Het peutertopic (2-4 jaar) deel 161

Ik heb respect voor hoe bijvoorbeeld ela of Le het doen thuis, maar het staat zo ver van mij af. Ik vind mijn werk heerlijk en ik breng de kinderen wel eens een dag naar het kdv of nso om even een dagje niet te moederen. Ik geniet van die dagen. Enorm. Ik heb die dagen ook echt nodig om op dr rest van de dagen een leuke moeder te zijn.

Ik heb juist, met name als mijn huis vol zit met kinderen, een whatwouldkyarado-momentje

quote:

Op woensdag 3 juni 2015 21:55 schreef L-E het volgende:
Ik heb juist, met name als mijn huis vol zit met kinderen, een whatwouldkyarado-momentje

keep breathing

quote:

Op woensdag 3 juni 2015 21:55 schreef kaatjejannie het volgende:
Ik heb respect voor hoe bijvoorbeeld ela of Le het doen thuis, maar het staat zo ver van mij af. Ik vind mijn werk heerlijk en ik breng de kinderen wel eens een dag naar het kdv of nso om even een dagje niet te moederen. Ik geniet van die dagen. Enorm. Ik heb die dagen ook echt nodig om op dr rest van de dagen een leuke moeder te zijn.

Dit! Ik heb Eva twee jaar lang iedere dag de hele dag om mij heen gehad en dat benauwde me soms ontzettend. Nu gaat ze sinds een aantal maanden naar een gastouder omdat ik in therapie ging en ik merk echt dat die twee momenten per week mij heel veel rust brengen.
Ik weet niet of het komt door mijn therapie of omdat Eva naar de opvang gaat of, en dat lijkt mij waarschijnlijk, een combinatie van beide, maar ik geniet zoveel meer van Eva dan ik in de afgelopen twee jaar gedaan heb.
Ik heb tijd om ook eens echt aan mezelf te denken en me even niet om Eva te hoeven bekommeren. En daar word ik oprecht een leukere moeder met meer geduld van.

quote:

Op woensdag 3 juni 2015 21:55 schreef L-E het volgende:
Ik heb juist, met name als mijn huis vol zit met kinderen, een whatwouldkyarado-momentje

Grappig hoe vaak iemand van hier gedurende de dag eens door je gedachten gaat. Hier vliegt er ook met enige regelmaat iemand door mijn hoofd

Ik had zelf juist een bepaald beeld bij opvoeden. Ik zou vrij streng zijn en mijn kind zou naar mij luisteren en al dat overleggen kreeg ik altijd zo die kriebels van.... (ik ben zelf dus opgevoegd als bovenstaand dus weet eigenlijk niet beter) En als Luc een driftbui had zou hij een timeout krijgen... Zoiets had ik in mijn hoofd.

En toen had ik een kind dat hier helemaal niet mee om kan gaan. De eerste de beste driftbui die hij had en ik hem in de hoek zette, maakte hij een geluid als een gewond dier. Dus ik had zo het vermoeden dat dat niet ging werken . Ik had bijna elke dag "ruzie" met Luc, tussen de 11-15 maand heb ik echt gedacht dat ik professionele hulp nodig had, zo erg was het. Ik zag echt op tegen de vrijdag, de enige dag dat ik alleen met Luc was... Ik had zo'n gefrustreerd kind. Pfff.

Ik wist wel dat het zo niet door kon gaan en ben gaan lezen op internet.
Via/via kwam ik bij dit boek uit: http://www.bol.com/nl/p/t(...)en/9200000026145564/

Ik heb het boek in 1 ruk uitgelezen en herkende alles van Luc, maar erger was, ook uit mijn eigen jeugd. De manier waarop mijn ouders met mij omgingen had niet slechter kunnen zijn en verklaart ook alle ruzies en ellende die ik heb gehad tussen mijn 9de en 17de (Sinds ik uit huis ben gaat het weer prima) Jeetje wat heb ik zitten janken tijdens het lezen van dit boek. Het was zo confronterend.

Ik ben gelijk tips uit dit boek gaan toepassen maar het is een hele andere manier van opvoeden dan dat ik ooit had gedacht dat ik nog eens zou doen. Maar jeetje het werkt! En ik voel me er uiteindelijk ook heel erg prettig bij, al voelde het in het begin toch heel onnatuurlijk.

Maar natuurlijk zijn er dagen dat mijn geduld ook op is. En het niet gaat zoals het eigenlijk "hoort" En ik gewoon tegen Luc zeg "waarom? omdat ik het zeg!" Je bent toch ook maar een mens? Niemand is 100% perfect en we zijn allemaal wel eens moe en verliezen ons geduld. Lijkt me ook een wijze les voor je kind uiteindelijk. En als het mis gaat, praat ik, zodra we beide weer happy zijn, er nog eens over om het uit te leggen.

Verder werk ik ook 36 uur (4 dagen) en ik zou dit niet anders willen. Ik zou echt een K moeder worden dan en diep ongelukkig zijn. Ik ben gewoon niet gemaakt om thuis te zitten. Ik ben juist wel eens "jaloers" op moeders die daar wel gelukkig van worden!

Ik denk dat je bij de manier van opvoeden ook vooral moet kijken naar wat bij je kind & jezelf past.
Ieder kind is anders! Het is nog maar afwachten bij nummer 2 straks hoe dat zal gaan.

Jemig, wat zijn jullie toch allemaal lief.

Ik weet ook wel dat ik best wel iets goed doe, Lars bijvoorbeeld is prima gelukt so far al zeg ik het zelf, maar ik ben gewoon niet snel tevreden met mijzelf. En dat kan ik soms beter verbergen dan op andere momenten

Ik ben eigenlijk gewoon de moeder die ik dacht te worden. Ik bak regelmatig koekjes met ze. We zijn ontzettend vaak aan het knutselen met zn 3tjes. Ik heb ze ontzettend graag dichtbij me. En die 2 dagen werk heb ik nodig om uit te rusten maar zou ik niet meer werken vind ik het ook heerlijk (dat had ik niet verwacht). Ik kan niet wachten tot de dag om is en weer naar huis kan om spelletjes te spelen, te koken of om ruzie te maken met ze
En uiteraard verlies ik ook wel eens mijn geduld maar ik had ook niet anders verwacht. En achteraf heb ik spijt, bied ik mijn excuus aan en knuffelen we lekker alles van ons af. En ik ben ook wel eens onzeker of ik het goed doe maar als ik naar die smoeltjes kijk denk ik: kiek tan dat kan toch bijna niet anders

Ze slapen bij ons in bed Meer knuffeltijd. En tijd voor mezelf komt ooit wel weer wanneer ze me zat zijn
Als andere dan weer eens roepen dat ze dat niet zouden kunnen of afkeurend roepen: DAT DOE JE TOCH NIET, roep ik altijd dat ik het heerlijk vind en in het nieuwe huis er gewoon een 2 persoonsbed naast zet zodat ze kunnen blijven tot ze 100 zijn Ik vind het heerlijk dat ze graag bij me willen zijn. Ik vind het heerlijk dat ik ze de eerste 4 jaar bijna dagelijks thuis heb. En ik vind het heerlijk om te helpen op school Zo'n moeder ben ik gewoon en heb daar vrede mee.

Ook al kan ik ze wel eend achter het behang plakken

Oh de momenten dat Luc naast mij ligt in bed en ook heerlijk tegen mij aan kruipt. Smelt
Ik heb echt een kleine knuffel koning gebakken en ik vind het heerlijk. Hij zit ook heel vaak bij mij op schoot. En hij heeft een rare tik, hij wil altijd mijn wenkbrauwen aaien als hij moe is
Nu hij kan praten vraagt hij er ook om Maar hij doet het "aaien" al sinds hij een paar maand oud is.

Koken doen wij ook veel samen hij vindt het geweldig.
Ik heb afgelopen jaar pepernoten gebakken samen dat was echt geen succes
Binnenkort maar weer eens wat proberen te bakken samen hij is nu een stukje ouder.

Skoap, was het Luc nou die vorig jaar op de meet in Utrecht in januari mijn hart veroverde met zijn wijze praatjes? Ik ben steeds aan het denken wie het nou ook alweer was..

Tally, wat klink je verliefd!

Nee, volgens mij was hij het toch niet. Ik weet het niet meer

Uhm ik denk het niet. Ik ben 1x op een meet geweest, maar toen was Luc nog niet echt aan het praten.

quote:

Op woensdag 3 juni 2015 22:32 schreef .Sparkling. het volgende:
Skoap, was het Luc nou die vorig jaar op de meet in Utrecht in januari mijn hart veroverde met zijn wijze praatjes? Ik ben steeds aan het denken wie het nou ook alweer was..

Tally, wat klink je verliefd!

Mijnes was toen 1 van de oudsten volgens mij? Maar eerlijk gezegd weet ik niet meer zo goed hoeveel hij toen al praatte . Hij was toen 1,5 iig. En gefascineerd door die enorme kippen!

quote:

Op woensdag 3 juni 2015 22:26 schreef Skoap het volgende:
Oh de momenten dat Luc naast mij ligt in bed en ook heerlijk tegen mij aan kruipt. Smelt
Ik heb echt een kleine knuffel koning gebakken en ik vind het heerlijk. Hij zit ook heel vaak bij mij op schoot. En hij heeft een rare tik, hij wil altijd mijn wenkbrauwen aaien als hij moe is
Nu hij kan praten vraagt hij er ook om Maar hij doet het "aaien" al sinds hij een paar maand oud is.

Koken doen wij ook veel samen hij vindt het geweldig.
Ik heb afgelopen jaar pepernoten gebakken samen dat was echt geen succes
Binnenkort maar weer eens wat proberen te bakken samen hij is nu een stukje ouder.

Ach de jongste propt alles in dr mond en vind ze het niet lekker smeert ze het in dr haar, gooit ze het op de grond of neemt ze het (zonder dat ik het zie) de huiskamer in om het over mn bank uit te smeren
Even tot 10 tellen. Boos worden. En opruimen. En de volgende keer doet ze het weer Er zijn van die kleine zekerheden en dit is er één van

De jongste is een enorme knuffelkont de hele dag door. De oudste als er iets is of in de avond

quote:

Op woensdag 3 juni 2015 22:43 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Mijnes was toen 1 van de oudsten volgens mij? Maar eerlijk gezegd weet ik niet meer zo goed hoeveel hij toen al praatte . Hij was toen 1,5 iig. En gefascineerd door die enorme kippen!

Ja! Jij zette later op Facebook nog een filmpje dat hij het hele huis doorstuiterde? Hij was zo ongelooflijk enthousiast bezig daar, echt geweldig

Ik ben foto's terug gaan kijken en hij droeg een blauwe trui met play in rode letters erop die dag

Weet je,
Ik heb echt respect en bewondering voor jullie allemaal, hoe jullie opvoeden enzo...

Ik kom ff niet zo goed uit m'n woorden.. Maar toch gewoon..

Kan ik nog wat van leren

quote:

Op woensdag 3 juni 2015 22:58 schreef .Sparkling. het volgende:

[..]

Ja! Jij zette later op Facebook nog een filmpje dat hij het hele huis doorstuiterde? Hij was zo ongelooflijk enthousiast bezig daar, echt geweldig

Hahaha ja dat was I. Ten voeten uit Trui klopt ook idd.

Wat lief om over mijn kind te zeggen joh .

Sowieso een fijne discussie ook! Jullie verwoorden het mooi en ik kan bij minstens de helft plus-éénen .

Ik denk dat het bij een deel gewoon onzekerheid is. We zijn druk, bezig en vliegen van hot naar her. Dan zien we hoe mensen de wereld stil zetten voor hun kind. Dat is zo anders, dat lijkt dan ideaal. Maar wat L-E zegt: niemand is perfect en nergens gaat alles altijd zen.

Dat hoeven we toch ook niet te verwachten? Ik vind dat we teveel vergelijken. We doen allemaal enorm ons best met en voor onze kinderen.

Ik heb 1,5 jaar thuisgezeten omdat ik fysiek en mentaal naar de knoppen was en dat was leuk maar ook enorm zwaar. Nu werk ik vanuit huis en hoewel ik van 7.00 tot 23.00 bezig ben, geniet ik van die paar uurtjes werk per dag. En als Ellie straks naar de psz gaat, komen daar nog wat heerlijke uurtjes bij.
Ik ben geen oermoeder, heb geen engelengeduld en schiet soms uit m'n slof om niets. Maar ze houdt heus wel van me, incl al die 'foutjes'. Daar ben ik van overtuigd.

Mooie woorden Cwen
We doen allemaal ons best, we maken allemaal fouten en we zijn allemaal de beste moeder voor onze kinderen.
Zover ik weet is er hier geen moeder die haar kind met opzet iets aan doet en zorgen we allemaal dat we naar ons beste kunnen opvoeden.
En als ik altijd allemaal foto's voorbij zie komen van kinderen van hier zie ik kinderen met een lach en kinderen die gelukkig zijn. En dat is waar het om draait! Niet of we dagelijks met ze kleien, koekjes bakken of naar de speeltuin gaan.

Dit gaat een lange ochtend worden Eva was 6 uur wakker en huilt om alles! Dadelijk maar even een stukje fietsen om te kijken of ik het een beetje kan doorbreken.

Het is (hier iig) al wel ontzettend lekker weer, Sparks, dus een eindje fietsen zal heerlijk zijn

Dank je wel voor alle lieve woorden; ik heb net het hele topic nog eens herlezen en jullie zijn echt allemaal schatten
Wat jij zegt, Cwen, deels onzekerheid... ik vrees dat dat hier best een groot aandeel heeft idd. Onzekerheid gecombineerd met perfectionisme, killing!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Maar Shandaly, doe het dan eens een keertje gewoon niet? Als jij steeds alles zelf doet, zal nooit iemand iets van je overnemen of hulp aanbieden. Want je rooit het zelf altijd wel.

Ik ben ook een perfectionist, dus ik herken het goed, maar tegelijk verbaas ik mezelf dagelijks met mijn luiheid Er zijn echt maar een paar dingen die moeten. En wat er verder gebeurt op een dag is mooi meegenomen.

Het zou het voor jezelf zoveel makkelijker maken als je niet meer zoveel van jezelf moet

quote:

Op donderdag 4 juni 2015 07:49 schreef Cwen het volgende:
Ik denk dat het bij een deel gewoon onzekerheid is. We zijn druk, bezig en vliegen van hot naar her. Dan zien we hoe mensen de wereld stil zetten voor hun kind. Dat is zo anders, dat lijkt dan ideaal. Maar wat L-E zegt: niemand is perfect en nergens gaat alles altijd zen.

Dat hoeven we toch ook niet te verwachten? Ik vind dat we teveel vergelijken. We doen allemaal enorm ons best met en voor onze kinderen.

Ik heb 1,5 jaar thuisgezeten omdat ik fysiek en mentaal naar de knoppen was en dat was leuk maar ook enorm zwaar. Nu werk ik vanuit huis en hoewel ik van 7.00 tot 23.00 bezig ben, geniet ik van die paar uurtjes werk per dag. En als Ellie straks naar de psz gaat, komen daar nog wat heerlijke uurtjes bij.
Ik ben geen oermoeder, heb geen engelengeduld en schiet soms uit m'n slof om niets. Maar ze houdt heus wel van me, incl al die 'foutjes'. Daar ben ik van overtuigd.

Dit dus!

En ik geloof dat iedereen hier op zijn manier de beste moeder is voor haar kind!

quote:

Op donderdag 4 juni 2015 07:49 schreef Cwen het volgende:
Ik denk dat het bij een deel gewoon onzekerheid is. We zijn druk, bezig en vliegen van hot naar her. Dan zien we hoe mensen de wereld stil zetten voor hun kind. Dat is zo anders, dat lijkt dan ideaal. Maar wat L-E zegt: niemand is perfect en nergens gaat alles altijd zen. Dat hoeven we toch ook niet te verwachten? Ik vind dat we teveel vergelijken. We doen allemaal enorm ons best met en voor onze kinderen. Ik heb 1,5 jaar thuisgezeten omdat ik fysiek en mentaal naar de knoppen was en dat was leuk maar ook enorm zwaar. Nu werk ik vanuit huis en hoewel ik van 7.00 tot 23.00 bezig ben, geniet ik van die paar uurtjes werk per dag. En als Ellie straks naar de psz gaat, komen daar nog wat heerlijke uurtjes bij. Ik ben geen oermoeder, heb geen engelengeduld en schiet soms uit m'n slof om niets. Maar ze houdt heus wel van me, incl al die 'foutjes'. Daar ben ik van overtuigd.

Ik sluit me verder helemaal hierbij aan. Niet vergelijken, iedereen heeft een ander leven met andere verplichtingen, keuzes en mogelijkheden.

En niemand heeft unlimited geduld, die illusie heb ik zeker niet. Een post hier is ook maar net wat iemand opschrijft. De een deelt zijn opvoedvisie, de ander gebruikt het als praatpaal om frustraties weg te schrijven, een derde beschrijft de happy happy joy joy geluksmomenten.

Haal er gewoon uit waar je wat mee kan ipv het als meetlat voor jezelf te gebruiken.