Beste leden,
Momenteel hebben mijn vriendin en ik een halfjaar een relatie. Tot op zekere hoogte gaat het wel goed, met bijbehorende "ups & downs". Een meningsverschil hier en daar hoort er nou eenmaal bij. Hetgeen waar ik echter met grote regelmaat mee te maken heb, is naïef, kinderachtig en vermoeiend gedrag van mijn vriendin.
Ik zal jullie een voorbeeld geven van een recente situatie:
Wij hebben bij hetzelfde bedrijf een bijbaan, alhoewel op een hele andere afdeling.Je ziet elkaar nauwelijks tot niet op het werk, wat naar mijn idee geen ramp is, maar juist goed. Je bent immers op het werk en je relatie hoeft niet op de werkvloer tot uiting te komen.
Indien de situatie dat toelaat zeg ik altijd even gedag wanneer ik naar huis toe ga. Gisteren kon dat dus niet; ik liep met mijn leidinggevende naar buiten toe en het was ontzettend druk op de werkvloer. So far, so good.. zou je denken.
Bij thuiskomst appte ik mijn vriendin dus dat ik niet even gedag kon zeggen vanwege bovenstaande en dat ik ook wat haast had, aangezien ik mijn trien moest halen of anders een halfuur zou moeten wachten.
Na dit met haar te hebben gedeeld begon het typerende gedag weer:
- Ik vond het al raar dat je zomaar wegging
-Ja oke, ik zag dat je "druk" was toen je wegging.
Dan denk ik al: zoals ik de bovenstaande situatie uitleg is het toch volkomen logisch dat ik niet even langs kan komen?
Dit gezegd hebbende, krijg ik de volgende reactie:
-Ja klopt, maar je had wel meer kunnen doen.
Zodra ik dit soort antwoorden krijg, straal de kinderachtigheid en verwendheid er weer eens vanaf.
Ik liet het na dat antwoord even voor wat het is, omdat ik er eerlijk gezegd niks mee kan.
Wat uurtjes later elkaar smakelijk eten gewenst ( ook via de app ).
Nu komt het pareltje van de avond:
Ik veranderde mijn profielfoto, in een foto met een de welbekende woorden "Vivat, crescat, floreat". Reactie van vriendin: interessante profielfoto..
Mijn antwoord hierop luidde: dankjewel, het is mijn levensmotto.
Vriendin: oke, goed om te weten. Slaap lekker.
Ik: Jij ook zometeen.
Vriendin: Wat jij wilt.
ik heb hier niet meer op gerageerd, het gaat namelijk nergens over. Vervolgens kreeg ik het volgende bericht: oh en app me morgen maar even niet ok?
Waarop ik vroeg waar dit op slaat.
Antwoord: Ja, je irriteert me dus.
Door dit soort gedrag, krijg ik steeds meer het idee dat ik onze relatie met een berg zout moet nemen. Vaak heb ik het gevoel dat ik een serieuzere kijk op het leven heb dan haar. Zoals met het laatste gesprek van hierboven denk ik dan: laat allemaal maar zitten, je zet me niet aan en uit. Als mevrouw dan weer contact wilt, verwacht ze dus klaarblijkelijk dat ik vrolijk mee doe.
Dit gedrag zorgt voor onnodige frustratie. Het gaat echt nergens over.
Hoe vaker dit gebeurt, hoe meer zij mij van haar afstoot. Om eerlijk te zijn komt dit soort gedrag voor mij respectloos over. Dit heb ik al enige keren aangegeven, met de belofte van haar kant dat het gedrag zou veranderen..
Wat achtergrondinformatie
Ik heb sinds vier jaar geen ouders meer, wat mijn blik op het leven heeft doen veranderen. Ik ben volwassener dan menig leeftijdsgenoot ( zegt men vaak tegen mij ). Na het overlijden van mijn ouders ben ik in één klap veel verloren.. Noodgedwongen op mijzelf wonen en ineens moet je ook alles zelf doen. Ten tijde van het overlijden van mijn ouders volgde ik nog een MBO opleiding. Na enige tijd mentaal in de put te hebben gezeten, heb ik mijzelf weer op kunnen rapen en heb ik het toelatingsexamen voor de universiteit met goed gevolg afgerond.
Mijn vriendin woont nog thuis en alles wordt nog voor haar betaald, het enige wat ze zelf betaald zijn haar kleren en zulks. We studeren dus beiden aan de universiteit, zij bedrijfskunde, ik econometrie. Beiden gaan we naar het derde jaar. Qua leeftijd: ik ben 24 jaar en mijn vriendin is 20 jaar.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik weet mij hier echt geen raad mee.