Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 349

Ik had zelf een tuigje. Wilde altijd lopen maar wij woonden naast een sloot en op veel plekken kon je er zo inlopen.

Ik wilde altijd lopen maar met een dikke buik (zwanger van 11 mnd tot 20 mnd oud) lukte het mijn moeder niet altijd mij op te tillen, en later met een beugel paste ik alleen in een tweelingbuggy en gilde ik de hele weg.

Kortom: mijn moeser vond verdrinken en vastzetten zieliger

Vraag mij af waarom dat dus +- 25 jaar geleden wel zoveel werd gedaan, en nu niet veel meer?

Vroeger was het denk ik normaler dat kinderen gewoon liepen. En als je dan wegliep kreeg je een tuigje.

Vroeger ging het allemaal wat anders natuurlijk. Een tuigje zie ik hier nog niet 123 gebeuren. Naar de speeltuin met een gesloten hek er omheen wel .

Maar W kan inmiddels ook heel goed op de trap! Vindtie superleuk dus een tweede traphek is er ook al als ik hem open doe wanneer het bedtijd is weet hij niet hoe snel hij de trap op komt. Das dan wel weer leuk.

Beterschap daar soesa!

Ik zat ook in een tuigje. Tegenwoordig durven mensen dat niet meer omdat ze zo hard veroordeeld worden op internet.

quote:

Op maandag 15 februari 2016 19:59 schreef Stormqueen het volgende:
Ik zat ook in een tuigje. Tegenwoordig durven mensen dat niet meer omdat ze zo hard veroordeeld worden op internet.

Zou het alleen daarom te doen zijn? Om de oordelen?

quote:

Op maandag 15 februari 2016 19:59 schreef Stormqueen het volgende:
Ik zat ook in een tuigje. Tegenwoordig durven mensen dat niet meer omdat ze zo hard veroordeeld worden op internet.

Of gewoon midden op straat te horen krijgen hoe zielig het is. Net als een kind in de draagdoek of draagzak. Zeker geen geld voor een kinderwagen etc etc..
Ik denk dat mijn dochter veel liever in een tuigje zou willen rondlopen dan vastzit in de kinderwagen.

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:00 schreef zeefje het volgende:

[..]

Zou het alleen daarom te doen zijn? Om de oordelen?

ja, dat denk ik wel. Okee, vooruit, de gezinnen zijn kleiner, dus heb je minder wegrennende kinderen. Maar er zijn weinig diersoorten zo venijnig in hun onderling veroordelen dan moeders

Ik zou ook liever een kind aan een tuigje hebben dan een krijsend kind onder m'n arm of in de wagen. Stip vond de wagen ook heel stom een tijd, dus toen droeg ik hem in de Tula, maar naarmate mijn buik groeide ging dat niet meer en vond hij de wagen ineens prima. Nu vindt hij het tof om op z'n fietsje te gaan en dan zet ik hem vlak bij het winkelcentrum toch in de wagen, omdat ik hem anders moet tillen en dat lukt me niet meer. En dan piept ie zolang ik hem erin zet, maar als ik loop is het allemaal prima. Vooral als hij dan idd de scanner krijgt. Ik moet dan vaak alsnog gewoon naar de kassa trouwens, want 9 van de 10 keer lukt het hem dat ding op hol te laten slaan

Je hebt toch ook van die tuigjes die gewoon een rugzakje hebben, zodat je ze alleen kunt uitrollen als het nodig is?

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:11 schreef Dot. het volgende:
Ik zou ook liever een kind aan een tuigje hebben dan een krijsend kind onder m'n arm of in de wagen. Stip vond de wagen ook heel stom een tijd, dus toen droeg ik hem in de Tula, maar naarmate mijn buik groeide ging dat niet meer en vond hij de wagen ineens prima. Nu vindt hij het tof om op z'n fietsje te gaan en dan zet ik hem vlak bij het winkelcentrum toch in de wagen, omdat ik hem anders moet tillen en dat lukt me niet meer. En dan piept ie zolang ik hem erin zet, maar als ik loop is het allemaal prima. Vooral als hij dan idd de scanner krijgt. Ik moet dan vaak alsnog gewoon naar de kassa trouwens, want 9 van de 10 keer lukt het hem dat ding op hol te laten slaan

Je hebt toch ook van die tuigjes die gewoon een rugzakje hebben, zodat je ze alleen kunt uitrollen als het nodig is?

Likt 'ie aan de onderkant van de scanner? Daar kunnen ze heel slecht tegen merk ik elk bezoekje weer

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:13 schreef Skittles het volgende:

[..]

Likt 'ie aan de onderkant van de scanner? Daar kunnen ze heel slecht tegen merk ik elk bezoekje weer

de scanners of de kinderen?

Wie wil er nou niet zo'n Mickey Mouse parasiet op z'n rug?

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:14 schreef Dot. het volgende:
Wie wil er nou niet zo'n Mickey Mouse parasiet op z'n rug?

[ afbeelding ]

dat kleffe handje

Crumpette, je zou denken dat hij in die speeltuin genoeg ruimte heeft om rond te hobbelen, maar nee. meneer wil natuurlijk buiten de speeltuin de wereld verkennen. . Het was hier inderdaad wel een fase. Zoals ik al vertelde; wij zaten toen I net een tijdje goed kon los lopen een keer binnen te eten bij een restaurant op de Grote Markt. Dat was echt niet te doen: I bleef maar weglopen. Wilde ook pertinent niet op een stoel zitten. Maar dan ook echt: serieus weglopen. Ik ben op een gegeven moment zonder iets te zeggen achter haar aan gaan lopen, om te kijken hoe ver weg ze zou gaan als ze dacht alleen te zijn. Dat was heel ver weg. Ze hobbelde zo de tent uit, de Grote Markt over, de spuistraat in, en pas toen ze vrolijk op een etalageruit aan het timmeren was, kreeg ze in de gaten dat ik haar gevolgd was.

Nu is ze zich toch wat meer bewust van alles en ook eerder bang. Ze heeft na een tijd heel braaf handje te hebben gegeven nu weer een fase dat ze dat ab-so-luut niet wil. En dat terwijl wij dus heel vaak in de drukke stad lopen. Maar ja, dat is dus ook weer waar opvoeding om de hoek komt kijken. Ik leg haar uit wat ik van haar verwacht, roep haar bij me als we ergens echt goed moeten opletten. Vanochtend bij een kruispunt vroeg ik haar wat ze liever wilde: aan de hand, of even opgetild worden. Toen koos ze voor het laatste. Een tuigje zou ik dus om die reden niet doen; juist zo kun je een kind leren hoe om te gaan met die gevaren. Maar ja, ik heb natuurlijk niet vier koters rondrennen en ben ook niet hoogzwanger van een tweeling. .

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:13 schreef Skittles het volgende:

[..]

Likt 'ie aan de onderkant van de scanner? Daar kunnen ze heel slecht tegen merk ik elk bezoekje weer

Oh, dat zou best eens kunnen! Hij gebruikt ze namelijk ook als telefoon en zoals jullie misschien gemerkt hebben is zijn orale fase nogal lang 'Uit de mond!' is mijn meestgebruikte zin denk ik...

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:15 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

dat kleffe handje

Ik vind die bezeten blik veel enger

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:14 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

de scanners of de kinderen?

De scanner. Het kan Lou werkelijk geen reet schelen dat het ding weer een foutmelding geeft. Hij maakt namelijk nog steeds dat toffe piepgeluidje, dus ik loop meestal voor de kat z'n kut de rest van de boodschappen aan te slaan op een scanner dat het toch niet meer registreert

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:16 schreef Dot. het volgende:

[..]

Ik vind die bezeten blik veel enger

Nou, die kan zo in een verfilming van een Stephen King verhaal.

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:15 schreef Franny_G het volgende:
Crumpette, je zou denken dat hij in die speeltuin genoeg ruimte heeft om rond te hobbelen, maar nee. meneer wil natuurlijk buiten de speeltuin de wereld verkennen. . Het was hier inderdaad wel een fase. Zoals ik al vertelde; wij zaten toen I net een tijdje goed kon los lopen een keer binnen te eten bij een restaurant op de Grote Markt. Dat was echt niet te doen: I bleef maar weglopen. Wilde ook pertinent niet op een stoel zitten. Maar dan ook echt: serieus weglopen. Ik ben op een gegeven moment zonder iets te zeggen achter haar aan gaan lopen, om te kijken hoe ver weg ze zou gaan als ze dacht alleen te zijn. Dat was heel ver weg. Ze hobbelde zo de tent uit, de Grote Markt over, de spuistraat in, en pas toen ze vrolijk op een etalageruit aan het timmeren was, kreeg ze in de gaten dat ik haar gevolgd was.

Nu is ze zich toch wat meer bewust van alles en ook eerder bang. Ze heeft na een tijd heel braaf handje te hebben gegeven nu weer een fase dat ze dat ab-so-luut niet wil. En dat terwijl wij dus heel vaak in de drukke stad lopen. Maar ja, dat is dus ook weer waar opvoeding om de hoek komt kijken. Ik leg haar uit wat ik van haar verwacht, roep haar bij me als we ergens echt goed moeten opletten. Vanochtend bij een kruispunt vroeg ik haar wat ze liever wilde: aan de hand, of even opgetild worden. Toen koos ze voor het laatste. Een tuigje zou ik dus om die reden niet doen; juist zo kun je een kind leren hoe om te gaan met die gevaren. Maar ja, ik heb natuurlijk niet vier koters rondrennen en ben ook niet hoogzwanger van een tweeling. .

Zou mooi zijn als jij nou de tweelingkaart trekt !

Ja hij is zich ook gewoon echt nog niet bewust van gevaar. Dat komt vast vanzelf, tot die tijd zoek ik even wat plekken die minder 'open' zijn voor hem om los te lopen. En idd met I valt al veel meer te overleggen! W neemt weinig notie van me in de speeltuin tenzij ik hem de weg versper of de schommel duw

Melba is gewoon lui denk ik. Die vindt de wagen prima, de winkelwagen kicken en loslopen ook leuk maar dan niet te lang hij heeft laatst wel alle harten gestolen door luid giebelend door de gangpaden van de jumbo te rennen voor papa uit.

Die wegren fase duurde hier een maand of drie. Nu luistert hij wel best goed. Maar ik die tijd begreep ik ineens het nut van een tuigje

Crumpette: tips voor als het ook echt lekkerder weer is: paleistuinen, of de grote zandspeeltuin bij Scheveningse Bosjes.



Wat I heel leuk vond om te doen op het Koningsplein, was op die rand lopen van de rozenstruiken. Lekker rondjes maken, en uitputten. .
Oud fotootje van vorig jaar juni denk ik.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 15 februari 2016 20:11 schreef Dot. het volgende:
Ik zou ook liever een kind aan een tuigje hebben dan een krijsend kind onder m'n arm of in de wagen. Stip vond de wagen ook heel stom een tijd, dus toen droeg ik hem in de Tula, maar naarmate mijn buik groeide ging dat niet meer en vond hij de wagen ineens prima. Nu vindt hij het tof om op z'n fietsje te gaan en dan zet ik hem vlak bij het winkelcentrum toch in de wagen, omdat ik hem anders moet tillen en dat lukt me niet meer. En dan piept ie zolang ik hem erin zet, maar als ik loop is het allemaal prima. Vooral als hij dan idd de scanner krijgt. Ik moet dan vaak alsnog gewoon naar de kassa trouwens, want 9 van de 10 keer lukt het hem dat ding op hol te laten slaan

Je hebt toch ook van die tuigjes die gewoon een rugzakje hebben, zodat je ze alleen kunt uitrollen als het nodig is?

Twee scanners nemen. Een echte en één voor de dreumes.

Mijnessen geven inmiddels al een paar maanden keurig een handje als we over straat (lees: de stoep) lopen. Soms lopen we bijna een uur naar mijn zusje en dan houden ze vrijwel het hele uur mijn hand vast. Dat moet ook wel, want we lopen een groot stuk zo'n 1 meter naast een sloot. Met één kind dat linksaf zou gaan terwijl de ander voor rechtsaf kiest zou loslopen echt geen doen zijn in mijn eentje. En als we dan zo lopen terijl de zon schijnt en ik zie onze schaduwen op straat, mijn schaduw in het midden en aan iedere hand een dreumesje, dan is dat keer op keer een momentje van ultiem geluk.

T en S wachten nu ook redelijk netjes bij de auto met uitladen en inladen. S kan dat al wat beter dan T en daarom moet T er altijd als eerste in en als laatste uit.
#tweelingissues

quote:

Op maandag 15 februari 2016 18:50 schreef Burdie het volgende:

[..]

Ideaal he, als ze een Belangrijke Taak hebben . Kuiken blijft daarbij gelukkig wel netjes in het karretje zitten; tegenwoordig helpt hij ook met de tas inpakken en thuis weer uitpakken .

+1, heel gezellige bezigheid aldus dame!
Meestal neem ik haar op mijn vrije dag ook mee om boodschappen te doen en meestal gaat er dan wat lekkers mee voor een 'ons' momentje. Een zakje Nibbits oid.

Ik hoor hier volgens mij niet lang meer, over 5.5 week hebben wij hier alweer een peuter dametje.. Gosh, dat is snel gegaan!

Ik lees wel af en toe mee hoor, maar ben druk met mijn man (het gaat echt goed thuis)! , mijn werk en onze dame. Gisteravond heb ik trouwens mijn diploma voor reanimatie en gebruik van een AED gehaald.

Ik zag dat er veel dreumesjes grote broer/zus worden. Spannend hoor!

Verder die het goed kunnen gebruiken een dikke

Tot gauw allemaal

Nikki, wat een mooi beeld, van jou en je twee dreumesjes. .

Oh Crumpette, de tweelingkaart. Daar denk ik soms wel aan: mijn moeder is eentje van een tweeling, en ik ben zelf eigenlijk ook van een tweeling (mijn moeder verloor het andere vruchtje toen ze ongeveer vier maanden zwanger was..). Ik zou me wel echt kapot schrikken hoor, lijkt me heftig. (Maar het verhaal van Nikki is dan weer !). Ik zat een keer bij Ella in de wachtkamer toen een stel uit de spreekkamer kwam, helemaal beduusd. Zij en de vk in kwestie (you know who ) deelden even met de dames in de wachtkamer wat er aan de hand was: a. het was een ongeplande zwangerschap b. er waren al twee kindjes c. het bleek een tweeling te zijn. . Ze kregen als advies om in het dichtstbijzijnde koffietentje wat te gaan drinken om het nieuws te verwerken. .

Razz, wat heerlijk zo in de dierentuin he. Het is echt zo genieten om ze zo te zien.

Wat fijn dat alles goed gaat thuis, Rijst!

Poeh, het zit ook niet een beetje mee hè Razz Is na de schilder alles af wat af moet zijn voor je er zelf in aan de slag kan?

Wat een heerlijk beeld met je twee grote knullen Nikki