Ja, of je moet er mee kunnen leven dat je als onbetrouwbare overspeler bestempeld kunt worden. Zal leuk voor je zijn als het viavia toch uit komt, dan beter de eer aan jezelf houden en eerlijk zijn dat je je niet aan de afspraak gehouden hebt.quote:Op zondag 21 juni 2015 18:11 schreef Hiddendoe het volgende:
[..]
Over je mening opdringen gesproken...
Nee, maar een relatie is gewoon een visie van beiden hoe je met elkaar samenleven zietquote:Op zondag 21 juni 2015 17:56 schreef Hiddendoe het volgende:
[..]
Maar ik moet wel toestaan dat iemand die wel waarde hecht aan sex mij die mening op te dringen?
Klopt, maar dat hoeft toch niet altijd sexueel te zijn?quote:Op zondag 21 juni 2015 18:31 schreef Kandijfijn het volgende:
[..]
Nee, maar een relatie is gewoon een visie van beiden hoe je met elkaar samenleven ziet. Als dat te ver van elkaar af wijkt gaat het niet werken.
De ene monogaam de andere niet is daar zo'n voorbeeld van.
Je draaft doorquote:Op zondag 21 juni 2015 18:44 schreef Hiddendoe het volgende:
[..]
Ik ben hier bijzonder gebeten op omdat ik zelf eens bij vrienden op een of ander verjaarspartijtje was en de zoon des huizes was in de mineur. Waarom?
Hij had het uitgemaakt met zijn meisje. Omdat ze was vreemdgegaan. De jongen was 17, het meisje was 16.
Alle volwassenen (behalve ik natuurlijk) vonden het volkomen terecht dat de hardwerkende krantenbezorger zijn vrouw had gedumpt.
16 jaar. ZESTIEN JAAR!!!
Als je al op deze leeftijd wordt geindoctrineerd dan is er toch iets vreselijk mis.
Hoe kom je daarbij?quote:Op zondag 21 juni 2015 18:44 schreef Hiddendoe het volgende:
[..]
Weet iemand hoelang de eerste kennismaking duurt? Drie jaar. Drie jaar voordat je een beetje gewend bent aan elkaar.
Daarna kan het beter gaan maar ook slechter.
En dat hangt niet van de 'afspraakjes die men met elkaar maakt over geld, liefde en sex maakt' maar gewoon of de twee elkaar mogen of niet.
Hans, vriend geeft aan het geen goed idee meer te vinden en dat heeft hij dan ook openlijk met TS besproken. Daar gingen ze beiden mee akkoord. Dus 'dat is niet fair' slaat nergens op.quote:Op zondag 21 juni 2015 22:15 schreef Lenny77 het volgende:
Ts WAS de relatie net aan gegaan OMDAT het een een open relatie was. Vriend wist dit dus en vond het toen ook een goed idee. Maar is verandert van mening onderweg wat ook niet erg fair is, waarschijnlijk dacht hij zelf lekker rond te kunnen vogelen maar was ts hem voor en vond hij het ineens niet meer zo prettig. Ts is dus wel eerlijk geweest maar hij heeft de spelregels verandert.
Ik weet niet wat hier nu het beste mee te doen. Je hebt duidelijk behoefte aan een echte open relatie. Misschien er toch maar naar op zoek gaan? Want dit gaat natuurlijk blijven gebeuren.
En ik blijf me verbazen hoe het jonge volk zoveel waarde hecht aan trouw... Ligt dat misschien aan het feit dat jullie onzeker zijn? Dat sex met iemand anders meteen betekent dat ze er vandoor zijn met de ander? Het is maar sex... Geen liefde
Hahaha, jij bent echt raar.quote:Op zondag 21 juni 2015 22:19 schreef jaha het volgende:
Dan ontken je gevoelens
Ik wil allereerst dat iemand van me houdt. Daarna komen dingen als intimiteit en evt. seks. Maar oke ik ben ouderwets kennelijk.
Moa, ik woon nu drie en half jaar samen, en ik gok toch dat ik na anderhalf, hooguit twee jaar relatie wel volledig gewend aan hem was. Ik wist ook na een paar maanden wel dat hij voldoende bij mij paste om iedere dag mee samen te kunnen leven, en dat ik vanzelf van hem ging houden na een jaar of wat. Dat had ook deels te maken met zijn normen en waarden (niet eens per se dat hij heel trouw was, maar ook dat hij bereid was tot experimenteren en het tof was dat ik iemand had gevonden om dat samen, en open, mee te kunnen doen). Daarnaast ben ik natuurlijk ook wel bereid om oud met hem te worden, maar dat is iets waar niemand iets over kan zeggen. En dat is nou wat ik duidelijk probeer te maken, maar waar jij het op een of andere manier niet mee eens bent/wil zijn. Volgens jou moet het gewoon maar achter elkaars rug om kunnen? Of begrijp ik je gewoon helemaal verkeerd?quote:Op zondag 21 juni 2015 18:44 schreef Hiddendoe het volgende:
[..]
Klopt, maar dat hoeft toch niet altijd sexueel te zijn?
Volgens mij gaan twee mensen die elkaar nauwelijks kennen al veel te gauw zo'n relatie aan waar alles moet worden vastgelegd in regels.
Je kiest voor elkaar op dat moment maar dat wil niet zeggen dat het over een tijd nog zo zou moeten gelden.
Ze trouwen te vlug en zijn nog vlugger weer gescheiden.
Denk eerst eens goed na voor dat je zo'n keuze maakt.
Weet iemand hoelang de eerste kennismaking duurt? Drie jaar. Drie jaar voordat je een beetje gewend bent aan elkaar.
Daarna kan het beter gaan maar ook slechter.
En dat hangt niet van de 'afspraakjes die men met elkaar maakt over geld, liefde en sex maakt' maar gewoon of de twee elkaar mogen of niet.
Ik ben hier bijzonder gebeten op omdat ik zelf eens bij vrienden op een of ander verjaarspartijtje was en de zoon des huizes was in de mineur. Waarom?
Hij had het uitgemaakt met zijn meisje. Omdat ze was vreemdgegaan. De jongen was 17, het meisje was 16.
Alle volwassenen (behalve ik natuurlijk) vonden het volkomen terecht dat de hardwerkende krantenbezorger zijn vrouw had gedumpt.
16 jaar. ZESTIEN JAAR!!!
Als je al op deze leeftijd wordt geindoctrineerd dan is er toch iets vreselijk mis.
Zeldzaam mooi omschreven, helemaal mijn overtuiging. Maar het zal hier op FOK! wel paarlen voor de zwijnen blijken...quote:
Helemaal mee eens.quote:Op maandag 22 juni 2015 10:35 schreef Wingding het volgende:
ik ben ooit vreemd gegaan, domste en pijnlijkste dat ik ooit gedaan heb, ik kon hem en mezelf gewoon niet meer normaal aan kijken en ik heb die jongen daar zo veel verdriet mee gedaan dat ik vreemdgaanders echt als onmensen ben gaan zien, je beschadigd mensen voor het leven voor een half uurtje domme geiligheid
Mooi verhaal, petje af voor jou. En even voor alle duidelijkheid; het is echt niet zo dat ik mensen die er andere normen en waarden over dit gevoelige onderwerp op nahouden wil 'bekeren' tot mijn visie. Integendeel, leven en laten leven.quote:Op maandag 22 juni 2015 08:58 schreef Myrr het volgende:
[..]
Moa, ik woon nu drie en half jaar samen, en ik gok toch dat ik na anderhalf, hooguit twee jaar relatie wel volledig gewend aan hem was. Ik wist ook na een paar maanden wel dat hij voldoende bij mij paste om iedere dag mee samen te kunnen leven, en dat ik vanzelf van hem ging houden na een jaar of wat. Dat had ook deels te maken met zijn normen en waarden (niet eens per se dat hij heel trouw was, maar ook dat hij bereid was tot experimenteren en het tof was dat ik iemand had gevonden om dat samen, en open, mee te kunnen doen). Daarnaast ben ik natuurlijk ook wel bereid om oud met hem te worden, maar dat is iets waar niemand iets over kan zeggen. En dat is nou wat ik duidelijk probeer te maken, maar waar jij het op een of andere manier niet mee eens bent/wil zijn. Volgens jou moet het gewoon maar achter elkaars rug om kunnen? Of begrijp ik je gewoon helemaal verkeerd?
Dat mensen veel te snel een relatie met elkaar nemen, meer eens kan ik het niet met je zijn. Daarom zit ik nu pas in mijn tweede relatie (even de middelbare school niet mee geteld, dat is een periode waar het brein nog pap is). Mensen vinden elkaar leuk, nemen na 6 dagen daten een relatie en naaien elkaar vervolgens drie maanden later. Mensen nemen ook veel te snel een relatie, daar kan ik je een heel betoog over geven maar dat laat ik maar even achterwege.
Dat die jongen op zijn 16/17e zijn normen en waarden aan het uitzoeken is, dat is toch prima? Hij wil niet iemand die vreemdgaat, nou mooi, dat is zijn goed recht. Het is dus ook zijn goed recht dat hij die relatie heeft verbroken. Het leven is nou eenmaal doelloos, dus zoeken mensen naar normen en waarden die bij hen passen en daarin een persoon die bij hen past. Daarom heb je brave stellen die het gewoon leuk hebben met elkaar, swingerstellen die het leuk hebben met elkaar, en die mensen zijn gelukkig. Dan eb je daarnaast ook nog de mensen als TS. Die zitten in een relatie met verschillende visies, en dat maakt die mensen ongelukkig. De ene partner is trouw, en de andere partner wil vrijheid, maar kan dat niet omdat 'ie in een monogame reactie zit. Dat heeft invloed op de relatie, het creëert wrijving. Partner 1 voelt dat er iets is, maar kan de vinger er niet op leggen en voelt zich ongelukkig. Partner twee voelt zich gevangen en daardoor ook ongelukkig. Waarom? De normen en waarden verschillen. Beiden kunnen zichzelf niet goed zijn. Beiden zijn ongelukkig.
Op mijn 16de had ik een trio met m'n ex en een vriendin, dat was destijds mijn waarde. Toen ik 18 was lag ik met een ander stel in bed, vond ik ook prima destijds. In mijn huidige relatie een paar kwarteltjes gehad. Allemaal prima toch. Allemaal van tevoren besproken ook. Iedere partij was het er mee eens. Maar ik ga anderen die het daar niet mee eens zijn, proberen te overtuigen van waarom ze het wel eens moeten zijn met mijn visie op dingen. Ik wil je niet afbranden op wat jouw normen en waarden zijn, alleen meegeven dat niet iedereen daar zo over denkt en je dat ook niet door mensen hun strot moet duwen. Iedereen is anders en heeft andere verwachtingen van het leven. Laat het.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |