SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nouja, een enorm lang verhaal dus eigenlijk. Maar wat ik bedoel te illustreren, het voelde voor mij alsof ik contant moest vechten om te kunnen doen waar ik me goed bij voelde. Wat lang niet altijd lukte, want Het Protocol schreef X voor, en daar had ik aan te voldoen. Natuurlijk vind ik de veiligheid en gezondheid van mijn baby het allerbelangrijkste, maar op de 2e plek zou ik toch graag mijn eigen welzijn en geluk willen hebben staan en niet Het Protocol en/of het gemak van de hulpverleners.
Ik had vaak het gevoel dat een beslissing niet alleen op harde feiten werd gebaseerd maar vooral op (kleine) kansen, en dat mijn gevoel of mijn lichaam er niet toe deed. Dat wil ik deze keer anders. Ik wil kunnen doen waar ik me zelf prettig bij voel (mits veilig, natuurlijk) en ik wil vertrouwen kunnen hebben in mijn lichaam en in hoe ik me voel. En ik wil dat mijn hulpverlener daar ook vertrouwen in heeft, en mij eerlijke en onafhankelijke voorlichting geeft en niet uit angst of vanwege Het Protocol mijn wensen, behoeftes en gevoelens aan de kant schuift.
Nu de eigenlijke vraag, waar vind ik zo'n verloskundige? Wie heeft er hier ervaring met (een beetje) tegen de stroom in en van de gebaande paden af gaan? Ik zoek geen 'zweven-in-je-aura, met-je-blote-voeten-dansen-in-het-maanlicht' typje en ook geen 'heb vertrouwen in de Heere' typ. Gewoon een eerlijke, nuchtere verloskundige die vertrouwen in mij durft te hebben en waar ik op mijn beurt ook vertrouwen in kan hebben, dat zij het beste met mijn baby en mij voor heeft. Ik vrees dat ik dit niet kan vinden bij de verloskundigen waar ik bij mijn eerste zwangerschap was. Maar waar dan wel? Ik heb zelfs al gedacht aan helemaal zonder verloskundige bevallen, maar dat vind ik wel erg ver gaan. En ik wil bv wel graag een termijnecho en SEO, om te weten waar ik aan toe ben. Een NIPT zou ik ook wel willen, maar de rest van het 'standaard' onderzoek hoeft van mij dan weer niet zo nodig. Ik wil liever beoordeeld worden op hoe ik me voel dan op welke cijfers er uit een bepaald onderzoek rollen (en waar ik bang ben dat een hulpverlener zich op blind gaat staren, waarbij hoe ik me voel er ineens niet meer toe doet omdat je volgens uitslag X toch echt afwijkend bent).
Wie heeft aan- of afraders, hoe kan ik zo iemand of zo'n praktijk vinden? Ik zou graag een thuisbevalling willen maar ook een poliklinische bevalling zie ik best als een mogelijkheid mocht dat nodig zijn. Maar dan wel graag tegemoetkomend aan mijn wensen (en dus bv een bevalbad, wat ik deze keer echt heel graag wil, en niet vastgeketend hoeven liggen aan een CTG). Dit is, als alles goed is/gaat, waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap en ik wil zo graag dat ik deze zonder constant te hoeven knokken voor mijn gevoel kan doorstaan....
Oh ja, dit speelt zich af in de regio Twente. Misschien handig als iemand een tip heeft
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!
Hof v Twente. Echt niets tegen hen verder hoor, waren aardige vrouwen en voor zover ik kan beoordelen ook goed in hun werkquote:Op maandag 4 januari 2016 14:31 schreef VintageGirl het volgende:
Bij welke verlos liep je? Ik kom uit dezelfde regio als jij
Nu je dat zo zegt denk ik dat je wel een punt hebt ja.... Het was wel voornamelijk het ziekenhuis en het handelen van de gyns en klinisch verloskundigen daar waar ik moeite mee had. Maar ik voelde me door het verplichte doorsturen naar de gyn (op iets wat imo echt een lullig/klein dingetje was) wel erg teleurgesteld in mijn verloskundigen. Eenmaal in het ziekenhuis heb je toch ineens veel minder mogelijkheden en vrijheden. Ik denk dat ik voornamelijk bang ben om weer voor iets 'kleins' doorgestuurd te worden, terwijl ik zou willen dat er gewoon afgegaan wordt op hoe ik me voel. En ik ben bang dat als ik niet mee wil werken aan allerlei verplichte onderzoeken ze me niet willen helpenquote:Op maandag 4 januari 2016 14:33 schreef Kyara het volgende:
Zo te lezen zit joue probleem meer bij het ziekenhuis en de gynaecologen daar dan bij je vk. Heb je jouw ervaringen nog met de vk besproken in de kraamweek of tijdens nacontrole?
Bedankt voor de tipquote:Op maandag 4 januari 2016 14:46 schreef JufMariska het volgende:
Heel algemene tip: ik ben begeleid door een 1-op-1-vk, dat heb ik als ontzettend fijn ervaren. 1 aanspreekpunt, zij kent me door en door.
Opzich een goede tip, maar toch wel wat lastig als ik ze niet kan vindenquote:Op maandag 4 januari 2016 17:17 schreef Morretje het volgende:
Ik weet dat er op facebook een "geboortebeweging"-groep is. Die is echter geheim en besloten, dus die kun je zo niet vinden... Maar ik denk wel dat je daar iemand kunt vinden die mee wil gaan in je wensen.
Daar heb ik wel even aan gedacht jaquote:En anders is een doula misschien een goed idee? Die kan dan voor jou en je wensen opkomen, scheelt jezelf de strijd tijdens de bevalling.
Oh, ik wil je zeker niet bang maken of zo hoorquote:Op maandag 4 januari 2016 18:15 schreef Unihipili het volgende:
Oh dit wil ik volgen, ik woon in regio Twente en dit is PRECIES waar ik bang voor ben. Je wensen komen erg overeen met die van mij. Dank voor het delen, jammerlijk dat het zo moest gaan. Wil dit graag zelf ook voorkomen. Heb al slechte ervaringen met de gyns hier dus wekt geen vertrouwen (los van zwangerschap).
Ken dat bureau niet:-) maar natuurlijk zou ik niks zeggen als ik ze wel kende;-). Bij mijn eerste bevalling liep het ook niet zoals ik het voor ogen had... Behoorlijke traumatische bevalling (inleiding ). Ik ga het deze keer wel anders aanpakken, zit ook bij een andere verloskundige dit keer. Maar ik moet zeggen dat het ziekenhuis gewoon niet zo goed gehandeld ( en geluisterd) heeft de vorige keer.quote:Op maandag 4 januari 2016 17:01 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Hof v Twente. Echt niets tegen hen verder hoor, waren aardige vrouwen en voor zover ik kan beoordelen ook goed in hun werkMaar ik heb niet het gevoel dat zij kunnen bieden wat ik zoek.
[..]
Nu je dat zo zegt denk ik dat je wel een punt hebt ja.... Het was wel voornamelijk het ziekenhuis en het handelen van de gyns en klinisch verloskundigen daar waar ik moeite mee had. Maar ik voelde me door het verplichte doorsturen naar de gyn (op iets wat imo echt een lullig/klein dingetje was) wel erg teleurgesteld in mijn verloskundigen. Eenmaal in het ziekenhuis heb je toch ineens veel minder mogelijkheden en vrijheden. Ik denk dat ik voornamelijk bang ben om weer voor iets 'kleins' doorgestuurd te worden, terwijl ik zou willen dat er gewoon afgegaan wordt op hoe ik me voel. En ik ben bang dat als ik niet mee wil werken aan allerlei verplichte onderzoeken ze me niet willen helpen![]()
Tijdens de kraamweek heb ik het trouwens niet aangekaart, ik was eigenlijk vrij overdondert en dacht een beetje dat het zo hoorde ofzo? Ik stond er ook niet zo bij stil dat ik aan had kunnen geven dat ik bepaalde zaken als (erg) vervelend heb ervarenIk was vooral heel blij dat ik overal af was en eindelijk zelf kon doen en laten wat ik wilde. Pas later dacht ik er meer over na, en nu ik opnieuw zwanger ben merk ik eigenlijk pas hoe erg ik ervan overtuigd ben dat ik het deze keer anders wil doen.
[..]
Bedankt voor de tipIk denk dat dat inderdaad ook al anders is dan een praktijk, dan heb je denk ik ook meer een persoonlijke band en zo. Ik heb hier in de buurt nog geen één op één verloskundige gevonden wel een knuffelen-met-bomen-aura-masseren-en-helder-voelen-typje
maar dat is niet echt mijn ding (en die zat op >1u afstand en werd ook niet vergoed door mn verzekering
)
Een bevalling is geen mooie fijne droomervaring. Er moet een kind uit en in vroeger tijden gingen er veel vrouwen en kinderen dood tijdens een bevalling.quote:Op maandag 4 januari 2016 18:40 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Oh, ik wil je zeker niet bang maken of zo hoorHet klinkt misschien ook wel erger dan het daadwerkelijk was; opzich ben ik namelijk wel heel snel en voorspoedig herstelt, had eigenlijk geen klachten, en heb ik ook trauma's of wat dan ook opgelopen gelukkig
Nog een bevalling op die manier zou ik best overleven. Maar ik zou er niet tevreden op terug kunnen kijken als een mooie/fijne ervaring, en dat zou ik toch wel heel graag willen deze keer.
Aardig paternalistisch gedachtegoed. Heel veel medische interventies zijn voorzichtigsheidsbeleid, met name in de geboortezorg. Overigens kan een arts van alles willen en vinden, maar informed content is áltijd nodig. Als een arts zijn patiënt niet kan 'overtuigen' van de noodzaak van een behandeling, is die noodzaak er wellicht niet zo. Het is een zeer goede zaak om vraagtekens te zetten bij interventies. En als die vraagtekens niet beantwoord kunnen worden, zou ik de vraagtekens verplaatsen naar de kunde van de zorgverlener.quote:Op maandag 4 januari 2016 22:40 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Een bevalling is geen mooie fijne droomervaring. Er moet een kind uit en in vroeger tijden gingen er veel vrouwen en kinderen dood tijdens een bevalling.
Kortom; een serieuze zaak. Prima om na te denken wat je wilt en je wensen aan te geven, maar denk je echt dat jij het zoveel beter weet?
als je hellp hebt/krijgt piep je wel anders. Kort gezegd; beetje nuchter aub. Ze hebben het achteraf gezien goed gedaan, wellicht wat 'overgereageerd' in jouw geval.
En ook een bevallingsplan; leuk, maar als een arts jouw kind graag wil monitoren wegens mogelijk complicaties gaat hij toch zo'n electrode willen gebruiken. Ben je dan en domme doos als je zelf op allerlei vage gronden dat niet wil. Net zoiets als al die mensen die denken dat alles wat natuurlijk is, gezond is. In veel gevallen is de natuur aardig dodelijk en keihard...
Vervelend dat je je niet fijn behandeld voelde. Iets om direct aan te geven lijkt me en eventueel een andere arts te vragen. Maar zelf bedenken vooraf welke behandeling je nodig acht... dat lijkt me niet handig.
Prima, maar vooraf zonder eigen medische kennis bepalen dat je absoluut geen electrode wilt... dat vind ik pas dom.quote:Op maandag 4 januari 2016 22:50 schreef WupWup het volgende:
[..]
Aardig paternalistisch gedachtegoed. Heel veel medische interventies zijn voorzichtigsheidsbeleid, met name in de geboortezorg. Overigens kan een arts van alles willen en vinden, maar informed content is áltijd nodig. Als een arts zijn patiënt niet kan 'overtuigen' van de noodzaak van een behandeling, is die noodzaak er wellicht niet zo. Het is een zeer goede zaak om vraagtekens te zetten bij interventies. En als die vraagtekens niet beantwoord kunnen worden, zou ik de vraagtekens verplaatsen naar de kunde van de zorgverlener.
Ik weet echter uit ervaring dat het ook andersom kan. Bijvoorbeeld geen schedelelektrode willen wanneer het wel noodzakelijk is (en het alternatief; een sectio ook weigeren), en achteraf de gyn verwijten dat het kind een slechte start heeft. Tja.quote:Op maandag 4 januari 2016 22:50 schreef WupWup het volgende:
[..]
Aardig paternalistisch gedachtegoed. Heel veel medische interventies zijn voorzichtigsheidsbeleid, met name in de geboortezorg. Overigens kan een arts van alles willen en vinden, maar informed content is áltijd nodig. Als een arts zijn patiënt niet kan 'overtuigen' van de noodzaak van een behandeling, is die noodzaak er wellicht niet zo. Het is een zeer goede zaak om vraagtekens te zetten bij interventies. En als die vraagtekens niet beantwoord kunnen worden, zou ik de vraagtekens verplaatsen naar de kunde van de zorgverlener.
In welk geval is een schedelelektrode noodzakelijk dan? Een doppler is wat meer moeite idd, maar levert toch dezelfde informatie?quote:Op maandag 4 januari 2016 23:06 schreef June. het volgende:
[..]
Ik weet echter uit ervaring dat het ook andersom kan. Bijvoorbeeld geen schedelelektrode willen wanneer het wel noodzakelijk is (en het alternatief; een sectio ook weigeren), en achteraf de gyn verwijten dat het kind een slechte start heeft. Tja.
Maar belangrijkste is communicatie en al helemaal wanneer de bevalling anders verloopt dan je misschien had gewild. En soms gaat dit helaas niet goed.
Heb je achteraf nog met de gyn of verloskundige gesproken over waarom bepaalde keuzes gemaakt werden? Kan soms verhelderend zijn.
Natuurlijk niet, ik ben nooit bevallen. Maar ik heb er wel een paar meegemaakt en mag er best iets van vinden.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 08:08 schreef Mariposas het volgende:
Spanky, ik denk dat je de emotionele impact van een bevalling op een vrouw niet helemaal begrijpt. Wat ik snap, voor mannen is het meer een handeling.
Verder is het zo persoonlijk. Wat voor de één een horrorbevalling was, is voor de ander een prima bevalling.
Thanks voor de link! Heb even gekeken, maar de enige die min of meer in mijn buurt zit, is de hollistische vk in regio Zutphen (ong 40 minuten rijden). Haar had ik al eerder gevonden, maar ze leek mij, afgaand op haar site, eigenlijk wat te zweverig voor mijn smaakquote:Op maandag 4 januari 2016 20:41 schreef Mariposas het volgende:
Hier staan een aantal verloskundigen die een holistische benadering hebben: http://vrijegeboorte.blog(...)n-nederland.html?m=1
Verder is geen enkel onderzoek verplicht! Echoscopische screenings niet maar ook geen CTGs of schedelelectrodes tijdens de bevalling . Ook al wordt het gepresenteerd als dat het noodzakelijk is om de gezondheid van de baby te monitoren.
De vorige keer was ik bij het andere zkh hier in de regio, daar heb ik denk ik ook wel een aantekening in mijn dossier gekregenquote:Op maandag 4 januari 2016 22:17 schreef AwayTL het volgende:
Wat vervelend dat het allemaal niet zo gelopen is als je zou willen. Als ik je verhaal zo lees is het inderdaad het ziekenhuis wat niet heeft geluisterd. Wat dat betreft ben ik wel een beetje 'bang' dat ons oh zo mooie Oosten daar wel debet aan is. Luisteren naar de dokter en braaf ja knikken is hier nog wel normaal. Ik heb ook als een malle moeten strijden om weer terug te mogen naar de vk, omdat er niks mis was met de groei van mijn tweede. (Helaas had ik langdurig gebroken vliezen, dus mijn thuisbevalling is niet door gegaan bij de tweede) .
De tips van de vk hierboven ga ik in mee, maar als je toch in het ziekenhuis 'moet'. Dan is het misschien wel een idee om het probleem zo direct als het maar kan op tafel te leggen en zeggen dat je je niet gehoord voelt/voelde de vorige keer en hoe jij samen met hun (eigenlijk gewoon zij) dit deze keer gaat voorkomen. Een plan gaan maken hoe zij er op gaan letten dat jouw wensen worden gerespecteerd. In het MST komt er dan iets bovenop je dossier (en er in iets van lastige patient ofzo) .
Bedankt voor de tip, ik heb ze even opgezocht en wat zij bieden spreekt mij inderdaad aan. Helaas is het qua afstand echt geen optie, maar iets dergelijks is wel wat ik zoekquote:Op maandag 4 januari 2016 22:22 schreef L-E het volgende:
Ik ken in de Randstad Vive vroedvrouwen: zij sluiten mooi aan bij je wensen. Qua afstand geen optie lijkt me, maar wellicht kunnen zij je iemand in de buurt aanraden?
Graag! Ik ga je DM'en!quote:Op maandag 4 januari 2016 22:30 schreef WupWup het volgende:
Och vrouw, wat een nare ervaringen. Het getuigt inderdaad van weinig respect en ook maar enige erkenning van je eigen autonomie. Je zou inderdaad eens je licht moeten opdoen bij de geboortebeweging! Als je wil, kan ik je toevoegen aan de facebookgroep (pm me dan ff).
Grappig dat je de vergelijking met een prinsesje trekt, ik zou mezelf eerder als nuchtere boerin omschrijven dan als prinses. En in die hoedanigheid heb ik toch ook genoeg geboortes gezien om te weten dat de natuur niet kusjekroel is, en dat een geboorte altijd een kantelmoment is waarop je inderdaad behoorlijk dicht bij de dood kunt komen. Ik ben echt een nuchter persoon, geloof het of niet. Ik weet hoe een bevalling gaat, en ik ben niet bang voor een beetje (of veel) bloed/zweet/tranen/kots/stront/slijm en pijn. Dat hoort er nou eenmaal bij, en daar heb ik geen geurkaarsjes en yogamuziek icm aromatherapie en voetreflexmassages bij nodig.quote:Op maandag 4 januari 2016 22:57 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Prima, maar vooraf zonder eigen medische kennis bepalen dat je absoluut geen electrode wilt... dat vind ik pas dom.
De Gynaecoloog kan net zo goed een vrouw zijn, dus patenralistisch? Het gaat erom dat je te maken hebt met een expert. Natuurlijk moet je voor jezelf opkomen, maar eerlijk gezegd klinkt dit als een jankverhaal waar het ziekenhuis niets verkeerds heeft gedaan, behalve dan de prinsessendroom van mevrouw niet uit hebben laten komen.
Zwanger zijn is geen ziekte, maar er is daadwerkelijk risico op serieuze complicaties. Daar reageert men inderdaad op. En in Nederland is dat ivm verloskundigen regelmatig niet optimaal tov landen waar alle bevallingen door artsen worden gedaan.
Hebben wel meer meisjes last van. Prinsessensyndroom. Alles moet maar leuk, lief, aardig. Prins op het witte paard, bevalling een droom, kind een geweldig liefje dat meteen doorslaapt. Word wakker zou ik zeggen. Geldt ook voor veel mannen overigens.
Dus nogmaal, vervelend dat TS zich niet prettig behandeld voelt, maar lijkt me zaak om resultaat, realiteit en gevoel ook enigzins te scheiden van elkaar. ga anders eens praten met iemand die een horrorbevalling heeft meegemaakt... dan ben je gewoon blij als iedereen gezond en enigzins ongeschonden de bevallingakamer verlaat.
Dit wil ook wel weten.. Voor mij was het de vorige keer echt een verschrikking.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 08:28 schreef Dot. het volgende:
In welk geval is een schedelelektrode noodzakelijk dan? Een doppler is wat meer moeite idd, maar levert toch dezelfde informatie?
Ik kan me voorstellen dat het wellicht wat stampvoetend overkwam, maar op dat moment voelde het ook zo. Alsof ik moest schreeuwen of stampvoeten (beide dingen die totaal niet bij mij passen, geloof het of niet) om gehoord te worden. En dan nog werd er niet geluisterd. Ik voelde me erg machteloos, en ik had geen zin om (nog meer) te slikken en weer door te gaan.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 13:58 schreef Brighteyes het volgende:
Nou ja, hi... hier een vrouw, twee keer bevallen en mijn haren gingen ook overeind staan, maar dan wel bij het stampvoetende verhaal in de OP.
Natuurlijk mag je eisen en wensen hebben, maar ik ga er nog altijd vanuit dat een vk en een arts dit soort dingen niet doen om je te pesten maar omdat ze het beste met jou en je kind voor hebben. Het is een judgment call en ik heb liever dat ze die wat aan de voorzichtige kant maken dan andersom. Jammer dan als dat betekent dat de waxinelichtjes uit moeten en de spotlight aan.
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Maar goed, ik ben over het algemeen sowieso van het 'even slikken en weer doorgaan' principe, dus ik kijk er misschien wat anders tegenaan. Ik vind in ieder geval niet dat de reacties van Spanky, zeker niet als zijn vrouw er exact zo over denkt, zomaar weggewoven moeten worden hoor. Ik herken me totaal niet in alle grootse termen waarmee er hier over de bevalling (en zwangerschappen trouwens) gesproken wordt. En zie dan dus ook het complete drama er niet van in.
Mja je mag toch wel ergens een mening over hebben. Hoef je niet af te wegen tegen anderen want het kan altijd erger en kindjes in Afrika enzoquote:Op dinsdag 5 januari 2016 14:02 schreef Miss_Isis het volgende:
En ja, vooral het gebrek aan erkenning vond ik erg vervelend. Maar ik lurk hier al langer en ben me er goed van bewust dat dit absoluut in het niet valt bij de vreselijke dingen die sommige moeders (ouders) hier mee hebben gemaakt. Ik heb ook eerlijk gezegd wel getwijfeld of het überhaupt wel iets is waar je om 'mag' vragen, of ik niet gewoon niet moet zeuren en blij moet zijn met wat ik allemaal heb (beetje wat Spanky zegt, zeg maar) omdat sommige anderen het zoveel erger hebben (gehad). Maar ik heb gewoon heel sterk het gevoel dat het anders (minder onprettig) moet kunnen, zonder gevaarlijk te zijn. Dus vandaar toch deze hulpvraag
Oh en dit, super herkenbaar. Er wordt zo vaak alleen maar gekeken naar cijfers, en als je ook maar ergens afwijkt wordt je direct behandelt als een tijdbom. Iedereen lijkt alleen maar rode vlaggen te zien, en hoe jij jezelf voelt (sterk, gezond, vol zelfvertrouwen) doet er niet toe want omdat uitslag X.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 10:53 schreef Stormqueen het volgende:
Nou inderdaad. En het feit dat je zelf vol vertrouwen bent, er geen enkele aanleiding is tot zorg, en je gewoon constant bang wordt gemaakt door allerhande behandelaars. Dus al je vertrouwen en zekerheid wordt uiteindelijk effectief de grond in geboord.
Ik ben niet tegen medisch ingrijpen. Ik ben wel tegen zinloos medisch ingrijpen. En ALLE ingrepen tijdens mijn zwangerschap waren onnodig ( driedubele glucosetest. Zes groeiecho's. Overgedragen aan de gynaecoloog. Inleiding met weeenopwekkers. Verplichte ziekenhuisbevalling. En nou vooruit, die electrode neem ik op de koop toe.) En waarom? Omdat ik wat overgewicht had.
Ingrijpen, prima. Maar doe het pas als 't echt moet ja.
Ja, dat was uiteindelijk ook mijn overweging om toch het topic te openen. Maar kan me wel voorstellen dat het voor de meelezende 'kindjes in Afrika' niet heel prettig is om te horen hoe ik klaag over dat ik een week spruitjes moest eten waar zo'n hekel aan heb, terwijl zij niets te eten hebben (om de metafoor maar even door te trekken).quote:Op dinsdag 5 januari 2016 15:17 schreef Unihipili het volgende:
[..]
Mja je mag toch wel ergens een mening over hebben. Hoef je niet af te wegen tegen anderen want het kan altijd erger en kindjes in Afrika enzo. Je hoeft je niet te excuseren.
Ja, dat denk ik zekerquote:Verder denk ik dat mocht er inderdaad iets mis zijn gegaan in het ziekenhuis krijgen zij de schuld 'want ze hebben niks gedaan'. Mogelijk speelt dat ook mee in hun handelen.
Mja, ik hoop eerlijk gezegd dat ik iets 'beters' kan vinden (en minder duurquote:En als iemand je te zweverig lijkt... Ik zou gewoon informeren. Ook over de kosten. En ja het kost dan misschien wat maar zo gaat dat nu eenmaal als je niet de standaard weg wil bewandelen. Niet-standaard kost nu eenmaal geld. Het is denk ik dat of genoegen nemen met de standaard gang van zaken (en hopen op iéts beter dan de vorige keer). Misschien kun je haar enkel 'voor erbij' hebben ofzo. Als een steun achter de hand. Ik weet niet hoe dat gaat en vast allerminst praktisch maar ja. Las wel op haar website dat er wegens de afstand soms sowieso een andere in de buurt wordt ingeschakeld. Anders een doula overwegen?
Disclaimer: ik ben nog nooit bevallen.
Tuurlijk hebben ze het beste met je voor. Uiteindelijk willen beide partijen dat: zonder al te veel kleerscheuren een kind op de wereld zetten. De manier hoe en waarop verschilt echter per partij.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 13:58 schreef Brighteyes het volgende:
Nou ja, hi... hier een vrouw, twee keer bevallen en mijn haren gingen ook overeind staan, maar dan wel bij het stampvoetende verhaal in de OP.
Natuurlijk mag je eisen en wensen hebben, maar ik ga er nog altijd vanuit dat een vk en een arts dit soort dingen niet doen om je te pesten maar omdat ze het beste met jou en je kind voor hebben. Het is een judgment call en ik heb liever dat ze die wat aan de voorzichtige kant maken dan andersom. Jammer dan als dat betekent dat de waxinelichtjes uit moeten en de spotlight aan.
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Maar goed, ik ben over het algemeen sowieso van het 'even slikken en weer doorgaan' principe, dus ik kijk er misschien wat anders tegenaan. Ik vind in ieder geval niet dat de reacties van Spanky, zeker niet als zijn vrouw er exact zo over denkt, zomaar weggewoven moeten worden hoor. Ik herken me totaal niet in alle grootse termen waarmee er hier over de bevalling (en zwangerschappen trouwens) gesproken wordt. En zie dan dus ook het complete drama er niet van in.
Jij bent regio Utrecht toch? Ik ben/was heel blij met "M. Vonk van t Wonder uit Houten, die deed thuisbevallingen in Lunetten voor UVC Utrecht (en bij de 2e woonde ik in H)quote:Op dinsdag 5 januari 2016 15:31 schreef Stormqueen het volgende:
Ik ga het overigens wel meteen op tafel gooien mocht ik weer zwanger raken. Bij de intake. Want de verloskundigen waren schatten, echt waar, maar ook erg jong en wat minder ervaren en daarom misschien toch snel geneigd om maar voor de veiligste optie te gaan. De enige die ik nog een beetje mee kreeg was ook de meest ervarene.
nee sorry, Eindhoven de gekste hierquote:Op dinsdag 5 januari 2016 15:38 schreef watmoetikkiezen het volgende:
[..]
Jij bent regio Utrecht toch? Ik ben/was heel blij met "M. Vonk van t Wonder uit Houten, die deed thuisbevallingen in Lunetten voor UVC Utrecht (en bij de 2e woonde ik in H)
Dit herken ik ook wel ja. En ik ga het ook zeker direct ter sprake brengen.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 15:31 schreef Stormqueen het volgende:
Ik ga het overigens wel meteen op tafel gooien mocht ik weer zwanger raken. Bij de intake. Want de verloskundigen waren schatten, echt waar, maar ook erg jong en wat minder ervaren en daarom misschien toch snel geneigd om maar voor de veiligste optie te gaan. De enige die ik nog een beetje mee kreeg was ook de meest ervarene.
Succes! hou ons op de hoogtequote:Op dinsdag 5 januari 2016 15:45 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Dit herken ik ook wel ja. En ik ga het ook zeker direct ter sprake brengen.
Ik heb ondertussen nog (steeds) geen contact gehad met een verloskundige (vandaag of morgen ben ik als het goed is ongeveer 7w). Ik heb er al over gedacht om maar een email naar een aantal vk's in de regio te sturen en dan wachten of er één of meer positief reageren op mijn verhaal. Dan hoef ik niet eerst een intake te doen om vervolgens teleurgesteld te worden![]()
Maar WupWup gaat me toevoegen aan de geboortebeweging op FB, wie weet vind ik daar wat ik zoek
Natuurlijk is het klote als men niet goed naar je luistert, maar jezus, maak je dan verder echt niets mee in je leven dat je zo reageert? Ach kusje kroel. Arme meid. Je moet in de zorg inderdaad assertief zijn, overal. Maar de manier waarop..quote:Op dinsdag 5 januari 2016 18:16 schreef mignonne het volgende:
Jemig verhaal gelezen. Het valt me op dat er vrij veel snel ingezet is en dat er inderdaad behoorlijk over jouw wensen en jouw lichamelijke integriteit is heengestapt.Gelukkig heeft wup je al toegevoegd aan GB, ik zag je post, werd getriggerd door het linkje naar hier
![]()
Ik wilde nog zeggen dat ik het ongelofelijk sterk van je vind dat je zo vaak en zo lang zo dicht bij jezelf bent gebleven en gewoon je grenzen aan bent blijven geven! Echt petje af, wat een energie moet dat gekost hebben, maar wat een goede wake-up call (hoop ik!) voor de behandelaars die over je grenzen hebben willen gaan. Ik hoop dat je deze keer wel weer het vertrouwen in je zorgverlener kunt vinden.
Overigens hoef je geen man te zijn voor een paternalistische houding, net zo min als dat je vrouw moet zijn om dat te ondergaan. Waar het om gaat is de hoger geplaatste in een hierarchische situatie die voor het collectief bepaald wat goed is/moet gebeuren. Probleem in deze is alleen dat het hier niet over de aanschaf van een blik erwtensoep gaat terwijl je liever tomatensoep had, het gaat over een lichaam waar tegen je wens in iets mee gebeurt. Als zoiets met intimiteit gebeurt snappen we ineens wél waarom dat niet wenselijk is. Het gaat niet om slimmer zijn dan de dokter, het gaat om het op zn minst betrokken worden bij de dingen die over jou/jouw lichaam gaan, om zelf keuzes kunnen maken etcetera.
en zodoende is ook de vergelijking met een prinsesje een beetje krom, want juist zij worden doorgaans geleefd etc.
je gaat hier echt compleet aan de essentie van de verhalen voorbij. Echt.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 19:53 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Natuurlijk is het klote als men niet goed naar je luistert, maar jezus, maak je dan verder echt niets mee in je leven dat je zo reageert? Ach kusje kroel. Arme meid. Je moet in de zorg inderdaad assertief zijn, overal. Maar de manier waarop..
Kolere zeg. Ik zal de moedermaffia wel weer over me heenkrijgen, vanwege de toon, want inhoud boeit natuurlijk niet in dit soort zaken. Maar man/vrouw wat ben ik hier allergisch voor. En dan en passant een hele beroepsgroep die met de beste bedoelingen keihard voor al die bevallende vrouwen staat te werken in de hoek zetten. Impliciet, want je moet het bij jezelf houden natuurlijk.... nee, die gynaecoloog heeft voor niets 12 jaar gestudeerd. Je mutsenclubje weet het echt wel beter.... je mag best assertief zijn, moet je zelfs zijn.. maar dit soort internetdingen vind ik erg kwalijk. Vrouwen die behandelingen weigeren vanwege de emotie en daarmee wellicht zichzelf en hun kind schade berokkenen. Je wilt toch niet dat die door dit soort topics worden aangestoken? En zonder enige kennis achter een internetbevallingsgoeroe aanlopen?
Overigens TS; ik snap echt wel dat het niet prettig is om als soort van object door een behandeling geramd te worden. Welkom in een van de rijkste landen van de wereld. In andere landen krijg je gewoon een sjamaan aan je hutje. Heel invoelend, maar niet echt effectief.
Die behandelingen schort heus wel ens iets aan en wellicht kunnen de procedures beter, dat met name bij de VK, die veel lager is opgeleid. De wellicht wat zakelijkere gynaecoloog is er wel verdomd goed in, je in leven te houden. Dat gaat dat facebookclubje dus mooi niet doen.
Soms lukt het niet om goed te registeren met een doppler (bv bij gevorderde bevallig, overgewicht), en dan is zo'n elektrode de enige manier om te kijken hoe het met de baby gaat.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 08:28 schreef Dot. het volgende:
[..]
In welk geval is een schedelelektrode noodzakelijk dan? Een doppler is wat meer moeite idd, maar levert toch dezelfde informatie?
Misschien.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 19:54 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
je gaat hier echt compleet aan de essentie van de verhalen voorbij. Echt.
Ik heb wel wat vaker gereageerd, maar het gaat vrijwel altijd zo. Maakt verder niet uit. Ik ben al weg hier.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:04 schreef Stormqueen het volgende:
Ik denk dat het zoals met alles de toon is die de muziek maakt. Vol in de aanval in een subforum waar je nooit post is vragen om bepaalde reacties. Om het dan maar op het achterlijke subforum en de domme huismutsen te gooien is natuurlijk gewoon een zwaktebod van jewelste
Het probleem zit hem denk ik vooral op het snijvlak wanneer de zorgverlener medisch aansprakelijk kan worden gesteld als er iets niet goed gaat. Want dan staat moeders natuurlijk wel vooraan om de zorgverlener aan te klagen vanwege hun 'falen'.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 16:36 schreef WupWup het volgende:
Je gaat wel een beetje voorbij aan het issue. Fantastisch toch, dat het goed liep en dat je geholpen bent waar nodig? Heel fijn dat je dat ervaren hebt. Dat bekrachtigt je ongetwijfeld ook weer in deze zwangerschap.
Waar het om gaat is dat zwangeren regelmatig het gevoel hebben geen regie meer te hebben over hun eigen kind en lijf en dat wel willen. Het gaat niet om zo min mogelijk zorg of behandelingen, het gaat om zelf in staat te zijn om keuzes te maken en dat sámen met een zorgverlener te kunnen doen.
Het is naïef om te denken dat medische leken het beter weten dan medisch onderlegd personeel. Zo kunnen we nog wel even door ruziën.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:05 schreef Unihipili het volgende:
Het is heel gevaarlijk om blind te vertrouwen op de kundigheid van anderen. Met in jezelf en je eigen kunnen vertrouwen bereik je uiteindelijk zoveel meer.
Mja, ik denk niet dat we het eens gaan worden.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 19:53 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Natuurlijk is het klote als men niet goed naar je luistert, maar jezus, maak je dan verder echt niets mee in je leven dat je zo reageert? Ach kusje kroel. Arme meid. Je moet in de zorg inderdaad assertief zijn, overal. Maar de manier waarop..
Kolere zeg. Ik zal de moedermaffia wel weer over me heenkrijgen, vanwege de toon, want inhoud boeit natuurlijk niet in dit soort zaken. Maar man/vrouw wat ben ik hier allergisch voor. En dan en passant een hele beroepsgroep die met de beste bedoelingen keihard voor al die bevallende vrouwen staat te werken in de hoek zetten. Impliciet, want je moet het bij jezelf houden natuurlijk.... nee, die gynaecoloog heeft voor niets 12 jaar gestudeerd. Je mutsenclubje weet het echt wel beter.... je mag best assertief zijn, moet je zelfs zijn.. maar dit soort internetdingen vind ik erg kwalijk. Vrouwen die behandelingen weigeren vanwege de emotie en daarmee wellicht zichzelf en hun kind schade berokkenen. Je wilt toch niet dat die door dit soort topics worden aangestoken? En zonder enige kennis achter een internetbevallingsgoeroe aanlopen?
Overigens TS; ik snap echt wel dat het niet prettig is om als soort van object door een behandeling geramd te worden. Welkom in een van de rijkste landen van de wereld. In andere landen krijg je gewoon een sjamaan aan je hutje. Heel invoelend, maar niet echt effectief.
Die behandelingen schort heus wel ens iets aan en wellicht kunnen de procedures beter, dat met name bij de VK, die veel lager is opgeleid. De wellicht wat zakelijkere gynaecoloog is er wel verdomd goed in, je in leven te houden. Dat gaat dat facebookclubje dus mooi niet doen.
De zorg is vooral lopende band werk. De luxe van iedereen zijn persoonlijke wensen of eisen voor de volledige 100% te vervullen is er helaas niet, zonder afbreuk te willen doen aan je verhaal, want ik begrijp je standpunt ook wel.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:12 schreef Miss_Isis het volgende:
[..]
Mja, ik denk niet dat we het eens gaan worden.
Maar wellicht stelt het je enigszins gerust dat er, naar ik heb begrepen, ook gynaecologen lid zijn van het betreffende facebookclubje![]()
En zakelijk of niet, enig invoelend vermogen kan geen kwaad vind ik. Het is niet of/of, een medicus kan ook oog hebben voor de wensen en behoeften van de patiënt. In geval van acute crisis is er vaak geen tijd om uitleg te geven en moet je als arts natuurlijk doeltreffend handelen en gewoon doen wat nodig is. Maar gelukkig is dat slechts in een heel beperkt aantal gevallen echt van toepassing. Ik heb bij mijn hele bevalling verder geen gynaecoloog gezien of gehoord, die was er alleen om van tevoren en na afloop de cijfers te beoordelen en te beslissen wat er moet gebeuren (o.a. bloeddrukverlagers, die niet nodig waren. Later inleiden, wat niet nodig was. Niet naar huis, wat wel kon. Antibiotica slikken, die niet nodig was). Nogmaals, in geval van echte nood en problemen; ja. Doen wat nodig is, geen tijd voor uitleg en nuance. Maar in gevallen zoals de mijne is de botte bijl echt niet nodig en vind ik dat dat anders zou kunnen en moeten.
Maar zoals ik al zei, ik denk niet dat we het eens zullen worden
Deze discussie wordt niet alleen onder leken gevoerd, maar volgens mij (en de verloskundigen die hier in dit topic meeposten mogen me corrigeren als ik het fout heb) is het gesprek hierover ook gaande in het beroepsveld van verloskundigen en gynaecologen. Een half jaar geleden keek ik bijvoorbeeld deze gespreksavond terug, waarin vooral verloskundigen en gynaecologen aan het woord waren.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 19:53 schreef Spanky78 het volgende:
En dan en passant een hele beroepsgroep die met de beste bedoelingen keihard voor al die bevallende vrouwen staat te werken in de hoek zetten. Impliciet, want je moet het bij jezelf houden natuurlijk.... nee, die gynaecoloog heeft voor niets 12 jaar gestudeerd. Je mutsenclubje weet het echt wel beter.... je mag best assertief zijn, moet je zelfs zijn.. maar dit soort internetdingen vind ik erg kwalijk. Vrouwen die behandelingen weigeren vanwege de emotie en daarmee wellicht zichzelf en hun kind schade berokkenen. Je wilt toch niet dat die door dit soort topics worden aangestoken? En zonder enige kennis achter een internetbevallingsgoeroe aanlopen?
Ik denk dat er twee dingen door elkaar heen lopen nu. Enerzijds de bevallende vrouw die zich niet gehoord voelt en daardoor een onprettig gevoel heeft over gehouden aan haar bevalling, en dit in de toekomst anders wil. En anderzijds de trend die ik ook her en der zie: om alles wat maar riekt naar medisch handelen bij voorbaat af te schrijven. En dat laatste, daar krijg ik ook oprecht de kriebels van. Letterlijk, ik vind het eng.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:02 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Misschien.
Eigenlijk wilde ik niet eens reageren, want ik weet toch wel hoe het gaat. Gelovigen zullen toch wel blijven geloven. En de Omerta in 'oud' is sowieso dat je met de wolven moet meehuilen (moeders) en anders ben je onfatsoenlijk en paternalistisch en weetikhet. En daar reageer ik inderdaad nogal allergisch op.
Maar ik moest toch even genoemd hebben dat het soms ronduit gevaarlijk is om je te laten meeslepen in half kwakzalverige internetclubjes mbt medische zaken. Vergeet het verder maar, ik wens iedereen een fijne bevalling en goede gezondheid.
Een verloskundige weet bij een thuisbevalling toch ook hoe het met de baby gaat ook al is de bevalling vergevorderd? Die gebruikt toch echt geen elektrode. En volgens mij kan het zuurstofgehalte niet worden gemeten met een elektrode maar alleen met zo'n krasje en dat zou ik ook niet weigeren. Ik wil alleen niet dat er een veertje in het hoofd van m'n kind wordt gedraaid uit gemakzucht terwijl er prima alternatieven zijn.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:01 schreef June. het volgende:
[..]
Soms lukt het niet om goed te registeren met een doppler (bv bij gevorderde bevallig, overgewicht), en dan is zo'n elektrode de enige manier om te kijken hoe het met de baby gaat.
En in de meeste gevallen is een continue meting ook niet nodig, maar heeft je baby een hoger risico op zuurstoftekort dan is het toch fijn om continue te weten hoe het met de baby gaat zodat er ingegrepen kan worden als de baby het te moeilijk heeft.
Ik had bij m'n bevalling die banden idd, maar thuis gebruikt een vk toch gewoon dat losse apparaatje van de controle? Die bedoel ik iigquote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:30 schreef L-E het volgende:
Dot, bedoel je met Doppler gewoon een ctg of iets anders?
Niet alleen thuisquote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:32 schreef Dot. het volgende:
[..]
Ik had bij m'n bevalling die banden idd, maar thuis gebruikt een vk toch gewoon dat losse apparaatje van de controle? Die bedoel ik iig![]()
Goede post idd!
Oh ja. Ik kan me best wat situaties voorstellen waarbij je toch die continue monitoring wil (en om nu van een verpleegkundige te verlangen om urenlang die doppler op je buik te houden.. lijkt me ook niet echt haalbaarquote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:32 schreef Dot. het volgende:
[..]
Ik had bij m'n bevalling die banden idd, maar thuis gebruikt een vk toch gewoon dat losse apparaatje van de controle? Die bedoel ik iig![]()
Goede post idd!
Bij mij pikte de buikband geen hartslag op van mijn baby (en toen hij dit wel deed viel hij continu weg). Ik heb in de ontsluitingsfase heel lang de elektrode geweigerd (want doe normaal - niks aan de hand), maar toen mijn bevalling stagneerde en uitliep op een persfase van bijna tweeënhalf uur is hij er wel gekomen. En terecht, want dat was op dat moment door de positie van mijn kind in het geboortekanaal en de duur van de bevalling echt het enige adequate alternatief.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:29 schreef Dot. het volgende:
[..]
Een verloskundige weet bij een thuisbevalling toch ook hoe het met de baby gaat ook al is de bevalling vergevorderd? Die gebruikt toch echt geen elektrode. En volgens mij kan het zuurstofgehalte niet worden gemeten met een elektrode maar alleen met zo'n krasje en dat zou ik ook niet weigeren. Ik wil alleen niet dat er een veertje in het hoofd van m'n kind wordt gedraaid uit gemakzucht terwijl er prima alternatieven zijn.
Ja, dan is het niet handig nee. Al had ik zo'n lieve verpleegkundige dat ze dat vast had gedaanquote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:36 schreef L-E het volgende:
[..]
Oh ja. Ik kan me best wat situaties voorstellen waarbij je toch die continue monitoring wil (en om nu van een verpleegkundige te verlangen om urenlang die doppler op je buik te houden.. lijkt me ook niet echt haalbaar) Bij een te vlak ctg bijvoorbeeld, je wil niet alleen weten of het hartje klopt maar ook hóe het precies klopt. Dat vlak ctg was hier een teken van foetale nood overigens, dus ik was echt dolblij met die electrode want die banden vingen zijn hartslag steeds niet op.
Needless to say zijn er vast zat situaties waarbij je prima zonder kan idd
Ik heb de uitslagen van een onderzoek, gedaan onder vrouwen met HELLP, en de cijfers zijn schrikbarend: 80% geeft aan geen inspraak te hebben gehad in haar eigen behandeling.. Ik vind het geen wonder dat PTSS extra vaak voorkomt bij deze groep vrouwen.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:32 schreef mignonne het volgende:
Je verwoordt het mooi LE, dat is het idd., die communicatie en het recht op een keuze. Als ik zou geloven dat alle medische zaken onzin of onnodig waren dan was ik niet aan mn opleiding begonnen en had k mn diensten wel via marktplaats aangeboden (big-registratie schmig-registratie). Maar juist die communicatie en het o zo belangrijke informed consent wordt zo ontzettend vaak aan de kant geschoven.
Nee, ze meten af en toe, maar niet continu. Maar als je thuis bevalt is ook niet nodig omdat de verwachting is dat de bevalling gewoon normaal verloopt.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 20:29 schreef Dot. het volgende:
[..]
Een verloskundige weet bij een thuisbevalling toch ook hoe het met de baby gaat ook al is de bevalling vergevorderd? Die gebruikt toch echt geen elektrode. En volgens mij kan het zuurstofgehalte niet worden gemeten met een elektrode maar alleen met zo'n krasje en dat zou ik ook niet weigeren. Ik wil alleen niet dat er een veertje in het hoofd van m'n kind wordt gedraaid uit gemakzucht terwijl er prima alternatieven zijn.
En toch is een normale basic bevalling in het ziekenhuis ook iets waar ze je dat ding bij door de strot duwen.. En dat vind ik heel jammer..quote:Op dinsdag 5 januari 2016 23:20 schreef June. het volgende:
Maar als je thuis bevalt is ook niet nodig omdat de verwachting is dat de bevalling gewoon normaal verloopt.
quote:Rechters en artsen: gedwongen keizersnede moet mogelijk zijn
Zwangere vrouwen moeten in uitzonderingsgevallen kunnen worden gedwongen tot een keizersnede, bepleit een groep artsen en rechters. Als een baby dreigt te overlijden door een natuurlijke bevalling, zou de arts via een kort geding een keizersnede moeten kunnen afdwingen.
Dat schrijven twee artsen en twee kinderrechters vandaag in vakblad Medisch Contact. Nu kunnen artsen een patiënt niet verplichten tot een medische behandeling, tenzij iemand wilsonbekwaam is. Het voorstel breekt met dit wettelijke principe.
+1.quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:00 schreef Stormqueen het volgende:
Maar het gaat niet alleen maar om de vrouw, vind ik. Het gaat natuurlijk ook om het leven van haar kind. En in echt levensbedreigende situaties kan ik wel begrijpen dat een andere keuze gemaakt moet worden.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
Maar wie is er verantwoordelijk voor een kind? De ouders.quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:00 schreef Stormqueen het volgende:
Maar het gaat niet alleen maar om de vrouw, vind ik. Het gaat natuurlijk ook om het leven van haar kind. En in echt levensbedreigende situaties kan ik wel begrijpen dat een andere keuze gemaakt moet worden.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
Dat lijkt me niet helemaal juist, qua denkwijze. Immers, als jij als moeder denkt dat een kind beter af is als het niet meer leeft ben je even hard strafbaar voor moord als je daar naar handelt.quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:09 schreef Cwen het volgende:
[..]
Maar wie is er verantwoordelijk voor een kind? De ouders.
Dus als ik er willens en wetens voor kies een behandeling niet te ondergaan en het kindje in gevaar breng, is dat nog steeds mijn verantwoordelijkheid. Niet die van een ander.
Ik heb deze discussie met 41+4 letterlijk in het zh met de gyn gevoerd.
"Als je je niet laat inleiden, kan je straks ziek worden."
"Dan is dat mijn verantwoordelijkheid."
"Maar dan kan je kindje overlijden."
"Dan is dat nog steeds mijn keuze."
Echt, ik word weer kwaad als ik eraan terugdenk. Mijn lijf, mijn kind, mijn keuze - en ja, mijn schuld als het fout gaat.
En dit is dus een lastige. Want hoe vaak gaat dat wel niet mis?quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:09 schreef Cwen het volgende:
Daar moet je dan ook eerlijk in zijn: niet de artsen achteraf verwijten dat er niet is ingegrepen ofzo.
Niet dat je denkt dat een kind beter af is als het dood is! Nee, als je écht de natuur z'n gang wil laten gaan of je lichaam de kans geven of omdat je erin gelooft dat God bepaalt, bijvoorbeeld...quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:12 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Dat lijkt me niet helemaal juist, qua denkwijze. Immers, als jij als moeder denkt dat een kind beter af is als het niet meer leeft ben je even hard strafbaar voor moord als je daar naar handelt.
Er zitten in mijn ogen grenzen aan tot waar jij, als ouder, daar over kan bepalen.
Tja, dat weet ik niet. Maar dat vind ik niet eerlijk dan: wil je zelf die verantwoordelijkheid, néém 'm dan.quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:12 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
En dit is dus een lastige. Want hoe vaak gaat dat wel niet mis?
Waarom vind je dat?quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:17 schreef Stormqueen het volgende:
Volgens mij hebben jullie eerder al uitgebreid kunnen lezen dat ik echt tegen onnodig medisch ingrijpen ben. Absoluut.
Maar dit specifieke voorbeeld heeft het over levensbedreigende situaties. En ja, ik vind dat andere koek. Ik vind dat geen gevaarlijk idioot denkpatroon.
Maar daarin verschillen we dan duidelijk van mening
Ja, dat begrijp ik. Maar ik benieuwd naar de redenatie erachter. Waarom heeft voor jou een nieuw leven altijd 'voorrang'? Wie zijn volgens jou dan eindverantwoordelijk voor een kind? Wat maakt, dat je een ouder te ver zou vinden gaan in zijn/haar overuiging?quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:23 schreef Stormqueen het volgende:
Omdat ik geloof in het redden van dat leven.
Ik zeg niet dat het áltijd voorrang heeft. Maar ik denk wel dat artsen en specialisten ook heel veel goed werk doen. En dat ook artsen en specialisten de risico's dus soms beter kunnen inschatten dan de patiënt.quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:28 schreef Cwen het volgende:
[..]
Ja, dat begrijp ik. Maar ik benieuwd naar de redenatie erachter. Waarom heeft voor jou een nieuw leven altijd 'voorrang'? Wie zijn volgens jou dan eindverantwoordelijk voor een kind? Wat maakt, dat je een ouder te ver zou vinden gaan in zijn/haar overuiging?
Ik ben heel benieuwd, wil altijd graag andere kanten van een verhaal ook zien.
Je kan als arts via de rechter een verzoek indienen om ouders tijdelijk uit het ouderlijk macht te laten zetten om een levensreddende behandeling uit te voeren. Het is niet makkelijk, verre van, maar wel mogelijk.quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:30 schreef Razztwizzle het volgende:
+1 op SQ. In die paar gevallen dat het weigeren van een keizersnede betekent dat een kindje zal overlijden, vind ik dat het leven van dat kind gered moet worden. Dan maar buiten de wil van de moeder om. Dat vind ik geen onnodig medisch ingrijpen, dat vind ik de plicht van een arts.
Maar ik vind bijv. ook dat vaccinaties verplicht zouden moeten worden en dat kinderen (reeds geboren) die gered kunnen worden door een bloedtransfusie ook buiten eventuele weigering van hun ouders om behandeld moeten kunnen worden.
Heb in een paar Jehova-gezinnen kinderen zien overlijden aan aandoeningen waar dat met de moderne medische kennis niet nodig was geweest. Dat zal ik nooit vergeten.
De vrouw maakt toch sowieso al keuzes voor het kind? Of het nu (levend) geboren wordt of niet. Ervoor, tijdens en erna.quote:Op woensdag 13 januari 2016 13:00 schreef Stormqueen het volgende:
Maar het gaat niet alleen maar om de vrouw, vind ik. Het gaat natuurlijk ook om het leven van haar kind. En in echt levensbedreigende situaties kan ik wel begrijpen dat een andere keuze gemaakt moet worden.
Maar inderdaad, het zal zelden voorkomen. Toch ben ik er in die zeldzame gevallen dus niet tegen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Het verstandelijke beperkte meisjeSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Een Jehova gezin?
Dat meisje van gisteravond bij vier handen op een buik?
Waar leg je de grens......
Het gaat overigens om 1 arts, 1 aios en 1 rechter die hier voor pleiten, maar ze hebben nu nogal agressief de media gezocht. Ze hebben hun plannen recent gepresenteerd op een congres voor perinatale zorg en daar werd het niet erg enthousiast ontvangen. De arts werkt vaak met ernstig verslaafde vrouwen of vrouwen met psychische issues enz enz. De doelgroep dus. Die nog net wel wilsbekwaam is maar daar is wel alles mee gezegd zeg maar. Dat is inderdaad een uiterst lastige situatie. Maar het probleem met dit voorstel is dat je een algemene oplossing gaat bieden, bij wet nota bene, voor een héle kleine groep. Maar die wet is vervolgens wel toepasbaar ook op alle andere zwangeren. De eerste paar sectio's zullen onder die wet ongetwijfeld uiterst zorgvuldig gebeuren, maar daarna is het maar de vraag.quote:Beroepsgroep gynaecologen tegen gedwongen keizersnede
De Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) is tegen een gedwongen keizersnede, zoals die wordt bepleit door een groep artsen en rechters in een artikel in Medisch Contact. Hiervoor zijn meerdere redenen aan te geven.
Voor het uitvoeren van een keizersnede is ‘Informed consent' van de zwangere nodig. Als gynaecologen tegen de wens van de zwangere handelen, schaden zij de vertrouwensrelatie met de patiënte en bestaat er een kans dat de patiënte zich aan de verloskundige zorg zal onttrekken.
Verder zijn er op dit moment geen juridische mogelijkheden om onder dwang een keizersnede uit te voeren in het belang van het kind. Een gynaecoloog kan in een dergelijke situatie alleen een gedwongen keizersnede uitvoeren als de vrouw wilsonbekwaam is en zij ernstig nadeel zou ondervinden van een negatieve afloop van de zwangerschap. Gelet op de ernstige inbreuk op de lichamelijke integriteit die een gynaecoloog voor een keizersnede moet plegen, is uiterste terughoudendheid daarbij op zijn plaats.
Bij de gynaecoloog ligt daarom de taak om de vrouw ervan te overtuigen dat een keizersnede in haar belang én dat van het kind is. De NVOG realiseert zich wel dat deze situatie voor de behandelaar uitermate lastig kan zijn. De gynaecoloog zal altijd zijn/haar uiterste best doen om samen met de zwangere een beslissing te nemen. Soms is dat een uitdaging, vrijwel altijd lukt het.
Ik snap de frustratie van TS, maar ik moet echt met Brighteyes meegaan hierin. Ze zouden maar iets cruciaals hebben gemist, dan hebben zij een rechtzaak aan de broek.quote:Op dinsdag 5 januari 2016 13:58 schreef Brighteyes het volgende:
Een hoge bloeddruk, een spoortje eiwit in de urine... ze zouden er maar niks mee gedaan hebben en er zou dan wel iets mis gegaan zijn. Dat is nu natuurlijk pure speculatie, maar ik ben wel benieuwd wat TS dan gezegd zou hebben. Dat is de natuur, zo gaat dat nou eenmaal?
Ja, ik ben er echt heel blij mee. Elke keer dat ik terug denk heb ik een soort 'yes! Ik kan dingen!' gevoel :pquote:Op dinsdag 17 januari 2017 21:52 schreef WupWup het volgende:
Gefeliciteerd! Wat fijn dat je goede begeleiding hebt gevonden en er dit keer zo positief op terugkijkt.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |