R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
TS als je moeder en je broertjes weg zijn, is er dan niet een mogelijkheid dat je het huis uit gaat? Ik heb niet alles onthouden wat hier is gezegd, maar is er niet een mogelijkheid om desnoods antikraak of in onderhuur te gaan wonen? Je volgt een opleiding dus neem ik aan dat je ook stufi of een lening hebt. Dan moet de huur betalen toch ook mogelijk zijn? Het lijkt me dat zoiets jou meer rust geeft. Bovendien kun je afstand creëren tussen jou en met name je vader, want alleen met hem lijkt mij geen goed idee als ik het allemaal zo lees.
Overigens kun je via particuliere huur, antikraak of een makelaar ook snel een woning krijgen. Dan zit je ook niet met de ellende die hospiteren heet of de ellenlange wachttijden in de sociale huur.
Overigens kun je via particuliere huur, antikraak of een makelaar ook snel een woning krijgen. Dan zit je ook niet met de ellende die hospiteren heet of de ellenlange wachttijden in de sociale huur.
Ik ben 17 nog net geen 18.. bovendien is het onmogelijk om uit huis te gaan.. De hypotheek/ vaste lasten van dit huis kan mijn vader dan nog wel net betalen maar er blijft nu zonder mijn moeder een stuk minder over..dus ik zal er wel moeten zijn om mijn vader bij te staan in tijden dat hij extreem krap zit zeg maar..Maar uit huis gaan is op dit moment het laatste waar we aan denken. Maar ik heb er wel al aan gedacht en ik ga mij ook inschrijven bij woningnet voor het geval dat.. zodra mijn moeder terug is na 8 maanden (niet heeft gekozen om daar te blijven) heb ik wel meer kans op een eventuele woonruimte maar op dit moment gaat het echt niet.quote:Op donderdag 7 april 2016 23:30 schreef DoubleDip het volgende:
TS als je moeder en je broertjes weg zijn, is er dan niet een mogelijkheid dat je het huis uit gaat? Ik heb niet alles onthouden wat hier is gezegd, maar is er niet een mogelijkheid om desnoods antikraak of in onderhuur te gaan wonen? Je volgt een opleiding dus neem ik aan dat je ook stufi of een lening hebt. Dan moet de huur betalen toch ook mogelijk zijn? Het lijkt me dat zoiets jou meer rust geeft. Bovendien kun je afstand creëren tussen jou en met name je vader, want alleen met hem lijkt mij geen goed idee als ik het allemaal zo lees.
Overigens kun je via particuliere huur, antikraak of een makelaar ook snel een woning krijgen. Dan zit je ook niet met de ellende die hospiteren heet of de ellenlange wachttijden in de sociale huur.
Meteen op je 18e doen (pro-tip)quote:Op vrijdag 8 april 2016 21:31 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
[..]
Ik ben 17 nog net geen 18.. bovendien is het onmogelijk om uit huis te gaan.. De hypotheek/ vaste lasten van dit huis kan mijn vader dan nog wel net betalen maar er blijft nu zonder mijn moeder een stuk minder over..dus ik zal er wel moeten zijn om mijn vader bij te staan in tijden dat hij extreem krap zit zeg maar..Maar uit huis gaan is op dit moment het laatste waar we aan denken. Maar ik heb er wel al aan gedacht en ik ga mij ook inschrijven bij woningnet voor het geval dat.. zodra mijn moeder terug is na 8 maanden (niet heeft gekozen om daar te blijven) heb ik wel meer kans op een eventuele woonruimte maar op dit moment gaat het echt niet.
Volgensmij zijn er ook spoedprocedures bij de sociale huurverenigingen.quote:
TS als je moeder en je broertjes weg zijn, is er dan niet een mogelijkheid dat je het huis uit gaat? Ik heb niet alles onthouden wat hier is gezegd, maar is er niet een mogelijkheid om desnoods antikraak of in onderhuur te gaan wonen? Je volgt een opleiding dus neem ik aan dat je ook stufi of een lening hebt. Dan moet de huur betalen toch ook mogelijk zijn? Het lijkt me dat zoiets jou meer rust geeft. Bovendien kun je afstand creëren tussen jou en met name je vader, want alleen met hem lijkt mij geen goed idee als ik het allemaal zo lees.
Overigens kun je via particuliere huur, antikraak of een makelaar ook snel een woning krijgen. Dan zit je ook niet met de ellende die hospiteren heet of de ellenlange wachttijden in de sociale huur.
Begrijpelijk dat je haar niet af wil vallen, maar besef wel dat je hiermee niet geholpen bent. Het valt niet weg te stoppen dat je moeite hebt om met bepaalde dingen om te (leren) gaan. Sterker nog, je zult het moeten erkennen, anders wordt het moeilijk om om te leren gaan ermee.quote:
[..]
Ik voel me niet dan wel niet direct verantwoordelijk voor dat zij zich niet lekker in hun vel zitten want dat zitten ze beide niet maar ik heb wel het gevoel dat ik het vererger/ wel minstens één van de redenen ben van waarom zij niet lekker in hun vel zitten (voornamelijk mijn moeder dan. Ja het is een beetje verwarrend maar ik wil niet meer slecht over haar praten en ik ga zo alles verwijderen.
Dat jij moeite met iets hebt, is niet per definitie respectloos naar je ouders in die zin dat je slecht over hen praat (even cultuur daargelaten hè).
Zie het een beetje als de theorie over hoe je feedback kan geven. In plaats van te stellen dat persoon x een kutwijf/een klootzak is, kun je het ook benaderen als een verbeterpunt. Ook naar jezelf misschien iets om te oefenen, dat het niet alleen draait om dat je slecht bent maar dat als je iets verkeerd doet je daar kan verbeteren.
In die zin geïnteresseerd dat ik denk dat het van invloed is op jou en met wat meer inzicht, er ook iets concreter erop in gegaan kan worden.quote:Maar mijn moeder heeft geen NPS maar mijn vader. Kort samengevat (Ja over mijn ouders kun je ook weer een boek schrijven.. maar ik weet niet of je daar nu wel geïnteresseerd in bent) mijn moeder ondervind het meeste last van mijn vader...en verder is mijn moeder ook zwaar ongelukkig. Ik heb ook echt medelijden met haar maar ik voel me soms een beetje verraden door haar omdat ze mij ook niet lijkt te willen begrijpen en meedoet met mijn vader. Ook is zij wel degene die nogal conservatief is en er dus ook ouderwetse ideeën op na houd..
Misschien is het voor haar heel moeilijk om toe te geven dat ze je misschien meer begrijpt dan je denkt? Is het in jullie cultuur wel ok om toe te geven aan dat iets niet goed gaat thuis? Hoort zij als vrouw van je pa hem nooit af te vallen als in respect enzo? Of misschien is ze bang om toe te geven aan jou omdat ze denkt dat ze door dat te bevestigen de situatie verergert? Of is ze bang dat je pa escaleert als ze niet in zijn team lijkt te zitten? Mogelijk is dit gewoon de complexe samenloop van omstandigheden en denkt je moeder misschien dat deze tactiek de weg van de minste weerstand is ofzo..
Met zondebok bedoelde ik meer dat jij verantwoordelijk wordt gehouden voor van alles, omdat het wel zo makkelijk is. Zeker iemand met zo een diagnose, zal met een vinger naar een ander wijzen lijkt me. Dan ben je ook de oudste geloof ik, dus dat kan sowieso meer strijd betekenen omdat jij de eerste bent die het pad richting volwassenheid moet vrij banen. Dat kan extra confronterend zijn, omdat jij anders opgegroeid bent in dit land en dat kan nog meer druk op de zaak leggen. Meer afstand ook.quote:En verder denk ik inderdaad dat ik het gedrag van mijn ouders een beetje uitlok. Maar ze hebben altijd hun handen vol aan mij gehad en altijd lopen te stressen om mij...daarom voel ik mij ook schuldig of tenminste toch het zondebok inderdaad/ het ongelukskinds..
Het is niet alleen aardig, maar ook nuchter bedoelt. Als je niet lekker in je vel zit, kan het juist moeilijk zijn om echt realistisch te zijn. Zeker als je van huis uit een bepaalde graadmeter mee krijgt die beïnvloedt is door iets als zo een diagnose van je ouder. Zit je eenmaal in zo een modus, dan kan het best zijn dat je inmiddels een soort van geleerd hebt om zo negatief over jezelf te oordelen. En minder tot geen oog hebt voor de wel positieve dingen die nu misschien wat wegvallen onder de negatieve shit.quote:Verder zeg je dit: Met andere woorden, dat je het zo ervaart hoeft nog niet te betekenen dat het zo is.
Het is aardig bedoeld maar het zou ook net zo goed kunnen betekenen dat het wél zo is. Maar naar mijn gevoel kijk ik realistisch naar mijzelf en als ik mijn roze bril af doe dan zie ik een gemiddeld presterend maar nutteloos kind.
Gemiddeld presteren betekent dat je ondanks je rotgevoel alsnog presteert en daar mag je best jezelf een schouderklopje voor geven gezien de omstandigheden. Je bent niet leraren hun tijd aan het verdoen en je ouders betalen ook niet voor jan lul schoolgeld. Daarnaast ook best belangrijk, dat jij jezelf hiermee ontwikkelt en blijft ontwikkelen. Zonder deze school zou je minder baankansen hebben op weg naar zelfstandigheid en je vriendinnen niet kennen toch?
Ben je een psychic vampire of hoe merk je dat je veel energie vreet van anderen?quote:Een kind dat wel aardig kan zijn maar onbewust heel veel energie eet van anderen, maar zelf weinig (positieve) energie geeft..
Weinig is geen 0. Zou je aan kunnen geven waarin je dan wel een beetje energie aan anderen denkt te (kunnen) geven?
Waaraan merk je dat ze medelijden hebben en waarom hebben ze dat als ze niet zoveel van je thuissituatie enzo weten?quote:En omdat het kind zelf ingewikkeld in elkaar zit maakt ze het anderen ook heel ingewikkeld..
Maar het is wel zo'n kind waar iedereen heel veel medelijden mee lijkt te hebben, maar de grootste grap is dus dat het kind helemaal niet zielig is maar juist al zoveel energie vreet dan anderen mensen denken. Ze heeft al een goed leven maar ze lijkt een probleem zelf te creëren/ het probleem is zij zelf.
Ik ben zelf ook weleens bot en bepaald niet vies van lange lappen tekstquote:En sorry.. het spijt me als ik wat bot overkwam. Maar ik had het al meerdere keren uitgelegd en ik merk ook dat ik steeds weer in herhaling val...ook onbewust zonder dat het gevraagd word..En ik begrijp wel dat je eerste gedachte niet meteen lagen bij het volledig volgen van de topic met al die lappen tekst.. Het doet me al goed dat er hier toch mensen zijn die mij toch serieus nemen... (was een beetje bang van niet.. ik kom hier nogal wanhopig over volgens mij...)
. Sterker nog, dat laatste weerhield me ook even van hier te posten. Kan nog weleens een topickiller zijn..Denk dat het niet zo raar is dat die herhaling er is. Beetje combinatie van cirkelredenering en uiten, nadruk en bevestiging ditdat. Snap je wanhoop ook wel. Als ik de OP afzet tegen hoe je verder op in het topic overkomt, dan denk ik dat het ook aangeeft wat een beetje ruimte om te uiten al kan doen. Ik denk ook dat het kan helpen hoe je een en ander verwoordt naar een hulpverlener toe als je die stap weer zou willen gaan zetten. Waar je in de OP even oneerbiedig meer dramalamapubert, zie je verder wel dat er meer is dan dat en waar een psych wel degelijk iets mee kan.
Kan me voorstellen dat heimwee en ook een break van je pa geen luxe zijn. Zeker niet als hij een grote invloed op je broertjes heeft en jullie al wat ouder zijn dat ze denkt dat jullie het wel even redden ofzo. Maar goed, meer voor mijn beeldvorming hoe jij zo negatief over jezelf denkt en in hoeverre je daar ook in bevestigt wordt.quote:En nee ik voel me niet verantwoordelijk voor mijn broertjes weggaan met mijn moeder. Dat heeft weer andere redenen. En het is echt te veel allemaal om het allemaal op te schrijven....
Ok, even concreet. Magnetronkoffie noemde al buurthuizen. Daar heb je soms wel aardige vrijwilligers of kleine klusjes die je en af zouden kunnen leiden en positieve feedback zouden kunnen geven. Indien er een sociaal werker is, zou die misschien ook met je mee kunnen denken in mogelijkheden voor hulp. Bijvoorbeeld een vrouwelijke huisarts in de omgeving, waar positieve ervaringen mee zijn. Die zou je kunnen bellen om als passant langs te kunnen gaan. Wil je dit door omstandigheden niet zichtbaar hebben, dan zou je kunnen vragen of er contant afgerekend zou kunnen worden. Vroeger was dat 20-30 euro, geen idee hoe dat nu zit eerlijk gezegd, maar dat kun je navragen bij de praktijk. Zeker als vrouw met een buitenlandse achtergrond is mijn ervaring dat men wel openstaat als je niet naar je eigen mannelijke huisarts kan/wil.
Probeer van te voren een en ander helder te hebben, zodat je niet zo in de emotie van de OP zit, maar helder uit kan leggen wat het probleem is (niet lekker in je vel), wat je zoal hebt geprobeerd (mediteren, zelfhulpboek, serieuze shizzle in ieder geval geen easy way out), de thuissituatie (diagnose van de een, vertrek van de ander) en wat je graag zou willen (ondersteuning bij het beter om leren gaan met je emoties en de diagnose van je ouder en veranderingen thuis) etc.
Denk dat zoiets anders overkomt.
Mocht je in de tussentijd zelf nog wat willen lezen, dan is een boek over cognitieve gedragstherapie en/of RET misschien wel interessant.
Edit: En zeker inschrijven bij Woningnet ja. Beter mee verlegen dan om verlegen
Ja, alleen volgens mij gaat dat haast alleen als je anders dakloos bent. En ik zie het nog niet zo aankomen dat de ouders van TS haar het huis uit gooien.quote:
[..]
Volgensmij zijn er ook spoedprocedures bij de sociale huurverenigingen.
Niettemin, zodra je 18 wordt direct inschrijven! Wachttijd is vaak minstens 5 jaar, in de plaats waar ik ben opgegroeid wel 17 jaar.
Ongelooflijk.... Heb ik minstens een half uur moeite gedaan om te typen is alles weg. En op mijn telefoon plakt hij op een of andere manier niet in een bericht.quote:
[..]
Begrijpelijk dat je haar niet af wil vallen, maar besef wel dat je hiermee niet geholpen bent. Het valt niet weg te stoppen dat je moeite hebt om met bepaalde dingen om te (leren) gaan. Sterker nog, je zult het moeten erkennen, anders wordt het moeilijk om om te leren gaan ermee.
Dat jij moeite met iets hebt, is niet per definitie respectloos naar je ouders in die zin dat je slecht over hen praat (even cultuur daargelaten hè).
Zie het een beetje als de theorie over hoe je feedback kan geven. In plaats van te stellen dat persoon x een kutwijf/een klootzak is, kun je het ook benaderen als een verbeterpunt. Ook naar jezelf misschien iets om te oefenen, dat het niet alleen draait om dat je slecht bent maar dat als je iets verkeerd doet je daar kan verbeteren.
[..]
In die zin geïnteresseerd dat ik denk dat het van invloed is op jou en met wat meer inzicht, er ook iets concreter erop in gegaan kan worden.
Misschien is het voor haar heel moeilijk om toe te geven dat ze je misschien meer begrijpt dan je denkt? Is het in jullie cultuur wel ok om toe te geven aan dat iets niet goed gaat thuis? Hoort zij als vrouw van je pa hem nooit af te vallen als in respect enzo? Of misschien is ze bang om toe te geven aan jou omdat ze denkt dat ze door dat te bevestigen de situatie verergert? Of is ze bang dat je pa escaleert als ze niet in zijn team lijkt te zitten? Mogelijk is dit gewoon de complexe samenloop van omstandigheden en denkt je moeder misschien dat deze tactiek de weg van de minste weerstand is ofzo..
[..]
Met zondebok bedoelde ik meer dat jij verantwoordelijk wordt gehouden voor van alles, omdat het wel zo makkelijk is. Zeker iemand met zo een diagnose, zal met een vinger naar een ander wijzen lijkt me. Dan ben je ook de oudste geloof ik, dus dat kan sowieso meer strijd betekenen omdat jij de eerste bent die het pad richting volwassenheid moet vrij banen. Dat kan extra confronterend zijn, omdat jij anders opgegroeid bent in dit land en dat kan nog meer druk op de zaak leggen. Meer afstand ook.
[..]
Het is niet alleen aardig, maar ook nuchter bedoelt. Als je niet lekker in je vel zit, kan het juist moeilijk zijn om echt realistisch te zijn. Zeker als je van huis uit een bepaalde graadmeter mee krijgt die beïnvloedt is door iets als zo een diagnose van je ouder. Zit je eenmaal in zo een modus, dan kan het best zijn dat je inmiddels een soort van geleerd hebt om zo negatief over jezelf te oordelen. En minder tot geen oog hebt voor de wel positieve dingen die nu misschien wat wegvallen onder de negatieve shit.
Gemiddeld presteren betekent dat je ondanks je rotgevoel alsnog presteert en daar mag je best jezelf een schouderklopje voor geven gezien de omstandigheden. Je bent niet leraren hun tijd aan het verdoen en je ouders betalen ook niet voor jan lul schoolgeld. Daarnaast ook best belangrijk, dat jij jezelf hiermee ontwikkelt en blijft ontwikkelen. Zonder deze school zou je minder baankansen hebben op weg naar zelfstandigheid en je vriendinnen niet kennen toch?
[..]
Ben je een psychic vampire of hoe merk je dat je veel energie vreet van anderen?
Weinig is geen 0. Zou je aan kunnen geven waarin je dan wel een beetje energie aan anderen denkt te (kunnen) geven?
[..]
Waaraan merk je dat ze medelijden hebben en waarom hebben ze dat als ze niet zoveel van je thuissituatie enzo weten?
[..]
Ik ben zelf ook weleens bot en bepaald niet vies van lange lappen tekst
Denk dat het niet zo raar is dat die herhaling er is. Beetje combinatie van cirkelredenering en uiten, nadruk en bevestiging ditdat. Snap je wanhoop ook wel. Als ik de OP afzet tegen hoe je verder op in het topic overkomt, dan denk ik dat het ook aangeeft wat een beetje ruimte om te uiten al kan doen. Ik denk ook dat het kan helpen hoe je een en ander verwoordt naar een hulpverlener toe als je die stap weer zou willen gaan zetten. Waar je in de OP even oneerbiedig meer dramalamapubert, zie je verder wel dat er meer is dan dat en waar een psych wel degelijk iets mee kan.
[..]
Kan me voorstellen dat heimwee en ook een break van je pa geen luxe zijn. Zeker niet als hij een grote invloed op je broertjes heeft en jullie al wat ouder zijn dat ze denkt dat jullie het wel even redden ofzo. Maar goed, meer voor mijn beeldvorming hoe jij zo negatief over jezelf denkt en in hoeverre je daar ook in bevestigt wordt.
Ok, even concreet. Magnetronkoffie noemde al buurthuizen. Daar heb je soms wel aardige vrijwilligers of kleine klusjes die je en af zouden kunnen leiden en positieve feedback zouden kunnen geven. Indien er een sociaal werker is, zou die misschien ook met je mee kunnen denken in mogelijkheden voor hulp. Bijvoorbeeld een vrouwelijke huisarts in de omgeving, waar positieve ervaringen mee zijn. Die zou je kunnen bellen om als passant langs te kunnen gaan. Wil je dit door omstandigheden niet zichtbaar hebben, dan zou je kunnen vragen of er contant afgerekend zou kunnen worden. Vroeger was dat 20-30 euro, geen idee hoe dat nu zit eerlijk gezegd, maar dat kun je navragen bij de praktijk. Zeker als vrouw met een buitenlandse achtergrond is mijn ervaring dat men wel openstaat als je niet naar je eigen mannelijke huisarts kan/wil.
Probeer van te voren een en ander helder te hebben, zodat je niet zo in de emotie van de OP zit, maar helder uit kan leggen wat het probleem is (niet lekker in je vel), wat je zoal hebt geprobeerd (mediteren, zelfhulpboek, serieuze shizzle in ieder geval geen easy way out), de thuissituatie (diagnose van de een, vertrek van de ander) en wat je graag zou willen (ondersteuning bij het beter om leren gaan met je emoties en de diagnose van je ouder en veranderingen thuis) etc.
Denk dat zoiets anders overkomt.
Mocht je in de tussentijd zelf nog wat willen lezen, dan is een boek over cognitieve gedragstherapie en/of RET misschien wel interessant.
Edit: En zeker inschrijven bij Woningnet ja. Beter mee verlegen dan om verlegen
Ik kan echt huilen..
Ja, alles kost geld. Maar je inschrijving levert je op den duur woonruimte op. Je moet alleen ieder jaar een klein bedrag betalen om te kunnen verlengen met een jaar, maar dat is niks vergeleken bij wat het je oplevert. Volgens mij kost het 60 per jaar en dan 30 per jaar om te verlengen. Dat is echt niks op jaarbasis. Als jij het zelf moet betalen kan dat echt makkelijk.quote:
[..]
Ik woon ook in de randstad... Hier is de wachttijd ook enorm lang geloof ik.. Alleen begrijp ik nog steeds niet helemaal hoe woningnet in elkaar zit. Mijn vader vind het iig onnodig om mij daar in te schrijven....Het kost toch ook geld? Tot een bepaald bedrag kan ik het wel zelf betalen per maand.
[quote] Op dinsdag 12 april 2016 09:49 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
..
[ Bericht 49% gewijzigd door Anoniem_anoniem op 12-04-2016 14:48:23 ]
Op dinsdag 12 april 2016 09:49 schreef DoubleDip het volgende:[..]
..
[ Bericht 49% gewijzigd door Anoniem_anoniem op 12-04-2016 14:48:23 ]
Sorry het is enorm chaotisch zo. Ik zit op mijn telefoon en die doet enorm raar. Ik heb wel geprobeerd zo normaal mogelijk te typen..
Het is verder prima leesbaar, dus maak je daar maar niet al te druk omquote:
Sorry het is enorm chaotisch zo. Ik zit op mijn telefoon en die doet enorm raar. Ik heb wel geprobeerd zo normaal mogelijk te typen..
Rechtsonder de onderste post heb je als 't goed is een roze knop met "stop volgen" (weet niet zeker of dit bij mobiel ook zo is).quote:
[..]
Weet je trouwens hoe je topics uit my at kunt verwijderen? Mijn broertje zag me namelijk een keer typen op de computer (daarom durf ik ook niet meer op de computer) en hij ging naar my at. En toen kwam ik gelukkig aan en ging ik snel op andere topics reageren zodat dit topic niet zou opvallen.. maar het zou handiger zijn als ik dit topic zou kunnen verwijderen.. ook voor later..
Weet alleen wel dat zodra je hier weer post, dat je dit topic dan automatisch weer volgt, dan na afloop weer ontvolgen
Zoiets geloof ik
Dat zou wel kunnen kloppen ja... maar hoe ga ik er dan op een juiste manier mee om?quote:
[..]
Het is wel oké om toe te geven dat het niet goed gaat maar in onze cultuur mag de vrouw de man niet zwart lopen maken zeg maar.. maar onderling in het gezin mag het wel. En dat doet mijn moeder ook regelmatig. Ze zegt alles wat haar dwarszit tegen mij en mijn zusje en we proberen haar ook te helpen maar ze is nogal besluiteloos. De ene keer zegt ze sus en de andere zo... vrees dat ik dat van haar heb overgenomen. En ze zeggen juist dat ik qua gedrag op mijn vader lijk en niet op haar..Maar ik voel me dus soms wat ongelukkig/ verraden omdat ik telkens voor haar opkom tijdens een ruzie en ik luister naar alles wat ze te zeggen heeft. Maar wanneer ik en mijn vader ruzie hebben neemt ze ineens zijn kant zonder te weten wat er precies in het conflict gebeurd is en dan reageert ze op mij af... en dat is pijnlijk want je doet je best voor een ander maar diegene (lijkt) het dan niet voor jou te doen. Een aantal malen heeft mijn vader haar in haar buik geschopt/ geslagen en toen ging ik met hem de strijd aan zeg maar.. maar de keren dat ik in conflict was met mijn vader zei mijn moeder dat ik stil moest zijn en wanneer ik toch doorging pakte ze iets (een riem bijvoorbeeld) en sloeg dan net zo lang tot ik zou stoppen. Daarom zeg ik ook helemaal niks meer...bij een ruzie of discussie. Ik zeg helemaak niks meer en het werkt. Ze vertrouwen me meer en ik maak het minder erg dan het al is.
[..]
Met zondebok bedoelde ik meer dat jij verantwoordelijk wordt gehouden voor van alles, omdat het wel zo makkelijk is. Zeker iemand met zo een diagnose, zal met een vinger naar een ander wijzen lijkt me. Dan ben je ook de oudste geloof ik, dus dat kan sowieso meer strijd betekenen omdat jij de eerste bent die het pad richting volwassenheid moet vrij banen. Dat kan extra confronterend zijn, omdat jij anders opgegroeid bent in dit land en dat kan nog meer druk op de zaak leggen. Meer afstand ook.
[..]
Het is niet alleen aardig, maar ook nuchter bedoelt. Als je niet lekker in je vel zit, kan het juist moeilijk zijn om echt realistisch te zijn. Zeker als je van huis uit een bepaalde graadmeter mee krijgt die beïnvloedt is door iets als zo een diagnose van je ouder. Zit je eenmaal in zo een modus, dan kan het best zijn dat je inmiddels een soort van geleerd hebt om zo negatief over jezelf te oordelen. En minder tot geen oog hebt voor de wel positieve dingen die nu misschien wat wegvallen onder de negatieve shit.
Gemiddeld presteren betekent dat je ondanks je rotgevoel alsnog presteert en daar mag je best jezelf een schouderklopje voor geven gezien de omstandigheden. Je bent niet leraren hun tijd aan het verdoen en je ouders betalen ook niet voor jan lul schoolgeld. Daarnaast ook best belangrijk, dat jij jezelf hiermee ontwikkelt en blijft ontwikkelen. Zonder deze school zou je minder baankansen hebben op weg naar zelfstandigheid en je vriendinnen niet kennen toch?
[/quote]
Daar zit wel wat in ja.. zelf zou ik er nooit op gekomen zijn.. Hoewel ik de laatste tijd wél onder mijn niveau presteer... Maar ja.. het is gewoon ook pijnlijk te zien dat anderen veel beter presteren met niet zoveel moeite en ik juist precies andersom. En als je regelmatig te horen krijgt dat ik een voorbeeld zou moeten nemen van mijn 4 jaar jongere zusje.. dan voelt het ook wel alsof je gefaald heb als oudste dochter omdat jij juist het voorbeeld zou moeten zijn snap je.
[..]
Ben je een psychic vampire of hoe merk je dat je veel energie vreet van anderen?
Weinig is geen 0. Zou je aan kunnen geven waarin je dan wel een beetje energie aan anderen denkt te (kunnen) geven?
[/quote]
Ik merk dat ik iedereen het lastiger/ ongelukkiger maak.. ik wil gewoon dat mensen eens een keer gelukkig van mij (kan van alles zijn.. mijn aanwezigheid/ of de werkzaamheden die ik uitvoer)
kunnen zijn.. Dat is het enige waar ik naar verlang...
[..]
Waaraan merk je dat ze medelijden hebben en waarom hebben ze dat als ze niet zoveel van je thuissituatie enzo weten?
[/quote]
Aan de manier waarop ze mij behandelen. Ik heb blijkbaar de uitstraling van een zwak vogeltje. Ik hoor vaak geroddel.. veel mensen denken dat ik een naar traumatisch verleden heb gehad
. Ik straal blijkbaar ook tot zekere hoogte naïviteit uit.. Ik vind het erg vervelend dat ik zo word behandeld... ik wil gewoon als een normaal persoon behandeld worden
[..]
Ik ben zelf ook weleens bot en bepaald niet vies van lange lappen tekst
. Sterker nog, dat laatste weerhield me ook even van hier te posten. Kan nog weleens een topickiller zijn..Denk dat het niet zo raar is dat die herhaling er is. Beetje combinatie van cirkelredenering en uiten, nadruk en bevestiging ditdat. Snap je wanhoop ook wel. Als ik de OP afzet tegen hoe je verder op in het topic overkomt, dan denk ik dat het ook aangeeft wat een beetje ruimte om te uiten al kan doen. Ik denk ook dat het kan helpen hoe je een en ander verwoordt naar een hulpverlener toe als je die stap weer zou willen gaan zetten. Waar je in de OP even oneerbiedig meer dramalamapubert, zie je verder wel dat er meer is dan dat en waar een psych wel degelijk iets mee kan.
[/quote]
Volgende week woensdag ben ik vrij (héél erg veel geluk... ik kan ongestoord weg zijn zonder lessen te missen. En mijn ouders hoeven er niks van te weten) En dan ga ik wel naar een inloopspreekuur...
Ik weet niet of je het al hebt gelezen maar ik heb al diverse hulpverlening gehad..mijn hele leven maar geen van allen konden uitvogelen wat er precies met mij aan de hand was...
[..]
Kan me voorstellen dat heimwee en ook een break van je pa geen luxe zijn. Zeker niet als hij een grote invloed op je broertjes heeft en jullie al wat ouder zijn dat ze denkt dat jullie het wel even redden ofzo. Maar goed, meer voor mijn beeldvorming hoe jij zo negatief over jezelf denkt en in hoeverre je daar ook in bevestigt wordt.
[/quote]
Ze vroeg ons wel toestemming om te gaan.. en mijn zusje en ik hebben ja gezegd want we zagen gewoon dat ze hier doodongelukkig was..Het is niet zo dat ze ons helemaal wilt achterlaten ofzo..
[..]
Ok, even concreet. Magnetronkoffie noemde al buurthuizen. Daar heb je soms wel aardige vrijwilligers of kleine klusjes die je en af zouden kunnen leiden en positieve feedback zouden kunnen geven. Indien er een sociaal werker is, zou die misschien ook met je mee kunnen denken in mogelijkheden voor hulp. Bijvoorbeeld een vrouwelijke huisarts in de omgeving, waar positieve ervaringen mee zijn. Die zou je kunnen bellen om als passant langs te kunnen gaan. Wil je dit door omstandigheden niet zichtbaar hebben, dan zou je kunnen vragen of er contant afgerekend zou kunnen worden. Vroeger was dat 20-30 euro, geen idee hoe dat nu zit eerlijk gezegd, maar dat kun je navragen bij de praktijk. Zeker als vrouw met een buitenlandse achtergrond is mijn ervaring dat men wel openstaat als je niet naar je eigen mannelijke huisarts kan/wil.
[/quote]
Ik weet niet of je dat ook had gelezen maar ik had ergens in dit topic mijn ervaringen met hulpverlening op vrijwiligge basis (ben ook naar buurthuizen geweest) gedeeld...
[..]
Probeer van te voren een en ander helder te hebben, zodat je niet zo in de emotie van de OP zit, maar helder uit kan leggen wat het probleem is (niet lekker in je vel), wat je zoal hebt geprobeerd (mediteren, zelfhulpboek, serieuze shizzle in ieder geval geen easy way out), de thuissituatie (diagnose van de een, vertrek van de ander) en wat je graag zou willen (ondersteuning bij het beter om leren gaan met je emoties en de diagnose van je ouder en veranderingen thuis) etc.
Denk dat zoiets anders overkomt.
[/quote]
Zoals ik hier getikt heb zou ik nooit tegenover de hulpverlening gedaan hebben. Maar het probleem is als ik het zo helder verwoord begrijpt de hulpverlening mij altijd net anders dan dat ik eigenlijk bedoel...zo heb ik tenminste het gevoel. En dan komen ze met oplossingen..waarvan ik denk 'nee.. dat gaat dus niet want.. (komt iets wat ik misschien 6 keer heb uitgelegd) Ze begrijpen mij altijd net iets verkeerd...is niet hun schuld hoor.. ze bedoelen het goed maar ja.. dat maakt het wel lastig..
[..]
Mocht je in de tussentijd zelf nog wat willen lezen, dan is een boek over cognitieve gedragstherapie en/of RET misschien wel interessant.
[/quote]
Ik lees wel vaker boeken uit de psychologische afdeling van bijvoorbeeld Jolet Plomp (die leen ik dan uit de bieb) Maar ik vind het best lastig om die theorie uit de boeken op mijzelf toe te passen zeg maar.. Maar ken jij nog goede boeken over cognitieve gedragstherapie en waaraan ik eventueels iets zou kunnen hebben?
[..]
Edit: En zeker inschrijven bij Woningnet ja. Beter mee verlegen dan om verlegen
[/quote]
[/quote]
Volgens mij is er iets misgegaan bij het quoten van Scary-Mary
Nou hup, ga fixen dan!quote:
Volgens mij is er iets misgegaan bij het quoten van Scary-Mary
Pardon ik? En zo praat je niet tegen me.. behandel mij niet als een hond op deze vroege ochtendquote:
Op 
Pfft ik raak hoe langer hoe meer teleurgesteld in jou zeg...
Noooow...aai em ee bik feelieurquote:
[..]
Pardon ik? En zo praat je niet tegen me.. behandel mij niet als een hond op deze vroege ochtend
Pfft ik raak hoe langer hoe meer teleurgesteld in jou zeg...
En zo vroeg is deze ochtend nou ook weer niet hoor
Ga elders slowchatten.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Woningnet is vooral voor sociale huur, dus max. 710 euro. Tenminste officieel dan, want er komt soms nog weleens extra kosten bij en dan kom je boven zo een bedrag niet meer in aanmerking voor huurtoeslag (sowieso pas vanaf je 23e meen ik). Er worden zowel kamers als woningen aangeboden, waarbij je tot 23 jaar ook in aanmerking kan komen voor speciale jongerenwoningen geloof ik. Staat overigens de nodige informatie op Woningnet en de sites van woningbouwverenigingen zelf, dus dan kun je je op je gemak oriënteren.quote:
[..]
Dat valt inderdaad nog wel mee.. dat kan ik wel makkelijk zelf betalen. Maar ik begrijp het niet zo..krijg je op het eind nou een kamer/ woning die niet zoveel kost per maand ofzo?
quote:Begrijpelijk dat je haar niet af wil vallen, maar besef wel dat je hiermee niet geholpen bent. Het valt niet weg te stoppen dat je moeite hebt om met bepaalde dingen om te (leren) gaan. Sterker nog, je zult het moeten erkennen, anders wordt het moeilijk om om te leren gaan ermee.
Dat jij moeite met iets hebt, is niet per definitie respectloos naar je ouders in die zin dat je slecht over hen praat (even cultuur daargelaten hè).
Zie het een beetje als de theorie over hoe je feedback kan geven. In plaats van te stellen dat persoon x een kutwijf/een klootzak is, kun je het ook benaderen als een verbeterpunt. Ook naar jezelf misschien iets om te oefenen, dat het niet alleen draait om dat je slecht bent maar dat als je iets verkeerd doet je daar kan verbeteren.
Misschien omdat het lijkt alsof je jezelf het kwalijk neemt dat je niet zo perfect bent en het af lijkt te meten aan de thuissituatie, waar je vooral negatieve feedback ontwaart. Je bent nog jong, dus van jezelf verwachten dat je alles goed doet is overdreven. Er is nog zat te leren en te ontdekken en daar ben je kennelijk al volop mee bezig. Het heeft alleen nog niet het gewenste resultaat, maar dat verwacht je misschien dan ook te snel. Jezelf zijn en daarmee tevreden zijn is best moeilijk, zeker als je niet zo goed weet wie je bent. Dat je vindt dat je moet verbeteren is één ding, maar het wil niet zeggen dat je nu slecht en waardeloos bent. Daar tussen zit nog een heel grijs gebied..quote:Daarin heb je ook gelijk.. ik vind het ook moeilijk om met bepaalde dingen om te gaan. Alleen ik weet niet hoe ik dat op een juiste manier kan veranderen. Telkens wanneer ik mijzelf verander op welke manier dan ook is er iets wat in de weg zit en mij influistert dat ik niet goed bezig ben. Het lijkt meer of ik meerdere personen imiteer in plaats van het beste uit mezelf te halen snap je.. Ik wil dit ook veranderen maar ik heb geen idee hoe. Als ik dit uitleg aan andere mensen dan denken ze automatisch dat je een negatief zelfbeeld hebt 'want je bent goed zoals je bent' Maar zo ligt het niet echt in elkaar want inderdaad...ik heb echt (veel) punten waaraan ik mijzelf moet verbeteren.
Jammer dat ze omgekeerd niet zo snapt dat jij ook zo een uitlaatklep nodig hebt. Heeft ze wel vriendinnen waar ze bij terecht kan?quote:Het is wel oké om toe te geven dat het niet goed gaat maar in onze cultuur mag de vrouw de man niet zwart lopen maken zeg maar.. maar onderling in het gezin mag het wel. En dat doet mijn moeder ook regelmatig. Ze zegt alles wat haar dwarszit tegen mij en mijn zusje en we proberen haar ook te helpen maar ze is nogal besluiteloos. De ene keer zegt ze sus en de andere zo... vrees dat ik dat van haar heb overgenomen.
Die besluiteloosheid kan misschien ook wel komen door het vastzitten in een patroon..
Waarom vinden ze dat je meer op hem lijkt qua gedrag?quote:En ze zeggen juist dat ik qua gedrag op mijn vader lijk en niet op haar..Maar ik voel me dus soms wat ongelukkig/ verraden omdat ik telkens voor haar opkom tijdens een ruzie en ik luister naar alles wat ze te zeggen heeft. Maar wanneer ik en mijn vader ruzie hebben neemt ze ineens zijn kant zonder te weten wat er precies in het conflict gebeurd is en dan reageert ze op mij af... en dat is pijnlijk want je doet je best voor een ander maar diegene (lijkt) het dan niet voor jou te doen.
Niet om het goed te praten, maar misschien doet je moeder dat juist wel voor jou. Wat gebeurt er als zij ook tegen hem in zou gaan? Keert hij zich dan misschien niet juist tegen jullie beide en ga jij je daar misschien niet ook schuldig over voelen? Misschien is ze bang dat jullie dan nog verder van huis raken?
Hoe reageert ze het op je af?
Pfoe, heftig. Lief dat je het voor haar opnam, maar misschien denkt ze dat het beter is om je pa gewoon uit te laten razen? Of, ook niet geheel ondenkbaar gezien zijn diagnose, dat ze het misschien wel verdiend heeft ofzo?quote:Een aantal malen heeft mijn vader haar in haar buik geschopt/ geslagen en toen ging ik met hem de strijd aan zeg maar.. maar de keren dat ik in conflict was met mijn vader zei mijn moeder dat ik stil moest zijn en wanneer ik toch doorging pakte ze iets (een riem bijvoorbeeld) en sloeg dan net zo lang tot ik zou stoppen. Daarom zeg ik ook helemaal niks meer...bij een ruzie of discussie. Ik zeg helemaak niks meer en het werkt. Ze vertrouwen me meer en ik maak het minder erg dan het al is.
Zou het kunnen dat ze je probeert te beschermen, dat het niet zo escaleert zoals hij bij haar doet? Dat ze liever die straffende taak op zich neemt, omdat ze bang is dat je pa meer kwaad zou doen?
quote:
Met zondebok bedoelde ik meer dat jij verantwoordelijk wordt gehouden voor van alles, omdat het wel zo makkelijk is. Zeker iemand met zo een diagnose, zal met een vinger naar een ander wijzen lijkt me. Dan ben je ook de oudste geloof ik, dus dat kan sowieso meer strijd betekenen omdat jij de eerste bent die het pad richting volwassenheid moet vrij banen. Dat kan extra confronterend zijn, omdat jij anders opgegroeid bent in dit land en dat kan nog meer druk op de zaak leggen. Meer afstand ook.
Dat is niet zo maar te zeggen denk ik. Niet omdat het een complexe situatie is, waarvan we nu via wat lettertjes een en ander weten. Maar ook omdat de juiste manier misschien wel niet bestaat. Ik denk dat het zaak is om voor jezelf uit te vinden wat het beste werkt. Denk dat het ook per situatie/incident kan schelen en dat ook een beetje een kwestie van ontdekken gaat zijn.quote:Dat zou wel kunnen kloppen ja... maar hoe ga ik er dan op een juiste manier mee om?
quote:
Het is niet alleen aardig, maar ook nuchter bedoelt. Als je niet lekker in je vel zit, kan het juist moeilijk zijn om echt realistisch te zijn. Zeker als je van huis uit een bepaalde graadmeter mee krijgt die beïnvloedt is door iets als zo een diagnose van je ouder. Zit je eenmaal in zo een modus, dan kan het best zijn dat je inmiddels een soort van geleerd hebt om zo negatief over jezelf te oordelen. En minder tot geen oog hebt voor de wel positieve dingen die nu misschien wat wegvallen onder de negatieve shit.
Gemiddeld presteren betekent dat je ondanks je rotgevoel alsnog presteert en daar mag je best jezelf een schouderklopje voor geven gezien de omstandigheden. Je bent niet leraren hun tijd aan het verdoen en je ouders betalen ook niet voor jan lul schoolgeld. Daarnaast ook best belangrijk, dat jij jezelf hiermee ontwikkelt en blijft ontwikkelen. Zonder deze school zou je minder baankansen hebben op weg naar zelfstandigheid en je vriendinnen niet kennen toch?
Dat eerste geeft misschien ook juist de waarde aan van iemand anders die een frisse blik op je situatie kan werpen. Soms zit je zelf ook gewoon te dicht er op als het ware dat je door de bomen het bos niet meer ziet.quote:Daar zit wel wat in ja.. zelf zou ik er nooit op gekomen zijn.. Hoewel ik de laatste tijd wél onder mijn niveau presteer... Maar ja.. het is gewoon ook pijnlijk te zien dat anderen veel beter presteren met niet zoveel moeite en ik juist precies andersom. En als je regelmatig te horen krijgt dat ik een voorbeeld zou moeten nemen van mijn 4 jaar jongere zusje.. dan voelt het ook wel alsof je gefaald heb als oudste dochter omdat jij juist het voorbeeld zou moeten zijn snap je.
Ja, ik snap dat wel ja. Maar goed, je zusje probeert misschien niet je ma te redden van je pa. Misschien vlucht zij in haar schoolwerk. Leuk voor haar, maar geen graadmeter voor jou, hoe graag je ouders ook willen dat je in het gareel loopt en blijft. Don't beat yourself up over it, jij weet dat je er niet met de pet naar gooit omdat het onwil is ofzo.
quote:
Ben je een psychic vampire of hoe merk je dat je veel energie vreet van anderen?
Weinig is geen 0. Zou je aan kunnen geven waarin je dan wel een beetje energie aan anderen denkt te (kunnen) geven?
Dat is niet zo concreet waar je dat nou aan afmeet, bijna omgekeerd zelfs. Want als iemand niet gelukkig is, dan is dat een soort van jouw tekortkoming in deze beredenering en dat is een beetje onredelijk. Dan leg je wel erg veel druk op jezelf en anderen, want jij hebt het nodig dat die ander duidelijk aan jou bevestigt dat je er wel mag zijn als het ware. Om beter te kunnen kijken of je dat wel realistisch 'meet' is het handiger om hier nog eens wat concreter te worden.quote:Ik merk dat ik iedereen het lastiger/ ongelukkiger maak.. ik wil gewoon dat mensen eens een keer gelukkig van mij (kan van alles zijn.. mijn aanwezigheid/ of de werkzaamheden die ik uitvoer)
kunnen zijn.. Dat is het enige waar ik naar verlang...
Kun je voor jezelf misschien proberen bij te houden waaraan je dat zoal afleest?
En iedereen is niet helemaal waar volgens mij, al begrijp ik dat je met zo een overheersende thuissituatie minder ruimte hebt om de positiviteit van je vriendinnen optimaal te beleven..
Aan de manier waarop ze mij behandelen. Ik heb blijkbaar de uitstraling van een zwak vogeltje. Ik hoor vaak geroddel.. veel mensen denken dat ik een naar traumatisch verleden heb gehad. Ik straal blijkbaar ook tot zekere hoogte naïviteit uit..quote:
Waaraan merk je dat ze medelijden hebben en waarom hebben ze dat als ze niet zoveel van je thuissituatie enzo weten?
Ik vind het erg vervelend dat ik zo word behandeld... ik wil gewoon als een normaal persoon behandeld worden.[/quote]
Zou je dit ook concreter kunnen maken? Dan is het iets makkelijker om advies te geven, want het is niet zo dat je totaal geen invloed kan hebben op hoe men je behandelt.
quote:Ik ben zelf ook weleens bot en bepaald niet vies van lange lappen tekst
Denk dat het niet zo raar is dat die herhaling er is. Beetje combinatie van cirkelredenering en uiten, nadruk en bevestiging ditdat. Snap je wanhoop ook wel. Als ik de OP afzet tegen hoe je verder op in het topic overkomt, dan denk ik dat het ook aangeeft wat een beetje ruimte om te uiten al kan doen. Ik denk ook dat het kan helpen hoe je een en ander verwoordt naar een hulpverlener toe als je die stap weer zou willen gaan zetten. Waar je in de OP even oneerbiedig meer dramalamapubert, zie je verder wel dat er meer is dan dat en waar een psych wel degelijk iets mee kan.
Dat heb ik gezien ja, maar dat hoeft niet per se in te houden dat alle hulpverlening kut is en jij hopeloos bent ofzo. Soms moet je mazzel hebben in wie je tegenkomt, maar dat hangt ook een beetje samen met hoe jij communiceert. Als je vroeger niet duidelijk bent geweest over dat je door je ouders langs werd gestuurd, terwijl jij het niet nodig vond, dan is het voor de huisarts ook moeilijk peilen wat je dan van hem verwacht en of het de zoveelste keer nu wel menens is voor jou. (Niet dat ie je uit mocht lachen, dat is gewoon onprofessioneel) Nu ben je wat ouder, heb je wat meer nagedacht en dingen uitgeprobeerd en kun je met een schone lei en iets meer duidelijkheid tegenover een hulpverlener gaan zitten. Misschien is het ook handiger om te stellen dat je hulp wil om beter met dingen om te leren gaan in plaats van te stellen dat je wel iets moet mankeren. Je hoeft niet per se iets te mankeren als in een diagnose om toch hulp te krijgen en sommige artsen en andere hulpverleners voelen zich ook serieuzer genomen als je dat ook hun werk laat. Wees duidelijk dat het niet om een diagnose/labeltje/aandacht gaat, maar gewoon om hulp.quote:Volgende week woensdag ben ik vrij (héél erg veel geluk... ik kan ongestoord weg zijn zonder lessen te missen. En mijn ouders hoeven er niks van te weten) En dan ga ik wel naar een inloopspreekuur...
Ik weet niet of je het al hebt gelezen maar ik heb al diverse hulpverlening gehad..mijn hele leven maar geen van allen konden uitvogelen wat er precies met mij aan de hand was...
Het is trouwens ook heel handig om even te verdiepen in je verzekering. Weet je bij welke verzekeraar dit loopt? Kijk dan op de website wat er allemaal wel en niet inbegrepen zit.
En toitoitoi voor woensdag, hoop dat je er wat aan gaat hebben!
quote:Kan me voorstellen dat heimwee en ook een break van je pa geen luxe zijn. Zeker niet als hij een grote invloed op je broertjes heeft en jullie al wat ouder zijn dat ze denkt dat jullie het wel even redden ofzo. Maar goed, meer voor mijn beeldvorming hoe jij zo negatief over jezelf denkt en in hoeverre je daar ook in bevestigt wordt.
Dat is wel fijn, dat er toch soort van overleg is geweest en jullie niet voor een voldongen feit gesteld werden. En wel zo geruststellend dat ze jullie ook niet wil achterlaten. Misschien kan ze zo haar batterij weer opladen en even afstand nemen enzo..quote:Ze vroeg ons wel toestemming om te gaan.. en mijn zusje en ik hebben ja gezegd want we zagen gewoon dat ze hier doodongelukkig was..Het is niet zo dat ze ons helemaal wilt achterlaten ofzo..
quote:Ok, even concreet. Magnetronkoffie noemde al buurthuizen. Daar heb je soms wel aardige vrijwilligers of kleine klusjes die je en af zouden kunnen leiden en positieve feedback zouden kunnen geven. Indien er een sociaal werker is, zou die misschien ook met je mee kunnen denken in mogelijkheden voor hulp. Bijvoorbeeld een vrouwelijke huisarts in de omgeving, waar positieve ervaringen mee zijn. Die zou je kunnen bellen om als passant langs te kunnen gaan. Wil je dit door omstandigheden niet zichtbaar hebben, dan zou je kunnen vragen of er contant afgerekend zou kunnen worden. Vroeger was dat 20-30 euro, geen idee hoe dat nu zit eerlijk gezegd, maar dat kun je navragen bij de praktijk. Zeker als vrouw met een buitenlandse achtergrond is mijn ervaring dat men wel openstaat als je niet naar je eigen mannelijke huisarts kan/wil.
Jep, maar dat wil niet zeggen dat je er niet heen zou kunnen voor een oppervlakkig gesprek (om bijvoorbeeld navraag te doen naar ervaringen met een vrouwelijke huisarts uit de buurt) of dat je door weleens een vrijwilligersklusje te doen wat positieve feedback zou kunnen genereren. Wie weet kun je mensen helemaal blij maken door eens een boodschapje te doen voor ze of met hun hond te gaan wandelen ofzo.quote:Ik weet niet of je dat ook had gelezen maar ik had ergens in dit topic mijn ervaringen met hulpverlening op vrijwiligge basis (ben ook naar buurthuizen geweest) gedeeld...
Kom je trouwens wel regelmatig buiten? In verband met vitamine D, zeker post winter enzo..
quote:Probeer van te voren een en ander helder te hebben, zodat je niet zo in de emotie van de OP zit, maar helder uit kan leggen wat het probleem is (niet lekker in je vel), wat je zoal hebt geprobeerd (mediteren, zelfhulpboek, serieuze shizzle in ieder geval geen easy way out), de thuissituatie (diagnose van de een, vertrek van de ander) en wat je graag zou willen (ondersteuning bij het beter om leren gaan met je emoties en de diagnose van je ouder en veranderingen thuis) etc.
Denk dat zoiets anders overkomt.
Begrijpelijk ja. Aan één kant ook van de hulpverlener, want die krijgt misschien een ander beeld. Zeker als je de geboden oplossingen afslaat, alsof je misschien teveel gefixeerd bent ofzo. Aan de andere kant is het misschien een idee om die oplossingen alvast vooraf in je betoog te gooien. Om aan te geven dat je er zeker wel over na hebt gedacht en niet zomaar afslaat. Dat geeft misschien ook een andere basis mee voor de hulpverlener om na te denken wat er wel toegevoegd zou kunnen worden, zij het vanaf een ander vertrekpunt als het ware.quote:Zoals ik hier getikt heb zou ik nooit tegenover de hulpverlening gedaan hebben. Maar het probleem is als ik het zo helder verwoord begrijpt de hulpverlening mij altijd net anders dan dat ik eigenlijk bedoel...zo heb ik tenminste het gevoel. En dan komen ze met oplossingen..waarvan ik denk 'nee.. dat gaat dus niet want.. (komt iets wat ik misschien 6 keer heb uitgelegd) Ze begrijpen mij altijd net iets verkeerd...is niet hun schuld hoor.. ze bedoelen het goed maar ja.. dat maakt het wel lastig..
quote:[..]
Mocht je in de tussentijd zelf nog wat willen lezen, dan is een boek over cognitieve gedragstherapie en/of RET misschien wel interessant.
Dat is ook moeilijk en juist het nut van iemand die je daarbij kan helpen. Maar als je (nog) niet zo iemand hebt, dan is zo een boek the next best thing. Over CGT zou ik het even niet zo weten, maar ik zal even voor je navragen bij iemand die dat wellicht wel weet.quote:Ik lees wel vaker boeken uit de psychologische afdeling van bijvoorbeeld Jolet Plomp (die leen ik dan uit de bieb) Maar ik vind het best lastig om die theorie uit de boeken op mijzelf toe te passen zeg maar.. Maar ken jij nog goede boeken over cognitieve gedragstherapie en waaraan ik eventueels iets zou kunnen hebben?
Wat betreft RET kan ik niet op de naam komen van een boek wat ik jaren geleden heb gelezen, maar ik vond wel deze:
http://www.coachy.nl/boek(...)pinsels-in-je-hoofd/
http://www.coachy.nl/boek(...)e-kijk-op-problemen/
https://www.bol.com/nl/p/ret-jezelf/1001004002620848/
Nee.. die roze knop kan ik bij mijn telefoon niet vinden.. dan doe ik het wel via de computer en dan ga ik voortaan niet reageren op dit topic maar via pm..wil toch het zekere voor het onzekere nemen.quote:
[..]
Rechtsonder de onderste post heb je als 't goed is een roze knop met "stop volgen" (weet niet zeker of dit bij mobiel ook zo is).
Weet alleen wel dat zodra je hier weer post, dat je dit topic dan automatisch weer volgt, dan na afloop weer ontvolgen
Zoiets geloof ik
Trouwens ik kan bepaalde berichten niet meer wegdoen/ wijzigen.. weet jij heel toevallig waardoor het komt? Sorry voor al die vragen.. :s
Na 2 dagen (zoiets?) kan dat niet meer. Forumbeheerders kunnen dat wel.quote:
[..]
Nee.. die roze knop kan ik bij mijn telefoon niet vinden.. dan doe ik het wel via de computer en dan ga ik voortaan niet reageren op dit topic maar via pm..wil toch het zekere voor het onzekere nemen.
Trouwens ik kan bepaalde berichten niet meer wegdoen/ wijzigen.. weet jij heel toevallig waardoor het komt? Sorry voor al die vragen.. :s
|
|
