Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben.
Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta..
Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad.
7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's.
Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven.
Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem.
Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles!
Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen.
Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden.
Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen.
Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning.
Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders.
Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen?
Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start.
We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911).
Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien.
De energienota schoot omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen meldde GreenChoice!
Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank. Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is.
Neeee.. en nu?
Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school.
n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget.
Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jaar op school had gezeten.
Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment.
Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk.
Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte.
Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie.
Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden.
Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie.
Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur

Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning.
Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter.
Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in.
Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus

Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd.
Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis.
Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag.
Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust.
Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen.
Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven?
Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze. Revisie #2 - ingevoerd op 10-03-2016 13:25 door misxxx (0%)
Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben.
Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta..
Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad.
7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's.
Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven.
Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem.
Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles!
Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen.
Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden.
Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen.
Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning.
Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders.
Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen?
Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start.
We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911).
Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien.
De energienota schoot omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen meldde GreenChoice!
Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank. Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is.
Neeee.. en nu?
Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school.
n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget.
Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jar op school had gezeten.
Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment.
Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk.
Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte.
Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie.
Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden.
Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie.
Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur

Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning.
Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter.
Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in.
Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus

Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd.
Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis.
Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag.
Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust.
Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen.
Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven?
Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze. Revisie #1 - ingevoerd op 10-03-2016 13:24 door misxxx (0%)
Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben.
Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta..
Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad.
7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's.
Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven.
Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem.
Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles!
Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen.
Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden.
Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen.
Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning.
Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders.
Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen?
Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start.
We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911).
Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien.
De energienota schoot omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen meldde GreenChoice!
Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank.
Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is.
Neeee.. en nu?
Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school.
n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget.
Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jar op school had gezeten.
Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment.
Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk.
Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte.
Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie.
Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden.
Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie.
Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur

Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning.
Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter.
Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in.
Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus

Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd.
Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis.
Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag.
Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust.
Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen.
Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven?
Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze. Revisie #0 (origineel bericht) - ingevoerd op 10-03-2016 13:21
Ik zit tussen wal en schip en aangezien ik er alleen voor sta, ben ik benieuwd of er anderen zijn die een oplossing hebben.
Ik zal in een vluchtlijn uitleggen wat er is gebeurd en waar ik nu sta..
Ik ben moeder van een tiener. Aangezien haar vader regelmatig met deuren smeet na alcoholische avonden, heb ik besloten dat ik voor mijn baby's rust koos. Vervolgens kreeg ik een ruime huurwoning van de woningbouw, in een buitenwijk van de stad.
7 jaren single geweest, omdat ik mijn dochter het goede voorbeeld wou geven, en niet wou laten wennen aan verschillende 'stiefpapa's.
Na 8 jaar wou ik me weer binden en liet weer een man toe in mijn leven.
Hij was fantastisch. Alles voelde zooo goed, ook mijn dochter is stapelgek met hem.
Hij zorgt voor me, verzorgt mijn dochter, zorgt eigenlijk voor alles!
Alleen had hij een geschiedenis met foute vrouwen.
Veel verhalen kwamen over hem los, ik wou het niet horen, het was immers zijn verleden.
Toch probeerde mensen ons kapot te maken. Vrienden nodigde me niet meer uit, alles veranderende in een jaar. Mensen vroegen, wat moet je met die sjap? Ik werd er gek van. Ik wou mijn hart/gevoel volgen, hij was immers het beste wat me was overkomen.
Dus ben ik op internet gaan zoeken naar een woning.
Buiten de grote stad, andere provincie in een dorp. Ook goed voor mijn dochter, want de stad is toch anders.
Gevonden! Vette boerderij, prachtige omgeving, huur 700 eu dus recht op huurtoeslag.. Wauw, bubbelbad, inloopdouche, mega tuin, 4 slaapkamers en 2 woonkamers. Daar zeg je toch geen nee tegen?
Met verhuurmakelaar contract getekend en verhuisd met zijn 3-tjes,.. weg van dat stadse geroddel en beginnen aan een frisse start.
We vonden het geweldig om daar te wonen. Alleen duurde dat slechts 8 maanden. We kwamen er in de zomer, maar toen volgde de winter. Het huis bleek totaal niet geïsoleerd te zijn, stond op de koude grond zonder fundering (huis is uit 1911).
Het bleek allemaal gerenoveerd te zijn door een stel Polen, spaanplaten als tussenmuren. Dit hadden we tijdens de bezichtiging over het hoofd gezien.
De energienota schoor omhoog. Ipv van de afgesproken 200 euro per maand, moesten we onze energie opschroeven naar 600 per maand, anders moesten we bijbetalen melde GreenChoice!
Toen wij begonnen te klagen, kwam de verhuurder met de melding dat het huis ook nog eens niet verhuurd mocht worden door de bank.
Voorstel: leegstandswet. Binnen 1 maand eruit, als het huis verkocht is.
Neeee.. en nu?
Mijn dochter kon niet wéér wennen op een andere school.
n het dorp zelf was niks meer te huur, ja, boven ons budget.
Dus terug naar de buitenwijk in de grote stad, waar mijn dochter 4 jar op school had gezeten.
Appartement gevonden van 880 per maand (excl. gwl) 45m2, 1 slaapkamer.. Het enige wat betaalbaar was op dat moment.
Dus wéér terug verhuisd naar dezelfde wijk.
Na een aantal maanden konden we de huur niet meer opbrengen. In tussen tijd vond mijn vriend een klein appartement, 300 euro goedkoper, nabij de binnenstad en iets groter qua oppervlakte.
Mijn dochter zou dan niet mee kunnen, want ze moet de basisschool, wéér een andere basisschool was geen optie.
Ze is bij mijn moeder gaan wonen, totdat wij weer een eengezinswoning hadden gevonden.
Urgentie aangevraagd bij woningbouw, situatie uitgelegd, maar helaas, geen urgentie.
Dus nog steeds afhankelijk van de té dure particuliere verhuur

Punten sparen duurt 7-8 jaar. Voor een redelijke sociale huurwoning.
Nu woon ik dus alleen met mijn vriend, zonder mijn dochter.
Al anderhalf jaar inmiddels en ik word gek. Mijn vriend begint vreemd te gaan en weet dat ik financieel afhankelijk van hem ben. Met mijn inkomen kan ik never nooit niet particulier huren. Een een sociale woning zit er ook niet in.
Niemand wil woningruil doen. Welke gek geeft zijn sociale huurwoning nou op voor een particuliere huurwoning?? IK dus

Mijn gezondheid gaat achteruit van de stress, ik ben depressief en elke dag heb ik minder zin om iets te ondernemen. Vorige week vrijdag nog kwam ik erachter dat hij een trio had gedaan met zijn kameraad en zijn buurvrouw. Daarvoor al met een minderjarige meid. Hij geeft niet toe, maar ik weet dat het is gebeurd.
Het doet pijn, ik ben zelfs met zware hartkloppingen door de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis.
Hij heeft me in zijn macht, het liefst kleineert hij me elke dag.
Ik ben alles gewoon kwijt. Mijn dochter, mijn basis, mijn werk, mijn ware liefde, mijn zelfvertrouwen, mijn levenslust.
Ik kan geen kant op. Wat zou ik moeten doen.
Elke dag dezelfde vraag, hoe krijg ik weer een leuk leven?
Adviezen welkom.. MJD en dat soort instanties helpen niet mee, woningbouwverenigingen noteren mijn verhaal en vervolgens hoor je niks meer van ze.
[ Bericht 25% gewijzigd door Copycat op 10-03-2016 16:57:07 ]