Om de dreigende situatie in Geldermalsen wat beter te kunnen duiden, maakte een verslaggeefster van Hart van Nederland woensdagavond de vergelijking met een 'voetbalwedstrijd'. Vakkundig twitterde ze over het gesmijt met vuurwerk, de bakstenen, het woeste gezang en de Mobiele Eenheid.
Kort samengevat: het leek in Geldermalsen verdorie wel een voetbalwedstrijd!
Je hoort dat heel vaak. Om de ernst van dreigende situaties enigszins tastbaar te maken voor lezertjes, kijkers en mede-twitteraars, is de voetbalmetafoor altijd een bruikbaar hulpmiddel, want dan begrijpt Tante Truus uit Balkbrug het ook meteen. Dat is wel zo handig.
Wordt er met vuurwerk of stenen gesmeten? Dragen de malloten een capuchontrui en een petje? Zien ze er doorgesnoven uit? Wordt het aloude 'piemellied' uit volle borst gezongen?
Mooi, dan gaat het hier zeer vermoedelijk over de bevolkingsgroep der 'voetbalsupporters'. Dan betreft het hier geen doodgewone, lokale malloten met een Opel of een Hyundai, of met een Oost-Duitse postzegelverzameling. Nee nee. We hebben het hier over een veel serieuzere kwestie: 'voetbalsupporters'.
In Steenbergen ging dat onlangs precies zo. Ze hadden het piemellied daar amper ingezet, of het hardnekkige gerucht deed de ronde dat het hier geen gewone Steenbergenaren betrof, maar 'voetbalsupporters'.
Sterker nog, het zou hier wel eens om 'Feyenoord-supporters' kunnen gaan, zo las ik de volgende ochtend in de krant. En die zijn - u weet dat misschien - nog véél gevaarlijker.
U kunt nu wel heel genuanceerd gaan zitten te doen over de Nederlandse asielpolitiek en de problemen in Syrië, maar wacht maar tot er een leger 'voetbalsupporters' uw dorp bestormt. Dan bent u kansloos. Dan is alles reddeloos verloren.
Dan overstemt het piemellied elke vorm van redelijkheid en beschaving.
Ik vind de voetbalsupportersmetafoor goed gevonden, want het maakt de dingen overzichtelijk. Ik ga mijn hele leven al naar voetbalwedstrijden, gemiddeld één of twee per week, dus ik kan het weten: al die honderdduizenden mensen (m/v) in onze stadions vormen géén dwarsdoorsnede van de bevolking. Sterker, het is een klein wonder dat ik hier überhaupt nog een stukje zit te tikken.
De bakstenen suizen me elk weekend om de oren. Je hoeft hier in Nederland maar op je tribunestoeltje te gaan zitten, of je buurman (capuchontrui, petje) begint als een idioot het piemellied in je oren te tetteren. Verderop klinkt gegil en glasgerinkel.
(U kent het piemellied niet? Dan bent u geen voetbalsupporter.)
Ik weet niet of u wel eens over het Van Zandvlietplein in Rotterdam-Zuid bent gelopen, en anders misschien over de Arena Boulevard, op een zondag? De Gazastrook is er niets bij. Bloed. Chaos. Inferno.
Overal voetbalsupporters!
Over voetbalsupporters gaat het gerucht dat de meesten ook lid zijn van de ANWB, en dat ze in veel gevallen een huisdier hebben, maar het zou absurd zijn om hier nu alle ANWB-leden (en huisdierbezitters) te gaan criminaliseren natuurlijk.
Voetbalsupporters zijn géén gemiddelde burgers, anders zouden ze - uiteraard - geen voetbalsupporter zijn geworden. Ik ken er een paar persoonlijk: op zich best goeie gasten hoor, maar ze hebben de onbedwingbare behoefte om steeds bakstenen door je voorruit te gooien.
Er hoeft maar een oud vrouwtje over te steken of ze beginnen spontaan het piemellied te zingen.
Donderdagochtend maakte de Gelderse politie bekend dat alle veertien opgepakte randdebielen gewoon uit Geldermalsen komen, en even leidde dat tot verwarring, maar dat kwam vooral omdat de belangrijkste vraag niet was beantwoord.
Van welke voetbalclub zijn die gasten nou precies supporter?
Sjoerd