Het grote rammelaarstopic deel 53

Ik verwacht ook wel dat mijn vader omslaat!

En kraamvisites, leuk! Hier binnenkort weer eens.

Mag ik nog even bij jullie blijven rammelen dames? Het valt me gevoelsmatig even zwaar dat ik wss nog dit hele jaar moet blijven rammelen. Verstandelijk weet ik dat dit de beste keuze is voor onze toekomst. Maar omdat ik eerst dacht dit voorjaar verder te kunnen. Gisteren een fijn gesprek erover gehad met mijn vriend. Nu maar tegen mezelf zeggen dat ik nog jong ben en het jaar zo voorbij is...

quote:

Op maandag 4 april 2016 09:37 schreef Nolita het volgende:
Ik verwacht ook wel dat mijn vader omslaat!

En kraamvisites, leuk! Hier binnenkort weer eens.

Mag ik nog even bij jullie blijven rammelen dames? Het valt me gevoelsmatig even zwaar dat ik wss nog dit hele jaar moet blijven rammelen. Verstandelijk weet ik dat dit de beste keuze is voor onze toekomst. Maar omdat ik eerst dacht dit voorjaar verder te kunnen. Gisteren een fijn gesprek erover gehad met mijn vriend. Nu maar tegen mezelf zeggen dat ik nog jong ben en het jaar zo voorbij is...

Herkenbaar. Het hele jaar voelt gevoelsmatig nog zó lang. Maar hé, nog maar 8 (9 of 10) menstruaties te gaan voor wij er weer voor gaan. Dat klinkt gevoelsmatiger een stuk korter dan begin volgend jaar.

Zo hoe het nu lijkt kan ik in december weer een verwijsbrief vragen voor het ziekenhuis . Nu wel keurig een cyclus van 28 dagen, maar met de ovulatie rond dag 23 en een hele korte luteale fase. Grrr...

Mijn moeder kan juist niet wachten om oma te worden . Soms bíjna tot op het vervelende af .

quote:

Op maandag 4 april 2016 09:37 schreef Nolita het volgende:
Ik verwacht ook wel dat mijn vader omslaat!

En kraamvisites, leuk! Hier binnenkort weer eens.

Mag ik nog even bij jullie blijven rammelen dames? Het valt me gevoelsmatig even zwaar dat ik wss nog dit hele jaar moet blijven rammelen. Verstandelijk weet ik dat dit de beste keuze is voor onze toekomst. Maar omdat ik eerst dacht dit voorjaar verder te kunnen. Gisteren een fijn gesprek erover gehad met mijn vriend. Nu maar tegen mezelf zeggen dat ik nog jong ben en het jaar zo voorbij is...

Het is ook ECHT zo voorbij. Het jaar is alweer voor meer dan 1 kwart om, moet je nagaan hoe snel het gaat. Maar wachten is gewoon niet leuk en dat mag zwaar voelen.

Ik ben in 2015 nogal aangekomen en ik wil eerst een paar kilo afvallen voordat we voor een kindje gaan. Ik wil niet te zwaar zijn en dan nog zwaarder worden. Klinkt heel stom misschien, maar dat is ook gevoelsmatig. Ga in ieder geval heel hard m`n best doen.

quote:

Op maandag 4 april 2016 14:05 schreef DonnaRush het volgende:

[..]

Het is ook ECHT zo voorbij. Het jaar is alweer voor meer dan 1 kwart om, moet je nagaan hoe snel het gaat. Maar wachten is gewoon niet leuk en dat mag zwaar voelen.

Ik ben in 2015 nogal aangekomen en ik wil eerst een paar kilo afvallen voordat we voor een kindje gaan. Ik wil niet te zwaar zijn en dan nog zwaarder worden. Klinkt heel stom misschien, maar dat is ook gevoelsmatig. Ga in ieder geval heel hard m`n best doen.

Snap ik juist heel goed, ik ben ook weer eens wezen sporten met de gedachte dat ik beter fit zwanger kan worden dan niet fit, helpt wellicht ook met wat kwaaltjes enzo (je moet iets om jezelf te motiveren, toch )

Gisteren zag ik weer overal schattige babies en kindjes op straat <3.

Ja inderdaad. Normaal 'moet' je natuurlijk ook goed voor jezelf zorgen, gezond zijn, fit zijn, maar ik vind het voor mezelf toch anders als wanneer ik ook verantwoordelijk ben voor een baby in mij. Het gaat idd vooral om het fitter zijn. Heb nu ook een conditie van niks.

quote:

Op maandag 4 april 2016 14:05 schreef DonnaRush het volgende:
Ik ben in 2015 nogal aangekomen en ik wil eerst een paar kilo afvallen voordat we voor een kindje gaan. Ik wil niet te zwaar zijn en dan nog zwaarder worden. Klinkt heel stom misschien, maar dat is ook gevoelsmatig. Ga in ieder geval heel hard m`n best doen.

Zo heb ik mijn rammel-tijd ook nuttig besteed, bewust op mijn eten gaan letten en zo afgevallen van BMI 27,6 naar 23,6. Doordat ik nu geen overgewicht meer heb, kom ik dus ook niet in allerlei protocollen terecht in de zwangerschap. Bij de eerste echo had ik me nog niet gewogen en toen zei de verloskundige al dat ze zo kon zien dat ik een gezond gewicht heb.

quote:

Op maandag 4 april 2016 09:37 schreef Nolita het volgende:

Mag ik nog even bij jullie blijven rammelen dames? Het valt me gevoelsmatig even zwaar dat ik wss nog dit hele jaar moet blijven rammelen. Verstandelijk weet ik dat dit de beste keuze is voor onze toekomst. Maar omdat ik eerst dacht dit voorjaar verder te kunnen. Gisteren een fijn gesprek erover gehad met mijn vriend. Nu maar tegen mezelf zeggen dat ik nog jong ben en het jaar zo voorbij is...

O zo herkenbaar! Ik kreeg een leuke klus aangeboden waardoor ik een half jaar langer 'moest' rammelen en ik baalde er bijna gewoon van. Terwijl het echt een superklus is!
Een jaar kan zo lang voelen, maar als je even niet oplet dan vliegt het ook voorbij. Heel dubbel gevoel.

Ik zit een beetje in een rare situatie momenteel.. Ben altijd netjes regelmatig ongesteld geweest, voel mijn eisprong ook heel duidelijk en na de verwijdering van mijn spiraal had ik die maand erop meteen een redelijk nette cyclus van 25 dagen. Maar nu zit ik al op dag 43 en nog steeds niet ongesteld. Heb al twee keer een test gedaan voor de zekerheid, allebei spierwit (wel controlestreep), dus dat is het niet. Ik vind het raar en ook wel een beetje zorgelijk want het past niet in mijn patroon zeg maar.
En ik maak me natuurlijk ook direct zorgen of het dan over drie maanden, als we willen beginnen, wel weer allemaal netjes op schema loopt enzo Weird.

quote:

Op maandag 4 april 2016 09:54 schreef coccinelle het volgende:

[..]



Herkenbaar. Het hele jaar voelt gevoelsmatig nog zó lang. Maar hé, nog maar 8 (9 of 10) menstruaties te gaan voor wij er weer voor gaan. Dat klinkt gevoelsmatiger een stuk korter dan begin volgend jaar.

Zo hoe het nu lijkt kan ik in december weer een verwijsbrief vragen voor het ziekenhuis . Nu wel keurig een cyclus van 28 dagen, maar met de ovulatie rond dag 23 en een hele korte luteale fase. Grrr..

Jij hebt al een kindje toch? Hebben jullie toen ook bij het ziekenhuis gelopen om zwanger te worden?

Ik hoop dat jullie gelijk hebben en het jaar idd voorbij vliegt. De afgelopen maanden gingen iig al snel.

Wat betreft fitheid en gewicht,dat was ook een streven en op dit moment voel ik me top. Ik val af zonder er echt iets voor te doen. Ik ben nooit heel zwaar geweest, maar nog 3-4 kilo eraf zou ik fijn vinden. Dan weeg ik weer hetzelfde als toen ik 18 was. Bmi is 22, dus prima. Maar het belangrijkste vind ik dat ik me goed voel in mijn lichaam.

quote:

Op maandag 4 april 2016 20:37 schreef Goudreinette het volgende:

[..]

O zo herkenbaar! Ik kreeg een leuke klus aangeboden waardoor ik een half jaar langer 'moest' rammelen en ik baalde er bijna gewoon van. Terwijl het echt een superklus is!
Een jaar kan zo lang voelen, maar als je even niet oplet dan vliegt het ook voorbij. Heel dubbel gevoel.

Ik zit een beetje in een rare situatie momenteel.. Ben altijd netjes regelmatig ongesteld geweest, voel mijn eisprong ook heel duidelijk en na de verwijdering van mijn spiraal had ik die maand erop meteen een redelijk nette cyclus van 25 dagen. Maar nu zit ik al op dag 43 en nog steeds niet ongesteld. Heb al twee keer een test gedaan voor de zekerheid, allebei spierwit (wel controlestreep), dus dat is het niet. Ik vind het raar en ook wel een beetje zorgelijk want het past niet in mijn patroon zeg maar.
En ik maak me natuurlijk ook direct zorgen of het dan over drie maanden, als we willen beginnen, wel weer allemaal netjes op schema loopt enzo Weird.

Begrijp ik het goed dat je nu je tweede ongesteldheid aan het afwachten bent? Je weet dat het soms een aantal maanden nodig heeft om te herstellen. Ik kan me voorstellen dat een eerste cyclus van 25 dagen hoop geeft op meteen een goed verloop. Dat heb ik op dit moment ook. Zit nu ook in mijn 2de cyclus, maar pas op dag 13. Hopelijk is deze cyclus snel klaar voor je!

quote:

Op maandag 4 april 2016 20:30 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Zo heb ik mijn rammel-tijd ook nuttig besteed, bewust op mijn eten gaan letten en zo afgevallen van BMI 27,6 naar 23,6. Doordat ik nu geen overgewicht meer heb, kom ik dus ook niet in allerlei protocollen terecht in de zwangerschap. Bij de eerste echo had ik me nog niet gewogen en toen zei de verloskundige al dat ze zo kon zien dat ik een gezond gewicht heb.

Haha, ik hoop ook op zoiets. Ik heb nu wel een te hoog BMI, bijna 30. Ik ben maar klein, dus met een paar kilo's gaat het alweer snel richting een gezond BMI, maar ik wil wel zeker 10 kilo kwijt nu.

Dus dat is nog mijn doel voordat we gaan beginnen aan een kindje.

quote:

Op woensdag 6 april 2016 08:23 schreef Nolita het volgende:

[..]

Begrijp ik het goed dat je nu je tweede ongesteldheid aan het afwachten bent? Je weet dat het soms een aantal maanden nodig heeft om te herstellen. Ik kan me voorstellen dat een eerste cyclus van 25 dagen hoop geeft op meteen een goed verloop. Dat heb ik op dit moment ook. Zit nu ook in mijn 2de cyclus, maar pas op dag 13. Hopelijk is deze cyclus snel klaar voor je!

Ja, tweede cyclus pas.. Ik probeer me er niet al te druk om te maken, ik weet dat het soms onregelmatig kan zijn of lang kan duren, maar soms vind ik het lastiger dan andere keren.
Gewoon omdat ik het zo graag wil denk ik
Wachten is stom.

Wat goed dat een aantal van jullie de rammeltijd besteden om fysiek gezonder te worden! Mijn BMI is goed, maar er mag altijd wel een paar kilo af, alleen ik heb vooralsnog niet erg veel ruggengraat om er echt mee aan de slag te gaan.

quote:

Op woensdag 6 april 2016 11:21 schreef Goudreinette het volgende:

[..]

Ja, tweede cyclus pas.. Ik probeer me er niet al te druk om te maken, ik weet dat het soms onregelmatig kan zijn of lang kan duren, maar soms vind ik het lastiger dan andere keren.
Gewoon omdat ik het zo graag wil denk ik
Wachten is stom.

Wat goed dat een aantal van jullie de rammeltijd besteden om fysiek gezonder te worden! Mijn BMI is goed, maar er mag altijd wel een paar kilo af, alleen ik heb vooralsnog niet erg veel ruggengraat om er echt mee aan de slag te gaan.

Ik snap je helemaal! Eind november m'n laatste prikpil gehaald en die werkt voor drie maanden. Had eind februari dus ergens ongesteld moeten worden en ik wacht nu nog. Zul je altijd zien.. voorheen als ik per ongeluk een week te laat was met de nieuwe prik hing meteen de rooie vlag uit en nu wil je dat juist en gebeurt er niks .

Verder eens met proberen zo gezond mogelijk te zijn voordat je aan kindjes begint. Hier slaat dat helemaal over op mijn vriend half jaar geleden gestopt met roken, was iets te zwaar en nu sinds januari al 8 kilo kwijt. T is bijna eng .

Wij gaan er vanaf mei ergens voor (als het lijf meewerkt) binnenkort maar eens foliumzuur e.d. halen .

quote:

Op woensdag 6 april 2016 08:18 schreef Nolita het volgende:

[..]

Jij hebt al een kindje toch? Hebben jullie toen ook bij het ziekenhuis gelopen om zwanger te worden?

Coccinelle, ik ben ook benieuwd? Hopelijk is het niet nodig!

Spannend Kirb, mei is al snel!!

Ohh maar denk maar eens aan oud en nieuw. Elke jaar denk je: wat vloog het jaar toch voorbij!

Ik ben ook benieuwd wat mijn cyclus hierna gaat doen. Na stoppen met de pil dus 83 dagen. Heb de 'Ladytimer-app' gedownload, wel prettig als ik de ongesteldheid zie aankomen.

Oeh Kirb dus je mag al bijna!

En you girls met afvallen! Bij mij heeft onze aanstaande bruiloft echt voor een enorme stok achter de deur gezorgd. Nu vijf kilo kwijt sinds half januari. Ik hoop dat ik straks een stralende, fitte zwangere ben die behalve buik verder niet uitdijdt. Lekker flaneren in strakke jurkjes enzo.

Ik ging zaterdag een kraamcadeautje kopen voor een vriendin. Zegt die chick bij de kassa: "Ik neem aan dat het een cadeautje is?" Ik met stomheid geslagen: eh, ja. En later dacht ik: Had d'r over de toonbank moeten trekken. Ik weet wel waar het vandaan komt: ik zie er veel jonger uit dan ik ben. Ben bijna 30, werd laatst nog 21 geschat door iemand. Maar toch, stom was het wel.

Wat stom Philomijn.

Ik ben inmiddels alweer een paar weken van de pil, 2 kilo afgevallen en we zijn niet zo netjes met de condooms haha.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 09:45 schreef DonnaRush het volgende:
Wat stom Philomijn.

Ik ben inmiddels alweer een paar weken van de pil, 2 kilo afgevallen en we zijn niet zo netjes met de condooms haha.

Spannend! Tijd om een topic door te schuiven .

Ik wacht nog steeds op ongesteld worden . Vandaag wordt wel m'n tattoo afgemaakt, weer iets afgevinkt .

Philo da's wel aardig tactloos van de kassachick . Begrijpelijk, maar ze zouden nooit zomaar ergens vanuit mogen gaan.

Officieel zijn we nog niet 'los' en m`n vriend gaat nog voor het zingen de kerk uit, haha. Dus ik blijf hier nog even in rammel modus. Ik ben een beetje in between topics denk ik.

Stom dat je nog steeds wacht op je menstruatie.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 10:03 schreef DonnaRush het volgende:
Ik ben een beetje in between topics denk ik.

Ik ken het gevoel.

Heb jij ook af en toe last van cold feet? Soms durf ik ineens niet meer en twijfel ik aan alles.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 10:17 schreef Kirb het volgende:

[..]

Ik ken het gevoel.

Heb jij ook af en toe last van cold feet? Soms durf ik ineens niet meer en twijfel ik aan alles.

Ohja. Soms zo erg dat ik me ineens af vraag of ik wel zeker weet dat ik kinderen wil, haha. Twijfelmodus volop

Of dat ik bang ben dat ik graag zwanger wil zijn en een baby wil, maar geen moeder wil zijn. Wow, dit is vaag haha, ik ga m`n best doen het uit te leggen. Alles wat nieuw en klein is, is leuk. Puppy's, kittens, lammetjes, baby's. Super schattig allemaal, maar daarna groeit het natuurlijk op. Veel mensen kijken uit naar de tijd dat een kindje gaat praten en zelf loopt. En ik kijk juist heel erg uit naar zo`n klein baby'tje. En dan denk ik dat ik niet geschikt ben voor een groter kind haha.
Slaat echt nergens op, want m`n neefje is dol op mij en ik ook op hem. Ik kan prima voor hem zorgen en ben echt wel geschikt.
Of dat ik bang ben dat wel geen geld overhouden om te sparen.
En ik was er altijd zeker van dat ik geen borstvoeding wilde geven. Echt 100%! En nu zag ik zo`n soort sjaal/doek ding waarmee je heel discreet kunt voeden en nu twijfel ik daar ook weer over.

Het is nog niet eens zo ver!

Bij ons is de kogel iig door de kerk heen.
Mijn vriend wil toch al beginnen met klussen. Dit is deels ingegeven door het feit dat ik een cyclus heb die nu opeens 5-7 weken duurt :/

En ook doordat in onze omgeving zwanger worden niet echt makkelijk gaat. Twee koppels zijn meer dan een jaar bezig geweest en zijn broer is bezig met een traject in het ziekenhuis.

Dus hoewel goed nieuws ben ik wel een beetje angstig door dit alles. Vooral door mijn cyclus die opeens andere ideetjes heeft.

Wat vervelend dat je zo`n lange cyclus hebt GeekyMe. Heb je de pil geslikt? Ik las vorige week ergens dat het vaker gebeurd dat na het stoppen met de pil de cyclus regelmatig en netjes is en dan na een half jaar dit ineens nog in de war kan raken. Hoeveel er van waar is weet ik niet.

Ik moet zeggen dat ik 'moeilijk zwanger worden' verhalen ook steeds vaker hoor, maar laat je niet ontmoedigen! Twee van mijn vriendinnen die na een jaar onregelmatige cyclus al afspraken in het ziekenhuis hadden staan, hadden vlak van te voren toch ineens een eisprong en nog zwanger ook.

Wel heel leuk dat jullie van start gaan! Wie weet kom ik je tegen in het andere topic tegen die tijd. Of hopelijk ben je dan al zwanger!

quote:

Op donderdag 14 april 2016 10:26 schreef DonnaRush het volgende:

[..]

Ohja. Soms zo erg dat ik me ineens af vraag of ik wel zeker weet dat ik kinderen wil, haha. Twijfelmodus volop

Of dat ik bang ben dat ik graag zwanger wil zijn en een baby wil, maar geen moeder wil zijn. Wow, dit is vaag haha, ik ga m`n best doen het uit te leggen. Alles wat nieuw en klein is, is leuk. Puppy's, kittens, lammetjes, baby's. Super schattig allemaal, maar daarna groeit het natuurlijk op. Veel mensen kijken uit naar de tijd dat een kindje gaat praten en zelf loopt. En ik kijk juist heel erg uit naar zo`n klein baby'tje. En dan denk ik dat ik niet geschikt ben voor een groter kind haha.
Slaat echt nergens op, want m`n neefje is dol op mij en ik ook op hem. Ik kan prima voor hem zorgen en ben echt wel geschikt.
Of dat ik bang ben dat wel geen geld overhouden om te sparen.
En ik was er altijd zeker van dat ik geen borstvoeding wilde geven. Echt 100%! En nu zag ik zo`n soort sjaal/doek ding waarmee je heel discreet kunt voeden en nu twijfel ik daar ook weer over.

Het is nog niet eens zo ver!

Ik vind het ook heel moeilijk om "voorbij kleine baby" te denken. Maar "ze" zeggen dat je daar vanzelf in groeit toch? En het schijnt heel anders te zijn als het je eigen kindje is. Soms vind ik andere kleine kinderen vooral een beetje irritant .
Verder maak ik me juist nu al zorgen om borstvoeding dat dat eventueel niet zou lukken want het lijkt me zo mooi!
Ik zie vooral zo op tegen nooit meer uitslapen, altijd moe, gebonden aan huis.. nooit meer spontaan de deur uit.. Dat soort dingen. En tuurlijk kun je een kindje krijgen wat heerlijk slaapt en makkelijk overal mee naartoe gaat en kun je met je partner afwisselen qua uitslapen en zo. Maar stel nu dat alles "tegen" zit.. Maar het is het allemaal waard.. toch?

Tot zo ver mijn geraaskal .

GeekyMe, heb je altijd al een wisselende cyclus gehad? Ik kan me voorstellen dat je je een beetje zorgen maakt.

edit: het ziet er wel heel negatief uit zo he . Ik heb er voornamelijk vooral heel veel zin in, het lijkt me overall zo bijzonder.

Haha, het is gewoon voornamelijk spannend.

Mijn menstruatie is altijd zwaar geweest en de pil deed vaak niet veel dus slik ik al een aantal jaar niet meer. Afgelopen jaar was ik opeens 3 weken lang ongesteld en dan 2 weken niet en dan weer 3 weken. Toen zijn mijn eierstokken even stil gezet omdat mijn bloedwaardes te ernstig laag waren. Sindsdien waren mijn periodes sinds de afgelopen 6 maanden steeds 7 of 5 weken
Maar de artsen zagen destijds niets vreemds aan de baarmoeder of eierstokken.

De gynaecoloog heeft wel aangegeven dat ik na een half jaar proberen al langs mag komen aangezien hij de zorgen wel begrijpt van de omgeving. Maar we willen eerst zelf proberen en misschien snapt mijn lichaam het dan wel

Ik had eerst ook twijfels maar schijnbaar is er afgelopen haar plots een knop omgegaan en is het gegaan van "tja weet niet hoe dat moet" naar "ach dat lossen we wel op". Ook omdat mensen in mijn omgeving met dezelfde instelling nu ouders zijn en ondanks hun twijfels het prima redden en naar hun zin hebben.

En hopelijk gaat het voor iedereen voorspoedig en zien we elkaar in de topics. Nu eerst deze periode afwachten voordat we aan de slag gaan