De werkelijkheid achter de Willkommenskultur

quote:

De chaos in de opvang van vluchtelingen dreigt in Duitsland oncontroleerbare vormen aan te nemen.
_{Wierd Duk, René Cuperus 3 oktober 2015, 11:00}

Duitsland dreigt af te stevenen op een ramp. Steeds harder stuit de veelgeprezen 'Willkommenskultur' op haar grenzen. Nu de applaudisserende en zingende burgers, die op de treinstations tienduizenden asielzoekers ontvingen, naar hun huizen zijn teruggekeerd, treedt de werkelijkheid in. Die is bijzonder verontrustend.

Wij bezochten deze week in Berlijn de eerste registratielocatie van vluchtelingen/migranten. Dagelijks komen honderden nieuwe asielzoekers binnen bij het Landesamt für Gesundheit und Soziales (Lageso) in de wijk Moabit. Wat je er aantreft is pure chaos. Lesbos in de Duitse hoofdstad.

Honderden, mogelijk duizenden, mensen zijn samengepakt op het terrein van dit voormalige ziekenhuis. Er bevinden zich veel alleenstaande jonge mannen onder de vluchtelingen, maar het wemelt er ook van vrouwen en kleine kinderen, die op de grond, in struiken en in portieken liggen te slapen. Mensen staan tussen dranghekken in rijen te wachten, naast containers waarin vaccinatie en TBC-diagnostiek plaatsvinden.

Misstanden

Er lijkt nauwelijks beweging te zitten in die onafzienbare rij. Van wanhopige vrijwilligers horen we dat het opvangsysteem volledig is ingestort - 'In sich kollabiert' -, maar dat dit naar buiten toe niet mag worden toegegeven. 'De ambtenaren zitten daar enkel nog voor de schijn,' zegt Christiane Beckmann, de formidabele, onvermoeibare woordvoerster van de vrijwilligers van 'Moabit Hilft!'

De vluchtelingen vechten met elkaar voor het beste plekje in de rij, maar ze beseffen niet dat dit zinloos is: de wachttijd voor registratie is inmiddels opgelopen tot wel 50 dagen per persoon. Soms wordt het deze vermoeide en getraumatiseerde mensen te veel. Op zeker moment probeerden asielzoekers zich met geweld toegang te verschaffen tot het registratiekantoor. Dit is de achterkant van de Willkommenskultur, de reëel bestaande welkomstpraktijk.

Het Lageso is geen uitzondering. Integendeel, uit andere Duitse deelstaten komen soortgelijke berichten over falende opvang en over ernstige misstanden in de opvangcentra. Uit gesprekken van een van ons met hulpverleners, mensenrechtenactivisten en politiewoordvoerders rijst een beeld op van onderling geweld, etnische en religieuze twisten, verkrachtingen, dwangprostitutie, van malafide private bewakingsfirma's die in de asielzoekerscentra's criminele zaakjes optuigen en van christenen en jezidi's die worden gemolesteerd. 'Ze zijn tot de tanden bewapend met messen en knuppels,' zei de voorzitter van de grootste Duitse politievakbond, Rainer Wendt over de geweldserupties. 'De overheid heeft de situatie niet langer onder controle. Zo "schaffen wir das nicht".'

Winter

Uitgeputte vrijwilligers bij het Lageso bevestigen dit schrikbeeld. Christiane Beckmann heeft tranen in haar ogen. 'We gaan dit niet redden,' erkent ze. Ze voelt zich in de steek gelaten door de politiek en de bureaucratie. De autoriteiten weigeren, volgens Beckman om politiek-correcte redenen, om de 'noodtoestand' af te kondigen - waarna bijvoorbeeld de hulp van de Bundeswehr zou kunnen worden ingeroepen - , omdat dit het feel-good-verhaal van de 'Willkommenskultur' zou ondermijnen. 'Dat is een politiek uiterst gevoelig thema: een "Politikum".'In de rigide bureaucratie schuift men elkaar de schuldvraag toe. Beckmann: 'Niemand wil verantwoordelijk zijn voor deze schande.'

Men vreest de winter. Nu al ontstaan er conflicten met kinderrijke gezinnen die perse de nacht in de buitenlucht willen doorbrengen (bij 2 graden) omdat zij hun goede plek in de wachtrij niet willen verliezen. Het lukt ternauwernood om 's nachts alle vluchtelingen in noodopvangplekken onder te brengen. Die onderkomens hebben vaak een geïmproviseerd karakter: van tentenkampen, voormalige schoolgebouwen en kazernes tot opblaas-sporthallen en privé-adressen.

Wie het Lageso en andere azc's bezoekt en spreekt met direct betrokkenen kan niet anders dan vaststellen dat de grenzen aan de opname- en absorptiecapaciteit van Duitsland ruimschoots zijn bereikt.

'Moeder Teresa'

We zouden 'Moeder Teresa', Angela Merkel, willen uitnodigen met eigen ogen de humanitaire ramp in de Berlijnse vluchtelingenopvang te bekijken. Voor de toestanden die zich daar afspelen draagt zij medeverantwoordelijkheid wegens haar politiek van 'onverantwoordelijke barmhartigheid'. Als Duitsland er niet in slaagt om van de Willkommenskultur een Integrationskultur te maken - dus een limiet stellen aan het aantal vluchtelingen, afgewezen Balkan-migranten daadwerkelijk uitzetten, een scherpe scheiding aanbrengen tussen economische gelukzoekers en oorlogsvluchtelingen -, dan dreigen in de Bondsrepubliek ernstige politieke, culturele en sociale spanningen.

In de krochten van het internet en op de straten broeit het al weken. De neo-nazi's én de conservatieve nationalisten rond Alternative für Deutschland (AfD) en Pegida staan paraat om de wrange vruchten te plukken van Merkels impulsieve vlaag van goedertierenheid. De vluchtelingencrisis is de zwaarste test tot nog toe voor het kanselierschap van Merkel. Het is niet uit te sluiten dat de chaos verder uitdijt en voor Duitsland oncontroleerbare vormen aanneemt. Met alle gevolgen voor Angela Merkel en voor de gevestigde politieke orde.

Bron: http://www.volkskrant.nl/(...)menskultur~a4155036/