Welkom en gefeliciteerd!quote:Op zondag 18 oktober 2015 10:47 schreef Bartholomeus het volgende:
Schaamteloze tvp, man van Cassandra87 en dus automagisch trotse papa van G.
Dit, N. was en is een makkelijke leuke baby, maar toch vond het ik zo zwaar. Vooral omdat ik zelf kapot was, zit je met hechtingen en slaaptekort midden in de nacht te voeden, terwijl je nauwelijks weet hoe dat moet. Elke keer stress of het aanhappen wel zal lukken enzo... En iedereen zegt 'nouja, als het met de baby maar goed gaat, toch?' Ik vind het zelf ook wel fijn als het goed met mijzelf gaat...quote:Op zondag 18 oktober 2015 10:37 schreef Mineola het volgende:
Mariposas, jouw spoiler idd. Zo herkenbaar van de oudste. Rot op met je meeveren, ik vond het zo zwaar om steeds maar een baby te moeten vasthouden. Wat nou 'geniet er van voor ze niet meer willen'. Het is nu niet anders, ik zit nu opnieuw met een krijsende baby want krampjes, maar ik trek het nu zoveel beter. Cliche, maar echt omdat ik weet dat het beter wordt en het maar kort duurt. Maar ja, dit is de kennis van achteraf he. Op het moment dat je er middenin zit is het gewoon ronduit kut en loodzwaar. Wat kwak zegt, stoppen met je ergeren aan iets dat je niet kan veranderen maar accepteren dat het zo is, dat gaf hier rust.
Maar ik begon het met een maand of vier pas leuk te vinden, daarvoor was het gewoon overleven. En om mensen te begrijpen die genieten van die eerste maanden en een roze wolk hebben, daarvoor had ik een tweede baby nodigEn hij is dus echt niet anders dan de oudste, ik ben anders. Maar ik verlang ook nu niet terug naar die eerste weken. Op dat moment was het prima, maar als ik nu hier lees van pas bevallen moeders herinner ik me weer hoe loeizwaar het ook was.
Ik heb me aangemeld, dus hopelijk ook snel een schoon huis hierquote:Op zondag 18 oktober 2015 07:47 schreef MevrouwCactus het volgende:
[..]
Haha daarom spreek ik ook nauwelijks hier af
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
Dit precies!quote:Op zondag 18 oktober 2015 12:56 schreef mousemicky het volgende:
Heeft best een tijdje geduurd voordat ik me over kon geven aan de grillen van een baby en geaccepteerd had dat t leven met een kind echt anders is.
Nu F, een (licht)blauwe wolk, want ik ben wat relaxter, en mijn mantra is 'het is een fase, het gaat voorbij'![]()
Ik was echt niet depressief ofzo hoor! Ik was gewaarschuwd hoe zwaar het zou zijn, maar eigenlijk viel het me wel mee. Gelukkig gunt N. ons meestal genoeg slaap, dat helpt enorm. Maar toch, hoewel het me eigenlijk meeviel, was het toch heel zwaar, en had ik zeker geen echte roze wolk. Ik ging ervan uit dat het zwaar was, en dat was ook zo. Maar ook heel leuk natuurlijkquote:Op zondag 18 oktober 2015 12:29 schreef LuDann het volgende:
Ik was van tevoren juist gewaarschuwd van alle kanten, over hoe zwaar de kraamtijd wel niet is. Over kraamtranen en postnatale depressie, ruzie met je man en spijt van je baby. Maar gelukkig bleek hier van alles totaal het omgekeerde. Ik heb wel veel gehuild, maar dat was puur van geluk. dan zat ik snikkend op bed te kijken naar die prachtige baby in mijn armen.
De kraamtijd was voor zowel voor mijn man als voor mij een van de gelukkigste periodes in onze levens. Het kan dus ook goed gaan.
Hier hetzelfde! Het enige dat ik echt vervelend vond was dat niemand me had verteld dat borstvoeding gewoon veel pijn doet de eerste weken en helemaal niet leuk is dan. Ik ben naar een info avond en aanleg workshop geweest, en bij beide is het niet ter sprake gekomen, net als dat je er in het begin enorm veel mee bezig bent en je een melkkoe voelt. En ik heb tig baby-uitzet lijsten bekeken maar op geen enkele lijst stond tepelcreme, dat lijkt me net zo essentieel bij borstvoeding als een bus poedermelk bij flesvoeding.quote:Op zondag 18 oktober 2015 13:18 schreef SaskiaR het volgende:
[..]
Ik was echt niet depressief ofzo hoor! Ik was gewaarschuwd hoe zwaar het zou zijn, maar eigenlijk viel het me wel mee. Gelukkig gunt N. ons meestal genoeg slaap, dat helpt enorm. Maar toch, hoewel het me eigenlijk meeviel, was het toch heel zwaar, en had ik zeker geen echte roze wolk. Ik ging ervan uit dat het zwaar was, en dat was ook zo. Maar ook heel leuk natuurlijk
Maar zo'n baby heb ik dus ook... En tóch is het echt zwaar. Voor mij is het ook het feit dat er zoveel in je leven verandert. Ik ben nog steeds zoekende naar hoe ik mijn eigen leven weer kan terugkrijgen, het is nu nog steeds schipperen tussen baby en werk. Ik voel me steeds schuldig als ik N. aan man geef zodat ik wat nuttigs kan doen.quote:Op zondag 18 oktober 2015 13:33 schreef snoenk het volgende:
Ik heb de eerste weken als heerlijk ervaren. Als ik nu foto's van mezelf terug kijk zie ik er vreselijk uit maar wat was en ben ik gelukkig.
Maar ik herken de verhalen van alleen maar op je willen liggen en bij je willen zijn ook niet![]()
Ik heb en had ook gewoon echt een ontzettend makkelijke baby, die zelfs nu ze strontverkouden is gewoon lekker snachts doorslaapt (ok, wel soms 1 voeding snachts) maar dat is ook voeden en weer terug naar bed.
Weet nooit zo goed of ik dat hier wel moet zetten, het voelt soms zo kijk mij het eens goed hebben ofzo![]()
Het lijkt me ook erg zwaar als ze snachts niet willen slapen en alleen maar bij je willen zijn
Oh god ja. De eerste 8 weken was pijnlijden. Daar wordt ook niks over gezegd. Alle websites over bv juichen alleen maar over hoe goed het voor de baby is. Hoe zwaar het voor mama is, geen woord.quote:Op zondag 18 oktober 2015 13:35 schreef FlyingFish het volgende:
[..]
Hier hetzelfde! Het enige dat ik echt vervelend vond was dat niemand me had verteld dat borstvoeding gewoon veel pijn doet de eerste weken en helemaal niet leuk is dan. Ik ben naar een info avond en aanleg workshop geweest, en bij beide is het niet ter sprake gekomen, net als dat je er in het begin enorm veel mee bezig bent en je een melkkoe voelt. En ik heb tig baby-uitzet lijsten bekeken maar op geen enkele lijst stond tepelcreme, dat lijkt me net zo essentieel bij borstvoeding als een bus poedermelk bij flesvoeding.
Ik denk dat het met meerdere kinderen ook echt zwaarder is, in de zwangerschap al lijkt me. Nu deed ik gewoon af en toe smiddags een dutje of lag de hele dag voor pampus op de bank. Als je er al 1 hebt rondlopen gaat dat niet meer.quote:Op zondag 18 oktober 2015 13:51 schreef Estrys het volgende:
Ik vind de kraamweek met al twee kindjes ook in niets te vergelijken met de kraamweek van de eerste. toen zat ik daar in m'n coconnetje. Als mijn baby overdag sliep, sliep ik mee. En mijn man deed ook veel 's nachts. En sliep dan ook even overdag. Nu slaapt hij de nachten ook slecht maar kan overdag niet bijtrekken dan loopt hij overdag op zijn tandvlees en met de kinderen. Dat maakt het allemaal ook niet makkelijker.
Ja. Al die juichverhalen over dat het zo fijn is, ik snapte er niets van. Pas na vier weken nam de pijn af. Ik voelde me eerst echt abnormaal, "borstvoeding hoort geen pijn te doen". Oké dan doe ik dus blijkbaar iets verkeerd, maar wat dan? Kwestie van wachten en stug volhouden dusquote:Op zondag 18 oktober 2015 13:40 schreef SaskiaR het volgende:
[..]
Oh god ja. De eerste 8 weken was pijnlijden. Daar wordt ook niks over gezegd. Alle websites over bv juichen alleen maar over hoe goed het voor de baby is. Hoe zwaar het voor mama is, geen woord.
Hier iig na 10 maanden nog niet Ludann.quote:Op zondag 18 oktober 2015 14:09 schreef LuDann het volgende:
Misschien zijn dit nog de hormonen die nawerken ofzo, ik ben wel bang dat het straks opeens anders zal voelen. Dat ik eraan zal wennen, dit gevoel van geluk, en dat ik dan weer terug val in een depressie.
Dat is geruststellend.quote:Op zondag 18 oktober 2015 14:12 schreef snoenk het volgende:
[..]
Hier iig na 10 maanden nog niet Ludann.
Ja dit. Ik snapte er ook geen hol van. Maar nu (ja duh 7 maanden) is het gewoon relaxed. In begin vond ik mezelf ook stom, want ik wilde stiekem opgeven, maar vond dat ik door moest zetten tot een week of 6. Wel blij dat ik dat gedaan heb, maar het was wel zwaar. Vooral omdat ik dus in het begin met ks moeite had met baby uit de wieg tillen. En te koppig om man wakker te maken om te helpen. Dus ik deed eigenlijk zodra ik thuis was, alles zelf. Overdag hielp de kraamhulp met verschonen enzo, maar verder deed ik het zelf.quote:Op zondag 18 oktober 2015 14:04 schreef Minarosa het volgende:
[..]
Ja. Al die juichverhalen over dat het zo fijn is, ik snapte er niets van. Pas na vier weken nam de pijn af. Ik voelde me eerst echt abnormaal, "borstvoeding hoort geen pijn te doen". Oké dan doe ik dus blijkbaar iets verkeerd, maar wat dan? Kwestie van wachten en stug volhouden dus
ik lees met een schuin oog mee, want druk en oververmoeid maar wil toch even reageren. Van de vier nachten zijn er twee kut geweest, we schipperen, moeten aan elkaar wennen. Maar de nachten doe ik met liefde. Ben alleen zelf zo verdrietig want ik vind het voor G. Zo vervelend en weet niet wat ik eraan kan doen. Ik ben absoluut dolgelukkig, want ik heb de mooiste en liefste baby die ik kan bedenken, en overdag Is hij ook totaal niet moeilijk. De kraamweek is ook echt genieten. Ik kan de hele dag naar hem kijken en hem overstelpen met kusjes enzquote:Op zondag 18 oktober 2015 12:29 schreef LuDann het volgende:
Ik was van tevoren juist gewaarschuwd van alle kanten, over hoe zwaar de kraamtijd wel niet is. Over kraamtranen en postnatale depressie, ruzie met je man en spijt van je baby. Maar gelukkig bleek hier van alles totaal het omgekeerde. Ik heb wel veel gehuild, maar dat was puur van geluk. dan zat ik snikkend op bed te kijken naar die prachtige baby in mijn armen.
De kraamtijd was voor zowel voor mijn man als voor mij een van de gelukkigste periodes in onze levens. Het kan dus ook goed gaan.
Dat is ervaring. Echt bij een tweede of derde weet je wat je wil en hoe je dat wil. En ben je echt veel makkelijker in nee zeggen. Zelfs de opa's en oma's hebben hem nog niet vastgehouden. Ze vragen er niet om, ik begin er niet over. Mijn schoonmoeder zinspeelt er dan wel op. Ik kijk wel of ze hem dit jaar nog vast mag houdenquote:Op zondag 18 oktober 2015 16:22 schreef Malteser het volgende:
Hier ook een makkelijk kind, één nachtvoeding en dan slaapt hij (en wij dus ook) meteen weer verder.
En toch voel ik dat ik onderbroken nachten heb. En ik wil man laten liggen, want hij is weer aan het werk.
Maar stiekem vind ik het best pittig soms, ook omdat mijn lijf nog niet geheel hersteld is van BI en de keizersnede.
En ik lees dat Estrys haar zoon nog niet laat vasthouden door anderen. Dat had ik ook wel gewild. Want wij waren daar gemakkelijk in maar nu ligt hij dus óf in zijn wieg, óf bij de visite. En ik vind het zo lastig om nee te zeggen als visite vraagt of ze hem vast mogen houden. Als ze het al vragen...
Dat doe ik met de andere twee. Kijk onze (soms heul drukke) kinderen! Middagje lenen?quote:Op zondag 18 oktober 2015 17:01 schreef ingee het volgende:
Ik heb R werkelijk bij iedere gek die het hoofd om de hoek stak in de handen geduwd.
KIJK! ONS KIND! *trots*
VOELEN???
JAquote:Op zondag 18 oktober 2015 17:01 schreef ingee het volgende:
Ik heb R werkelijk bij iedere gek die het hoofd om de hoek stak in de handen geduwd.
KIJK! ONS KIND! *trots*
VOELEN???
Hm nu je het zegt kan dat bij ons ook wel eens de praktijk zijn geweest. Temp was ook een dingetje. Had het bivakeren in de woonkamer 2 weken lang 's nachts alweer verdrongenquote:Op zondag 18 oktober 2015 17:00 schreef Estrys het volgende:
Het mocht ook niet trouwens de eerste twee dagen. Ivm zijn temp. Nu mag het wel maar ze zijn niet meer op bezoek geweest
Dan weet je vooral wat ze niet willenquote:Op zondag 18 oktober 2015 17:11 schreef Kyara het volgende:
En voor je het weet, heb je een peuter en dan weet je wéér niet wat hij wil. Maar hij zelf waarschijnlijk ook niet
Fijn om al die positieve kraamweekverhalen te lezen.voor degenen waar het wat minder rozewolkerig is.
Nou ja dat is alles wat jij doet en/of wilt. Wel consequent!quote:Op zondag 18 oktober 2015 17:22 schreef Estrys het volgende:
[..]
Dan weet je vooral wat ze niet willen
Wat fijn!quote:Op zondag 18 oktober 2015 17:31 schreef Estrys het volgende:
Ik heb extra uren gekregen voor de kraamhulp. Op verzoek van haar. Ge-weldig mens. Echt!
Ze zegt vanmorgen tegen de vk: kan ik die extra uren krijgen voor bv want ik red het hier niet met het standaard aantal. Ik zo: hoezo HIER?![]()
Het is een complot. Ik vond het steeds achteraf wel leukquote:Op zondag 18 oktober 2015 17:38 schreef Fuente het volgende:
Ik kan me er zo over verbazen dat je inderdaad in je omgeving allemaal rozewolkverhalen hoort. Pas sinds ik zelf zeg dat ik het vooral overleven vond hoor je de verhalen van anderen. Alsof het altijd maar mooi en leuk moet zijn. Alsof iedereen zn kind meteen snapt en door heeft waar het last van heeft. Ja, dat zit nogal hoog hier
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |