Datingstappenplan - stap 1: op weg naar socialiseren en vriendschappen

quote:

Op zaterdag 23 april 2016 18:46 schreef Jopie78 het volgende:

[..]

Jawel hoor. Vooral door je eigen opvattingen de kop in te drukken en veel gesprekken te voeren met anderen, zodat je een "antenne" gaat ontwikkelen voor de gevoelens en emoties van anderen.

Bij vrouwen is het vaak wat beter ontwikkeld, omdat het voor vrouwen "normaal" is om emoties te tonen. Mijn vader toonde nooit emotie, pas sinds de laatste jaren begint hij zijn gevoel te delen met anderen.

Voor iemand met ASS zal dit proces alleen veel langer duren, omdat ze vaak hun eigen emoties niet herkennen. Ze kennen wel stress/spanning, maar ervaren hierbij niet de verscheidenheid aan emoties. Plus dat ze vaak heel slecht scoren op het herkennen van emotie bij anderen, omdat ze alleen op zichzelf gericht zijn. Maar ook dat is af te leren.

Leuke test overigens!
Herkennen van emoties door te kijken naar ogen (mits je Engels een beetje ontwikkeld is.. Zijn vast ook wel NL testen voor.)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Inderdaad een leuke test. 24/36 is mijn score.
De score is voor mij geen verrassing. Ik kan zo nu en dan emoties herkennen door naar de ogen te kijken, maar ik ben er absoluut niet sterk in. Ik denk dat ik sterker ben in het herkennen van emoties in stemgeluid en woordkeuze. Dat is wellicht een minder effectieve manier - en wellicht een met meer 'foutmarge' - dan emoties herkennen uit ogen, maar ik kom er een heel eind mee.

Toch ga ik er mee aan de slag, maar mede om een andere reden. Gevoelsmatig heb ik te weinig oogcontact met anderen (mijn gedachte gaat hierbij o.a. uit naar collega's) waardoor zij minder binding met mij hebben. Er is zeker geen sprake van dat de mensen om mij heen mij proberen te ontwijken of in ieder geval zo min mogelijk contact met mij willen hebben, maar er is weinig dat hen naar mij toe trekt. Ik vermoed dat ik door het gebrek aan oogcontact een barrière op heb geworpen om een spontaan gesprek met mij aan te gaan.

Dit is gek genoeg iets van - pak hem beet - de laatste 2 à 3 jaren. Daarvoor was ik socialer en had ik ook beduidend meer en sterkere (vriendschappelijke) relaties met de mensen om mij heen. Ik heb ergens een slag gemist, dat is wel duidelijk.

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:06 schreef Vriezzer het volgende:
...

Dank!
Ogen liegen (meestal) niet volgens mij. De micro-expressies laten vaak wel goed zien wat iemand voelt, stem/ademhaling/toonhoogte/woordkeuze/lichaamshouding is vaak nog te beïnvloeden door de ander, of kan beïnvloed worden door factoren die buiten het gesprek liggen (ruzie gisteravond, slecht humeur, ...; dus je kan dat niet altijd op jezelf/de situatie betrekken)

Het eerste geeft dan ook een onbewuste reactie bij de ontvanger, het tweede is iets wat je bewust geleerd hebt. Ik denk ook dat die laatste zaken niet bij iedereen hetzelfde verraden, ook omdat die dingen vaak bepaald worden door omgeving/opvoeding.

Juist door mensen in de ogen aan te kijken, en dus het geleerde even (proberen) achterwege te laten, voel je instinctief wel aan wat mensen denken/voelen. Het probleem komt vaak, omdat ze vervolgens zeggen iets anders te vinden dan je aanvoelt.

Weet niet of het door het gebrek aan oogcontact komt, mensen ervaren dat meestal als 'verlegen" en zien het eigenlijk nooit als een bedreiging. Misschien meer een gebrek aan wederkerigheid? Dat laatste is wel iets wat je goed kan trainen.

[ Bericht 3% gewijzigd door _I op 24-04-2016 12:29:57 ]

Wat als je niet van oogcontact houdt?

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:27 schreef Kamina het volgende:
Wat als je niet van oogcontact houdt?

Dan moet je extra je best doen. En accepteren dat jij daarmee ook een stukje van jezelf blootlegt. Wat jij kan zien bij anderen, kunnen ze natuurlijk ook bij jou zien.

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:06 schreef Vriezzer het volgende:

[..]

Inderdaad een leuke test. 24/36 is mijn score.
De score is voor mij geen verrassing. Ik kan zo nu en dan emoties herkennen door naar de ogen te kijken, maar ik ben er absoluut niet sterk in. Ik denk dat ik sterker ben in het herkennen van emoties in stemgeluid en woordkeuze. Dat is wellicht een minder effectieve manier - en wellicht een met meer 'foutmarge' - dan emoties herkennen uit ogen, maar ik kom er een heel eind mee.

Toch ga ik er mee aan de slag, maar mede om een andere reden. Gevoelsmatig heb ik te weinig oogcontact met anderen (mijn gedachte gaat hierbij o.a. uit naar collega's) waardoor zij minder binding met mij hebben. Er is zeker geen sprake van dat de mensen om mij heen mij proberen te ontwijken of in ieder geval zo min mogelijk contact met mij willen hebben, maar er is weinig dat hen naar mij toe trekt. Ik vermoed dat ik door het gebrek aan oogcontact een barrière op heb geworpen om een spontaan gesprek met mij aan te gaan.

Dit is gek genoeg iets van - pak hem beet - de laatste 2 à 3 jaren. Daarvoor was ik socialer en had ik ook beduidend meer en sterkere (vriendschappelijke) relaties met de mensen om mij heen. Ik heb ergens een slag gemist, dat is wel duidelijk.

Heb 'm ook maar gedaan. Mijn score was 28 v/d 36 (gemiddelde is 26)

Vond 't wel een vrij lastige test (the morning after enzo) en moest meerdere malen een woord opzoeken, maar hij is wel leuk

Zou 't trouwens wel op een rustig moment doen dat je er goed voor kunt zitten.

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:29 schreef Jopie78 het volgende:

[..]

Dan moet je extra je best doen. En accepteren dat jij daarmee ook een stukje van jezelf blootlegt. Wat jij kan zien bij anderen, kunnen ze natuurlijk ook bij jou zien.

Dat geloof ik niet.

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:47 schreef Kamina het volgende:

[..]

Dat geloof ik niet.

Wat niet?

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:47 schreef Jopie78 het volgende:

[..]

Wat niet?

Alles niet.

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:51 schreef Kamina het volgende:

[..]

Alles niet.

Dat kan!
Ik ben opgevoed met de gedachte; Geen zin!? Dan maak je maar zin!

Ergens niet van houden is geen reden om het niet te doen. 'geen oogcontact maken' kan een bescherming zijn tegen prikkels die je niet kan plaatsen/verwerken.
"Wat wil diegene van me, wat bedoelt hij met dat gezicht, .." Het roept te veel gedachten op, dus uit zelfbescherming keer je je blik af.
Als jij je nog geen raad weet met die gedachten, kan ik me je reactie voorstellen, maar dan is het meer dan "er simpelweg niet van houden".

Weer een gevalletje van hoe is deze overtuiging tot stand gekomen, wat ligt er aan ten grondslag en welke elementen kan je oefenen/trainen.

Feit is wel dat als jij overtuigd bent dat het onmogelijk is, dat dit ook zo is!

[ Bericht 0% gewijzigd door _I op 24-04-2016 13:23:03 ]

In mijn ogen is weerstand het begin van groei en zelfontplooiing.

Of, als je er niets mee aan doet, zijn het belemmerende overtuiging die jezelf inkaderen.

Keuzes..

[ Bericht 52% gewijzigd door Mathemaat op 24-04-2016 14:07:48 ]

quote:

Op zondag 24 april 2016 12:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Heb 'm ook maar gedaan. Mijn score was 28 v/d 36 (gemiddelde is 26)

Vond 't wel een vrij lastige test (the morning after enzo) en moest meerdere malen een woord opzoeken, maar hij is wel leuk

Zou 't trouwens wel op een rustig moment doen dat je er goed voor kunt zitten.

Ik had er een 27 voor. Soms had ik het gevoel alsof ik aan het gokken was

quote:

Op zondag 24 april 2016 14:26 schreef Mathemaat het volgende:

[..]

Ik had er een 27 voor. Soms had ik het gevoel alsof ik aan het gokken was

Meestal kon ik er gelijk al 2 of 3 afstrepen, maar ik had vaker moeite met de betekenis van de gebruikte woorden. Soms twijfelde ik bijvoorbeeld omdat het 2 dingen konden zijn, maar 1 van de 2 een zeg maar sub-klasse was van de andere (zoals banaan een sub-klasse van fruit kan zijn).

Hoe spreek je een wildvreemde aan? Dat is echt iets wat ik absoluut niet kan (zowel bij man als vrouw) ik kan dan geen gesprek gaande houden zonder in de standaard vragen terecht te komen. Dit omdat ik niet weet hoe de persoon op mijn humor (sarcasme) reageert en ik hun interesses niet ken.

Door dit blijk ik verlegen en begin ik er maar niet aan. Is het een vriendin van een vriend of iets dergelijks dan is dat veel makkelijker.

quote:

Op zondag 24 april 2016 17:11 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
Hoe spreek je een wildvreemde aan? Dat is echt iets wat ik absoluut niet kan (zowel bij man als vrouw) ik kan dan geen gesprek gaande houden zonder in de standaard vragen terecht te komen. Dit omdat ik niet weet hoe de persoon op mijn humor (sarcasme) reageert en ik hun interesses niet ken.

Stel jezelf eerst de vraag "waarom wil ik met deze ene meneer of deze ene mevrouw praten?"

quote:

Door dit blijk ik verlegen en begin ik er maar niet aan. Is het een vriendin van een vriend of iets dergelijks dan is dat veel makkelijker.

Een goeie manier om toch wat te zeggen is door een simpele "Hoi!" oid

quote:

Op zondag 24 april 2016 17:11 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
Hoe spreek je een wildvreemde aan? Dat is echt iets wat ik absoluut niet kan (zowel bij man als vrouw) ik kan dan geen gesprek gaande houden zonder in de standaard vragen terecht te komen. Dit omdat ik niet weet hoe de persoon op mijn humor (sarcasme) reageert en ik hun interesses niet ken.

Door dit blijk ik verlegen en begin ik er maar niet aan. Is het een vriendin van een vriend of iets dergelijks dan is dat veel makkelijker.

Kan me hier wel in vinden..

Wikihow praten met vreemden

"Hey, wie ben jij?" brengt je een heel eind.

quote:

Op zondag 24 april 2016 18:33 schreef Kamina het volgende:
"Hey, wie ben jij?" brengt je een heel eind.

Bij mij niet, ik probeer het wel eens maar daar komt weinig uit dan.

quote:

Op zondag 24 april 2016 19:22 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Bij mij niet, ik probeer het wel eens maar daar komt weinig uit dan.

Dan ben je gewoonweg niet echt geïnteresseerd.

quote:

Op zondag 24 april 2016 19:23 schreef Kamina het volgende:

[..]

Dan ben je gewoonweg niet echt geïnteresseerd.

Nee er is dan een weinig hoopgevende reactie terug. Kan ook aan de omgeving liggen.

quote:

Op zondag 24 april 2016 19:51 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Nee er is dan een weinig hoopgevende reactie terug. Kan ook aan de omgeving liggen.

Ik heb dat probleem ook hoor: gewoon aanspreken, en dan? Had hier gisteren van die openingszinnen filmpjes gepost, en die zinnen werken op zich goed om een lach op het gezicht van iemand te krijgen, dus ben je al half binnen en een heel enkeling gaf ook daadwerkelijk haar nummer... of 1 iemand niet maar ze voegde hem wel toe op facebook

quote:

Op zondag 24 april 2016 17:11 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
Hoe spreek je een wildvreemde aan? Dat is echt iets wat ik absoluut niet kan (zowel bij man als vrouw) ik kan dan geen gesprek gaande houden zonder in de standaard vragen terecht te komen. Dit omdat ik niet weet hoe de persoon op mijn humor (sarcasme) reageert en ik hun interesses niet ken.

Door dit blijk ik verlegen en begin ik er maar niet aan. Is het een vriendin van een vriend of iets dergelijks dan is dat veel makkelijker.

Afhankelijk van de situatie/omgeving kun je gebruik maken van een bepaalde gebeurtenis. Ellende op het spoor: geeft aanleiding om daar een opmerking (niet te zuur, dat schrikt af) over te maken en zo een gesprekje aan te knopen.
Een zanger/zangeres die vals zingt in de kroeg, geeft aanleiding om aan een leuke dame te vragen: En, wat vind jij er van? Als zij sarcastisch reageert, dan weet je dat jullie qua humor mogelijk een raakvlak hebben. Wie weet wat er van komt.

Zonder aanleiding vind ik het echter ook lastig om iemand aan te spreken.

quote:

Op zondag 24 april 2016 18:33 schreef Kamina het volgende:
"Hey, wie ben jij?" brengt je een heel eind.

Tbh, kan ik niks met "wie ben jij". Veel te open en persoonlijk. "Hoe gaat het" is makkelijker en logischer.

Ben dit weekend met mn kind weer naar de speeltuin geweest. Dan is dit onderwerp altijd weer even 'unreal'. Zo spontaan, onbevangen, en zonder enige angst wat iemand van je vindt daar wordt gecommuniceerd!

Let wel, we hebben het over kinderen die een paar jaar terug nog langs elkaar op zouden spelen en nu met elkaar spelen terwijl ze elkaar nooit eerder hebben gezien. Binnen de kortste keren hebben ze 'common grounds' gevonden.

En dat zijn dan mensen waarvan hun hersenen nog tot volle wasdom moeten komen. Zelfs zonder die hersenen die volwassenen al wel hebben, hebben ze een manier gevonden om zich iets aan te leren: kopieren, andere nadoen!

Misschien lastig als je geen kinderen hebt, maar ik zou zeggen, gaat heen, observeer en kopieer. Zie het verschillende ouders ook doen. Een gesprek aanknopen of een paar woorden met een vreemde wisselen. T is allemaal goed.

quote:

Op zondag 24 april 2016 20:01 schreef Deezertje het volgende:

[..]

Ik heb dat probleem ook hoor: gewoon aanspreken, en dan? Had hier gisteren van die openingszinnen filmpjes gepost, en die zinnen werken op zich goed om een lach op het gezicht van iemand te krijgen, dus ben je al half binnen en een heel enkeling gaf ook daadwerkelijk haar nummer... of 1 iemand niet maar ze voegde hem wel toe op facebook

Die filmpjes waren van streetlab, een programma waarin opgeleide acteurs sociale experimentjes uitvoeren. Ik zou niemand aanraden uit dit topic om dat in de praktijk uit te testen, maar goed.