ADD&ADHD #67

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 11:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben juist eerder geneigd dit wel te vertellen, daar dit een makkelijke manier is om snel de rotte appels te identificeren. Het me moeilijk maken, is iets wat ze sowieso al hadden gedaan.

Dit vind ik dan wel weet heel zwart-wit. Mijn beste vriendin had het er ook heel moeilijk mee dat ik ook op vrouwen viel, maar dat betekent niet dat ze een rotte appel is. We hebben het er toen over gehad en besloten dat ze wel blij voor me zou zijn als ik een vrouw vond, maar haar niet wilde ontmoeten en er verder ook niks over wilde horen. Prima. Twee jaar geleden had ik een date met een meisje en heb ik haar gebeld om te vragen of ze er inmiddels wel iets over wilde weten of dat ze nog steeds aan die afspraak vasthield. Ze wilde alles weten en is ook inmiddels wel zo'n beetje van d'r homofobie af. Soms moeten mensen gewoon even ruimte en tijd krijgen om iets te verwerken en imo ben je meer een rotte appel als je ze die mogelijkheid niet geeft dan als je die tijd nodig hebt.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 11:20 schreef Dimitri_ het volgende:

Verder vind ik het moeilijk om tegen de buitenwereld te vertellen. Alleen mijn beste vrienden en directe familie weten er van. Zodra je begint over ADHD heeft iedereen het stereotype druk irritant kind voor zich, en krijg je te horen "ik ben ook wel eens druk hoor". Hoe gaan jullie daarmee om?

"Ik ben goed opgevoed en heb geleerd om me rustig te gedragen dus hoef jij er geen last van te hebben, omdat ik nu alleen nog maar druk ben in mijn hoofd."

Mijn directe collega's weten ervan en zijn vooral nieuwsgierig. Ik had zelf meer last van dat stereotype dan de mensen aan wie ik het vertelde . Ik herken me niet in het stereotype; ik kan best stil zitten op een stoel, heb een baan, ga verstandig om met geld, kan opruimen, etc. De impulsiviteit, divergent denken en chaos in mijn hoofd herken ik dan weer wel, en dat zien anderen ook wel in mij .

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 11:52 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Dit vind ik dan wel weet heel zwart-wit. Mijn beste vriendin had het er ook heel moeilijk mee dat ik ook op vrouwen viel, maar dat betekent niet dat ze een rotte appel is.

Het gaat er voor mij niet om of zij het daar moeilijk mee hebben, maar of zij het mij moeilijk (gaan) maken.
Andere insteek.

quote:

We hebben het er toen over gehad en besloten dat ze wel blij voor me zou zijn als ik een vrouw vond, maar haar niet wilde ontmoeten en er verder ook niks over wilde horen. Prima. Twee jaar geleden had ik een date met een meisje en heb ik haar gebeld om te vragen of ze er inmiddels wel iets over wilde weten of dat ze nog steeds aan die afspraak vasthield. Ze wilde alles weten en is ook inmiddels wel zo'n beetje van d'r homofobie af. Soms moeten mensen gewoon even ruimte en tijd krijgen om iets te verwerken en imo ben je meer een rotte appel als je ze die mogelijkheid niet geeft dan als je die tijd nodig hebt.

Nogmaals, het gaat er mij om dat anderen het mij moeilijk maken, niet andersom (je hebt mijn post verkeerd begrepen).

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 11:56 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het gaat er voor mij niet om of zij het daar moeilijk mee hebben, maar of zij het mij moeilijk (gaan) maken.
Andere insteek.

[..]

Nogmaals, het gaat er mij om dat anderen het mij moeilijk maken, niet andersom (je hebt mijn post verkeerd begrepen).

Hoe zouden anderen het jou moeilijk maken dan? Door constant te smeren dat je niet echt ADHD hebt, ondanks dat je er zelf niet over begint? Dan snap ik je punt wel namelijk. Maar ik ben ook van mening dat je het nu eenmaal niet met iedereen overal over kunt hebben. Ik heb ook een vriendin die niet gelooft in ADHD, prima. We hebben het er gewoon nooit over en we zijn hartstikke goede vriendinnen.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 12:03 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Hoe zouden anderen het jou moeilijk maken dan? Door constant te smeren dat je niet echt ADHD hebt, ondanks dat je er zelf niet over begint? Dan snap ik je punt wel namelijk.

edit: Zie nu dat je wederom de boel omdraait. Jammer wel.
Want waarom zou ik hierover willen liegen?

quote:

Maar ik ben ook van mening dat je het nu eenmaal niet met iedereen overal over kunt hebben. Ik heb ook een vriendin die niet gelooft in ADHD, prima. We hebben het er gewoon nooit over en we zijn hartstikke goede vriendinnen.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 11:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben juist eerder geneigd dit wel te vertellen, daar dit een makkelijke manier is om snel de rotte appels te identificeren. Het me moeilijk maken, is iets wat ze sowieso al hadden gedaan.

Met dit "maar ik ben van mening dat je het nu eenmaal niet met iedereen overal over kunt hebben." laat je merken dat je dit "Ik ben juist eerder geneigd dit wel te vertellen" niet goed begrepen hebt.

Waarom zou ik het altijd iedereen vertellen? Das toch raar? Ik vertel het de lokale caissière toch ook niet? En dus ook niet al mijn collega's (en dit heb ik ook nooit gezegd) en dan ga je mij ervan betichten een zwart-wit denker te zijn.

Lief van je hoor.

[ Bericht 3% gewijzigd door magnetronkoffie op 22-04-2016 12:21:12 ]

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 11:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben juist eerder geneigd dit wel te vertellen, daar dit een makkelijke manier is om snel de rotte appels te identificeren. Het me moeilijk maken, is iets wat ze sowieso al hadden gedaan.

Dat is ook een aanpak. Maar je doelt met de opmerking 'rotte appels' vermoedelijk op mensen die jij sowieso al niet erg sympathiek vindt ? Daardoor kun je dan direct besluiten hun opmerkingen of mening naast je neer te leggen. Daar kan ik me op zich ook wel in vinden.

Uiteindelijk zijn wij hier degenen met ADHD en je kunt je simpelweg afvragen wat je er zelf aan hebt door dat met anderen te delen als daar geen directe aanleiding voor is. Dan zou ik het lekker in het midden laten allemaal.
Je kunt niet van iedereen verwachten dat ze er respectvol of met begrip mee omgaan, zoals je dat (hopelijk) wel kunt bij familie en goede vrienden.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 12:10 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

edit: Zie nu dat je wederom de boel omdraait. Jammer wel.
Want waarom zou ik hierover willen liegen?

[..]


[..]

Met dit "maar ik ben van mening dat je het nu eenmaal niet met iedereen overal over kunt hebben." laat je merken dat je dit "Ik ben juist eerder geneigd dit wel te vertellen" niet goed begrepen hebt.

Waarom zou ik het altijd iedereen vertellen? Das toch raar? Ik vertel het de lokale caissière toch ook niet? En dus ook niet al mijn collega's (en dit heb ik ook nooit gezegd) en dan ga je mij ervan betichten een zwart-wit denker te zijn.

Lief van je hoor.

Nu begrijp jij mij verkeerd. Ik vraag hoe anderen het jou moeilijk maken, of zij dat doen door constant te sneren dat je niet echt ADHD hebt.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 12:47 schreef Orbeatle het volgende:

[..]

Dat is ook een aanpak. Maar je doelt met de opmerking 'rotte appels' vermoedelijk op mensen die jij sowieso al niet erg sympathiek vindt ?

Nee...
Ik doel (eerder) op mensen die mij sowieso al niet erg sympathiek vinden.
Niet omgekeerd dus.

quote:

Daardoor kun je dan direct besluiten hun opmerkingen of mening naast je neer te leggen. Daar kan ik me op zich ook wel in vinden.

Uiteindelijk zijn wij hier degenen met ADHD en je kunt je simpelweg afvragen wat je er zelf aan hebt door dat met anderen te delen als daar geen directe aanleiding voor is. Dan zou ik het lekker in het midden laten allemaal.
Je kunt niet van iedereen verwachten dat ze er respectvol of met begrip mee omgaan, zoals je dat (hopelijk) wel kunt bij familie en goede vrienden.

Je snapt het niet.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 12:47 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Nu begrijp jij mij verkeerd. Ik vraag hoe anderen het jou moeilijk maken, of zij dat doen door constant te sneren dat je niet echt ADHD hebt.

Je weet zelf toch ook wel dat als iemand jou niet mag, dat het niet uitmaakt -hoe- ze dat zullen gaan doen? Je weet zelf toch ook wel -dat- ze het gaan doen, afhankelijk van waar je zwaktepunten liggen?

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 12:58 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nee...
Ik doel (eerder) op mensen die mij sowieso al niet erg sympathiek vinden.
Niet omgekeerd dus.

Okay, dan verkeerd geïnterpreteerd inderdaad.

Maar dan snap ik het inderdaad nog niet helemaal. Want je bent geneigd het eerder te delen met mensen die jou niet sympathiek zouden vinden. Waarom zou je dat eigenlijk doen of willen?

Ik snap Sarasi's punt wel.

Sowieso heeft iedereen zijn eigen beleving en niemand is alwetend. Het vertellen van dat je ADHD hebt kan goed uitpakken of niet. De één zal proberen zich een voorstelling te maken tegen welke problemen jij aanloopt en kan er dan ook min of meer begrip voor opbrengen. De ander kan dat wat minder. Dat hoeft niet persé te betekenen dat hij of zij een rotte appel is of beschikt over weinig inlevingsvermogen, maar dat, maar dat de problematiek waar jij mee worstelt (nog) te ver afstaat van zijn/haar belevingswereld.

Laatst reageerde iemand in eerste instantie positief nadat ik hem had verteld waarmee ik ben gediagnosticeerd. Hij was blij voor me dat ik meer duidelijkheid heb. Maar toen zei hij: "Wel doorgaan met je zangoefeningen hé! Elke dag minimaal een half uur per dag oefenen." Daaruit maakte ik op dat hij niet echt begrijpt tegen welke problemen in aanloop. En dat gaat hij waarschijnlijk ook niet begrijpen, want hij is een echte rauwdouwer met een koppige sterke mening. Maar ik zit er niet mee en hij is hierdoor niet minder aardig. Misschien kan ik - juist omdat hij het niet begrijpt - nog wat van hem opsteken.

Ik heb de lastste posts niet gelezen omdat ik met deze bezig was op mijn smartfeun

Ik heb sinds eind vorig jaar de diagnose add. Diagnose volgde tijdens het verloop van mijn behandeling voor depressie waar ik toen ook al sinds het jaar daarvoor mee rondliep. ( en die ik inmiddels een stuk beter onder controle heb)

Ben nu aan het experimenteren met medicatie. paar maanden methylfenidaat geslikt maar voelde me er steeds minder lekker bij, en voor mijn concentratie deed het ook niet heel veel. Daarnaast zit ik nog aan de sertraline (voor de depressie) en hoewel dat ook mijn geest wat afremt, leek ik er steeds lamlendiger van te worden.

Heb de methyl sinds 2 weken ingeruild voor wellbutrin xr 150 om te kijken wat het effect daarvan is.
qua concentratie merk ik het nog niet echt, maar energie lijkt wel wat toegenomen. Iig geen heel erge bijwerkingen gelukkig (wat minder slapen, intens dromen, lichte stemmingswisselingen)
over 3 weken re-check. Ook wel relaxed om niet om de 3 uur pillen in te hoeven nemen.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 13:42 schreef PindaXL het volgende:
Ik heb sinds eind vorig jaar de diagnose add. Diagnose volgde tijdens het verloop van mijn behandeling voor depressie waar ik toen ook al sinds het jaar daarvoor mee rondliep. ( en die ik inmiddels een stuk beter onder controle heb)

Ben nu aan het experimenteren met medicatie. paar maanden methylfenidaat geslikt maar voelde me er steeds minder lekker bij, en voor mijn concentratie deed het ook niet heel veel. Daarnaast zit ik nog aan de sertraline (voor de depressie) en hoewel dat ook mijn geest wat afremt, leek ik er steeds lamlendiger van te worden.

Heb de methyl sinds 2 weken ingeruild voor wellbutrin xr 150 om te kijken wat het effect daarvan is.
qua concentratie merk ik het nog niet echt, maar energie lijkt wel wat toegenomen. Iig geen heel erge bijwerkingen gelukkig (wat minder slapen, intens dromen, lichte stemmingswisselingen)
over 3 weken re-check. Ook wel relaxed om niet om de 3 uur pillen in te hoeven nemen.

Sterkte!

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 13:02 schreef Orbeatle het volgende:

[..]

Okay, dan verkeerd geïnterpreteerd inderdaad.

Maar dan snap ik het inderdaad nog niet helemaal. Want je bent geneigd het eerder te delen met mensen die jou niet sympathiek zouden vinden.

Niet iedereen die onsympathiek is, zal dit toch laten blijken. Er zweven genoeg verhalen op het net, overal eigenlijk, over 'vrienden' die prima vrienden zijn, maar zodra het met jou minder gaat of ze kunnen bij jou een grote slag slaan, dat ze dan ineens geen vrienden meer zijn.

Ik heb geen enkele reden om dit soort mensen dichtbij mij te laten komen.

quote:

Waarom zou je dat eigenlijk doen of willen?

Nou, niet dus

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 11:24 schreef Sarasi het volgende:
Hooguit dat ze me m'n medicijnen zien slikken en ernaar vragen

dat is iets dat ik altijd wel apart gevonden heb. Ik werk in een vrij open bedrijf maar om de een of andere manier heeft de afgelopen twee jaar letterlijk niemand me ernaar gevraagd. Blijkbaar durft men dat niet goed. Maar dat is bij jou dus anders?

Het heeft me wel erg verbaasd. Dat wel.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 16:31 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

dat is iets dat ik altijd wel apart gevonden heb. Ik werk in een vrij open bedrijf maar om de een of andere manier heeft de afgelopen twee jaar letterlijk niemand me ernaar gevraagd. Blijkbaar durft men dat niet goed. Maar dat is bij jou dus anders?

Het heeft me wel erg verbaasd. Dat wel.

Kan ook zijn dat er mensen zijn die jou medicatie zien slikken, verder totaal geen angstgevoelens hebben en alleen maar constateren dat jij geregeld een pilletje neemt en het wel prima zo vinden. Dat moet je niet vergeten.

Zou er zelf trouwens ook niet naar gevraagd hebben, ik heb het mensen al zovaak zien doen en ik ken de geschiedenis en betekenis van medicatiegebruik nu zo onderhand wel.

Voor mij is iemand een pilletje zien slikken, gespannen op die persoon afstappen en met een trillend stemmetje naar die medicatie gaan vragen (sommigen zijn creatief in hoe ze het brengen, dus de voorbeelden laat ik aan je eigen fantasie over) vergelijkbaar met in een drukke stad rondlopen, een willekeurige fietser aanhouden en daarna die fietser vragen waarom ie op de fiets is.

Ik vind het gewoon raar...als iemand medicatie neemt op het werk, so what?

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 13:08 schreef Pulzzar het volgende:
Misschien kan ik - juist omdat hij het niet begrijpt - nog wat van hem opsteken.

Ik heb de lastste posts niet gelezen omdat ik met deze bezig was op mijn smartfeun

Goeie houding.
Het is schier onmogelijk voor anderen om direct te snappen hoe het je leven belemmerd of om hier rekening mee te houden.
Vind het altijd wel prettig als mensen me "normaal" benaderen, ik geef dan zelf wel aan wat ik wel of niet prettig vind. Wat hier de achterliggende reden van is, is dan in mijn ogen niet relevant.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 16:50 schreef Jopie78 het volgende:

[..]

Goeie houding.
Het is schier onmogelijk voor anderen om direct te snappen hoe het je leven belemmerd of om hier rekening mee te houden.

Het is voor mezelf nauwelijks te bevatten. Ik heb het ook altijd aangezien voor chronische luiheid. De scheidslijn tussen AD(H)D en 'normaal' kan heel dun zijn, ook omdat 'normale' mensen genoeg eigenaardigheden kunnen hebben. Het zou ook zomaar kunnen dat je in eerste instantie herkenning en erkenning zoekt bij anderen met ADHD, maar je vindt je zielsverwant in iemand die het niet heeft.

quote:

Het is schier onmogelijk voor anderen om direct te snappen hoe het je leven belemmerd of om hier rekening mee te houden.
Vind het altijd wel prettig als mensen me "normaal" benaderen, ik geef dan zelf wel aan wat ik wel of niet prettig vind. Wat hier de achterliggende reden van is, is dan in mijn ogen niet relevant.

Maar als je elkaar vanaf de grond af aan al serieus neemt en elkaar kunt respecteren voor wat we zijn, dan zijn dit soort inzichten toch sowieso al overbodig?

Ik bedoel volgende niet lullig hoor (en zeker niet op de ADHD-regulars gemikt), maar valt me vaak op dat veel mensen best wel moeilijk doen als het om vriendschap aangaat (allemaal regeltjes dit sociale dingetjes dat, angst zie ik ook veel terug), terwijl de essentie echt doodsimpel is

Vriendschap is echt niet moeilijk, het probleem is eerder om de meest geschikte personen überhaubt tegen te komen (en dan nog maar hopen dat het wederzijds is en dat eventuele verschillen lijmbaar zijn)

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 16:58 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Het is voor mezelf nauwelijks te bevatten. Ik heb het ook altijd aangezien voor chronische luiheid. De scheidslijn tussen AD(H)D en 'normaal' kan heel dun zijn, ook omdat 'normale' mensen genoeg eigenaardigheden kunnen hebben. Het zou ook zomaar kunnen dat je in eerste instantie herkenning en erkenning zoekt bij anderen met ADHD, maar je vindt je zielsverwant in iemand die het niet heeft.

Jouw "afwijking" kan wel heel anders zijn dan de mijne, maar wel onder dezelfde noemer vallen.
Naast ADHD heb ik ook autisme, maar ik ben wel sociaal, kan goed contact maken, leiding geven.
Op mijn werk merk je er ook weinig van, dat ik thuis kom en vervolgens als een blok in slaap val voor een uur of 2, merkt niemand.

Ben wel minder gaan werken en heb een lagere functie gezocht, omdat ik geen zin meer heb in weekenden bijtrekken.

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 17:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Maar als je elkaar vanaf de grond af aan al serieus neemt en elkaar kunt respecteren voor wat we zijn, dan zijn dit soort inzichten toch sowieso al overbodig?

Ik bedoel volgende niet lullig hoor (en zeker niet op de ADHD-regulars gemikt), maar valt me vaak op dat veel mensen best wel moeilijk doen als het om vriendschap aangaat (allemaal regeltjes dit sociale dingetjes dat, angst zie ik ook veel terug), terwijl de essentie echt doodsimpel is

Vriendschap is echt niet moeilijk, het probleem is eerder om de meest geschikte personen überhaubt tegen te komen (en dan nog maar hopen dat het wederzijds is en dat eventuele verschillen lijmbaar zijn)

Welke inzichten, heb geen inzichten genoemd?

Ik ben nog nooit op zoek geweest naar "geschikte vrienden". Iedereen heeft zijn eigen eigenaardigheden, verleden, opvattingen en emoties.
Denk dat je er een beetje "scheef" tegenaan kijkt. Iedereen kan een vriend zijn, zolang er maar wederzijds respect is en oprechte interesse in elkaar.
Met de een ga je op stap, met de ander uit eten en anderen zie ik alleen in een bepaalde groep. Allemaal vrienden, allemaal met een ander uitgangspunt, of op een andere manier in mijn leven gekomen.

En lullig, ik zie niets lulligs..

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 16:24 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Niet iedereen die onsympathiek is, zal dit toch laten blijken. Er zweven genoeg verhalen op het net, overal eigenlijk, over 'vrienden' die prima vrienden zijn, maar zodra het met jou minder gaat of ze kunnen bij jou een grote slag slaan, dat ze dan ineens geen vrienden meer zijn.

Ik heb geen enkele reden om dit soort mensen dichtbij mij te laten komen.

[..]

Nou, niet dus

Hier ben jij toch degene die moeilijk doet, dus was dat lullig naar jezelf gericht?

Begrijp je niet helemaal, je zegt dat vriendschap heel simpel is, maar je maakt er zelf iets ingewikkelds van?

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 16:44 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Kan ook zijn dat er mensen zijn die jou medicatie zien slikken, verder totaal geen angstgevoelens hebben en alleen maar constateren dat jij geregeld een pilletje neemt en het wel prima zo vinden. Dat moet je niet vergeten.

Zou er zelf trouwens ook niet naar gevraagd hebben, ik heb het mensen al zovaak zien doen en ik ken de geschiedenis en betekenis van medicatiegebruik nu zo onderhand wel.

Voor mij is iemand een pilletje zien slikken, gespannen op die persoon afstappen en met een trillend stemmetje naar die medicatie gaan vragen (sommigen zijn creatief in hoe ze het brengen, dus de voorbeelden laat ik aan je eigen fantasie over) vergelijkbaar met in een drukke stad rondlopen, een willekeurige fietser aanhouden en daarna die fietser vragen waarom ie op de fiets is.

Ik vind het gewoon raar...als iemand medicatie neemt op het werk, so what?

Ach, gewoon belangstelling? Er hoeft niet altijd iets achter te zitten. Gewoon een beetje interesse in elkaar?

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 17:12 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

Ach, gewoon belangstelling? Er hoeft niet altijd iets achter te zitten. Gewoon een beetje interesse in elkaar?

Ja, het kan idd gewoon belangstelling zijn (al had ik liever gehad dat ze belangstelling zouden tonen voor mij als persoon en niet op mij als medicatiegebruiker).
Of het gewoon (gezonde) belangstelling is of dat ze aan het vissen zijn, daar kan je snel genoeg achter komen.
Of dat ze het verder totaal niet boeit, maar zoals ik al eerder probeerde te impliceren., hoeft het negeren van jouw medicatiegebruik niet perse een negatieve oorzaak te hebben.

En dit zie ik wel veel gebeuren, dat er geoordeeld wordt. Waarom? Is toch helemaal niet nodig? Als bepaalde mensen mij aanspreken op mijn medicatiegedrag...van mij mogen ze, ik kijk het dan verder nog wel even aan en wacht rustig af

quote:

Op vrijdag 22 april 2016 16:31 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

dat is iets dat ik altijd wel apart gevonden heb. Ik werk in een vrij open bedrijf maar om de een of andere manier heeft de afgelopen twee jaar letterlijk niemand me ernaar gevraagd. Blijkbaar durft men dat niet goed. Maar dat is bij jou dus anders?

Het heeft me wel erg verbaasd. Dat wel.

Nou ja, de situatie zal ook anders zijn. Als ik naast een vriendin in college zit waar ik al een halfjaar mee optrek, vragen ze het op den duur gewoon een keer. Puur uit interesse. En ik geef gewoon antwoord, maar ga er verder ook niet op in met uitleg ofzo, dus doorgaans blijft het daar ook bij. Van vreemden of vage kennissen heb ik er nog nooit een vraag over gekregen.

En terug.

[ Bericht 68% gewijzigd door Copycat op 22-04-2016 18:43:51 ]