ik merk dat wanneer ik mij héél goed voel, dat ik daarna behoorlijk depri word. Zelf kan ik niet bedenken hoe het is om jezelf gewoon stabiel normaal te voelen, het is bij mij het een of het ander.
Hoe voelt het voor de normale mens om normaal te voelen? Ben je dan blij? Gaat alles dan gewoon z'n gangetje?
Enlighten me please. Wellicht heb ik dan een ijkpunt.
Hoe haal je geluk uit jezelf?quote:Op maandag 11 april 2016 18:26 schreef tailfox het volgende:
Als je zo dicht tegen een depressie aanstaat moet je misschien meer geluk uit jezelf halen in plaats van externe factoren?
Vraag uit OP blijft staan overigens, ben wel nieuwsgierig.
quote:
Als je zo dicht tegen een depressie aanstaat moet je misschien meer geluk uit jezelf halen in plaats van externe factoren?
goede tip hoor, heb je er nog meer?In dit geval: hoe mensen zich voelen als ze gewoon normaal zijn.quote:
Goeie vraagquote:Op maandag 11 april 2016 18:42 schreef misterxvany het volgende:
[..]
In dit geval: hoe mensen zich voelen als ze gewoon normaal zijn.
Dat weet niemand. Ik vraag me ook weleens af of ik normaal ben.quote:
[..]
In dit geval: hoe mensen zich voelen als ze gewoon normaal zijn.
Dus niemand kan mij vertellen hoe ze zich voelen als ze gewoon op een normale manier dingen doen zonder dat hen iets dwars zit o.i.d.?quote:Op maandag 11 april 2016 18:45 schreef Etsu het volgende:
[..]
Dat weet niemand. Ik vraag me ook weleens af of ik normaal ben.
Mogelijk.quote:
Heb je last van een bipolaire stoornis?
Dan voel ik mij erg geil, dan ruk ik en dan voel ik mij smerig zo van, waarom doe ik dit in vredesnaam.
Ik ben geen psycholoog oid., maar ik kan me moeilijk voorstellen wat 'normaal' is voor een gemiddelde mens. Ik heb af en toe dat ik me somber voel, maar verder heb ik het prima. Ben ik dan niet normaal? Ik ken mensen die gelukkiger zijn dan ik, en dus dingen doen zonder dat hen iets dwars zit; ben ik dan niet normaal?quote:
Dus niemand kan mij vertellen hoe ze zich voelen als ze gewoon op een normale manier dingen doen zonder dat hen iets dwars zit o.i.d.?
Wat is normaal?
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 11-04-2016 18:56:28 ]
Uiteindelijk is iedereen uniek, dat klopt.quote:Op maandag 11 april 2016 18:56 schreef Etsu het volgende:
[..]
Ik ben geen psycholoog oid., maar ik kan me moeilijk voorstellen wat 'normaal' is voor een gemiddelde mens. Ik heb af en toe dat ik me somber voel, maar verder heb ik het prima. Ben ik dan niet normaal? Ik ken mensen die gelukkiger zijn dan ik, en dus dingen doen zonder dat hen iets dwars zit; ben ik dan niet normaal?
Wat is normaal?
Mijn vraag was ook meer op de individu gericht. Hoe voel jij je bijvoorbeeld als je je zodanig voelt dat je het 'prima' kan noemen?
Maar ik denk dat het verschil is tussen wel en niet bipolair dat de boel ietsje gematigder is verdeeld: dus minder hoge pieken, en minder diepe dalen.
Inderdaad daarom heb ik ook mijn twijfels bij bipolair. Echt manisch ben ik nooit geweest, wel zeer depressief.quote:
Het is een beetje moeilijk uitleggen wat normaal is. Want alles wat ik daarover zal schrijven, interpreteer jij dan weer naar jouw eigen referentiepunt van dingen, en die is sowieso nooit objectief.
Maar ik denk dat het verschil is tussen wel en niet bipolair dat de boel ietsje gematigder is verdeeld: dus minder hoge pieken, en minder diepe dalen.
K***** zooi
In een manie gaat alles vanzelf. Je voelt je fantastisch, hebt lef, doet dingen zonder je af te vragen of het wel verstandig is, geeft geld uit als water en ziet alleen maar de positieve kant van dingen. Tijd verdwijnt, honger/dorst ervaar je niet en het voelt alsof je continu in een flow zit.quote:
Hallo,
ik merk dat wanneer ik mij héél goed voel, dat ik daarna behoorlijk depri word. Zelf kan ik niet bedenken hoe het is om jezelf gewoon stabiel normaal te voelen, het is bij mij het een of het ander.
Hoe voelt het voor de normale mens om normaal te voelen? Ben je dan blij? Gaat alles dan gewoon z'n gangetje?
Enlighten me please. Wellicht heb ik dan een ijkpunt.
In, of bij, een depressie beweeg je door gelei. Alles kost moeite, niets is leuk, boodschappen doen is al een onderneming en je wilt je verstoppen of in ieder geval mensen mijden. Elke handeling lijk je bewust te moeten maken, gesprekken gaan niet langer 'vanzelf' en die flow is niet meer te bekennen.
"Normaal" hangt daar een beetje tussen. Veel tijd gaat voorbij zonder dat je specifiek iets voelt, geen blijdschap, euforie of angsten/vermoeidheid. Je energieniveau is ongeveer gelijk de hele dag. Na het eten doe je nog een wasje, maai je het gras of ga je sporten. Je bent niet "zomaar" geïrriteerd, stelt jezelf niet allerlei vragen in je hoofd, kan dingen binnen een paar minuten van je af zetten, voelt geen verlammende twijfels of angsten..
Zoiets!?
Dank u ZEER!quote:Op maandag 11 april 2016 19:13 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
In een manie gaat alles vanzelf. Je voelt je fantastisch, hebt lef, doet dingen zonder je af te vragen of het wel verstandig is, geeft geld uit als water en ziet alleen maar de positieve kant van dingen. Tijd verdwijnt, honger/dorst ervaar je niet en het voelt alsof je continu in een flow zit.
In, of bij, een depressie beweeg je door gelei. Alles kost moeite, niets is leuk, boodschappen doen is al een onderneming en je wilt je verstoppen of in ieder geval mensen mijden. Elke handeling lijk je bewust te moeten maken, gesprekken gaan niet langer 'vanzelf' en die flow is niet meer te bekennen.
"Normaal" hangt daar een beetje tussen. Veel tijd gaat voorbij zonder dat je specifiek iets voelt, geen blijdschap, euforie of angsten/vermoeidheid. Je energieniveau is ongeveer gelijk de hele dag. Na het eten doe je nog een wasje, maai je het gras of ga je sporten. Je bent niet "zomaar" geïrriteerd, stelt jezelf niet allerlei vragen in je hoofd, kan dingen binnen een paar minuten van je af zetten, voelt geen verlammende twijfels of angsten..
Zoiets!?
Dat is inderdaad iets wat ik me niet meer kan heugen ooit meegemaakt te hebben.
En wat een manie was wist ik ook al wel, daarom weet ik ook dat ik dat niet heb, de goede periodes zijn niet zodanig overdadig dat ik er gek van word, het valt meer in de categorie 'super super supergoed'.
Je wordt niet gek in een manie (of je moet ook een psychose hebben), je wordt (alleen) zwaar depressief na een manie.quote:
[..]
Dank u ZEER!
Dat is inderdaad iets wat ik me niet meer kan heugen ooit meegemaakt te hebben.
En wat een manie was wist ik ook al wel, daarom weet ik ook dat ik dat niet heb, de goede periodes zijn niet zodanig overdadig dat ik er gek van word, het valt meer in de categorie 'super super supergoed'.
Als je er midden in zit is het een van de beste gevoelens die er zijn, bijna te vergelijken met xtc, denk ook niet dat je zelf kan beoordelen of je dat wel of niet hebt, als je er midden in zou zitten.
Niet iedereen gaat grenzen over en komt erdoor in de problemen.
Wat heb je nog nooit meegemaakt? De stabiele tussenfase, die als normaal wordt gezien?
Dan zal ik het er eens over hebben met mijn behandelaar.quote:
[..]
Je wordt niet gek in een manie (of je moet ook een psychose hebben), je wordt alleen zwaar depressief na een manie.
Als je er midden in zit is het een van de beste gevoelens die er zijn, bijna te vergelijken met xtc, denk ook niet dat je zelf kan beoordelen of je dat wel of niet hebt, als je er midden in zou zitten.
Niet iedereen gaat grenzen over en komt erdoor in de problemen.
Die heb ik inderdaad nooit meegemaakt. Altijd zit ik met mezelf in de knoop, met wat dan ook.quote:Wat heb je nog nooit meegemaakt? De stabiele tussenfase, die als normaal wordt gezien?
Heb zelf medicatie gehad, maar daar werd ik niet heel blij van.quote:
[..]
Dan zal ik het er eens over hebben met mijn behandelaar.
[..]
Die heb ik inderdaad nooit meegemaakt. Altijd zit ik met mezelf in de knoop, met wat dan ook.
Uiteindelijk heb ik vooral veel baat gehad bij sporten (hardlopen), meditatie/mindfulness, ademhalingsoefeningen, weinig toegevoegde suikers eten, "gezond" eten, vitamine D bijslikken en veel buiten wandelen. (en veel geduld!)
Succes!
Het leven is dan fijn, maar wel rustig, lekker voortkabbelend. Dingen gaan redelijk vanzelf, kosten geen grote moeite, maar maken ook niet dat er vlinders in mijn buik rondspringen.
Natuurlijk heb ik ook momenten van somberheid en momenten van groot geluk, maar de meeste tijd ben ik gewoon tevreden. Wat dus geen vergaande emotie's met zich meebrengt, maar wel een algemeen gevoel van alles gaat zoals het hoort, een kalm en prettig gevoel.
Lastig uit te leggen eigenlijk, die uitersten zijn makkelijker uit te leggen...
Wow, nog tips erbij ook. Hier ga ik mee aan de slag. Mijn dank is oprecht groot.quote:Op maandag 11 april 2016 19:36 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Heb zelf medicatie gehad, maar daar werd ik niet heel blij van.
Uiteindelijk heb ik vooral veel baat gehad bij sporten (hardlopen), meditatie/mindfulness, ademhalingsoefeningen, weinig toegevoegde suikers eten, "gezond" eten, vitamine D bijslikken en veel buiten wandelen. (en veel geduld!)
Succes!
quote:
[..]
Wow, nog tips erbij ook. Hier ga ik mee aan de slag. Mijn dank is oprecht groot.
Misschien lastig, maar je hebt het helder uitgelegd.quote:
Voor mij is me normaal voelen gewoon tevreden zijn, me gelukkig voelen zonder echt groot geluk (euforie ofzo) te voelen. Niet huppelend door het leven gaan, maar wel met een tevreden glimlach op mijn gezicht.
Het leven is dan fijn, maar wel rustig, lekker voortkabbelend. Dingen gaan redelijk vanzelf, kosten geen grote moeite, maar maken ook niet dat er vlinders in mijn buik rondspringen.
Natuurlijk heb ik ook momenten van somberheid en momenten van groot geluk, maar de meeste tijd ben ik gewoon tevreden. Wat dus geen vergaande emotie's met zich meebrengt, maar wel een algemeen gevoel van alles gaat zoals het hoort, een kalm en prettig gevoel.
Lastig uit te leggen eigenlijk, die uitersten zijn makkelijker uit te leggen...
Muziek van 60 bpm of 432 hz vind ik ook zeer ontspannend. Schijnt dat je hartslag zich aanpast aan het aantal bpm.quote:
[..]
Wow, nog tips erbij ook. Hier ga ik mee aan de slag. Mijn dank is oprecht groot.
Bijvoorbeeld (60 bpm) Air van Bach;
of (432 hz)
[ Bericht 1% gewijzigd door _I op 11-04-2016 20:07:11 ]
Die van Bach vind ik ook wel erg mooi en ontspannend. Die tweede, sorry, maar die vind ik te zweverig.quote:Op maandag 11 april 2016 19:54 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Muziek van 60 bpm of 432 hz vind ik ook zeer ontspannend. Schijnt dat je hartslag zich aanpast aan het aantal bpm.
Bijvoorbeeld (60 bpm) Air van Bach;
of (432 hz)
Het is een idee, geen verplichting.quote:
[..]
Die van Bach vind ik ook wel erg mooi en ontspannend. Die tweede, sorry, maar die vind ik te zweverig.
Snap ik.quote:
ofzo?Wat een goede vraag eigenlijk. Ik denk dat ik niet goed kan beschrijven hoe dat voelt? Wellicht is het voor iedereen anders.
Ik ben over het algemeen niet heel erg blij of heel erg 'down', maar ik loop wel altijd met een gezicht in 'resting bitch face mode'. Ik probeer genoeg te eten en te drinken om vooral me 'normaal' te blijven voelen, want ik voel me snel minder goed als ik honger heb (moe, etc).
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 12-04-2016 04:57:56 ]
Nu merk ik weer dat ik een beetje lichtelijk psychotisch aan het worden ben... ik was al lichtelijk psychotisch maar nu heb ik echt een gek gevoel. Onbeschrijfelijk is het eigenlijk.
Al met al, ik heb wel normale momenten maar die zijn zeldzaam en duren nooit langer dan een half uur.
In het geval van dit topic gaat het om wat mensen voor zichzelf normaal voelen noemen.quote:
Wat is jouw definitie van 'normaal' ?
Voor mij is het vetgedrukte, dat alles z'n gangetje gaat en er zeg maar weinig rimpels op het water zijn.quote:
Hallo,
ik merk dat wanneer ik mij héél goed voel, dat ik daarna behoorlijk depri word. Zelf kan ik niet bedenken hoe het is om jezelf gewoon stabiel normaal te voelen, het is bij mij het een of het ander.
Hoe voelt het voor de normale mens om normaal te voelen? Ben je dan blij? Gaat alles dan gewoon z'n gangetje?
Enlighten me please. Wellicht heb ik dan een ijkpunt.
Misschien dat volgende niet op jou toepasbaar is, maar soms merk ik dat ik soms enorm vrolijk kan zijn en daarna alles snel inkakt en dit bleek (psychische enof fysieke) vermoeidheid te zijn.
Misschien dat dit ook een rol bij jou speelt?
edit:
Wist trouwens niet dat dit topic al een paar dagen oud was
Dus jij kunt er ook niet echt een gevoel op plakken? Het is alsof niemand een gevoel heeft als er niet iets bijzonders gaande is.quote:
[..]
Voor mij is het vetgedrukte, dat alles z'n gangetje gaat en er zeg maar weinig rimpels op het water zijn.
Misschien dat volgende niet op jou toepasbaar is, maar soms merk ik dat ik soms enorm vrolijk kan zijn en daarna alles snel inkakt en dit bleek (psychische enof fysieke) vermoeidheid te zijn.
Misschien dat dit ook een rol bij jou speelt?
edit:
Wist trouwens niet dat dit topic al een paar dagen oud was
En vermoeidheid, ik denk het niet. Na een goede periode ben ik zo een week in een slechte stemming. Dan doe ik ook dingen die ik beter niet zou kunnen doen.
Gevoel heb ik al omschreven:quote:
[..]
Dus jij kunt er ook niet echt een gevoel op plakken? Het is alsof niemand een gevoel heeft als er niet iets bijzonders gaande is.
En vermoeidheid, ik denk het niet. Na een goede periode ben ik zo een week in een slechte stemming. Dan doe ik ook dingen die ik beter niet zou kunnen doen.
Dit zijn namelijk gevoelensquote:
[..]
Voor mij is het vetgedrukte, dat alles z'n gangetje gaat en er zeg maar weinig rimpels op het water zijn.
Een ander voorbeeld is dat mijn leven rustig zo voortkabbelt en het idee alleen al dat er al een tijdje geen enkele tornado door m'n leven is gegaan.
Het voelt lekker rustig, kalm, ongehaast, het "the good life"-gevoel een beetje.
En als zoiets een week wel en een week niet is, denk dat je dan toch dit zou moeten bespreken met je hulpverlener, voor geval er toch sprake van een stoornis (bi-polair of wat dan ook) lijkt te zijn. Die stoornissen behoeven meestal een andere benadering en aanpak
Kijk nu omschrijf je hoe het voelt. "Alles z'n gangetje" is te algemeen om er iets uit te halen.quote:
[..]
Gevoel heb ik al omschreven:
[..]
Dit zijn namelijk gevoelens
Een ander voorbeeld is dat mijn leven rustig zo voortkabbelt en het idee alleen al dat er al een tijdje geen enkele tornado door m'n leven is gegaan.
Het voelt lekker rustig, kalm, ongehaast, het "the good life"-gevoel een beetje.
Wat zou ik dat toch graag willen hebben voor een langere tijd. Alles levert stress op, of teveel prikkels, of ik ben juist euforisch. Waarna alles zich weer herhaalt. Nooit stabiel.
Ik weet eerlijk gezegd niet of ik het wel wil weten. Heb ik nog een labeltje aan me geplakt zitten.quote:En als zoiets een week wel en een week niet is, denk dat je dan toch dit zou moeten bespreken met je hulpverlener, voor geval er toch sprake van een stoornis (bi-polair of wat dan ook) lijkt te zijn. Die stoornissen behoeven meestal een andere benadering en aanpak
Het is niet te algemeen, want bij andere gevoelens heb ik dit niet.quote:
[..]
Kijk nu omschrijf je hoe het voelt. "Alles z'n gangetje" is te algemeen om er iets uit te halen.
Wat zou ik dat toch graag willen hebben voor een langere tijd. Alles levert stress op, of teveel prikkels, of ik ben juist euforisch. Waarna alles zich weer herhaalt. Nooit stabiel.
Voor mij voelt het ook een beetje sereen en een beetje tevreden.
Voor mij kloppen deze omschrijvingen. Jammer dat je er niks aan hebt.
Naja, wat jij wil!quote:[..]
Ik weet eerlijk gezegd niet of ik het wel wil weten. Heb ik nog een labeltje aan me geplakt zitten.
Je hebt er blijkbaar last van, dan kan je 2 dingen doen:
- of je gaat de oorzaak proberen te achterhalen en er wat aan doen
- of je laat het zo en leert ermee te leven
Succes
Meestal voel ik me ook niet iets niet, gewoonlijk heb ik wel iets aan m'n hoofd en als dat iets niet extern is, dan ontstaat deze wel intern (dan ga ik bijvoorbeeld hobbyen)
En het komt er nu op neer dat ik nu weet wat normaal voelen inhoudt. Normaal is inderdaad een gevoel. Alles is gewoon normaal. Geen gezeik, geen spanning, geen gekke gedachten, ik voel me er goed bij maar niet ongezond goed. Hopen dat het voortzet, maar dan moet het gezeik van anderen wel wegblijven of op z'n minst geminimaliseerd worden.
Misschien toch maar met mijn behandelaar overleggen want als deze staat 'hoort' dan zit er toch iets niet goed bij mij als ik niet eens wist wat het was.
Ik had ditzelfde, maar dan met depressiequote:
Goed, ik maak er maar eens een bewust latertje van. Achter me de TV aan, beetje op FOK! aan het lezen, beetje denken over wat me bezighoud...
En het komt er nu op neer dat ik nu weet wat normaal voelen inhoudt. Normaal is inderdaad een gevoel. Alles is gewoon normaal. Geen gezeik, geen spanning, geen gekke gedachten, ik voel me er goed bij maar niet ongezond goed. Hopen dat het voortzet, maar dan moet het gezeik van anderen wel wegblijven of op z'n minst geminimaliseerd worden.
Misschien toch maar met mijn behandelaar overleggen want als deze staat 'hoort' dan zit er toch iets niet goed bij mij als ik niet eens wist wat het was.
En fijn voor je dat je dit ervaren hebtSPOILER
