-Familie (5)
Mijn ouders zijn geestelijk en lichamelijk ziek, veel ruzie gehad met mijn moeder, weinig tijd voor emoties (liefde is een nieuwe dvd-speler of zo), extreem beschermd opgevoed en weinig ruimte voor eigen wil, af en toe klappen en veel lange scheldpartijen. Daardoor weinig zelfvertrouwen opgebouwd en niet geleerd met emoties en fysiek contact om te gaan of relaties te onderhouden, wat ik nog steeds merk in mijn leven. Nu ruim vijf jaar geen contact meer. Met andere familie dan opa en oma was daarvoor ook al geen contact, deels ivm familiedrama, deels omdat gewoon geen raakvlakken. Toch een vijf want toen ik klein was, was het wel leuk en mijn ouders hebben op hun manier wel hun best gedaan en me een opleiding gegeven, etc.
-Sociaal (7)
Qua hoe lief mijn vrienden zijn een 10, maar qua sociaal contact onderhouden mag ik nog wel bijleren. Ik ken heel veel mensen, ben zeer goed in netwerken, als ik hulp nodig heb staan mensen voor me klaar en volgens mij ben ik in gezelschap vaak wel een van de populaire, kleurrijke mensen. Klinkt misschien raar om over mezelf te zeggen, maar als ik binnen kom word ik soms onthaald alsof sinterklaas binnen komt, als iemand voor de hele groep iets zegt wordt er vaak naar me verwezen, en als er iets nodig is komen mensen vaak naar mij toe. (Overigens is dat iets van de laatste jaren, daarvoor was ik de loser waar niemand bij wilde zijn, behalve de andere losers.) Maar ik vind het lastig daar mee om te gaan, hun vriendelijke woorden te beantwoorden of te laten merken dat ik om mijn vrienden geef. Ik voel me dan enorm opgelaten en als iemand me spontaan omhelst, schiet ik nog steeds in de stress. Echt diepgaande vriendschap heb ik nauwelijks, omdat ik zo moeilijk praat over wat me echt raakt. Ik zeg alles wat ik denk, maar mijn hart is een vesting. Hier is het effect van mijn ouders merkbaar. Ook had ik als kind weinig vrienden, al had ik bijna altijd wel iemand om mee om te gaan (soms vrienden na schooltijd, terwijl ze me op het schoolplein vernederden - maar dat was dan beter dan niks). Maar mijn ouders vonden mijn vrienden vaak niet goed genoeg en dan werd het me verboden ermee om te gaan, ik mocht ons adres niet geven als we gingen verhuizen, etc. Dus ja, beetje raar leven in dat opzicht, met enorme pieken en dalen.
-Liefde (8)
Lastig. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik verliefd was en dat dat wederzijds was. Ik ben zelden verliefd en het duurt dan jaren, ook al is het niet wederzijds, dat is heel pijnlijk. Vroege relaties kwamen voort uit onzekerheid. Iemand vond mij leuk, en daar was ik dan superblij mee, want ik had totaal geen zelfvertrouwen, dus dan werd het wat. En de laatste keer was anders, meer naar elkaar gegroeid na veel contact. Toch heb ik aan alle relaties positieve herinneringen en heb ik van mijn laatste twee relaties ongelofelijk veel geleerd in allerlei opzichten. Over mezelf en wat ik nodig heb, maar ook over de wereld. Nu alleen nog eens dat gevoel van beantwoorde verliefdheid meemaken, dan ben ik gelukkig. Ik zie liefde als het belangrijkste in mijn leven, samen met economische zelfstandigheid, dus als ik die ware ontmoet, denk ik dat ik van geluk glitters en regenbogen achter zal laten bij iedere stap. :-D
-Economisch (5-8-3-9-4-7-5)
Gaat nogal op en neer. Arm gezin, toen kregen we meer lucht, toen samenwonen met een politiek vluchteling in asielprocedure en leven van mijn slechte salaris, toen samenwonen met iemand met goed inkomen terwijl ik zelf een betere baan gevonden had, toen uit elkaar en alles opnieuw moeten kopen, daarna weer beter. En nu verkoop ik mijn huis met dikke schuld en vang ik een dakloze vriendin op de komende tijd, dus ondanks een prima salaris gaat er gewoon wel veel geld naar dingen-die-nodig-zijn ipv dingen die ik leuk zou vinden of mijn spaarrekening. De komende anderhalf jaar worden zuinig. Maar ik heb wel een stabiele situatie en kom niks tekort, dus ik word er niet ongelukkig van, ik vind het alleen wel een vervelende tegenvaller.
-Gezondheid (8)
Ik heb wat mankementen die dagelijks klein ongemak opleveren, en een onmogelijk dieet (niet voor mij, maar vrienden en horeca vinden het maar ingewikkeld) maar niks ernstigs. Wel een geschiedenis van psychische klachten maar daar helemaal overheen. Alleen nog 'even' mijn eetstoorniskilo's eraf werken en dan ben ik zo goed als nieuw. :-D
Alles bij elkaar (8)
Want tof leven nu. Volwassenen geworden, hard geworden door wat ik heb meegemaakt, gedwongen geleerd om alles alleen op te lossen, veel zelfvertrouwen en vrede met de dingen die minder waren of soms mis gaan, die accepteer ik als onderdeel van het leven. Alleen die man van mijn leven mis ik, en wat beter liefde leren tonen staat hoog op mijn to do list.
“I planned my death carefully, unlike my life, which meandered along from one thing to another, despite my feeble attempts to control it.”
― Margaret Atwood, Lady Oracle