OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Of dit hier helemaal als nieuw topic tussen past weet ik niet, maar ik hoop van wel. Ik zit met het volgende 'probleem' namelijk; ik ben net zwanger van de tweede en zoek een fijne verloskundige. En dat zou niet zo moeilijk moeten zijn zou je denken, maar met mijn specifieke wensenlijstje lijkt het me toch lastig worden 
Vandaar dat ik hier op zoek ben naar... ja, ervaringen eigenlijk, en tips misschien. Ik hoop dat jullie kunnen helpen
Mijn situatie en uitleg in de spoiler:
Vandaar dat ik hier op zoek ben naar... ja, ervaringen eigenlijk, en tips misschien. Ik hoop dat jullie kunnen helpen
Mijn situatie en uitleg in de spoiler:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nouja, een enorm lang verhaal dus eigenlijk. Maar wat ik bedoel te illustreren, het voelde voor mij alsof ik contant moest vechten om te kunnen doen waar ik me goed bij voelde. Wat lang niet altijd lukte, want Het Protocol schreef X voor, en daar had ik aan te voldoen. Natuurlijk vind ik de veiligheid en gezondheid van mijn baby het allerbelangrijkste, maar op de 2e plek zou ik toch graag mijn eigen welzijn en geluk willen hebben staan en niet Het Protocol en/of het gemak van de hulpverleners.
Ik had vaak het gevoel dat een beslissing niet alleen op harde feiten werd gebaseerd maar vooral op (kleine) kansen, en dat mijn gevoel of mijn lichaam er niet toe deed. Dat wil ik deze keer anders. Ik wil kunnen doen waar ik me zelf prettig bij voel (mits veilig, natuurlijk) en ik wil vertrouwen kunnen hebben in mijn lichaam en in hoe ik me voel. En ik wil dat mijn hulpverlener daar ook vertrouwen in heeft, en mij eerlijke en onafhankelijke voorlichting geeft en niet uit angst of vanwege Het Protocol mijn wensen, behoeftes en gevoelens aan de kant schuift.
Nu de eigenlijke vraag, waar vind ik zo'n verloskundige? Wie heeft er hier ervaring met (een beetje) tegen de stroom in en van de gebaande paden af gaan? Ik zoek geen 'zweven-in-je-aura, met-je-blote-voeten-dansen-in-het-maanlicht' typje en ook geen 'heb vertrouwen in de Heere' typ. Gewoon een eerlijke, nuchtere verloskundige die vertrouwen in mij durft te hebben en waar ik op mijn beurt ook vertrouwen in kan hebben, dat zij het beste met mijn baby en mij voor heeft. Ik vrees dat ik dit niet kan vinden bij de verloskundigen waar ik bij mijn eerste zwangerschap was. Maar waar dan wel? Ik heb zelfs al gedacht aan helemaal zonder verloskundige bevallen, maar dat vind ik wel erg ver gaan. En ik wil bv wel graag een termijnecho en SEO, om te weten waar ik aan toe ben. Een NIPT zou ik ook wel willen, maar de rest van het 'standaard' onderzoek hoeft van mij dan weer niet zo nodig. Ik wil liever beoordeeld worden op hoe ik me voel dan op welke cijfers er uit een bepaald onderzoek rollen (en waar ik bang ben dat een hulpverlener zich op blind gaat staren, waarbij hoe ik me voel er ineens niet meer toe doet omdat je volgens uitslag X toch echt afwijkend bent).
Wie heeft aan- of afraders, hoe kan ik zo iemand of zo'n praktijk vinden? Ik zou graag een thuisbevalling willen maar ook een poliklinische bevalling zie ik best als een mogelijkheid mocht dat nodig zijn. Maar dan wel graag tegemoetkomend aan mijn wensen (en dus bv een bevalbad, wat ik deze keer echt heel graag wil, en niet vastgeketend hoeven liggen aan een CTG). Dit is, als alles goed is/gaat, waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap en ik wil zo graag dat ik deze zonder constant te hoeven knokken voor mijn gevoel kan doorstaan....
Oh ja, dit speelt zich af in de regio Twente. Misschien handig als iemand een tip heeft"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Zo te lezen zit joue probleem meer bij het ziekenhuis en de gynaecologen daar dan bij je vk. Heb je jouw ervaringen nog met de vk besproken in de kraamweek of tijdens nacontrole?
Heel algemene tip: ik ben begeleid door een 1-op-1-vk, dat heb ik als ontzettend fijn ervaren. 1 aanspreekpunt, zij kent me door en door.
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Hof v Twente. Echt niets tegen hen verder hoor, waren aardige vrouwen en voor zover ik kan beoordelen ook goed in hun werkquote:Op maandag 4 januari 2016 14:31 schreef VintageGirl het volgende:
Bij welke verlos liep je? Ik kom uit dezelfde regio als jij
Maar ik heb niet het gevoel dat zij kunnen bieden wat ik zoek.Nu je dat zo zegt denk ik dat je wel een punt hebt ja.... Het was wel voornamelijk het ziekenhuis en het handelen van de gyns en klinisch verloskundigen daar waar ik moeite mee had. Maar ik voelde me door het verplichte doorsturen naar de gyn (op iets wat imo echt een lullig/klein dingetje was) wel erg teleurgesteld in mijn verloskundigen. Eenmaal in het ziekenhuis heb je toch ineens veel minder mogelijkheden en vrijheden. Ik denk dat ik voornamelijk bang ben om weer voor iets 'kleins' doorgestuurd te worden, terwijl ik zou willen dat er gewoon afgegaan wordt op hoe ik me voel. En ik ben bang dat als ik niet mee wil werken aan allerlei verplichte onderzoeken ze me niet willen helpenquote:
Zo te lezen zit joue probleem meer bij het ziekenhuis en de gynaecologen daar dan bij je vk. Heb je jouw ervaringen nog met de vk besproken in de kraamweek of tijdens nacontrole?
Tijdens de kraamweek heb ik het trouwens niet aangekaart, ik was eigenlijk vrij overdondert en dacht een beetje dat het zo hoorde ofzo? Ik stond er ook niet zo bij stil dat ik aan had kunnen geven dat ik bepaalde zaken als (erg) vervelend heb ervaren
Ik was vooral heel blij dat ik overal af was en eindelijk zelf kon doen en laten wat ik wilde. Pas later dacht ik er meer over na, en nu ik opnieuw zwanger ben merk ik eigenlijk pas hoe erg ik ervan overtuigd ben dat ik het deze keer anders wil doen.Bedankt voor de tipquote:
Heel algemene tip: ik ben begeleid door een 1-op-1-vk, dat heb ik als ontzettend fijn ervaren. 1 aanspreekpunt, zij kent me door en door.
Ik denk dat dat inderdaad ook al anders is dan een praktijk, dan heb je denk ik ook meer een persoonlijke band en zo. Ik heb hier in de buurt nog geen één op één verloskundige gevonden wel een knuffelen-met-bomen-aura-masseren-en-helder-voelen-typje 
maar dat is niet echt mijn ding (en die zat op >1u afstand en werd ook niet vergoed door mn verzekering )
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Ik weet dat er op facebook een "geboortebeweging"-groep is. Die is echter geheim en besloten, dus die kun je zo niet vinden... Maar ik denk wel dat je daar iemand kunt vinden die mee wil gaan in je wensen.
En anders is een doula misschien een goed idee? Die kan dan voor jou en je wensen opkomen, scheelt jezelf de strijd tijdens de bevalling.
En anders is een doula misschien een goed idee? Die kan dan voor jou en je wensen opkomen, scheelt jezelf de strijd tijdens de bevalling.
I 21-5-10 ♥ T 1-11-12 ♥ K 4-11-18 ♥
Opzich een goede tip, maar toch wel wat lastig als ik ze niet kan vindenquote:
Ik weet dat er op facebook een "geboortebeweging"-groep is. Die is echter geheim en besloten, dus die kun je zo niet vinden... Maar ik denk wel dat je daar iemand kunt vinden die mee wil gaan in je wensen.
Weet jij misschien hoe ik daarmee in aanraking kan komen? Het klinkt wel interessant namelijk! Daar heb ik wel even aan gedacht jaquote:En anders is een doula misschien een goed idee? Die kan dan voor jou en je wensen opkomen, scheelt jezelf de strijd tijdens de bevalling.
Maar ik zoek ook echt iemand die me eerlijk kan adviseren over de mogelijkheden, met voldoende medische kennis, maar niet verblind door protocollen en allerlei 'voor de zekerheid' (of 'dit is wel zo makkelijk') maatregelen. En die me het liefst ook daadwerkelijk tijdens de bevalling kan helpen naar mijn wensen (bv bij/met een badbevalling). Puur voor het opkomen voor mijn wensen tijdens de bevalling ga ik deze keer denk ik mijn man uitgebreid instrueren. Ik denk/hoop dat hij die taak ook wel op zich zou kunnen nemen als hij van tevoren weet wat ik wel en niet wil.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Oh dit wil ik volgen, ik woon in regio Twente en dit is PRECIES waar ik bang voor ben. Je wensen komen erg overeen met die van mij. Dank voor het delen, jammerlijk dat het zo moest gaan. Wil dit graag zelf ook voorkomen. Heb al slechte ervaringen met de gyns hier dus wekt geen vertrouwen (los van zwangerschap).
Oh, ik wil je zeker niet bang maken of zo hoorquote:Op maandag 4 januari 2016 18:15 schreef Unihipili het volgende:
Oh dit wil ik volgen, ik woon in regio Twente en dit is PRECIES waar ik bang voor ben. Je wensen komen erg overeen met die van mij. Dank voor het delen, jammerlijk dat het zo moest gaan. Wil dit graag zelf ook voorkomen. Heb al slechte ervaringen met de gyns hier dus wekt geen vertrouwen (los van zwangerschap).
Het klinkt misschien ook wel erger dan het daadwerkelijk was; opzich ben ik namelijk wel heel snel en voorspoedig herstelt, had eigenlijk geen klachten, en heb ik ook trauma's of wat dan ook opgelopen gelukkig Nog een bevalling op die manier zou ik best overleven. Maar ik zou er niet tevreden op terug kunnen kijken als een mooie/fijne ervaring, en dat zou ik toch wel heel graag willen deze keer.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Heheh nee geeft niet, behalve dat het wel een soort bevestiging is. Ik zit laag in energie en wil geen overhaast keuzes moeten maken. Elk beetje verstoring in mijn eigen ritme/manier is er een teveel. Om het kort uit te leggen. Verder nog wat persoonlijke dingen mbt artsen.
Ken dat bureau niet:-) maar natuurlijk zou ik niks zeggen als ik ze wel kende;-). Bij mijn eerste bevalling liep het ook niet zoals ik het voor ogen had... Behoorlijke traumatische bevalling (inleiding ). Ik ga het deze keer wel anders aanpakken, zit ook bij een andere verloskundige dit keer. Maar ik moet zeggen dat het ziekenhuis gewoon niet zo goed gehandeld ( en geluisterd) heeft de vorige keer.quote:
[..]
Hof v Twente. Echt niets tegen hen verder hoor, waren aardige vrouwen en voor zover ik kan beoordelen ook goed in hun werk
[..]
Nu je dat zo zegt denk ik dat je wel een punt hebt ja.... Het was wel voornamelijk het ziekenhuis en het handelen van de gyns en klinisch verloskundigen daar waar ik moeite mee had. Maar ik voelde me door het verplichte doorsturen naar de gyn (op iets wat imo echt een lullig/klein dingetje was) wel erg teleurgesteld in mijn verloskundigen. Eenmaal in het ziekenhuis heb je toch ineens veel minder mogelijkheden en vrijheden. Ik denk dat ik voornamelijk bang ben om weer voor iets 'kleins' doorgestuurd te worden, terwijl ik zou willen dat er gewoon afgegaan wordt op hoe ik me voel. En ik ben bang dat als ik niet mee wil werken aan allerlei verplichte onderzoeken ze me niet willen helpen
Tijdens de kraamweek heb ik het trouwens niet aangekaart, ik was eigenlijk vrij overdondert en dacht een beetje dat het zo hoorde ofzo? Ik stond er ook niet zo bij stil dat ik aan had kunnen geven dat ik bepaalde zaken als (erg) vervelend heb ervaren
[..]
Bedankt voor de tip
Hier staan een aantal verloskundigen die een holistische benadering hebben: http://vrijegeboorte.blog(...)n-nederland.html?m=1
Verder is geen enkel onderzoek verplicht! Echoscopische screenings niet maar ook geen CTGs of schedelelectrodes tijdens de bevalling . Ook al wordt het gepresenteerd als dat het noodzakelijk is om de gezondheid van de baby te monitoren.
Verder is geen enkel onderzoek verplicht! Echoscopische screenings niet maar ook geen CTGs of schedelelectrodes tijdens de bevalling . Ook al wordt het gepresenteerd als dat het noodzakelijk is om de gezondheid van de baby te monitoren.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Wat vervelend dat het allemaal niet zo gelopen is als je zou willen. Als ik je verhaal zo lees is het inderdaad het ziekenhuis wat niet heeft geluisterd. Wat dat betreft ben ik wel een beetje 'bang' dat ons oh zo mooie Oosten daar wel debet aan is. Luisteren naar de dokter en braaf ja knikken is hier nog wel normaal. Ik heb ook als een malle moeten strijden om weer terug te mogen naar de vk, omdat er niks mis was met de groei van mijn tweede. (Helaas had ik langdurig gebroken vliezen, dus mijn thuisbevalling is niet door gegaan bij de tweede) .
De tips van de vk hierboven ga ik in mee, maar als je toch in het ziekenhuis 'moet'. Dan is het misschien wel een idee om het probleem zo direct als het maar kan op tafel te leggen en zeggen dat je je niet gehoord voelt/voelde de vorige keer en hoe jij samen met hun (eigenlijk gewoon zij) dit deze keer gaat voorkomen. Een plan gaan maken hoe zij er op gaan letten dat jouw wensen worden gerespecteerd. In het MST komt er dan iets bovenop je dossier (en er in iets van lastige patient ofzo ) .
De tips van de vk hierboven ga ik in mee, maar als je toch in het ziekenhuis 'moet'. Dan is het misschien wel een idee om het probleem zo direct als het maar kan op tafel te leggen en zeggen dat je je niet gehoord voelt/voelde de vorige keer en hoe jij samen met hun (eigenlijk gewoon zij) dit deze keer gaat voorkomen. Een plan gaan maken hoe zij er op gaan letten dat jouw wensen worden gerespecteerd. In het MST komt er dan iets bovenop je dossier (en er in iets van lastige patient ofzo
) .
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Ik ken in de Randstad Vive vroedvrouwen: zij sluiten mooi aan bij je wensen. Qua afstand geen optie lijkt me, maar wellicht kunnen zij je iemand in de buurt aanraden?
Och vrouw, wat een nare ervaringen. Het getuigt inderdaad van weinig respect en ook maar enige erkenning van je eigen autonomie. Je zou inderdaad eens je licht moeten opdoen bij de geboortebeweging! Als je wil, kan ik je toevoegen aan de facebookgroep (pm me dan ff).
Een bevalling is geen mooie fijne droomervaring. Er moet een kind uit en in vroeger tijden gingen er veel vrouwen en kinderen dood tijdens een bevalling.quote:
[..]
Oh, ik wil je zeker niet bang maken of zo hoor
Kortom; een serieuze zaak. Prima om na te denken wat je wilt en je wensen aan te geven, maar denk je echt dat jij het zoveel beter weet?
als je hellp hebt/krijgt piep je wel anders. Kort gezegd; beetje nuchter aub. Ze hebben het achteraf gezien goed gedaan, wellicht wat 'overgereageerd' in jouw geval.
En ook een bevallingsplan; leuk, maar als een arts jouw kind graag wil monitoren wegens mogelijk complicaties gaat hij toch zo'n electrode willen gebruiken. Ben je dan en domme doos als je zelf op allerlei vage gronden dat niet wil. Net zoiets als al die mensen die denken dat alles wat natuurlijk is, gezond is. In veel gevallen is de natuur aardig dodelijk en keihard...
Vervelend dat je je niet fijn behandeld voelde. Iets om direct aan te geven lijkt me en eventueel een andere arts te vragen. Maar zelf bedenken vooraf welke behandeling je nodig acht... dat lijkt me niet handig.
Whatever...
Jeetje, wat herken ik bizar veel in je verhaal 
ik ben erg benieuwd hoe het nu gaat lopen. Want een tweede keer wil ik het ook écht anders.
ik ben erg benieuwd hoe het nu gaat lopen. Want een tweede keer wil ik het ook écht anders.
disclaimer
Ik kom met wat zoekwerk een holistische vroedvrouw tegen in Warnsveld (Zutphen) tegen, met een werkveld van binnen 1,5u reistijd.
Ik wil overigens nog even toevoegen dat al mijn behandelend gynaecologen altijd mijn gevoel leidend hebben laten zijn: dus er zijn echt wel ziekenhuizen waar men zich niet blind staart op de feiten
Aardig paternalistisch gedachtegoed. Heel veel medische interventies zijn voorzichtigsheidsbeleid, met name in de geboortezorg. Overigens kan een arts van alles willen en vinden, maar informed content is áltijd nodig. Als een arts zijn patiënt niet kan 'overtuigen' van de noodzaak van een behandeling, is die noodzaak er wellicht niet zo. Het is een zeer goede zaak om vraagtekens te zetten bij interventies. En als die vraagtekens niet beantwoord kunnen worden, zou ik de vraagtekens verplaatsen naar de kunde van de zorgverlener.quote:
[..]
Een bevalling is geen mooie fijne droomervaring. Er moet een kind uit en in vroeger tijden gingen er veel vrouwen en kinderen dood tijdens een bevalling.
Kortom; een serieuze zaak. Prima om na te denken wat je wilt en je wensen aan te geven, maar denk je echt dat jij het zoveel beter weet?
als je hellp hebt/krijgt piep je wel anders. Kort gezegd; beetje nuchter aub. Ze hebben het achteraf gezien goed gedaan, wellicht wat 'overgereageerd' in jouw geval.
En ook een bevallingsplan; leuk, maar als een arts jouw kind graag wil monitoren wegens mogelijk complicaties gaat hij toch zo'n electrode willen gebruiken. Ben je dan en domme doos als je zelf op allerlei vage gronden dat niet wil. Net zoiets als al die mensen die denken dat alles wat natuurlijk is, gezond is. In veel gevallen is de natuur aardig dodelijk en keihard...
Vervelend dat je je niet fijn behandeld voelde. Iets om direct aan te geven lijkt me en eventueel een andere arts te vragen. Maar zelf bedenken vooraf welke behandeling je nodig acht... dat lijkt me niet handig.
Prima, maar vooraf zonder eigen medische kennis bepalen dat je absoluut geen electrode wilt... dat vind ik pas dom.quote:
[..]
Aardig paternalistisch gedachtegoed. Heel veel medische interventies zijn voorzichtigsheidsbeleid, met name in de geboortezorg. Overigens kan een arts van alles willen en vinden, maar informed content is áltijd nodig. Als een arts zijn patiënt niet kan 'overtuigen' van de noodzaak van een behandeling, is die noodzaak er wellicht niet zo. Het is een zeer goede zaak om vraagtekens te zetten bij interventies. En als die vraagtekens niet beantwoord kunnen worden, zou ik de vraagtekens verplaatsen naar de kunde van de zorgverlener.
De Gynaecoloog kan net zo goed een vrouw zijn, dus patenralistisch? Het gaat erom dat je te maken hebt met een expert. Natuurlijk moet je voor jezelf opkomen, maar eerlijk gezegd klinkt dit als een jankverhaal waar het ziekenhuis niets verkeerds heeft gedaan, behalve dan de prinsessendroom van mevrouw niet uit hebben laten komen.
Zwanger zijn is geen ziekte, maar er is daadwerkelijk risico op serieuze complicaties. Daar reageert men inderdaad op. En in Nederland is dat ivm verloskundigen regelmatig niet optimaal tov landen waar alle bevallingen door artsen worden gedaan.
Hebben wel meer meisjes last van. Prinsessensyndroom. Alles moet maar leuk, lief, aardig. Prins op het witte paard, bevalling een droom, kind een geweldig liefje dat meteen doorslaapt. Word wakker zou ik zeggen. Geldt ook voor veel mannen overigens.
Dus nogmaal, vervelend dat TS zich niet prettig behandeld voelt, maar lijkt me zaak om resultaat, realiteit en gevoel ook enigzins te scheiden van elkaar. ga anders eens praten met iemand die een horrorbevalling heeft meegemaakt... dan ben je gewoon blij als iedereen gezond en enigzins ongeschonden de bevallingakamer verlaat.
Whatever...
Ik weet echter uit ervaring dat het ook andersom kan. Bijvoorbeeld geen schedelelektrode willen wanneer het wel noodzakelijk is (en het alternatief; een sectio ook weigeren), en achteraf de gyn verwijten dat het kind een slechte start heeft. Tja.quote:
[..]
Aardig paternalistisch gedachtegoed. Heel veel medische interventies zijn voorzichtigsheidsbeleid, met name in de geboortezorg. Overigens kan een arts van alles willen en vinden, maar informed content is áltijd nodig. Als een arts zijn patiënt niet kan 'overtuigen' van de noodzaak van een behandeling, is die noodzaak er wellicht niet zo. Het is een zeer goede zaak om vraagtekens te zetten bij interventies. En als die vraagtekens niet beantwoord kunnen worden, zou ik de vraagtekens verplaatsen naar de kunde van de zorgverlener.
Maar belangrijkste is communicatie en al helemaal wanneer de bevalling anders verloopt dan je misschien had gewild. En soms gaat dit helaas niet goed.
Heb je achteraf nog met de gyn of verloskundige gesproken over waarom bepaalde keuzes gemaakt werden? Kan soms verhelderend zijn.
Shine bright like a diamond.
Spanky, ik snap je punt, maar de horror van de een hoeft de droom van een ander niet in de weg te staan he
Spanky, ik denk dat je de emotionele impact van een bevalling op een vrouw niet helemaal begrijpt. Wat ik snap, voor mannen is het meer een handeling.
Verder is het zo persoonlijk. Wat voor de één een horrorbevalling was, is voor de ander een prima bevalling.
Verder is het zo persoonlijk. Wat voor de één een horrorbevalling was, is voor de ander een prima bevalling.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
In welk geval is een schedelelektrode noodzakelijk dan? Een doppler is wat meer moeite idd, maar levert toch dezelfde informatie?quote:
[..]
Ik weet echter uit ervaring dat het ook andersom kan. Bijvoorbeeld geen schedelelektrode willen wanneer het wel noodzakelijk is (en het alternatief; een sectio ook weigeren), en achteraf de gyn verwijten dat het kind een slechte start heeft. Tja.
Maar belangrijkste is communicatie en al helemaal wanneer de bevalling anders verloopt dan je misschien had gewild. En soms gaat dit helaas niet goed.
Heb je achteraf nog met de gyn of verloskundige gesproken over waarom bepaalde keuzes gemaakt werden? Kan soms verhelderend zijn.
Bij mij komt er iig nu ook geen elektrode bij m'n kind in de buurt en dat gaat heel groot op een A4tje dat ik boven het bed hang. Door dat idiote ding dat z'n werk niet eens deed en continue los schoot heeft mijn zoontje een bloeding onder z'n botvlies gekregen en nu een mega ei op z'n hoofd.
Ik hoop dat je partner je iig kan bijstaan in je wensen TS, maar ik neem ook echt wat blaadjes mee met specifieke dingen erop die ik ophang ipv een los velletje met wat wensen. Beetje in your face ofzo
Is er maar een ziekenhuis in de buurt? Zou je anders misschien vooraf nog een keer je bevalling door kunnen spreken met de artsen?
Natuurlijk niet, ik ben nooit bevallen. Maar ik heb er wel een paar meegemaakt en mag er best iets van vinden.quote:
Spanky, ik denk dat je de emotionele impact van een bevalling op een vrouw niet helemaal begrijpt. Wat ik snap, voor mannen is het meer een handeling.
Verder is het zo persoonlijk. Wat voor de één een horrorbevalling was, is voor de ander een prima bevalling.
Met name het overdreven emotie die boven de ratio zou moeten gaan komt er bij mij niet in. Overigens is mijn vrouw het met mij eens mbt het niet aanstellen gedeelte hierboven.
Wees gewoon blij dat je beiden nog leeft en gezond bent. Klaar. Count your blessings.
Whatever...
Not sure if serious...
Zo schokkend vind ik je posts. Denigrerend en van weinig respect getuigen. Een bevalling is een life event en in beginsel een normaal biologisch verschijnsel voor een zoogdier, een vrouw. Niet een medische aangelegenheid. En al was het dat wel, wanneer een man prostaatkanker krijgt, verwachten we van hem dan dat hij in de behandelkamer gewoon naar even in zn blote gat wijdbeens op de tafel gaat liggen en de dokter zijn ding laat doen onder het mom van ' de dokter weet wat goed voor je is'? En als hij dan achteraf een bal mist en zn worst scheef staat en hij er een PTSS aan overhoudt, dat hij dan netjes de dokter een hand geeft en "dank u beleefd" zegt?
Scheve vergelijking roep je gelijk? Tja, mannen bevallen nu eenmaal niet. Maar vrouwen moeten vooral dankbaar hun mond dichthouden.
Zo schokkend vind ik je posts. Denigrerend en van weinig respect getuigen. Een bevalling is een life event en in beginsel een normaal biologisch verschijnsel voor een zoogdier, een vrouw. Niet een medische aangelegenheid. En al was het dat wel, wanneer een man prostaatkanker krijgt, verwachten we van hem dan dat hij in de behandelkamer gewoon naar even in zn blote gat wijdbeens op de tafel gaat liggen en de dokter zijn ding laat doen onder het mom van ' de dokter weet wat goed voor je is'? En als hij dan achteraf een bal mist en zn worst scheef staat en hij er een PTSS aan overhoudt, dat hij dan netjes de dokter een hand geeft en "dank u beleefd" zegt?
Scheve vergelijking roep je gelijk? Tja, mannen bevallen nu eenmaal niet. Maar vrouwen moeten vooral dankbaar hun mond dichthouden.
Een zwangerschap en bevalling is niet per definitie iets waarbij je blij mag zijn als je het beiden maar tenauwernood hebt overleefd en gezond bent, de meeste bevallingen en zwangerschappen verlopen ongecompliceerd. Ik lees ook niets in het verhaal van TS dat klinkt als een acute situatie.
Maar wat de kern van het verhaal is, is dat TS het gevoel heeft gehad zich te moeten schikken en dat zij geen keuzes had. En dat zou niet mogen, autonomie dient gerespecteerd te worden, en niet de wens van de zorgverlener. Als je het gevoel hebt dat dit recht op zelfbeschikking wordt aangetast, kan dit een behoorlijke impact op je hebben. Zeker tijdens een bevalling, waarbij je behoorlijk kwetsbaar bent. Het is dus meer dan een 'prinsessendroom', de kern is dat je recht op zelfbeschikking wordt aangetast.
Maar wat de kern van het verhaal is, is dat TS het gevoel heeft gehad zich te moeten schikken en dat zij geen keuzes had. En dat zou niet mogen, autonomie dient gerespecteerd te worden, en niet de wens van de zorgverlener. Als je het gevoel hebt dat dit recht op zelfbeschikking wordt aangetast, kan dit een behoorlijke impact op je hebben. Zeker tijdens een bevalling, waarbij je behoorlijk kwetsbaar bent. Het is dus meer dan een 'prinsessendroom', de kern is dat je recht op zelfbeschikking wordt aangetast.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Nou inderdaad. En het feit dat je zelf vol vertrouwen bent, er geen enkele aanleiding is tot zorg, en je gewoon constant bang wordt gemaakt door allerhande behandelaars. Dus al je vertrouwen en zekerheid wordt uiteindelijk effectief de grond in geboord.
Ik ben niet tegen medisch ingrijpen. Ik ben wel tegen zinloos medisch ingrijpen. En ALLE ingrepen tijdens mijn zwangerschap waren onnodig ( driedubele glucosetest. Zes groeiecho's. Overgedragen aan de gynaecoloog. Inleiding met weeenopwekkers. Verplichte ziekenhuisbevalling. En nou vooruit, die electrode neem ik op de koop toe.) En waarom? Omdat ik wat overgewicht had.
Ingrijpen, prima. Maar doe het pas als 't echt moet ja.
Ik ben niet tegen medisch ingrijpen. Ik ben wel tegen zinloos medisch ingrijpen. En ALLE ingrepen tijdens mijn zwangerschap waren onnodig ( driedubele glucosetest. Zes groeiecho's. Overgedragen aan de gynaecoloog. Inleiding met weeenopwekkers. Verplichte ziekenhuisbevalling. En nou vooruit, die electrode neem ik op de koop toe.) En waarom? Omdat ik wat overgewicht had.
Ingrijpen, prima. Maar doe het pas als 't echt moet ja.
disclaimer
Serieus, blij zijn dat je een bevalling overleven kan en dus geen verwachtingen rondom je bevalling mogen hebben? Dat kan niet echt zijn toch? 
TS heeft naar mijn idee geen scheve verwachtingen toch? Als, en dat zegt ze ook , als de situatie het toe laat dan heeft ze graag een eigen mening en iemand die vertrouwen heeft in haar lijf. Ik lees vaak genoeg hier op fok dat dingen gedaan worden 'want protocol' en er is m.i. niets mis mee om na te denken of dat wel zo nodig is. Ik denk niet dat je daar je eigen lichaam mee in gevaar brengt.
TS heeft naar mijn idee geen scheve verwachtingen toch? Als, en dat zegt ze ook , als de situatie het toe laat dan heeft ze graag een eigen mening en iemand die vertrouwen heeft in haar lijf. Ik lees vaak genoeg hier op fok dat dingen gedaan worden 'want protocol' en er is m.i. niets mis mee om na te denken of dat wel zo nodig is. Ik denk niet dat je daar je eigen lichaam mee in gevaar brengt.
My god Spanky lezen met open mond enzo blij dat mijn partner er anders over denkt
lezen met open mond enzo blij dat mijn partner er anders over denkt
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Nou ja, hi... hier een vrouw, twee keer bevallen en mijn haren gingen ook overeind staan, maar dan wel bij het stampvoetende verhaal in de OP.
Natuurlijk mag je eisen en wensen hebben, maar ik ga er nog altijd vanuit dat een vk en een arts dit soort dingen niet doen om je te pesten maar omdat ze het beste met jou en je kind voor hebben. Het is een judgment call en ik heb liever dat ze die wat aan de voorzichtige kant maken dan andersom. Jammer dan als dat betekent dat de waxinelichtjes uit moeten en de spotlight aan.
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Maar goed, ik ben over het algemeen sowieso van het 'even slikken en weer doorgaan' principe, dus ik kijk er misschien wat anders tegenaan. Ik vind in ieder geval niet dat de reacties van Spanky, zeker niet als zijn vrouw er exact zo over denkt, zomaar weggewoven moeten worden hoor. Ik herken me totaal niet in alle grootse termen waarmee er hier over de bevalling (en zwangerschappen trouwens) gesproken wordt. En zie dan dus ook het complete drama er niet van in.
Natuurlijk mag je eisen en wensen hebben, maar ik ga er nog altijd vanuit dat een vk en een arts dit soort dingen niet doen om je te pesten maar omdat ze het beste met jou en je kind voor hebben. Het is een judgment call en ik heb liever dat ze die wat aan de voorzichtige kant maken dan andersom. Jammer dan als dat betekent dat de waxinelichtjes uit moeten en de spotlight aan.
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Maar goed, ik ben over het algemeen sowieso van het 'even slikken en weer doorgaan' principe, dus ik kijk er misschien wat anders tegenaan. Ik vind in ieder geval niet dat de reacties van Spanky, zeker niet als zijn vrouw er exact zo over denkt, zomaar weggewoven moeten worden hoor. Ik herken me totaal niet in alle grootse termen waarmee er hier over de bevalling (en zwangerschappen trouwens) gesproken wordt. En zie dan dus ook het complete drama er niet van in.
***
Thanks voor de link! Heb even gekeken, maar de enige die min of meer in mijn buurt zit, is de hollistische vk in regio Zutphen (ong 40 minuten rijden). Haar had ik al eerder gevonden, maar ze leek mij, afgaand op haar site, eigenlijk wat te zweverig voor mijn smaakquote:
Hier staan een aantal verloskundigen die een holistische benadering hebben: http://vrijegeboorte.blog(...)n-nederland.html?m=1
Verder is geen enkel onderzoek verplicht! Echoscopische screenings niet maar ook geen CTGs of schedelelectrodes tijdens de bevalling . Ook al wordt het gepresenteerd als dat het noodzakelijk is om de gezondheid van de baby te monitoren.
En wat eerlijk gezegd ook meespeelt is dat zij niet vergoed wordt door mijn verzekering Ik heb ook weer geen paar 1000 euro over om het zo even allemaal zelf te betalen (en ik vindt eigenlijk met het kleine fortuin dat ik maandelijks betaal aan zorgverzekering, dat de verzekeraar er dan ook gewoon voor mag betalen als ik een keer zorg nodig heb) De vorige keer was ik bij het andere zkh hier in de regio, daar heb ik denk ik ook wel een aantekening in mijn dossier gekregenquote:
Wat vervelend dat het allemaal niet zo gelopen is als je zou willen. Als ik je verhaal zo lees is het inderdaad het ziekenhuis wat niet heeft geluisterd. Wat dat betreft ben ik wel een beetje 'bang' dat ons oh zo mooie Oosten daar wel debet aan is. Luisteren naar de dokter en braaf ja knikken is hier nog wel normaal. Ik heb ook als een malle moeten strijden om weer terug te mogen naar de vk, omdat er niks mis was met de groei van mijn tweede. (Helaas had ik langdurig gebroken vliezen, dus mijn thuisbevalling is niet door gegaan bij de tweede) .
De tips van de vk hierboven ga ik in mee, maar als je toch in het ziekenhuis 'moet'. Dan is het misschien wel een idee om het probleem zo direct als het maar kan op tafel te leggen en zeggen dat je je niet gehoord voelt/voelde de vorige keer en hoe jij samen met hun (eigenlijk gewoon zij) dit deze keer gaat voorkomen. Een plan gaan maken hoe zij er op gaan letten dat jouw wensen worden gerespecteerd. In het MST komt er dan iets bovenop je dossier (en er in iets van lastige patient ofzo
Misschien deze keer mst dan maar proberen als het zo ver moet komen. Al is Deventer misschien ook nog wel een optie (allemaal ongeveer even ver rijden vanaf hier). Alles direct op tafel gooien ga ik, mocht het erop aan komen, zeker doen (wel op een vriendelijke, beleefde manier hoor. Ik ben echt niet onredelijk
). Bedankt voor de tip, ik heb ze even opgezocht en wat zij bieden spreekt mij inderdaad aan. Helaas is het qua afstand echt geen optie, maar iets dergelijks is wel wat ik zoekquote:
Ik ken in de Randstad Vive vroedvrouwen: zij sluiten mooi aan bij je wensen. Qua afstand geen optie lijkt me, maar wellicht kunnen zij je iemand in de buurt aanraden?
Als ik zelf niets kan vinden zal ik bij hen eens navraag gaan doen of ze misschien hier in de buurt wat weten.Wel jammer dat dat soort initiatieven zich voornamelijk in de randstad en de rest van de beschaafde wereld lijken te bevinden, en dat we hier in het oosten toch wat achtergesteld zijn wat dat betreft
Graag! Ik ga je DM'en!quote:
Och vrouw, wat een nare ervaringen. Het getuigt inderdaad van weinig respect en ook maar enige erkenning van je eigen autonomie. Je zou inderdaad eens je licht moeten opdoen bij de geboortebeweging! Als je wil, kan ik je toevoegen aan de facebookgroep (pm me dan ff).
En ja, vooral het gebrek aan erkenning vond ik erg vervelend. Maar ik lurk hier al langer en ben me er goed van bewust dat dit absoluut in het niet valt bij de vreselijke dingen die sommige moeders (ouders) hier mee hebben gemaakt. Ik heb ook eerlijk gezegd wel getwijfeld of het überhaupt wel iets is waar je om 'mag' vragen, of ik niet gewoon niet moet zeuren en blij moet zijn met wat ik allemaal heb (beetje wat Spanky zegt, zeg maar) omdat sommige anderen het zoveel erger hebben (gehad). Maar ik heb gewoon heel sterk het gevoel dat het anders (minder onprettig) moet kunnen, zonder gevaarlijk te zijn. Dus vandaar toch deze hulpvraag
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Grappig dat je de vergelijking met een prinsesje trekt, ik zou mezelf eerder als nuchtere boerin omschrijven dan als prinses. En in die hoedanigheid heb ik toch ook genoeg geboortes gezien om te weten dat de natuur niet kusjekroel is, en dat een geboorte altijd een kantelmoment is waarop je inderdaad behoorlijk dicht bij de dood kunt komen. Ik ben echt een nuchter persoon, geloof het of niet. Ik weet hoe een bevalling gaat, en ik ben niet bang voor een beetje (of veel) bloed/zweet/tranen/kots/stront/slijm en pijn. Dat hoort er nou eenmaal bij, en daar heb ik geen geurkaarsjes en yogamuziek icm aromatherapie en voetreflexmassages bij nodig.quote:
[..]
Prima, maar vooraf zonder eigen medische kennis bepalen dat je absoluut geen electrode wilt... dat vind ik pas dom.
De Gynaecoloog kan net zo goed een vrouw zijn, dus patenralistisch? Het gaat erom dat je te maken hebt met een expert. Natuurlijk moet je voor jezelf opkomen, maar eerlijk gezegd klinkt dit als een jankverhaal waar het ziekenhuis niets verkeerds heeft gedaan, behalve dan de prinsessendroom van mevrouw niet uit hebben laten komen.
Zwanger zijn is geen ziekte, maar er is daadwerkelijk risico op serieuze complicaties. Daar reageert men inderdaad op. En in Nederland is dat ivm verloskundigen regelmatig niet optimaal tov landen waar alle bevallingen door artsen worden gedaan.
Hebben wel meer meisjes last van. Prinsessensyndroom. Alles moet maar leuk, lief, aardig. Prins op het witte paard, bevalling een droom, kind een geweldig liefje dat meteen doorslaapt. Word wakker zou ik zeggen. Geldt ook voor veel mannen overigens.
Dus nogmaal, vervelend dat TS zich niet prettig behandeld voelt, maar lijkt me zaak om resultaat, realiteit en gevoel ook enigzins te scheiden van elkaar. ga anders eens praten met iemand die een horrorbevalling heeft meegemaakt... dan ben je gewoon blij als iedereen gezond en enigzins ongeschonden de bevallingakamer verlaat.
Maar wat ik wel nodig had, was mensen die op een volwassen toon tegen mij spreken, die niet na een half woord weer in Jip-en-Janneketaal vervallen en in 'doet u nu maar niet zo moeilijk mevrouwtje' en 'doet u nu maar gewoon wat ik zeg'. Ik wil serieus genomen worden door een hulpverlener, en ik wil dat ik als een persoon behandeld wordt en niet als een lastig babyomhulsel. Als iets medisch noodzakelijk is ga ik natuurlijk akkoord; ik wil niet dood, ik wil mijn kind niet kwijtraken, en ik ben (al zeg ik het zelf) best een redelijk persoon. Ik ben daarnaast ook niet dom of zo, dus men kan mij best ergens de noodzaak van uitleggen en ik ben instaat dingen te snappen. Als die noodzaak er tenminste is, want dat is dus net het punt waar ik soms aan twijfel.
Ik heb de bevalling zonder twijfel als het meest heftige (bij gebrek aan een beter woord) life event tot nu toe ervaren. Ik moest er sowieso al een aantal grenzen voor over, en dat is niet erg, dat hoort er allemaal bij. Het hoeft geen rozengeur en maneschijn te zijn. Maar ik wil niet dat zoiets ingrijpends nog onprettiger wordt gemaakt puur vanwege protocollen en gemak voor de hulpverlener.
Voorbeeldje van wat ik bijvoorbeeld bedoel: een knip zetten. In sommige landen en tijdperken gebeurt/gebeurde dat bijna standaard bij een bevalling, in sommige landen amper. En sommige specifieke gynaecologen of verloskundigen gebruik(t)en dit middel met zeer grote regelmaat en anderen doen het veel minder vaak. Maar het grappige is, dat er eigenlijk zo goed als geen verschil zit tussen de aantallen gezonde baby's en ernstige rupturen bij de knippers of bij de niet-knippers. Wat is dan de toegevoegde waarde van standaard of met grote regelmaat een knip zetten? Ik vind het nogal wat, je zet een schaar in iemand, je knipt huid en spierlagen van een zeer gevoelig lichaamsdeel door, en na afloop is het hopen dat voor de patiënte alles weer (bijna) zoals vroeger wordt. Moet je dan, als je aan je bed toevallig een 'knipper' treft (of stel je bevalt in zuid Amerika, waar ze in een zkh 90% van de gevallen ofzo knippen), dit maar zonder morren ondergaan omdat het er nou eenmaal bij hoort? Of het nou aantoonbaar beter is voor jou of de baby, of niet? Gewoon je mond houden, omdat andere vrouwen misschien wel een totaalruptuur hebben gehad en dit dus peanuts is?
Ik vind dus van niet. Het is niet voor niets dat in veel landen tegenwoordig veel minder geknipt wordt dan vroeger, voortschrijdend inzicht enzo. Terwijl 30 jaar geleden een gyn als je daarover was begonnen waarschijnlijk ook geërgerd had gezegd hoe belangrijk het wel niet is en dat mevrouw vooral niet zo moeilijk moet doen en zich niet zo aan moet stellen. Nou, ik ben dus niet zo iemand die dan maar braaf de beentjes wijd doet. Ik wil dat men mij overtuigd van de noodzaak (zo die er is) en niet uit protocol, gewoonte of gemakzucht handelt. Want uiteraard kan er ook een noodzaak tot een knip zijn, en als het echt nodig is, moet het uiteraard toegepast worden. Maar wel alleen wanneer het echt nodig is.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Dit wil ook wel weten.. Voor mij was het de vorige keer echt een verschrikking.quote:
In welk geval is een schedelelektrode noodzakelijk dan? Een doppler is wat meer moeite idd, maar levert toch dezelfde informatie?
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Ik kan me voorstellen dat het wellicht wat stampvoetend overkwam, maar op dat moment voelde het ook zo. Alsof ik moest schreeuwen of stampvoeten (beide dingen die totaal niet bij mij passen, geloof het of niet) om gehoord te worden. En dan nog werd er niet geluisterd. Ik voelde me erg machteloos, en ik had geen zin om (nog meer) te slikken en weer door te gaan.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 13:58 schreef Brighteyes het volgende:
Nou ja, hi... hier een vrouw, twee keer bevallen en mijn haren gingen ook overeind staan, maar dan wel bij het stampvoetende verhaal in de OP.
Natuurlijk mag je eisen en wensen hebben, maar ik ga er nog altijd vanuit dat een vk en een arts dit soort dingen niet doen om je te pesten maar omdat ze het beste met jou en je kind voor hebben. Het is een judgment call en ik heb liever dat ze die wat aan de voorzichtige kant maken dan andersom. Jammer dan als dat betekent dat de waxinelichtjes uit moeten en de spotlight aan.
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Maar goed, ik ben over het algemeen sowieso van het 'even slikken en weer doorgaan' principe, dus ik kijk er misschien wat anders tegenaan. Ik vind in ieder geval niet dat de reacties van Spanky, zeker niet als zijn vrouw er exact zo over denkt, zomaar weggewoven moeten worden hoor. Ik herken me totaal niet in alle grootse termen waarmee er hier over de bevalling (en zwangerschappen trouwens) gesproken wordt. En zie dan dus ook het complete drama er niet van in.
Als ik braaf had gedaan wat er gezegd werd had ik sowieso onnodige bloeddrukmedicatie moeten slikken, en een onnodige AB kuur. Dat zijn twee dingen die ik niet onschuldig en zelfs gevaarlijk vindt, zeker als je zwanger bent (of zoals met die AB, borstvoeding geeft).
Wat betreft de hoge bloeddruk en het spoortje eiwit (en dat was dus echt zeer weinig): de hele zwangerschap was het prima (afgezien van 1 eenmalige, goed verklaarbare tussentijdse bloeddrukverhoging), en mijn bevalling begon spontaan nog geen 16u na die tweede hogere meting. Als ik niet toevallig net die dag was gemeten was ik gewoon normaal bevallen en had niemand geweten dat er überhaupt iets aan de hand zou kunnen zijn geweest. Ik had verder ook geen enkel symptoom dat zonder extra onderzoek meetbaar was (ik voelde me gewoon prima). Dus ja, ik denk dat dat een vertekend beeld heeft gegeven. Ik heb sterk het gevoel dat deze verhoging binnen de natuurlijke gang van zaken viel. Mocht ik wel iets gemerkt hebben van buikpijn, hoofdpijn, tintelingen, vermindert leven, noem maar iets, dan was ik de eerste die het zkh had gebeld en zou ik alleen maar blij zijn geweest met een inleiding. Maar in dit geval kreeg ik sterk de indruk dat er onnodig ingegrepen werd (nouja, bijna ingegrepen. Want ik weigerde me direct in te laten leiden en het bleek uiteindelijk dus ook niet nodig).
Ik denk trouwens ook oprecht dat hoe meer en vaker je iets meet, hoe meer 'afwijkingen' er gevonden kunnen worden en hoe meer er (onnodig) ingegrepen kan worden. En niet alleen rondom zwangerschap en geboorte maar ook bij andere zaken in het leven.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Mja je mag toch wel ergens een mening over hebben. Hoef je niet af te wegen tegen anderen want het kan altijd erger en kindjes in Afrika enzoquote:
En ja, vooral het gebrek aan erkenning vond ik erg vervelend. Maar ik lurk hier al langer en ben me er goed van bewust dat dit absoluut in het niet valt bij de vreselijke dingen die sommige moeders (ouders) hier mee hebben gemaakt. Ik heb ook eerlijk gezegd wel getwijfeld of het überhaupt wel iets is waar je om 'mag' vragen, of ik niet gewoon niet moet zeuren en blij moet zijn met wat ik allemaal heb (beetje wat Spanky zegt, zeg maar) omdat sommige anderen het zoveel erger hebben (gehad). Maar ik heb gewoon heel sterk het gevoel dat het anders (minder onprettig) moet kunnen, zonder gevaarlijk te zijn. Dus vandaar toch deze hulpvraag
. Je hoeft je niet te excuseren. Verder denk ik dat mocht er inderdaad iets mis zijn gegaan in het ziekenhuis krijgen zij de schuld 'want ze hebben niks gedaan'. Mogelijk speelt dat ook mee in hun handelen.
En als iemand je te zweverig lijkt... Ik zou gewoon informeren. Ook over de kosten. En ja het kost dan misschien wat maar zo gaat dat nu eenmaal als je niet de standaard weg wil bewandelen. Niet-standaard kost nu eenmaal geld. Het is denk ik dat of genoegen nemen met de standaard gang van zaken (en hopen op iéts beter dan de vorige keer). Misschien kun je haar enkel 'voor erbij' hebben ofzo. Als een steun achter de hand. Ik weet niet hoe dat gaat en vast allerminst praktisch maar ja. Las wel op haar website dat er wegens de afstand soms sowieso een andere in de buurt wordt ingeschakeld. Anders een doula overwegen?
Disclaimer: ik ben nog nooit bevallen.
Oh en dit, super herkenbaar. Er wordt zo vaak alleen maar gekeken naar cijfers, en als je ook maar ergens afwijkt wordt je direct behandelt als een tijdbom. Iedereen lijkt alleen maar rode vlaggen te zien, en hoe jij jezelf voelt (sterk, gezond, vol zelfvertrouwen) doet er niet toe want omdat uitslag X.quote:
Nou inderdaad. En het feit dat je zelf vol vertrouwen bent, er geen enkele aanleiding is tot zorg, en je gewoon constant bang wordt gemaakt door allerhande behandelaars. Dus al je vertrouwen en zekerheid wordt uiteindelijk effectief de grond in geboord.
Ik ben niet tegen medisch ingrijpen. Ik ben wel tegen zinloos medisch ingrijpen. En ALLE ingrepen tijdens mijn zwangerschap waren onnodig ( driedubele glucosetest. Zes groeiecho's. Overgedragen aan de gynaecoloog. Inleiding met weeenopwekkers. Verplichte ziekenhuisbevalling. En nou vooruit, die electrode neem ik op de koop toe.) En waarom? Omdat ik wat overgewicht had.
Ingrijpen, prima. Maar doe het pas als 't echt moet ja.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Tjee, wat klinkt dat ontzettend naar en wat ben ik blij dat ik beide keren thuis heb kunnen bevallen met een prima verloskundige die alles goed in de gaten hield, maar mij in principe de regie liet houden. Ondanks dat het de eerste keer vrij lang duurde (persfase 1 h en 55 min, we moesten bijna naar het ziekenhuis). Ze gaf met het vertrouwen dat het goed zou komen en dat was ook zo. Als ik dat zo lees had ik in het ziekenhuis zéker een knip gehad, maar dat was dus niet nodig geweest, alleen een klein scheurtje uiteindelijk..
Gun je van harte een bevalling op je eigen manier zonder onnodig(e dreiging van) medisch ingrijpen. (bovendien vergeten ze soms (lijkt het iig) dat ingrijpen óók risico's met zich meebrengt)
Verder zien ze in het ziekenhuis natuurlijk ook vooral de bevallingen die lastiger gaan/vanaf begin al complicaties hebben, logisch dat ze daar eerder van het ingrijpen zijn en denken dat dat de norm is..
Niet jou regio, dus geen concrete tips voor vk helaas.. Maar wat je wil kán dus wel hoor..
Oh en antibiotica tijdens bv is volgens velen geen probleem, maar ik moest t ook vanwege een nare ontsteking aan de huid bij mijn oor en ik had toch wel t idee dat de baby daar wel echt last van had (winderig/kramp exponentieel veel meer dan daarvoor).
[ Bericht 2% gewijzigd door watmoetikkiezen op 05-01-2016 15:28:45 ]
Gun je van harte een bevalling op je eigen manier zonder onnodig(e dreiging van) medisch ingrijpen. (bovendien vergeten ze soms (lijkt het iig) dat ingrijpen óók risico's met zich meebrengt)
Verder zien ze in het ziekenhuis natuurlijk ook vooral de bevallingen die lastiger gaan/vanaf begin al complicaties hebben, logisch dat ze daar eerder van het ingrijpen zijn en denken dat dat de norm is..
Niet jou regio, dus geen concrete tips voor vk helaas.. Maar wat je wil kán dus wel hoor..
Oh en antibiotica tijdens bv is volgens velen geen probleem, maar ik moest t ook vanwege een nare ontsteking aan de huid bij mijn oor en ik had toch wel t idee dat de baby daar wel echt last van had (winderig/kramp exponentieel veel meer dan daarvoor).
[ Bericht 2% gewijzigd door watmoetikkiezen op 05-01-2016 15:28:45 ]
Ja, dat was uiteindelijk ook mijn overweging om toch het topic te openen. Maar kan me wel voorstellen dat het voor de meelezende 'kindjes in Afrika' niet heel prettig is om te horen hoe ik klaag over dat ik een week spruitjes moest eten waar zo'n hekel aan heb, terwijl zij niets te eten hebben (om de metafoor maar even door te trekken).quote:
[..]
Mja je mag toch wel ergens een mening over hebben. Hoef je niet af te wegen tegen anderen want het kan altijd erger en kindjes in Afrika enzo
Ja, dat denk ik zekerquote:Verder denk ik dat mocht er inderdaad iets mis zijn gegaan in het ziekenhuis krijgen zij de schuld 'want ze hebben niks gedaan'. Mogelijk speelt dat ook mee in hun handelen.
Mja, ik hoop eerlijk gezegd dat ik iets 'beters' kan vinden (en minder duurquote:En als iemand je te zweverig lijkt... Ik zou gewoon informeren. Ook over de kosten. En ja het kost dan misschien wat maar zo gaat dat nu eenmaal als je niet de standaard weg wil bewandelen. Niet-standaard kost nu eenmaal geld. Het is denk ik dat of genoegen nemen met de standaard gang van zaken (en hopen op iéts beter dan de vorige keer). Misschien kun je haar enkel 'voor erbij' hebben ofzo. Als een steun achter de hand. Ik weet niet hoe dat gaat en vast allerminst praktisch maar ja. Las wel op haar website dat er wegens de afstand soms sowieso een andere in de buurt wordt ingeschakeld. Anders een doula overwegen?
Disclaimer: ik ben nog nooit bevallen.
) maar als het echt niet anders kan is het misschien inderdaad een optie om haar achter de hand te houden oid
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Tuurlijk hebben ze het beste met je voor. Uiteindelijk willen beide partijen dat: zonder al te veel kleerscheuren een kind op de wereld zetten. De manier hoe en waarop verschilt echter per partij.quote:
Nou ja, hi... hier een vrouw, twee keer bevallen en mijn haren gingen ook overeind staan, maar dan wel bij het stampvoetende verhaal in de OP.
Natuurlijk mag je eisen en wensen hebben, maar ik ga er nog altijd vanuit dat een vk en een arts dit soort dingen niet doen om je te pesten maar omdat ze het beste met jou en je kind voor hebben. Het is een judgment call en ik heb liever dat ze die wat aan de voorzichtige kant maken dan andersom. Jammer dan als dat betekent dat de waxinelichtjes uit moeten en de spotlight aan.
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Maar goed, ik ben over het algemeen sowieso van het 'even slikken en weer doorgaan' principe, dus ik kijk er misschien wat anders tegenaan. Ik vind in ieder geval niet dat de reacties van Spanky, zeker niet als zijn vrouw er exact zo over denkt, zomaar weggewoven moeten worden hoor. Ik herken me totaal niet in alle grootse termen waarmee er hier over de bevalling (en zwangerschappen trouwens) gesproken wordt. En zie dan dus ook het complete drama er niet van in.
En een deel van het preventieve beleid is er natuurlijk ook in gelegen om tuchtrechtelijke of zelfs strafrechtelijke maatregelen te voorkomen, zodat de zorgverlener kan aantonen dat hij of zij alles heeft gedaan wat een goed hulpverlener behoort te doen en dat hem/haar geen verwijt valt te maken.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Ik ga het overigens wel meteen op tafel gooien mocht ik weer zwanger raken. Bij de intake. Want de verloskundigen waren schatten, echt waar, maar ook erg jong en wat minder ervaren en daarom misschien toch snel geneigd om maar voor de veiligste optie te gaan. De enige die ik nog een beetje mee kreeg was ook de meest ervarene.
disclaimer
Jij bent regio Utrecht toch? Ik ben/was heel blij met "M. Vonk van t Wonder uit Houten, die deed thuisbevallingen in Lunetten voor UVC Utrecht (en bij de 2e woonde ik in H)quote:
Ik ga het overigens wel meteen op tafel gooien mocht ik weer zwanger raken. Bij de intake. Want de verloskundigen waren schatten, echt waar, maar ook erg jong en wat minder ervaren en daarom misschien toch snel geneigd om maar voor de veiligste optie te gaan. De enige die ik nog een beetje mee kreeg was ook de meest ervarene.
http://praktijkhetwonder.nl/zwangerschap/ fotootje aan de onderkant van de blz is onze dochter
, met verloskundige en manlief hangt n beetje op de achtergrond..[ Bericht 8% gewijzigd door watmoetikkiezen op 05-01-2016 15:43:42 ]
nee sorry, Eindhoven de gekste hierquote:
[..]
Jij bent regio Utrecht toch? Ik ben/was heel blij met "M. Vonk van t Wonder uit Houten, die deed thuisbevallingen in Lunetten voor UVC Utrecht (en bij de 2e woonde ik in H)
Ik woon wel op de kruising van drie wijken, dus ik kan wel kiezen welke praktijk ik neem. (hier "moet" je de praktijk nemen in je verzorgingsgebied).
[ Bericht 0% gewijzigd door SQ op 05-01-2016 15:45:48 ]
disclaimer
Dit herken ik ook wel ja. En ik ga het ook zeker direct ter sprake brengen.quote:
Ik ga het overigens wel meteen op tafel gooien mocht ik weer zwanger raken. Bij de intake. Want de verloskundigen waren schatten, echt waar, maar ook erg jong en wat minder ervaren en daarom misschien toch snel geneigd om maar voor de veiligste optie te gaan. De enige die ik nog een beetje mee kreeg was ook de meest ervarene.
Ik heb ondertussen nog (steeds) geen contact gehad met een verloskundige (vandaag of morgen ben ik als het goed is ongeveer 7w). Ik heb er al over gedacht om maar een email naar een aantal vk's in de regio te sturen en dan wachten of er één of meer positief reageren op mijn verhaal. Dan hoef ik niet eerst een intake te doen om vervolgens teleurgesteld te worden
Maar WupWup gaat me toevoegen aan de geboortebeweging op FB, wie weet vind ik daar wat ik zoek
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Succes! hou ons op de hoogtequote:
[..]
Dit herken ik ook wel ja. En ik ga het ook zeker direct ter sprake brengen.
Ik heb ondertussen nog (steeds) geen contact gehad met een verloskundige (vandaag of morgen ben ik als het goed is ongeveer 7w). Ik heb er al over gedacht om maar een email naar een aantal vk's in de regio te sturen en dan wachten of er één of meer positief reageren op mijn verhaal. Dan hoef ik niet eerst een intake te doen om vervolgens teleurgesteld te worden
Maar WupWup gaat me toevoegen aan de geboortebeweging op FB, wie weet vind ik daar wat ik zoek
disclaimer
Interessant om mee te lezen. Ik merk dat ik het allemaal heel logisch vind klinken, met bevallingsplan enzo en eigen inbreng willen hebben. maar het gekke is dat ik er helemaal niks in herken.
Ik had geen plan, ik had niet eens een heel duidelijk beeld. Ik was helemaal in de 'go with the flow-zen' en toen het met S spannend werd omdat haar hartslag weg was gevallen en er allemaal artsen bijkwamen, kon ik alleen maar denken 'red mijn dochter!' (terwijl ik oprecht dacht zelf te gaan sterven (dramatisch)). Misschien omdat ik me helemaal overgaf aan alles wat er gebeurde en juist volledig vertrouwde op alles en iedereen om me heen? Ik weet het niet. Maar er was in elk geval geen ruimte in mijn hoofd om bewust bezig te zijn met wat er precies verder gebeurde. Vooral bij de eerste niet.
Bij de tweede was ik langer bewust bij.
Geen idee wat ik nou precies wil zeggen...
Misschien niet helemaal van toepassing op deze discussie, maar ik krijg wel vaker het gevoel dat al die bevallingsplannen de boel niet relaxter maken, zeg maar.
Ik had geen plan, ik had niet eens een heel duidelijk beeld. Ik was helemaal in de 'go with the flow-zen' en toen het met S spannend werd omdat haar hartslag weg was gevallen en er allemaal artsen bijkwamen, kon ik alleen maar denken 'red mijn dochter!' (terwijl ik oprecht dacht zelf te gaan sterven (dramatisch)). Misschien omdat ik me helemaal overgaf aan alles wat er gebeurde en juist volledig vertrouwde op alles en iedereen om me heen? Ik weet het niet. Maar er was in elk geval geen ruimte in mijn hoofd om bewust bezig te zijn met wat er precies verder gebeurde. Vooral bij de eerste niet.
Bij de tweede was ik langer bewust bij.
Geen idee wat ik nou precies wil zeggen...
Misschien niet helemaal van toepassing op deze discussie, maar ik krijg wel vaker het gevoel dat al die bevallingsplannen de boel niet relaxter maken, zeg maar.
Maar, ik ben ook heel blij met hoe het direct na de geboorte allemaal ging. Ze hebben allebei de tijd gekregen om bloot bij me te liggen en te drinken voordat ze gewassen en gewogen enzo werden. En ik heb verder geen klagen gehad, dat scheelt natuurlijk alles.
Je gaat wel een beetje voorbij aan het issue. Fantastisch toch, dat het goed liep en dat je geholpen bent waar nodig? Heel fijn dat je dat ervaren hebt. Dat bekrachtigt je ongetwijfeld ook weer in deze zwangerschap.
Waar het om gaat is dat zwangeren regelmatig het gevoel hebben geen regie meer te hebben over hun eigen kind en lijf en dat wel willen. Het gaat niet om zo min mogelijk zorg of behandelingen, het gaat om zelf in staat te zijn om keuzes te maken en dat sámen met een zorgverlener te kunnen doen.
Waar het om gaat is dat zwangeren regelmatig het gevoel hebben geen regie meer te hebben over hun eigen kind en lijf en dat wel willen. Het gaat niet om zo min mogelijk zorg of behandelingen, het gaat om zelf in staat te zijn om keuzes te maken en dat sámen met een zorgverlener te kunnen doen.
Jawel, dat snap ik wel.
Maar ik wilde dit er toch graag aan toevoegen.
Ik had tijdens beide bevallingen niet echt het gevoel ook maar ergens bewust een keuze over te maken, kunnen maken of hebben gemaakt. En toch was het prima. Overgave en vertrouwen is ook wat waard, dat bedoel ik.
Ja, heb twee keer tijdens het laatste uur om een keizersnede gesmeekt, maar die kreeg ik niet. Begrijpelijk.
Maar ik wilde dit er toch graag aan toevoegen.
Ik had tijdens beide bevallingen niet echt het gevoel ook maar ergens bewust een keuze over te maken, kunnen maken of hebben gemaakt. En toch was het prima. Overgave en vertrouwen is ook wat waard, dat bedoel ik.
Ja, heb twee keer tijdens het laatste uur om een keizersnede gesmeekt, maar die kreeg ik niet. Begrijpelijk.
Ik had ook geen bevalplan, Groof, en ben uiteindelijk ook heel erg met de flow meegegaan. En ik ben ook niet getraumatiseerd. Maar ik baal er achteraf wel van dat ik zo ontzettend bang gemaakt ben en met protocollen om de oren ben geslagen die nergens over gingen. Ik had een gtt gedaan, de uitslag was goed. Mijn kind was iets groter dan gemiddeld bleek na een groeiecho, dus ik moest een extra gtt. Die was nog beter. En toch bleven ze maar over zwangerschapsdiabetes doorgaan. Nog maar een groeiecho. Nog 1. Nog 1. En elke keer als ik aangaf er wel klaar mee te zijn werd er op me ingesproken met "ja maar het lijkt ons toch beter als...." En ja, je hebt er niet meer verstand van dan hen, dus ga je maar mee.
Nou, na meerdere gtt's en groeiecho's was de situatie ongewijzigd. Ik had geen diabetes en mijn kind was bovengemiddeld. Ik vond het nog steeds prima. Maar nee. Ik moest naar de gynaecoloog, want misschien had die nog wel een mening. Er was niks aan de hand, maar toch he. Better safe than sorry.
De gynaecoloog kon er ook niet meer van maken. Ik bleek zelfs met 38,5 week al een verstreken bmm en beginnende ontsluiting te hebben. Dat ging goed. Of niet? Nee, de gynaecoloog vond dit:
"in 70% van de thuisbevallingen wordt men alsnog met de ambulance afgevoerd (letterlijke woorden). Dit in combinatie met je grote kind en je overgewicht zorgt dat ik ten strengste afraad om thuis te bevallen". Hij heeft vervolgens ook even de schouderdytocie, de totaalruptuur en de onvermijdelijke fluxus aangehaald.
Nonde.... In geen enkel geval werd gesproken van het meest aannemelijke scenario, namelijk een gemiddelde bevalling. Alleen maar worst case scenario's, mijn hele derde trimester lang. En als er nou, naast de weegschaal, enige aanleiding was om aan te nemen dat het zo zou verlopen, dan had ik daar helemaal geen moeite mee. Maar die was er niet.
Eenmaal in het ziekenhuis werd ik ook meteen aan allerlei zooi geprikt. Infuus in, ctg om, alles. Ze hebben niet eens gekeken of mijn weeen vanzelf op gang kwamen na het breken van de vliezen. "Zo doen we dat nou eenmaal". Ik heb die weeenopwekkers maar dertig minuten gehad en daarna kon het al uit omdat het zo genadeloos hard ging, maar ik zat wel mooi de rest van mijn verblijf met die kutnaald in mijn hand. Fijn ook als je even rond wil lopen of plassen. En ik weet zeker dat die weeen binnen een uur zonder infuus net zo goed waren geweest.
Nou ja, nu is het toch nog een lang verhaal geworden maar punt is, grijp gewoon niet in als er totaal geen aanleiding voor is. Mijn bevalling ging snel, heb ik als een goede bevalling ervaren, maar de aanloop er naar toe voelde echt als een hindernisbaan. En dat wil ik gewoon echt niet nog een keer
Nou, na meerdere gtt's en groeiecho's was de situatie ongewijzigd. Ik had geen diabetes en mijn kind was bovengemiddeld. Ik vond het nog steeds prima. Maar nee. Ik moest naar de gynaecoloog, want misschien had die nog wel een mening. Er was niks aan de hand, maar toch he. Better safe than sorry.
De gynaecoloog kon er ook niet meer van maken. Ik bleek zelfs met 38,5 week al een verstreken bmm en beginnende ontsluiting te hebben. Dat ging goed. Of niet? Nee, de gynaecoloog vond dit:
"in 70% van de thuisbevallingen wordt men alsnog met de ambulance afgevoerd (letterlijke woorden). Dit in combinatie met je grote kind en je overgewicht zorgt dat ik ten strengste afraad om thuis te bevallen". Hij heeft vervolgens ook even de schouderdytocie, de totaalruptuur en de onvermijdelijke fluxus aangehaald.
Nonde.... In geen enkel geval werd gesproken van het meest aannemelijke scenario, namelijk een gemiddelde bevalling. Alleen maar worst case scenario's, mijn hele derde trimester lang. En als er nou, naast de weegschaal, enige aanleiding was om aan te nemen dat het zo zou verlopen, dan had ik daar helemaal geen moeite mee. Maar die was er niet.
Eenmaal in het ziekenhuis werd ik ook meteen aan allerlei zooi geprikt. Infuus in, ctg om, alles. Ze hebben niet eens gekeken of mijn weeen vanzelf op gang kwamen na het breken van de vliezen. "Zo doen we dat nou eenmaal". Ik heb die weeenopwekkers maar dertig minuten gehad en daarna kon het al uit omdat het zo genadeloos hard ging, maar ik zat wel mooi de rest van mijn verblijf met die kutnaald in mijn hand. Fijn ook als je even rond wil lopen of plassen. En ik weet zeker dat die weeen binnen een uur zonder infuus net zo goed waren geweest.
Nou ja, nu is het toch nog een lang verhaal geworden maar punt is, grijp gewoon niet in als er totaal geen aanleiding voor is. Mijn bevalling ging snel, heb ik als een goede bevalling ervaren, maar de aanloop er naar toe voelde echt als een hindernisbaan. En dat wil ik gewoon echt niet nog een keer
disclaimer
(Ik kreeg ook een infuus trouwens, en had een knip en een bijna totaalruptuur met vele hechtingen die lang duurden en pijnlijk waren enzo, en ik heb ook best de nodige tijd nodig gehad om alles te verwerken hoor )
Niet dat jullie denken die Groof heeft makkelijk praten met haar easy bevallingen.
)Niet dat jullie denken die Groof heeft makkelijk praten met haar easy bevallingen.
Jemig verhaal gelezen. Het valt me op dat er vrij veel snel ingezet is en dat er inderdaad behoorlijk over jouw wensen en jouw lichamelijke integriteit is heengestapt. 
Gelukkig heeft wup je al toegevoegd aan GB, ik zag je post, werd getriggerd door het linkje naar hier 
Ik wilde nog zeggen dat ik het ongelofelijk sterk van je vind dat je zo vaak en zo lang zo dicht bij jezelf bent gebleven en gewoon je grenzen aan bent blijven geven! Echt petje af, wat een energie moet dat gekost hebben, maar wat een goede wake-up call (hoop ik!) voor de behandelaars die over je grenzen hebben willen gaan. Ik hoop dat je deze keer wel weer het vertrouwen in je zorgverlener kunt vinden.
Overigens hoef je geen man te zijn voor een paternalistische houding, net zo min als dat je vrouw moet zijn om dat te ondergaan. Waar het om gaat is de hoger geplaatste in een hierarchische situatie die voor het collectief bepaald wat goed is/moet gebeuren. Probleem in deze is alleen dat het hier niet over de aanschaf van een blik erwtensoep gaat terwijl je liever tomatensoep had, het gaat over een lichaam waar tegen je wens in iets mee gebeurt. Als zoiets met intimiteit gebeurt snappen we ineens wél waarom dat niet wenselijk is. Het gaat niet om slimmer zijn dan de dokter, het gaat om het op zn minst betrokken worden bij de dingen die over jou/jouw lichaam gaan, om zelf keuzes kunnen maken etcetera.
en zodoende is ook de vergelijking met een prinsesje een beetje krom, want juist zij worden doorgaans geleefd etc.
Gelukkig heeft wup je al toegevoegd aan GB, ik zag je post, werd getriggerd door het linkje naar hier Ik wilde nog zeggen dat ik het ongelofelijk sterk van je vind dat je zo vaak en zo lang zo dicht bij jezelf bent gebleven en gewoon je grenzen aan bent blijven geven! Echt petje af, wat een energie moet dat gekost hebben, maar wat een goede wake-up call (hoop ik!) voor de behandelaars die over je grenzen hebben willen gaan. Ik hoop dat je deze keer wel weer het vertrouwen in je zorgverlener kunt vinden.
Overigens hoef je geen man te zijn voor een paternalistische houding, net zo min als dat je vrouw moet zijn om dat te ondergaan. Waar het om gaat is de hoger geplaatste in een hierarchische situatie die voor het collectief bepaald wat goed is/moet gebeuren. Probleem in deze is alleen dat het hier niet over de aanschaf van een blik erwtensoep gaat terwijl je liever tomatensoep had, het gaat over een lichaam waar tegen je wens in iets mee gebeurt. Als zoiets met intimiteit gebeurt snappen we ineens wél waarom dat niet wenselijk is. Het gaat niet om slimmer zijn dan de dokter, het gaat om het op zn minst betrokken worden bij de dingen die over jou/jouw lichaam gaan, om zelf keuzes kunnen maken etcetera.
en zodoende is ook de vergelijking met een prinsesje een beetje krom, want juist zij worden doorgaans geleefd etc.
:)
oh enneh, gefeliciteerd met je zwangerschap!
en sq als ik jouw verhaal lees word ik gewoon weer nijdig Overigens mag een postcode/wijkverdeling officieel niet he. Dat is én kartelvorming én in strijd met je recht op vrije artsenkeuze just so u know.
en sq
als ik jouw verhaal lees word ik gewoon weer nijdig Overigens mag een postcode/wijkverdeling officieel niet he. Dat is én kartelvorming én in strijd met je recht op vrije artsenkeuze just so u know.
:)
Natuurlijk is het klote als men niet goed naar je luistert, maar jezus, maak je dan verder echt niets mee in je leven dat je zo reageert? Ach kusje kroel. Arme meid. Je moet in de zorg inderdaad assertief zijn, overal. Maar de manier waarop..quote:
Jemig verhaal gelezen. Het valt me op dat er vrij veel snel ingezet is en dat er inderdaad behoorlijk over jouw wensen en jouw lichamelijke integriteit is heengestapt.
Ik wilde nog zeggen dat ik het ongelofelijk sterk van je vind dat je zo vaak en zo lang zo dicht bij jezelf bent gebleven en gewoon je grenzen aan bent blijven geven! Echt petje af, wat een energie moet dat gekost hebben, maar wat een goede wake-up call (hoop ik!) voor de behandelaars die over je grenzen hebben willen gaan. Ik hoop dat je deze keer wel weer het vertrouwen in je zorgverlener kunt vinden.
Overigens hoef je geen man te zijn voor een paternalistische houding, net zo min als dat je vrouw moet zijn om dat te ondergaan. Waar het om gaat is de hoger geplaatste in een hierarchische situatie die voor het collectief bepaald wat goed is/moet gebeuren. Probleem in deze is alleen dat het hier niet over de aanschaf van een blik erwtensoep gaat terwijl je liever tomatensoep had, het gaat over een lichaam waar tegen je wens in iets mee gebeurt. Als zoiets met intimiteit gebeurt snappen we ineens wél waarom dat niet wenselijk is. Het gaat niet om slimmer zijn dan de dokter, het gaat om het op zn minst betrokken worden bij de dingen die over jou/jouw lichaam gaan, om zelf keuzes kunnen maken etcetera.
en zodoende is ook de vergelijking met een prinsesje een beetje krom, want juist zij worden doorgaans geleefd etc.
Kolere zeg. Ik zal de moedermaffia wel weer over me heenkrijgen, vanwege de toon, want inhoud boeit natuurlijk niet in dit soort zaken. Maar man/vrouw wat ben ik hier allergisch voor. En dan en passant een hele beroepsgroep die met de beste bedoelingen keihard voor al die bevallende vrouwen staat te werken in de hoek zetten. Impliciet, want je moet het bij jezelf houden natuurlijk.... nee, die gynaecoloog heeft voor niets 12 jaar gestudeerd. Je mutsenclubje weet het echt wel beter.... je mag best assertief zijn, moet je zelfs zijn.. maar dit soort internetdingen vind ik erg kwalijk. Vrouwen die behandelingen weigeren vanwege de emotie en daarmee wellicht zichzelf en hun kind schade berokkenen. Je wilt toch niet dat die door dit soort topics worden aangestoken? En zonder enige kennis achter een internetbevallingsgoeroe aanlopen?
Overigens TS; ik snap echt wel dat het niet prettig is om als soort van object door een behandeling geramd te worden. Welkom in een van de rijkste landen van de wereld. In andere landen krijg je gewoon een sjamaan aan je hutje. Heel invoelend, maar niet echt effectief.
Die behandelingen schort heus wel ens iets aan en wellicht kunnen de procedures beter, dat met name bij de VK, die veel lager is opgeleid. De wellicht wat zakelijkere gynaecoloog is er wel verdomd goed in, je in leven te houden. Dat gaat dat facebookclubje dus mooi niet doen.
Whatever...
je gaat hier echt compleet aan de essentie van de verhalen voorbij. Echt.quote:
[..]
Natuurlijk is het klote als men niet goed naar je luistert, maar jezus, maak je dan verder echt niets mee in je leven dat je zo reageert? Ach kusje kroel. Arme meid. Je moet in de zorg inderdaad assertief zijn, overal. Maar de manier waarop..
Kolere zeg. Ik zal de moedermaffia wel weer over me heenkrijgen, vanwege de toon, want inhoud boeit natuurlijk niet in dit soort zaken. Maar man/vrouw wat ben ik hier allergisch voor. En dan en passant een hele beroepsgroep die met de beste bedoelingen keihard voor al die bevallende vrouwen staat te werken in de hoek zetten. Impliciet, want je moet het bij jezelf houden natuurlijk.... nee, die gynaecoloog heeft voor niets 12 jaar gestudeerd. Je mutsenclubje weet het echt wel beter.... je mag best assertief zijn, moet je zelfs zijn.. maar dit soort internetdingen vind ik erg kwalijk. Vrouwen die behandelingen weigeren vanwege de emotie en daarmee wellicht zichzelf en hun kind schade berokkenen. Je wilt toch niet dat die door dit soort topics worden aangestoken? En zonder enige kennis achter een internetbevallingsgoeroe aanlopen?
Overigens TS; ik snap echt wel dat het niet prettig is om als soort van object door een behandeling geramd te worden. Welkom in een van de rijkste landen van de wereld. In andere landen krijg je gewoon een sjamaan aan je hutje. Heel invoelend, maar niet echt effectief.
Die behandelingen schort heus wel ens iets aan en wellicht kunnen de procedures beter, dat met name bij de VK, die veel lager is opgeleid. De wellicht wat zakelijkere gynaecoloog is er wel verdomd goed in, je in leven te houden. Dat gaat dat facebookclubje dus mooi niet doen.
disclaimer
Soms lukt het niet om goed te registeren met een doppler (bv bij gevorderde bevallig, overgewicht), en dan is zo'n elektrode de enige manier om te kijken hoe het met de baby gaat.quote:
[..]
In welk geval is een schedelelektrode noodzakelijk dan? Een doppler is wat meer moeite idd, maar levert toch dezelfde informatie?
En in de meeste gevallen is een continue meting ook niet nodig, maar heeft je baby een hoger risico op zuurstoftekort dan is het toch fijn om continue te weten hoe het met de baby gaat zodat er ingegrepen kan worden als de baby het te moeilijk heeft.
Shine bright like a diamond.
Misschien.quote:
[..]
je gaat hier echt compleet aan de essentie van de verhalen voorbij. Echt.
Eigenlijk wilde ik niet eens reageren, want ik weet toch wel hoe het gaat. Gelovigen zullen toch wel blijven geloven. En de Omerta in 'oud' is sowieso dat je met de wolven moet meehuilen (moeders) en anders ben je onfatsoenlijk en paternalistisch en weetikhet. En daar reageer ik inderdaad nogal allergisch op.
Maar ik moest toch even genoemd hebben dat het soms ronduit gevaarlijk is om je te laten meeslepen in half kwakzalverige internetclubjes mbt medische zaken. Vergeet het verder maar, ik wens iedereen een fijne bevalling en goede gezondheid.
Whatever...
Ik denk dat het zoals met alles de toon is die de muziek maakt. Vol in de aanval in een subforum waar je nooit post is vragen om bepaalde reacties. Om het dan maar op het achterlijke subforum en de domme huismutsen te gooien is natuurlijk gewoon een zwaktebod van jewelste
disclaimer
Het is heel gevaarlijk om blind te vertrouwen op de kundigheid van anderen. Met in jezelf en je eigen kunnen vertrouwen bereik je uiteindelijk zoveel meer.
Ik heb wel wat vaker gereageerd, maar het gaat vrijwel altijd zo. Maakt verder niet uit. Ik ben al weg hier.quote:
Ik denk dat het zoals met alles de toon is die de muziek maakt. Vol in de aanval in een subforum waar je nooit post is vragen om bepaalde reacties. Om het dan maar op het achterlijke subforum en de domme huismutsen te gooien is natuurlijk gewoon een zwaktebod van jewelste
Whatever...
Het probleem zit hem denk ik vooral op het snijvlak wanneer de zorgverlener medisch aansprakelijk kan worden gesteld als er iets niet goed gaat. Want dan staat moeders natuurlijk wel vooraan om de zorgverlener aan te klagen vanwege hun 'falen'.quote:
Je gaat wel een beetje voorbij aan het issue. Fantastisch toch, dat het goed liep en dat je geholpen bent waar nodig? Heel fijn dat je dat ervaren hebt. Dat bekrachtigt je ongetwijfeld ook weer in deze zwangerschap.
Waar het om gaat is dat zwangeren regelmatig het gevoel hebben geen regie meer te hebben over hun eigen kind en lijf en dat wel willen. Het gaat niet om zo min mogelijk zorg of behandelingen, het gaat om zelf in staat te zijn om keuzes te maken en dat sámen met een zorgverlener te kunnen doen.
Drop drop drop drop drop drop drop!!!! DROP!!! drop drop drop drop !!
Het is naïef om te denken dat medische leken het beter weten dan medisch onderlegd personeel. Zo kunnen we nog wel even door ruziën.quote:
Het is heel gevaarlijk om blind te vertrouwen op de kundigheid van anderen. Met in jezelf en je eigen kunnen vertrouwen bereik je uiteindelijk zoveel meer.
Drop drop drop drop drop drop drop!!!! DROP!!! drop drop drop drop !!
Mja, ik denk niet dat we het eens gaan worden.quote:
[..]
Natuurlijk is het klote als men niet goed naar je luistert, maar jezus, maak je dan verder echt niets mee in je leven dat je zo reageert? Ach kusje kroel. Arme meid. Je moet in de zorg inderdaad assertief zijn, overal. Maar de manier waarop..
Kolere zeg. Ik zal de moedermaffia wel weer over me heenkrijgen, vanwege de toon, want inhoud boeit natuurlijk niet in dit soort zaken. Maar man/vrouw wat ben ik hier allergisch voor. En dan en passant een hele beroepsgroep die met de beste bedoelingen keihard voor al die bevallende vrouwen staat te werken in de hoek zetten. Impliciet, want je moet het bij jezelf houden natuurlijk.... nee, die gynaecoloog heeft voor niets 12 jaar gestudeerd. Je mutsenclubje weet het echt wel beter.... je mag best assertief zijn, moet je zelfs zijn.. maar dit soort internetdingen vind ik erg kwalijk. Vrouwen die behandelingen weigeren vanwege de emotie en daarmee wellicht zichzelf en hun kind schade berokkenen. Je wilt toch niet dat die door dit soort topics worden aangestoken? En zonder enige kennis achter een internetbevallingsgoeroe aanlopen?
Overigens TS; ik snap echt wel dat het niet prettig is om als soort van object door een behandeling geramd te worden. Welkom in een van de rijkste landen van de wereld. In andere landen krijg je gewoon een sjamaan aan je hutje. Heel invoelend, maar niet echt effectief.
Die behandelingen schort heus wel ens iets aan en wellicht kunnen de procedures beter, dat met name bij de VK, die veel lager is opgeleid. De wellicht wat zakelijkere gynaecoloog is er wel verdomd goed in, je in leven te houden. Dat gaat dat facebookclubje dus mooi niet doen.
Maar wellicht stelt het je enigszins gerust dat er, naar ik heb begrepen, ook gynaecologen lid zijn van het betreffende facebookclubje
En zakelijk of niet, enig invoelend vermogen kan geen kwaad vind ik. Het is niet of/of, een medicus kan ook oog hebben voor de wensen en behoeften van de patiënt. In geval van acute crisis is er vaak geen tijd om uitleg te geven en moet je als arts natuurlijk doeltreffend handelen en gewoon doen wat nodig is. Maar gelukkig is dat slechts in een heel beperkt aantal gevallen echt van toepassing. Ik heb bij mijn hele bevalling verder geen gynaecoloog gezien of gehoord, die was er alleen om van tevoren en na afloop de cijfers te beoordelen en te beslissen wat er moet gebeuren (o.a. bloeddrukverlagers, die niet nodig waren. Later inleiden, wat niet nodig was. Niet naar huis, wat wel kon. Antibiotica slikken, die niet nodig was). Nogmaals, in geval van echte nood en problemen; ja. Doen wat nodig is, geen tijd voor uitleg en nuance. Maar in gevallen zoals de mijne is de botte bijl echt niet nodig en vind ik dat dat anders zou kunnen en moeten.
Maar zoals ik al zei, ik denk niet dat we het eens zullen worden
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
De zorg is vooral lopende band werk. De luxe van iedereen zijn persoonlijke wensen of eisen voor de volledige 100% te vervullen is er helaas niet, zonder afbreuk te willen doen aan je verhaal, want ik begrijp je standpunt ook wel.quote:
[..]
Mja, ik denk niet dat we het eens gaan worden.
Maar wellicht stelt het je enigszins gerust dat er, naar ik heb begrepen, ook gynaecologen lid zijn van het betreffende facebookclubje
En zakelijk of niet, enig invoelend vermogen kan geen kwaad vind ik. Het is niet of/of, een medicus kan ook oog hebben voor de wensen en behoeften van de patiënt. In geval van acute crisis is er vaak geen tijd om uitleg te geven en moet je als arts natuurlijk doeltreffend handelen en gewoon doen wat nodig is. Maar gelukkig is dat slechts in een heel beperkt aantal gevallen echt van toepassing. Ik heb bij mijn hele bevalling verder geen gynaecoloog gezien of gehoord, die was er alleen om van tevoren en na afloop de cijfers te beoordelen en te beslissen wat er moet gebeuren (o.a. bloeddrukverlagers, die niet nodig waren. Later inleiden, wat niet nodig was. Niet naar huis, wat wel kon. Antibiotica slikken, die niet nodig was). Nogmaals, in geval van echte nood en problemen; ja. Doen wat nodig is, geen tijd voor uitleg en nuance. Maar in gevallen zoals de mijne is de botte bijl echt niet nodig en vind ik dat dat anders zou kunnen en moeten.
Maar zoals ik al zei, ik denk niet dat we het eens zullen worden
Drop drop drop drop drop drop drop!!!! DROP!!! drop drop drop drop !!
Deze discussie wordt niet alleen onder leken gevoerd, maar volgens mij (en de verloskundigen die hier in dit topic meeposten mogen me corrigeren als ik het fout heb) is het gesprek hierover ook gaande in het beroepsveld van verloskundigen en gynaecologen. Een half jaar geleden keek ik bijvoorbeeld deze gespreksavond terug, waarin vooral verloskundigen en gynaecologen aan het woord waren.quote:
En dan en passant een hele beroepsgroep die met de beste bedoelingen keihard voor al die bevallende vrouwen staat te werken in de hoek zetten. Impliciet, want je moet het bij jezelf houden natuurlijk.... nee, die gynaecoloog heeft voor niets 12 jaar gestudeerd. Je mutsenclubje weet het echt wel beter.... je mag best assertief zijn, moet je zelfs zijn.. maar dit soort internetdingen vind ik erg kwalijk. Vrouwen die behandelingen weigeren vanwege de emotie en daarmee wellicht zichzelf en hun kind schade berokkenen. Je wilt toch niet dat die door dit soort topics worden aangestoken? En zonder enige kennis achter een internetbevallingsgoeroe aanlopen?
Ik denk dat er twee dingen door elkaar heen lopen nu. Enerzijds de bevallende vrouw die zich niet gehoord voelt en daardoor een onprettig gevoel heeft over gehouden aan haar bevalling, en dit in de toekomst anders wil. En anderzijds de trend die ik ook her en der zie: om alles wat maar riekt naar medisch handelen bij voorbaat af te schrijven. En dat laatste, daar krijg ik ook oprecht de kriebels van. Letterlijk, ik vind het eng.quote:
[..]
Misschien.
Eigenlijk wilde ik niet eens reageren, want ik weet toch wel hoe het gaat. Gelovigen zullen toch wel blijven geloven. En de Omerta in 'oud' is sowieso dat je met de wolven moet meehuilen (moeders) en anders ben je onfatsoenlijk en paternalistisch en weetikhet. En daar reageer ik inderdaad nogal allergisch op.
Maar ik moest toch even genoemd hebben dat het soms ronduit gevaarlijk is om je te laten meeslepen in half kwakzalverige internetclubjes mbt medische zaken. Vergeet het verder maar, ik wens iedereen een fijne bevalling en goede gezondheid.
Elke vrouw heeft het recht op een droombevalling, dat staat los van het feit dat er anderen sterven in hutjes in Verweggistan omdat de zorg daar niet optimaal is. De zorg is hier fantastisch, en daar kun je heel blij mee zijn maar tegelijkertijd ook kritisch op. Het gaat om jouw lichaam, jouw kind, heel slim om niet alles klakkeloos aan te nemen. Dat gezegd hebbende, ik zie echt de laatste tijd te vaak vrouwen die honend doen over medische handelingen, alsof alles bij voorbaat al niet nodig is en de zorgverlener daarmee standaard 'het vertrouwen in het zwangere lichaam ondermijnt'. Ja weet je, een zwanger lichaam doet het soms gewoon niet naar behoren, en ik denk dat het goed is dat er protocollen zijn om risico's uit te sluiten. De keus dient al-tijd bij de vrouw te liggen, en tragisch genoeg wordt dat echt niet genoeg duidelijk gemaakt door de betrokkenen.
Worden de protocollen te streng nageleefd? Misschien. Moet een zwangere daar last van hebben? Niet perse, als de zorgverlener bewust bezig is met hoe hij zaken voorlegt en communiceert. En dáár zit in het verhaal van TS de pijn, en ik kan me die pijn zo goed voorstellen.
Mijn laatste zwangerschap eindigde hels, echt zo slecht als je je maar voor kan stellen, maar ik heb de mooiste bevalling ooit gehad. Omdat ik in alles voelde dat mijn wens centraal stond, en als je als zorgverlener een vrouw dát gevoel kan geven terwijl ze aan bed gekluisterd is op de IC, aan allerlei apparaten, dan heb je het wel goed begrepen. Ik wil maar zeggen: het zijn niet perse de randvoorwaarden die bepalen hoe een vrouw een bevalling ervaart, als wel het team mensen dat aan haar zijde staat. Dus dat TS op zoek gaat naar een fijn team waar zij goed mee door een deur kan, is echt alleen maar wijs te noemen.
Een verloskundige weet bij een thuisbevalling toch ook hoe het met de baby gaat ook al is de bevalling vergevorderd? Die gebruikt toch echt geen elektrode. En volgens mij kan het zuurstofgehalte niet worden gemeten met een elektrode maar alleen met zo'n krasje en dat zou ik ook niet weigeren. Ik wil alleen niet dat er een veertje in het hoofd van m'n kind wordt gedraaid uit gemakzucht terwijl er prima alternatieven zijn.quote:
[..]
Soms lukt het niet om goed te registeren met een doppler (bv bij gevorderde bevallig, overgewicht), en dan is zo'n elektrode de enige manier om te kijken hoe het met de baby gaat.
En in de meeste gevallen is een continue meting ook niet nodig, maar heeft je baby een hoger risico op zuurstoftekort dan is het toch fijn om continue te weten hoe het met de baby gaat zodat er ingegrepen kan worden als de baby het te moeilijk heeft.
Je verwoordt het mooi LE, dat is het idd., die communicatie en het recht op een keuze. Als ik zou geloven dat alle medische zaken onzin of onnodig waren dan was ik niet aan mn opleiding begonnen en had k mn diensten wel via marktplaats aangeboden (big-registratie schmig-registratie ). Maar juist die communicatie en het o zo belangrijke informed consent wordt zo ontzettend vaak aan de kant geschoven.
). Maar juist die communicatie en het o zo belangrijke informed consent wordt zo ontzettend vaak aan de kant geschoven.
:)
Ik had bij m'n bevalling die banden idd, maar thuis gebruikt een vk toch gewoon dat losse apparaatje van de controle? Die bedoel ik iigquote:
Dot, bedoel je met Doppler gewoon een ctg of iets anders?
Goede post idd!
Niet alleen thuisquote:
[..]
Ik had bij m'n bevalling die banden idd, maar thuis gebruikt een vk toch gewoon dat losse apparaatje van de controle? Die bedoel ik iig
Goede post idd!
ook als iemand poliklinisch bevalt met een verloskundige wordt een doppler/doptone gebruikt.
:)
Oh ja. Ik kan me best wat situaties voorstellen waarbij je toch die continue monitoring wil (en om nu van een verpleegkundige te verlangen om urenlang die doppler op je buik te houden.. lijkt me ook niet echt haalbaarquote:
[..]
Ik had bij m'n bevalling die banden idd, maar thuis gebruikt een vk toch gewoon dat losse apparaatje van de controle? Die bedoel ik iig
Goede post idd!
) Bij een te vlak ctg bijvoorbeeld, je wil niet alleen weten of het hartje klopt maar ook hóe het precies klopt. Dat vlak ctg was hier een teken van foetale nood overigens, dus ik was echt dolblij met die electrode want die banden vingen zijn hartslag steeds niet op.Needless to say zijn er vast zat situaties waarbij je prima zonder kan idd
Bij mij pikte de buikband geen hartslag op van mijn baby (en toen hij dit wel deed viel hij continu weg). Ik heb in de ontsluitingsfase heel lang de elektrode geweigerd (want doe normaal - niks aan de hand), maar toen mijn bevalling stagneerde en uitliep op een persfase van bijna tweeënhalf uur is hij er wel gekomen. En terecht, want dat was op dat moment door de positie van mijn kind in het geboortekanaal en de duur van de bevalling echt het enige adequate alternatief.quote:
[..]
Een verloskundige weet bij een thuisbevalling toch ook hoe het met de baby gaat ook al is de bevalling vergevorderd? Die gebruikt toch echt geen elektrode. En volgens mij kan het zuurstofgehalte niet worden gemeten met een elektrode maar alleen met zo'n krasje en dat zou ik ook niet weigeren. Ik wil alleen niet dat er een veertje in het hoofd van m'n kind wordt gedraaid uit gemakzucht terwijl er prima alternatieven zijn.
En verder - bevallen is geen dwang en zou ook geen dwang moeten zijn. Het zou in mijn visie veel meer een proces moeten zijn van coachen en begeleiden, waarbij het uitgangspunt is dat het lijf het zelf kan, ténzij de situatie anders uitwijst. Dat 'niet omdat het moet, maar omdat het kan' beleid is echt flauwekul en beschadigt mensen. De machteloosheid in een situatie waarin je toch al zo kwetsbaar bent en dat ménsen dan ook nog allerlei dingen gaan doen met je lijf die eng zijn en pijn doen en gevolgen hebben enz enz zónder uitleg en aandacht voor de voorliggende casus vind ik absurd (spoedsituaties daargelaten). Alle hulpmiddelen zijn waardevol, mits passend ingezet.
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Ja, dan is het niet handig nee. Al had ik zo'n lieve verpleegkundige dat ze dat vast had gedaanquote:
[..]
Oh ja. Ik kan me best wat situaties voorstellen waarbij je toch die continue monitoring wil (en om nu van een verpleegkundige te verlangen om urenlang die doppler op je buik te houden.. lijkt me ook niet echt haalbaar
Needless to say zijn er vast zat situaties waarbij je prima zonder kan idd
Maar bij mij hield die elektrode er steeds mee op en hij schoot er herhaaldelijk af waardoor ik uiteindelijk banden en een elektrode had terwijl m'n kind het prima deed. Ik denk zelfs dat als ik bij een vk was bevallen dat de knip dan onnodig was geweest, want die had me waarschijnlijk wel van m'n rug afgehaald en op een kruk gezet ofzo. Dat komt dus ook in m'n plan voor deze keer, eerst andere houdingen proberen en daarna mag je de pomp pakken.
Ik heb de uitslagen van een onderzoek, gedaan onder vrouwen met HELLP, en de cijfers zijn schrikbarend: 80% geeft aan geen inspraak te hebben gehad in haar eigen behandeling.. Ik vind het geen wonder dat PTSS extra vaak voorkomt bij deze groep vrouwen.quote:
Je verwoordt het mooi LE, dat is het idd., die communicatie en het recht op een keuze. Als ik zou geloven dat alle medische zaken onzin of onnodig waren dan was ik niet aan mn opleiding begonnen en had k mn diensten wel via marktplaats aangeboden (big-registratie schmig-registratie
Jullie (met name ook LE) verwoordden het echt precies zoals ik er ook over denk 
Van tevoren alle medische zaken weigeren of overmatig denigrerend of sceptisch zijn wat betreft alle geboortezorg is ook niet mijn insteek, helemaal niet. Alle medische hulp van tevoren afwijzen en alleen maar lekker in je blootje in het maanlicht dansend de oergodin in jezelf proberen vinden is ook niet mijn kopje thee. Ik ben me er echt bewust van dat er veel fout kan gaan en dat goede controle en een professionele hulpverlener essentieel zijn. Maar ingrepen zouden enkel gedaan moeten worden als ze ook echt nodig zijn. Preventief of voor de zekerheid iemands geslachtsdeel verminken door er een schaar in te zetten (om maar even een lekker grafisch voorbeeld te noemen), of medicatie willen toedienen die helemaal niet nodig is vind ik gewoon niet ok en daar wil ik niet aan mee werken.
Van tevoren alle medische zaken weigeren of overmatig denigrerend of sceptisch zijn wat betreft alle geboortezorg is ook niet mijn insteek, helemaal niet. Alle medische hulp van tevoren afwijzen en alleen maar lekker in je blootje in het maanlicht dansend de oergodin in jezelf proberen vinden is ook niet mijn kopje thee. Ik ben me er echt bewust van dat er veel fout kan gaan en dat goede controle en een professionele hulpverlener essentieel zijn. Maar ingrepen zouden enkel gedaan moeten worden als ze ook echt nodig zijn. Preventief of voor de zekerheid iemands geslachtsdeel verminken door er een schaar in te zetten (om maar even een lekker grafisch voorbeeld te noemen), of medicatie willen toedienen die helemaal niet nodig is vind ik gewoon niet ok en daar wil ik niet aan mee werken.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Ja, heel goed verwoord, L-E. . Al denk ik niet dat je 'recht hebt' op een droombevalling. Je hebt in het leven nergens recht op, helaas. Het valt niet af te dwingen of op te eisen. Maar goed, hoef ik juist jou niet te vertellen, het is meer denk ik dat je iedereen een droombevalling (zover mogelijk) gunt.
Ik denk dat wat in dit topic wordt aangekaart een soort uitwas is juist van de goede medische zorg die wij hebben in dit land. Dat is een enorme luxe inderdaad, maar je kunt er wel degelijk ook in doorslaan. Voor mij is het verhaal van SQ daarin heel typerend. Verder is het topic met bevallingsverhalen ook vrij veelzeggend vaak, helaas. Als ik de verhalen daar lees dan vind ik ook dat er wel veel wordt ingeleid, dat er snel naar weeopwekkers wordt gegrepen en dat er in het algemeen bij een medische bevalling wel weinig geduld wordt getoond en dat de natuur daardoor niet z'n gang kan gaan. En dat is volgens mij ook het punt in dit topic: een bevalling is in principe een volkomen natuurlijk proces. Waar je ook vertrouwen in mag hebben. Als je als mens/vrouw vertrouwen verliest in je eigen lijf (mede doordat andere mensen, artsen zelfs, weinig vertrouwen in je lijken te hebben..), bij zoiets precairs als een kind op de wereld zetten, dan is dat enorm ingrijpend. Het gaat over zelfbeeld, zelfvertrouwen, eigenwaarde. Dat is allemaal gekoppeld aan die lichamelijk integriteit. Dus loop je daar krassen in op dan is dat niet niets.
. Al denk ik niet dat je 'recht hebt' op een droombevalling. Je hebt in het leven nergens recht op, helaas. Het valt niet af te dwingen of op te eisen. Maar goed, hoef ik juist jou niet te vertellen, het is meer denk ik dat je iedereen een droombevalling (zover mogelijk) gunt. Ik denk dat wat in dit topic wordt aangekaart een soort uitwas is juist van de goede medische zorg die wij hebben in dit land. Dat is een enorme luxe inderdaad, maar je kunt er wel degelijk ook in doorslaan. Voor mij is het verhaal van SQ daarin heel typerend. Verder is het topic met bevallingsverhalen ook vrij veelzeggend vaak, helaas. Als ik de verhalen daar lees dan vind ik ook dat er wel veel wordt ingeleid, dat er snel naar weeopwekkers wordt gegrepen en dat er in het algemeen bij een medische bevalling wel weinig geduld wordt getoond en dat de natuur daardoor niet z'n gang kan gaan. En dat is volgens mij ook het punt in dit topic: een bevalling is in principe een volkomen natuurlijk proces. Waar je ook vertrouwen in mag hebben. Als je als mens/vrouw vertrouwen verliest in je eigen lijf (mede doordat andere mensen, artsen zelfs, weinig vertrouwen in je lijken te hebben..), bij zoiets precairs als een kind op de wereld zetten, dan is dat enorm ingrijpend. Het gaat over zelfbeeld, zelfvertrouwen, eigenwaarde. Dat is allemaal gekoppeld aan die lichamelijk integriteit. Dus loop je daar krassen in op dan is dat niet niets.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Nee, ze meten af en toe, maar niet continu. Maar als je thuis bevalt is ook niet nodig omdat de verwachting is dat de bevalling gewoon normaal verloopt.quote:
[..]
Een verloskundige weet bij een thuisbevalling toch ook hoe het met de baby gaat ook al is de bevalling vergevorderd? Die gebruikt toch echt geen elektrode. En volgens mij kan het zuurstofgehalte niet worden gemeten met een elektrode maar alleen met zo'n krasje en dat zou ik ook niet weigeren. Ik wil alleen niet dat er een veertje in het hoofd van m'n kind wordt gedraaid uit gemakzucht terwijl er prima alternatieven zijn.
Met zo'n elektrode kun je zien of de baby het moeilijk heeft (hartslag daalt), zo'n krasje doen ze om te kijken of de baby schade heeft opgelopen (met name hoe de zuurgraad van het bloed is) en dus om te bepalen of de baby direct gehaald moet worden of toch nog afgewacht kan worden.
Shine bright like a diamond.
En toch is een normale basic bevalling in het ziekenhuis ook iets waar ze je dat ding bij door de strot duwen.. En dat vind ik heel jammer..quote:
Maar als je thuis bevalt is ook niet nodig omdat de verwachting is dat de bevalling gewoon normaal verloopt.
Ik was al 2 keer bevallen zonder enige moeite en shit en toch moest het.. zonder enige reden
Toen onze mop een mopje was,
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Was ze aardig om te zien;
Nu bromt zij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Zou een doula juist niet handig zijn in zo'n situatie? De verloskundige/gyn doet het medische werk, maar verliest daar soms uit het oog dat er echt een mens op tafel ligt die wat inspraak zou wensen. De barende vrouw is zo onder de indruk van alles en druk met de bevalling ( ). Zou een doula dan niet het best vanaf ze zijlijn de boel in de gaten kunnen houden?
Mijn eerste bevalling was een drama, er was ook geen keuze om te overleggen. Ingestuurd ivm hyperventilatie. In het ziekenhuis werd niet echt geluisterd, eerste bevalling dus zal wel lang duren, ik zat in een weeenstorm van 4-10 in 5 kwartier. Als de ziekenhuis verloskundige dan weg loopt, terwijl je de hartslag weg ziet dippen tijdens de persweeen, en er staan 5 minuten later 5 serieuze medici in je kamer; dan doen ze maar even hun ding om te zorgen dat het goed afloopt. Waar ik daar vooral moeite mee had was het verhaal rond krijgen. Wat gebeurde er nou eigenlijk, waarom gebeurde het, had het anders gekund. Bij het nagesprek met de gyn kreeg ik daar ook niet de ruimte voor (zelf nog niet 100% toen). De week erna bij de VK wel veel duidelijk gekregen. Ze was er niet bij geweest, maar kon wel dingen verduidelijken. Met dat verhaal, de papieren van het ziekenhuis en kraamzorg kon ik een goed beeld krijgen. Dat hielp heel erg..
Bij de tweede heb ik wel het verhaal van de eerste meegenomen. Maar omdat ik het gevoel van de eerste al een plek had kunnen geven zag ik niet tegen de tweede op. Mijn motto was "als ik die eerste bevalling overleefde, dan overleef ik elke bevalling".. De tweede ging gelukkig van een leien dakje. Wel heftig met weer zo'n weeenstorm van 5 kwartier. Maar in principe ging het goed. Dat gaf me wel een soort rust over bevallen en mijn lijf. Het kan gewoon.
Maar bij de tweede ging het gewoon rustig en kon dat ook. De vk was er, maar had een stagiaire mee die ze alles uitlegde. Ideaal, want zo hoorde ik ook alles uitgelegd worden. En mijn wens dat de stagiaire alleen keek werd netjes gerespecteerd.
Misschien dat een doula die extra informatie ook kan geven, zodat je ook echt een bewuste keuze kunt maken.. Al zou het fijn zijn als de vk/gyn dit zelf kan doen..
). Zou een doula dan niet het best vanaf ze zijlijn de boel in de gaten kunnen houden? Mijn eerste bevalling was een drama, er was ook geen keuze om te overleggen. Ingestuurd ivm hyperventilatie. In het ziekenhuis werd niet echt geluisterd, eerste bevalling dus zal wel lang duren, ik zat in een weeenstorm van 4-10 in 5 kwartier. Als de ziekenhuis verloskundige dan weg loopt, terwijl je de hartslag weg ziet dippen tijdens de persweeen, en er staan 5 minuten later 5 serieuze medici in je kamer; dan doen ze maar even hun ding om te zorgen dat het goed afloopt. Waar ik daar vooral moeite mee had was het verhaal rond krijgen. Wat gebeurde er nou eigenlijk, waarom gebeurde het, had het anders gekund. Bij het nagesprek met de gyn kreeg ik daar ook niet de ruimte voor (zelf nog niet 100% toen). De week erna bij de VK wel veel duidelijk gekregen. Ze was er niet bij geweest, maar kon wel dingen verduidelijken. Met dat verhaal, de papieren van het ziekenhuis en kraamzorg kon ik een goed beeld krijgen. Dat hielp heel erg..
Bij de tweede heb ik wel het verhaal van de eerste meegenomen. Maar omdat ik het gevoel van de eerste al een plek had kunnen geven zag ik niet tegen de tweede op. Mijn motto was "als ik die eerste bevalling overleefde, dan overleef ik elke bevalling".. De tweede ging gelukkig van een leien dakje. Wel heftig met weer zo'n weeenstorm van 5 kwartier. Maar in principe ging het goed. Dat gaf me wel een soort rust over bevallen en mijn lijf. Het kan gewoon.
Maar bij de tweede ging het gewoon rustig en kon dat ook. De vk was er, maar had een stagiaire mee die ze alles uitlegde. Ideaal, want zo hoorde ik ook alles uitgelegd worden. En mijn wens dat de stagiaire alleen keek werd netjes gerespecteerd.
Misschien dat een doula die extra informatie ook kan geven, zodat je ook echt een bewuste keuze kunt maken.. Al zou het fijn zijn als de vk/gyn dit zelf kan doen..
Update: inmiddels heb ik een afspraak gemaakt met een verloskundige, wiens naam ik via een verloskundige van de geboortebeweging-FBgroep (die zelf helaas geen plek had) heb doorgekregen. Ze heeft een eenmans(vrouws)praktijk, dus een erg kort lijntje, en volgende week donderdag komt ze hier thuis om kennis te maken. Ik heb haar net ruim een half uur aan de telefoon gehad en gepraat over hoe ik er in sta en hoe zij werkt, en ik heb er een goed gevoel bij!
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Wat vinden jullie hiervan dan?
quote:Rechters en artsen: gedwongen keizersnede moet mogelijk zijn
Zwangere vrouwen moeten in uitzonderingsgevallen kunnen worden gedwongen tot een keizersnede, bepleit een groep artsen en rechters. Als een baby dreigt te overlijden door een natuurlijke bevalling, zou de arts via een kort geding een keizersnede moeten kunnen afdwingen.
Dat schrijven twee artsen en twee kinderrechters vandaag in vakblad Medisch Contact. Nu kunnen artsen een patiënt niet verplichten tot een medische behandeling, tenzij iemand wilsonbekwaam is. Het voorstel breekt met dit wettelijke principe.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Bwaah, lastig. Ik snap de gedachtengang achter zo'n besluit wel hoor. En ben er dus ook niet per definitie op tegen. Maar het laat natuurlijk veel ruimte voor interpretatie.
disclaimer
NEE. Gewoon nee. Ik vind dat je toerekeningsvatbare mensen hun recht op zelfbeschikking niet - nooit - mag afnemen.
En ja, iemand die gelooft in de natuur en daarmee zichzelf of haar kind in gevaar brengt, kan nog steeds gewoon toerekeningsvatbaar zijn. Want het gaat om het creëren van nieuw leven: zo moeilijk, zo uniek dat we het niet kunnen controleren. Dat willen we wel, maar dat kan niet.
Overigens, Miss_Isis: gefeliciteerd! Ik hoop dat deze vk kan bieden wat je zoekt.
Mijn zwangerschap, bevalling en wensen waren grotendeels gelijk aan de jouwe - en de manier waarop er over mijn grenzen is gegaan ook. Ik heb er wel een trauma aan overgehouden, niet alleen mentaal. Je gevoel van eigenwaarde is zo belangrijk... Ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest en je een prachtige zwangerschap en bevalling toewensen.
En ja, iemand die gelooft in de natuur en daarmee zichzelf of haar kind in gevaar brengt, kan nog steeds gewoon toerekeningsvatbaar zijn. Want het gaat om het creëren van nieuw leven: zo moeilijk, zo uniek dat we het niet kunnen controleren. Dat willen we wel, maar dat kan niet.
Overigens, Miss_Isis: gefeliciteerd! Ik hoop dat deze vk kan bieden wat je zoekt.
Mijn zwangerschap, bevalling en wensen waren grotendeels gelijk aan de jouwe - en de manier waarop er over mijn grenzen is gegaan ook. Ik heb er wel een trauma aan overgehouden, niet alleen mentaal. Je gevoel van eigenwaarde is zo belangrijk... Ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest en je een prachtige zwangerschap en bevalling toewensen.
Home is where the O+ is...
Ben het met je eens, Cwen. Ik vind het een zeer vrouwonvriendelijk standpunt van deze rechters/artsen. Als zwangere vrouw heb je net zoveel recht op zelfbeschikking als een niet-zwangere. Het kind zit nu eenmaal in jouw lichaam en daar heb jij zeggenschap over. Zoals een vrouw ook kan kiezen voor een abortus, ook al zijn andere mensen het daar niet mee eens.
Een andere groep artsen noemde het: 'een gevaarlijke oplossing voor een niet-bestaand probleem.' Dit soort gevallen, waarbij een vrouw koste wat het kost geen keizersnede wil, komen echt maar heel zelden voor.
Een andere groep artsen noemde het: 'een gevaarlijke oplossing voor een niet-bestaand probleem.' Dit soort gevallen, waarbij een vrouw koste wat het kost geen keizersnede wil, komen echt maar heel zelden voor.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Maar het gaat niet alleen maar om de vrouw, vind ik. Het gaat natuurlijk ook om het leven van haar kind. En in echt levensbedreigende situaties kan ik wel begrijpen dat een andere keuze gemaakt moet worden.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
disclaimer
+1.quote:
Maar het gaat niet alleen maar om de vrouw, vind ik. Het gaat natuurlijk ook om het leven van haar kind. En in echt levensbedreigende situaties kan ik wel begrijpen dat een andere keuze gemaakt moet worden.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
Maar wie is er verantwoordelijk voor een kind? De ouders.quote:
Maar het gaat niet alleen maar om de vrouw, vind ik. Het gaat natuurlijk ook om het leven van haar kind. En in echt levensbedreigende situaties kan ik wel begrijpen dat een andere keuze gemaakt moet worden.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
Dus als ik er willens en wetens voor kies een behandeling niet te ondergaan en het kindje in gevaar breng, is dat nog steeds mijn verantwoordelijkheid. Niet die van een ander.
Ik heb deze discussie met 41+4 letterlijk in het zh met de gyn gevoerd.
"Als je je niet laat inleiden, kan je straks ziek worden."
"Dan is dat mijn verantwoordelijkheid."
"Maar dan kan je kindje overlijden."
"Dan is dat nog steeds mijn keuze."
Echt, ik word weer kwaad als ik eraan terugdenk. Mijn lijf, mijn kind, mijn keuze - en ja, mijn schuld als het fout gaat.
Daar moet je dan ook eerlijk in zijn: niet de artsen achteraf verwijten dat er niet is ingegrepen ofzo.
Home is where the O+ is...
Dat lijkt me niet helemaal juist, qua denkwijze. Immers, als jij als moeder denkt dat een kind beter af is als het niet meer leeft ben je even hard strafbaar voor moord als je daar naar handelt.quote:
[..]
Maar wie is er verantwoordelijk voor een kind? De ouders.
Dus als ik er willens en wetens voor kies een behandeling niet te ondergaan en het kindje in gevaar breng, is dat nog steeds mijn verantwoordelijkheid. Niet die van een ander.
Ik heb deze discussie met 41+4 letterlijk in het zh met de gyn gevoerd.
"Als je je niet laat inleiden, kan je straks ziek worden."
"Dan is dat mijn verantwoordelijkheid."
"Maar dan kan je kindje overlijden."
"Dan is dat nog steeds mijn keuze."
Echt, ik word weer kwaad als ik eraan terugdenk. Mijn lijf, mijn kind, mijn keuze - en ja, mijn schuld als het fout gaat.
Er zitten in mijn ogen grenzen aan tot waar jij, als ouder, daar over kan bepalen.
disclaimer
En dit is dus een lastige. Want hoe vaak gaat dat wel niet mis?quote:
Daar moet je dan ook eerlijk in zijn: niet de artsen achteraf verwijten dat er niet is ingegrepen ofzo.
disclaimer
Een ongeboren kind is geen rechtspersoon, een zwangere wel. Ik vind het heel gevaarlijke uitspraken, heb ze al eerder gehoord. Het is een glijdende schaal, want vanaf wanneer heeft een foetus dan rechten? En wanneer gaan die boven de rechten van de zwangere? Bij welke termijn? Bij welk ziektebeeld? Wat voor implicaties heeft dat op zwangerschapsafbrekingen? Gaat dit alleen op voor zwangeren? Of kun je straks ook gedwongen worden geopereerd aan een tumor in je knie?
Nee, zeer slecht idee en heel gevaarlijk zelfs voor de zelfbeschikking van zwangeren.
Nee, zeer slecht idee en heel gevaarlijk zelfs voor de zelfbeschikking van zwangeren.
Niet dat je denkt dat een kind beter af is als het dood is! Nee, als je écht de natuur z'n gang wil laten gaan of je lichaam de kans geven of omdat je erin gelooft dat God bepaalt, bijvoorbeeld...quote:
[..]
Dat lijkt me niet helemaal juist, qua denkwijze. Immers, als jij als moeder denkt dat een kind beter af is als het niet meer leeft ben je even hard strafbaar voor moord als je daar naar handelt.
Er zitten in mijn ogen grenzen aan tot waar jij, als ouder, daar over kan bepalen.
Daar moet m.i. niet aan getornd worden. Die mensen willen ook het beste, alleen is hun zienswijze anders.
Home is where the O+ is...
Volgens mij hebben jullie eerder al uitgebreid kunnen lezen dat ik echt tegen onnodig medisch ingrijpen ben. Absoluut.
Maar dit specifieke voorbeeld heeft het over levensbedreigende situaties. En ja, ik vind dat andere koek. Ik vind dat geen gevaarlijk idioot denkpatroon.
Maar daarin verschillen we dan duidelijk van mening
Maar dit specifieke voorbeeld heeft het over levensbedreigende situaties. En ja, ik vind dat andere koek. Ik vind dat geen gevaarlijk idioot denkpatroon.
Maar daarin verschillen we dan duidelijk van mening
disclaimer
Tja, dat weet ik niet. Maar dat vind ik niet eerlijk dan: wil je zelf die verantwoordelijkheid, néém 'm dan.quote:
[..]
En dit is dus een lastige. Want hoe vaak gaat dat wel niet mis?
Helaas werkt dat niet altijd zo, dat weet ik. Maar ik vind dat als je zo sterk ergens voor staat, je ook zo sterk moet zijn om je eigen aandeel onder ogen te zien.
Home is where the O+ is...
Waarom vind je dat?quote:
Volgens mij hebben jullie eerder al uitgebreid kunnen lezen dat ik echt tegen onnodig medisch ingrijpen ben. Absoluut.
Maar dit specifieke voorbeeld heeft het over levensbedreigende situaties. En ja, ik vind dat andere koek. Ik vind dat geen gevaarlijk idioot denkpatroon.
Maar daarin verschillen we dan duidelijk van mening
Home is where the O+ is...
Ja, dat begrijp ik. Maar ik benieuwd naar de redenatie erachter. Waarom heeft voor jou een nieuw leven altijd 'voorrang'? Wie zijn volgens jou dan eindverantwoordelijk voor een kind? Wat maakt, dat je een ouder te ver zou vinden gaan in zijn/haar overuiging?quote:
Omdat ik geloof in het redden van dat leven.
Ik ben heel benieuwd, wil altijd graag andere kanten van een verhaal ook zien.
Home is where the O+ is...
+1 op SQ. In die paar gevallen dat het weigeren van een keizersnede betekent dat een kindje zal overlijden, vind ik dat het leven van dat kind gered moet worden. Dan maar buiten de wil van de moeder om. Dat vind ik geen onnodig medisch ingrijpen, dat vind ik de plicht van een arts.
Maar ik vind bijv. ook dat vaccinaties verplicht zouden moeten worden en dat kinderen (reeds geboren) die gered kunnen worden door een bloedtransfusie ook buiten eventuele weigering van hun ouders om behandeld moeten kunnen worden.
Heb in een paar Jehova-gezinnen kinderen zien overlijden aan aandoeningen waar dat met de moderne medische kennis niet nodig was geweest. Dat zal ik nooit vergeten .
Maar ik vind bijv. ook dat vaccinaties verplicht zouden moeten worden en dat kinderen (reeds geboren) die gered kunnen worden door een bloedtransfusie ook buiten eventuele weigering van hun ouders om behandeld moeten kunnen worden.
Heb in een paar Jehova-gezinnen kinderen zien overlijden aan aandoeningen waar dat met de moderne medische kennis niet nodig was geweest. Dat zal ik nooit vergeten
.
Ik zeg niet dat het áltijd voorrang heeft. Maar ik denk wel dat artsen en specialisten ook heel veel goed werk doen. En dat ook artsen en specialisten de risico's dus soms beter kunnen inschatten dan de patiënt.quote:
[..]
Ja, dat begrijp ik. Maar ik benieuwd naar de redenatie erachter. Waarom heeft voor jou een nieuw leven altijd 'voorrang'? Wie zijn volgens jou dan eindverantwoordelijk voor een kind? Wat maakt, dat je een ouder te ver zou vinden gaan in zijn/haar overuiging?
Ik ben heel benieuwd, wil altijd graag andere kanten van een verhaal ook zien.
Daarmee zeg ik dus nadrukkelijk niét dat de arts altijd de patiënt mag of moet overrulen. Maar dat je het ook niet allemaal maar weg moet wuiven onder het mom van zelfbeschikkingsrecht.
En je zegt wel dat wie A zegt ook B moet zeggen, en dat ben ik met je eens, maar gebeurt dat ook écht? Wat als het toch helemaal fout afloopt? Ga je dan niet tóch een schuldige zoeken?
Ben je in een panieksituatie in staat om de gevolgen van je keuze écht te overzien, als patient? Ik denk het namelijk niet. Ook al heb je er van te voren nog zo goed over nagedacht, als dat ineens realiteit wordt, kun je daar heel anders over gaan denken.
Ik heb het dus over echte, zeldzame situaties waarbij elke seconde telt. Waarbij er naar alle waarschijnlijkheid paniek is. En waarbij iemand vanuit een puur professioneel oogpunt waarschijnlijk de betere beslissing kan nemen.
disclaimer
Je kan als arts via de rechter een verzoek indienen om ouders tijdelijk uit het ouderlijk macht te laten zetten om een levensreddende behandeling uit te voeren. Het is niet makkelijk, verre van, maar wel mogelijk.quote:
+1 op SQ. In die paar gevallen dat het weigeren van een keizersnede betekent dat een kindje zal overlijden, vind ik dat het leven van dat kind gered moet worden. Dan maar buiten de wil van de moeder om. Dat vind ik geen onnodig medisch ingrijpen, dat vind ik de plicht van een arts.
Maar ik vind bijv. ook dat vaccinaties verplicht zouden moeten worden en dat kinderen (reeds geboren) die gered kunnen worden door een bloedtransfusie ook buiten eventuele weigering van hun ouders om behandeld moeten kunnen worden.
Heb in een paar Jehova-gezinnen kinderen zien overlijden aan aandoeningen waar dat met de moderne medische kennis niet nodig was geweest. Dat zal ik nooit vergeten
Verder ben ik het eens met jou en SQ
Vanwege de rekbare begrippen die WupWup noemt, vind ik het een slecht idee. Ook vanuit het verschil in opvatting bij artsen wanneer een behandeling medisch noodzakelijk is.
Een ander punt is dat je risico krijgt op zorgmijding. Een zwangere vrouw die weet dat zij gedwongen kan worden tot een bepaalde behandeling, zou medische hulp uit de weg kunnen gaan. Denk aan een unassisted childbirth, terwijl als de vrouw in het ziekenhuis een vaginale baring probeert wel alle hulp om zich heen heeft en zich mogelijk tijdens de baring nog bedenkt. Het kunnen dwingen tot een bepaalde behandeling zou daardoor juist meer schade kunnen opleveren. Verder nog te zwijgen over de vertrouwensbreuk tussen arts en patiënt. Het vertrouwen en respect van de vrouw kan geschaad zijn als de arts een juridische procedure begint tegen de vrouw.
Verder vraag ik me af of bij een dergelijk dreigende situatie voldoende gelegenheid is voor de rechter om de casus te onderzoeken en bijvoorbeeld een second opinion te vragen van een andere deskundige. Het gaat om een niet terug te draaien ingreep, dus gedegen onderzoek lijkt me wel van belang.
Vanuit de kant van de zorgverlener snap ik het belangenconflict absoluut. Maar ik vind dat de grens moet liggen bij het gesprek, waarbij eventueel een medisch psycholoog kan worden ingeschakeld. Ook morele druk vind ik tot op zekere hoogte geoorloofd, maar dan moet de situatie ook wel echt aanleiding daartoe geven, bijvoorbeeld een zeer slecht CTG. Wat Cwen benoemt, vind ik immoreel. Risico's benoemen moet, maar niet op iemands gevoel inspelen terwijl er nog niets aan de hand is. Ik heb een dergelijk gesprek al gehad over een fictieve tweede zwangerschap. Dat ik willens en wetens risico's neem voor het ongeboren kind als ik mij niet laat inleiden, terwijl het risico op een herhaal-complicatie volgens studies tussen 12% en 17% ligt. En als deze complicatie optreedt hoeft dat niet eens gevolgen te hebben voor moeder en/of kind.
[ Bericht 1% gewijzigd door Mariposas op 13-01-2016 16:21:52 ]
Een ander punt is dat je risico krijgt op zorgmijding. Een zwangere vrouw die weet dat zij gedwongen kan worden tot een bepaalde behandeling, zou medische hulp uit de weg kunnen gaan. Denk aan een unassisted childbirth, terwijl als de vrouw in het ziekenhuis een vaginale baring probeert wel alle hulp om zich heen heeft en zich mogelijk tijdens de baring nog bedenkt. Het kunnen dwingen tot een bepaalde behandeling zou daardoor juist meer schade kunnen opleveren. Verder nog te zwijgen over de vertrouwensbreuk tussen arts en patiënt. Het vertrouwen en respect van de vrouw kan geschaad zijn als de arts een juridische procedure begint tegen de vrouw.
Verder vraag ik me af of bij een dergelijk dreigende situatie voldoende gelegenheid is voor de rechter om de casus te onderzoeken en bijvoorbeeld een second opinion te vragen van een andere deskundige. Het gaat om een niet terug te draaien ingreep, dus gedegen onderzoek lijkt me wel van belang.
Vanuit de kant van de zorgverlener snap ik het belangenconflict absoluut. Maar ik vind dat de grens moet liggen bij het gesprek, waarbij eventueel een medisch psycholoog kan worden ingeschakeld. Ook morele druk vind ik tot op zekere hoogte geoorloofd, maar dan moet de situatie ook wel echt aanleiding daartoe geven, bijvoorbeeld een zeer slecht CTG. Wat Cwen benoemt, vind ik immoreel. Risico's benoemen moet, maar niet op iemands gevoel inspelen terwijl er nog niets aan de hand is. Ik heb een dergelijk gesprek al gehad over een fictieve tweede zwangerschap. Dat ik willens en wetens risico's neem voor het ongeboren kind als ik mij niet laat inleiden, terwijl het risico op een herhaal-complicatie volgens studies tussen 12% en 17% ligt. En als deze complicatie optreedt hoeft dat niet eens gevolgen te hebben voor moeder en/of kind.
[ Bericht 1% gewijzigd door Mariposas op 13-01-2016 16:21:52 ]
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
De vrouw maakt toch sowieso al keuzes voor het kind? Of het nu (levend) geboren wordt of niet. Ervoor, tijdens en erna.quote:
Maar het gaat niet alleen maar om de vrouw, vind ik. Het gaat natuurlijk ook om het leven van haar kind. En in echt levensbedreigende situaties kan ik wel begrijpen dat een andere keuze gemaakt moet worden.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
Ik ben er op tegen als iemand een weloverwogen keuze kan maken en de gevolgen met volle verstand kan overzien.
Maar wie kan dat?
Het meisje dat een hersenbloeding kreeg, in coma ligt maar van te voren had gezegd dat ze geen inleiding wou?
Maar wie kan dat?
Het meisje dat een hersenbloeding kreeg, in coma ligt maar van te voren had gezegd dat ze geen inleiding wou?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Het verstandelijke beperkte meisjeSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Een Jehova gezin?
Dat meisje van gisteravond bij vier handen op een buik?
Waar leg je de grens......
Wilsonbekwaam ben je niet zo snel. Daar zijn vrij duidelijke richtlijnen voor. Criteria zijn bijvoorbeeld dat de patiënt begrijpt wat de gevolgen zijn van zijn besluit, dat de patiënt de informatie begrijpt en zijn keuze kenbaar kan maken. Bovengenoemde voorbeelden zou ik zeker niet wilsonbekwaam zien.
Edit: ik las even de spoilers niet maar uk bedoelde de jehova en het meisje uit 4 handen op 1 buik
[ Bericht 14% gewijzigd door Mariposas op 13-01-2016 15:06:31 ]
Edit: ik las even de spoilers niet maar uk bedoelde de jehova en het meisje uit 4 handen op 1 buik
[ Bericht 14% gewijzigd door Mariposas op 13-01-2016 15:06:31 ]
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Het meisje dat in coma ligt wel, zij kan op dat moment geen besluit nemen en is dus wilsonbekwaam. In het geval van een verstandelijke beperking betreedt je een grijs gebied. Ik ken de blog en vindt haar niet in staat te besluiten.
Maar goed, ik begreepdat het om wilsbekwame personen gaat. Moeten we mensen dan tegen zichzelf beschermen?
Maar goed, ik begreepdat het om wilsbekwame personen gaat. Moeten we mensen dan tegen zichzelf beschermen?
Home is where the O+ is...
de NVOG heeft zich er inmiddels al over uitgesproken ook. Gelukkig.
De gevallen waarin vrouwen én echt willens en wetens een sectio weigeren én waarin het 100% zeker is dat het kind zal overlijden indien geen sectio zijn echt echt uitermate zeldzaam en rechtvaardigen niet een nieuwe wet hiervoor imho.
Het gaat overigens om 1 arts, 1 aios en 1 rechter die hier voor pleiten, maar ze hebben nu nogal agressief de media gezocht. Ze hebben hun plannen recent gepresenteerd op een congres voor perinatale zorg en daar werd het niet erg enthousiast ontvangen. De arts werkt vaak met ernstig verslaafde vrouwen of vrouwen met psychische issues enz enz. De doelgroep dus. Die nog net wel wilsbekwaam is maar daar is wel alles mee gezegd zeg maar. Dat is inderdaad een uiterst lastige situatie. Maar het probleem met dit voorstel is dat je een algemene oplossing gaat bieden, bij wet nota bene, voor een héle kleine groep. Maar die wet is vervolgens wel toepasbaar ook op alle andere zwangeren. De eerste paar sectio's zullen onder die wet ongetwijfeld uiterst zorgvuldig gebeuren, maar daarna is het maar de vraag.quote:Beroepsgroep gynaecologen tegen gedwongen keizersnede
De Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) is tegen een gedwongen keizersnede, zoals die wordt bepleit door een groep artsen en rechters in een artikel in Medisch Contact. Hiervoor zijn meerdere redenen aan te geven.
Voor het uitvoeren van een keizersnede is ‘Informed consent' van de zwangere nodig. Als gynaecologen tegen de wens van de zwangere handelen, schaden zij de vertrouwensrelatie met de patiënte en bestaat er een kans dat de patiënte zich aan de verloskundige zorg zal onttrekken.
Verder zijn er op dit moment geen juridische mogelijkheden om onder dwang een keizersnede uit te voeren in het belang van het kind. Een gynaecoloog kan in een dergelijke situatie alleen een gedwongen keizersnede uitvoeren als de vrouw wilsonbekwaam is en zij ernstig nadeel zou ondervinden van een negatieve afloop van de zwangerschap. Gelet op de ernstige inbreuk op de lichamelijke integriteit die een gynaecoloog voor een keizersnede moet plegen, is uiterste terughoudendheid daarbij op zijn plaats.
Bij de gynaecoloog ligt daarom de taak om de vrouw ervan te overtuigen dat een keizersnede in haar belang én dat van het kind is. De NVOG realiseert zich wel dat deze situatie voor de behandelaar uitermate lastig kan zijn. De gynaecoloog zal altijd zijn/haar uiterste best doen om samen met de zwangere een beslissing te nemen. Soms is dat een uitdaging, vrijwel altijd lukt het.
De gevallen waarin vrouwen én echt willens en wetens een sectio weigeren én waarin het 100% zeker is dat het kind zal overlijden indien geen sectio zijn echt echt uitermate zeldzaam en rechtvaardigen niet een nieuwe wet hiervoor imho.
:)
Een jaar geleden had ik dit topic geopend, ik wil nog even de afloop laten weten
Ik heb uiteindelijk een super fijne verloskundige gevonden, een fijne (hoewel op het eind best zware) zwangerschap gehad met veel vertrouwen in mijn lijf en een minimum aan controles, ik heb bewust geen extra controles opgezocht in het ziekenhuis, en uiteindelijk ben ik met 40w2d bevallen.
De bevalling was thuis in de badkamer (op mijn knieën). Ik werd om half 4 's nachts wakker omdat ik buikpijn had, uurtje later waren het duidelijk weeën en belden we de verloskundige en ging ik in bad. Daar braken mijn vliezen op een gegeven moment, om 6u was de verloskundige er, een goed uur later ging ik uit bad en kreeg ik persweeën, om half 8 werd mijn peuter wakker en snel door de kraamverzorgster naar beneden vervoerd ('is mijn mama aan het bevallen? Oh. Maar waarom moet papa daar dan ook bij zijn??') en een kwartiertje later was baby er
Hij was een flinke 5045 gram en ruim 57 centimeter, maar ik ben vrijwel helemaal hands off bevallen met maar 1x toucheren op mijn verzoek, vol vertrouwen, heb verder geen enkele ingreep gehad (schade was 2 kleine hechtinkjes), en ik kijk er met een super goed gevoel op terug, alsof ik echt een prestatie heb geleverd.
En inmiddels is de prestatie een flinke jongen van 4,5 maand en bijna 9 kilo en hij doet het hartstikke goed
Ik heb uiteindelijk een super fijne verloskundige gevonden, een fijne (hoewel op het eind best zware) zwangerschap gehad met veel vertrouwen in mijn lijf en een minimum aan controles, ik heb bewust geen extra controles opgezocht in het ziekenhuis, en uiteindelijk ben ik met 40w2d bevallen.
De bevalling was thuis in de badkamer (op mijn knieën). Ik werd om half 4 's nachts wakker omdat ik buikpijn had, uurtje later waren het duidelijk weeën en belden we de verloskundige en ging ik in bad. Daar braken mijn vliezen op een gegeven moment, om 6u was de verloskundige er, een goed uur later ging ik uit bad en kreeg ik persweeën, om half 8 werd mijn peuter wakker en snel door de kraamverzorgster naar beneden vervoerd ('is mijn mama aan het bevallen? Oh. Maar waarom moet papa daar dan ook bij zijn??') en een kwartiertje later was baby er
Hij was een flinke 5045 gram en ruim 57 centimeter, maar ik ben vrijwel helemaal hands off bevallen met maar 1x toucheren op mijn verzoek, vol vertrouwen, heb verder geen enkele ingreep gehad (schade was 2 kleine hechtinkjes), en ik kijk er met een super goed gevoel op terug, alsof ik echt een prestatie heb geleverd.
En inmiddels is de prestatie een flinke jongen van 4,5 maand en bijna 9 kilo en hij doet het hartstikke goed
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Wat fijn om te horen, een verhaal dat vertrouwen geeft! Gefeliciteerd nog
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Gefeliciteerd! Wat fijn dat je goede begeleiding hebt gevonden en er dit keer zo positief op terugkijkt.
Ik snap de frustratie van TS, maar ik moet echt met Brighteyes meegaan hierin. Ze zouden maar iets cruciaals hebben gemist, dan hebben zij een rechtzaak aan de broek.quote:
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Noot noot.
Bedankt Lemijn
En ik ben ook heel blij dat jij me toen toegevoegd hebt bij de geboorte beweging, vond (en vind) het echt fijn daar rond te lezen en dat heeft me ook echt nog meer vertrouwen gegeven in mijn gevoel en beslissing. Dus nogmaals bedankt daarvoor!
Ja, ik ben er echt heel blij mee. Elke keer dat ik terug denk heb ik een soort 'yes! Ik kan dingen!' gevoel :pquote:
Gefeliciteerd! Wat fijn dat je goede begeleiding hebt gevonden en er dit keer zo positief op terugkijkt.
En ik ben ook heel blij dat jij me toen toegevoegd hebt bij de geboorte beweging, vond (en vind) het echt fijn daar rond te lezen en dat heeft me ook echt nog meer vertrouwen gegeven in mijn gevoel en beslissing. Dus nogmaals bedankt daarvoor!
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Ik moest een zin in de OP even twee keer lezen, dacht dat je je bevalbad moest delen met iemand.
Noot noot.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |