posts voor je uit.
Nadat ze je slabbertje heeft verschoond natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 30 april 2016 19:28 schreef matthias24 het volgende:

[..]

Werkman.... je weet zelf ook wel dat dit gewoon een goed verhaal is. beter dan de meeste topic's hiero.

Zelf vind ik dit met stip de beste...ook over de post..
KLB / Klacht: Stomme kutpostbode kan D02 en D20 niet uit elkaar houden

quote:

Op zaterdag 30 april 2016 19:43 schreef sinadOH het volgende:
Wat een comeback. Niveautje sub-zero. Maar meer hoef je ook niet te verwachten van jouw soort.

De woorden 3 t/m 5 heeft je moeder verzonnen toch?

quote:

Op zaterdag 30 april 2016 19:45 schreef sinadOH het volgende:
Ik rust mijn zaak.

Laat je je zaakje rusten in je rechterhand?
Waar blijft trouwens de TR van gisteren?