Momenteel ben ik aan het afstuderen en ik verwacht binnen drie jaar klaar te zijn met mijn master (sector: industrie, dus meer dan genoeg werk). Daarvoor heb ik een schakeljaar, hbo en mbo gedaan en kom dan ook van het vmbo. Ik zie mezelf dan ook als een redelijk gedreven jongen met ambities en doorzettingsvermogen. (mijn master was dan ook erg zwaar en ben daardoor ook al best oud, 29 jaar).
Er zal de komende tijd dan waarschijnlijk ook veel veranderen. Zoals hopelijk snel werk, een andere woonlocatie (nu op kamers), eindelijk een auto (kunnen kopen) en het echte werkleven mogen beleven (
). Daarom ben ik de laatste tijd nogal gaan nadenken van wat ik nou eigenlijk wil in het leven. En daarbij tot de conclusie gekomen dat ik eigenlijk helemaal niet zoveel wil. Ik wil eigenlijk alleen maar de eerste levensbehoeften (kleding, eten, onderdak) en een beetje plezier wat niet teveel geld kost. Zoals bv. gamen, voetballen of bij maten langs gaan om te chillen. Deze dingen kan je bijna zo goedkoop doen als je wilt en dat lukt me ook al aardig. Kortom een bijstandsuitkering (met toeslagen) zou voor mij eigenlijk al ruim voldoende zijn.
Volgens mij is deze "ik-consumeer-zo-min-mogelijk"-behoefte gekomen doordat ik op veel website's adblock gebruik en ik nauwelijks radio en tv kijk. Waardoor ik heel weinig reclame zie en dit heeft volgens mij behoorlijk veel invloed op je bestedingsbehoefte.
Een vriendin heb ik momenteel niet en dat hoeft van mij momenteel ook niet. Wel heb ik een aantal fukbuddy's, dus aan seks gelukkig geen gebrek. Maar dus geen vriendin die graag in een groot duur huis wilt wonen en al aan kinderen denkt of iets (oftewel iets dat veel geld kost).
Er wordt momenteel voorspeld dat mijn huidige generatie in de toekomst waarschijnlijk pas rond hun 72ste met pensioen kan. Deze leeftijd ga ik waarschijnlijk niet in goede gezondheid halen door mijn huidige chronische ziekte. Dus daar moet ik me ook niet druk om maken.
De sociale status die werken met zich mee kan brengen interesseert mij persoonlijk heel weinig.
De vraag die mij daardoor naar voren kwam is; waarom zou ik ambitieuze carrière willen nastreven en meer dan 40 uur per week gaan werken?
Het antwoord op de vraag weet ik misschien eigenlijk al en dat is dat ik dat gewoon niet wil. Als een fokker daar anders over denkt, hoor ik het natuurlijk graag.
Echter is dan de vraag hoe dan verder? Dus ik heb wat opties op een rij gezet, maar sta open voor andere opties.
A) Proberen in de bijstand te komen. Dit gaat ethisch gezien nogal ver en ik denk dat ze bij het UWV wel eens door mij heen kunnen prikken. Want ik kan (gelukkig) gewoon goed werken en de bedrijven zijn ook erg geïnteresseerd in mij tot nu toe.
B) Parttime werken. Het probleem hierbij is dat er maar weinig bedrijven in mijn sector een parttime baan aanbieden. Tevens zullen ze erg grote vraagtekens krijgen als je zoiets op je sollicitatiebrief zet.
C) Het maar gewoon doen. Misschien toch maar gewoon 40 uur in de week gaan werken. Dan heb ik niet veel sociaal leven meer en een bankrekening die waarschijnlijk erg groot wordt en ik waarschijnlijk niks mee doe. Maarja dat laatste is ook niet erg.
D) Promoveren of reizen. Dit vind ik beiden niet echt interessant/leuk. Tevens kost reizen geld.
E) Hopen dat er fokkers zijn die met een beter antwoord komen.
ps. Sorry als dit misschien het verkeerde topic is.
C) Na je opleiding, in Oost-Europa werk zoeken en wonen. Zelfde setting als antwoord B). Het is daar een andere cultuur dan hier in Nederland en wordt nadruk gelegd op 'alles zelf kunnen doen'. Tenminste, zo'n idee heb ik.
D) Dat vind je niks aan, waarom staat het er dan?
A) Iedereen kan in de bijstand, maar er wordt nadruk gelegd op kunnen werken (of je moet een goede reden hebben). Aangezien je al connecties hebt met bedrijven die je zouden willen, lijkt me jouw tijd in de bijstand van enorm korte duur.
Als antwoord op de TT: omdat je daar het verst mee komt in het leven.
TS, leuk baantje gaan zoeken. Hoeft blijkbaar niet eens met je studie te maken te hebben. Paar jaar werken en even tot rust komen. Mag weleens, na een school-/studiecarrière van een jaar of 25.
Talloos zijn de mensen die enkel om anderen (de buren) de ogen uit te steken, bijna hun hele volwassen leven doorbrengen in kantoren onder TL-licht en in de file. Zodat ze een auto van 70K kunnen rijden in plaats van een van 1500 euro. Gekkenwerk! Alleen maar voor de buren, die hetzelfde dan weer voor jou doen. Ben je in staat boven dat simpele pronkgedrag uit te stijgen, kun je pas echt leven en ontplooien.
Denk dat daar het probleem ligt: veel mensen willen een groot huis, dikke BMW, minimaal 1x/week uit eten en dure vakanties. Daardoor werken ze zich kapot en krijgen op een gegeven moment een burn-out. Grote huizen, dikke BMW's en uit eten gaan interesseert mij geen hol, vakanties kun je zo duur maken als je zelf wilt (vliegen met een budgetmaatschappij naar een stad in Europa en daar een 3-sterrenhotel net buiten de stad nemen (waarbij wel een goede bus, tram of treinverbinding met het centrum moet zijn) is uiteraard goedkoper dan vliegen met de KLM of Lufthansa naar Azië en daar in een 5-sterrenresort te zitten).quote:Op zondag 6 maart 2016 07:47 schreef LXIV het volgende:
Ik vind ook dat je het beste af bent met een hoog uurloon en weinig uren. Dan betaal je weinig belasting en heb je veel vrije tijd, terwijl je wel gemakkelijk in je levensonderhoud kunt voorzien.
Talloos zijn de mensen die enkel om anderen (de buren) de ogen uit te steken, bijna hun hele volwassen leven doorbrengen in kantoren onder TL-licht en in de file. Zodat ze een auto van 70K kunnen rijden in plaats van een van 1500 euro. Gekkenwerk! Alleen maar voor de buren, die hetzelfde dan weer voor jou doen. Ben je in staat boven dat simpele pronkgedrag uit te stijgen, kun je pas echt leven en ontplooien.
Dus eigenlijk heb ik ook geen behoefte aan om de top te bereiken door bij Deloitte oid te gaan werken, maar eerder bij een kleiner kantoor zodat ik wel genoeg verdien om mezelf te kunnen onderhouden.
Wat doe je dan met al die vrije tijd? Ik werk 40+ uur onder TL-licht, maar heb niet het idee dat ik daardoor erg veel mis. Ik heb nog steeds vrije tijd.quote:
k dat je het beste af bent met een hoog uurloon en weinig uren. Dan betaal je weinig belasting en heb je veel vrije tijd, terwijl je wel gemakkelijk in je levensonderhoud kunt voorzien.
Talloos zijn de mensen die enkel om anderen (de buren) de ogen uit te steken, bijna hun hele volwassen leven doorbrengen in kantoren onder TL-licht en in de file. Zodat ze een auto van 70K kunnen rijden in plaats van een van 1500 euro. Gekkenwerk! Alleen maar voor de buren, die hetzelfde dan weer voor jou doen. Ben je in staat boven dat simpele pronkgedrag uit te stijgen, kun je pas echt leven en ontplooien.
Ik verdien overigens niet zoveel, dus parttime werken is voor mij sowieso niet haalbaar, maar ik vroeg het me gewoon af.
Zelf werk ik ook fulltime, maar niet onder TL-licht en ik doe dingen die ik gewoon leuk vind. Ik hoef het ook niet voor het geld te doen, dus dat is wel gemakkelijk.quote:
[..]
Wat doe je dan met al die vrije tijd? Ik werk 40+ uur onder TL-licht, maar heb niet het idee dat ik daardoor erg veel mis. Ik heb nog steeds vrije tijd.
Ik verdien overigens niet zoveel, dus parttime werken is voor mij sowieso niet haalbaar, maar ik vroeg het me gewoon af.
Optie C zou je tijdelijk kunnen doen, om werkervaring op te doen en zo je onderhandelingspositie te versterken.
Optie D spreekt je niet aan, niet doen dus.
Andere optie: zelfstandig ondernemen. Dat betekent wel veel uren en onzekerheid, maar ook meer vrijheid.
Optie B lijkt mij als starter de beste optie. Wellicht is het niet altijd gebruikelijk, maar als je goede kwalificaties hebt is dat zeker onderhandelbaar. Wat zijn je kansen? Heb je veel concurrentie in jouw vakgebied?
Je zou bijv kunnen voorstellen dat je een jaar fulltime werkt (inwerken, jezelf bewijzen etc), maar daarna nog 32 uur wilt werken.
Ook kun je kritisch zijn tov de secundaire arbeidsvoorwaarden, 25 vakantiedagen versus soms wel 40 vrije dagen maakt nogal een verschil. Sommige werkgevers bieden opties als geld voor tijd, etc.
Hoe meer "bijzondere" kennis of werkervaring je hebt, hoe meer eisen je kunt stellen.
Dit inderdaad. Het lijkt me dat er toch een tikje interesse is te bespeuren, gezien het feit dat je zo lang hebt doorgestudeerd.quote:
kami124, waarom heb je deze studierichting gekozen ?
U serious?quote:
Niet voor mij, ik heb altijd gewerkt en veel geld gehad en de grootste lol in het aansturen van mensen zoals TS, het geeft toch een vorm van macht.
Waarom zou je precies naar Oost-Europa willen?quote:
C) Na je opleiding, in Oost-Europa werk zoeken en wonen
Dat zegt niks over de motivatie voor deze studiekeuze.quote:
Dit inderdaad. Het lijkt me dat er toch een tikje interesse is te bespeuren, gezien het feit dat je zo lang hebt doorgestudeerd.
Zet in je brief dat je ook naast je werk wil ontplooien ofzoiets.
Als je doorstroomt van het vmbo richting een master dan heb je al enige ambitie getoond. Ook al heb je er een kleine 30 jaar over moeten doen om te komen waar je nu bent, je hebt ooit die droom en dat doel wel gehad. Ook als het naar jouw gevoel een logische opeenstapeling van gebeurtenissen is.
Aangezien dit in een F&L en niet in WGR staat:
Voor je eigen levensgeluk, eigenwaarde en zingeving helpt het als je een hoger doel voor ogen hebt wat je in het leven wilt bereiken. Niemand verplicht je daar toe en als jouw hoger doel is om je drie keer per dag op Russische porno af te trekken, te zorgen dat je voldoende hebt om te eten en verder zoveel mogelijk slapend wilt doorbrengen, dan is dat ook prima. De meeste mensen daarentegen halen meer zingeving en voldoening uit het wel stellen van doelen en daar (stapsgewijs) heen te werken.
De bijstand kan je natuurlijk ook ingaan, maar de enige die je dan van dienst bent is de ambtenaar van DWI die jouw casemanager wordt. Moet een vrij negatief gevolg hebben voor je eigen waarde en ook voor de wijze hoe jouw omgeving / maatschappij naar je kijkt. Van doorzetter die een master afrondt, naar een persoon die een pure menselijke verspilling is van adem- en levensruimte. Dan heb je geen chill leven
Op een gegeven moment wil je meer in het leven en veranderen je interesses. Geloof me, dat gebeurd vanzelf wanneer je werkzaam bent en dan ben je blij dat je een diploma en een goed inkomen hebt.quote:
Samenvatting: Ik wil eigenlijk alleen maar de eerste levensbehoeften (kleding, eten, onderdak) en een beetje plezier wat niet teveel geld kost. Zoals bv. gamen, voetballen of bij maten langs gaan om te chillen. Deze dingen kan je bijna zo goedkoop doen als je wilt en dat lukt me ook al aardig. Kortom een bijstandsuitkering (met toeslagen) zou voor mij eigenlijk al ruim voldoende zijn.
A: Niet doen. Eindeloos gezeik met instanties, zuigt alle levensvreugd uit je.quote:
A) Proberen in de bijstand te komen. Dit gaat ethisch gezien nogal ver en ik denk dat ze bij het UWV wel eens door mij heen kunnen prikken. Want ik kan (gelukkig) gewoon goed werken en de bedrijven zijn ook erg geïnteresseerd in mij tot nu toe.
B) Parttime werken. Het probleem hierbij is dat er maar weinig bedrijven in mijn sector een parttime baan aanbieden. Tevens zullen ze erg grote vraagtekens krijgen als je zoiets op je sollicitatiebrief zet.
C) Het maar gewoon doen. Misschien toch maar gewoon 40 uur in de week gaan werken. Dan heb ik niet veel sociaal leven meer en een bankrekening die waarschijnlijk erg groot wordt en ik waarschijnlijk niks mee doe. Maarja dat laatste is ook niet erg.
D) Promoveren of reizen. Dit vind ik beiden niet echt interessant/leuk. Tevens kost reizen geld.
E) Hopen dat er fokkers zijn die met een beter antwoord komen.
B: De meeste bedrijven vinden 36 of 32u geen probleem
C: Je zit er niet levenslang aan vast he?
D: niet doen.
Wat in jouw situatie het beste is, is gewoon gaan werken bij een bedrijf dat je wat aanstaat. Voor hooguit 36, liever 32 uur/week. Met jouw opleiding zou je een vast contract moeten kunnen krijgen (evt na 1 jaar tijdelijk ofzo). Kijk gewoon hoe het je bevalt. Misschien ontwikkel je toch allerlei ambities. Misschien bevalt het je prima om 32 a 36 u te werken, zonder dat je ambities hebt om hogerop te komen. Misschien wil je wel liever 24 of 27 uur werken - ga dan eens overleggen met je werkgever. Zeker bij grote bedrijven is er vaak vanalles mogelijk (en je kan ook wel dingen afdwingen, maar bij een klein bedrijf is dat makkelijker gezegd dan gedaan).
[ Bericht 99% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2016 14:37:10 ]
). Ik denk dat ik het antwoord wel redelijk heb op mijn vraag en dat is:
C) Het maar gewoon doen. Misschien toch maar gewoon 40 uur in de week gaan werken. Dan heb ik niet veel sociaal leven meer en een bankrekening die waarschijnlijk erg groot wordt en ik waarschijnlijk niks mee doe. Maarja dat laatste is ook niet erg. En daarna misschien parttime werken.
Ik zal hieronder op een reacties reageren om het beeld wat te verduidelijk. (als je ook reactie wilt op jouw bericht dm me dan).
Dit had vele verschillende redenen. onder andere: Ik wou gaan studeren, ik wou mezelf ontplooien, ik vond de lesstof interessant en zat toen ook al met deze vraag in mijn hoofd, waardoor ik het antwoord daarop nog wat kon uitstellen.quote:
kami124, waarom heb je deze studierichting gekozen ?
De optie om eerst fulltime te gaan werken en daarna parttime is inderdaad een goede. En ook de secundaire arbeidsvoorwaarden zijn belangrijk en zou ik ook onthouden. (Tevens zijn er ook bedrijven waar je vrije dagen bij kan kopen, dat zou ook handig zijn en zou ik dan altijd maximaal proberen te doen)quote:Op zondag 6 maart 2016 10:09 schreef Madivi het volgende:
Optie A is tegenwoordig niet zo gemakkelijk meer, na een aantal maanden wordt elk werk geschikt geacht en is het voldoen aan hun regels bijna een baan opzich.
Optie C zou je tijdelijk kunnen doen, om werkervaring op te doen en zo je onderhandelingspositie te versterken.
Optie D spreekt je niet aan, niet doen dus.
Andere optie: zelfstandig ondernemen. Dat betekent wel veel uren en onzekerheid, maar ook meer vrijheid.
Optie B lijkt mij als starter de beste optie. Wellicht is het niet altijd gebruikelijk, maar als je goede kwalificaties hebt is dat zeker onderhandelbaar. Wat zijn je kansen? Heb je veel concurrentie in jouw vakgebied?
Je zou bijv kunnen voorstellen dat je een jaar fulltime werkt (inwerken, jezelf bewijzen etc), maar daarna nog 32 uur wilt werken.
Ook kun je kritisch zijn tov de secundaire arbeidsvoorwaarden, 25 vakantiedagen versus soms wel 40 vrije dagen maakt nogal een verschil. Sommige werkgevers bieden opties als geld voor tijd, etc.
Hoe meer "bijzondere" kennis of werkervaring je hebt, hoe meer eisen je kunt stellen.
In onze sector willen ze echt het liefst dat je fulltime komt werken anders heb je volgens HR niet genoeg ambitie. Maar later kan het misschien wel.quote:
rt time gaan werken.
Zet in je brief dat je ook naast je werk wil ontplooien ofzoiets
Misschien heb je daar gelijk in. Maar tot nu toe wil ik eigenlijk steeds minder in het leven en vind het minimalistische eigenlijk wel prima.quote:
e interesses. Geloof me, dat gebeurd vanzelf wanneer je werkzaam bent en dan ben je blij dat je een diploma en een goed inkomen hebt.
Dit is een heel goed advies bedankt.quote:
[..]
A: Niet doen. Eindeloos gezeik met instanties, zuigt alle levensvreugd uit je.
B: De meeste bedrijven vinden 36 of 32u geen probleem
C: Je zit er niet levenslang aan vast he?
D: niet doen.
Wat in jouw situatie het beste is, is gewoon gaan werken bij een bedrijf dat je wat aanstaat. Voor hooguit 36, liever 32 uur/week. Met jouw opleiding zou je een vast contract moeten kunnen krijgen (evt na 1 jaar tijdelijk ofzo). Kijk gewoon hoe het je bevalt. Misschien ontwikkel je toch allerlei ambities. Misschien bevalt het je prima om 32 a 36 u te werken, zonder dat je ambities hebt om hogerop te komen. Misschien wil je wel liever 24 of 27 uur werken - ga dan eens overleggen met je werkgever. Zeker bij grote bedrijven is er vaak vanalles mogelijk (en je kan ook wel dingen afdwingen, maar bij een klein bedrijf is dat makkelijker gezegd dan gedaan).
Ik wacht.....quote:
Op Maat van me had hetzelfde. Had zelfs 2 WO opleidingen afgerond maar uiteindelijk had hij toch meer behoefte aan lekker veel vrije tijd. Nu is hij postbezorger en dat valt hem prima.
Ik heb deze topic nauwlettend gevolgd en zie nergens een reactie die de kern aanpakt van je twijfels.quote:
Dit had vele verschillende redenen. onder andere: Ik wou gaan studeren, ik wou mezelf ontplooien, ik vond de lesstof interessant en zat toen ook al met deze vraag in mijn hoofd, waardoor ik het antwoord daarop nog wat kon uitstellen.
De klemtoon ligt hier steeds op enerzijds werk en anderzijds vrije tijd. Naar mijn idee heb je de kar voor het paard gespannen. Je zou je eerst bij jezelf de vraag hebben moeten stellen waar je een groot deel van je leven aan zou willen besteden. Iets wat je met genoegen naar uit zou kijken, en dan pas de studie aanvangen die je naar dat doel zou brengen. Zou je deze bezigheid als hobby willen, dan zit je goed en hoef je voor de rest van je leven niet te werken, maar op professionele wijze aan je hobby nog geld verdienen ook. Als je gaat voor een loopbaan waar geld mee te verdienen is ben je al fout bezig. Laat het geld achter je aan lopen en loop nooit achter het geld. Ik heb mijn ganse leven nooit één dag gewerkt. Ik heb wel mijn ganse leven aan mijn hobby goed verdiend en geld was nooit een probleem. En wat dat langer werken in de toekomst betreft is onzin. Dit systeem van sociale zekerheid loopt op zijn laatste benen. In de toekomst zal niet meer de producent, maar enkel nog de consumptie worden belast. Steek je diploma in je achterzak en ga voor watje écht graag wil doen, om het even wat. Succes.
Maar dat betekent niet dat je geen waardevol leven kan leiden, ik van mening ben dat elk leven perfect of 'genoeg is' zoals het is, ongeacht zijn expressie, omdat jij een unieke manier bent waarop het universum zichzelf kan ervaren.
Er is namelijk meer dan genoeg voor iedereen, sinds de industriële revolutie creëren we al gemakkelijk een surplus aan goederen, en door de exponentieel gegroeide technologie hebben we nu nog maar een fractie van een werkweek nodig om mensen van een (dikke) basis te voorzien.
Sterker nog, als we onze vrijheid meer zouden waarderen zouden we nu al meer dan het merendeel van de banen kunnen automatiseren, maar gelukkig gaat dat sowieso al wel snel.
Will Work For Free is daar een goeie docu over
Peter Joseph heeft hier ook mooie lezingen/films over
Dus doe wat jij leuk vind, heb plezier, heb lief en kijk naar wat je wellicht kan betekenen voor de wereld, naast gewoon jezelf te zijn natuurlijk, niet omdat het moet of omdat er anders niet genoeg zou zijn, maar omdat je daar wellicht alsnog het gelukkigst van wordt.
Peace.
Optie E: solliciteer op banen van 20 tot 24 uur per week en verzin een smoes om je parttime-wensen te verantwoorden. Zeg dat je een gedichtenbundel wil schrijven, vlogs maakt of een pubquiz-bedrijf begint.
quote:De neoliberale psychopolitiek bedenkt steeds geraffineerdere vormen van uitbuiting. Talrijke zelfmanagementworkshops, motivatieweekeinden, persoonlijkheidsseminars of mentale trainingen beloven een grenzeloze zelfoptimalisering en efficiëntieverhoging. Ze worden gestuurd door de neoliberale machtstechniek, die tot doel heeft niet alleen de arbeidstijd, maar de hele persoon, alle aandacht, ja het leven zelf uit te buiten. Ze ontdekt de mens en maakt deze zelf tot voorwerp van uitbuiting.
De neoliberale imperatief van zelfoptimalisering dient alleen voor een perfect functioneren in het systeem. Blokkeringen, zwaktes en fouten moeten door therapieën weg behandeld worden om de efficiëntie en prestatie te vergroten. Daarvoor wordt alles vergelijk- en meetbaar gemaakt en onderworpen aan de marktlogica. De zelfoptimalisering wordt niet gedreven door de zorg om het goede leven. Haar noodzaak vloeit alleen voort uit systemische onvermijdelijkheden, uit de logica van het kwantificeerbare marktsucces
Dit snap ik dus echt niet, waarom ga je dan die studies doen?quote:
Rustig baantje vinden en lekker weinig werken. Opleiding zit in je zak dus daar kan je altijd nog op terugvallen.
Maat van me had hetzelfde. Had zelfs 2 WO opleidingen afgerond maar uiteindelijk had hij toch meer behoefte aan lekker veel vrije tijd. Nu is hij postbezorger en dat valt hem prima.
Het kost veel, en je moet er toch aardig wat tijd in steken, had hij zich dat niet eerder kunnen bedenken?
Omdat je interesses kunnen veranderen. Hij is niet dezelfde persoon die hij was toen hij 19 was. Ik heb bewondering voor mensen die vanaf hun jonge volwassenheid al een doel voor ogen hebben en daaraan vasthouden maar ikzelf heb dat helaas nooit kunnen opbrengen. Zo ook hij.quote:
[..]
Dit snap ik dus echt niet, waarom ga je dan die studies doen?
Hij heeft veel geleerd en plezier gehad aan de opleidingen. En mocht hij ooit toch nog de behoefte hebben om meer centjes te verdienen is die mogelijkheid ook aanwezigquote:Het kost veel, en je moet er toch aardig wat tijd in steken, had hij zich dat niet eerder kunnen bedenken?
Is toch eigenlijk raar dat je er niet voor mag uitkomen dat je gewoon een ambitie hebt van maar 20-24 uurquote:
Pas op met optie C, de keuze voor fulltime werken, omdat vanuit die positie een stap terugnemen erg lastig is. Niet in de laatste plaats financieel, maar je zult heel sterk in je schoenen moeten staan.
Optie E: solliciteer op banen van 20 tot 24 uur per week en verzin een smoes om je parttime-wensen te verantwoorden. Zeg dat je een gedichtenbundel wil schrijven, vlogs maakt of een pubquiz-bedrijf begint.
[ Bericht 0% gewijzigd door ikmoetdrieten op 06-03-2016 21:03:39 ]
Omdat het van je verwacht wordt, omdat het tegen kinderen gezegd wordt dat het de beste keuze is, omdat ze op ongeschoolde baantjes uitgebuit worden worden, vooral op die leeftijd en omdat je niet beter weet. En inderdaad kun je van gedachte veranderen.quote:
[..]
Dit snap ik dus echt niet, waarom ga je dan die studies doen?
Het kost veel, en je moet er toch aardig wat tijd in steken, had hij zich dat niet eerder kunnen bedenken?
Het is ook belachelijk, laat een jong iemand die graag wil leren een lening beginnen om die persoon vervolgens slaaf te laten worden aan het systeem (hoewel het nu wel beter is geworden in NL).
Leren zou gratis moeten zijn en bemoedigd moeten worden, vooral omdat we gewoon geen ongeschoolde banen meer nodig hebben en omdat je een geleerd volk wilt hebben.
Met een heel klein percentage van de bevolking als boeren zouden we al het hele land kunnen voeden.
Dan nog ziekenhuizen, producenten van kleding en scholen om deze mensen op te leiden en je bent klaar.
Maar wij hebben als mensheid er voor gekozen om hersenloos 40+ uur per week te blijven werken ad infinitum, maakt niet uit hoe hoog de uiteindelijke welvaart zal worden en wat het effect op het milieu zou zijn.
Welke mens is gelukkiger, de jager/verzamelaar met zijn simpele leven in de natuur en zonder bezit of de kantoortijger in Japan die 60 uur per week moet werken en in een flatje in Tokio woont?
Ik denk die eerste. Toevallig las ik een of ander vrouwenboekje van de week toen ik zat te schijten. Die boekjes liggen er nou eenmaal en mn nieuwe F1 magazine was er nog niet en je moet toch wat lezen als je zit te kekken natuurlijk.quote:
Welke mens is gelukkiger, de jager/verzamelaar met zijn simpele leven in de natuur en zonder bezit of de kantoortijger in Japan die 60 uur per week moet werken en in een flatje in Tokio woont?
Daar las ik een verhaal over een Nederlandse die alles hier had opgegeven en nu al een flink aantal jaar samen met een of andere ouwe knaker van 60 uit Nieuw Zeeland in het wild leefde.
Ze was er helemaal happy. Geen prestatiedrang, geen 60 uur werken per week, geen nieuws, geen smartphones, geen internet. Alleen elke dag je eten vangen/zoeken en vuur maken en voor de rest genieten van de natuur.
Mij lijkt het wel wat. Behalve dan je eigen eten moeten vangen en slachten; dat vind ik dan weer niks.
Mooi verhaal vond ik het wel. Geen idee welk boekje het was. Grasia of Vriendinnen of iets dergelijks.
Oh, mij lijkt het helemaal niks.quote:Op zondag 6 maart 2016 22:30 schreef Geralt het volgende:
[..]
Ik denk die eerste. Toevallig las ik een of ander vrouwenboekje van de week toen ik zat te schijten. Die boekjes liggen er nou eenmaal en mn nieuwe F1 magazine was er nog niet en je moet toch wat lezen als je zit te kekken natuurlijk.
Daar las ik een verhaal over een Nederlandse die alles hier had opgegeven en nu al een flink aantal jaar samen met een of andere ouwe knaker van 60 uit Nieuw Zeeland in het wild leefde.
Ze was er helemaal happy. Geen prestatiedrang, geen 60 uur werken per week, geen nieuws, geen smartphones, geen internet. Alleen elke dag je eten vangen/zoeken en vuur maken en voor de rest genieten van de natuur.
Mij lijkt het wel wat. Behalve dan je eigen eten moeten vangen en slachten; dat vind ik dan weer niks.
Mooi verhaal vond ik het wel. Geen idee welk boekje het was. Grasia of Vriendinnen of iets dergelijks.
Je kan wel zeggen dat je dan altijd nog kan terugvallen, maar zonder werkervaring en wellicht een gebrek aan recente bijscholing, heb je er steeds minder aan.quote:
Rustig baantje vinden en lekker weinig werken. Opleiding zit in je zak dus daar kan je altijd nog op terugvallen.
Maat van me had hetzelfde. Had zelfs 2 WO opleidingen afgerond maar uiteindelijk had hij toch meer behoefte aan lekker veel vrije tijd. Nu is hij postbezorger en dat valt hem prima.
Zeer interessante docu! Ik zit al aan anderhalf uur, en ga morgen de rest zienquote:
Will Work For Free is daar een goeie docu over
SPOILER... en krijg je nog betaald ook!
Dat was ook mijn punt.quote:
Als je van je hobby je beroep maakt, hoef je nooit meer te werken.SPOILER... en krijg je nog betaald ook!
Wat voor werk doe jij?quote:
Als je van je hobby je beroep maakt, hoef je nooit meer te werken.SPOILER... en krijg je nog betaald ook!
Daar moeten we eens een discussie over starten , laatst beweerde ook iemand dit al... Ik vind dat zo gek! ik ben altijd in 30 seconden klaar, dan nog ff de boel schoonmaken natuurlijk en weer dat kamertje uit....quote:
[..]
Ik denk die eerste. Toevallig las ik een of ander vrouwenboekje van de week toen ik zat te schijten. Die boekjes liggen er nou eenmaal en mn nieuwe F1 magazine was er nog niet en je moet toch wat lezen als je zit te kekken natuurlijk.
Nou ik ben niet klaar met 30 seconden! De zwaartekracht heeft echt wel meer tijd nodig, zelfs als het een zware is. En dan woon ik nog wel 2 hoog, dus de zwaartekracht trekt er harder aan. Kan je nagaan!quote:
Daar moeten we eens een discussie over starten
Met al die blikken zwerversbier en eenzaam gamen op de bank zal dat overgewicht wel gecompenseerd zijn.quote:Op zondag 6 maart 2016 19:49 schreef XL het volgende:
En je fuckbuddies mogen niet meer komen van hun man en spenderen meer tijd met welvarendere rondneukers. Je krijgt de fuckbuddies met overgewicht, die niemand anders wil doen.
Klopt. Maar hij is ondertussen al zoveel jaar verder met vrouw en kind en er is nog steeds geen ambitie aanwezig om er ooit nog wat mee te doen. De man is meer dan content.quote:
[..]
Je kan wel zeggen dat je dan altijd nog kan terugvallen, maar zonder werkervaring en wellicht een gebrek aan recente bijscholing, heb je er steeds minder aan.
Dat heb je dan mooi voor elkaar gekregen!quote:
[..]
Ik heb deze topic nauwlettend gevolgd en zie nergens een reactie die de kern aanpakt van je twijfels.
De klemtoon ligt hier steeds op enerzijds werk en anderzijds vrije tijd. Naar mijn idee heb je de kar voor het paard gespannen. Je zou je eerst bij jezelf de vraag hebben moeten stellen waar je een groot deel van je leven aan zou willen besteden. Iets wat je met genoegen naar uit zou kijken, en dan pas de studie aanvangen die je naar dat doel zou brengen. Zou je deze bezigheid als hobby willen, dan zit je goed en hoef je voor de rest van je leven niet te werken, maar op professionele wijze aan je hobby nog geld verdienen ook. Als je gaat voor een loopbaan waar geld mee te verdienen is ben je al fout bezig. Laat het geld achter je aan lopen en loop nooit achter het geld. Ik heb mijn ganse leven nooit één dag gewerkt. Ik heb wel mijn ganse leven aan mijn hobby goed verdiend en geld was nooit een probleem.
Was dat een beroep als zelfstandige of in loondienst?
Dat maakt weinig uit.quote:
[..]
Dat heb je dan mooi voor elkaar gekregen!
Was dat een beroep als zelfstandige of in loondienst?
Nou, prachtig toch.quote:
[..]
Klopt. Maar hij is ondertussen al zoveel jaar verder met vrouw en kind en er is nog steeds geen ambitie aanwezig om er ooit nog wat mee te doen. De man is meer dan content.
Disney in het echt.quote:
De meeste mensen vinden het leuk om iets op te bouwen. Dat begint al als kind. We zijn een creatieve diersoort.quote:
Samenvatting: Ik sta aan het begin van het werkende leven en waarom zou ik een carrière willen opbouwen?
Een carriere kun je zien als een bouwwerk, waarbij je over een lange periode iets maakt. Dat kan letterlijk zijn, als je een kunstenaar bent, werkt aan een oeuvre of een zakenman die een bedrijf 'opbouwt'..... Of meer figuurlijk...
Het probleem is dat dit plaatje vooral geldt voor hoog opgeleiden of heel creatieve talenten. Een postbezorger of productiemedewerker is nu niet bepaald iemand die een groots bouwwerk maakt tijdens zijn werkzame leven. Denigrerend wordt er gezegd: loonslaaf...
Om het lot van loonslaaf te ontlopen heb je dus iets nodig, niet alleen een doel, een passie, maar ook de middelen om in een positie te komen dat je dat doel waar kunt maken. Als je van vmbo naar wo bent doorgestroomd dan zit het in elk geval met een flink aantal van die middelen wel goed. Ik hoop dus dat je iets vind waar je zo warm voor loopt dat het idee om daar de komende 30 a 40 jaar aan te werken een blij gevoel geeft en niet als last wordt ervaren. En als je succesvol en niet zo materieel ingesteld bent dan vind je ook wel een weg om eerder te stoppen met werken.
Ik heb tegenwoordig heel erg het idee dat mensen een soort van wandelende cv zijn, het gaat alleen nog maar om indruk maken en anderen telkens weer willen overtreffen, mensen lijken niet meer oprecht geïnteresseerd in elkaar... Ook zoiets als status.. waarom zou je in godsnaam status willen hebben? Je creëert, je bouwt eigenlijk iets neps op in jezelf waardoor je je ego constant groot en 'moet' houden, ontzettend vermoeiend lijkt me dat. Je spreekt in je OP ook over zoiets als pensioenleeftijd. Iets wat ik heel vreemd vind eigenlijk, waarom zou je in godesnaam naar je pensioen gaan toewerken? Zodat je dan op je (tegen die tijd) 80ste kunt zeggen van: ''Zo! Nu ga ik lekker pensioen genieten!'' ofzo... Ik vind het gewoon heel raar, die tijd daarvoor heb je niet genoten dus? Ik snap dat nooit. Je kan naar mijn mening veel beter je tijd en energie in je hobby's steken, dus heb je iets waarin je jezelf helemaal kunt verliezen? Ga dat dan doen zou ik zeggen, of nieuwe dingen die je leuk lijken ontdekken. Het leven is te kort om te kutten, dus ook zoveel mogelijk paden proberen te bewandelen door zo een meer authentieke persoonlijkheid te ontwikkelen in plaats van een door de maatschappij gecreëerde ,geconditioneerde persoonlijkheid.
Alhoewel ik heb niet met alle post eens ben ofja niet van mij op toepassing zijn, heb ik er weer wel wat van geleerd
.Werken, sparen voor een gezin en/of eigen zelfvoorzienend huisje (in het buitenland want dan krijg je voor hetzelfde geld veel meer dan in NL) zodat je later minder risico loopt. Het kan natuurlijk ook beter gaan met alles tegen die tijd, misschien is al het werk overgenomen door robots, is er eten en drinken in overvloed, mogen mensen vanaf hun 60ste met pensioen maar ik zou er niet op rekenen en zelf iets aanleggen voor een comfortabele oude dag.
F) Ambitie is meer dan alleen maar een dikke salarisstrook en de hoogste status voor elkaar ritselen.quote:
Samenvatting: Ik sta aan het begin van het werkende leven en waarom zou ik een carrière willen opbouwen?
Momenteel ben ik aan het afstuderen en ik verwacht binnen drie jaar klaar te zijn met mijn master (sector: industrie, dus meer dan genoeg werk). Daarvoor heb ik een schakeljaar, hbo en mbo gedaan en kom dan ook van het vmbo. Ik zie mezelf dan ook als een redelijk gedreven jongen met ambities en doorzettingsvermogen. (mijn master was dan ook erg zwaar en ben daardoor ook al best oud, 29 jaar).
Er zal de komende tijd dan waarschijnlijk ook veel veranderen. Zoals hopelijk snel werk, een andere woonlocatie (nu op kamers), eindelijk een auto (kunnen kopen) en het echte werkleven mogen beleven (
Ik wil eigenlijk alleen maar de eerste levensbehoeften (kleding, eten, onderdak) en een beetje plezier wat niet teveel geld kost. Zoals bv. gamen, voetballen of bij maten langs gaan om te chillen. Deze dingen kan je bijna zo goedkoop doen als je wilt en dat lukt me ook al aardig. Kortom een bijstandsuitkering (met toeslagen) zou voor mij eigenlijk al ruim voldoende zijn.
Volgens mij is deze "ik-consumeer-zo-min-mogelijk"-behoefte gekomen doordat ik op veel website's adblock gebruik en ik nauwelijks radio en tv kijk. Waardoor ik heel weinig reclame zie en dit heeft volgens mij behoorlijk veel invloed op je bestedingsbehoefte.
Een vriendin heb ik momenteel niet en dat hoeft van mij momenteel ook niet. Wel heb ik een aantal fukbuddy's, dus aan seks gelukkig geen gebrek. Maar dus geen vriendin die graag in een groot duur huis wilt wonen en al aan kinderen denkt of iets (oftewel iets dat veel geld kost).
Er wordt momenteel voorspeld dat mijn huidige generatie in de toekomst waarschijnlijk pas rond hun 72ste met pensioen kan. Deze leeftijd ga ik waarschijnlijk niet in goede gezondheid halen door mijn huidige chronische ziekte. Dus daar moet ik me ook niet druk om maken.
De sociale status die werken met zich mee kan brengen interesseert mij persoonlijk heel weinig.
De vraag die mij daardoor naar voren kwam is; waarom zou ik ambitieuze carrière willen nastreven en meer dan 40 uur per week gaan werken?
Het antwoord op de vraag weet ik misschien eigenlijk al en dat is dat ik dat gewoon niet wil. Als een fokker daar anders over denkt, hoor ik het natuurlijk graag.
Echter is dan de vraag hoe dan verder? Dus ik heb wat opties op een rij gezet, maar sta open voor andere opties.
A) Proberen in de bijstand te komen. Dit gaat ethisch gezien nogal ver en ik denk dat ze bij het UWV wel eens door mij heen kunnen prikken. Want ik kan (gelukkig) gewoon goed werken en de bedrijven zijn ook erg geïnteresseerd in mij tot nu toe.
B) Parttime werken. Het probleem hierbij is dat er maar weinig bedrijven in mijn sector een parttime baan aanbieden. Tevens zullen ze erg grote vraagtekens krijgen als je zoiets op je sollicitatiebrief zet.
C) Het maar gewoon doen. Misschien toch maar gewoon 40 uur in de week gaan werken. Dan heb ik niet veel sociaal leven meer en een bankrekening die waarschijnlijk erg groot wordt en ik waarschijnlijk niks mee doe. Maarja dat laatste is ook niet erg.
D) Promoveren of reizen. Dit vind ik beiden niet echt interessant/leuk. Tevens kost reizen geld.
E) Hopen dat er fokkers zijn die met een beter antwoord komen.
ps. Sorry als dit misschien het verkeerde topic is.
Sommigen willen bijvoorbeeld gewoon dingen ontdekken en/of bereiken of willen bijvoorbeeld een bepaald beroep of bepaalde functie zo goed mogelijk kunnen uitoefenen. Zelf zou ik niet stellen dat deze mensen geen ambitie hebben
TS kennelijk niet.quote:
De meeste mensen vinden het leuk om iets op te bouwen.
Hmm, gewoon succesvol zijn en de doelen (realistische doelen) bereiken die je jezelf stelt en dan een stap hoger gaan. Echter, ik vind het ook prachtig om andere naar hun doelen te leiden. Ambitie is gezond. Wat ik er mee wil bereiken? Een hoger niveau en dat kan van alles zijn, niet alleen maar academisch of in het bedrijfsleven. Ik ben van mening dat je een plicht hebt om jezelf te verbeteren en je natuurlijke gaven, je talent, te gebruiken en te ontwikkelen.quote:
Tja, wat is de intentie achter de ambitie? Welke psychologie? Welke ideologie? Dat kan verschillen.
En dat maakt de wereld een betere plaats?quote:
[..]
Hmm, gewoon succesvol zijn en de doelen (realistische doelen) bereiken die je jezelf stelt en dan een stap hoger gaan. Echter, ik vind het ook prachtig om andere naar hun doelen te leiden. Ambitie is gezond. Wat ik er mee wil bereiken? Een hoger niveau en dat kan van alles zijn, niet alleen maar academisch of in het bedrijfsleven. Ik ben van mening dat je een plicht hebt om jezelf te verbeteren en je natuurlijke gaven, je talent, te gebruiken en te ontwikkelen.
Het maakt je wel ambitieuzerquote:
[..]
En dat maakt de wereld een betere plaats?
Als iedereen daar naar zou streven, denk ik wel ja.quote:
[..]
En dat maakt de wereld een betere plaats?