LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Mijn dertigste verjaardag.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Mijn laatste post nogmaals:
quote:Op zondag 13 september 2015 23:48 schreef LXIV het volgende:
Eind jaren 70 was antiek heel populair. Mijn ouders deden daar aan mee en er werden toen op veilingen en bij handelaren echt topprijzen betaald. Dan heb je het over 5000 gulden voor een tapijt of een Frans bureautje. Omdat het in was en omdat zoiets toch alleen maar meer waard kon worden maakte het weinig uit wat je ervoor betaalde. Nota bene, dat was in de tijd dat een huis 120.000 gulden kostte.
Nu wil niemand het meer hebben en tegelijkertijd gaat de generatie die het toen kocht of dood of naar een verzorgingstehuis. Met als gevolg dat de prijzen echt gekelderd zijn en dat je voor nog echt mooi antiek ongeveer hetzelfde betaalt als voor spaanplaat van de Leenbakker.
Ik trek me niks van de trend aan en pik de krenten wel uit de pap.
The End Times are wild
Mooie spulletjes kopen, LXIV, dat staat wel zo ver van mijn werkelijkheid af. Het weinige beetje geld dat ik heb gaat op aan drank, sigaretten en voedsel. In mijn woonkamer staat, in al zijn totaliteit, één lamp, een bank, een bureau, een stoel en een kastje. Niets meer, niets minder. Als ik iemand over de vloer heb en de ramen zijn dicht, dan hoor je een echo.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Nou ja, ik heb ook nog een klein krukje naast de bank waar een asbak en een half liter bier op staat. Laten we wel wezen. En een laptop en een modem. Die modem blijft in de woonkamer, die laptop neem ik straks mee naar bed.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Nu je het zegt, eigenlijk ook van mij. Welke leegte moet er gevuld worden, vraag ik me nu af. Ik weet nog dat alles wat ik had in één legeringskast paste en dat was zonder meer de beste tijd.quote:Op zondag 13 september 2015 23:55 schreef PeteSampras het volgende:
Mooie spulletjes kopen, LXIV, dat staat wel zo ver van mijn werkelijkheid af. Het weinige beetje geld dat ik heb gaat op aan drank, sigaretten en voedsel. In mijn woonkamer staat, in al zijn totaliteit, één lamp, een bank, een bureau, een stoel en een kastje. Niets meer, niets minder. Als ik iemand over de vloer heb en de ramen zijn dicht, dan hoor je een echo.
Misschien is het omdat ik echt heel lang eigenlijk nooit iets gekocht heb en altijd introk bij een vrouw die dan spulletjes bezat. Eigenlijk ook het beste, geen zorgen.
Nu heb ik dan sinds kort een eigen huis en richt ik dat in. Ik moet oppassen hier niet te lang mee door te gaan, anders wordt het puur nihilisme van de ergste soort.
The End Times are wild
Lang genoeg heb ik me altijd hard gemaakt voor het standpunt 'bezitterslast'. Dat het ene bezit tot het andere leidt, en uiteindelijk alleen maar tot gedoe en zorgen.
Nu moet ik de pomp van het zwembad nog schoonmaken eigenlijk, de kippen voeren, de kozijnen moeten ook dit jaar nog geverfd worden, de piano gestemd na transport, de schoorsteen ook nog laten vegen (bewijsje bedrijf nodig voor de brandverzekering), net mailtje binnen dat de APK van de auto voor oktober moet gebeuren en dit is dan wat mij nu meteen te binnen schiet. Vroeger had ik daar allemaal geen last van eigenlijk. Op de een of andere manier ben ik toch in die valkuil gelopen.
Maar ja, je koopt een huis, je vrouw zeurt dat de kinderen zeuren om een zwembad, daar komt meer bij kijken dan je denkt, er moeten zonnepanelen op het dak maar de wifi van de omvormer werkt niet samen met die van de laptop, de planten in de tuin groeien natuurlijk, maar dan heb je wel een hark, een schop, een zaag, et cetera nodig om die in toom te houden, dat spul wordt allemaal roestig en bot en moet geslepen worden, maar voor die slijptol heb ik ook een werkbank nodig. Misschien moet ik in de carport een werkplaatsje bouwen, waar haal ik het hout vandaan. Kortom, het een leidt tot het ander en zo blijf je dan bezig en kom je niet meer tot iets wezenlijks toe.
Nu moet ik de pomp van het zwembad nog schoonmaken eigenlijk, de kippen voeren, de kozijnen moeten ook dit jaar nog geverfd worden, de piano gestemd na transport, de schoorsteen ook nog laten vegen (bewijsje bedrijf nodig voor de brandverzekering), net mailtje binnen dat de APK van de auto voor oktober moet gebeuren en dit is dan wat mij nu meteen te binnen schiet. Vroeger had ik daar allemaal geen last van eigenlijk. Op de een of andere manier ben ik toch in die valkuil gelopen.
Maar ja, je koopt een huis, je vrouw zeurt dat de kinderen zeuren om een zwembad, daar komt meer bij kijken dan je denkt, er moeten zonnepanelen op het dak maar de wifi van de omvormer werkt niet samen met die van de laptop, de planten in de tuin groeien natuurlijk, maar dan heb je wel een hark, een schop, een zaag, et cetera nodig om die in toom te houden, dat spul wordt allemaal roestig en bot en moet geslepen worden, maar voor die slijptol heb ik ook een werkbank nodig. Misschien moet ik in de carport een werkplaatsje bouwen, waar haal ik het hout vandaan. Kortom, het een leidt tot het ander en zo blijf je dan bezig en kom je niet meer tot iets wezenlijks toe.
The End Times are wild
Als het een troost is, Louis, ondanks al mijn 'ontspullen', zoals men het noemt, kom ik ook tot niets wezenlijks toe.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Hoewel, ik had van de week toch wat aardigs geschreven. Ik ga daar maar weer eens mee verder. Niet nu, maar in al z'n algemeenheid.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Dat is een troost.quote:Op maandag 14 september 2015 00:08 schreef PeteSampras het volgende:
Als het een troost is, Louis, ondanks al mijn 'ontspullen', zoals men het noemt, kom ik ook tot niets wezenlijks toe.
Maar het is dan dit jaar nog (2015) dat ik me er druk over maak, en dan laat ik alles gewoon zoals het is. Langzaam vervallen. Dat past de ware romanticus het beste. En de sfeer van mooie dingen die vervallen, dat past me beter.
The End Times are wild
Overigens, iets heel anders, het volgende: ik dacht erover na om een Nirvanacoverband (dan wel akkoesties) met alle teksten in het Farsi. Ik noem die band dan: 'Kurt Khomeini.' Is dat wat?
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Eigenlijk heb ik altijd een lichte afkeer gevoeld van mensen die allemaal met hun huis bezig waren. Dat je daar dan langs kwam en eigenlijk wilde oudehoeren, maar in plaats daarvan werd rondgeleid. En voor je het weet ga je dat zelf bijna zo doen.quote:
Hoewel, ik had van de week toch wat aardigs geschreven. Ik ga daar maar weer eens mee verder. Niet nu, maar in al z'n algemeenheid.
Gelukkig heb ik een nokia van 20 euro als telefoon en type ik dit op mijn enige computer van 10 jaar oud . En heb ik een Toyota Corolla met een hele forse deuk in de voorbumper die ik er niet uit haal.
The End Times are wild
Ik denk het wel! Ga je dan ook authentieke Persische instrumenten gebruiken?quote:Op maandag 14 september 2015 00:12 schreef PeteSampras het volgende:
Overigens, iets heel anders, het volgende: ik dacht erover na om een Nirvanacoverband (dan wel akkoesties) met alle teksten in het Farsi. Ik noem die band dan: 'Kurt Khomeini.' Is dat wat?
The End Times are wild
Goh, daar had ik eigenlijk niet zo over nagedacht. Ze hebben een soort doedelzak die van een schaap wordt gemaakt en ook prachtige percussie-instrumenten. Dat kan er ook wel bij, trouwens.quote:
[..]
Ik denk het wel! Ga je dan ook authentieke Persische instrumenten gebruiken?
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ney anban, heet dat ding.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Zo'n piano wordt in de meeste gevallen verkocht voor n habbekrats omdat de kinderen er - met het ontbreken van talent of doorzettingsvermogen - na n jaartje van moeizame pianolessen inmiddels wel op uitgespeeld zijn en de vrouw des huizes al n tijdje zeurt dat ze op die plek toch eigenlijk veel liever n mooi dressoir ziet staan dan dat 'lelijke logge ding'.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik ben gek op mooie spullen. Als het duurder is, zal het wel beter zijn.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Ik ben ook gek op mooie spullen, maar duur staat niet altijd gelijk aan mooi of beter van kwaliteit.
Ik hoorde laatst van een man die niet in een restaurant wilde eten omdat hij het daar te goedkoop vond. Niet shabby, of armoedig, of slecht, maar simpelweg te goedkoop. Hij verdomde het om slechts ¤ 8,95 voor een daghap te betalen. Bizar.
Dat wil dus zeggen, als alles exact hetzelfde was, behalve dan dat ze voor die maaltijd - weet ik veel - vijftien euro zouden vragen, dan was het geen enkel probleem.
[ Bericht 28% gewijzigd door PeteSampras op 14-09-2015 20:56:21 ]
Dat wil dus zeggen, als alles exact hetzelfde was, behalve dan dat ze voor die maaltijd - weet ik veel - vijftien euro zouden vragen, dan was het geen enkel probleem.
[ Bericht 28% gewijzigd door PeteSampras op 14-09-2015 20:56:21 ]
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik was weer even naar Een Nieuw Paaslied van Reve aan het luisteren. Wat een prachtige gedichten heeft die man toch gemaakt.
.
Zonder gedronken te hebben, prijs ik God.
Vandaag heb ik van alles meegemaakt.
Al voortwandelend in de benedenstad,
denkend aan de Uiteindelijke Dingen,
zag ik een jongen, vermoedelijk een Duitse toerist,
en volgde hem terwijl ik dacht:
ik zal je voor je reet geven of als dat niet kan
sla mij dan maar,
de hoofdzaak is dat we bezig zijn -
tot hij De Bijenkorf in ging en ik,
duizelig van geilheid tegen mensen opbotsend,
zijn spoor bijster raakte.
Nochtans werd ik niet moede, U te loven.
Want onbegrijpelijk groot zijn al Uw werken:
Gij, die het wezen gemaakt hebt
dat van achteren een kut en van voren een staart heeft.
Zoals gezegd, ik had niet eens gedronken, maar toch wilde ik
U schreiend eren en in tranen voor U knielen,
O Meester, Slaaf en Broeder, Geslachte en Verrezen God.
Al neuriënd en in het geheim profeterend
vervolgde ik mijn weg.
Toen zag ik Bet van Beeren, aan een wit tafeltje
tegenover haar cafee gezeten, pogend met mes en vork
een makreel te openen om deze in de zon te eten.
Ik dacht kijk. Wat is in de Natuur toch alles mooi gemaakt.
(Denk maar aan al die sterren met hun lichtjaren.)
Ik wilde wel naar een of andere avondmis,
maar er was er geen.
.Zonder gedronken te hebben, prijs ik God.
Vandaag heb ik van alles meegemaakt.
Al voortwandelend in de benedenstad,
denkend aan de Uiteindelijke Dingen,
zag ik een jongen, vermoedelijk een Duitse toerist,
en volgde hem terwijl ik dacht:
ik zal je voor je reet geven of als dat niet kan
sla mij dan maar,
de hoofdzaak is dat we bezig zijn -
tot hij De Bijenkorf in ging en ik,
duizelig van geilheid tegen mensen opbotsend,
zijn spoor bijster raakte.
Nochtans werd ik niet moede, U te loven.
Want onbegrijpelijk groot zijn al Uw werken:
Gij, die het wezen gemaakt hebt
dat van achteren een kut en van voren een staart heeft.
Zoals gezegd, ik had niet eens gedronken, maar toch wilde ik
U schreiend eren en in tranen voor U knielen,
O Meester, Slaaf en Broeder, Geslachte en Verrezen God.
Al neuriënd en in het geheim profeterend
vervolgde ik mijn weg.
Toen zag ik Bet van Beeren, aan een wit tafeltje
tegenover haar cafee gezeten, pogend met mes en vork
een makreel te openen om deze in de zon te eten.
Ik dacht kijk. Wat is in de Natuur toch alles mooi gemaakt.
(Denk maar aan al die sterren met hun lichtjaren.)
Ik wilde wel naar een of andere avondmis,
maar er was er geen.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Roeping.
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Iemand vroeg mij vandaag:
In hoeveel procent van de gevallen dat je iets moeilijk vindt of niet snapt (van een ingewikkelde wiskundeformule tot het repareren van je fiets), vind je datgene oninteressant?
Wat deze vraag impliceert is duidelijk: het is niet de intelligentie die begrensd wordt.
Waardoor intelligentie wel begrensd wordt? Dat laat ik socioloog Willem Schinkel zeggen. In het kort komt het neer op het verwarren van realisme met de status quo.
In hoeveel procent van de gevallen dat je iets moeilijk vindt of niet snapt (van een ingewikkelde wiskundeformule tot het repareren van je fiets), vind je datgene oninteressant?
Wat deze vraag impliceert is duidelijk: het is niet de intelligentie die begrensd wordt.
Waardoor intelligentie wel begrensd wordt? Dat laat ik socioloog Willem Schinkel zeggen. In het kort komt het neer op het verwarren van realisme met de status quo.
quote:"Funest aan onze politiek is dat ze zich voordoet als noodzakelijkheid. Europa kan niet anders dan de Grieken afpersen, afspraak is afspraak. Bezuinigingen moeten gedaan worden, want een economie is als een portemonnee: er kan niet meer uit dan er in gaat.
Zulke leugens zijn pogingen onze schizotopische conditie zo in te richten dat een selectief gezelschap kapitaliseert op de onzekerheid en de precaire positie van de meerderheid. Nepnoodzakelijkheden dwingen ons in regimes die onze verscheurdheid aangrijpen om ons te controleren en op ons te kapitaliseren.
(...)
[De publieke sfeer] is in onze tijd sterk gedepolitiseerd omdat de dominante concepten te zeer als noodzakelijkheden ervaren worden. Het helpt dan om te zien waar die concepten vandaan komen, welke belangen met hun vigerende interpretaties gemoeid zijn, wat ermee ongezegd en ongezien blijft, en welke alternatieve concepten voorhanden zijn."
Graag op anoniem
Sorry JAM, ik ben de loop der dagen helemaal kwijt. Gefeliciteerd! En hoe heb je het allemaal ervaren?
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Dit is trouwens echt een slecht gedicht. Gerard is kampioen open deuren intrappen en flauwe grappen makenquote:
Roeping.
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.
Graag op anoniem
Ik ben een leuk boek van Kundera aan het lezen, dat zouden Nederlanders nu nooit kunnen.
quote:Hij doet de verwarming aan en de ramen open, zodat het warm is en ze tegelijkertijd frisse lucht hebben. De kamer kijkt uit over de golfbaan, een sport waarmee hij beroepshalve in aanraking komt. Als hij vertelt over de golfbaan, vraagt zijn vriendin, Susanne, waarom hij nooit naar informele golfuitjes van zijn werk gaat. ‘Bij golf gaat het om zien en gezien worden,’ zegt hij. ‘Doe mij maar voetbal, dan gaat het tenminste over geld.’ Ze geeft hem gelijk, en zegt dat ze er zo nog niet over na heeft gedacht.
Hij kijkt naar hoe ze met haar kleren aan op bed ligt. Susanne houdt ook niet van golf, denkt hij. Ze houdt nergens van en overal van, neutraal ten opzichte van alles, een heel verstandige houding.
Op haar rug bekijkt Susanne het hemelbed met gele gordijntjes, ze weet niet wat ze ervan moet vinden. Uiteindelijk besluit ze dat de Fransen een ongedwongen volk zijn.
Ze glimlacht naar hem en legt een kussen op haar buik. ‘Je bent lief,’ zegt ze. Aan haar relatie heeft ze nooit getwijfeld. Hij is een man met visie, iemand die zijn ambities verwezenlijkt; ze heeft veel onzekere mannen gehad. Haar moeder vertelde eens: ‘Onzekere mannen zijn handig, ze doen alles voor je. Maar je kunt nooit van ze houden, het zijn geen echte mensen.’
Door het raam ziet hij een kat met een dood vogeltje spelen. Verbazingwekkend hoe makkelijk een beest zich kan vermaken, denkt hij.
Het staat hem tegen dat hij zijn werktelefoon thuis heeft gelaten. Hij verdrukt de gedachte, en schaamt zich voor het feit dat hij iemand is geworden die op weekendjes weg bewust niet aan zijn werk wil denken.
Om zichzelf af te leiden, probeert hij te construeren wat er op dit moment door het hoofd van zijn vriendin gaat. Al snel komt hij tot de conclusie dat het waarschijnlijk praktische zaken zijn.
‘Koffie?’ vraagt Susanne. Ze stapt uit bed. ‘Ik denk niet dat er room is.’
Op zoek naar kopjes kijkt ze in het keukenkastje en ziet dat er een klok in hangt. Het versterkt haar opvatting over de ongedwongenheid van het Franse volk.
Graag op anoniem
Waar komt ie dan vandaan? Of moeten we daarvoor de Hubble-telescoop raadplegen?
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Toch jammer dat je dat niet voor het uitkiezen hebt, je nationaliteit. Als dat wel zo zou zijn, stond ik vooraan in de rij om mijn paspoort in te leveren. Fuck de koning!
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Dank voor de felicitaties, overigens. Ik heb wat leuke boeken en biertjes gekregen. Meer moest een mens ook maar niet willen of verwachten.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Ik zag zojuist drie kromme mannen van zestig in oranje hesjes het onkruid uit de tegels voor mijn huis halen. Wat een bijzonder land leven we in dat we mensen die waarschijnlijk nooit meer aangenomen zullen worden voor een baan dwingen om dit soort dingen te doen. Ik spuug erop.
Graag op anoniem
Wat zeg je van een weekendje Den Haag, MP? Jij betaalt de drank.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Sommige mensen hebben drank nodig om het gezellig te hebben. Maar ik heb geen gezelligheid nodig om te kunnen drinken
Graag op anoniem
Ik serveerde Bart van Loo vandaag bier aan de bar. Maar ik wist niet meteen dat hij Bart van Loo was.
'Kan ik u toevallig ergens van kennen?'
Van DWDD, zei hij.
Ach, van de chansons natuurlijk, maar hoe heette hij ook alweer?
'Volgens mij weet ik hoe u heet,' zei ik daarop, een van mijn sterkere momenten.
Het komende half uur zag ik hem af en toe kijken alsof ik gek was, dat had hij goed gezien.
'Kan ik u toevallig ergens van kennen?'
Van DWDD, zei hij.
Ach, van de chansons natuurlijk, maar hoe heette hij ook alweer?
'Volgens mij weet ik hoe u heet,' zei ik daarop, een van mijn sterkere momenten.
Het komende half uur zag ik hem af en toe kijken alsof ik gek was, dat had hij goed gezien.
Graag op anoniem
Die laatste zin, dat vind ik wel een mooie.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Overigens heb ik een grafhekel aan DWDD. Dat zal ik vast wel vaker hebben gezegd, maar laat er geen misverstand over bestaan. Wat een kutkankerkankerkutprogramma is dat zeg. Allemaal een nekschot. Alles en iedereen die er ook maar iets mee te maken heeft.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
Overigens heb ik een grafhekel aan mijn werk. Dat zal ik vast vaker hebben gezegd, maar laat er geen misverstand over bestaan. Sinds ik werk heb ik rugklachten en daar hebben ze geen boodschap aan, ze proberen me er uit te werken op allerlei smerige maniertjes. En je bent er domweg van afhankelijk, niet werken is een valse keuze, ik voorspel dat er over een paar jaar celstraf staat op werkweigering.
Graag op anoniem
Hooguit de doodstraf.quote:
Overigens heb ik een grafhekel aan mijn werk. Dat zal ik vast vaker hebben gezegd, maar laat er geen misverstand over bestaan. Sinds ik werk heb ik rugklachten en daar hebben ze geen boodschap aan, ze proberen me er uit te werken op allerlei smerige maniertjes. En je bent er domweg van afhankelijk, niet werken is een valse keuze, ik voorspel dat er over een paar jaar celstraf staat op werkweigering.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Als je afhankelijk bent van werken, doe dan tenminste iets wat je leuk vind. Zo moeilijk is dat toch niet.quote:
Overigens heb ik een grafhekel aan mijn werk. Dat zal ik vast vaker hebben gezegd, maar laat er geen misverstand over bestaan. Sinds ik werk heb ik rugklachten en daar hebben ze geen boodschap aan, ze proberen me er uit te werken op allerlei smerige maniertjes. En je bent er domweg van afhankelijk, niet werken is een valse keuze, ik voorspel dat er over een paar jaar celstraf staat op werkweigering.
The End Times are wild
Desnoods weet je tenminste wat je niet leuk vind en probeer je iets anders.quote:Op woensdag 7 oktober 2015 20:21 schreef Z het volgende:
Als je weet wat je leuk vindt niet inderdaad.
The End Times are wild
Doen wat je leuk vindt is een luxe die voor velen niet opgaat. Het is een bevoorrechte positie die de haves projecteren op de havenots.
Empathie is niet jezelf kunnen inleven in de positie van de ander. Het is het voorstellingsvermogen dat je de ander daadwerkelijk bent - met al zijn eigenschappen die niet aansluiten op het systeem.
Ook een hardnekkige mythe die wordt geprojecteerd door de haves, is dat de ander in staat is tot volledige eigen verantwoordelijkheid. Dat de ander zijn zaakjes niet zo goed voor elkaar heeft, ligt aan zijn eigen instelling dan wel wil. Maakbaarheid wordt grondig overschat; empathie en daarmee wijsheid schieten tekort.
Empathie is niet jezelf kunnen inleven in de positie van de ander. Het is het voorstellingsvermogen dat je de ander daadwerkelijk bent - met al zijn eigenschappen die niet aansluiten op het systeem.
Ook een hardnekkige mythe die wordt geprojecteerd door de haves, is dat de ander in staat is tot volledige eigen verantwoordelijkheid. Dat de ander zijn zaakjes niet zo goed voor elkaar heeft, ligt aan zijn eigen instelling dan wel wil. Maakbaarheid wordt grondig overschat; empathie en daarmee wijsheid schieten tekort.
Graag op anoniem
