De vrije school is dus haar voorkeur. Lekker tijdens handenarbeid de provincies figuurzagen, dan doe je gelijk topografie. Volgens mij moet je in het leven ook domweg kunnen stampen, stil zitten luisteren en met cijfertjes en taal bezig zijn. We hebben daar best wel wat woorden om gehad, maar ons kind gaat nu 1 jaar naar de vrije school.
Vorige week kwam mijn partner thuis dat de ouders van een van de klasgenoten van ons kind verteld hadden dat ze hun kind naar een andere school zouden brengen volgend haar. Reden, er werd te weinig aan taal en rekenen gedaan. Mijn partner vond dit ook en ons kind moet in haar ogen dus naar de andere school ook.
U voelt het al aankomen: waarom luistert mijn vrouw wel naar vreemden maar niet naar mij? Dit is namelijk niet het enige voorbeeld waarbij ze de mening van mij niet serieus neemt, en als haar vriendinnen later hetzelfde als ik zeggen het opeens wel serieus wordt genomen?
Ik vraag me wel eens af of dit niet een soort machtstrijd is? Dat je als partner vooral niet (betere?) argumenten moet hebben?
Waarom kan een vrouw (niet alle vrouwen zijn zo ik weet) zonder enige wanklank en kritische vraag advies van vriendinnen volgen maar wordt elk woord van de partner gewogen terwijl je mag aannemen dat deze toch het beste voor heeft (met partner, of kind in dit voorbeeld, of gezin in het algemeen)?
Waarom heeft je partner zich niet beter verdiept in de school, lesmethode enz enz?
Als je je kind elke keer van school haalt als het niet helemaal gaat zoals je wilt kun je elk jaar wel wisselen.
Ook de vrije scholen moeten aan het eind van groep 8 een bepaald niveau laten zien. Vrijheid blijheid is maar relatief.
Verder herken ik het niet. De vrouwen die ik ken hechten veel waarde aan de mening van hun partner.
Ja, daarom heb ik nu zo iets van moet dat nu weer. Maar goed, dat was een voorbeeld van hoe weinig ze van haar partner wil aannemen en als haar vriendinnen iets zeggen...quote:Op zondag 20 maart 2016 13:18 schreef Ticootje het volgende:
je kind zit een jaar op school en nu wordt het kind in kwestie van school gehaald omdat het type onderwijs niet bevalt?
Waarom heeft je partner zich niet beter verdiept in de school, lesmethode enz enz?
Als je je kind elke keer van school haalt als het niet helemaal gaat zoals je wilt kun je elk jaar wel wisselen.
Ook de vrije scholen moeten aan het eind van groep 8 een bepaald niveau laten zien. Vrijheid blijheid is maar relatief.
Er is inderdaad sprake van haar eigen referentiekader en die van anderen die anders zijn. Daarom ook mijn opmerking over machtsstrijd aka territoriumdrift bij bepaalde onderwerpen.quote:
Aangezien je aangeeft dat dit vaker gebeurd, ziet ze in mijn ogen jou als de mindere in de relatie. Zij heeft overduidelijk de broek aan.
Andere manier van communiceren misschien?quote:Op zondag 20 maart 2016 13:07 schreef Koral het volgende:
U voelt het al aankomen: waarom luistert mijn vrouw wel naar vreemden maar niet naar mij? Dit is namelijk niet het enige voorbeeld waarbij ze de mening van mij niet serieus neemt, en als haar vriendinnen later hetzelfde als ik zeggen het opeens wel serieus wordt genomen?
Krijg je wel rapport en is ze het gewoon niet eens tot een ander het ook zegt of dendert ze misschien een beetje door in de mama-weet-het-beter-modus ofzo?
Is het wel een strijd ja? Vraagt ze op andere vlakken ook naar je mening en neemt ze die dan ook serieus? Of geldt dit vooral met betrekking tot de kleine?quote:Ik vraag me wel eens af of dit niet een soort machtstrijd is? Dat je als partner vooral niet (betere?) argumenten moet hebben?
Tsja, sommige mensen hechten gewoon nogal aan zo een kuddeconsensus om zich gesterkt te voelen in hun mening. Hoe weet je dat ze niet kritisch is naar hen toe? Was je erbij?quote:Waarom kan een vrouw (niet alle vrouwen zijn zo ik weet) zonder enige wanklank en kritische vraag advies van vriendinnen volgen maar wordt elk woord van de partner gewogen terwijl je mag aannemen dat deze toch het beste voor heeft (met partner, of kind in dit voorbeeld, of gezin in het algemeen)?
Is het je in den beginne niet zo opgevallen of is het er door de jaren heen ingeslopen? In het geval van het laatste, zou je voor meer inzicht kunnen kijken naar wat het misschien in werking heeft gezet destijds.
Gaat het verder wel ok in de relatie? Balans ditdat..
Ik ben het namelijk met je eens dat een kind ook moet leren dat sommige dingen in het leven niet leuk zijn en dat niet alles lang leve de lol is.
Meer voordeel van twijfel ipv doortastendheid. De statistieken die de school kon overleggen de laatste jaren qua uitstroom naar middelbare school. Beter dan andere 'normale' scholen hier in de buurt.quote:
Met alle respect, maar het klinkt ook niet alsof je heel doortastend genoeg bent, TS. Wat heeft jou er doen besloten om toch haar zin te geven over die vrije school? Het gaat over de opvoeding van je kind.
Ik ben het namelijk met je eens dat een kind ook moet leren dat sommige dingen in het leven niet leuk zijn en dat niet alles lang leve de lol is.
Maar goed, schoolkeuze was een voorbeeld. Niet het onderwerp.
Vind mensen met eigen mening juist prettig. Heb hier echter de indruk dat het niet om inhoud gaat, maar meer wie iets zegt? Wat meer consensus zou wel fijn zijn.quote:
Weet je zeker dat het zo is als je het nu ervaart? Dat zij kritiekloos anderen volgt, maar jou uit principe (?) niet volgt? is dat wat je wil, dat ze jou volgt?
Dat was bij ons ook zo toen we nog niet samenwoonden. Nog geoefend met sollicitaties bv. Kwamen alle vragen voorbij die we geoefend hadden. Ze kon kiezen uit 3 banen. Is nu wel andersquote:
Ik herken dit niet. Ik hecht juist heel veel waarde aan de mening van mijn partner. Eerder te veel dan te weinig denk ik en in ieder geval hecht ik meer waarde aan zijn mening dan aan de mening van familie, vrienden, collega's, e.d.
Of misschien hoe een bepaald persoon iets zegt? Het kan natuurlijk ook zo zijn dat jij domweg weinig overtuigend overkomt op haar. Dat betekent niet automatisch dat dit aan jou ligt trouwens, meer over de verstandhouding tussen jullie.quote:Op zondag 20 maart 2016 23:56 schreef Koral het volgende:
[..]
Vind mensen met eigen mening juist prettig. Heb hier echter de indruk dat het niet om inhoud gaat, maar meer wie iets zegt? Wat meer consensus zou wel fijn zijn.
Communiceren is niet altijd eenvoudig. Als je een voorbeeld geeft om de essentie te illustreren is voor haar de verleiding groot het voorbeeld ter discussie te stellen. Ook is zij meer wollig en langdradig en ik meer kort en krachtig. Zou willen dat ik daar wat veelzijdiger in was.quote:
[..]
Andere manier van communiceren misschien?
Krijg je wel rapport en is ze het gewoon niet eens tot een ander het ook zegt of dendert ze misschien een beetje door in de mama-weet-het-beter-modus ofzo?
[..]
Is het wel een strijd ja? Vraagt ze op andere vlakken ook naar je mening en neemt ze die dan ook serieus? Of geldt dit vooral met betrekking tot de kleine?
[..]
Tsja, sommige mensen hechten gewoon nogal aan zo een kuddeconsensus om zich gesterkt te voelen in hun mening. Hoe weet je dat ze niet kritisch is naar hen toe? Was je erbij?
Is het je in den beginne niet zo opgevallen of is het er door de jaren heen ingeslopen? In het geval van het laatste, zou je voor meer inzicht kunnen kijken naar wat het misschien in werking heeft gezet destijds.
Gaat het verder wel ok in de relatie? Balans ditdat..
Op bepaalde gebieden is het wel een beetje mama weet het beter. Maar met haar omscholingstraject evenzo.
Viel me vanavond weer op dat bij haar ouders de moeder ook alles denkt beter te weten (maar die heeft wel iets wat bij mij onder de noemer gezond verstand valt).
Eerlijk gezegd speelt dit al enige tijd terug. Relatie is ondertussen nog verslechterd. Wil hier meer lering uit trekken, al dan niet voor eventueel een volgende relatie.
Bedankt voor je reactie. Je vragen hebben me wel aan het denken gezet.
Heb ik ook aan gedacht, maar ik heb niet het idee dat ik heel anders praat dan vroeger. Toen liep ik niet zovaak hier tegen aan met haar?quote:Op maandag 21 maart 2016 00:02 schreef Seven. het volgende:
[..]
Of misschien hoe een bepaald persoon iets zegt? Het kan natuurlijk ook zo zijn dat jij domweg weinig overtuigend overkomt op haar. Dat betekent niet automatisch dat dit aan jou ligt trouwens, meer over de verstandhouding tussen jullie.
Komt dit vooral naar voren als het om jullie kleine gaat dan?quote:
[..]
Heb ik ook aan gedacht, maar ik heb niet het idee dat ik heel anders praat dan vroeger. Toen liep ik niet zovaak hier tegen aan met haar?
Als iemand uit een ander land komt en daardoor dingen mist, dan wordt dat versterkt. Daar heb ik begrip voor. Anderszijds vind ik dat mijn opvoeding, scholing en cultuur ook positieve punten heeft, en wil ik daar ook wel wat van terug zien? Zo ervaring we blijkbaar beide te weinig ruimte.quote:
Soms zit je met je partner in bepaalde patronen, kan me zo voorstellen dat dit aangaande een gezamenlijk kind nogal sterk kan manifesteren. Je partner dacht waarschijnlijk echt dat ze het beter wist en daarnaast wilde ze haar cultuur doorgeven (heeft ze het gevoel dat ze daar te weinig ruimte voor heeft?). En dan praat je er met anderen over en dan is het ineens veel makkelijker om toe te geven dat je de verkeerde keus gemaakt hebt, mogelijk omdat je koppig was of in een patroon verzand bent.
Dat van die patronen daar heb je denk ik wel gelijk in. Stof tot nadenken. Bedankt!
Eerst ook met andere dingen. Onze relatie is nu meer gegroeid naar 100% ouder en 0% echtgeno(o)t(e) rol, dus 'kind discussies' hebben wel de overhand.quote:Op maandag 21 maart 2016 00:18 schreef Seven. het volgende:
[..]
Komt dit vooral naar voren als het om jullie kleine gaat dan?
Misschien moet je dat patroon doorbreken.quote:
[..]
Eerst ook met andere dingen. Onze relatie is nu meer gegroeid naar 100% ouder en 0% echtgeno(o)t(e) rol, dus 'kind discussies' hebben wel de overhand.
Qua uiterlijk moet de vrouw er natuurlijk wel een beetje fatsoenlijk uitzien (verzorgd en een normaal figuur), maar ze moet niet overdrijven. Wat de jeugd tegenwoordig verstaat onder 'chicks' is voor mij een afknapper. Je hoeft er niet als Barbie bij te lopen om een goede partner te zijn. Sterker nog, de vrouwen met de 'doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg' mentaliteit zijn vaak de betere partners.
Heb je weleens geprobeerd om het om te draaien? Niet haar te laten proberen aan te sluiten bij jou, maar haar zelf te laten denken over wat de nee in een ja zou kunnen veranderen enzo? Wat zou het verschil maken wanneer?quote:
[..]
Communiceren is niet altijd eenvoudig. Als je een voorbeeld geeft om de essentie te illustreren is voor haar de verleiding groot het voorbeeld ter discussie te stellen. Ook is zij meer wollig en langdradig en ik meer kort en krachtig. Zou willen dat ik daar wat veelzijdiger in was.
Vanuit Amerikaanse traditie zou je het voor de gein kunnen debaten vanuit elkaars standpunt, maar dat is misschien iets te speels en te vermoeiend..
Zo een stukje cultuur zit er dus wel ingebed. Hebben jullie de relatie van haar ouders weleens besproken? Is ze zich bewust van (het gebrek aan) de dynamiek bij hen?quote:Op bepaalde gebieden is het wel een beetje mama weet het beter. Maar met haar omscholingstraject evenzo.
Viel me vanavond weer op dat bij haar ouders de moeder ook alles denkt beter te weten (maar die heeft wel iets wat bij mij onder de noemer gezond verstand valt).
Heb je besproken hoe je een en ander ervaart? Weet ze wel het de verkeerde kant uitgaat zo?quote:Eerlijk gezegd speelt dit al enige tijd terug. Relatie is ondertussen nog verslechterd. Wil hier meer lering uit trekken, al dan niet voor eventueel een volgende relatie.
Actie ondernomen door weer eens even uit ouderrol te stappen en weer eens romantisch te gaan doen ofzo?
Als ze niet oververmoeid is en jullie kind los kan laten naar een logeerpartijtje ofzo, dan is een weekendje weg misschien wel een idee om de sleur te doorbreken. Indien het type het toe laat, ga uit eten naar een wat sjiekere tent. Weer eens moeite steken in uiterlijk vertoon, daar waardering voor krijgen, stoel aanschuiven, dansje wagen, wine&dine, jwz. Of grijp terug op iets memorabels uit jullie beginperiode, om weer herinnert te worden aan hetgeen wat jullie in elkaar aantrok enzo.. Rekindle the flame ditdatquote:
[..]
Eerst ook met andere dingen. Onze relatie is nu meer gegroeid naar 100% ouder en 0% echtgeno(o)t(e) rol, dus 'kind discussies' hebben wel de overhand.
Sterkte in ieder geval en succes!
Ik heb het idee dat het omscholingstraject/beslissingen nemen eerder symptoom is van een groter algemeen relatieprobleem dan het probleem an sich.quote:
[..]
Eerst ook met andere dingen. Onze relatie is nu meer gegroeid naar 100% ouder en 0% echtgeno(o)t(e) rol, dus 'kind discussies' hebben wel de overhand.
Je lijkt al aan een volgende relatie te denken. Kennelijk heb je zelf al (gedeeltelijk) afstand genomen van deze relatie. Als dat het geval is, in hoeverre kan je dan nog verwachten dat zij jouw mening serieus neemt, als jij de relatie die je hebt met haar hebt (gedeeltelijk) al vaarwel hebt gezegd?
Ik denk dat je meer geholpen bent met een open gesprek over hoe jullie relatie nu in elkaar steekt, dan het te hebben over de (manier van) schoolkeuze van jullie kind.
Keukentegeltje: Een goede relatie kenmerkt zich niet door het aantal conflicten, maar door de manier hoe deze conflicten worden opgelost.
Wat eten we vanavond? De een wil chinees - de ander houdt niet van chinees en wil mexicaans. de een krijgt buikpijn van mexicaans. Oplossing: je eet niks tot je tot een gezamenlijk besluit bent gekomen.
Hoe meer je oefent, des te makkelijker kom je tot een gezamelijke oplossing (na 3 weken honger heb je echt wel een maaltijd onderhandeld die voor allebei bevredigend is). Voorwaarde is wel dat je respectvol blijft.
Dat kweekt vertrouwen.
Veel aandacht voor muziek, handen arbeid, natuur enz.
Wat betreft je vraag, geen idee, de mening van mijn man weegt voor mij zwaarder dan de mening van derden, maar misschien heeft je vriendin meerdere meningen nodig om overtuigd te raken?
Hoe ervaart jullie kind de school zelf?
[ Bericht 3% gewijzigd door snakelady op 22-03-2016 01:46:25 ]
hopelijk is je kind nog te reddenDat ik veel waarde hecht aan de mening van mijn partner wil niet zeggen dat wij het fenomeen ´machtsstrijd´ niet kennen. Op een andere manier komt dat bij ons ook wel eens voor. Wat door anderen al gezegd is: mogelijk zijn het bepaalde patronen die jullie moeten zien te doorbreken.quote:
[..]
Dat was bij ons ook zo toen we nog niet samenwoonden. Nog geoefend met sollicitaties bv. Kwamen alle vragen voorbij die we geoefend hadden. Ze kon kiezen uit 3 banen. Is nu wel anders
Alles bij elkaar genomen klink je niet bepaald positief over de relatie... erg vervelend, zeker omdat er ook een kind in het spel is... ik hoop dat één en ander toch nog op te lossen valt... veel sterkte/succes!
mischien moet je ook realiseren dat het niet 'een' vrouw, is maar gewoon jouw partner en het dus gewoon om een relatieconflict gaat dat jullie onderling moet leren regelen.quote:
Waarom kan een vrouw (niet alle vrouwen zijn zo ik weet)
daarin is het imho weinig interssant dat je partner 'een vrouw' is of dat ze uit een andere cultuur zou komen..
Ik denk dat de gronden vooral in het pesoonlijke liggen en tussen jullie beiden persoonlijk
Wel of niet doorgaan? En ongeacht wel of niet doorgaan, hoe door elkaars' communicatieve filters te komen?
Wat betreft schoolkeuze, imo is er niet een ideale school. Alle vaardigheden die niet of onvoldoende op school aan bod komen zullen links of rechts om buitenschools een aandacht moeten krijgen.
Nogmaals dank iedereen.