OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Wat een klotenieuws mrs. Ik kan me voorstellen dat dat hard binnenkomt.
Hoe is je man eronder? Lijkt me ook lastig voor hem omdat het misschien zijn gevoel van mannelijkheid aan kan tasten?
Zelf had ik bij mijn traject juist het gevoel dat de iui's tijdverspilling waren en dat dit niet genoeg ging zijn. Ik had al het gevoel dat ivf veel meer kansen voor ons zou bieden, omdat het eitje al bevrucht wordt terug geplaatst.
Hoe is je man eronder? Lijkt me ook lastig voor hem omdat het misschien zijn gevoel van mannelijkheid aan kan tasten?
Zelf had ik bij mijn traject juist het gevoel dat de iui's tijdverspilling waren en dat dit niet genoeg ging zijn. Ik had al het gevoel dat ivf veel meer kansen voor ons zou bieden, omdat het eitje al bevrucht wordt terug geplaatst.
Mijn man krijgt nog met spoed een echo van zijn liezen en scrotum om te kijken of er een (behandelbare) oorzaak is. Hij heeft namelijk verwondingen aan penis en plasbuis gehad na een ongeluk. Misschien dat dat nu een belemmering oplevert. Ook wordt o.a. zijn testosteron (en nog wat hormonen) onderzocht.quote:Op donderdag 25 juni 2015 20:11 schreef Ereshkigal het volgende:
Oh mrs peel wat een flinke domper is dat zeg! Snap dat je daardoor even helemaal van de kaart bent samen.
Eenmaal in de molen ga je steeds je grenzen verleggen merk ik zelf.
Hebben jullie al een idee of jullie dat willen of heb je een soort van bedenktijd?
Ik had eerst zoiets van nou...Hormonen en dan zien we wel...
Nu heb ik al zoiets laat alles maar komen wat er is want de wens voor die 2e is zo groot geworden inmiddels... Ivf operatie 3x daags een uur op mn kop staan ik doe het hoor!!! En dat terwijl ik toen we begonnen niet eens al echt voor een 2e wilde gaan door de ellende rondom de zwangerschap en bevalling van flint maar dat doe ik wel dubbel over als ik maar zwanger mag worden! :-(
Daarom gewoon even een break hier
Ik ben er op het moment meer door aangeslagen dan mijn man. Maar dat komt denk ik ook omdat hij werkelijk (nog) geen idee heeft wat een ICSI-traject allemaal behelst.
We hebben op 9 juli een gesprek waarbij ook de laatste uitslagen besproken worden. Wel vertelde de gynaecoloog i.o. dat over 3 maanden nogmaals zaadonderzoek MOET plaatsvinden. Ik verwacht 0 verbetering na 3 maanden, de omstandigheden waren de eerste keer al optimaal. Maar dat is het protocol. Dus we hebben sowieso nog 3 maanden respijt voordat ze überhaupt iets willen doen voor ons.
Ow ja, de stats: 99% slecht of niet bewegelijke zaadcellen (0% goed, 1% matig)
Hij vindt het helemaal niet erg dat het probleem bij hem ligt (om het maar even zo cru te stellen). Hij neemt zichzelf niets kwalijk, en ik hem uiteraard ook niet. En gelukkig ontleent hij zijn zelfwaarde en mannelijkheid niet aan de kwaliteit van zijn zaad.quote:
Wat een klotenieuws mrs. Ik kan me voorstellen dat dat hard binnenkomt.
Hoe is je man eronder? Lijkt me ook lastig voor hem omdat het misschien zijn gevoel van mannelijkheid aan kan tasten?
Zelf had ik bij mijn traject juist het gevoel dat de iui's tijdverspilling waren en dat dit niet genoeg ging zijn. Ik had al het gevoel dat ivf veel meer kansen voor ons zou bieden, omdat het eitje al bevrucht wordt terug geplaatst.
Mrs 
dat is niet het nieuws waar je op hoopte. Laat het even bezinken voordat je een keuze maakt.
Ivf/icsi is idd een flinke stap. Sterkte voor nu😘
Arja oké, hopelijk blijft alles. Ik ga voor je duimen 😘
dat is niet het nieuws waar je op hoopte. Laat het even bezinken voordat je een keuze maakt. Ivf/icsi is idd een flinke stap. Sterkte voor nu😘
Arja oké, hopelijk blijft alles. Ik ga voor je duimen 😘
Be happy with the little things in life
@Erish quote 20:11, dat laatste wat je verteld dat heb ik ook, geen leuke zwangerschap en bevalling gehad, maar ik zou het er graag weer over voor hebben, hoe raar het ook klinkt. Ik heb alles er voor over om weer zwanger te mogen worden.
Mrs. Dat nieuws is inderdaad donderslag bij heldere hemel.... Ik weet precies hoe groot de shock is om te horen dat er niks anders op rust dat icsi.... En het gekke is idd, wij vrouwen zijn er meer van slag dan de mannen...
Iedereen bedankt voor de lieve reacties. Het is heel fijn om hier mijn verhaal kwijt te kunnen. We weten nog niet wanneer, hoe en wat we precies aan onze familie gaan vertellen. Ik ben ook een beetje bang voor de sfeer die het creëert, ik zit niet te wachten op medelijden. Medeleven prima, maar liever geen medelijden, brrrr. Hoe is dat bij jullie gegaan?
Hier altijd open en eerlijk geweest. En gelukkig geen medelijde maar wel medeleven. Waardoor wij ook de ruimte hadden om bij anderen te schelden, te janken of gewoon even konden afschakelen van alles
Be happy with the little things in life
Oh mrs Peel wat rot. Ik snap je gevoel. Mensen hebben regelmatig tegen ons gezegd waarom we niet 'gewoon' ivf-pgd doen. Maar ik vind dat zo'n grote, moeilijke stap om te nemen.
Mensen hebben regelmatig tegen ons gezegd waarom we niet 'gewoon' ivf-pgd doen. Maar ik vind dat zo'n grote, moeilijke stap om te nemen.
Nou, ik heb het net op onze gezinsapp geknald. Komende zaterdag barbecue met mijn ouderlijke gezin plus aanhang bij mijn ouders, dus dan liever alvast voorbereid via whatsapp, dan is het dan niet zo'n domper. Het is nu akelig stil op de groepsapp 
Gewoon doen. Alsof je het hebt over een aanschaf van een paar schoenen.quote:Op donderdag 25 juni 2015 21:08 schreef Cygne het volgende:
Oh mrs Peel wat rot. Ik snap je gevoel.
Niet om jullie bang te maken. Maar ik dacht dit doen we wel ff, maar jeetje wat hadden wij ons vergist in de impact die het heeft op je leven. Logisch dat je nadenkt over die stapt en hem niet zomaar neemt. En ik vind dat juist heel goed van jullie, ondanks het verdriet dat je nu hebt. Zo'n traject is helaas niet zaligmakend. Hoe graag we zouden willen met z'n allen dat dit wel zo was.
En dit bedoel ik niet bot ofzo, maar meer dat het goed is dat je zelf de tijd gunt om na te denken over zo'n vervolgstap. En welke keuze jij en je partner ook zullen maken het zal er altijd eentje zijn waar jullie je goed bij moeten voelen 😘
Be happy with the little things in life
Precies DV. Onze gynaecoloog zei ook dat het natuurlijk onze keus is maar dat het erg zwaar gaat zijn. Miskramen krijgen is ook zwaar maar ook ivf geeft geen garanties. Het kan zomaar zijn dat er geen goede embryo's bij zitten bijvoorbeeld.
Maar goed elke keuze is zwaar. Ik ben bang om pauze te nemen want stel ik mis een gezonde eicel. Maar de vraag is ook hoevaak ga ik dat nog trekken, die miskramen en dan nu de angst voor weer een bbz?
Maar goed elke keuze is zwaar. Ik ben bang om pauze te nemen want stel ik mis een gezonde eicel. Maar de vraag is ook hoevaak ga ik dat nog trekken, die miskramen en dan nu de angst voor weer een bbz?
quote:
Precies DV. Onze gynaecoloog zei ook dat het natuurlijk onze keus is maar dat het erg zwaar gaat zijn. Miskramen krijgen is ook zwaar maar ook ivf geeft geen garanties. Het kan zomaar zijn dat er geen goede embryo's bij zitten bijvoorbeeld.
Maar goed elke keuze is zwaar. Ik ben bang om pauze te nemen want stel ik mis een gezonde eicel. Maar de vraag is ook hoevaak ga ik dat nog trekken, die miskramen en dan nu de angst voor weer een bbz?
Ik was zo'n "gewoon doen" type, niet tegenover anderen, maar tegenover mezelf en mijn man. Het was PGD of telkens als het kindje na een punctie ziek zou blijken abortus. Ik had voor mijn gevoel geen keus, want abortus was voor mij geen optie. Inmiddels heb ik makkelijk praten, want ik sta aan de andere kant van de lijn. Maar het "gewoon doen" is mij redelijk goed afgegaan, ik deed alles op de automatische piloot, gewoon omdat het moest. Tot het moment kwam dat we klaar waren met het hele traject, toen pas kwam het besef dat het ook anders had kunnen zijn en het besef dat het toch wel een behoorlijke opgave geweest is. Vooral mentaal.
Nu mijn zusje middenin het traject zit voel ik de spanning die ik in mijn eigen traject voelde weer. De hoop, de vrees, de onzekerheid, het wachten, de teleurstelling, het verdriet, weer de hoop, weer de vrees. Het is "gewoon" niet niks. Heel veel sterkte met het maken van een keuze die bij jullie past.
[ Bericht 0% gewijzigd door _NIKKI_ op 25-06-2015 21:43:39 ]
Nu mijn zusje middenin het traject zit voel ik de spanning die ik in mijn eigen traject voelde weer. De hoop, de vrees, de onzekerheid, het wachten, de teleurstelling, het verdriet, weer de hoop, weer de vrees. Het is "gewoon" niet niks. Heel veel sterkte met het maken van een keuze die bij jullie past.
[ Bericht 0% gewijzigd door _NIKKI_ op 25-06-2015 21:43:39 ]
Was het maar voor iedereen simpel om zwanger te worden, dit gun je niemand. En de ooievaars en eieren die ik wel eens zie bij mensen voor de deur... Was het maar zo makkelijk dat een ooievaar je een ei kwam brengen met een baby, dan had ik er wel 10 besteld bij wijze van spreke...
Overbuurmeisje van mn zus is recent bevallen. Ze is net 18 en het kindje is helemaal niet gewenst.
Zegt mn zus gisteren tijdens het eten tegen mijn broer en mij: "Heel erg dat het bij jullie niet lukt hoor maar voor haar is het eigenlijk nog veel erger. Dat ze nu een kind heeft dat ze helemaal niet wilde."
Mijn broer en ik (onze partners) zaten echt even zo.
Zegt mn zus gisteren tijdens het eten tegen mijn broer en mij: "Heel erg dat het bij jullie niet lukt hoor maar voor haar is het eigenlijk nog veel erger. Dat ze nu een kind heeft dat ze helemaal niet wilde."
Mijn broer en ik (onze partners) zaten echt even zo.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Of de verpleegkundige die me klaarmaakte voor opname en er een spoedks tussen kwam: 'Tja meid, baby'tjes wachten niet.'.
*jank*
*jank*
Jezus gygne, wat een opmerking weer
En Nikki, ik denk dat het hier niet hielp dat ik de eerste poging zo heftig op alles reageerde en de periode daar voor afgaande ook al ziek thuis zat door hormonen. De laatste poging was echt een eitje en zou ik zo weer doen.
Maar op het moment zelf ga je idd door en op standje overleven. Pas op rustmomenten kwam het besef.
En zelfs na de uitkomst van dit alles, zou ik het zo weer doen. Wel hier en daar wat beter en meer naar mijn lijf luisteren.
Het is gewoon alles of niks. En ik hoop binnen nu en 5 jaar alsnog dat kindje in mijn armen te sluiten..
We gaan niet nog 5 jaar door, maar geven ons wel de ruimte om pas te starten als we daar aan toe zijn. En daar hebben we wel een eind periode voor..
En Nikki, ik denk dat het hier niet hielp dat ik de eerste poging zo heftig op alles reageerde en de periode daar voor afgaande ook al ziek thuis zat door hormonen. De laatste poging was echt een eitje en zou ik zo weer doen.
Maar op het moment zelf ga je idd door en op standje overleven. Pas op rustmomenten kwam het besef.
En zelfs na de uitkomst van dit alles, zou ik het zo weer doen. Wel hier en daar wat beter en meer naar mijn lijf luisteren.
Het is gewoon alles of niks. En ik hoop binnen nu en 5 jaar alsnog dat kindje in mijn armen te sluiten..
We gaan niet nog 5 jaar door, maar geven ons wel de ruimte om pas te starten als we daar aan toe zijn. En daar hebben we wel een eind periode voor..
Be happy with the little things in life
😘😘quote:
Precies DV. Onze gynaecoloog zei ook dat het natuurlijk onze keus is maar dat het erg zwaar gaat zijn. Miskramen krijgen is ook zwaar maar ook ivf geeft geen garanties. Het kan zomaar zijn dat er geen goede embryo's bij zitten bijvoorbeeld.
Maar goed elke keuze is zwaar. Ik ben bang om pauze te nemen want stel ik mis een gezonde eicel. Maar de vraag is ook hoevaak ga ik dat nog trekken, die miskramen en dan nu de angst voor weer een bbz?
Elke keuze is zwaar en het is iedere keer de vraag, doe ik hier goed aan. Ik denk dat je voor jezelf best helder hebt wat je wilt en dat als de switch komt het op jullie moment komt.
Alhoewel ik ook stiekem blijf hopen dat je die keuze gewoonweg niet meer hoeft te maken.
En dikke knuf voor jou. Ik vind je echt dapper hoor.
Wat Nikki zegt, ik zou het denk ik niet trekken en meteen voor pgd hebben gekozen. En ik vind het knap dat je het nog niet uit handen wilt geven.
Be happy with the little things in life
Hier hebben we het de kant van mijn vriend wel verteld toen we de eerste keer bezig waren. Schoonzus wist dit al eerder dan schoonouders maar uiteindelijk ook verteld omdat ik het niet meer trok om elke zaterdag te eten met mijn kleine nichtje en neefje om me heen.
Ze reageerde superlief toen en waren erg ontdaan
Mijn ouders hebben we niks verteld omdat ik hun zo graag wilde verrassen met het nieuws over een eerste kleinkind dat ik ze die stress niet wilde bezorgen
Nu weet alleen mn schoonzus het maar die is zo bezig met haar eigen zwangerschap (5e en ik hoor niks dan ellende erover) dus hebben we ook geen reet aan! Gelukkig heb ik hele lieve vriendinnen die wel naar m'n gezeur luisteren en mee turen naar dat 2e streepje ;-)
Ze reageerde superlief toen en waren erg ontdaan
Mijn ouders hebben we niks verteld omdat ik hun zo graag wilde verrassen met het nieuws over een eerste kleinkind dat ik ze die stress niet wilde bezorgen
Nu weet alleen mn schoonzus het maar die is zo bezig met haar eigen zwangerschap (5e en ik hoor niks dan ellende erover) dus hebben we ook geen reet aan! Gelukkig heb ik hele lieve vriendinnen die wel naar m'n gezeur luisteren en mee turen naar dat 2e streepje ;-)
And then I find you here
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
@cygne. Ik kreeg laatst ook zo'n fijne opmerking naar mijn hoofd over ook een meisje van 17 ( zij is geen familie maar haar kind is wel familie nu) wat zwanger was... Familie reageerde toen ook heel bot tegen mij;zo van wees blij dat jij haar niet bent en stel je niet aan want zij heeft het nu zo moeilijk....mensen weten soms niet hoe bot ze kunnen overkomen
Het is een talent hoor.quote:
Serieus wat een ongelooflijke.botte harken tref jij cygne!
Mrs Peel
Ben er trouwens van overtuigd dat mensen geen kwade bedoelingen hebben maar gewoon niet weten wat ze moeten zeggen en er dan dingen uitflappen die niet zo handig zijn.
Ik heb gelukkig wel een steengoede therapeut. Geen reguliere ggz maar ze doet iets reiki-achtigs. Eerst laat ze me altijd gewoon praten, helpt me mijn gevoel onder woorden te brengen zodat ik het voor mezelf op een rijtje kan zetten. En daarna doet ze zo'n reiki-behandeling. Daarna is het altijd heel heftig omdat alles er dan uit komt in een keer maar als dat voorbij is, is het echt een opluchting.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Eresh
Cygne wat een ongelooflijke ongevoelige personen kom jij tegen zeg!
Lees nog meer horkenverhalen. Dames dat doet zo'n pijn 
Mrs. wat een slecht nieuws. Hier hebben we ook een keer zo'n uitermate slechte score gehad. Na opwerken voor iui 'slechts hier en daar een beweeglijk of onbeweeglijke zaadcel'. Het tellen niet waard.... Wij zijn wel voor ICSI gegaan en hebben daar - voor mijn gevoel - de hoofdprijs mee gewonnen (idd zoals je eerder al vroeg 2 kindjes uit 3 rondes ICSI). Het is heftig maar ik heb altijd gezegd dat ik niet op mijn 40e op de bank wil zitten met een 'hadden we toen toch maar' gevoel. Doe waar jullie je goed bij voelen.
Cygne wat een ongelooflijke ongevoelige personen kom jij tegen zeg!
Lees nog meer horkenverhalen. Dames
dat doet zo'n pijn Mrs. wat een slecht nieuws. Hier hebben we ook een keer zo'n uitermate slechte score gehad. Na opwerken voor iui 'slechts hier en daar een beweeglijk of onbeweeglijke zaadcel'. Het tellen niet waard.... Wij zijn wel voor ICSI gegaan en hebben daar - voor mijn gevoel - de hoofdprijs mee gewonnen (idd zoals je eerder al vroeg 2 kindjes uit 3 rondes ICSI). Het is heftig maar ik heb altijd gezegd dat ik niet op mijn 40e op de bank wil zitten met een 'hadden we toen toch maar' gevoel. Doe waar jullie je goed bij voelen
.
Echt hoor. Ik moest ook maar begrip hebben voor n nichtje dat t zo zwaar had met t feit dat ze zo makkelijk zwanger raakte. Ja euj, Houdoe!quote:
@cygne. Ik kreeg laatst ook zo'n fijne opmerking naar mijn hoofd over ook een meisje van 17 ( zij is geen familie maar haar kind is wel familie nu) wat zwanger was... Familie reageerde toen ook heel bot tegen mij;zo van wees blij dat jij haar niet bent en stel je niet aan want zij heeft het nu zo moeilijk....mensen weten soms niet hoe bot ze kunnen overkomen
@Eresh
Ik kan ook totaal mijn ei niet kwijt bij mijn familie, zelfs niet bij mijn eigen moeder... Vreselijk is dat, die willen het gewoon niet snappen hoeveel pijn het doet om moeilijk of niet zwanger te kunnen worden... Dat doet mij zoveel verdriet, ik krop het dan maar op.. En gelukkig kan ik hier wel mijn ei kwijt
@cygne, ja precies even de pil vergeten te slikken en hoppa zwanger, terwijl die meiden helemaal niks hebben, en maar hun kind bij mama laten opvoeden. En natuurlijk zijn er ook meiden bij die wel werk, opleiding, huisje en man hebben, maar die kiezen ook bewust ervoor om jong moeder te worden, ik geloof eigenlijk niet zo in "ongelukjes"
Hobbesje heeft wel gelijk, uiteindelijk is het alles waard.
Ben dolgelukkig dat we onze boef al hebben en besef met de dag meer dat je er elke minuut van moet genieten
Als ik mijn schoonzus dan zie met haar 3 kinderen en 2 stiefkinderen en nu weer zwanger denk ik...zou je nu ook echt van elk moment kunnen genieten of heb je daar nu geen tijd voor!?
Leuke opmerkingen zijn ook nog komt er geen 2e? Flint krijgt toch wel nog een broertje of zusje he? Nog geen plannen voor een erbij...argh!! Stomme is dat ik die vragen ook stelde paar jaar terug maar die je nu niet meer uit mijn mond zult horen...je weet nooit wat er verder speelt...
Ben dolgelukkig dat we onze boef al hebben en besef met de dag meer dat je er elke minuut van moet genieten
Als ik mijn schoonzus dan zie met haar 3 kinderen en 2 stiefkinderen en nu weer zwanger denk ik...zou je nu ook echt van elk moment kunnen genieten of heb je daar nu geen tijd voor!?
Leuke opmerkingen zijn ook nog komt er geen 2e? Flint krijgt toch wel nog een broertje of zusje he? Nog geen plannen voor een erbij...argh!! Stomme is dat ik die vragen ook stelde paar jaar terug maar die je nu niet meer uit mijn mond zult horen...je weet nooit wat er verder speelt...
And then I find you here
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
En helaas is hier de keerzijde van die medaille. Nog steeds lege handen. En of het mij waard was, gezien de uitkomst die we nu hebben. Nee, maar ik ben wel blij dat we het gedaan hebben, zodat we niet achteraf hoeven te denken had ik maar en wat als. Niet proberen was dus geen optie want dat weet je nooit de uitkomst en niet weten leek me nog veel erger. Alhoewel wel weten het nu helaas ook niet makkelijk maakt.quote:
Hobbesje heeft wel gelijk, uiteindelijk is het alles waard.
Vintage, balen dat je ei nergens kwijt kan. Hier spuien mag altijd😘
Be happy with the little things in life
@eresh, ja die opmerkingen ken ik helaas maar al te goed. Vandaar dat we gauw aan iedereen hebben verteld dat we al bezig waren met een tweede. Maar dan krijg je ook weer opmerkingen van; goh ben je al zwanger of vertel het nou maar etc. Tot dat je verteld dat je in de icsi zit...
Ereshkigal het zijn die vragen over de tweede/broertje/zusje die steeds minder fijn zijn. Ik antwoordde altijd dat je helaas niet alles in de hand hebt en dat niet alles bij iedereen te plannen is in een agenda. Dan weten ze wel genoeg.
En het hebben van al een kindje neemt de wens voor een tweede kindje niet weg weet ik uit ervaring.
Ik merk nu - na het hele traject en de mmm - dat het echt wel wat met je doet (en je relatie). Het is echt een wens waar je voor gaat en je veel voor aan de kant schuift. En dat maakt het moeilijk als iedereen in je omgeving maar 'zomaar' zwanger wordt en in de tijd dat jij graag 1 kindje wil er soms wel 3 mogen krijgen.
Weet nog dat mijn schoonzusje vertelde dat ze zwanger was en dat ze er dit keer wel 9 maanden (!) over hadden gedaan (en de vorige keer was het meteen raak). Toen was bij mij het emmertje vol... waar klaag je nou over denk ik dan?
Lastig is het om je gevoel onder woorden te brengen bij iemand die het niet kent.
Ik heb 2 nichtjes die ook de MMM in zijn geweest en via IVF en ICSI kindjes hebben gekregen. Heb laatst heerlijk zitten snotteren met een van de twee. Wat een herkenning van gevoelens (en wat een geluk dat we beide kindjes hebben mogen krijgen). Frustratie in de niet-erkenning en het onbegrip van de omgeving zijn zo herkenbaar (helaas)!
En het hebben van al een kindje neemt de wens voor een tweede kindje niet weg weet ik uit ervaring.
Ik merk nu - na het hele traject en de mmm - dat het echt wel wat met je doet (en je relatie). Het is echt een wens waar je voor gaat en je veel voor aan de kant schuift. En dat maakt het moeilijk als iedereen in je omgeving maar 'zomaar' zwanger wordt en in de tijd dat jij graag 1 kindje wil er soms wel 3 mogen krijgen.
Weet nog dat mijn schoonzusje vertelde dat ze zwanger was en dat ze er dit keer wel 9 maanden (!) over hadden gedaan (en de vorige keer was het meteen raak). Toen was bij mij het emmertje vol... waar klaag je nou over denk ik dan?
Lastig is het om je gevoel onder woorden te brengen bij iemand die het niet kent.
Ik heb 2 nichtjes die ook de MMM in zijn geweest en via IVF en ICSI kindjes hebben gekregen. Heb laatst heerlijk zitten snotteren met een van de twee. Wat een herkenning van gevoelens (en wat een geluk dat we beide kindjes hebben mogen krijgen). Frustratie in de niet-erkenning en het onbegrip van de omgeving zijn zo herkenbaar (helaas)!
@droomvrouwtje, dat gevoel dat je het nooit geprobeerd hebt als je straks oud bent, dat hou ik ook in mijn achterhoofd. En toch hoop je op een wonder dat het gaat lukken dmv het medische circus
Wat rot is dat. Ik heb gelukkig wel hele lieve ouders. Bij mn moeder kan ik alles kwijt. Met mn vader praat ik er weinig over omdat hij zichzelf de schuld geeft dat ik dit allemaal door moet maken. Maar hij weet wel precies hoe ik me voel maar daar hoeven we niks voor te zeggen. We knuffelen elkaar dan gewoon en dat is ook prima.quote:
Ik kan ook totaal mijn ei niet kwijt bij mijn familie, zelfs niet bij mijn eigen moeder... Vreselijk is dat, die willen het gewoon niet snappen hoeveel pijn het doet om moeilijk of niet zwanger te kunnen worden... Dat doet mij zoveel verdriet, ik krop het dan maar op.. En gelukkig kan ik hier wel mijn ei kwijt
@hobbesje, je slaat de spijker op zijn kop. Het onbegrip van mensen in mijn omgeving raakt mij heel erg. En dat mensen in je omgeving hup zwanger raken en dan daarna weer hup zwanger alsof het allemaal maar vanzelf gaat, hoe oneerlijk is dat? En gelukkig mag ik mijzelf ook geluk prijzen met een kindje. Maar ik gun haar zo graag een broertje of zusje.
Dat is ook de kracht, de hoop op een wonder je vasthoudend aan de mensen die het wel gelukt is. En zolang je niet klaar bent, houd je die hoop hoe klein de kans ook is.quote:
@droomvrouwtje, dat gevoel dat je het nooit geprobeerd hebt als je straks oud bent, dat hou ik ook in mijn achterhoofd. En toch hoop je op een wonder dat het gaat lukken dmv het medische circus
Be happy with the little things in life
@ cygne,
Dankje, ik kan er zo spontaan om janken, en niemand in mijn omgeving snapt dat... Zelfs mijn vriend doet er luchtig over. De tranen biggelen alweer over mijn wangen, dit is ook een heftig topic. Maar helaas hoort verdriet ook in dit leven
Dankje, ik kan er zo spontaan om janken, en niemand in mijn omgeving snapt dat... Zelfs mijn vriend doet er luchtig over. De tranen biggelen alweer over mijn wangen, dit is ook een heftig topic. Maar helaas hoort verdriet ook in dit leven
Ondanks de heftigheid ben ik erg blij met dit topic. Dat je hier mensen treft met dezelfde ervaringen, tegen dezelfde dingen aan lopen.quote:
Pffff, ik vind dit een heftig topic.
DV en iedereen die het nodig heeft
Zoals de opmerkingen.. Niet altijd dezelfde maar wel dezelfde insteek.
Hier was het vaak, je bent er teveel mee bezig. Je moet het loslaten wie weet word je spontaan zwanger (wat niet eens mogelijk is zonder eileiders) De opmerking die het meeste pijn deed, toen we na 3 pogingen klaar waren: je wist van te voren toch al dat het niks ging opleveren, daar had ik mij toch beter op kunnen voorbereiden.
Het enige wat ik uit wist te brengen was, als daf zo was had de gyn heus gezegd dat we dit beter niet konden doen. Ik vond het best knap dat ik die helderheid nog bezat. Maar jeetje wat ben ik kwaad geweest.
Be happy with the little things in life
Dikke knuf😘😘quote:
@ cygne,
Dankje, ik kan er zo spontaan om janken, en niemand in mijn omgeving snapt dat... Zelfs mijn vriend doet er luchtig over. De tranen biggelen alweer over mijn wangen, dit is ook een heftig topic. Maar helaas hoort verdriet ook in dit leven
Be happy with the little things in life
@mrs.Peel, idd. Het is gewoon heel wrang als een wens die zo diep zit niet (zo makkelijk) vervuld kan worden. Dat je keuzes moet maken waar je nooit van had verwacht te moeten maken.
Soms voel ik me net een klein kind als mensen die nog niet wisten of ze überhaupt kinderen wilden toen ik begom inmiddels alweer zwanger zijn van de tweede. Ik kan dan echt inwendig 'stampvoeten', want ik wil dat óók. En dat vind ik dan weer stom van mezelf want die mensen kunnen daar natuurlijk ook niks aan doen. Er zijn namelijk ook mensen die tegen mij hebben gezegd dat het niet tof van me was om zwanger te raken terwijl het bij mijn broer al zolang niet lukt. En dat vond ik ook niet tof om te horen. Broer zelf zei dat ie dat inderdaad moeilijk vond maar dat ik niet op hem mócht wachten. En tegen die persoon dat ze het niet nog eens in hun hoofd moesten halen zo'n opmerking tegen zn zusje te maken.
Soms voel ik me net een klein kind als mensen die nog niet wisten of ze überhaupt kinderen wilden toen ik begom inmiddels alweer zwanger zijn van de tweede. Ik kan dan echt inwendig 'stampvoeten', want ik wil dat óók. En dat vind ik dan weer stom van mezelf want die mensen kunnen daar natuurlijk ook niks aan doen. Er zijn namelijk ook mensen die tegen mij hebben gezegd dat het niet tof van me was om zwanger te raken terwijl het bij mijn broer al zolang niet lukt. En dat vond ik ook niet tof om te horen. Broer zelf zei dat ie dat inderdaad moeilijk vond maar dat ik niet op hem mócht wachten. En tegen die persoon dat ze het niet nog eens in hun hoofd moesten halen zo'n opmerking tegen zn zusje te maken.
Het is ook allemaal niet niks en ik denk dat iedereen die de kinderwens in vervulling wilde brengen zoiets nooit gedacht had...
Momenteel vind ik vooral de aanslag op mn relatie het heftigste
Heb het idee dat we op 2 werelden leven en soms iets verplicht samen moeten doen van de dokter op die tijdstippen... Niet tof laatst een heel moeilijk gesprek met vriendlief gehad waarbij hij aangaf dat het steeds meer een broerzus relatie werd met afentoe een moetje.... Zit je dan met je lijf vol hormonen en probeer dan maar niet te ontploffen.
Gelukkig heb ik gewoon geluisterd en ook mijn kant verteld dat leverde wel wat op
Daarom denk ik dat onze tijdelijke stop goed is...Even zonder die horMONSTERs en weer naar elkaar toe groeien zodat we het allebei weer aan kunnen
Momenteel vind ik vooral de aanslag op mn relatie het heftigste
Heb het idee dat we op 2 werelden leven en soms iets verplicht samen moeten doen van de dokter op die tijdstippen... Niet tof laatst een heel moeilijk gesprek met vriendlief gehad waarbij hij aangaf dat het steeds meer een broerzus relatie werd met afentoe een moetje.... Zit je dan met je lijf vol hormonen en probeer dan maar niet te ontploffen.
Gelukkig heb ik gewoon geluisterd en ook mijn kant verteld dat leverde wel wat op
Daarom denk ik dat onze tijdelijke stop goed is...Even zonder die horMONSTERs en weer naar elkaar toe groeien zodat we het allebei weer aan kunnen
And then I find you here
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
quote:
@ cygne,
Dankje, ik kan er zo spontaan om janken, en niemand in mijn omgeving snapt dat... Zelfs mijn vriend doet er luchtig over. De tranen biggelen alweer over mijn wangen, dit is ook een heftig topic. Maar helaas hoort verdriet ook in dit leven
Is dat niet een houding? Mijn man heeft dat ook een beetje. Als ik aan m vraag hoe het met hém gaat zegt hij: "Ja goed hoor!". Maar ik zie aan alles dat het niet zo is. Het kan goed zijn dat het er bij hem over jaren pas uitkomt.
Jup dat is een houding hier nog zo een die vaak zo reageert!quote:
[..]
Is dat niet een houding? Mijn man heeft dat ook een beetje. Als ik aan m vraag hoe het met hém gaat zegt hij: "Ja goed hoor!". Maar ik zie aan alles dat het niet zo is. Het kan goed zijn dat het er bij hem over jaren pas uitkomt.
Zou het er dan haast uit willen trekken maar helaas werkt dat niet hier....
And then I find you here
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
Dankje, hier word ik tenminste begrepen, het niet begrepen worden is gewoon vreselijk.
En ik ben ook blij met dit topic ondanks ieders verdriet, wat we samen kunnen delen op dit forum.
En ik denk ook dat het idd bij mannen toch anders ligt en het eerder opkroppen of zich groot willen houden. En wij zitten natuurlijk barstens vol met hormoonmonsters, die ons nog emotioneler maken..
Overigens zegt mijn man ook wel eens, en die raakt wel zwanger, die vent heeft zeker superzaad.... oftewel stiekem vind hij het ook wel frustrerend allemaal.
Laten we met zijn allen hopen op een groot wonder
En ik ben ook blij met dit topic ondanks ieders verdriet, wat we samen kunnen delen op dit forum.
En ik denk ook dat het idd bij mannen toch anders ligt en het eerder opkroppen of zich groot willen houden. En wij zitten natuurlijk barstens vol met hormoonmonsters, die ons nog emotioneler maken..
Overigens zegt mijn man ook wel eens, en die raakt wel zwanger, die vent heeft zeker superzaad.... oftewel stiekem vind hij het ook wel frustrerend allemaal.
Laten we met zijn allen hopen op een groot wonder
Hier ook niet, helaas.quote:
[..]
Jup dat is een houding hier nog zo een die vaak zo reageert!
Zou het er dan haast uit willen trekken maar helaas werkt dat niet hier....
We kunnen er gelukkig wel goed over praten en hij is er voor mij als ik verdriet heb. Hij vindt dat ie sterk moet zijn voor mij.
Het traject waar jullie inzitten is natuurlijk ook zwaar en een aanslag op je relatie, spontaniteit is even weg en dan is het begrijpelijk dat het zo voelt.
Maar:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]
Hier ook niet, helaas.
We kunnen er gelukkig wel goed over praten en hij is er voor mij als ik verdriet heb. Hij vindt dat ie sterk moet zijn voor mij.
Het traject waar jullie inzitten is natuurlijk ook zwaar en een aanslag op je relatie, spontaniteit is even weg en dan is het begrijpelijk dat het zo voelt.
Maar::-*SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Volgens mij begint het nu door te zetten en ben ik morgen ongesteld
Koppijn en buikkrampen... Lang leve de ubiprofen!
[ Bericht 5% gewijzigd door Ereshkigal op 25-06-2015 23:35:38 ]And then I find you here
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
Bwurgh.quote:
[..]
:-*
Volgens mij begint het nu door te zetten en ben ik morgen ongesteld
Koppijn en buikkrampen... Lang leve de ubiprofen!
Waarom krijg je dat toch altijd snachts last van grr
Ellende... Dat was meteen wel een voordeel van pco en niet zwanger willen worden... Dat je ook gewoon maanden niet ongesteld wordt...tenminste ik zelfs met pil niet... Tenminste nog iets positief s eraan
Ellende... Dat was meteen wel een voordeel van pco en niet zwanger willen worden... Dat je ook gewoon maanden niet ongesteld wordt...tenminste ik zelfs met pil niet... Tenminste nog iets positief s eraan
And then I find you here
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
Through your eyes
Everything's clear
And I'm home
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |