En iedereen bedankt voor de lieve felicitaties

Ik was even vergeten hoe erg je in zo'n ziekenhuis in beslag wordt genomen door alles de hele dag, dus kom er nu pas aan toe om even fatsoenlijk verslag te doen.
Toen de weeënpomp aanging bleek al bij de eerste paar krampen die ik kreeg, dat S het maar moeilijk trok. Hartslag dipte steeds flink en herstelde langzaam. Dus algauw besloot de verloskundige dat ze op die manier de bevalling niet aandurfde. Een O.K. was snel geregeld en een keizersnee gaat nog sneller dan ik dacht

en dus lag ik rond 22:00 alweer op de uitslaapkamer, en een uurtje later mocht ik naar de kraamafdeling waar mijn vriend al was met S.
De eerste nacht was prima, S sliep vrij rustig en ik was nog half high van alle adrenaline

Vannacht was pittiger, omdat de darmkrampjes zijn begonnen

Echt, dood aan die ontwikkeling.... wat is dat zielig zeg. Gelukkig houdt S zich best goed op temperatuur, en mag hij bij groot verdriet lekker bij mij op mn blote borst onder de dekens

en daar knappen we dan allebei van op.
Ik ben de plannen die ik nog had in mn verlof al bijna vergeten, en ga nu voor een spoedig herstel en gauw mn jongetje mee naar huis!