misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:21 |
Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben. Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta.. Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad. 7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's. Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven. Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem. Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles! Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen. Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden. Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen. Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning. Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders. Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen? Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start. We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911). Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien. De energienota schoot omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen meldde GreenChoice! Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank. Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is. Neeee.. en nu? Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school. n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget. Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jaar op school had gezeten. Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment. Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk. Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte. Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie. Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden. Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie. Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur ![]() Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning. Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter. Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in. Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus ![]() Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd. Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag. Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust. Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen. Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven? Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze. Revisie #2 - ingevoerd op 10-03-2016 13:25 door misxxx (0%) Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben. Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta.. Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad. 7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's. Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven. Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem. Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles! Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen. Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden. Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen. Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning. Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders. Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen? Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start. We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911). Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien. De energienota schoot omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen meldde GreenChoice! Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank. Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is. Neeee.. en nu? Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school. n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget. Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jar op school had gezeten. Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment. Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk. Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte. Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie. Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden. Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie. Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur ![]() Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning. Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter. Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in. Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus ![]() Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd. Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag. Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust. Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen. Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven? Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze. Revisie #1 - ingevoerd op 10-03-2016 13:24 door misxxx (0%) Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben. Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta.. Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad. 7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's. Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven. Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem. Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles! Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen. Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden. Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen. Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning. Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders. Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen? Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start. We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911). Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien. De energienota schoot omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen meldde GreenChoice! Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank. Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is. Neeee.. en nu? Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school. n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget. Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jar op school had gezeten. Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment. Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk. Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte. Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie. Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden. Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie. Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur ![]() Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning. Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter. Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in. Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus ![]() Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd. Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag. Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust. Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen. Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven? Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze. Revisie #0 (origineel bericht) - ingevoerd op 10-03-2016 13:21 Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben. Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta.. Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad. 7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's. Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven. Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem. Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles! Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen. Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden. Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen. Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning. Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders. Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen? Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start. We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911). Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien. De energienota schoor omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen melde GreenChoice! Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank. Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is. Neeee.. en nu? Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school. n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget. Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jar op school had gezeten. Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment. Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk. Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte. Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie. Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden. Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie. Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur ![]() Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning. Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter. Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in. Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus ![]() Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd. Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag. Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust. Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen. Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven? Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze. [ Bericht 25% gewijzigd door Copycat op 10-03-2016 16:57:07 ] | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:25 |
Kun je niet gewoon bij je dochter gaan wonen en hem de schijt laten krijgen? Er is altijd een weg uit een relatie. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:27 |
Nee.. mijn moeder woont in een te klein appartement met mijn dochter, (45m2 en 1 slaapkamer) Op dit moment slaapt mijn moeder dagelijks op de bank in de woonkamer. Dat is dus het probleem, er is geen weg uit de relatie, hoe graag ik zou willen | |
Pajanus | donderdag 10 maart 2016 @ 13:28 |
Ehm... miss kan de gemeente iets voor je betekenen? Misschien hebben zij wel een oplossing. | |
Lienekien | donderdag 10 maart 2016 @ 13:29 |
Dan leg je er een matras naast. Eerst weg bij die vent. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:29 |
Dit dus. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:30 |
Ook al gesprekken mee gevoerd, verwijzen me weer door naar de MJD. Maatschappelijke hulp kunnen niks voor me betekenen. Urgentie krijg ik niet. | |
sibella2 | donderdag 10 maart 2016 @ 13:32 |
Wat een nare situatie, het is alleen nu wel tijd om actie te ondernemen. Zo snel mogelijk weg bij die man. Kan je terecht bij je ouders? Afspraak maken bij de huisarts en vanuit daar verder. Verder vind ik dat je erg in de "ik-modus" zit, je moet echt gaan denken aan wat het beste voor je dochtertje is, een moeder die uit financiële overweging bij een slechte man blijft, is dat zeker niet. Sterkte. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:32 |
En mijn eigendommen dan? Opslag is te duur. En hoelang moet ik naast mijn moeder in de woonkamer slapen er staat 7-8 wachttijd voor een woning. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:33 |
Je hebt ook helemaal geen recht op urgentie. Je hebt een dak boven je hoofd. Stuklopen relatie of huwelijk is geen reden voor urgentie. Koop een luchtbed en ga naar je moeder. | |
Lienekien | donderdag 10 maart 2016 @ 13:35 |
Je blijft liever bij die klootzak? Ok. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:36 |
Opslag kost je 100 eu per maand? Als je bij je moeder woont heb je geen kosten aan huur. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 13:38 |
Kan je niet samen met je moeder iets huren? En je kwam zo te horen niet uit sociale woningbouw, die boerderij was leegstandswet. En nou ja weet je, mosterd na de maaltijd enzo, maar je bent dus wegverhuisd om 'roddels', die nu uiteindelijk toch wel een soort van waar blijken te zijn. Want je woont nu dus met een tiran die je kort houdt, en verder gewoon lekker doet waar hij zin in heeft, want je kan hem toch niks maken. | |
miss_sly | donderdag 10 maart 2016 @ 13:38 |
Wat is het belangrijkste: je eigendommen, of je dochter en je gezondheid? | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:39 |
Ben al doorverwezen door mijn huisarts. Halverwege mei heb ik mijn eerste gesprek bij de ggz. Financieel afhankelijk ben ik zeker, maar alleen vanwege te hoge vaste lasten. Ik kan het huis waar ik nu inzit absoluut niet betalen. En natuurlijk zit ik in een 'ik-modus' ik ben moeder, ik ben verantwoordelijk voor het geluk van mijn kind, ik moet alles goed voor elkaar hebben.. toch? ![]() | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:40 |
Dat heb je lekker voor elkaar ja. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 13:40 |
Hoe moet ik dit voor me zien? Je had vrienden en die lieten je volledig links liggen, puur omdat je met deze gozer in zee ging? Contact is nooit meer herstelt? Grappig, als dorpen ergens om bekend staan.. Dat is best wel een beetje slordig om over het hoofd te zien, maar daar heb je niets meer aan natuurlijk. Heb je wel dingen geprobeerd op juridisch gebied in het kader van woongenot of met een huurteam enzo? Als je exclusief huurt en je naam op de rekening staat, dan is dat kut ja. Wel fijn dat ze het vooraf even komen melden, al doe je met zulke bedragen daar niet makkelijk iets aan natuurlijk.. Is dat niet zijn probleem als verhuurder? Tenzij je kind onder de vier jaar is, wordt urgentie niet zo snel afgegeven inderdaad. Misschien moet je dan eens gaan doorbijten in een kamer? Plekje voor jezelf om even tot rust te komen en misschien kun je ook een beetje sparen? Hoe weet je zo zeker dat het is gebeurt? Wil je de relatie nog proberen te redden of ben je echt alleen puur uit financiele redenen bij hem? En wat doe je aan je depressiviteit? Begrijpelijk dat het je allemaal zwaar valt, maar misschien is hij ook toe aan dringend stoom afblazen, omdat hij net zo goed gek wordt in deze situatie? Tijd om dan voor jezelf te gaan zorgen.. - Naar de huisarts als je daar nog niet was geweest om te praten over je stressmanagement en depressiviteit. - Hoezo zou je je dochter kwijt zijn? Denkt ze dat je hem boven haar verkiest? Hoe is je contact met je moeder? Is daar geen kamer over? Heb je verder nog iets van een netwerk over? - Ga kijken naar een kamer desnoods. Beetje wat minder ruimte, maar wel je eigen ruimte zonder de stress van je slecht lopende dan wel stervende relatie enzo. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:40 |
Als je het zo voorlegt, mijn dochter natuurlijk. 1000% Ik kan niet bij mijn moeder wonen. Wij hebben niet echt een sterke band, Ik ben daarom ook niet welkom, alhoewel ze natuurlijk wel goed meedenkt en helpt. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:42 |
Heb ik dit gewild? Nee. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 13:44 |
In de tussentijd wel iets gekregen voor je stress? Staan jullie beide op het contract? Als je een vast inkomen hebt, dan is antikraak misschien wel een optie? Je ikmodust hier vooral hoe kut jij het hebt, terwijl je je dochter kwijt zegt te zijn de OP. Je vraagt hoe jij weer een leuk leven krijgt, je hebt weinig over jullie. Denk dat daar de crux een beetje zit.. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 13:44 |
Nou ja, het klinkt wel als een gevalletje oogkleppen op z'n minst natuurlijk. Wegverhuizen omdat je de roddels niet wil horen, en dan blijkt nu dat die roddels gewoon grotendeels waar zijn. Dat deed je toch écht vooral voor jezelf en/of je vriendje. En nu pluk je daar de wrange vruchten van. Anyhow, je moet gewoon denken in oplossingen, hoe lastig ook. Weet je moeder dit? Vertel haar dit verhaal, kijk of zij bv. (met financiele bijdrage van jou) groter kan gaan wonen? Heb je geen enkele vriendinnen meer waar je terecht kan? Zelfs niet als je nu met hangende pootjes komt vertellen dat ze tóch gelijk hadden? | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:44 |
Je kan rondbellen bij wat makelaars, soms staan er woningen al erg lang te koop en zijn verkopers prima bereid om te verhuren. Zo heb ik 2 jaar een huis gehuurd in een goede wijk voor een prima prijs. | |
miss_sly | donderdag 10 maart 2016 @ 13:44 |
Doet er niet toe, het is zo, en vanaf hier moet je verder. Als je dochter echt het belangrijkste is, dan ga je weg bij die man. Jullie hebben niets meer bij elkaar te zoeken, je dochter zie je bijna niet, en het signaal dat je afgeeft door bij iemand te blijven die je zo behandelt, is ook niet al te best. | |
sibella2 | donderdag 10 maart 2016 @ 13:45 |
"Ik ben alles kwijt, mijn werk, mijn kind, mijn liefde, mijn levenslust." Klinkt m.i. als een slachtoffer, en ja, je situatie is naar, maar wel een resultaat van je eigen keuzes. Niet jij staat in het middelpunt, maar het welzijn van je dochter, en nogmaals, die is niet gebaat bij een moeder met zo'n vriend. Voorbeeld doet volgen etc., Fijn dat je naar de ggz mag, wbt huis, eerst daar weg, dan zoeken dmv oproepen op huizensites, fb, etc. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:48 |
http://www.huislijn.nl | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 13:48 |
Dit lijkt wel een beetje een dingetje hè.. En wat als jij andere uren (erbij) gaat werken? Dan kun je financieel een beetje bufferen en lopen jullie elkaar bij je ma wat minder in de weg misschien.. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 13:49 |
Welke omgeving zoek je een huis? | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 13:56 |
| |
Copycat | donderdag 10 maart 2016 @ 14:01 |
In deze relatie blijven zitten omdat je denkt dat je niet anders kan, is te fatalistisch en doet niemand goed. Ga desnoods door het stof bij je vrienden. Zij hadden het immers bij het rechte eind over deze man. Wellicht kunnen zij je helpen? | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:01 |
Het is kiezen of delen meid, echt. Je verhaal staat bol van domme fouten en 'ja maar dit kan niet zus, dit kan niet zo'. Dan blijf je toch lekker bij hem? Het is het een of het ander? Dus of je groeit een paar ballen en gaat naar je moeder en legt dit uit en probeert tot een oplossing te komen zodat je (tijdelijk) daar kan blijven, of je pleurt de beesten eruit en huurt een 1 kamer flatje, want die heb je óók particulier voor 400-500 euri. Dan zou je zelfs je dochter weer terug kunnen nemen, of die nou bij oma op een 1-kamerflatje zit of bij mama. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:02 |
Oppervlakkig contact als in ze weten niet wat er nu speelt allemaal? Waarom staan jullie juridisch niet sterk? Begrijpelijk, maar als je dieren je niet kunnen motiveren om het nog ietsje langer vol te houden nu, zit je straks misschien echt in een situatie waar je niet meer te kiezen hebt. Zou een van je oude vrienden niet misschien ze tijdelijk op kunnen vangen? Die oproepjes op social media, is dat je eigen netwerk/oppervlakkige contacten of ook facebookgroepen als woning gezocht ofzo? | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:02 |
Ja ho he... Dat klinkt echt als een oplossing... Daar vraagt TS niet om he? | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:03 |
Denk dat het voor een tiener wel heel belangrijk is om een eigen kamer te hebben ja.. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:04 |
Dit wordt weer 3 delen 'goh wat erg, kan je niet zus?' en dan 'ja nee dat kan écht niet, beesten zus, ruzie zo, geen geld/zin/tijd/watdanook'. Om dan vervolgens linea recta bij het volgende foutje vriendje in te trekken. Ik denk dat stap één gewoon even de kansloosheid van de situatie inzien is, en dat je dus ERGENS concessies op zal moeten doen wil je hier uit komen. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:04 |
Die heeft ze nu dus ook niet. Ja, semi, want oma slaapt op de bank. Het hoeft ook geen einddoel te zijn, maar samen met mama op kamer lijkt me iets minder erg dan mama buitenshuis bij terroriserend vriendje en dochter in één kamer (huis) met oma, die dan op de bank ligt 's avonds. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:05 |
Ballen kweken en je verlies nemen. Precies. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:05 |
Nou nou, heel belangrijk. Kinderen gaan niet kapot als ze even een kamer moeten delen hoor. Het zou zeker niet op prio 1 moeten komen. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:07 |
Die heeft ze nu wel, want ze zit in d'r oma's slaapkamer. Denk niet dat je TS met d'r stressklachten en depressiviteit, wat dieren en een puberende dochter die weer moet verhuizen zodat ze in één ruimte maar dan wel weer samen zijn per definitie als de beste oplossing moet zien.. | |
Chasingrainbows | donderdag 10 maart 2016 @ 14:09 |
Absoluut weg bij die vent. Hij is zo te horen echt niet goed voor je! | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:09 |
Dat zie ik ook niet, ik zeg letterlijk dat het geen eindoplossing moet zijn. En kom op hey, dan gaat mama op de bank, dan zit je toch in dezelfde situatie? Ik denk dat je slapen in de kamer van oma ook een béétje overschat en een tiener dat écht niet ziet als 'haar eigen kamer'. Beter even een jaartje samen één slaapkamer delen met mama dan dochter bij oma en mama bij manipulatief vriendje. Maar dit wordt weer zo'n can't / won't verhaal. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:13 |
Wie zegt dat het even is? Dat weet je helemaal niet, net zoals of het samen zijn geprefereerd dient te worden boven de stabiele situatie waar ze al een dik jaar inzit. Weer samen zijn kan ook flink fout lopen als je zo op elkaars lip zit, ook als je wel goed in je vel zit en de puberhormonen je dochter nog niet hebben overgenomen.. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:13 |
In ieder geval vandaag nog beginnen met een nieuw huisje voor je dieren te zoeken. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:13 |
Wat stel je dan voor? Gewoon maar lekker zo laten? Dochter bij oma die op de bank ligt en mama bij vriendje? Dat is wél een gezonde situatie? | |
RingBewoner | donderdag 10 maart 2016 @ 14:15 |
Joh, dergelijke topics en TS'en komen toch wekelijks voorbij. Allerlei problemen en hier om hulp vragen. Als wij dan mogelijk oplossingen voorleggen is het altijd: -Ja maar -Nee want -Dit kan niet want -Ik kan niet weg -Dit kan ook niet -Ja maar. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:17 |
Ik denk niet dat het hetzelfde hoeft te zijn, vanwege TS'd'r huidige toestand. In ieder geval een ruimte om de deur achter zich dicht te kunnen trekken, wat ze niet hoeft te delen met iemand die psychisch niet meteen beter is als ze weer bij d'r dochter kan zijn vermoedelijk.. Best opvallend eigenlijk dat we nog nergens gezien hebben wat de dochter hier allemaal van vindt.. | |
DeBlauweKrokodil | donderdag 10 maart 2016 @ 14:18 |
Antikraak is bijna overal wel te vinden en dat is vaak nog best leuk wonen. Meestal vooral heel ruim voor heel weinig geld. Hoe kwam je eigelijk voor je vriendje rond? Sowieso zo snel mogelijk wel bij die vent. Desnoods tijdelijk in een stacaravan oid. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:18 |
Het is een excuus van niks. Bovendien zit de dochter in kwestie nog op de basisschool... | |
Tammymara | donderdag 10 maart 2016 @ 14:19 |
Blijf van mijn lijf huis. Mentale mishandeling is ook mishandeling. Naar de huisarts, je probleem voorleggen. Die weet welke paden je moet bewandelen. Dan kom je ergens 'ondergedoken' te zitten voor een tijdje en dan krijg je via hen weer hulp voor een woning en met je dochter. Ik ken iemand in een soortgelijke situatie. Zij had belangrijke spullen 'alvast' ingepakt en later kon ze die zo meenemen toen hij op zijn werk was. Zij kreeg van de hulpverlener te horen "Ik wil je helpen, maar dan bel ik NU voor hulp en ga je niet meer terug naar huis." Dat heeft ze gedaan en was de beste keuze van haar leven. Spullen zijn maar spullen.... Maak dat je weg komt en kies voor je dochter en jezelf. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:19 |
Zoals je had kunnen lezen, nee. Ik stel simpelweg dat het niet per definitie beter hoeft te zijn als je maar weer samen bent, ook al is het in een kleine ruimte. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:20 |
Nou ja, gezien het hele verhaal heb ik toch sterk het vermoeden dat mama (wellicht onbewust) vooral kijkt wat handig voor háár is. Weg van de roddels willen zijn dus dochter meetrekken naar nieuwe locatie, daar in de ellende terechtkomen en dan weer terug, en dan oh oeps, toen bleek toch ineens dat die roddels wel ergens op gebaseerd waren. Maar goed, laten we de dochter even uit 'buiten beschouwing' laten qua huisvesting. Dan kan moeders toch helemaal naar een 1p kamertje. Kom op zeg, beesten ditdat. Ja jammer dan, dan houdt het een béétje op zeg maar. Het wordt zo nogal een waslijst anders; "Ik wil graag urgentie maar het moet én betaalbaar zijn, én genoeg kamers voor mijn dochter en mij, oh ja en groot genoeg voor mijn beesten, én in de buurt van de school van mijn dochter, én het liefst niet te dicht bij mijn ex-vriend, oh en per direct beschikbaar". Als het tienerdochter is kan ze overigens toch prima stukje met fiets/OV naar school? | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:25 |
Oh, ik zou sowieso nooit hebben gekozen om mn kind maar bij mn moeder te dumpen om ergens anders samen te gaan wonen met mn vriend, wat is dat in godsnaam voor een keuze. Ja desnoods huur ik 1 kamer en zet ik er 2 stapelbedden neer en maken we er het beste van. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:35 |
Dat is een keuze inderdaad. Misschien wil TS d'r moeder wel tijdelijk het huisdier opvangen als TS en dochter ervoor blijven zorgen ofzo? Geen idee of OV vergoedt wordt voor scholieren, anders kan ik me voorstellen dat het best een dingetje ter overweging is. De motivatie om je kind niet weer weg te halen bij een school waar het net gewend is, vind ik anders ook weer niet volslagen debiel ofzo. Beetje continuïteit en stabiliteit kan best handig zijn.. Dat is heel makkelijk en nobel gezegd, maar dan doe je de aanname dat beide niets liever dan bij elkaar willen zijn. Lijkt me wel enigszins een vereiste als je in zo een kleine ruimte wil samenwonen en we weten helemaal niet wat TS d'r dochter wil. Weet zij van je psychische gesteldheid eigenlijk TS? | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:37 |
Je kind van school halen omdat de verhalen over je nieuwe vriend je niet aanstaan... | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:42 |
Tjah, dat was ook geen probleem toen men de (later terecht gebleken) roddels zat was. ![]() | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:44 |
WGR / Huur vervoegd opzeggen mogelijk? Kijk, kamer gevonden. Geen dank. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 14:44 |
Precies, dat is enorm belangrijk. Vooral omdat ze in augustus naar de middelbare gaat.. Opdit moment heb ik nog 2 maanden ww uitkering. Dan houdt het op en ga ik de bijstand in. Geloof me. Particuliere verhuurders willen inkomen zien, dat heb ik dus niet. Solliciteer me rot in de vrije dagen die ik nu heb, maar het werk ligt niet voor het oprapen. Vind dat Ticootje wel heel erg makkelijk redeneert. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:45 |
Dat was een paar stappen terug, je reageerde nu op haar keuze om haar kind bij haar moeder achter te laten en dat was niet alleen gemotiveerd zodat ze bij die vent kon blijven zoals ik het lees in de OP. Als snap ik wel wat je bedoelt natuurlijk.. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 14:45 |
Jeuj.. een kamer. Joepie, nu is alles opgelost | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:46 |
Wat vindt je dochter hier eigenlijk van? Is je vriend de enige die ze kent als vaderfiguur? | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 14:47 |
Oke kort door de bocht geschreven, er speelt natuurlijk veel meer dan weggaan om roddels. Ik woonde in een soort van Schilderswijk. Dat gaf ook de doorslag! | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:49 |
Het is vervelend als iemand je een spiegel voorhoud... Dat bedoel je te zeggen. Je zoekt eigenlijk redenen om in je situatie te blijven en dat moeten we vooral allemaal heel erg voor je vinden. Je doet geen enkele poging om je situatie beter te maken. Nogmaals, ga makelaars bellen. Kijk of er een betaalbare woning is. Vertel die lamzak alvast dat het over is zodat hij ook opzoek kan. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 14:49 |
Nee haar biologische vader heb ik altijd in haar leven toegelaten, hoe weinig hij zich ook met de opvoeding bemoeide. Helaas kan ze niet bij hem wonen, vanwege de afstand | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:50 |
Overal in Nederland zijn scholen. Ik zie geen reden waarom ze geen middelbare school bij haar vader kan bezoeken. Zeker als hij haar wel stabiliteit kan bieden. Heb jij mooi de tijd om de boel weer op de rit te krijgen. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 14:50 |
Pardon?? Geen enkele poging. Elke verhuurmakelaar, woningstichting, verhuurwebsite weet mijn naam. Er is niks op basis van mijn voorkeuren en inkomen. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:51 |
Dan moet je misschien je wensen bijstellen. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 14:52 |
Een coke snuivende alcohol drinkende voetbalsupporter? die maar niet volwassen wil worden? KOEKOEK. Wat weet jij daar nou van. Nogmaals je suggereert zomaar wat! Ben juist daarom bij hem weggaan.. Rust reinheid en regelmaat heeft ze niet bij hem. | |
Copycat | donderdag 10 maart 2016 @ 14:53 |
Ja, dan moet je die info ook niet achteraf er pas ingooien. Koekoek. Maar wat wil je nu? Oplossingen of zielig zijn? | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 14:53 |
Koek koek... Misschien had je dat even eerder moeten melden? | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 14:54 |
Heb aangegeven dat hij alcoholisch was destijds. Dus vader is de oplossing niet. Een oplossing ja, een advies. Wellicht iemand die instanties of fora's weet waar ik dit probleem kan voordragen. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:55 |
Simpel zat: dan moet je (minstens één van) die twee bijstellen. Sorry hoor, maar er komt helemaal niks uit je qua poging tot oplossingsgericht werken. Het is allemaal stervende zwaan en oh oh wat erg, maar bij ieder idee komen er tien redenen waarom dat toch écht niet kan. En de helft slaat dan weer nergens op. Je zit straks in de bijstand maar wil wel je beesten houden en zo even met urgentie een paleisje voor jou en je dochter. Face it, met die 'inkomsten' kom je gewoon op lokaties als de Schilderswijk. Maar dat is ook weer zoiets, komt ineens uit de hoge hoed als er commentaar op je initiele keuze komt. Het is allemaal weer zo typisch... het is vre-se-lijk, en iedereen MOET je helpen, maar zodra iemand met een oplossing komt kan het toch echt niet. Want je moet eigenlijk gewoon gratis held, een eurotje of 1500 netto per maand, zodat je je beesten kan houden, je dochter terug kan nemen, en een woning kan huren in een bepaalde wijk, toch? Want van GEEN ENKELE van die voorkeuren kan ook maar iets afgeweken worden ![]() | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 14:56 |
Je keuze in mannen spreekt ook boekdelen, en ondertussen het zielige vrouwtje uithangen, maar niks willen. Tjah... erg rot voor je dochter vooral, dit. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 14:57 |
Hoe bedoel je dat? Als het alleen de afstand zou zijn en jij niet gebonden bent aan werk, dan is het misschien te overwegen om te kijken naar werk en woonruimte die daar zijn? Geeft misschien ook wat meer ruimte om hun band aan te halen, zeker met het oog op het mogelijk wegvallen van de stiefvader. En hoe is het contact ondertussen met haar stiefvader eigenlijk? Wat vindt ze er van dat ze bij d'r oma woont? | |
DonJames | donderdag 10 maart 2016 @ 14:57 |
-Kssst- [ Bericht 96% gewijzigd door Copycat op 10-03-2016 14:57:50 ] | |
MrCookies | donderdag 10 maart 2016 @ 14:59 |
Kamer huren tijdelijk of een kleine studio, wij noemen dat van huis uit tering naar de nering zetten. Je wil een huis dat is deze tijden moeilijk te krijgen dus zul je genoegen met minder moeten nemen. | |
loni55 | donderdag 10 maart 2016 @ 15:01 |
Je wil geen oplossing. Het liefst blijf je daar want het is zo vertrouwd toch? Opties heb je. Je wil ze niet dus de topic kan dicht. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 15:01 |
Het is dan ook een beetje koekoek als je hierboven stelt dat ze jammer genoeg niet bij hem kan wonen door de afstand. Wij moeten het ook maar doen met de informatie zoals jij die geeft hè.. Destijds impliceert verleden tijd. Wie weet had hij zijn shit nu wel op de rit en was het daadwerkelijk alleen de afstand. Het vermelden van een regio zou kunnen helpen in het meekijken voor een instantie, net zoals een overzichtje van degene die je al hebt gesproken naast woningbouwverenigingen en mjd. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 15:01 |
Nou ja weet je, als je overal deze attitude en eisenlijst heb vrees ik dat er geen enkele instantie is die je kan helpen. Niemand gaat je in deze situatie urgentie geven en een eensgezinswoning met behoud van beesten en weet ik wat, als je op de rand van de bijstand staat. Dan zal je toch eerst zelf ook wat goeie wil moeten tonen. | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 15:01 |
Huren is nog geen optie. Te weinig punten. Ik ben destijds in die wijk gekomen vanwege scheiding partner, ook toen was er geen andere optie. Dit huis moest ik nemen, vanwege verkregen urgentie. Dus heeft niks met inkomen te maken. Akelige aanname dit. | |
MrCookies | donderdag 10 maart 2016 @ 15:03 |
Je wil teveel op de huidige markt. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 15:04 |
Op bijstandniveau kun je niet verwachten dat je veel betere plekken terecht komt, tenzij je gewoon je biezen pakt en naar een dorp ver buiten de randstad gaat wonen. Aangezien je starks toch in de bijstand zit en geen werk hebt, wat let je. een bestaan opbouwen weg van je verleden. | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 15:05 |
Particuliere huur? Ik heb ooit een tijdje (alleen) in zoiets gewoond (de iets grotere variant dan); http://www.vormvastgoed.nl/media/aanbod/181/800/1500 Huurprijs ¤ 347,85 Servicekosten ¤ 52,00 Stookkosten ¤ 35,00 Huurprijs totaal ¤ 434,85 Voor 4 tientjes meer is er dus nog een wat grotere variant Is niet heel geweldig nee, maar lage huur (PARTICULIER), recht op huurtoeslag, en je komt gewoon een beetje tot rust, kan je financien op orde krijgen en dan verder kijken. Het is er echt wel, jij wil het misschien niet zien, of het voldoet niet aan tig van je (enorm beperkende) eisen | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 15:06 |
Zo lang je nog geen woonruimte hebt zijn ze een beperkende factor, want daardoor kun je op minder plekken terecht. En dieren kosten geld en je hebt geen werk. | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 15:07 |
http://www.legerdesheils.nl/zij-aan-zij en daar zijn ook wat vacatures voor betaald werk zo te zien: http://www.werkenbijhetlegerdesheils.nl/betaaldwerk/vacatures.htm | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 15:09 |
Bedankt! | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 15:10 |
Lijkt me leuk en dankbaar werk, top ik ga hier sws op reageren ![]() | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 15:12 |
Bovendien heb je recht op huurtoeslag, kindgebonden budget en zorgtoeslag. Met een huis van 675 kale huur, krijg je bijna 300 eu aan huurtoeslag. | |
Ticootje | donderdag 10 maart 2016 @ 15:16 |
http://www.huurwoningen.nl/straat/den-oever/dijkstraat/ | |
misxxx | donderdag 10 maart 2016 @ 15:21 |
| |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 15:22 |
Ah omgeving Rotterdam, daar heb je ook Humanitas. Geen idee van je c.v. natuurlijk, maar er zijn mogelijkheden voor werkend leren (BBL) in de gezondheidszorg: http://www.stichtinghuman(...)bij/werken-en-leren/ | |
Scary_Mary | donderdag 10 maart 2016 @ 15:27 |
Nog meer BBL vacatures in Rotterdam: http://www.indeed.nl/vaca(...)yptssCFcluGwodp1cIbw | |
loveli | donderdag 10 maart 2016 @ 19:19 |
Zo snel mogelijk weg en als je ooit een nieuwe vent tegenkomt, pas na 2 jaar samenwonen (pas dan heb je al z'n onhebbelijkheden leren kennen). Je hebt al je beslissingen genomen met het idee dat je het beste voor je dochter deed, maar de resultaten zijn er niet naar. De vrienden die je indertijd had, hebben je erg goed geadviseerd. Misschien moet je weer contact met ze opnemen, het zou zo maar kunnen dat die vrienden weer goed avies voor je hebben. | |
mrspoeZ | donderdag 10 maart 2016 @ 19:34 |
Kanonne. Is je google stuk? http://www.huurexpert.nl/(...)n+Rotterdam/2701237/ http://www.huurexpert.nl/(...)n+Rotterdam/2686993/ http://www.huurwoningen.nl/huren/rotterdam/747600/randweg/ http://www.huurwoningen.nl/huren/rotterdam/748792/zegenstraat/ | |
Norma_Jeane | donderdag 10 maart 2016 @ 20:44 |
Typisch. Als de vrouwen fout waren waarom heeft hij dan een slechte naam eigenlijk gekregen? Vanwege het maken van slechte keuzes? ![]() | |
#ANONIEM | donderdag 10 maart 2016 @ 21:00 |
''Voorkeuren'' (eisen?) opzij zetten en zoeken naar spoedwoningen. Ik wou ook een veilige plek voor m'n kind en mezelf, had binnen een paar dagen de sleutels van m'n nieuwe woning in handen. En ja, het is een kuthuis in een kutdorp in de middle of fucking nowhere. Maar ik HEB een huis. | |
Barrah | donderdag 10 maart 2016 @ 21:35 |
Zo lang jij niet in beweging komt zie je alleen redenen waarom dingen niet kunnen. Accepteer dat de stap die je nu moet zijn niet ideaal zal worden. Grote problemen los je op in kleine stapjes. Een woning voor jezelf is geen eindstation maar een eerste en tijdelijke stap naar een nieuwe toekomst voor jezelf en je dochter. Stop met excuses zoeken om in deze situatie te blijven zitten. Er is echt iets te kiezen, als je het maar echt wilt. | |
--HOOLIE-- | vrijdag 11 maart 2016 @ 09:02 |
https://www.interveste.nl(...)anbod/q/ijmuiden/496 Misschien is zoiets wel wat |