T gaat best snel over hoor, zeker als het goed met ze gaat. Dat lijkt nu niet zo, dat weet ik wel. Als je soms terugkijkt dan denk je waarom heb ik me nou zo druk gemaakt hierover. Andere tweeling ouders met te vroeg geboren kindertjes zeiden vaak hetzelfde, met een jaar of anderhalf is het normaal en ga je nog meer genieten van die kleintjesquote:Op dinsdag 12 juli 2016 21:06 schreef Shopaholic1984 het volgende:
Hoi Madivi,
De ontwikkeling van mijn meiden werd goed in de gaten gehouden door de fysio. Doordat ze onder de 32 weken geboren zijn, mochten we meedoen aan het ToP programma. Ondertussen is dat afgerond. De meiden deden het vanaf het begin af aan super goed. Ze zijn nu bijna 16 maanden (14 gecorrigeerd) De fysio kwam meer voor de gezelligheid. Corrigeren mag tot 2 jaar zeker en als ze 'achter' lopen zelfs nog langer.
De vroeggeboorte kan ik ook nog steeds niet achter me laten en ben er nog regelmatig verdrietig om. Natuurlijk ben ik erg dankbaar dat het nu zo goed met die 2 deugnietjes gaat. Maar de hele periode heeft er goed ingehakt. Wanneer ik het echt achter me kan laten, geen idee. De tijd zal het leren.
Dat laatste is herkenbaar. Ik heb het nog steeds dat ik het bij flarden moeilijk vind. Het is toch een periode die niet lekker is afgesloten zeg maar. Het gevoel van falen heb ik dan weer niet gehad eigenlijk. Het slijt wel maar het blijft hier altijd wel een pijnpuntje.quote:Op dinsdag 12 juli 2016 18:42 schreef Madivi het volgende:
Megabump!
Hoe gaat t met de Fok-tweelingen?
Hier gaat het heel erg goed, de kleinste is inmiddels 4 kilo, de grootste 5 (ze gaan wat verder uit elkaar lopen). Het tweeling-verzorgen en tevreden houden gaat ook al behoorlijk efficiënt!
Uiteraard geeft een nieuwe fase ook wel weer een aantal nieuwe vragen:
Voor de moeders/vaders van te vroeg geboren tweelingen: hoe lang hebben jullie nog effecten gemerkt van de prematuriteit? En hoe lang blijft de correctie qua ontwikkeling gelden?
Ik merk dat de grootste al toe is aan langere nachten, maar z'n broertje komt nog trouw elke 4 uur. Ik maak hem dan wel wakker, anders ben ik de hele nacht aan het voeden. Vind het wel sneu, hij slaapt zo lekker nog. Herkenbaar?
Ten slotte merk ik dat ik nog best veel "last" heb van de hele periode. Krijg regelmatig flashbacks van die tijd en voel me er nog vaak verdrietig over. En een soort van falen over het feit dat ze doordat ik te vroeg bevallen zoveel naars hebben moeten meemaken. Herkennen jullie dit en hoe ging je ermee om?
ja ja this brings back memories, omdat ze zo verschillend let je ook op die verschillen en vergroot je die uit vanwege de vroeggeboorte. Misschien reageert de kleinste gewoon wat sterker op prikkels dan de andere. Bij ons reageerde (en reageert nog steeds trouwens) de jongste het sterkst op prikkelingen heeft meer last van emotionele schommelingen en dat soort dingen, terwijl zij degene is die het snelst was (is) met ontwikkelingen, de eerste die kroop, rolde, liep, fietste, sportte etc.quote:Op vrijdag 15 juli 2016 08:02 schreef Madivi het volgende:
Slaveloos, mijn tweeling (jongens) zijn overduidelijk twee-eiig, ik denk ook dat ze verschillend gaan worden. Mooi om te lezen dat de nare ervaring bij jullie uiteindelijk plaats heeft gemaakt voor mooie ervaringen. Tot nu toe ontwikkelen ze zich goed, de kleinste loopt duidelijk achter in ontwikkeling, maar volgt wel steeds na een maandje ongeveer
(brabbelen, dingen vastpakken etc).
Mark, 4 kinderen, zo druk maar ook zo gezellig lijkt me! Is je tweeling qua karakter en gedrag erg verschillend of lijken ze op elkaar?
Shopaholic, zo fijn dat je meiden het zo goed doen. Erg prettig voor mij om te lezen dat je je herkent in de gevoelens over die periode, hoewel het ook rot is natuurlijk. Hoe reageert jouw omgeving op je verdriet? Ik merk dat veel mensen niet begrijpen waarom ik er nog last van heb (het gaat nu toch goed?). Ik ben van plan een fotoboek met verhalen te maken over de periode, hopelijk gaat dat me helpen...
Cathmar, wat maakt het voor jou vooral de grijze blur? Ik moet zeggen dat het dagelijkse ritme me wel goed af gaat, alleen die gebroken nachten he... Sinds een paar dagen zitten we op elke 4 uur voedingen (ik geef ze binnen schema op verzoek), maar die kosten nog steeds zeker wel een uur.
Kyara, fijn te lezen dat je het ook herkent. Praat jij er nog wel eens met je omgeving over?
Kun je een paar voorbeelden noemen van het premature bewegen? Ik merk bij de grootste weinig meer, de kleinste begint nu wat te minderen met overstrekken. Hij heeft nog wel beetje neiging tot hol trekken en sterke schrikreflexen (zo sneu om te zien). Valt me bij nieuwe indrukken ook op dat de kleinste dan echt ogen als schoteltjes krijgt en sneller overprikkeld is.
Met voeding ben ik ook geneigd te wachten tot 6 maand gecorrigeerd, tenzij ze echt zelf duidelijke signalen gaan afgeven. Vind het ook wel verwarrend dat ze in ziekenhuis soms wel en soms niet corrigeren. Ze krijgen nu nog steeds half bv en half nenatal 1, voorlopig zijn ze daarmee nog tevreden.
Shivo, leuk dat ze tweetalig worden opgevoed. Vind je de achterstand qua taal iets van zorg of heb je wel vertrouwen dat het goedkomt?
Euhm, volgens mij zijn die schrikachtige bewegingen wel de belangrijkste ja. Mijn jongste/kleinste had dat ook heel erg. Die was duidelijk meer prematuur dan haar zus. Het verschil in gewicht was toen ook iets van 500 gram (nu nog steeds maar het relatieve verschil is op amper 3 kilo natuurlijk groter dan op 15 kilo ).quote:Op vrijdag 15 juli 2016 08:02 schreef Madivi het volgende:
Kyara, fijn te lezen dat je het ook herkent. Praat jij er nog wel eens met je omgeving over?
Kun je een paar voorbeelden noemen van het premature bewegen? Ik merk bij de grootste weinig meer, de kleinste begint nu wat te minderen met overstrekken. Hij heeft nog wel beetje neiging tot hol trekken en sterke schrikreflexen (zo sneu om te zien). Valt me bij nieuwe indrukken ook op dat de kleinste dan echt ogen als schoteltjes krijgt en sneller overprikkeld is.
Gaat hier niet helemaal op. De kleinste/jongste was bij de geboorte het zwaarste (wel 30 gram zwaarder...). Maar ze is flink afgevallen vlak na de geboorte tot 1700 gram. En daarna is het verschil opgelopen tot ongeveer 500 gram (soms iets minder) en dat is zo gebleven.quote:Op vrijdag 15 juli 2016 17:07 schreef Madivi het volgende:
Kyara, heel herkenbaar wat je schrijft! In het ziekenhuis zeiden ze ook dat de kleinste vaak verrast met wat ze kunnen. De dokter verklaarde het door te zeggen dat ze in de buik ook al harder hebben moeten knokken en meer stress hadden.
Niet iedereen in de omgeving begrijpt het inderdaad. Want het gaat toch goed, ze doen het toch goed. Maar die ziekenhuisperiode heeft er echt wel ingehakt. Vooral omdat N daarna ook nog geopereerd is aan haar hartje. Gelukkig kan ik het er met J goed over hebben. Ook 1 vriendin waar ik echt mezelf kan zijn en mijn verdriet durf te uitten. Mijn ouders snappen het ook heel goed. Voor de rest hou ik het heel erg bij mezelf. Er zijn dagen dat ik er echt niet aan denk, maar ook dagen dat ik er nog heel verdrietig om kan zijn.quote:Op vrijdag 15 juli 2016 08:02 schreef Madivi het volgende:
Shopaholic, zo fijn dat je meiden het zo goed doen. Erg prettig voor mij om te lezen dat je je herkent in de gevoelens over die periode, hoewel het ook rot is natuurlijk. Hoe reageert jouw omgeving op je verdriet? Ik merk dat veel mensen niet begrijpen waarom ik er nog last van heb (het gaat nu toch goed?). Ik ben van plan een fotoboek met verhalen te maken over de periode, hopelijk gaat dat me helpen.
Heel verschillend, maar het is dan ook een meisje/jongen tweeling. Ik zeg altijd: het zijn gewoon 2 verschillende kinderen, ze zijn alleen tegelijk geboren.quote:Op vrijdag 15 juli 2016 08:02 schreef Madivi het volgende:
Mark, 4 kinderen, zo druk maar ook zo gezellig lijkt me! Is je tweeling qua karakter en gedrag erg verschillend of lijken ze op elkaar?
Ja dat herken iknnog wel. Wij hebben gedaan wat jij deed, de een wakker maken als ander voeding wilde. Gewoon om nog een beetje nacht te hebben. Die periode is heel vervelend, maar daar moeten alle tweelingouders doorheen. Gelukkig duurt het niet zo lang en kunnen ze relatief snel met bijvoorbeeld 11 uur 3 uur en 7 uur tevreden zijn. Maar reken wel op nog aantal spookachtige nachtjes dat eerste jaar, succesquote:Op zaterdag 16 juli 2016 14:08 schreef Madivi het volgende:
Leuk om te lezen hoe de karakters en ontwikkelingen van de kindjes zo uiteen kan lopen.
Hier zit ik met een voeding dilemma. De grootste is eigenlijk toe aan langere nachten maken, de kleine komt echt nog om de 4 uur. De kleinste is dus bepalend voor de nachttijden (grofweg komt hij rond 22.00 2.00 6.00). Nu heb ik laatst de grootste laten slapen en dan komt hij om 4 uur. Beide komen ze in de ochtend rond half 10. Ik maak m nu wakker na de voeding van z'n broer, maar dan moet hij wat huilen en drinkt max 10 minuutjes. Hoe hebben jullie dit aangepakt? Met voedingen om 22 2 4 6 hou ik geen nacht meer over...
Wat fijn dat de grootste zo'n goede ruk heeft kunnen maken.quote:Op zondag 17 juli 2016 12:52 schreef Madivi het volgende:
Nou vannacht de grootste laten liggen, hij kwam pas om 5 uur! Dat kan wel werkbaar worden: beide om 22, kleinste komt om half 2, grootste 5 uur, kleinste half 6.
Kyara, ja het scheelt als je ze elke keer tot voldoening kan aanleggen. De nachtvoeding van de kleine lukt wel, maar de ochtend voeding heb ik niet voor beide genoeg, dus dan ontevreden huilende tweede baby ... Doe dan maar 1de borst, de ander de fles, per dag omgewisseld.
Ja, vanaf dag 1. Ook omdat we geen kamer over hebben, dus geen keuze. Ze zullen de kamer moeten delen totdat hun oudste zus het huis uit gaatquote:Op zaterdag 6 augustus 2016 21:50 schreef Madivi het volgende:
Slapen jullie tweeling bij elkaar op de kamer? Worden ze ook wakker van elkaar?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |