Mijn ouders vertellen dat ze eigenlijk al 3,5 jaar opa en oma zijn?

Hallo allemaal,

Beetje bizar verhaal en ik zal het zo goed mogelijk proberen uit te leggen. Reden hiervoor is dat ik graag jullie mening wil over het plan wat ik heb om mijn moeder in te lichten over een vrij groot geheim wat ik (al jaren) met mij meedraag.

Ik ben al jaren woonzaam in het buitenland en ben af en toe op vakantie in Nederland. Mijn leven speelt zich dan ook voornamelijk af in het buitenland. In 2011 had ik een kortstondige relatie met een meisje (in een niet nader te noemen modern land). Ik was 25 en zij ook. De relatie duurde niet heel lang en na ongeveer een maand was zij van de radar verdwenen, ze had het te druk met van alles en nog wat, en liet eigenlijk steeds minder van zich horen. Ik heb het er toen ook maar bij gelaten, gezien ik inzag dat het toch nergens meer naar zou leiden.

Aan het begin van de relatie met haar gaf ze mij aan dat het voor haar onmogelijk was om kinderen te krijgen, er was iets met haar baarmoeder, waardoor dit niet mogelijk zou zijn. Als 25 jarige naïeve jongen geloofde ik dat allemaal wel waardoor ik alle keren dat ik seks met haar had, dit zonder condoom was.

Fast forward... in maart 2012 krijg ik een bericht van haar op mijn telefoon: Hallo, ik moet je iets belangrijks vertellen: ik ben bevallen van een dochter en ik weet zeker dat jij de vader bent.

Het eerste wat mij ten binnen schoot was: het zal allemaal wel! val me niet lastig met dit soort onzin, ik geloof er niets van! Ik zat in het midden van een relatie, was dolverliefd, en wist echt niet wat ik aanmoest moet het nieuws van deze scharrel, die opeens beweerd een kind van mij te hebben. Mijn reactie naar haar toe was voornamelijk boos en kortaf, ik gaf haar aan dat ik er niets van wilde weten, dat het allemaal haar schuld was, en dat ze mij maar beter niet meer kon contacteren. In de loop der jaren stuurde de scharrel in kwestie af en toe foto's van mijn vermoedelijke dochter, en ik kwam tot de 'pijnlijke' conclusie dat dit wellicht toch wel mijn dochter kon zijn, gezien er bepaalde vergelijkingen zichbaar zijn.

Fast Forward part 2: Begin dit jaar kreeg ik wereldschokkend medisch nieuws, waardoor mijn leven voor even kwam te balanseren op een zijden draadje, en ik serieus het idee had dat ik niet meer lang had te leven. Ik heb contact gezocht met de scharrel die beweerde een kind van mij te hebben, en ik gaf haar aan graag de dochter te willen ontmoeten en ook meteen een DNA test te laten uitvoeren. Hier stemde zij mee in.

Ik heb inmiddels de vermoedelijke dochter ontmoet, en tevens de DNA test gedaan, en ik weet nu 100% zeker dat het MIJN dochter is. Ik kan niets anders zeggen dat ik hier toch wel erg blij mee ben, ook al heb ik nooit voor het vaderschap gekozen, en dat ik alles op alles zal zetten om er voor mijn dochter te zijn, haar te supporten in welke manier dan ook.

De moeder van mijn dochter komt uit een goed en welvarend gezin, er is dan ook geen opzet geweest om doelbewust een kind van mij te krijgen, 'm vervolgens te smeren, en dan later aan te geven dat ik de vader ben om extra geld te mogen cashen. Er kan dus duidelijk geconcludeerd worden dat het een 'ongelukje' is geweest, waarbij ik nu ook de 'consequenties' van zal moeten dragen.

Nu is er echter het volgende punt, iets waar ik eigenlijk best wel mijn hersens over breek... Is het verstandig om dit nieuws te vertellen aan mijn ouders? Ik ben zelf eigenlijk ontzettend enthousiast dat ik een dochter heb, maar ben aan de andere kant bang voor de reacties van mijn ouders, wellicht dat ze de situatie niet zullen begrijpen, of dat ze denken dat ik een of andere klootzaak ben omdat ik voor jaren lang niets wilde weten van mijn vermoedelijke dochter.

Mijn vraag dan ook aan jullie, wat zouden jullie doen in deze bizarre situatie? Vertellen aan je ouders? of het als een geheim met je meedragen?

quote:

Op zondag 3 april 2016 00:42 schreef essnhills het volgende:
Het staat eigenlijk al in je verhaal.

Vertel je ouders dat je een scharrel.hebt gehad die dacht onvruchtbaar te zijn. En dat ze na de bevalling weer contact met je opnam en dat je dacht 'yeah right, je was toch onvruchtbaar? ' en dat je zo verliefd was met je relatie. Maar dat het toch aan je is gaan kangen en dat je weer contact hebt opgenomen, nu zeker weet dat ze van jou is en dat je haar accepteert.

Niks mis mee in mijn ogen.

Ja, precies. Misschien dat ik er ook teveel over nadenk. Het punt is echter wel dat ik mezelf blijf afvragen welk toegevoegde waarde het heeft om mijn ouders hierin te informeren, dat ik een kind heb, ook vanwege het feit dat mijn dochter niet in NL woont.

quote:

Op zondag 3 april 2016 01:22 schreef Chasingrainbows het volgende:
Ik heb het net met m'n ouders besproken en ze zeiden dat een kleinkind voor opa en oma verzwijgen het ergste is wat hen kan overkomen. (nu moet ik hen gaan overtuigen dat het niet mijn situatie is)

Haha, ja, leg dat nu maar eens aan ze uit! Bedankt om het te peilen voor mij. Ik denk inderdaad dat dit het verstandigste is, want wat als ze er zometeen niet meer zijn, dan heb ik het nooit aan ze kunnen vertellen, en ik weet dat ik daar absoluut spijt van ga krijgen.

quote:

Op zondag 3 april 2016 01:19 schreef Postbus100 het volgende:
Als er één geschikt moment is om het te vertellen, dan is het nu. Je overweegt het blijkbaar, dus je kan ook besluiten om het niet te vertellen. Nadeel is dan dat ze een volgende keer zullen vragen waarom je het 'toen' niet hebt verteld, en nu wel. En wellicht zullen ze je het dan kwalijk nemen dat je het bewust verzwegen hebt. Wat voor redenen heb je om het niet te vertellen? Ze zullen slikken, maar het ook leuk vinden

Een argument om het niet te vertellen is dat ik bang ben voor hun reactie, ik ben bang dat ze zo erg zullen schrikken dat ze misschien een hart aanval of iets krijgen. Niet dat ze hartpatient zijn of iets dergelijks, maar het is wel een extreme mededeling. Maar wat je zegt, ik denk ook wel dat ze het heel leuk zullen vinden (nadat ze flink zijn geschrokken).

quote:

Op zondag 3 april 2016 01:08 schreef Chasingrainbows het volgende:
Ze zullen het mega leuk vinden!!

Ja, dat denk ik eigenlijk ook wel :-)