Het peutertopic (2-4 jaar) deel 184

quote:

Op donderdag 19 mei 2016 22:20 schreef Omentielvo het volgende:
Ik zag een hele lieve foto van I

Hier vraagt Riley ook naar de bekende weg. Vandaag wees ze een fiets aan en vroeg mij wat dat was.
Ik: "Een hondje"
Riley: "Nee. Een fiets". Kreeg toen een beetje medelijden me mij dat ik het niet wist en vervolgde toen: "Lijkt wel een beetje op een hondje"

Domme moeders ook

quote:

Op donderdag 19 mei 2016 20:38 schreef Sylver_ het volgende:
Zeggen jullie peuters ook zo vaak 'wat zeg je?' (of het favoriete woord: 'huh?')?
Ik begin te twijfelen of ze me slecht hoort of dat ze het vraagt omdat ze niet begrijpt wat ik zeg.
We zijn in de waarom-fase en ik word (nog) niet tureluurs van de waaroms, maar wel een beetje van het constante gehuhwat-zeg-je? Ik praat gewoon tegen haar (niet met hele moeilijke woorden, maar geen jip en janneke taal zeg maar), dus ik kan me voorstellen dat ze mijn antwoord soms niet begrijpt, maar soms volgt er ook nog een 'wat-zeg-je' als ik het meer versimpel.
Misschien toch tijd voor een gehoortest?

En over de waarom-fase gesproken; wat antwoorden jullie op 'onlogische' vragen?
Vandaag stond er een stoel ergens buiten, Nora wijst er naar en vraagt 'wat is dat?', dus ik antwoord dat het een stoel is. Vraagt ze 'waarom?'. Nu denk ik dat ze misschien bedoelt 'waarom staat die stoel daar?', maar toen ik vroeg of ze vraagt waarom dat een stoel is, bevestigde ze dat. Maar ik denk dat ze ook ja zou zeggen als ik had gevraagd of ze bedoelt waarom die stoel daar staat.
Zouden jullie bij zo'n vraag (proberen) te antwoorden op wat ze vraagt, of geef je antwoord op een 'logischere' vraag waarvan je denkt dat ze dat misschien bedoelt?

Ik ben trouwens best slecht in simpele antwoorden te bedenken. Zo vroeg ze waarom ze geboren is als een meisje, ik neem aan dat een uitleg over X- en Y-chromosomen nog iets te veel van het goede is, maar ik wist dus geen antwoord

Heel herkenbaar!!! Vaak eindig ik met iets als 'Omdat het nu eenmaal zo werkt/gaat/etc.' Want het gaat idd wat ver om de wetten van Newton nader te verklaren, om maar wat te noemen. Er is zwaartekracht op aarde en daarom valt alles naar beneden. Zo werkt het gewoon bij ons.

Soms vraagt hij ook iets over zijn eigen spel. "Kijk mama dit poppetje zit ondersteboven in de vuilniswagen!" Ja ik zie het! "Waarom?" Eh nou, omdat jij hem er zo om ingezet hebt? Geen idee? Ik denk dat jij de enige bent die daar antwoord op heeft... .

En dat ge-huh is hier ook in vlagen. Deels ook omdat hij druk bezig is met andere dingen en maar half luistert. Vaak is hij ook wat verkouden dus zou ook wel echt wat dichte oren kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 19 mei 2016 22:20 schreef Omentielvo het volgende:
Ik zag een hele lieve foto van I

Hier vraagt Riley ook naar de bekende weg. Vandaag wees ze een fiets aan en vroeg mij wat dat was.
Ik: "Een hondje"
Riley: "Nee. Een fiets". Kreeg toen een beetje medelijden me mij dat ik het niet wist en vervolgde toen: "Lijkt wel een beetje op een hondje"

Oooh!
Wat een schatje is het toch ook he?

Ik doe dat ook wel eens, expres foute antwoorden geven. Geeft ook leuke situaties...
"Wa's dat, mama?", wijst uil aan, "een olifant!" "Néééh, een uíl!!"
"Wa's dat?", wijst vogel aan, "een giraf!" "Néééh, een vógel!!"
"Wa's dat?", wijst vosje aan, "een leeuw!" "Néééh, een vós!!"
"Wa's dat?", wijst eekhoorn aan, "een eekhoorn!" "Néééh, een éé... Jáá! Goed zo mama!!"

Riley

Haha herkenbaar Shandaly
Nora maakt vaak een welles/nietes spelletje, zij roept welles, ik dan nietes. In het begin kon ik haar dan nog verwarren om ineens welles te zeggen, maar inmiddels is er weg goed in geworden en zegt ze 'ja, psies. Goed zo mama'

Phaidra, dat zeg ik idd ook regelmatig, omdat ik geen simpele uitleg weet. Ik heb wel eens de moeilijke uitleg gegeven, maar dan word ik echt gek van het ge-huh en ge-wat-zeg-je :p

Iemand nog chocopasta?


Hier de laatste tijd er druk ivm de verhuizing. Over anderhalve week krijgen we de sleutel, voor de kinderen is het wel onrustig en anders. Ze weten ook dat we gaan verhuizen, er staan overal nu ingepakte dozen etc dus ideaal is anders.

De hond niet hoor!

Ik kan me voorstellen dat al die dozen wel wat onrust geeft. Jullie gingen wel dichtbij verhuizen toch?

quote:

Op vrijdag 20 mei 2016 08:05 schreef Sylver_ het volgende:


De hond niet hoor!

Ik kan me voorstellen dat al die dozen wel wat onrust geeft. Jullie gingen wel dichtbij verhuizen toch?

de hond heeft niks gehad we verhuizen op het zelfde woonerf dus dat maakt het wel makkelijker

Goitske !

En wat is Riley toch een schatje, Omen <3

Oeps goitske!

Riley wat lief dat ze je probeerde te helpen.

Hier ook herkenbaar Shandaly. Als ik expres een fout antwoord geef zegt ze op een heel verontwaardigd toon: "Neeeeeeeee mama, gekkie! Dat is toch geen ..., dat is een ... !"

Oke

Ha, die Riley

Het voelt echt nog zo ver weg, dit soort gesprekken/situaties met mijn peuter. Maar daar groeien we vast vanzelf wel in

quote:

Op vrijdag 20 mei 2016 09:40 schreef Fazzoletti het volgende:
Ha, die Riley

Het voelt echt nog zo ver weg, dit soort gesprekken/situaties met mijn peuter. Maar daar groeien we vast vanzelf wel in

Volgens mij is het nog geen jaar geleden dat ik bij het CB mijn zorgen uitsprak over dat Femke amper iets zei... Ik kan het me niet meer voorstellen dat ik me daar ooit zorgen over heb gemaakt...

Hier is het ook al weken, wat zeg je??!! Soms wel 10x en dan echt met zn neus tegen mijn neus aan. Hij kijkt dan ook echt naar mijn mond om te kijken hoe het woord gevormd wordt. Ik maakte me ook al zorgen om zn gehoor.
Het kan dus best een soort ontwikkelingsdingetje zijn als jullie peuters dat ook hebben!
_{Maar hij heeft wel oorontsteking gehad dus ik hou het toch even in de gaten}

"Waarom" heb ik hier nog niet echt gehoord

Wij gaan een weekendje weg. L zit in een driftige, bazige fase. Ik hoop dat het toch gezellig wordt

Veel plezier fieder! Hopelijk gaat L genieten en vergeet hij die fase gewoon mee te nemen

Fazz, voor je het weet kletsen ze de oren van je kop en hoop je dat ze even vijf minuten stil zijn. Heel cliché maar echt waar! Eva zei pas heel laat mama en dat vond ik ZO stom. En nu zou ik willen dat ze af en toe eens even geen mama (of "mahaaaam") kon zeggen

Goitske wat een boefje!

Is het raar dat Djenna van inmiddels ruim 3,5 's middags nog twee uurtjes slaapt? Als we het slaapje overslaan wordt het echt een draak van een kind na 15 uur . Dat trekt ze gewoon nog niet (tenzij entertaining van andere kinderen/mensen).

Ze is wel altijd een slapertje geweest overigens.

quote:

Op vrijdag 20 mei 2016 11:43 schreef Twinkle20 het volgende:
Goitske wat een boefje!

Is het raar dat Djenna van inmiddels ruim 3,5 's middags nog twee uurtjes slaapt? Als we het slaapje overslaan wordt het echt een draak van een kind na 15 uur . Dat trekt ze gewoon nog niet (tenzij entertaining van andere kinderen/mensen).

Ze is wel altijd een slapertje geweest overigens.

Nee hoor, lekker van genieten! Mijn zus had ook zo'n kind, die hebben het slaapje echt af moeten bouwen vlak voor hij naar school ging. En dan nog viel hij op vrijdagmiddag na school vaak in slaap op de bank.

J slaapt ook vaak nog 's middag's hoor, ook bijna 3.5. Laatst zelfs een paar dagen op rij 3 uur. Er zijn ook dagen dat ie niet slaapt, en dan is het tijdens het avondeten niet echt gezellig

quote:

Op vrijdag 20 mei 2016 12:03 schreef mousemicky het volgende:
J slaapt ook vaak nog 's middag's hoor, ook bijna 3.5. Laatst zelfs een paar dagen op rij 3 uur. Er zijn ook dagen dat ie niet slaapt, en dan is het tijdens het avondeten niet echt gezellig

Jan heeft tot 3 ongeveer geslapem en valt nu soms nog in slaap op de bank. Helaas is teun met zijn middagslaapje gestopt nog voordat hij 2 werd

Sac slaapt helaas 's middags ook niet meer. Als ze dat wel doet gaat ze 's avonds niet slapen of gaat 's nachts spoken. Ean sliep 's middags wel totdat ze al 3 was.

Geniet ervan moeders met slapende kinderen tussen de middag.

Ik zou ook lekker genieten van het s middags slapen
De oudste sliep ook tot 3j en 3 maanden ofzo thuis overdag. Dat was van de ene op de andere dag over, maar op het kdv heeft ie ook echt nog heel lang geslapen. Tot ie op een dag zijn beer niet meer mee wilde nemen, want dan moest ie daar slapen en dat wilde hij niet meer. Was wel een beetje sneu. Ik vond het prima dat ie daar sliep, hij zelf ging er gewoon slapen, dus niemand die er bij nadacht dat ie niet meer wilde slapen

Jongste sliep met net twee al niet meer. Aan de ene kant handig met halen van school, maar ik heb die momenten voor mezelf wel gemist in het begin

Mijn bijna kleuter gast vanaf volgende week gewoon wennen op school zit ze tijdelijk bij grote broer in de klas
Ze is ook niet echt meer een peuter te noemen... waar zijn de afgelopen 4 jaar gebleven?!

Jemig Son nu al 4. Het gaat echt hard!

Iemand vroeg of de bouw van T en S ook verschillend is. Jazeker. S oogt heel ielig en T juist heel stevig maar qua gewicht is het dus net andersom. S is zwaarder dan T. Ze voelen bij optillen ook heel anders aan, omdat ze zo'n verschillende bouw hebben. Alleen maar verschillen eigenlijk. Ik denk dat ze juist door de verschillen heel goed met elkaar overweg kunnen.
Ze komen nu ook in een fase terecht waarbij ze elkaar missen als ze gescheiden zijn. Het is elke morgen weer een feestje als ze elkaar weer zien na het slapen, dat is altijd zo schattig om te zien.

We krijgen van het kdv wel wat opmerkingen over S, die schijnt daar brutaal te zijn. Hij heeft bijvoorbeeld gespuugd omdat hij boos was en wil niet luisteren naar de juffen. De voorbeelden die zij geven, bijvoorbeeld zijn knuffel niet op willen ruimen voor het eten, herken ik helemaal niet. Thuis zegt hij zelf al: "Etuhh, krokodil tafel." En ook als ik het hem vraag legt hij hem 9 van de 10 keer netjes weg. Thuis vertoont hij het gedrag dat zij beschrijven eigenlijk helemaal niet en dat heb ik dus ook aangegeven. Ik denk persoonlijk dat hij een beetje recalcitrant doet omdat hij klaar is op de dreumesgroep. Een beetje meer uitdaging bij de peuters zou denk ik wel helpen. En dan is hij ook weer de kleinste in plaats van de grootste en kan hij net wat minder bazig doen tegen de mini's. Nu is de planning dat hij vanaf juni naar de peuters gaat, dus over 2 weken zien we wel weer verder.

Nou ze is 29 juli pas jarig hoor!
Dus na de vakantie echt starten. Ze heeft blijkbaar wel opeens een soort van ik-ben-groot-masker opgezet, want ik hoor echt opeens van iedereen: jeetje wat is ze opeens groot!

Lastig trouwens Nikki, als het gedrag zo verschillend is, thuis en op het kdv.
Hopelijk gaat de peutergroep helpen!

quote:

Op vrijdag 20 mei 2016 20:52 schreef Sonnetje85 het volgende:
Nou ze is 29 juli pas jarig hoor!
Dus na de vakantie echt starten. Ze heeft blijkbaar wel opeens een soort van ik-ben-groot-masker opgezet, want ik hoor echt opeens van iedereen: jeetje wat is ze opeens groot!

Lastig trouwens Nikki, als het gedrag zo verschillend is, thuis en op het kdv.
Hopelijk gaat de peutergroep helpen!

Oh dan heb je nog even om aan het idee te wennen. Wat leuk dat ze zich nu zo groot voelt. Het is ook echt zo'n omslagmoment, het moment dat ze naar de basisschool gaan. Dan zijn het zo ineens kleuters, die peuters van ons.

Ja, dat omslagpunt vond ik bij M ook zo rond de 3,5. Eigenlijk na de zomervakantie. Ik ben benieuwd of dat bij de meiden ook zo is. We waren vorige week bij L0t en J van L0t is echt wel een stuk kleuterachtiger dan mijn meisjes. Maar die zijn sowieso een stuk bedeesder en verlegen.

Hier ook grote verschillen tussen thuis en kdv, maar dan dus andersom. Hoop dat de peutergroep gaat helpen. Bijna juni!

Hoe gaan jullie om met kritiek van anderen over het opvoeden van je kind?
Ik kan er soms heel kriegel va worden, afhankelijk ook op welke manier iemand kritiek geeft en waarover.
Maar laatst was ik bij mijn ouders en mijn zus en broertje waren er ook bij. Zij hebben allebei geen kinderen.

Het was etenstijd en we gingen allemaal aan tafel maar Aiden wou absoluut niet.
En vraag mij niet waarom, maar ik ging strijd leveren om hem toch in die stoel te krijgen.
Thuis doe ik dat nooit. Wilt hij niet komen eten, dan niet want meestal heeft dan oprecht geen honger.
Tijdens de 'worsteling' wilde Aiden zich natuurlijk loswurmen dus hij zwaaide met zijn armen. Hij duwde met z'n arm tegen mij.
Het was geen hard stoten en geen agressie.
Komt mijn zus met de opmerking (niet tegen mij, maar tegen haar vriend): "Goh, dat zou bij mij toch niet doorgaan"!
Ik werd pissig op haar want waar bemoeit zij zich mee.

En zo zijn er de afgelopen jaren wel meer voorbeelden geweest.
Mijn broertje vindt mij bijvoorbeeld al gauw een saaie moeder omdat ik mijn kind met 2,5 (toen) niet in allerlei attracties laat gaan waar hij nog niet oud genoeg voor is (het spookhuis!).

Nou ja, dat soort dingen dus.
Hoe gaan jullie met zoiets om?
Laat je zulke mensen kletsen, word je weleens boos of praat je erover?

Ik vind zulke dingen nog altijd lastig als het komt op moederschap.
Ergens is het heel persoonlijk maar tegelijk zit je onder een vergrootglas.

Ik ken het wel venco
Ligt aan de persoon wie het doet en de band die ik er mee heb
In geval van mijn zus (die zich nergens mee bemoeid) zou ik er over praten, schoonouders er over praten of op mijn strepen staan mijn kind mijn regels. Vreemden pf negeren en laatst tegen iemand gezegd waar bempei je je mee heb niet om je menong gevraag

Mijn schoonouders naja meer schoonmoeder ging tegen bepaalde regels van mij in en dat is wel een puntje geweest, gaat nu goed

Vriendin zei pick your battle anders wordt het van beide kanten op alle slakken zout leggen. En wat je kiest dat gaat ook echt zoals jij het wil

Oef, wat heerlijk Venco, not
Ik denk maar zo, zeker op dat moment dat het makkelijk praten is. Mensen beseffen soms niet, dat opvoeden echt geen makkie is. Ik vind het nogal wat dat je omgeving zich ermee bemoeid, zoiets als: jouw kind, jouw manier van opvoeden met bijbehorende regels.

Hier is het andersom, onze ouders vroegen laatst hoe wij het met E. aanpakken in bepaalde situaties, zodat ze gaat weten dat het daar ook niet kan en ze niet gaat wennen aan een andere manier van 'bestraffen'.

Zoals laatst, wilde ze laatst niet mee dus nam haar ik mee onder de arm. Spartelen joh en ze deed me ermee pijn. (Waarschuwing) en daarna toen ik haar uitlegde dat bij nog een keer (pijn doen) ze even in de hoek mocht staan. (dat maakt blijkbaar indruk, en werkt hier echt goed) kreeg ik een knauw met der handje in mijn gezicht. Dus hoppa, opgepakt en daad bij het woord gevoegd.

Onze ouders stonden even zo maar als het werkt, dan werkt het.

En grote peutermeisjes

En de waarom-fase

Hier veeeeel praten met veel nieuwe woordjes en tussendoor piepte kiesje 6 ineens door. Dat verklaard gelijk het mindere eten de laatste tijd..

Mijn zus bemoeit zich dagelijks met de opvoeding van mijn kinderen. Niet zozeer richting mij, maar wel richting de kinderen. Mijn zus en ik zijn vier handen op één buik en zien elkaar dagelijks (ze komt elke ochtend om 7 uur een kopje koffie drinken doordeweeks ), dus het is voor mij eigenlijk heel normaal. Nu scheelt het dat wij wel 95% dezelfde ideeën hebben over de opvoeding. Als ik even met iets anders bezig ben en zij let op de kinderen, dan vertelt zij ze ook dat iets niet mag of zet ze zelfs even op de gang om na te denken of te kalmeren.
Als ik twijfels heb over opvoedzaken dan bespreek ik die ook met mijn zus, ik vind het altijd fijn om haar mening en ideeën te horen over bepaalde situaties.
Echt commentaar op hoe ik iets aanpak gebeurt zelden, maar dat komt toch wel omdat we zo goed op één lijn zitten denk ik, wellicht nog wel meer dan met mijn man.

Ai Venco, daar zou ik ook niet blij van worden. Ik merk sowieso dat mensen zonder kinderen heel snel en makkelijk ouders veroordelen en zij denken het zelf heel anders te doen. Maar zo was ik zelf ook voor ik een kind had, ik had echt geen flauw idee hoe moeilijk het is.

Eva is jarig vandaag! 3 jaar! Over een jaar gaat ze naar school, huh?

Gefeliciteerd Eva
Hoe gaat het met haar Sparkling?

En Nikki, wat leuk dat het zo leuk is met je zus.. Hoe gaat het met haar zwangerschap?!

Gefeliciteerd met Eva, Spark!