Een gloednieuwe auto en een goed maandelijks inkomen zodat je dingen voor haar kunt kopen zijn geen kwaliteiten, tenzij je Lamborghini rijdt en een golddigger probeert aan te trekken. In alle andere gevallen moet je dit nooit zien of willen profileren als jouw kwaliteiten. Je kan nog zo'n leuk inkomen hebben, uiteindelijk moeten jullie klikken qua persoonlijkheid.quote:Op donderdag 19 november 2015 11:59 schreef Charleville het volgende:
[..]
Bedankt voor reactie, waardeer ik.![]()
Waar ik goed in ben?
Ik ben heel romantisch ingesteld, zou graag met een meisje uit eten willen, omdat ik fulltime werk,, heb ik redelijk veel geld in de maand te besteden, zodat ik een eventuele vriendin mee kan nemen, naar een weekendje Parijs, of een leuke vakantie kan organiseren voor haar, ergens in een tentenkamp in de Sahara lijkt me wel erg romantisch waar je per kameel tocht heen gaat.
Ik heb verder een gloednieuwe auto, ik kan goed luisteren naar iemand zijn verhaal.
Ben totaal geen player, niet asociaal, laat geen boeren e.d
Gevoelig, en ben bereid me volledig aan haar aan te passen.
Nadelen, ik heb lichte autisme, daardoor vaak veel therapie gehad ipv. school zodat ik nu met een wajong uitkering bij een supermarkt werk, mijn IQ is gemiddeld wel hbo niveau. Dus dom ben ik niet, en op mezelf wonen doe ik bewust nog niet omdat ik weet dat ik het dan met mijn inkomen wel erg krap zou hebben.
quote:Op donderdag 19 november 2015 12:49 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Dit lijkt me weer een typisch gevalletje van iemand die goed gebruikt maakt van zijn eigen usp's, maar niet door heeft dat er buiten die eigen doelgroep ook nog andere typjes rond hangen..
Angst voor afwijzing, angst of diegene er wel op zit te wachten. bijv.quote:Op donderdag 19 november 2015 11:46 schreef miss_sly het volgende:
Maar wat ik niet snap: waarom toch die angst om met vrouwen te praten? Zijn we zulke afschrikwekkende wezens? Is omgaan met teleurstelling of afwijzing zo vreselijk moeilijk? Hebben deze mannen dat te vaak of juist te weinig meegemaakt, in hun jeugd? Hebben ze zulke hoge verwachtingen van het leven, of juist niet?
Ik begrijp het simpelweg niet, dat interactie met andere mensen, man of vrouw, als zoiets vreselijk moeilijks wordt ervaren.
quote:Op donderdag 19 november 2015 11:59 schreef Charleville het volgende:
en ben bereid me volledig aan haar aan te passen.
Amen.quote:Op donderdag 19 november 2015 14:25 schreef FlyDutchMan het volgende:
Geen boeren laten lijkt mij zeer ongezond. Het is wachten tot je klapt. Ik zou nooit zo'n tikkende tijdbom daten.
Ja, niet alleen Bleker maar ook Peter Jan Rens heeft een veel jongere vriendin kunnen krijgen. Het zijn allemaal wel extraverte mannen die zichzelf goed kunnen 'verkopen'. Wat als ik nou ervoor zou zorgen om beter bekend te worden bij het grote publiek door me voor allerlei programma's op te geven? Ik denk dat het weinig uitmaakt, want de kandidaten die meededen aan Ik heb het nog nooit gedaan zijn volgens mij er niet veel mee opgeschoten.quote:Op donderdag 19 november 2015 00:59 schreef Cresapk het volgende:
[..]
Maar Ratelband is wel iets prominenter aanwezig dan de onbekende syndroom die niet verder komt dan de bible belt en niet vaak in grote steden te vinden is. Bijvoorbeeld oud-minister Bleker had ook een meid die de helft van zijn leeftijd was. Al die publieke figuren zijn niet de beste graadmeter voor de doorsnee mens zoals jij en ik, toch?
Wat een plaatje ook he, die vriendin van Peter Jan Rens?quote:Op donderdag 19 november 2015 19:45 schreef syndroom het volgende:
[..]
Ja, niet alleen Bleker maar ook Peter Jan Rens heeft een veel jongere vriendin kunnen krijgen. Het zijn allemaal wel extraverte mannen die zichzelf goed kunnen 'verkopen'. Wat als ik nou ervoor zou zorgen om beter bekend te worden bij het grote publiek door me voor allerlei programma's op te geven? Ik denk dat het weinig uitmaakt, want de kandidaten die meededen aan Ik heb het nog nooit gedaan zijn volgens mij er niet veel mee opgeschoten.
1. Waarom toch die angst om met vrouwen te praten?quote:Op donderdag 19 november 2015 11:46 schreef miss_sly het volgende:
Maar wat ik niet snap: waarom toch die angst om met vrouwen te praten? Zijn we zulke afschrikwekkende wezens? Is omgaan met teleurstelling of afwijzing zo vreselijk moeilijk? Hebben deze mannen dat te vaak of juist te weinig meegemaakt, in hun jeugd? Hebben ze zulke hoge verwachtingen van het leven, of juist niet?
Waarom wil je überhaupt nog een vrouw met je generaliserende en zielige geblaatquote:Op donderdag 19 november 2015 20:47 schreef Red-Pill het volgende:
[..]
Vrouwen nemen geen actie, verwachten dat mannen als enige actie ondernemen, dan krijgen ze aanspraak en filteren elke man uit, die wat niet aan hun ideaal vent voldoet. Meestal is de reactie, uitgelachen worden, of met een afkeurend gezicht gebaren: (wat moet jij nu hier?), of gebaren dat je moet oprotten, terwijl ze zo vol van haar zelf is.
Vrouwen komen nooit naar je toe en als je naar ze toe gaat, dan willen ze niks van je weten. Wtf is daar zo moeilijk aan te begrijpen? Nooit verder komen, zonder enige reden waarom en je staat gewoon stil.
Te vaak natuurlijk, vrouwen komen niet naar je toe.
Samen met een leuke vrouw het leven kunnen delen, een gezin kunnen stichten en het kunnen genieten van het leven, dat zich daaruit voort brengt, noem ik geen hoge verwachtingen.
Alleen als vrouwen geen actie ondernemen, niks van je willen weten als jij wel actie onder neemt, dan komen er geen dates, geen nieuwe ervaringen, geen relaties en zeer zeker niet iemand, waarmee je je leven kunt delen en een gezin mee kunt stichten.
Goed bezig. Gewoon kleine stappen.quote:Op donderdag 19 november 2015 21:07 schreef Charleville het volgende:
Vandaag ben ik voor het eerst sinds weken weer bezig geweest om wat actiever te worden in mijn communicatie met vrouwen.
Werk zelf in een supermarkt waar redelijk veel studenten komen, en vaak als een mooie vrouwelijke studenten iets aan me vroeg, keek ik tijdens de vraag naar beneden, en toen ik wist wat ze wou liep ik netjes met d'r mee.
Sinds tijden heb ik een mooie studenten die wat vroeg tijdens de vraag recht aangekeken in haar blauwe ogen, eerst vond ik het wel een beetje eng om zo direct met iemand verbonden te zijn.. Maar het gaf me op de een of anderen manier wel een kick, ik denk nog vaak aan het moment terug.
Tuurlijk, dit is totaal geen begin van het krijgen van een eventuele vriendin, maar het is toch weer iets.. Als ik dit volhoud, dan heb ik eigenlijk elke dag al een beetje 'n praatje met een vrouw.
Ook het idee dat zo'n mooie vrouw met die prachtige benen achter me aanloopt laat me op dit moment even zweven..
Ik vind vrouwen gewoon zo mooi en alles, dat maakt bij mij ook juist de angst zo groot voor ze.
Ik wou nog een doel halen vandaag, toen ik langs de kassa´s liep wou ik een cassiere aankijken en begroeten, maar ik kreeg een diepe angst in m´n buik en werd duizelig dus heb het maar uitgesteld naar een anderen dag.
Spontaan gedag zeggen is geen enkele moeite, maar als ik bewust naar zo´n meisje loop om gedag te zeggen word het op de een of anderen manier een hele onzekere ´´hallo´´ of ik klap helemaal dicht.
Pff moeilijk allemaal, zaterdagavond ga ik zoals altijd weer naar een danskroeg, hopelijk heb ik dan al een doel bedacht, en haal ik het, in de hoop ooit echt ´n vriendinnetje te krijgen.
Soms denk ik ook wel eens ´´ dit is de natuur die filtert het zwakke geslacht eruit´´
Daar bedoel ik mee te zeggen, ik met een kleine handicap is door de natuur bewust onaantrekkelijk gemaakt, zodat ik mezelf niet voortplant. en er zo een sterker geslacht kan voortbestaan. Maar goed, ik besef dat ik moet stoppen met het depressief zijn en mezelf naar beneden halen. Daar kom je ook niet veel verder mee.
Het zijn gewoon feiten, dipshit. Met de rest van je bs, moet je bij ONZ zijn.quote:Op donderdag 19 november 2015 20:52 schreef artelligence het volgende:
[..]
Waarom wil je überhaupt nog een vrouw met je generaliserende en zielige geblaat? Sterker nog: Waarom zou een vrouw zo'n doetje als jou willen? Wordt lekker homo of berust je in het feit dat je altijd alleen blijft. Zuurpruim. Grow a pair.
Een mening als feit verkondigenquote:Op donderdag 19 november 2015 21:15 schreef Red-Pill het volgende:
[..]
Het zijn gewoon feiten, dipshit. Met de rest van je bs, moet je in ONZ zijn.
Uit eigen ervaring vond ik het altijd prettiger om mensen (vrouwen) beter te leren kennen als ik ze al ergens van ken. Een vereniging bijvoorbeeld.quote:Op donderdag 19 november 2015 21:28 schreef Charleville het volgende:
Ik las ergens dat er een app is ontwikkeld, zodat vrouwen een fake nummer kunnen opgeven aan jongens die om haar nummer vragen, en als ze dat opgegeven nummer bellen gaat de telefoon op dat moment daadwerkelijk af, alleen is het die app die afgaat als ringtoon.
Dit is ontwikkeld zodat vrouwen geen last meer hebben van mannen die steeds haar nummer vragen.
Dit zou dus betekenen dat vrouwen het helemaal niet fijn vinden als je als man haar nummer vraagt.
Ik wil echt niemand bezwaren tijdens uitgaan, of als ´´een vervelende vent´´gezien worden.
Stel je voor ik zeg tegen een willekeurige meid a.s zaterdag ´´wat zit je haar mooi ´´
en ze zegt ´´Dankjewel´´ hoe zou ik vanaf dat moment verder moeten gaan'?
''kom je hier vaak'' zou ook niet werken op een media als tinder of badoo, ik ga er vanuit dat dit dus ook taboe is dit soort openingszinnen in real life,,
Is goed white knight, hou jezelf maar voor de gek, dat vrouwen niet in die luxe positie zitten en daar graag gebruik / misbruik van maken. Alle vrouwen zijn heilig en ik heb al mijn ervaringen op dit forum zo even bedacht / gelogen, zodat ik er persoonlijk beter uit de verf kom. Wat een logicaquote:Op donderdag 19 november 2015 21:18 schreef artelligence het volgende:
[..]
Een mening als feit verkondigenJe verschuilen achter smoesjes om je falen draaglijker te maken
Schelden
Mwa, ik ben geen maagd meer. Blijkbaar zijn er vrouwen geweest die -ondanks hun luxepositie- toch met mij het bed gedeeld hebben.quote:Op donderdag 19 november 2015 21:41 schreef Red-Pill het volgende:
[..]
Is goed white knight, hou jezelf maar voor de gek, dat vrouwen niet in die luxe positie zitten en daar graag gebruik / misbruik van maken. Alle vrouwen zijn heilig en ik heb al mijn ervaringen op dit forum zo even bedacht / gelogen, zodat ik er persoonlijk beter uit de verf kom. Wat een logica![]()
Het is moeilijk omdat ze altijd in dat patroon heeft gezeten en het idee maar niet los kan laten dat ze te maken heeft met een man die al lang en breed volwassen is.quote:Op woensdag 18 november 2015 11:11 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Het wordt tijd dat jij eens loyaal bent aan jezelf. Dat hoeft de loyaliteit naar je mams toe echt niet te bijten, maar het zal even tijd kosten voor zij dat in wil gaan zien. Daar moet jij haar en jezelf bij helpen. Zij heeft issues en wil nodig gevonden worden, maar daar gaat zij niets aan doen als jij daar maar gewoon in mee blijft gaan. Dus help twee mensen en houdt je poot stijf over kleine dingen. Misschien is een kleine tussenstap als samen gaan winkelen voor kleding, waar je haar advies vraagt maar niet daar volledig in mee gaat een idee?
Die ontmaagding moet mij wel van m'n jarenlange seksuele frustratie afhelpen en mijn zelfvertrouwen omtrent vrouwen verbeteren. Ik wil daar nu echt aan werken omdat ik ook steeds ouder wordt tikt mijn klok weg om nog een jonge vrouw te kunnen regelen en geen zin heb om nog lang zonder seks te moeten zitten.quote:[..]
Er is geen manier om dit niet lullig te zeggen, maar je hebt echt wel even wat beters te doen dan die ontmaagding. Natuurlijk zou het fijn zijn, maar je zoekt de missing link in de verkeerde actie. Maak een plan van aanpak, niet alleen voor je ontmaagding, maar voor je algehele zelfstandigheid te ontwikkelen. Dat gaat je veel meer opleveren dan een doel als binnen één jaar eindelijk een neukieneuk doen, terwijl je verder nog steeds ongelukkig bent in deze ongezonde situatie.
Ronduit slecht, ik communiceer ook weinig met mensen omdat ik het in het dagelijks leven ook weinig (onbekende) mensen tegen kom. Het is zeker een punt waaraan ik moet werken. Ik ben ook geen persoon dat snel contacten legt met mensen. Ik heb er ook weinig positieve ervaringen mee.quote:[..]
Wat is je ervaring met sociale contacten in het algemeen? Uitgaan is in bepaalde opzichten namelijk niet heel erg veel anders..
Er is wel sprake van een hardnekkig perceptieprobleem, want nog steeds blijft ze me als een baby zien die verzorgd, beschermd en bemoederd moet worden, daar kom ik moeilijk vanaf. Ze gedraagt zich namelijk nog precies hetzelfde als toen ik een jaar of 5 - 10 was, dus het is niet iets dat zomaar uit de lucht kwam vakken.quote:[..]
Je wijst je moeder niet af door haar niet volledig haar zin te geven. Je zou haar voor je gevoel niet aan de kant hoeven schuiven als zij je niet zo zou verstikken.
Ik werk zelf nog steeds aan de universiteit en ik kan jouw ervaringen niet onderschrijven. Verwissel je een supermarkt niet met een college of een andere educatieve activiteit? Meestal is daar geen communicatie tussen vreemden zover ik weet. Lijkt me rete ongemakkelijk.quote:Op donderdag 19 november 2015 21:07 schreef Charleville het volgende:
Werk zelf in een supermarkt waar redelijk veel studenten komen, en vaak als een mooie vrouwelijke studenten iets aan me vroeg, keek ik tijdens de vraag naar beneden, en toen ik wist wat ze wou liep ik netjes met d'r mee.
Niet normatief bedoeld, maar het is toch normaal om bij de kassa hoi te zeggen en eventueel aan te kijken? Of begrijp ik jouw zin verkeerd?quote:Op donderdag 19 november 2015 21:07 schreef Charleville het volgende:
Ik wou nog een doel halen vandaag, toen ik langs de kassa´s liep wou ik een cassiere aankijken en begroeten, maar ik kreeg een diepe angst in m´n buik en werd duizelig dus heb het maar uitgesteld naar een anderen dag.
Als je gewoon op een normale wijze als een vrouw afstapt zullen er maar heel weinig zijn die je tijdens het afwijzen uitlachen, afkeurend aankijken of gebaren naar je maken. Ik kan me daarentegen wel voorstellen dat iemand met een attitude zoals jij niet op een leuke manier op vrouwen afstapt en dus zelf deze reactie uitlokt.quote:Op donderdag 19 november 2015 20:47 schreef Red-Pill het volgende:
[..]
1. Waarom toch die angst om met vrouwen te praten?
Vrouwen nemen geen actie, verwachten dat mannen als enige actie ondernemen, dan krijgen ze aanspraak en filteren elke man uit, die wat niet aan hun ideaal vent voldoet. Meestal is de reactie, uitgelachen worden, of met een afkeurend gezicht gebaren: (wat moet jij nu hier?), of gebaren dat je moet oprotten, terwijl ze zo vol van haar zelf is.
2. Zijn we zulke afschrikwekkende wezens?
Zie antwoord 1
3. Is omgaan met teleurstelling of afwijzing zo vreselijk moeilijk?
Raar hé? Vrouwen komen nooit naar je toe en als je naar ze toe gaat, dan willen ze niks van je weten. Wtf is daar zo moeilijk aan te begrijpen? Nooit verder komen, zonder enige reden waarom en je staat gewoon stil.
4. Hebben deze mannen dat te vaak of juist te weinig meegemaakt, in hun jeugd?
Te vaak natuurlijk, vrouwen komen niet naar je toe.
5. Hebben ze zulke hoge verwachtingen van het leven, of juist niet?
Samen met een leuke vrouw het leven kunnen delen, een gezin kunnen stichten en het kunnen genieten van het leven, dat zich daaruit voort brengt, noem ik geen hoge verwachtingen.
Alleen als vrouwen geen actie ondernemen, niks van je willen weten als jij wel actie onder neemt, dan komen er geen dates, geen nieuwe ervaringen, geen relaties en zeer zeker niet iemand, waarmee je je leven kunt delen en een gezin mee kunt stichten.
Ik werk zeg maar als medewerker bij een supermarkt, die ligt in een studentenwijk, en naast middelbare scholen.quote:Op donderdag 19 november 2015 22:36 schreef Cresapk het volgende:
[..]
Ik werk zelf nog steeds aan de universiteit en ik kan jouw ervaringen niet onderschrijven. Verwissel je een supermarkt niet met een college of een andere educatieve activiteit? Meestal is daar geen communicatie tussen vreemden zover ik weet. Lijkt me rete ongemakkelijk.
[..]
Niet normatief bedoeld, maar het is toch normaal om bij de kassa hoi te zeggen en eventueel aan te kijken? Of begrijp ik jouw zin verkeerd?
Ja en nee. Jullie zitten beide in dat patroon en daaruit komen is pas echt volwassen worden.quote:Op donderdag 19 november 2015 22:31 schreef syndroom het volgende:
[..]
Het is moeilijk omdat ze altijd in dat patroon heeft gezeten en het idee maar niet los kan laten dat ze te maken heeft met een man die al lang en breed volwassen is.
Dat is heel begrijpelijk, maar om binnen korte tijd succesvol een marathon te kunnen afleggen zul je eerst goed moeten lopen/rennen. Dat verhoogt je kans om zo goed mogelijk over de finish te komen..quote:[..]
Die ontmaagding moet mij wel van m'n jarenlange seksuele frustratie afhelpen en mijn zelfvertrouwen omtrent vrouwen verbeteren. Ik wil daar nu echt aan werken omdat ik ook steeds ouder wordt tikt mijn klok weg om nog een jonge vrouw te kunnen regelen en geen zin heb om nog lang zonder seks te moeten zitten.
Het gemis en de behoefte aan seks (en intimiteit) zorgt voor een hoop woede en irritatie, en als je steeds weer geconfronteerd wordt door jonge stelletjes die klef met elkaar doen dan maakt mij dat alleen maar bozer.
En dit is dus dat leren lopen/rennen, want je zult toch echt een beetje moeten kunnen babbelen met iemand voor je ermee in bed zal belanden..quote:[..]
Ronduit slecht, ik communiceer ook weinig met mensen omdat ik het in het dagelijks leven ook weinig (onbekende) mensen tegen kom. Het is zeker een punt waaraan ik moet werken. Ik ben ook geen persoon dat snel contacten legt met mensen. Ik heb er ook weinig positieve ervaringen mee.
Niet alleen zij gedraagt zich nog vrij hetzelfde, dat doe jij ook. Neemt niet weg dat ik het best snap, maar zonder actie blijf je hier in hangen. Valt in de categorie tough love.quote:[..]
Er is wel sprake van een hardnekkig perceptieprobleem, want nog steeds blijft ze me als een baby zien die verzorgd, beschermd en bemoederd moet worden, daar kom ik moeilijk vanaf. Ze gedraagt zich namelijk nog precies hetzelfde als toen ik een jaar of 5 - 10 was, dus het is niet iets dat zomaar uit de lucht kwam vakken.
En wat is haar reactie als je dit aankaart? In plaats van het zelf meteen over te nemen, zou je ook kunnen kijken of jullie het misschien eerst samen kunnen doen? Plan desnoods eens in de zoveel tijd dat je samen gaat zitten en bespreekt wat er speelt. Dan kun je misschien ook wat anticiperen op wat komen gaat.quote:Er worden uit goede bedoelingen wel veel dingen voor mij gedaan en geregeld maar zonder mij eerst om toestemming te vragen of even te overleggen. Ik kan daar zo geïrriteerd om worden!
Logisch dat zoiets veel met je doet, maar waarom moet je volledig mee gaan in wat zij wil? Laat je niet emotioneel chanteren en probeer helder te zijn dat je altijd haar zoon blijft, maar niet meer haar kleine jongen bent. Je plan van aanpak is niet compleet als je hier niet iets aan probeert te doen.quote:Want ja, als je je eigen moeder hevig ziet huilen omdat ze haar zoon niet kwijt wil raken doet dat natuurlijk wel wat met je. Het liefst zou ik ook wel 'vrij willen zijn' en gaan staan en gaan waar ik wil maar als ze dat ervaart als iemand in de steek laten ben ik bereid om mezelf voor haar op te offeren. Het gaat wel ten koste van mijn vrijheid en ontwikkeling, en ik denk dat in dat scenario dat ik het idee van een relatie of een prettig seksleven ook maar uit mijn hoofd moet zetten. Dan kan dan plan waar ik zo hard aan heb gewerkt ook de prullenbak in.
Nou zat schoonmoeders die moeilijk doen, maar dat is een minder groot probleem als een volwassen vent die niet happy is omdat ie onder de plak zit bij mams en daar verder weinig aan doet. Daarnaast zijn er ook zat leuke schoonmoeders die wel blij zijn dat hun kind een leuke partner heeft gevonden. Dat wedstrijdje voor de nummer één is een symptoom van je moeders gebrek en niet een standaard issue.quote:Bovendien, als ik een relatie zou krijgen met een vrouw zou dat gedoemd zijn te mislukken, denk dat vrouwen niet echt zitten te wachten op een moeder die zich telkens aan hen opdringt. Ergens kunnen moeders denk ik ook niet hebben dat een andere vrouw bij hun zoon op de eerste plaats komt te staan. Dat zien ze toch als een soort bedreiging denk ik.
Die ons is ook ver weg als je niet eerst wat beter leert lopen. Zeker omdat je aangeeft weinig positieve ervaringen te hebben, leg je die lat met een ons hoog en dat kan een negatief gevoel versterken.quote:Het vervelende is dat ik wel maar moet toezien hoe anderen wel een relatie kunnen hebben.Voorlopig is een ONS het eerste doel, maar een relatie is nog echt ver en ver weg.
Ik doe het niet snel, maarquote:Op donderdag 19 november 2015 22:37 schreef Charleville het volgende:
Eigenlijk zouden ze op dit topic een blikje vrouwen van het viva forum moeten opentrekken die al deze heren, inclusief mezelf, willen helpen aan een vrij partij, het is voor hun zelf natuurlijk ook lekker, en ze helpen de arme mannen hier er onbeschrijfelijk mee. Maar dat zal wel nooit gebeuren.![]()
Samen dingen doen komt in de praktijk op neer dat ze de regie overneemt. Praten is eigenlijk meer een monoloog zonder dat je op een gelijk niveau zit. Altijd weer dat waarschuwen van pas op met dit, pas op met dat. Doe dit niet, doe dat niet.quote:Op donderdag 19 november 2015 22:50 schreef Scary_Mary het volgende:
En wat is haar reactie als je dit aankaart? In plaats van het zelf meteen over te nemen, zou je ook kunnen kijken of jullie het misschien eerst samen kunnen doen? Plan desnoods eens in de zoveel tijd dat je samen gaat zitten en bespreekt wat er speelt. Dan kun je misschien ook wat anticiperen op wat komen gaat.
Hoe zit het eigenlijk met je pa? Heeft die ook een mening hierover of moet die je moeder ook zo pleasen?
Financieel is van alles mogelijk maar op jezelf gaan is ook maar een halve oplossing. Het probleem los je er niet mee op.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:12 schreef Lienekien het volgende:
Is het financieel mogelijk dat je op jezelf gaat wonen?
Het probleem van je moeder? Jawel, hoor.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:14 schreef syndroom het volgende:
[..]
Financieel is van alles mogelijk maar op jezelf gaan is ook maar een halve oplossing. Het probleem los je er niet mee op.
Dat denk ik niet, vrees dat ze dan psychisch helemaal instort. Ik wil dat niet op mijn geweten hebben. Moet er niet aan denken dat door toedoen van mij ik straks aan haar graf moet staan omdat ze zichzelf van het leven heeft beroofd.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:15 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Het probleem van je moeder? Jawel, hoor.
Och hemel zeg. Dus je bent gedoemd bij je ouders te blijven wonen totdat je moeder doodgaat?quote:Op donderdag 19 november 2015 23:20 schreef syndroom het volgende:
[..]
Dat denk ik niet, vrees dat ze dan psychisch helemaal instort. Ik wil dat niet op mijn geweten hebben. Moet er niet aan denken dat door toedoen van mij ik straks aan haar graf moet staan omdat ze zichzelf van het leven heeft beroofd.
Jij hebt makkelijk praten. Dat weet ik niet, ben wel voor 99 procent zeker dat ik op mezelf wil maar of ik dan ook helemaal los kom is nog maar de vraag. Ik denk dat ze wel dagelijks langs wil komen om schoon te maken, koken, o.i.d. Dus het gevoel vogelvrij te zijn heb ik dan ook niet.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:22 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Och hemel zeg. Dus je bent gedoemd bij je ouders te blijven wonen totdat je moeder doodgaat?
Och germ, wat hebben vrouwen het toch zwaar, die naast veel eisen te kunnen stellen, zonder enige moeite, binnen no time en zonder afwijzingen, krijgen wat ze willen.quote:Op donderdag 19 november 2015 22:41 schreef ukendoorgaan het volgende:
[..]
Als je gewoon op een normale wijze als een vrouw afstapt zullen er maar heel weinig zijn die je tijdens het afwijzen uitlachen, afkeurend aankijken of gebaren naar je maken. Ik kan me daarentegen wel voorstellen dat iemand met een attitude zoals jij niet op een leuke manier op vrouwen afstapt en dus zelf deze reactie uitlokt.
Probeer je eens in te beelden hoe het de laatste keer voelde dat jij iemand moest afwijzen, een telefonisch verkoper, een familielid die je uitnodigde op een verjaardag waar je geen zin in had, je moeder die voor de zoveelste keer wat van je wilde. Iemand afwijzen is simpelweg niet leuk en ik kan me niet voorstellen dat iemand er genot uit haalt.
Beeld het je nu eens in hoe het is om een vrouw te zijn en dit meermaals per dag te moeten doen. Het enige wat die vrouw denkt als jij op haar af loopt is ''laat dit toch alsjeblieft eens een fatsoenlijke man zijn en niet de zoveelste die ik moet afwijzen''. Maar helaas, dan blijkt het Red-Pill nummer 10 te zijn met zijn ''alle vrouwen zijn arrogante bitches'' attitude.
Word eens volwassen en laat die vrouwonvriendelijke gedachtegang van je vallen. Spreek een vrouw op een vriendelijke en normale manier aan en je komt al een heel eind. Altijd maar met de vinger naar een ander wijzen kom je nergens mee.
Jij brengt het op zo'n manier dat het onmogelijk wordt om zelfstandig, dus los van je moeder te komen. Dan heb ik juist helemaal niet makkelijk praten, want ik zie dan nog maar heel weinig ruimte voor jou om een beetje geluk te gaan vinden in het leven.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:30 schreef syndroom het volgende:
[..]
Jij hebt makkelijk praten. Dat weet ik niet, ben wel voor 99 procent zeker dat ik op mezelf wil maar of ik dan ook helemaal los kom is nog maar de vraag. Ik denk dat ze wel dagelijks langs wil komen om schoon te maken, koken, o.i.d. Dus het gevoel vogelvrij te zijn heb ik dan ook niet.
Wel een dilemma voor mogelijke toekomstige relaties, want denk niet dat veel vrouwen een moederskindje aantrekkelijk vinden.
Wat had je dan voor ogen?quote:Op donderdag 19 november 2015 23:36 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Jij brengt het op zo'n manier dat het onmogelijk wordt om zelfstandig, dus los van je moeder te komen. Dan heb ik juist helemaal niet makkelijk praten, want ik zie dan nog maar heel weinig ruimte voor jou om een beetje geluk te gaan vinden in het leven.
Of je moet bekend worden, kun je met 60 70 jaar nog een jong meisje nemen. Genoeg voorbeelden, Peter Jan Rens, Henk Bleker, Emile Ratelband.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:36 schreef Red-Pill het volgende:
[..]
In Nederland met 1.63cm proberen contact te maken met vrouwen, daar kom je nergens mee.
Ik had voor ogen dat je het huis uit zou gaan, zelfstandig worden, een eigen leven leren leiden. Met ruimte voor vrouwen. Maar dat zit er kennelijk dan gewoon echt niet in de komende jaren.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:51 schreef syndroom het volgende:
[..]
Wat had je dan voor ogen?
[..]
Of je moet bekend worden, kun je met 60 70 jaar nog een jong meisje nemen. Genoeg voorbeelden, Peter Jan Rens, Henk Bleker, Emile Ratelband.
Denk in jou specifieke geval dat je Roel van Velzen als groot voorbeeld kunt nemen. Als bekende Nederlander is er van alles mogelijk.
Nou ja, dan blijf ik ook met alle problemen zitten. De ene kant van het spectrum is om mezelf helemaal voor haar op te offeren, met het gevolg dat ik me hele leven een baby blijf zonder seks of relaties, of de andere kant van het spectrum door volledig voor mezelf te kiezen, met de noorderzon te vertrekken en in het andere kant van het land of buitenland ga wonen en niks meer van mezelf laat horen. Het zijn twee uitersten, en ik probeer alleen maar een goede balans te vinden.quote:Op vrijdag 20 november 2015 00:01 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik had voor ogen dat je het huis uit zou gaan, zelfstandig worden, een eigen leven leren leiden. Met ruimte voor vrouwen. Maar dat zit er kennelijk dan gewoon echt niet in de komende jaren.
Dat heeft niks met narcisme te maken. Als er iemand narcistisch zou zijn in dit verhaal, is het je moeder. Waarom dringt toch maar niet tot je door hoe ontzettend abnormaal jullie verhouding tot elkaar is?quote:Op vrijdag 20 november 2015 00:10 schreef syndroom het volgende:
[..]
Nou ja, dan blijf ik ook met alle problemen zitten. De ene kant van het spectrum is om mezelf helemaal voor haar op te offeren, met het gevolg dat ik me hele leven een baby blijf zonder seks of relaties, of de andere kant van het spectrum door volledig voor mezelf te kiezen, met de noorderzon te vertrekken en in het andere kant van het land of buitenland ga wonen en niks meer van mezelf laat horen. Het zijn twee uitersten, en ik probeer alleen maar een goede balans te vinden.
Diep van binnen zou ik natuurlijk wel vogelvrij willen zijn en met rust gelaten willen worden maar daar doe ik anderen verschrikkelijk veel pijn mee. Ik ben gelukkig niet narcistisch genoeg om volledig voor mezelf te kiezen ten koste van anderen.
Ik weet ook wel dat de relatie ongezond is maar ik wil voorkomen dat het straks nog op een drama uitloopt.quote:Op vrijdag 20 november 2015 00:19 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Dat heeft niks met narcisme te maken. Als er iemand narcistisch zou zijn in dit verhaal, is het je moeder. Waarom dringt toch maar niet tot je door hoe ontzettend abnormaal jullie verhouding tot elkaar is?
Wat jij beschrijft zijn twee uitersten, dat noem ik geen goede balans. Misschien zou je eens kunnen denken aan een assertiviteitscursus/cursus persoonlijke effectiviteit, om dat tekort in je opvoeding en ontwikkeling wat te gaan wegwerken. Want je staat echt nog niet stevig genoeg in je schoenen om de strijd voor je zelfstandigheid en je geluk aan te gaan.
Overigens gebruik je de term vogelvrij verkeerd. Je bedoelt vrij als een vogel, maar vogelvrij betekent iets heel anders.
Als jij je leven door je moeder laat leiden, zal je nooit een vriendin vinden.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:20 schreef syndroom het volgende:
[..]
Dat denk ik niet, vrees dat ze dan psychisch helemaal instort. Ik wil dat niet op mijn geweten hebben. Moet er niet aan denken dat door toedoen van mij ik straks aan haar graf moet staan omdat ze zichzelf van het leven heeft beroofd.
Jouw moeder heeft je goed gebrainwashed als jij serieus denkt dat ze mentaal instort als jij weg bent. Ze is toch gelovig dacht ik? Dan zal haar geloof haar door die "donkere" tijd helpen.quote:Op vrijdag 20 november 2015 00:31 schreef syndroom het volgende:
[..]
Ik weet ook wel dat de relatie ongezond is maar ik wil voorkomen dat het straks nog op een drama uitloopt.
Je hebt inderdaad gelijk, moet echt weer terug de schoolbanken in.
Als je echt denkt dat dit een mogelijkheid is, heeft je moeder andere, en grotere, problemen, en kan ze beter professionele hulp zoeken.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:20 schreef syndroom het volgende:
[..]
Dat denk ik niet, vrees dat ze dan psychisch helemaal instort. Ik wil dat niet op mijn geweten hebben. Moet er niet aan denken dat door toedoen van mij ik straks aan haar graf moet staan omdat ze zichzelf van het leven heeft beroofd.
Weet niet hoe goed je Engels is, maar je moet deze subreddit eens gaan volgen/lezen : https://www.reddit.com/r/raisedbynarcissists/ Je zult daar denk ik veel in herkennen, want je moeder is zoals jij haar gedrag beschrijft duidelijk een narcist.quote:Op vrijdag 20 november 2015 00:31 schreef syndroom het volgende:
[..]
Ik weet ook wel dat de relatie ongezond is maar ik wil voorkomen dat het straks nog op een drama uitloopt.
Je hebt inderdaad gelijk, moet echt weer terug de schoolbanken in.
omg.... jij moet echt zo snel mogelijk heel ver weg van je moeder gaan wonen. dit is echt fucking ongezond.quote:Op donderdag 19 november 2015 22:31 schreef syndroom het volgende:
[..]
Het is moeilijk omdat ze altijd in dat patroon heeft gezeten en het idee maar niet los kan laten dat ze te maken heeft met een man die al lang en breed volwassen is.
Het is niets nieuws, vroeger mocht ik al een hoop dingen niet omdat ze bang was voor van alles en nog wat. Stel je eens voor dat een kind zich zou bezeren!
[..]
Die ontmaagding moet mij wel van m'n jarenlange seksuele frustratie afhelpen en mijn zelfvertrouwen omtrent vrouwen verbeteren. Ik wil daar nu echt aan werken omdat ik ook steeds ouder wordt tikt mijn klok weg om nog een jonge vrouw te kunnen regelen en geen zin heb om nog lang zonder seks te moeten zitten.
Het gemis en de behoefte aan seks (en intimiteit) zorgt voor een hoop woede en irritatie, en als je steeds weer geconfronteerd wordt door jonge stelletjes die klef met elkaar doen dan maakt mij dat alleen maar bozer.
[..]
Ronduit slecht, ik communiceer ook weinig met mensen omdat ik het in het dagelijks leven ook weinig (onbekende) mensen tegen kom. Het is zeker een punt waaraan ik moet werken. Ik ben ook geen persoon dat snel contacten legt met mensen. Ik heb er ook weinig positieve ervaringen mee.
[..]
Er is wel sprake van een hardnekkig perceptieprobleem, want nog steeds blijft ze me als een baby zien die verzorgd, beschermd en bemoederd moet worden, daar kom ik moeilijk vanaf. Ze gedraagt zich namelijk nog precies hetzelfde als toen ik een jaar of 5 - 10 was, dus het is niet iets dat zomaar uit de lucht kwam vakken.
Er worden uit goede bedoelingen wel veel dingen voor mij gedaan en geregeld maar zonder mij eerst om toestemming te vragen of even te overleggen. Ik kan daar zo geïrriteerd om worden!
Want ja, als je je eigen moeder hevig ziet huilen omdat ze haar zoon niet kwijt wil raken doet dat natuurlijk wel wat met je. Het liefst zou ik ook wel 'vrij willen zijn' en gaan staan en gaan waar ik wil maar als ze dat ervaart als iemand in de steek laten ben ik bereid om mezelf voor haar op te offeren. Het gaat wel ten koste van mijn vrijheid en ontwikkeling, en ik denk dat in dat scenario dat ik het idee van een relatie of een prettig seksleven ook maar uit mijn hoofd moet zetten. Dan kan dan plan waar ik zo hard aan heb gewerkt ook de prullenbak in.
Bovendien, als ik een relatie zou krijgen met een vrouw zou dat gedoemd zijn te mislukken, denk dat vrouwen niet echt zitten te wachten op een moeder die zich telkens aan hen opdringt. Ergens kunnen moeders denk ik ook niet hebben dat een andere vrouw bij hun zoon op de eerste plaats komt te staan. Dat zien ze toch als een soort bedreiging denk ik.
Het vervelende is dat ik wel maar moet toezien hoe anderen wel een relatie kunnen hebben.Voorlopig is een ONS het eerste doel, maar een relatie is nog echt ver en ver weg.
Heb je dezelfde huisarts als je moeder? Want dan is dit zeker iets wat je met hem/haar kunt bespreken. Volgens deze redenatie kan het namelijk best zijn dat je je verplicht voelt om thuis te blijven wonen, de rest van je leven. Dat wil je toch ook niet?quote:Op donderdag 19 november 2015 23:20 schreef syndroom het volgende:
[..]
Dat denk ik niet, vrees dat ze dan psychisch helemaal instort. Ik wil dat niet op mijn geweten hebben. Moet er niet aan denken dat door toedoen van mij ik straks aan haar graf moet staan omdat ze zichzelf van het leven heeft beroofd.
En dit. Zet langzaam de stappen naar een zelfstandiger leven (maar ook niet te langzaam).quote:Op vrijdag 20 november 2015 09:14 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Als je echt denkt dat dit een mogelijkheid is, heeft je moeder andere, en grotere, problemen, en kan ze beter professionele hulp zoeken.
En er is een middenweg, waardoor je je eerst losser maakt van je moeder door bijvoorbeeld je eigen kleding te kiezen, je niet alles aan te laten leunen, je moeder in woord en daad duidelijk maakt dat je 25 bent en dit niet meer wil, waarna je inderdaad een eigen woning zoekt en haar vertelt dat ze niet mag komen poetsen en koken, want dat jij dat zelf doet.
Het is normaal ook een proces, alleen begint het wat vroeger. Je hoeft er dus niet nu ineens 180 graden in te draaien, maar je kunt dat proces wel nu inzetten en een tikje versnellen.
Zoek gewoon een leuk kamertje/sociale huurwoning in een stad met een vrouwenoverschot (Amsterdam, Utrecht, Leiden, Groningen, Nijmegen, Maastricht) en begeef je daar onder de mensen. Dan zijn al je problemen als sneeuw voor de zon verdwenen.quote:Op donderdag 19 november 2015 23:14 schreef syndroom het volgende:
[..]
Financieel is van alles mogelijk maar op jezelf gaan is ook maar een halve oplossing. Het probleem los je er niet mee op.
Bedankt voor die link trouwens. Goed leesvoer, ook herkenbare dingen.quote:Op vrijdag 20 november 2015 09:32 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Weet niet hoe goed je Engels is, maar je moet deze subreddit eens gaan volgen/lezen : https://www.reddit.com/r/raisedbynarcissists/ Je zult daar denk ik veel in herkennen, want je moeder is zoals jij haar gedrag beschrijft duidelijk een narcist.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |