Hoi lieve Fokkers,
Ik zit met een probleem en ik zou graag jullie mening horen.
Ik ben al bijna 2 jaar samen met een jongen die zich sinds kort mijn vriend noemt (eindelijk!).
Ik heb leren kennen toen hij flink in de problemen zat; geldproblemen. Ik heb hem geholpen waar ik kon; een deel geleend, gezorgd voor onderdak, eten, drinken... ja ik ben hier heel ver in gegaan. We hebben samen een lijstje opgesteld met de dingen die hij mij zou terugbetalen. Die is intussen behoorlijk opgelopen, maar dat maakt me niet uit. Als ik het niet kon missen zou ik het niet doen.
Nu komt er eindelijk een beetje licht aan het einde van de tunnel; meneer heeft een groot deel van zijn belastingschuld afbetaald en houdt deze maand zelf een beetje over. Hij wil een nieuwe tv kopen. En niet zomaar een tv, mijn tv. En niet gewoon kopen, maar vast een 'aanbetaling doen'.
Het verhaal achter de tv is, die heb ik hem ooit gegeven, maar dat veroorzaakte alleen maar problemen; bij elke ruzie dreigde hij de tv weg te gooien of hij roept dat 'het hem toch alleen om mijn geld te doen is dus beter gaat hij uit mijn leven dan ben ik blij' (wat niet waar is) en uiteindelijk moest ik na een dramatische ruzie gedwongen en tegen mijn zin de tv terugnemen. Nu wil hij hem weer terug...
Ik gun hem alles, daar niet van, maar ik weet niet of gelijk al je geld uitgeven de beste optie is, vooral als je er niks (direct) voor terug krijgt. Hij vroeg mij op een gegeven moment wat ik zou doen. Ik zei: nou, ik zou het of opzij leggen voor je appartementje dat je al zo lang wilt, je wilde ook met mij op vakantie, dan is geld ook handig, of ik zou een deel van je schulden afbetalen, of wat leuks gaan doen met je zoontje, of ga kijken naar je opleiding tot beveiliger die je zo graag wilde...gewoon zodat je niet meer zo afhankelijk bent van mij. De keuze is reuze in ieder geval.
Nou, dat sloeg om in een grote ruzie. Blijkbaar vind ik het vervelend dat hij geld van me leent en wil ik het liefst zo snel mogelijk van hem af zijn. Dat is wat hij ervan maakt. Dat is alles behalve waar, want ik doe het al bijna twee jaar, als ik van hem af wilde was ik allang gegaan...maar dat wil hij niet horen. Maar ik vind het een beetje respectloos naar mij toe om gelijk alles uit te geven en vervolgens weer bij mij aan te komen voor boodschappen, eten of kleding...
Ik begrijp dat als je lange tijd niks hebt gehad, dat je graag wat voor jezelf koopt en omdat hij erg materialistisch is ingesteld kan ik ook begrijpen dat hij begint te watertanden bij het idee van een nieuwe tv.
Wat ik echter jammer vind is dat hij niet naar het grotere geheel kijkt. Ten eerste, voor minder geld heb je een gloednieuwe, net zo goede (of zelf betere) tv, dus ik begrijp niet wat er zo interessant is aan mijn tv. Ten tweede, als hij alles in een keer uitgeeft komt hij nog geen stap verder in zijn huidige levensstijl. Ten derde, heb ik het gevoel dat ie alles wat ik doe voor lief neem, omdat ie me zojuist nog overtuigd heeft dat ik nieuwe schoenen voor hem moet kopen en nu hij zelf geld heeft er vanuit gaat dat ik zijn onderdak, eten en zelfs kleding wel regel, terwijl hij halverwege een nieuwe tv is...
Ik weet het niet, het voelt respectloos.
Ik wil hem niet zeggen wat hij moet doen, maar ik wil wel dat ie de consequenties van zijn keuze inziet. Blijkbaar heeft die tv de hoogste prioriteit, en dan ik pas. Dat is oké, maar dan wil ik niet dat ie bij mij aankomt als ie honger heeft... Echter, als ik dat zeg, dan wordt hij boos en ben ik de boeman.
Nou, lang verhaal kort, sta ik in mijn recht om mijn advies aan hem te geven en als hij toch voor de tv kiest om andere dingen zoals eten aan hem te weigeren? Ik hou ontzettend veel van hem, maar ik kan niet voor hem blijven betalen en ik hoopte gewoon dat hij wat beters zou doen met dat geld dat ie overhoudt. Wat zou jullie reactie zijn?
xxxxxxx