GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Nope.quote:Op donderdag 13 augustus 2015 11:22 schreef Beach het volgende:
Volgens mij neem je me in het ootje met dat knikken.
Naar boven (en achteren) toe: nee.
Naar beneden (en voren) toe: ja.
Wel eenmalig, eh, niet heen en weer blijven gaan. Bij de 'ja' komt er een '?h?h' (de Nederlandse 'uhuh') vrij.
Turkse gebaren zijn compact, net zoals hun taal. Turken zijn zelf ook compact, in de breedte, haha.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 11:43:34 ]
En wat doe je als je evet bedoelt?quote:
[..]
Tuurlijk, zonder de cıh lijkt het net alsof je een parkinson hebt, zit je een beetje raar te doen met je nek. Haha, skkl.
Ik draai meestal met polsen. Dat betekent naast 'wat is er' ook 'wie the fuck ben jij nou weer??quote:
Gebruiken jullie ook nog een handgebaar om het boze oog af te weren?
'
okee bedanktquote:
[..]
Nope.
Naar boven (en achteren) toe: nee.
Naar beneden (en voren) toe: ja.
Wel eenmalig, eh, niet heen en weer blijven gaan. Bij de 'ja' komt er een '?h?h' (de Nederlandse 'uhuh') vrij.
Turkse gebaren zijn compact, net zoals hun taal. Turken zijn zelf ook compact, in de breedte, haha.
dit soort dingen leer je meestal niet uit een tekstboek
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Les 3:quote:Op donderdag 13 augustus 2015 11:45 schreef Beach het volgende:
[..]
okee bedankt
dit soort dingen leer je meestal niet uit een tekstboek
Wat komt er allemaal bijkijken als je met een Turkse wil zijn? Nou, nadat je doet alsof je haar ouders prachtige mensen vindt en braaf ja-knikt tegen de vader die weer eens zit te vloeken over Israël en de Turkse strijdkrachten aanmoedigt om nog harder op te treden tegen de PKK (wel af en toe een sipje nemen van de Turkse thee voor je), de ontmoetingsceremonie overleeft en de maanden daarop geaccepteerd getolereerd bent in de familie, ga je natuurlijk eerst meteen volop de rem trappen, JE WIL NAMELIJK NIET BESNEDEN WORDEN!.
Geef het maar op en laat je je besnijden. Bedoel, een auto zonder dak is chill, een cabriolet-penis is, ehm, wonderschoon. En zo'n blote eikel is goed voor de weerstand (
). Goed, je bent besneden... Je kunt de lange route en de korte route nemen... De korte route heeft 2, de lange heeft 3 stappen.
Kort - 2 stappen: verloving (nişan), de stap die vooraf gaat aan het trouwen, en het trouwen zelf.
Lang - 3 stappen: söz (je wordt aan elkander beloofd, zeg maar), verloving en of course: trouwen.
Het trouwen doe je natuurlijk tweemaal, de ene keer voor een imam (islamitisch) en de andere keer voor de wet.
De termen die je vanaf dat moment mag gebruiken:
- Baba: vader (en geen "peder", srsly). Uitspraak: ba-ba (de 'a' niet verlengen!).
- Anne (eventueel: ana): moeder. Uitspraak: an-ne (niet "anne").
- Enişte: dat is wat je bent voor het zusje/broertje van je partner. Uitspraak: enish-te (geen doffe e, maar een hoorbare).
- Kayınço: als het zusje van je vriendin een man heeft, noem jij hem (of hij jou) zo. Uitspraak: ka-jin-cho.
Merk je dat de vader een beetje afstandelijk doet en je niet zo leuk vindt? Leer "tavla" en versla de vader. En, wees lief voor het Turkse damesmeisje! Anders snij ik je pipi eraf.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 12:01:50 ]
Les 5:
Klokkijken en het berekenen van de leeftijden!
Zoals ik al eerder zei, de Turkse taal is compact. De Turken hebben geen 10 over half, twintig over en weten de klok wel juist af te lezen vergeleken met de Nederlanders (*uitleg hieronder).
Er zijn verschillende tussen de jongere en de oudere generatie. Ik begin met de oudere:
10 voor 1 = 1 uur.
Kwart voor 1 = 1 uur.
Half 1 = 1 uur.
10 voor half 2 (13:20) = 2 uur.
Het zijn verdomme altijd hele uren en ze ronden altijd af (naar boven!). De jongere generatie is natuurlijk specifieker, die zeggen de precieze tijd. Dit is de reden waarom zoveel Turkse jongeren een horloge dragen en/of in het bezit zijn van een smartphone: Turkse moeders overdrijven graag wat betreft de tijd.
10 over half = 20 voor (het uur) in het Turks.
Twintig over = 20 over (het uur) in het Turks.
Half 4 = half drie (het is verdomme 15:30). In het Turks is het "drie half", maar dat terzijde.
12.30/00.30 = yarım - de tijd is is "half/helft"...
Meer hierover (het berekenen van de leeftijden) later, nu eerst mijn lunchpauze.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 13:06:30 ]
Klokkijken en het berekenen van de leeftijden!
Zoals ik al eerder zei, de Turkse taal is compact. De Turken hebben geen 10 over half, twintig over en weten de klok wel juist af te lezen vergeleken met de Nederlanders (*uitleg hieronder).
Er zijn verschillende tussen de jongere en de oudere generatie. Ik begin met de oudere:
10 voor 1 = 1 uur.
Kwart voor 1 = 1 uur.
Half 1 = 1 uur.
10 voor half 2 (13:20) = 2 uur.
Het zijn verdomme altijd hele uren en ze ronden altijd af (naar boven!). De jongere generatie is natuurlijk specifieker, die zeggen de precieze tijd. Dit is de reden waarom zoveel Turkse jongeren een horloge dragen en/of in het bezit zijn van een smartphone: Turkse moeders overdrijven graag wat betreft de tijd.
10 over half = 20 voor (het uur) in het Turks.
Twintig over = 20 over (het uur) in het Turks.
Half 4 = half drie (het is verdomme 15:30). In het Turks is het "drie half", maar dat terzijde.
12.30/00.30 = yarım - de tijd is is "half/helft"...
Meer hierover (het berekenen van de leeftijden) later, nu eerst mijn lunchpauze.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 13:06:30 ]
Memories en shout out nr oma die mij en nichtjes in de nacht kwam melden te slapen, want "het is 5 uur (werkelijke tijd half 3) en de vogels fluiten al (ken geen vertaling van otmek).
Ga door Zargon.
Ga door Zargon.
Les 5, deel 2:
Het berekenen van de leeftijden...
De oudere generatie berekent altijd op basis van gebeurtenissen. Vraag jjij (je heet eventjes Hasan) hoe oud die ene Ahmet en Mehmet zijn (die toevallig bijna even oud zijn als je vader), zal het berekenen zo gaan:
- Ahmet is getrouwd toen jij werd geboren.
- Jij werd geboren toen je oma in 1980 in haar voet werd geschoten (er was toen chaos in Turkije en dus dat is makkelijk te onthouden!).
- Mehmet kreeg 6 maanden later dan Ahmet de uitnodiging voor dienstplicht. Toen Mehmet 2 jaar later terugkwam, werd jij (Hasan) geboren.
Conclusie: geen idee, maar je hebt wel een aantal punten je waarop je kan inhaken voor de verhalen van oma.
En, Turkse ouderen tellen de eerste levensjaar stiekem mee. Er is namelijk iets zoals "gün almak" ('een dag genomen hebben'). Dat betekent dat je een dag hebt afgesnoept van je nieuwe levensjaar. Stel, je bent geboren op 25 januari; volgens de Nederlander ben je op 24 januari 20 jaar, en op 25 januari 21 jaar. Volgens de Turkse ouderen ben je allang 21 op 24 januari en op 25 januari heb je een dag genomen van je 22ste levensjaar (en word je dus als een 22-jarige gezien).
Ingewikkeld? Ja, maar dat is hogere wiskunde op z'n Turks.
De jongere generatie pakt gewoon zijn smartphone erbij, opent de calculator en laat het harde denkwerk over aan het stomme apparaat. Kom op zeg, wie doet er nog aan hoofdrekenen.
Edit: en, en, en, oooh! Je hebt nooit de juiste leeftijd; je bent of te jong (om je ergens mee te bemoeien) of je bent te oud (en dus wijs) om je niet in te laten met de kinderlijke dingen. Hoe dan ook, het is een constant gevecht om gehoord te worden. Trouwens, wanneer je 26 bent, zal je constant aanhoren dat je bijna 30 bent. Het lijkt wel een ziekte, dat naar boven afronden...
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 13:28:31 ]
Het berekenen van de leeftijden...
De oudere generatie berekent altijd op basis van gebeurtenissen. Vraag jjij (je heet eventjes Hasan) hoe oud die ene Ahmet en Mehmet zijn (die toevallig bijna even oud zijn als je vader), zal het berekenen zo gaan:
- Ahmet is getrouwd toen jij werd geboren.
- Jij werd geboren toen je oma in 1980 in haar voet werd geschoten (er was toen chaos in Turkije en dus dat is makkelijk te onthouden!).
- Mehmet kreeg 6 maanden later dan Ahmet de uitnodiging voor dienstplicht. Toen Mehmet 2 jaar later terugkwam, werd jij (Hasan) geboren.
Conclusie: geen idee, maar je hebt wel een aantal punten je waarop je kan inhaken voor de verhalen van oma.
En, Turkse ouderen tellen de eerste levensjaar stiekem mee. Er is namelijk iets zoals "gün almak" ('een dag genomen hebben'). Dat betekent dat je een dag hebt afgesnoept van je nieuwe levensjaar. Stel, je bent geboren op 25 januari; volgens de Nederlander ben je op 24 januari 20 jaar, en op 25 januari 21 jaar. Volgens de Turkse ouderen ben je allang 21 op 24 januari en op 25 januari heb je een dag genomen van je 22ste levensjaar (en word je dus als een 22-jarige gezien).
Ingewikkeld? Ja, maar dat is hogere wiskunde op z'n Turks.
De jongere generatie pakt gewoon zijn smartphone erbij, opent de calculator en laat het harde denkwerk over aan het stomme apparaat. Kom op zeg, wie doet er nog aan hoofdrekenen.
Edit: en, en, en, oooh! Je hebt nooit de juiste leeftijd; je bent of te jong (om je ergens mee te bemoeien) of je bent te oud (en dus wijs) om je niet in te laten met de kinderlijke dingen. Hoe dan ook, het is een constant gevecht om gehoord te worden. Trouwens, wanneer je 26 bent, zal je constant aanhoren dat je bijna 30 bent. Het lijkt wel een ziekte, dat naar boven afronden...
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 13:28:31 ]
IK DACHT DAT DIT AAN MIJN MOEDER LAG.quote:
Les 5:
Klokkijken en het berekenen van de leeftijden!
Zoals ik al eerder zei, de Turkse taal is compact. De Turken hebben geen 10 over half, twintig over en weten de klok wel juist af te lezen vergeleken met de Nederlanders (*uitleg hieronder).
Er zijn verschillende tussen de jongere en de oudere generatie. Ik begin met de oudere:
10 voor 1 = 1 uur.
Kwart voor 1 = 1 uur.
Half 1 = 1 uur.
10 voor half 2 (13:20) = 2 uur.
Het zijn verdomme altijd hele uren en ze ronden altijd af (naar boven!). De jongere generatie is natuurlijk specifieker, die zeggen de precieze tijd. Dit is de reden waarom zoveel Turkse jongeren een horloge dragen en/of in het bezit zijn van een smartphone: Turkse moeders overdrijven graag wat betreft de tijd.
10 over half = 20 voor (het uur) in het Turks.
Twintig over = 20 over (het uur) in het Turks.
Half 4 = half drie (het is verdomme 15:30). In het Turks is het "drie half", maar dat terzijde.
12.30/00.30 = yarım - de tijd is is "half/helft"...
Meer hierover (het berekenen van de leeftijden) later, nu eerst mijn lunchpauze.
quote:
Les 5, deel 2:
Het berekenen van de leeftijden...
De oudere generatie berekent altijd op basis van gebeurtenissen. Vraag jjij (je heet eventjes Hasan) hoe oud die ene Ahmet en Mehmet zijn (die toevallig bijna even oud zijn als je vader), zal het berekenen zo gaan:
- Ahmet is getrouwd toen jij werd geboren.
- Jij werd geboren toen je oma in 1980 in haar voet werd geschoten (er was toen chaos in Turkije en dus dat is makkelijk te onthouden!).
- Mehmet kreeg 6 maanden later dan Ahmet de uitnodiging voor dienstplicht. Toen Mehmet 2 jaar later terugkwam, werd jij (Hasan) geboren.
Conclusie: geen idee, maar je hebt wel een aantal punten je waarop je kan inhaken voor de verhalen van oma.
En, Turkse ouderen tellen de eerste levensjaar stiekem mee. Er is namelijk iets zoals "gün almak" ('een dag genomen hebben'). Dat betekent dat je een dag hebt afgesnoept van je nieuwe levensjaar. Stel, je bent geboren op 25 januari; volgens de Nederlander ben je op 24 januari 20 jaar, en op 25 januari 21 jaar. Volgens de Turkse ouderen ben je allang 21 op 24 januari en op 25 januari heb je een dag genomen van je 22ste levensjaar (en word je dus als een 22-jarige gezien).
Ingewikkeld? Ja, maar dat is hogere wiskunde op z'n Turks.
De jongere generatie pakt gewoon zijn smartphone erbij, opent de calculator en laat het harde denkwerk over aan het stomme apparaat. Kom op zeg, wie doet er nog aan hoofdrekenen.
Edit: en, en, en, oooh! Je hebt nooit de juiste leeftijd; je bent of te jong (om je ergens mee te bemoeien) of je bent te oud (en dus wijs) om je niet in te laten met de kinderlijke dingen. Hoe dan ook, het is een constant gevecht om gehoord te worden. Trouwens, wanneer je 26 bent, zal je constant aanhoren dat je bijna 30 bent. Het lijkt wel een ziekte, dat naar boven afronden...
Fucking herkenbaar als we t hebben over hoe oud mijn moeder echt is. Waarschijnlijk xx omdat ten tijde van haar geboorte haar zus xx toen zwanger was van kind xx.
Gister nog een hele discussie over gehad.quote:
Les 5, deel 2:
Het berekenen van de leeftijden...
De oudere generatie berekent altijd op basis van gebeurtenissen. Vraag jjij (je heet eventjes Hasan) hoe oud die ene Ahmet en Mehmet zijn (die toevallig bijna even oud zijn als je vader), zal het berekenen zo gaan:
- Ahmet is getrouwd toen jij werd geboren.
- Jij werd geboren toen je oma in 1980 in haar voet werd geschoten (er was toen chaos in Turkije en dus dat is makkelijk te onthouden!).
- Mehmet kreeg 6 maanden later dan Ahmet de uitnodiging voor dienstplicht. Toen Mehmet 2 jaar later terugkwam, werd jij (Hasan) geboren.
Conclusie: geen idee, maar je hebt wel een aantal punten je waarop je kan inhaken voor de verhalen van oma.
En, Turkse ouderen tellen de eerste levensjaar stiekem mee. Er is namelijk iets zoals "gün almak" ('een dag genomen hebben'). Dat betekent dat je een dag hebt afgesnoept van je nieuwe levensjaar. Stel, je bent geboren op 25 januari; volgens de Nederlander ben je op 24 januari 20 jaar, en op 25 januari 21 jaar. Volgens de Turkse ouderen ben je allang 21 op 24 januari en op 25 januari heb je een dag genomen van je 22ste levensjaar (en word je dus als een 22-jarige gezien).
Ingewikkeld? Ja, maar dat is hogere wiskunde op z'n Turks.
De jongere generatie pakt gewoon zijn smartphone erbij, opent de calculator en laat het harde denkwerk over aan het stomme apparaat. Kom op zeg, wie doet er nog aan hoofdrekenen.
Edit: en, en, en, oooh! Je hebt nooit de juiste leeftijd; je bent of te jong (om je ergens mee te bemoeien) of je bent te oud (en dus wijs) om je niet in te laten met de kinderlijke dingen. Hoe dan ook, het is een constant gevecht om gehoord te worden. Trouwens, wanneer je 26 bent, zal je constant aanhoren dat je bijna 30 bent. Het lijkt wel een ziekte, dat naar boven afronden...
Protège moi de mes désirs.
Les 6:
Op vakantie met Turken!
Als Nederlander weet je dat vakantie een tijd van ontspannen betekent en dat je dus situaties moet vermijden die tot stress kunnen leiden. Turken daarentegen zullen bewust en onbewust allerlei keuzes maken die zullen leiden tot stress.
Neem nou de vakantiedatum. Een Nederlander weet weken (zoniet maanden) van tevoren wanneer hij/zij op vakantie zal gaan. Dat is natuurlijk enorm handig ende verstandig, want je op deze manier kun je je goed voorbereiden. En de Turk? Die gaat niets van tevoren plannen en laat het op zich afkomen; de Turk weet pas wanneer hij/zij op vakantie gaat als het moment daar is, er wordt altijd op het laatste moment besloten om wel of niet te gaan.
Goed, dan is er eindelijk besloten om te gaan. Niet met de auto zoals vroeger hoor, maar met het vliegtuig! Aangezien de Turk altijd problemen vraagt, vraag jij je af wat er mis kan gaan natuurlijk. Nou, de koffer van de Turk mag maar een bepaald aantal kilo's wegen. De Turk heeft daar simpelweg lak aan en zal de koffer altijd (!) tot de nok vullen en is de koffer dus altijd te zwaar. Dat weten ze stiekem ook wel voordat ze bij de inleverbalie zijn op het vliegveld, maar de Turk kan het niet laten om het toch nog te proberen. Als de Turk geluk heeft wordt de koffer geaccepteerd (THUIS WAS GEWICHT PRECIES GOED HOOR!), in het ergste geval mag degene die ze heeft gebracht naar het vliegveld de lading die te veel is weer mee naar huis nemen. Dat er lange rijen ontstaan en eigenlijk gewoon dom gedrag is, neemt de Turk voor lief.
Datum bepaald, op tijd op het vliegveld, koffers ingeleverd. Zit je dan, in het vliegtuig, eindelijk. Wat een drama, altijd. Kinderen die niet aangemaand worden om zich te gedragen, stoeltjes die asociaal naar achteren geklapt worden, noem het maar op. Dududududuuu, this is the captain speaking, the weather in Istanbul is very nice, this that, we will arrive in 10 minutes. Spannend. Zet je schrap (de landing verloopt vast prima), want je gaat iets bijzonders meemaken. Op het moment dat de piloot het vliegtuig landt op de baan, hoor je de Turken om je heen klappen. *klap, klap, klap* Na dokters en advocaten zijn de piloten de derde groep die zoveel aanzien hebben!
Aangekomen in Turkije moet je nog door de Turkse douane. De rijen daar! En oh, je merkt iets op, de Turken zijn ongemanierd, ongeduldig en hebben geen kaas gegeten van op je beurt wachten. Welkom in Turkije baby, dit is je eerste test. STAND YOUR GROUND. Trek terug, duw terug, maak jezelf groter dan je bent, doe alles, maar zorg ervoor dat mensen niet over je heen lopen en voorpiepen. Dit ga je veel vaker doen in Turkije, men heeft geen manieren daar. Geen zorgen though, na 3 dagen ben je in ingeburgerd en doe je precies hetzelfde.
Waar moet je aan denken wanneer je in Turkije bent?
- Wanneer je een Turk tegenkomt, groet hem/haar vriendelijk. Om je interesse in die persoon te tonen, vraag je beleefd "Nerelisin?". Je vraagt dan waar die persoon vandaan komt. Het antwoord zal één van 81 provincies zijn, maar reageer je - gezien je geen fuck weet over de provincies - heel positief en zeg je "tjok guu-zel" (heel mooi) (de 'g' in 'guu' spreek je uit als de Engelse 'g' in "good").
- Afspraak is afspraak geldt niet voor Turken, Turken laten je op het laatste moment weten als er plannen zijn. Wat het nog leuker maakt is dat de gemaakte plannen op het laatste moment helemaal omgegooid kunnen worden. Ja jonguh, je leeft in onzekekerheid!
- Wanneer je op bezoek bent, kun je niet meteen weg nadat je bent opgestaan en aanstalten doet om te vertrekken. Nee, je moet namelijk nog een half uur praten in knuffelen in de gang en/of voor de deur.
- Afdingen! Leer afdingen en pas dat overal toe. Nee, je hoeft je niet te schamen, het is heel normaal in Turkije.
- Doe je schoenen uit wanneer je een huis binnentreedt, viezerd.
- Niet over politiek beginnen. Dat kan leiden tot een bloedbad en dat wil je toch niet?
- Je kan elk moment aankloppen bij je buren om samen te eten, Turken hebben altijd (!) wel wat voedsel in de koelkast. Daar waar Nederlanders precies koken, koken Turken altijd te veel.
- Als men je top noemt, maken ze je uit voor homosensueel. Trap er niet in.
Wel genoeg voor nu. Geniet van je vakantie!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 15:34:30 ]
Op vakantie met Turken!
Als Nederlander weet je dat vakantie een tijd van ontspannen betekent en dat je dus situaties moet vermijden die tot stress kunnen leiden. Turken daarentegen zullen bewust en onbewust allerlei keuzes maken die zullen leiden tot stress.
Neem nou de vakantiedatum. Een Nederlander weet weken (zoniet maanden) van tevoren wanneer hij/zij op vakantie zal gaan. Dat is natuurlijk enorm handig ende verstandig, want je op deze manier kun je je goed voorbereiden. En de Turk? Die gaat niets van tevoren plannen en laat het op zich afkomen; de Turk weet pas wanneer hij/zij op vakantie gaat als het moment daar is, er wordt altijd op het laatste moment besloten om wel of niet te gaan.
Goed, dan is er eindelijk besloten om te gaan. Niet met de auto zoals vroeger hoor, maar met het vliegtuig! Aangezien de Turk altijd problemen vraagt, vraag jij je af wat er mis kan gaan natuurlijk. Nou, de koffer van de Turk mag maar een bepaald aantal kilo's wegen. De Turk heeft daar simpelweg lak aan en zal de koffer altijd (!) tot de nok vullen en is de koffer dus altijd te zwaar. Dat weten ze stiekem ook wel voordat ze bij de inleverbalie zijn op het vliegveld, maar de Turk kan het niet laten om het toch nog te proberen. Als de Turk geluk heeft wordt de koffer geaccepteerd (THUIS WAS GEWICHT PRECIES GOED HOOR!), in het ergste geval mag degene die ze heeft gebracht naar het vliegveld de lading die te veel is weer mee naar huis nemen. Dat er lange rijen ontstaan en eigenlijk gewoon dom gedrag is, neemt de Turk voor lief.
Datum bepaald, op tijd op het vliegveld, koffers ingeleverd. Zit je dan, in het vliegtuig, eindelijk. Wat een drama, altijd. Kinderen die niet aangemaand worden om zich te gedragen, stoeltjes die asociaal naar achteren geklapt worden, noem het maar op. Dududududuuu, this is the captain speaking, the weather in Istanbul is very nice, this that, we will arrive in 10 minutes. Spannend. Zet je schrap (de landing verloopt vast prima), want je gaat iets bijzonders meemaken. Op het moment dat de piloot het vliegtuig landt op de baan, hoor je de Turken om je heen klappen. *klap, klap, klap* Na dokters en advocaten zijn de piloten de derde groep die zoveel aanzien hebben!
Aangekomen in Turkije moet je nog door de Turkse douane. De rijen daar! En oh, je merkt iets op, de Turken zijn ongemanierd, ongeduldig en hebben geen kaas gegeten van op je beurt wachten. Welkom in Turkije baby, dit is je eerste test. STAND YOUR GROUND. Trek terug, duw terug, maak jezelf groter dan je bent, doe alles, maar zorg ervoor dat mensen niet over je heen lopen en voorpiepen. Dit ga je veel vaker doen in Turkije, men heeft geen manieren daar. Geen zorgen though, na 3 dagen ben je in ingeburgerd en doe je precies hetzelfde.
Waar moet je aan denken wanneer je in Turkije bent?
- Wanneer je een Turk tegenkomt, groet hem/haar vriendelijk. Om je interesse in die persoon te tonen, vraag je beleefd "Nerelisin?". Je vraagt dan waar die persoon vandaan komt. Het antwoord zal één van 81 provincies zijn, maar reageer je - gezien je geen fuck weet over de provincies - heel positief en zeg je "tjok guu-zel" (heel mooi) (de 'g' in 'guu' spreek je uit als de Engelse 'g' in "good").
- Afspraak is afspraak geldt niet voor Turken, Turken laten je op het laatste moment weten als er plannen zijn. Wat het nog leuker maakt is dat de gemaakte plannen op het laatste moment helemaal omgegooid kunnen worden. Ja jonguh, je leeft in onzekekerheid!
- Wanneer je op bezoek bent, kun je niet meteen weg nadat je bent opgestaan en aanstalten doet om te vertrekken. Nee, je moet namelijk nog een half uur praten in knuffelen in de gang en/of voor de deur.
- Afdingen! Leer afdingen en pas dat overal toe. Nee, je hoeft je niet te schamen, het is heel normaal in Turkije.
- Doe je schoenen uit wanneer je een huis binnentreedt, viezerd.
- Niet over politiek beginnen. Dat kan leiden tot een bloedbad en dat wil je toch niet?
- Je kan elk moment aankloppen bij je buren om samen te eten, Turken hebben altijd (!) wel wat voedsel in de koelkast. Daar waar Nederlanders precies koken, koken Turken altijd te veel.
- Als men je top noemt, maken ze je uit voor homosensueel. Trap er niet in.
Wel genoeg voor nu. Geniet van je vakantie!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 15:34:30 ]
is dit copy paste of heb jij dit daadwerkelijk verzonnen
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Dit ben ik nu allemaal 'live' aan het bedenken en typen man.quote:
is dit copy paste of heb jij dit daadwerkelijk verzonnen bedacht
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 13-08-2015 15:33:37 ]
Oh netjes dan dat je echt die moeite voor mij doet.quote:Op donderdag 13 augustus 2015 15:33 schreef zarGon het volgende:
[..]
Dit ben ik nu allemaal 'live' aan het bedenken en typen man.
fan van Putin, Baudet, Jorge Lorenzo en Assad
Zo herkenbaar. Ik ga die discussie gewoon niet meer aan met m'n moeder.quote:
Les 5, deel 2:
Het berekenen van de leeftijden...
De oudere generatie berekent altijd op basis van gebeurtenissen. Vraag jjij (je heet eventjes Hasan) hoe oud die ene Ahmet en Mehmet zijn (die toevallig bijna even oud zijn als je vader), zal het berekenen zo gaan:
- Ahmet is getrouwd toen jij werd geboren.
- Jij werd geboren toen je oma in 1980 in haar voet werd geschoten (er was toen chaos in Turkije en dus dat is makkelijk te onthouden!).
- Mehmet kreeg 6 maanden later dan Ahmet de uitnodiging voor dienstplicht. Toen Mehmet 2 jaar later terugkwam, werd jij (Hasan) geboren.
Conclusie: geen idee, maar je hebt wel een aantal punten je waarop je kan inhaken voor de verhalen van oma.
En, Turkse ouderen tellen de eerste levensjaar stiekem mee. Er is namelijk iets zoals "gün almak" ('een dag genomen hebben'). Dat betekent dat je een dag hebt afgesnoept van je nieuwe levensjaar. Stel, je bent geboren op 25 januari; volgens de Nederlander ben je op 24 januari 20 jaar, en op 25 januari 21 jaar. Volgens de Turkse ouderen ben je allang 21 op 24 januari en op 25 januari heb je een dag genomen van je 22ste levensjaar (en word je dus als een 22-jarige gezien).
Ingewikkeld? Ja, maar dat is hogere wiskunde op z'n Turks.
De jongere generatie pakt gewoon zijn smartphone erbij, opent de calculator en laat het harde denkwerk over aan het stomme apparaat. Kom op zeg, wie doet er nog aan hoofdrekenen.
Edit: en, en, en, oooh! Je hebt nooit de juiste leeftijd; je bent of te jong (om je ergens mee te bemoeien) of je bent te oud (en dus wijs) om je niet in te laten met de kinderlijke dingen. Hoe dan ook, het is een constant gevecht om gehoord te worden. Trouwens, wanneer je 26 bent, zal je constant aanhoren dat je bijna 30 bent. Het lijkt wel een ziekte, dat naar boven afronden...
Dus je raadt deze handgebaren wel aan? 😜quote:
Les 2:
Handgebaren, daar moet je mee oppassen in het zuiden van Europa en ook in Turkije. Ik raad het met klem af om de volgende handgebaren te vermijden in het openbaar:
"Ja, ze hebben een zoon/dochter die is net zo oud/jong als jij"quote:
Les 5, deel 2:
Het berekenen van de leeftijden...
De oudere generatie berekent altijd op basis van gebeurtenissen. Vraag jjij (je heet eventjes Hasan) hoe oud die ene Ahmet en Mehmet zijn (die toevallig bijna even oud zijn als je vader), zal het berekenen zo gaan:
- Ahmet is getrouwd toen jij werd geboren.
- Jij werd geboren toen je oma in 1980 in haar voet werd geschoten (er was toen chaos in Turkije en dus dat is makkelijk te onthouden!).
- Mehmet kreeg 6 maanden later dan Ahmet de uitnodiging voor dienstplicht. Toen Mehmet 2 jaar later terugkwam, werd jij (Hasan) geboren.
Conclusie: geen idee, maar je hebt wel een aantal punten je waarop je kan inhaken voor de verhalen van oma.
En, Turkse ouderen tellen de eerste levensjaar stiekem mee. Er is namelijk iets zoals "gün almak" ('een dag genomen hebben'). Dat betekent dat je een dag hebt afgesnoept van je nieuwe levensjaar. Stel, je bent geboren op 25 januari; volgens de Nederlander ben je op 24 januari 20 jaar, en op 25 januari 21 jaar. Volgens de Turkse ouderen ben je allang 21 op 24 januari en op 25 januari heb je een dag genomen van je 22ste levensjaar (en word je dus als een 22-jarige gezien).
Ingewikkeld? Ja, maar dat is hogere wiskunde op z'n Turks.
De jongere generatie pakt gewoon zijn smartphone erbij, opent de calculator en laat het harde denkwerk over aan het stomme apparaat. Kom op zeg, wie doet er nog aan hoofdrekenen.
Edit: en, en, en, oooh! Je hebt nooit de juiste leeftijd; je bent of te jong (om je ergens mee te bemoeien) of je bent te oud (en dus wijs) om je niet in te laten met de kinderlijke dingen. Hoe dan ook, het is een constant gevecht om gehoord te worden. Trouwens, wanneer je 26 bent, zal je constant aanhoren dat je bijna 30 bent. Het lijkt wel een ziekte, dat naar boven afronden...
Blijkt er vaak gewoon 5-10 jaar verschil te zitten
Wat verzonnen.zo rollen wij echt.quote:
is dit copy paste of heb jij dit daadwerkelijk verzonnen
