Het Grote Beatles topic - Deel 62: Nu ook op Spotify!

Nog een filmpje, met titels erin. Heel snel. 😃

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 18:13 schreef awijmans het volgende:
Nog een filmpje, met titels erin. Heel snel. 😃

#PaulMcCartney

Ik was je net voor

Dit moet gedraaid worden op mijn ..........

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 18:14 schreef Peter88Online het volgende:

[..]

Ik was je net voor

Ik zag het net te laat 😆

Heeft iemand al alle titels ontcijferd?

[ Bericht 4% gewijzigd door awijmans op 30-03-2016 20:27:50 ]

Niet alle singles hoor.

quote:

Maybe I’m Amazed (McCartney)
Heart of the Country (RAM)
Jet (Band on the Run)
Warm and Beautiful (Wings at the Speed of Sound)
Silly Love Songs (Wings at the Speed of Sound)
Listen to What The Man Said (Venus and Mars)
Dear Boy (RAM)
The Song We Were Singing (Flaming Pie)
Uncle Albert/Admiral Halsey (RAM)
Early Days (New)
Big Barn Red (Red Rose Speedway)
Another Day (non-album single)
Flaming Pie (Flaming Pie)
Jenny Wren (Chaos and Creation in the Back Yard)
Too Many People (RAM)
Let Me Roll It (Band on the Run)
New (New)
Live and Let Die (non-album single)
English Tea (Chaos and Creation in the Back Yard)
Mull of Kintyre (non album single)
Save Us (New)
My Love (Red Rose Speedway)
Bip Bop (Wild Life)
Let ‘Em In (Wings at the Speed of Sound)
Nineteen Hundred and Eighty Five (Band on the Run)
Calico Skies (Flaming Pie)
Hi Hi Hi (non-album single)
Waterfalls (McCartney II)
Band on the Run (Band on the Run)
Appreciate (New)
Sing The Changes (The Fireman – Electric Arguments)
Arrow Through Me (Back To The Egg)
Every Night (McCartney)
Junior’s Farm (non-album single)
Mrs Vandebilt (Band on the Run)
Say Say Say (2015 remix) (Pipes of Peace)
My Valentine (Kisses on the Bottom)
Pipes of Peace (Pipes of Peace)
The World Tonight (Flaming Pie)
Dance Tonight (Memory Almost Full)
Souvenir (Flaming Pie)
Ebony and Ivory (Tug of War)
Fine Line (Chaos and Creation in the Back Yard)
Here Today (Tug of War)
Press (Press to Play)
Wanderlust (Tug of War)
Winedark Open Sea (Off The Ground)
Beautiful Night (Flaming Pie)
Girlfriend (London Town)
Queenie Eye (New)
We All Stand Together (non-album single)
Coming Up (McCartney II)
Too Much Rain (Chaos and Creation in the Back Yard)
Good Times Coming / Feel The Sun (Press to Play)
Goodnight Tonight (non-album single)
Baby’s Request (Back to the Egg or Kisses on the Bottom)
With A Little Luck (London Town)
Little Willow (Flaming Pie)
Only Mama Knows (Memory Almost Full)
Don’t Let It Bring You Down (London Town)
The Back Seat of My Car (RAM)
No More Lonely Nights (Give My Regards to Broad Street)
Temporary Secretary (McCartney II)
Great Day (Flaming Pie)
Venus and Mars/Rock Show (Venus and Mars)
Hope For The Future (non-album single)
Junk (McCartney)

http://www.superdeluxeedi(...)t-new-macca-best-of/

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 23:12 schreef PimD het volgende:
Niet alle singles hoor.

[..]

http://www.superdeluxeedi(...)t-new-macca-best-of/

67 nummers, een mooie selectie tussen bekend en minder 'voor de hand liggend'. Alle nummers op een 3 CD Best Of? Of misschien een mix a la concert voorprogramma?

Er komt een 4-CD en een 2-CD - "Pure McCartney"

'One on one' zou best interessant kunnen worden als hij enkele nummers van "Pure" toevoegt. Ik mis al enkele deccenia nummers uit de jaren 80, of eigenlijk al vanaf London Town & Back to the Egg. Daar zitten echt goede nummers bij, lekkere rockers. Kom maar op

quote:

CD1

1. Maybe I’m Amazed (McCartney)
2. Heart of the Country (Ram)
3. Jet (Band on the Run)
4. Warm and Beautiful (Wings at the Speed of Sound)
5. Silly Love Songs (Wings at the Speed of Sound)
6. Listen to What The Man Said (Venus and Mars)
7. Dear Boy (Ram)
8. The Song We Were Singing (Flaming Pie)
9. Uncle Albert/Admiral Halsey (Ram)
10. Early Days (New)
11. Big Barn Red (Red Rose Speedway)
12. Another Day (non-album single)
13. Flaming Pie (Flaming Pie)
14. Jenny Wren (Chaos and Creation in the Back Yard)
15. Too Many People (Ram)
16. Let Me Roll It (Band on the Run)
17. New (New)

CD2

18. Live and Let Die (non-album single)
19. English Tea (Chaos and Creation in the Back Yard)
20. Mull of Kintyre (non album single)
21. Save Us (New)
22. My Love (Red Rose Speedway)
23. Bip Bop (Wild Life)
24. Let ‘Em In (Wings at the Speed of Sound)
25. Nineteen Hundred and Eighty Five (Band on the Run)
26. Calico Skies (Flaming Pie)
27. Hi Hi Hi (non-album single)
28. Waterfalls (McCartney II)
29. Band on the Run (Band on the Run)
30. Appreciate (New)
31. Sing The Changes (The Fireman – Electric Arguments)
32. Arrow Through Me (Back To The Egg)
33. Every Night (McCartney)
34. Junior’s Farm (non-album single)
35. Mrs Vandebilt (Band on the Run)

CD3

36. Say Say Say (2015 remix) (Pipes of Peace)
37. My Valentine (Kisses on the Bottom)
38. Pipes of Peace (Pipes of Peace)
39. The World Tonight (Flaming Pie)
40. Dance Tonight (Memory Almost Full)
41. Souvenir (Flaming Pie)
42. Ebony and Ivory (Tug of War)
43. Fine Line (Chaos and Creation in the Back Yard)
44. Here Today (Tug of War)
45. Press (Press to Play)
46. Wanderlust (Tug of War)
47. Winedark Open Sea (Off The Ground)
48. Beautiful Night (Flaming Pie)
49. Girlfriend (London Town)
50. Queenie Eye (New)
51. We All Stand Together (non-album single)

CD4

52. Coming Up (McCartney II)
53. Too Much Rain (Chaos and Creation in the Back Yard)
54. Good Times Coming / Feel The Sun (Press to Play)
55. Goodnight Tonight (non-album single)
56. Baby’s Request (Back to the Egg or Kisses on the Bottom)
57. With A Little Luck (London Town)
58. Little Willow (Flaming Pie)
59. Only Mama Knows (Memory Almost Full)
60. Don’t Let It Bring You Down (London Town)
61. The Back Seat of My Car (Ram)
62. No More Lonely Nights (Give My Regards to Broad Street)
63. Temporary Secretary (McCartney II)
64. Great Day (Flaming Pie)
65. Venus and Mars/Rock Show (Venus and Mars)
66. Hope For The Future (non-album single)
67. Junk (McCartney)

2 CD set

CD1

1. Maybe I’m Amazed (McCartney)
2. Heart of the Country (Ram)
3. Jet (Band on the Run)
4. Warm and Beautiful (Wings at the Speed of Sound)
5. Listen to What The Man Said (Venus and Mars)
6. Dear Boy (Ram)
7. Silly Love Songs (Wings at the Speed of Sound)
8. The Song We Were Singing (Flaming Pie)
9. Uncle Albert/Admiral Halsey (Ram)
10. Another Day (non-album single)
11. Sing The Changes (The Fireman – Electric Arguments)
12. Jenny Wren (Chaos and Creation in the Back Yard)
13. Save Us (New)
14. Mrs Vandebilt (Band on the Run)
15. Mull of Kintyre (non album single)
16. Let ‘Em In (Wings at the Speed of Sound)
17. Let Me Roll It (Band on the Run)
18. Nineteen Hundred and Eighty Five (Band on the Run)
19. Ebony and Ivory (Tug of War)

CD2 (20 tracks)

20. Band on the Run (Band on the Run)
21. Arrow Through Me (Back To The Egg)
22. My Love (Red Rose Speedway)
23. Live and Let Die (non-album single)
24. Too Much Rain (Chaos and Creation in the Back Yard)
25. Goodnight Tonight (non-album single)
26. Say Say Say (2015 remix) (Pipes of Peace)
27. My Valentine (Kisses on the Bottom)
28. The World Tonight (Flaming Pie)
29. Pipes of Peace (Pipes of Peace)
40. Dance Tonight (Memory Almost Full)
31. Here Today (Tug of War)
32. Wanderlust (Tug of War)
33. Great Day (Flaming Pie)
34. Coming Up (McCartney II)
35. No More Lonely Nights (Give My Regards to Broad Street)
36. Only Mama Knows (Memory Almost Full)
37. With A Little Luck (London Town)
38. Hope For The Future (non-album single)
39. Junk (McCartney)

Release-datum 10 juni. 8 tracks van 'Flaming Pie', 0 van 'Driving Rain'...

Er zal ook vast weer een superdure vinylbox van gaan uitkomen vrees ik

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 16:49 schreef PimD het volgende:
Er zal ook vast weer een superdure vinylbox van gaan uitkomen vrees ik

Yep: 4LP http://www.amazon.com/Pure-McCartney-4-LP-Paul/dp/B01DN252W2

Wtf! Geen enkele track van 'Flowers In The Dirt' (4 top 40-hits overkeken...). Geen 'Once Upon A Long Ago'. Zelfs geen 'Hope Of Deliverance'. "Typisch McCartney" was een betere titel geweest...

Ik vraag mij ook af hoe dit is samengesteld. Ik weet nog wel dat Wingspan werd gepresenteerd als zijn persoonlijke keuze. Zouden dit ook persoonlijke favorieten van hem zijn?

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 17:06 schreef Peter88Online het volgende:
Ik vraag mij ook af hoe dit is samengesteld. Ik weet nog wel dat Wingspan werd gepresenteerd als zijn persoonlijke keuze. Zouden dit ook persoonlijke favorieten van hem zijn?

Gezien het volledig verwaarlozen van bepaalde albums, het overkijken van een groot gedeelte van zijn 1976-1997-carriere, en het weglaten van populaire hit-singles, denk ik wel dat dit van dezelfde hand komt als de man die de setlists samenstelt, ja...

Het altijd rockende,super hit gevoelige Bip bop staat er wel op,het nummer waar Paul van zei dat hij zich daar het meest voor schaamde. 😄

1 April grap?

De 3 Anthology albums staan sinds vandaag op Spotify!

Paul is maar druk. Na Werchter vliegt hij meteen door naar de USA. Met 8 juli en 13 augustus als bekende data is duidelijk dat hij nog 1,5-2 maanden One-on-One in USA gaat doen. Dat wordt ook een volgepland schema, zeker weten.

Met in totaal 27 concerten in 2015, en nu al 24 (?) bekende concerten in deze 4 maanden wordt 2016 het een lekker druk jaar.

Iemand van plan naar 'The Sessions' te gaan in Ziggo Dome op 17 april?

http://www.thesessionslive.com/

Ik kan helaas die dag niet, maar heb wel een kaartje. Als iemand deze wil (Rij 2, stoel 190, dus goede plaats), stuur me een PM (first come, first serve en alleen iemand die ook in dit topic heeft gepost). Prijs: een review in dit topic

[ Bericht 7% gewijzigd door MrBadGuy op 08-04-2016 11:34:23 ]

edit

[ Bericht 99% gewijzigd door MrBadGuy op 12-04-2016 17:12:56 ]

quote:

Op dinsdag 9 juni 2015 12:57 schreef awijmans het volgende:
Allereerst ben ik eens met alle bovenstaande positieve reacties. Ik ben het ook eens met (de meeste) recenties die ik tot nu toe gelezen heb. Alleen de VK was aan het zeiken. Ik ben eigenlijk nu wel toe aan een goede technische review van grote Beatles fan en vaste schrijver op dit Forum Aisumasen [..]

Al is dit veel te veel eer, kan ik zulke uitspraken natuurlijk niet negeren, en zag ik ineens kans om dit achterdeurtje in mijn geheugen te openen . Nu we aan de vooravond staan van een nieuwe McCartney-tournee is het nog net niet te laat, toch?

Ik heb er van genoten, 3 keer in een dag of 10. Gestart in Liverpool, wat onvergetelijk was en hoog op m’n wensenlijstje stond. De hele sfeer die er hangt in de stad als McCartney weer even ‘thuis’ is, is bijzonder. Ben er nu 4 keer geweest, en ik ben jaren terug eens begonnen met deel 1 van 50 van een verslag alhier, maar natuurlijk weer nooit afgemaakt. Ooit, ooit… Als ik er nooit aan toe kom, must-sees: The National Trust Tour (jeugdhuizen Lennon en McCartney), The Casbah (rondleiding door halfbroer Pete Best in originele staat verkerende legendarisch early Beatles-club) en als je comfortabel in een paar uur langs élke Beatles-plek denkbaar - en andere bezienswaardigheden, bij interesse - wil worden gebracht met privé-gids - op maat! - moet je zeker een taxi-tour doen (rond de 50 pond, sowieso prijs waard, maar met z’n tweeën of meer zelfs al voordelig).

Goed, het leuke is dat je in de stad natuurlijk een hoop kitsch en vergane glorie tegenkomt, de eindeloze tribute-bands, of alleen al de nagemaakte Cavern, maar als je McCartney dan ’s avonds in diezelfde stad ziet het allemaal gewoon tot leven komt en hij daar gewoon stáát. De man sinds een lange tijd weer van dichtbij zien aankomen bij de zaal, altijd even raampje open, zijn stem onversterkt horen en de bekende thumbs up zien.


(ok, de thumbs up bleef uit, het was slechts z’n hand en z’n stem werd deze keer overschreeuwd …)

Het was echt een ‘evenement’, grote posters in de stad, een mega-billboard voor de zaal, overal zijn muziek en fans van over de gehele wereld present. Had zelf hele goede stoelen weten te bemachtigen, hoe duur ze waren wil ik niet aan denken. Stoelen blijven wel een gedoe. Ergeren als mensen 3 keer in een kwartier langs je willen, ergeren als je zelf nog even bier wil halen en je jezelf bezwaard voelt om anderen te storen, ergeren als die boom van een kerel voor je het zicht blokt en je niet zoals anders gewoon even 1 meter links of rechts kunt gaan staan, ergeren als iedereen daadwerkelijk gaat zitten tijdens ‘The Long And Winding Road’ en je niet weet of je daar in mee moet gaan… Boet ook wel aardig in qua euforie van publiek lijkt het. Het relaxte is natuurlijk dat je rustig wat eet en drinkt, naar binnen gaat als de deuren open zijn, wat rondloopt, de sfeer opsnuift en je - hopelijk - goede plek als een gespreid bedje voor je klaar staat.

Die DJ vooraf die er sinds 2011 bij is heb ik nooit getrokken, maar McCartney’s simpele maar heel doeltreffende pre-show en de klassieke opkomst zou ik niets aan willen veranderen. Het is zo’n goede voorbereiding op het besef dat die man, met die geschiedenis, daar straks zelf staat. Die solo-galmen - bij elke solo-song weet je dat je er weer een van het lijstje af kunt strepen die je niet gaat horen… - de basnootjes bij de Hofner line-check door McCartney backstage en dan ineens de lichten uit en Booker T.’s versie van ‘The End’… Prachtig. Het backstage-loopje en de opkomst werd dit keer live gestreamd op zijn sociale media. Daar was niet veel te zien - ik keek niet live, wees gerust - ze weten nog altijd niet hoe promotie de 21ste eeuw in te brengen.


Het lijkt ondertussen alsof elke stad een speciale ‘actie’ voor McCartney op touw zet, maar deze leek McCartney nog wel wat te doen. Bij de ingang kreeg iedereen een bordje in de handen gedrukt met daarop “welcome home Paul” en op de andere kant de Union Jack in de vorm van een hartje. (http://www.worthpoint.com(...)e-heart-1776623285#) Lief. Bij de opkomst werd hij gegroet door een zee aan bordjes. In plaats van gelijk in de opener te gaan terwijl Abe Jr. al aan het aftikken was, kwam McCartney even wat dichter naar het publiek toe, deed z’n armen in de lucht, plectrum in z’n mond om even te kunnen applaudisseren, en maakte een gebaar vanaf zijn hart naar de zaal. Mooi moment.

Iedereen heeft de show ondertussen gezien. Van begin tot eind fenomenaal, maar kritisch gezien was het wel een raar gevoel dat ik bij de start van de tournee in 2013 zo enthousiast was over al die setlist-toevoegingen, en dat 100 gigs, 10 pro-shots en TV-shows met dit materiaal verder het wel een beetje mosterd na de maaltijd was. Dik 2 jaar moeten wachten, zelfs 3 jaar en 2 maanden sinds de laatste show die ik gezien had, en alsnog kon ik het al dromen. Heel jammer dat Europa de opgewarmde kliekjes kreeg. (En het jaar dat hij z’n eerste volwaardige Europese tournee sinds 2004 doet ben ik niet in de beurt, heb al mijn McCartney-geluk in 2009-2012 opgebruikt .) Het deed een klein beetje af van de magie, zeker na deze show 3 keer in korte tijd te hebben gezien. Gelukkig had ik de setlist voor deze ‘leg’ (UK/Europa) weten te ontduiken - dag of 4 - en wist ik alleen dat hij in Tokio een maand eerder ‘Another Girl’ en ‘Can’t Buy Me Love’ had ingebracht, maar het was nog onduidelijk waar in de set ze zouden opduiken.

Ik was bang dat hij de opener ‘Eight Days A Week’ zou afwisselen, maar gelukkig kregen we hem te horen. Beatles #1-hit, betere opener kun je jezelf niet wensen. ‘Save Us’ haalt het momentum er gelijk weer uit. Zwakke song, puur daar om wat nieuw werk te spelen. Ik sta te springen om meer veranderingen, maar daar had gewoon ‘Jet’ moeten staan. 3 songs in en ik werd alweer verbaasd. Altijd zat ‘Got To Get You Into My Life’ in de set, altijd in het begin. Eindelijk gedropt voor wat vers bloed in 2013. Ik zie hem weer live, en… die song is terug. Geen logica te bekennen. Maar goed: een song van ‘Revolver’ live, door Paul McCartney. De plastic 80’s-toeters van Wix blijven wel altijd even schrikken.

‘Listen To What The Man Said’ was ik heel erg blij mee. Nooit eerder gehoord, Wings, 1976, hit, een MUST in de set, maar die had hij de maand daarvoor ook alweer gedropt! Gelukkig is hij daar op teruggekomen, zou wel heel naar zijn geweest voor Europa. Abe Jr. moet hem daar flink ondersteunen, vooral in de falsetto richting het eind, maar dat doet nergens iets aan af. De Wings-hits zijn zo goed live, misschien is het bedrog en persoonlijke vreugde, maar ik heb altijd het gevoel dat de band daar het meest vlamt. En wow, ‘Temporary Secretary’. Ik had deze keuze al wel vernomen, was moeilijk te vermijden, maar wat is deze band toch goed. Een live-versie van een elektronische thuis-‘demo’ track uit 1980, arena-proof. McCartney leek er plezier in te hebben, met afstand zijn meest gedurfde live-keuze aller tijden. Wie had dat nou ooit verwacht. Wel weer typisch McCartney: aankondigen door te zeggen dat bij Beatles-liedjes het publiek opveert, en dat bij iets minder grote hits het doodvalt, verpakt in een bullshit-verhaal over clubs in Brighton die deze track begonnen te draaien, en dat het nu wel zal stilvallen. Ik overdrijf niet, het is toch niet te geloven dat dé Paul McCartney een liedje zo moet aankondigen. Altijd excuseren voor z’n solo-materiaal wat niet van ‘Band On The Run’ of ‘Flaming Pie’ komt. “Sorry dat ik jullie dit aandoe, ik was na The Beatles ook echt heel hip, hoor, hierna komen nog genoeg Beatles-liedjes!”. Ik had echt niet het idee dat het publiek z’n concentratie verloor, er werd meegeklapt en meegedeind. Het publiek is een heel stuk minder dom en verwend dan de setlist-keuzes van McCartney soms doen geloven. Deze aankondiging heeft hij gelukkig niet meer gedaan daarna.


Ironischer kan het niet zijn dat de set vanaf daar weer 1 op 1 was zoals hij al jaren doet, beginnend met 2 tracks die bovenaan de lijst staan om geschrapt te worden: ‘Let Me Roll It’/‘Foxy Lady’ en ‘Paperback Writer’. We waren 5 tracks in de set en het was alweer alsof ik een oude film voor de 50ste keer aan het bekijken was. Dezelfde praatjes, dezelfde arrangementen, gewoon een roestvast musical-moment. En naar de piano-set… ‘My Valentine’ is een van zijn mooiste post-Beatles liedjes en een nieuw hoogtepunt in de set, maar ik zag om mij heen dat het tevens hét moment was om van de stoel te gaan. De set is dan een half uur bezig, schat ik. Zwakke blaas, alcoholisme? De set-opbouw in het begin was heel erg ‘all over the place’, waar hij in het verleden één of twee solo-knallers in Beatles-hits, hits, hits verpakte. (Niet verrassend dat hij binnen een maand dit had aangepast, en wij de laatste ‘Listen To What The Man Said’’s hebben meegepakt.)

‘Nineteen Hundred And Eighty-Five’ kan ik geen genoeg van krijgen. Die energie van de band en McCartney, de song zelf, de climax, dát zou een jarenlange staple mogen worden, als we die kans krijgen. In tegenstelling tot ‘The Long And Winding Road’… en de hele energie wordt weer uit de zaal gezogen. Allemaal al jaar of 6 exact zo in de set, onbegrijpelijk. ‘Maybe I’m Amazed’ bijna net zo lang, maar die kan eigenlijk ook al net zo lang niet meer. Ik zit in dubio of ik hem dit, misschien wel z’n solo magnum opus, liever helemaal niet meer hoor zingen, of op de huidige manier. Live maakt de band veel goed natuurlijk, het blijft heel indrukwekkend, zeker als zijn ode aan Linda. Een song waar de magie nooit van vergaat.

Akoestische set. Wederom hetzelfde verhaal als ‘Got To Get You’… Hij heeft ‘Your Mother Should Know’, ‘Hope Of Deliverance’, ‘Things We Said Today’ om nog maar te zwijgen over ‘Alligator’, ‘On My Way To Work’ en vele anderen, allemaal klaarstaan, gesoundcheckt op de dag zelf, gespeeld op deze tour. Nee, we brengen nét deze leg die ene song terug die we al in 2010 én 2012 hebben gedaan in Europa: ‘I’m Looking Through You’. Vocaal veel meer uitdagend dan in 2010, het is echt hard gegaan. Heel vaag hoe Wix die 2 staccato noten die hij speelt op deze track - die zelfs Ringo op de opname kon spelen - niet meer onder de knie leek te krijgen. Alsof een dissonante trein langs kwam denderen, heel vals. Je zag hem op z’n hoofd slaan na de eerste keer. Maar de keer daarna kwam het niet goed. En in Amsterdam ook niet! Vergelijk maar eens met de pro-shot van Hyde Park of Argentinië in 2010. Op 0:27 goed op Wix letten, en dat op 2:04 speel je ook niet op die manier als je zeker van je zaak bent, haha:


De eerste 5 tracks deze avond 4 nooit van gehoord. De 7 daarop al bijna elke gig… Begrijp me niet verkeerd, een show is geen checklist van songs die je nog niet op je bingo-kaart hebt staan, maar boh… met deze catalogus, hem dik 3 jaar niet gezien, nu met een nieuwe tour, zo veel nieuwe songs gesoundcheckt, het blijft teleurstellend en deed een beetje af aan de magie. ‘We Can Work It out’ begint vocaal ook een uitdaging te worden, maar deze Beatles-single in deze vorm, zo erg goed. Lang op gewacht, en alles waar ik op hoopte. Geldt niet helemaal voor ‘Another Day’. Precies de goede keuze, solo-hit, op die plek, maar deed me niet zo veel. Puur persoonlijk.

De promotionele slapstick rondom ‘Hope For The Future’ - geen enkele aankondiging toen de song in de game werd uitgebracht, weken later nog niets op de merkt, daarna pas een ‘white label’ die niemand kon bemachtigen, weer weken daarna een fysiek en digitaal product met remixes waar niemand op zat te wachten, wereldwijde promotie in TV-programma’s via een satellietverbinding met 5 seconden vertraging toen de game alweer in de tweedehands bakken lag, enzovoorts - kwam tot een grandioze climax toen het doodgeboren kindje maanden en maanden na het momentum pas live werd gedaan. De amateuristische en totaal incompetente PR-moves deden niets af aan deze live-uitvoering. Hoogtepunt. Live erg sterk, mooie plek, alles. Heel slim gebruik van samples en loops en live-instrumentatie ook. Dat kan Wix als de beste. Nog steeds op akoestische gitaar, en in dat stuk kan ik ‘And I Love Her’ voor altijd horen. Als McCartney niet aan het rocken is, vind ik hem in deze setting het sterkst. Ik had graag nog eens een ‘Unplugged’ show gezien. De ouder geworden stem raakt alleen maar meer snaren. Doet me ook altijd aan Gelredome denken, toen hij dit liedje die week voor het eerst in een jaar of 20 toevoegde, dit arrangement geloof ik voor het eerst, ik uiteraard de setlist niet wist en het publiek de eerste noten met een terecht “oooooohhhhhhh” ontving. Check je bootleg maar .

‘Blackbird’, moet gespeeld worden. Dezelfde verhaaltjes… ‘Here Today’, weer zo’n musical-moment, zou er iemand in het publiek zijn die hem dit nooit live heeft zien spelen, of in ieder geval niet woord voor woord op een DVD-tje heeft zien doen? Treurig genoeg heeft dit voor mij alle impact verloren. Schrap het, schrap het. En dit was dan nog in Liverpool… Zelfde met ‘Something’. Breng ‘In My Life’ akoestisch voor George Martin, John Lennon en George Harrison in de plaats. En even, dat debiele extra podium heeft echt geen enkele meerwaarde. Rij 1 is nu rij 10. De afstand tussen het publiek en het podium is meters en meters teruggebracht, en wanneer hij eindelijk dichtbij staat gaat hij de lucht in en kijk je tegen een platform aan. Wel cool dat hij dit van Watch The Throne heeft afgekeken, maar het is echt doelloos. Dit moet er echt gelijk uit, maar aan de plattegronden van de aanstaande gigs te zien vrees ik het ergste.

‘New’ is een goede “let’s lift the mood a bit”-moment, zoals ‘Dance Tonight’ dat altijd was. Geweldige song, goed dat hij dit vooraan op het keyboard - want dat is het, verpakt in een upright piano - speelt. ‘Queenie Eye’ is een leuke throwaway, werkt ook heel goed op deze plek. En dan ineens ‘Lady Madonna’ erin gooien, die trucs heeft alleen een artiest als McCartney up z’n sleeve. Vocaal ook in een stijl die hij nog goed kan hebben. Dít is de kunst van af en toe wat songs weglaten. In 2009/2010 nam ik die song voor lief en deed het me niets meer. Dezelfde song op hetzelfde moment in de set op dezelfde plek op het podium. De shows in Europa in 2011 en 2012 sloeg hij hem eens over. En warempel, ik begon het te missen, en wat een vreugde om hem dan op die totaal andere plek weer terug te horen 5 jaar later. Wat een liedje. Altijd mooi als hij “plots” in díé riff gaat. Dat heeft-ie vaker gedaan om te imponeren .

‘All Together Now’ én ‘Lovely Rita’ én ‘Mr. Kite’ in hetzelfde blokje. Leuk om eens gehoord te hebben. En ik kan niet ontkennen dat die eerste een publieksfavoriet is, zucht. Abe Jr.’s momentje na ‘Dance Tonight’ na 6 jaar werd afgepakt. Bij die laatste uniek om McCartney die baslijn live te horen en vooral zien spelen. Maar echt, een ‘deeper cut’ Lennon-nummer elke avond? Dit zo vlak op elkaar is wel heel erg de Beatles-bodem schrapen, en was voor mij wederom een moment dat ik verlangde naar wat solo-materiaal. Daar omheen ‘Eleanor Rigby’, een song waar je hierdoor bijna de schoonheid van gaat vergeten én eerder genoemde muffe - tegenovergestelde van “vers”, niet de song zelf uiteraard - tribute ‘Something’ was niet het sterkste blokje. Al 8 jaar nu op die manier? En het is ook niet alsof het toewerkt naar een punt waar het heel publiek op zit te wachten, ik kan 20 Beatles-songs noemen die meer impact zouden hebben.

En jee, daarna ook nog eens ‘Ob-La-Di, Ob-La-Da’ (wederom publieksfavoriet, maar nu genoeg ‘handjeklap’-niveau), ‘Band On The Run’, ‘Back in the U.S.S.R’, ‘Let It Be’, ‘Live and Let Die’ en ‘Hey Jude’, de laatste 7 songs van de set al 6 jaar identiek. Die laatste 3 kan ik hem niet eens kwalijk nemen, in alle eerlijkheid. Ik heb weinig tot niets met die songs, maar niemand kan ontkennen dat het voor het meerendeel van de bezoekers misschien wel de meest indrukwekkende 15 minuten in welke show dan ook zullen zijn. ‘Band On The Run’, zo’n track die je misschien ook voor lief neemt, en je dan op zo’n avond weer doet beseffen hoe goed het is. Nee, die mag, moet blijven. Zelfs met ‘Back In The U.S.S.R’, ook geen favoriet, maar je ziet gewoon hoe goed het werkt. Klinkt tegenstrijdig, maar je kunt op die momenten niet zeggen dat McCartney er geen zin in heeft. En die genoemde keuzes zijn natuurlijk niet erg voor een show op dit niveau, het gaat mij echt meer om de Beatles deep cuts die avond na avond ten koste van A-materiaal solo - of Beatles! - worden opgevoerd.

Maar toen…! De eerste toegift! Ik had in mijn achterhoofd dat hij een aantal songs en nieuwe toevoegingen nog niet gedaan had, maar om ze allemaal in één keer te horen was verbluffend. Sowieso een top 3 McCartney live-moment aller tijden. ‘Another Girl’, vijf sterren. ‘Hi, Hi Hi’, vijf sterren. ‘Can’t Buy Me Love’, vijf sterren. 2 tracks die ik nog nooit had gehoord en eentje waar ik om smeekte en al 6 jaar niet live had gehoord. ‘Another Girl’, ja, een deeper cut, maar net als ‘The Night Before’ voortreffelijk gebracht. Upbeat early Beatles, meer! Damn, ‘Can’t Buy Me Love’, ook nog! Dat refrein, het publiek. Je hoort en ziet hoe erg de jaren zijn gaan tellen, zelfs in vergelijking met toen ik het het eerst hoorde, slechts 7 jaar daarvoor. Maar de energie is er nog als in 1964, en wat een indruk maakt die song, met op de achtergrond natuurlijk de AHDN-beelden. Die beide tracks de band op z’n allerallerbest. Rockend, McCartney in het midden dansend als een 20-er, de blikken van de band naar elkaar, McCartney lachend en wijzend. Misschien toch echt omdat ze weer eens iets nieuws mogen spelen… Onvergetelijk, precies wat de avond nodig had, in een gedeelte wat voorheen te dromen viel. En dan ‘Hi Hi Hi’, Wings! Een Wings-track in een toegift! Niet meer voorgekomen sinds 1976, geloof ik. En, hebben jullie iemand in het publiek horen zuchten of zien weglopen? (Ok, op dit punt in de set gaan mensen wel hun trein halen, hehe.) Grootste en beste rock-act van het moment.

Maar wacht, Liverpool, waar is ‘Penny Lane’? De volgende toegift? Nope. De vorige keer in Liverpool ‘Ram On’, ‘Wonderful Christmas Time’, ‘Mull Of Kintyre’ én ‘Penny Lane’ als speciale tracks. En deze keer, helemaal niets. Geen kerstmis-song eind mei begrijp ik, en de doedelzakken-track mag hij houden, maar geen ‘Penny Lane’ terwijl die wel werd gesoundcheckt die middag? Niet eens ‘I Lost My Little Girl’ of ‘Honey Hush’ zoals wel vaker? Bevestigde mijn gevoel een beetje dat de band “through the motions” ging. Een van de vele gigs tijdens een eindeloze tournee met dezelfde liedjes in dezelfde territoria. Heel weinig spontane interactieve momenten met het publiek, maar zitplaatsen lenen zich daar toch al minder voor. “Er zijn een heleboel vrienden en familie van me aanwezig vanavond”, heel veel meer persoonlijk werd het niet. Vooral dezelfde riedel die hij elders ter wereld ook doet. Hij noemde de National Trust jeugdhuizen-tour nog wel even, en dan vooral hoe raar dat voor hem is, check hieronder:


Ah ja, en hij zong wel “fans on the run” richting het laatste refrein van een song die je al wel kunt raden, dat was een mooi gebaar richting de fans vooraan met bordjes met diezelfde tekst. Het bekende knikje, een halve duim omhoog tijdens de baspartij. Weer een knikje, de bordjes kunnen omlaag… Dan, de laatste toegift was hetzelfde als altijd, maar hoe kun je klagen met na 2,5 uur de dynamiek van ‘Yesterday’ naar ‘Helter Skelter’ - McCartney in een notendop - naar de Abbey Road-finale met ‘Golden Slumbers’ en ‘The End’. Erg imponerend, ‘Golden Slumbers’, elke avond weer. Altijd het moment dat mijn klachten worden gereset en ik tevreden naar huis ga, en sentimenteel blij ben dat hij überhaupt nog op het podium staat.

Omdat het zo lang geleden is - mijn fout… - kan ik niet meer van seconde tot seconde de leuke momenten navertellen, maar dit is er wel eentje: helaas werden er weer mensen het podium opgetrokken voor een knuffel, een handtekening-tattoo - wow, origineel - of een huwelijksaanzoek. Het werd de laatste optie. Dit keer was het zelfs allemaal geregisseerd. Het koppel, waarvan de aanstaande bruid in de Beatles-shop om de hoek van de zaal werkt en de bruidegom een Sgt. Pepper-pakkie had aangetrokken, werd vooraf de gig netjes gefotografeerd voor de zaal zodat de krant een foto bij het artikel over het aanstaande moment kon plaatsen. De man was ladderzat, werd gênant toen hij McCartney ten huwelijk ging vragen in plaats van z’n dame, allemaal erg bedacht. Waar blijft het leuke moment, zul je je afvragen: het moment dat McCartney tegen de bruid zegt: “if I was you, love, I get him to ask you again in the morning when he’s not pissed!”


Als we nog aan het tellen zijn: 14 songs die ik nog nooit live had gehoord in totaal. Ik kan me herinneren dat die na afloop toch het meest bijbleven, en de eindstand gewoon een 10+ was. En dan loop je naar buiten en zie je alle standbeelden, de kermis-taferelen, de buskers en de plakkaten met iets wat wel echt geschiedenis en verleden tijd is, en besef je dat je zojuist the real deal live in optima forma aan het werk gezien hebt, 58 jaar nadat John Lennon zijn eerste ontmoeting met Paul McCartney had in diezelfde stad. Daarover trouwens later misschien nog meer… Net als over Zigg0 Dome, die belevenis was weer heel anders, qua sfeer denk ik nog wel meer positief.

quote:

Op vrijdag 8 april 2016 11:26 schreef MrBadGuy het volgende:
Iemand van plan naar 'The Sessions' te gaan in Ziggo Dome op 17 april?

http://www.thesessionslive.com/

Ik kan helaas die dag niet, maar heb wel een kaartje. Als iemand deze wil (Rij 2, stoel 190, dus goede plaats), stuur me een PM (first come, first serve en alleen iemand die ook in dit topic heeft gepost). Prijs: een review in dit topic

Nog handiger, het evenement is uitgesteld:

quote:

Helaas moeten wij je laten weten dat het concert van "The Sessions - A Live Re-Staging Of The Beatles At Abbey Road Studios" op 17-04-2016 in de Ziggodome wordt verplaatst wegens onvoorziene wijzigingen in het tourschema.

Er wordt gezocht naar een vervangende datum. De organisator verwacht hier op niet al te lange termijn meer over te weten. Zodra de vervangende datum bekend is, zullen wij je hiervan per mail op de hoogte stellen.

Onze excuses voor het ongemak.

Dus helaas is mijn aanbod (tot nader order en afhankelijk van de nieuwe datum) ook ingetrokken _{(er waren volgens mij ook nog heel veel kaarten beschikbaar, dus dat kan ook het een en ander verklaren voor deze 'verplaatsing')}