Wat verwacht je van je partner?

Alweer enige tijd geleden had ik een gesprek met mijn partner over de schoolkeuze van ons kind. Mijn partner komt uit het buitenland en voor haar zijn cultuur en creatieve inhoud erg belangrijk.
De vrije school is dus haar voorkeur. Lekker tijdens handenarbeid de provincies figuurzagen, dan doe je gelijk topografie. Volgens mij moet je in het leven ook domweg kunnen stampen, stil zitten luisteren en met cijfertjes en taal bezig zijn. We hebben daar best wel wat woorden om gehad, maar ons kind gaat nu 1 jaar naar de vrije school.

Vorige week kwam mijn partner thuis dat de ouders van een van de klasgenoten van ons kind verteld hadden dat ze hun kind naar een andere school zouden brengen volgend haar. Reden, er werd te weinig aan taal en rekenen gedaan. Mijn partner vond dit ook en ons kind moet in haar ogen dus naar de andere school ook.

U voelt het al aankomen: waarom luistert mijn vrouw wel naar vreemden maar niet naar mij? Dit is namelijk niet het enige voorbeeld waarbij ze de mening van mij niet serieus neemt, en als haar vriendinnen later hetzelfde als ik zeggen het opeens wel serieus wordt genomen?

Ik vraag me wel eens af of dit niet een soort machtstrijd is? Dat je als partner vooral niet (betere?) argumenten moet hebben?

Waarom kan een vrouw (niet alle vrouwen zijn zo ik weet) zonder enige wanklank en kritische vraag advies van vriendinnen volgen maar wordt elk woord van de partner gewogen terwijl je mag aannemen dat deze toch het beste voor heeft (met partner, of kind in dit voorbeeld, of gezin in het algemeen)?

quote:

Op zondag 20 maart 2016 13:18 schreef Ticootje het volgende:
je kind zit een jaar op school en nu wordt het kind in kwestie van school gehaald omdat het type onderwijs niet bevalt?

Waarom heeft je partner zich niet beter verdiept in de school, lesmethode enz enz?

Als je je kind elke keer van school haalt als het niet helemaal gaat zoals je wilt kun je elk jaar wel wisselen.

Ook de vrije scholen moeten aan het eind van groep 8 een bepaald niveau laten zien. Vrijheid blijheid is maar relatief.

Ja, daarom heb ik nu zo iets van moet dat nu weer. Maar goed, dat was een voorbeeld van hoe weinig ze van haar partner wil aannemen en als haar vriendinnen iets zeggen...

quote:

Op zondag 20 maart 2016 13:49 schreef davako het volgende:
Aangezien je aangeeft dat dit vaker gebeurd, ziet ze in mijn ogen jou als de mindere in de relatie. Zij heeft overduidelijk de broek aan.

Er is inderdaad sprake van haar eigen referentiekader en die van anderen die anders zijn. Daarom ook mijn opmerking over machtsstrijd aka territoriumdrift bij bepaalde onderwerpen.

quote:

Op zondag 20 maart 2016 23:06 schreef Bananenpap het volgende:
Met alle respect, maar het klinkt ook niet alsof je heel doortastend genoeg bent, TS. Wat heeft jou er doen besloten om toch haar zin te geven over die vrije school? Het gaat over de opvoeding van je kind.

Ik ben het namelijk met je eens dat een kind ook moet leren dat sommige dingen in het leven niet leuk zijn en dat niet alles lang leve de lol is.

Meer voordeel van twijfel ipv doortastendheid. De statistieken die de school kon overleggen de laatste jaren qua uitstroom naar middelbare school. Beter dan andere 'normale' scholen hier in de buurt.

Maar goed, schoolkeuze was een voorbeeld. Niet het onderwerp.

quote:

Op zondag 20 maart 2016 21:40 schreef miss_sly het volgende:
Weet je zeker dat het zo is als je het nu ervaart? Dat zij kritiekloos anderen volgt, maar jou uit principe (?) niet volgt? is dat wat je wil, dat ze jou volgt?

Vind mensen met eigen mening juist prettig. Heb hier echter de indruk dat het niet om inhoud gaat, maar meer wie iets zegt? Wat meer consensus zou wel fijn zijn.

quote:

Op zondag 20 maart 2016 17:50 schreef Forbry het volgende:
Ik herken dit niet. Ik hecht juist heel veel waarde aan de mening van mijn partner. Eerder te veel dan te weinig denk ik en in ieder geval hecht ik meer waarde aan zijn mening dan aan de mening van familie, vrienden, collega's, e.d.

Dat was bij ons ook zo toen we nog niet samenwoonden. Nog geoefend met sollicitaties bv. Kwamen alle vragen voorbij die we geoefend hadden. Ze kon kiezen uit 3 banen. Is nu wel anders

quote:

Op zondag 20 maart 2016 16:27 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Andere manier van communiceren misschien?
Krijg je wel rapport en is ze het gewoon niet eens tot een ander het ook zegt of dendert ze misschien een beetje door in de mama-weet-het-beter-modus ofzo?

[..]

Is het wel een strijd ja? Vraagt ze op andere vlakken ook naar je mening en neemt ze die dan ook serieus? Of geldt dit vooral met betrekking tot de kleine?

[..]

Tsja, sommige mensen hechten gewoon nogal aan zo een kuddeconsensus om zich gesterkt te voelen in hun mening. Hoe weet je dat ze niet kritisch is naar hen toe? Was je erbij?
Is het je in den beginne niet zo opgevallen of is het er door de jaren heen ingeslopen? In het geval van het laatste, zou je voor meer inzicht kunnen kijken naar wat het misschien in werking heeft gezet destijds.

Gaat het verder wel ok in de relatie? Balans ditdat..

Communiceren is niet altijd eenvoudig. Als je een voorbeeld geeft om de essentie te illustreren is voor haar de verleiding groot het voorbeeld ter discussie te stellen. Ook is zij meer wollig en langdradig en ik meer kort en krachtig. Zou willen dat ik daar wat veelzijdiger in was.

Op bepaalde gebieden is het wel een beetje mama weet het beter. Maar met haar omscholingstraject evenzo.

Viel me vanavond weer op dat bij haar ouders de moeder ook alles denkt beter te weten (maar die heeft wel iets wat bij mij onder de noemer gezond verstand valt).

Eerlijk gezegd speelt dit al enige tijd terug. Relatie is ondertussen nog verslechterd. Wil hier meer lering uit trekken, al dan niet voor eventueel een volgende relatie.

Bedankt voor je reactie. Je vragen hebben me wel aan het denken gezet.

quote:

Op maandag 21 maart 2016 00:02 schreef Seven. het volgende:

[..]

Of misschien hoe een bepaald persoon iets zegt? Het kan natuurlijk ook zo zijn dat jij domweg weinig overtuigend overkomt op haar. Dat betekent niet automatisch dat dit aan jou ligt trouwens, meer over de verstandhouding tussen jullie.

Heb ik ook aan gedacht, maar ik heb niet het idee dat ik heel anders praat dan vroeger. Toen liep ik niet zovaak hier tegen aan met haar?

quote:

Op zondag 20 maart 2016 23:59 schreef Seven. het volgende:
Soms zit je met je partner in bepaalde patronen, kan me zo voorstellen dat dit aangaande een gezamenlijk kind nogal sterk kan manifesteren. Je partner dacht waarschijnlijk echt dat ze het beter wist en daarnaast wilde ze haar cultuur doorgeven (heeft ze het gevoel dat ze daar te weinig ruimte voor heeft?). En dan praat je er met anderen over en dan is het ineens veel makkelijker om toe te geven dat je de verkeerde keus gemaakt hebt, mogelijk omdat je koppig was of in een patroon verzand bent.

Als iemand uit een ander land komt en daardoor dingen mist, dan wordt dat versterkt. Daar heb ik begrip voor. Anderszijds vind ik dat mijn opvoeding, scholing en cultuur ook positieve punten heeft, en wil ik daar ook wel wat van terug zien? Zo ervaring we blijkbaar beide te weinig ruimte.

Dat van die patronen daar heb je denk ik wel gelijk in. Stof tot nadenken. Bedankt!

quote:

Op maandag 21 maart 2016 00:18 schreef Seven. het volgende:

[..]

Komt dit vooral naar voren als het om jullie kleine gaat dan?

Eerst ook met andere dingen. Onze relatie is nu meer gegroeid naar 100% ouder en 0% echtgeno(o)t(e) rol, dus 'kind discussies' hebben wel de overhand.