R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb twee "dates" gehad sinds het uit is. Dat viel tegen... Ik wil niet arrogant overkomen, maar ik zit met de meeste mensen echt niet op dezelfde golflengte, omdat er iets aan hun algemene intelligentie en bewustzijn, als ik het zo mag noemen.
Ik durf niet zo op Tinder door de rare verhalen die ik erover heb gehoord, maar zat eventjes op een andere website en de meeste profielen zijn zo...
Ik had dat beter niet gedaan, want op zo'n momenten mis ik mijn ex. Maar ja, het zijn vaak op die momenten dat je zo eerst cranky bent en dan voor jezelf uitmaakt "fuck hem, ik vind wel beter!"
Dat heb ik nog niet
en ik zie nu ook dat de meeste mannen die oké zijn, niet single zijn. Ik heb van mijn 21e tot nu in die relatie gezeten en volgende week wordt ik 26. Ik heb enkele vriendinnen die al rond de dertig zijn en twee van hen zijn singel en best wel eenzaam omdat iedereen rondom hen kinderen en een man hebben. Blijkbaar verlies je veel vrienden op die manier omdat iedereen self absorbed wordt met hun gezin dat je gewoon wordt vergeten.
Ik ben al heel wat vrienden kwijt sinds het einde van de relatie. Vooral onze gemeenschappelijke vrienden. Ofwel was het rechttoe rechtaan contact verbreken, ofwel van die smoesjes verzinnen als ik wou afspreken (daar had ik nood aan met die breuk) en dan foto's zien waar ze samen met mijn ex in staan. Waar ik het meest moeilijk mee had, was zo dat valse Zwitserland zijn en beweren dat het ook voor hen moeilijk is en ze er zich buiten willen houden. Daar werd ik zo vlammend van. Twee van jullie jarenlange vrienden gaan uit elkaar. Dat hoor je erg te vinden voor ze en je hoort ze op te vangen, niet jezelf op de voorgrond te plaatsen dat je het godbetert zelf moeilijk hebt (hoe??) en je er van onder muizen. Alsof je bij hen de hele nacht komt janken... (bij mijn ideaalbeeld over vriendschap moet dat wel kunnen, maar ja ideaalbeeld...), maar ik vraag gewoon even een tentoonstelling te zien of naar de cinema.
Vandaag had ik weer een mindere dag. Er is een kerel op't werk die "interesse" toont, maar eigenlijk nogal wanhopig is. Ik hoef echt geen interesse die niet om mij persoonlijk gaat. En die man is gewoon niet echt leuk; domme humor en wat rondhangen. Ik zeg dan dat ik na't werk nog naar de bib ga. Zegt hij dat hij niet graag leest en blijft zo aandringen dat het terrasjesweer is en ik met hem iets moet gaan drinken. En dan komen de andere collega's ook aandringen en vragen waarom ik hem niet leuk vind.
Ik wou dan dat ik gewoon naar mijn vriend kon gaan. Als ik hem ook nog had, zou die kerel misschien niet zo aandringen. Op zo'n momenten baal ik echt...
De laatste weken is het weer zo'n periode dat mijn kwaadheid, terleurstelling en ergernis en hoe mijn ex was vorige zomer en hoe hij geworden was onder invloed van die vrienden op een lager pitje staat en er opnieuw herinneringen aan de leuke M. en de eerste vier en een half jaar. Dan moet ik vaak opnieuw een beetje huilen omdat ik hem zo mis. Ik heb dan meer een gevoel dat hij me is "afgepakt", door die twee schrale kameraden, door een waanidee dat die grietjes in de discotheek meer zouden willen, door de de oppervlakkigheid en decadentie. En hoe zijn ouders en andere vrienden gewoon geen vragen stellen en alles zo maar oké vinden.
Ik voel me zo eenzaam de het gedrag van anderen. Ik heb gelukkig wel een aantal goeie vriendinnen en die voelen dat ook wel. Het is soms wel hilarisch, die date-ervaringen (sommigen zijn wat harder op zoek) maar toch ook een beetje met wrange smaak. Is dàt het aanbod op de markt?? Zullen we ergens zo'n huis als dat van Pippi Langkous gaan zoeken en er allemaal tesamen in gaan wonen?
Nu vooral een gemis dat ik ervaar. Ik zou 'n willen vertellen wat ik doe, welk boek ik lees nu. Ik wou dat ik terug kon naar anderhalf jaar geleden en ergens een teken kon zien wat er fout ging ofzo. Of doen wat ik waarschijnlijk zou haten; "liefje, het is die twee of ik" vanaf het eerste weekend ze hem "ontvoerden". Toen zou hij me misschien nog zijn gaan missen.
Die M. van de laatste maanden, dat was mijn lieve, leuke, slimme, grappige liefje niet. Diegene die ik me als dat lief herinner, zou ik direct in mijn armen sluiten als hij in de deur zou staan. Maar dat zal niet gebeuren, dat weet ik wel. Dat is het dan weer juist...
Hopelijk is morgen een betere dag...
Ik durf niet zo op Tinder door de rare verhalen die ik erover heb gehoord, maar zat eventjes op een andere website en de meeste profielen zijn zo...
Ik had dat beter niet gedaan, want op zo'n momenten mis ik mijn ex. Maar ja, het zijn vaak op die momenten dat je zo eerst cranky bent en dan voor jezelf uitmaakt "fuck hem, ik vind wel beter!"
Dat heb ik nog niet
en ik zie nu ook dat de meeste mannen die oké zijn, niet single zijn. Ik heb van mijn 21e tot nu in die relatie gezeten en volgende week wordt ik 26. Ik heb enkele vriendinnen die al rond de dertig zijn en twee van hen zijn singel en best wel eenzaam omdat iedereen rondom hen kinderen en een man hebben. Blijkbaar verlies je veel vrienden op die manier omdat iedereen self absorbed wordt met hun gezin dat je gewoon wordt vergeten. Ik ben al heel wat vrienden kwijt sinds het einde van de relatie. Vooral onze gemeenschappelijke vrienden. Ofwel was het rechttoe rechtaan contact verbreken, ofwel van die smoesjes verzinnen als ik wou afspreken (daar had ik nood aan met die breuk) en dan foto's zien waar ze samen met mijn ex in staan. Waar ik het meest moeilijk mee had, was zo dat valse Zwitserland zijn en beweren dat het ook voor hen moeilijk is en ze er zich buiten willen houden. Daar werd ik zo vlammend van. Twee van jullie jarenlange vrienden gaan uit elkaar. Dat hoor je erg te vinden voor ze en je hoort ze op te vangen, niet jezelf op de voorgrond te plaatsen dat je het godbetert zelf moeilijk hebt (hoe??) en je er van onder muizen. Alsof je bij hen de hele nacht komt janken... (bij mijn ideaalbeeld over vriendschap moet dat wel kunnen, maar ja ideaalbeeld...), maar ik vraag gewoon even een tentoonstelling te zien of naar de cinema.
Vandaag had ik weer een mindere dag. Er is een kerel op't werk die "interesse" toont, maar eigenlijk nogal wanhopig is. Ik hoef echt geen interesse die niet om mij persoonlijk gaat. En die man is gewoon niet echt leuk; domme humor en wat rondhangen. Ik zeg dan dat ik na't werk nog naar de bib ga. Zegt hij dat hij niet graag leest en blijft zo aandringen dat het terrasjesweer is en ik met hem iets moet gaan drinken. En dan komen de andere collega's ook aandringen en vragen waarom ik hem niet leuk vind.
Ik wou dan dat ik gewoon naar mijn vriend kon gaan. Als ik hem ook nog had, zou die kerel misschien niet zo aandringen. Op zo'n momenten baal ik echt...
De laatste weken is het weer zo'n periode dat mijn kwaadheid, terleurstelling en ergernis en hoe mijn ex was vorige zomer en hoe hij geworden was onder invloed van die vrienden op een lager pitje staat en er opnieuw herinneringen aan de leuke M. en de eerste vier en een half jaar. Dan moet ik vaak opnieuw een beetje huilen omdat ik hem zo mis. Ik heb dan meer een gevoel dat hij me is "afgepakt", door die twee schrale kameraden, door een waanidee dat die grietjes in de discotheek meer zouden willen, door de de oppervlakkigheid en decadentie. En hoe zijn ouders en andere vrienden gewoon geen vragen stellen en alles zo maar oké vinden.
Ik voel me zo eenzaam de het gedrag van anderen. Ik heb gelukkig wel een aantal goeie vriendinnen en die voelen dat ook wel. Het is soms wel hilarisch, die date-ervaringen (sommigen zijn wat harder op zoek) maar toch ook een beetje met wrange smaak. Is dàt het aanbod op de markt?? Zullen we ergens zo'n huis als dat van Pippi Langkous gaan zoeken en er allemaal tesamen in gaan wonen?
Nu vooral een gemis dat ik ervaar. Ik zou 'n willen vertellen wat ik doe, welk boek ik lees nu. Ik wou dat ik terug kon naar anderhalf jaar geleden en ergens een teken kon zien wat er fout ging ofzo. Of doen wat ik waarschijnlijk zou haten; "liefje, het is die twee of ik" vanaf het eerste weekend ze hem "ontvoerden". Toen zou hij me misschien nog zijn gaan missen.
Die M. van de laatste maanden, dat was mijn lieve, leuke, slimme, grappige liefje niet. Diegene die ik me als dat lief herinner, zou ik direct in mijn armen sluiten als hij in de deur zou staan. Maar dat zal niet gebeuren, dat weet ik wel. Dat is het dan weer juist...
Hopelijk is morgen een betere dag...
Het is al meer dan een maand geleden.Maar het doet nog pijn.Ik probeer je te vergeten door lol te trappen met andere jongens,mijn aandacht richtend op andere jongens.Soms lukt het je een paar uren uit mijn hoofd te krijgen,maar dan zie ik weer iets van jou en voel ik me weer klote.
Ik mis je.Kom terug bij mij.Hoe kan ik je overhalen?Het spijt me zo dat ik je heb gekwetst...Beantwoordt aub mijn email en kom terug...
Ik mis je.Kom terug bij mij.Hoe kan ik je overhalen?Het spijt me zo dat ik je heb gekwetst...Beantwoordt aub mijn email en kom terug...
Een maand is echt nog niet lang, Lucifera. Ik leefde toen op automatische piloot.
Ik vraag me af hoe lang deze pijn duurt... Het is niet alleen pijn... ik zou hem graag nog één keer willen zien en willen vragen of zijn leven nu echt zo veel beter is, vragen waarom hij alles zo moest weggooien.
Ik vraag me af hoe lang deze pijn duurt... Het is niet alleen pijn... ik zou hem graag nog één keer willen zien en willen vragen of zijn leven nu echt zo veel beter is, vragen waarom hij alles zo moest weggooien.
En dan, dan zegt hij dat zn leven beter is en voel jij je nog veel ellendiger...quote:Op vrijdag 7 augustus 2015 02:39 schreef Wezentrijn het volgende:
Een maand is echt nog niet lang, Lucifera. Ik leefde toen op automatische piloot.
Ik vraag me af hoe lang deze pijn duurt... Het is niet alleen pijn... ik zou hem graag nog één keer willen zien en willen vragen of zijn leven nu echt zo veel beter is, vragen waarom hij alles zo moest weggooien.
Dan ben je niet echt bezig met loslaten, maar rakel je alleen maar dingen op waarvan het juist de bedoeling is dat die vergaan. Ik heb het ook nog even overwogen maar vrij snel weer uit mijn hoofd gezet.quote:
Een maand is echt nog niet lang, Lucifera. Ik leefde toen op automatische piloot.
Ik vraag me af hoe lang deze pijn duurt... Het is niet alleen pijn... ik zou hem graag nog één keer willen zien en willen vragen of zijn leven nu echt zo veel beter is, vragen waarom hij alles zo moest weggooien.
diseased rhinoceros pizzle
Mja, je hebt zo van die dagen. Vandaag ben ik gelijk in een boze dag weer. Dat ik stiekem hoop dat er iets hem tegenslaat in zijn nieuwe levensstijl. Ik kan dan wel echt aan gemene dingen denken hoor. Soms word je gewoon zo moe van het onbegrip en tevens arrogantie van anderen.quote:
[..]
Dan ben je niet echt bezig met loslaten, maar rakel je alleen maar dingen op waarvan het juist de bedoeling is dat die vergaan. Ik heb het ook nog even overwogen maar vrij snel weer uit mijn hoofd gezet.
Ik word echt pissig als ik terugdenk aan hoe zijn ouders me belden de avond hij het had uitgemaakt, om me te zeggen "hij betaalt het niet" en uiteraard was ik al aan het huilen op't moment ze belden, maar dan geraak je gewoon helemaal over je toeren. Hij beslist om het uit te maken en jij kan dan duizenden euros schade en huur ophoesten door zijn eenzijdige beslissing, waardoor de samenwoonst niet doorgaat. Hij hoort dat te betalen. En dan bellen godbetert zijn ouders met die mededeling. Uiteraard ga ik dan over de rooie... WTF?? En dan doen zeggen zij zo doodleuk erboven op dat het hun schuld toch niet is dat mijn ouders zijn overleden en ik dus niet meer bij hen terecht kan, dat het ook geen slecht idee is om professionele hulp te gaan zoeken, als ik zo emotioneel reageer. WTF?? WTF?? WTF??
Toen dacht ik dat die lui niet goed snik waren, of zelf niet bij hun positieve door de situatie, maar er heerst blijkbaar zo'n verregaande loyaliteit in families en vriendengroepen, dat die blijven in de bres springen no matter what. Ook een flink aantal van onze gemeenschappelijke vrienden die nooit heeft opengestaan voor mijn verhaal en gewoon contact heeft verbroken.
Mijn beste vriend (die is homo) had het ook dat toen hij werd bedrogen, zowat drie vierde van het Roze Huis zich achter die bedrieger schaarde, en echt ook zo met van die gemene sneren als dat hij zij verleden van misbruik moest verwerken. Als hij sexueel tot veel meer bereid was geweest, zou zijn vriend aan de verleiding van een ander hebben weerstaan...
Mensen zijn echt zo
Ondanks het kloon account wil ik het toch even van me afschrijven.
Sinds zo'n 2 maanden weer contact met een chick die ik zo'n 8 a 9 jaar geleden leuk vond. Omdat ik toen in een relatie zat heb ik hier niks mee gedaan en het contact is na een tijdje toen ook verwaterd.
Echter kwam ik 2 maanden geleden terug van vakantie en kreeg ik ineens een berichtje op whatsapp van dr. Blijkbaar had ze mn nummer nog. Ze zei dat ze een foto langs zag komen op Facebook en zich af vroeg hoe het met me ging. We hebben toen gelijk uren bij zitten praten. Dagen gingen er voor bij met continue heen en weer geapp van ons.
Op een gegeven moment had ik haar ook verteld dat ik haar vroeger wel leuk vond en ze zei dat dit wederzijds was.
Ook vertelde ze dat ze een vriend heeft waar het al een lange tijd niet goed mee gaat. De enige reden dat ze nog bij hem is is omdat ze samen een huis hebben gekocht.
Na 2 weken hadden we wat afgesproken, gewoon als vrienden en dat was ook gezellig. Enkele keren later met afspreken hebben we gezoend en nog wat later zijn we met elkaar naar bed geweest.
Ondanks dat ze zei dat dit niet kan en ze echt niet zo is zijn we nog meerdere malen met elkaar geweest. Afgelopen week was ze vrij en heeft ze 2 nachten bij mij geslapen en hebben ook samen wat leuke dingen gedaan.
Echter merkte ik gister dat er al wat was. Ik vroeg wat er was maar ze was gewoon chagrijnig omdat ze slecht had geslapen zei ze.
Later op de avond kwam het (via Whatsapp) dan toch naar boven dat ze dit niet langer meer wilt en gewoon verder wilt gaan als vrienden en pas weer bij elkaar komen als ze alle shit (met dr huis en vriend) achter de rug heeft.
Ik realiseer me wel dat ze natuurlijk gelijk heeft en dit ook niet zo kan. Van ons beide is het niet netjes. Afgezien daarvan zijn we wel echt op elkaar verliefd en voel ik me, ondanks dat ik wel wist dat dit moment vroeg of laat zou komen zolang ze bij dr vriend woont, behoorlijk kut.
Het zijn dan misschien wel maar 2 maanden, maar we hebben tot nu toe al zo'n leuke tijd gehad dat het veel langer lijkt en ik nog nooit zo verliefd ben geweest als nu. Ik was eindelijk samen met het meisje waar ik toen ik zo'n jaar of 18 was op verliefd was en altijd een zwak voor heb blijven houden. En voor haar was dat net zo.
Nogmaals weet ik dat het niet goed was van ons beide, maar toch heb ik er nog steeds alles voor over om dit voort te zetten..
Sinds zo'n 2 maanden weer contact met een chick die ik zo'n 8 a 9 jaar geleden leuk vond. Omdat ik toen in een relatie zat heb ik hier niks mee gedaan en het contact is na een tijdje toen ook verwaterd.
Echter kwam ik 2 maanden geleden terug van vakantie en kreeg ik ineens een berichtje op whatsapp van dr. Blijkbaar had ze mn nummer nog. Ze zei dat ze een foto langs zag komen op Facebook en zich af vroeg hoe het met me ging. We hebben toen gelijk uren bij zitten praten. Dagen gingen er voor bij met continue heen en weer geapp van ons.
Op een gegeven moment had ik haar ook verteld dat ik haar vroeger wel leuk vond en ze zei dat dit wederzijds was.
Ook vertelde ze dat ze een vriend heeft waar het al een lange tijd niet goed mee gaat. De enige reden dat ze nog bij hem is is omdat ze samen een huis hebben gekocht.
Na 2 weken hadden we wat afgesproken, gewoon als vrienden en dat was ook gezellig. Enkele keren later met afspreken hebben we gezoend en nog wat later zijn we met elkaar naar bed geweest.
Ondanks dat ze zei dat dit niet kan en ze echt niet zo is zijn we nog meerdere malen met elkaar geweest. Afgelopen week was ze vrij en heeft ze 2 nachten bij mij geslapen en hebben ook samen wat leuke dingen gedaan.
Echter merkte ik gister dat er al wat was. Ik vroeg wat er was maar ze was gewoon chagrijnig omdat ze slecht had geslapen zei ze.
Later op de avond kwam het (via Whatsapp) dan toch naar boven dat ze dit niet langer meer wilt en gewoon verder wilt gaan als vrienden en pas weer bij elkaar komen als ze alle shit (met dr huis en vriend) achter de rug heeft.
Ik realiseer me wel dat ze natuurlijk gelijk heeft en dit ook niet zo kan. Van ons beide is het niet netjes. Afgezien daarvan zijn we wel echt op elkaar verliefd en voel ik me, ondanks dat ik wel wist dat dit moment vroeg of laat zou komen zolang ze bij dr vriend woont, behoorlijk kut.
Het zijn dan misschien wel maar 2 maanden, maar we hebben tot nu toe al zo'n leuke tijd gehad dat het veel langer lijkt en ik nog nooit zo verliefd ben geweest als nu. Ik was eindelijk samen met het meisje waar ik toen ik zo'n jaar of 18 was op verliefd was en altijd een zwak voor heb blijven houden. En voor haar was dat net zo.
Nogmaals weet ik dat het niet goed was van ons beide, maar toch heb ik er nog steeds alles voor over om dit voort te zetten..
Na weken van rust vandaag toch een flinke terugval gehad. Kwam toevallig bij het zoeken naar een brochure op mijn computer achter een document "hoe zwanger worden". Bleek een document te zijn dat mijn ex heeft gedownload op haar account. Ik vond in haar folder allemaal foto's en video's van ons samen. Onze oude "huizen" en het klussen in ons gezamenlijke huis.
Logisch dat dit pijn doet, het zou raar zijn als ik er geen gevoel bij had. In mijn huidige relatie kan ik mij niet goed focussen, het is een leuke vrouw en ben ook gek op haar.. maar dat wat ik met mijn ex had is zo'n groot gemis dat ik het maar niet kan loslaten. Ze was niet perfect, maar wel iemand waar ik van kon zeggen dat het mijn maatje was.
Stom, ik heb de filmpjes gekeken.. pijnlijk. Stom die liefde..
Logisch dat dit pijn doet, het zou raar zijn als ik er geen gevoel bij had. In mijn huidige relatie kan ik mij niet goed focussen, het is een leuke vrouw en ben ook gek op haar.. maar dat wat ik met mijn ex had is zo'n groot gemis dat ik het maar niet kan loslaten. Ze was niet perfect, maar wel iemand waar ik van kon zeggen dat het mijn maatje was.
Stom, ik heb de filmpjes gekeken.. pijnlijk. Stom die liefde..
Laatst gepraat, beiden overstuur, willen dit allebei niet... Uren samen huilen.. Hij twijfelt, en toch is het uit. Ik begrijp het niet. terwijl ik op al mijn vragen antwoord heb gehad.
terwijl ik op al mijn vragen antwoord heb gehad.
- Consistency is the last refuge of the unimaginative.-
Goed nieuws. Ik heb gisteren mijn eerste echte date gehad na mijn ex. Heeft even geduurd voor ik dat weer aandurfde, 15 maanden, maar het was ontzettend leuk. Geen idee waar het heen zal gaan, maar het lijkt me een leuke man, goed onderhoudend gezelschap, we hebben wel wat dingen gemeen. Waren allebei een beetje zenuwachtig, was voor hem ook de eerste date na een relatie. Leuk, fijn, we zien wel wat ervan komt. Hoofdstuk ex voelt dan nu echt afgesloten. 
Goede zaak! 
Het is zeker fijn om ook echt het gevoel te hebben dat je dat hoofdstuk hebt afgesloten, en dat je dan ook nog een leuk iemand ontmoet is de kers op de taart.
Hier is het hoofdstuk ook echt over. Ben er wel klaar voor om te daten, maar ik ben nog met zoveel andere dingen bezig dat ik er eigenlijk nog geen zin in heb
Mijn tijd komt wel weer een keer 
Het is zeker fijn om ook echt het gevoel te hebben dat je dat hoofdstuk hebt afgesloten, en dat je dan ook nog een leuk iemand ontmoet is de kers op de taart.Hier is het hoofdstuk ook echt over. Ben er wel klaar voor om te daten, maar ik ben nog met zoveel andere dingen bezig dat ik er eigenlijk nog geen zin in heb
Mijn tijd komt wel weer een keer
diseased rhinoceros pizzle
hoi allen, ik ga even meedoen (mag vast wel). Ik las de tt (loslaten van ex) en wil even mijn verhaal kwijt. Ik denk dat jullie me wel eventueel kunnen helpen in mijn avontuur naar een beter (single dan wel gekoppeld) leven
het verhaal. (even gekopieerd uit m'n andere topic)
in 2011 had ik een relatie met een meisje waarvan ik dacht dat dit die ene relatie zou zijn die het altijd zou blijven (doordat ik haar al eerder ook kon en destijds een korte relatie hadden...). Nou, dus niet. Het eerste half jaar was top: genoeg liefde, affectie en goede seks. Tot na een half jaar het roer eerst deels omsloeg (minder affectie en minder seks, van 3x per week naar 1 keer per 2, 3 maanden) naar 2 jaar liefdeloos samenzijn. Seks was eens in de 5 maanden, en geen van beiden genoten ervan. Zij lag maar een beetje verveeld te liggen, wat bij mij dus ervoor zorgde dat ik er niet van genoot omdat zij er niet van genoot. Een kus op de mond werd afgewezen naar een kus op de wang, hand willen vasthouden werd weggeslagen en savonds even knuffelen voor het slapen werd een elleboog in je rib en omdraaien en slapen.
Door mijn naiviteit en goedgelovigheid leek het me destijds een goed plan om het vol te blijven houden. Gevalletje "vechten voor je relatie als je echt van elkaar houd". Na 4 keer een eind te willen maken aan de relatie heb ik dat in de zomer van 2014 dan ook gedaan. Ik was het zat, voelde me niet geliefd, niet gewaardeerd en onbelangrijk voor haar.
Ondertussen liep ik schulden op om het leuk te houden en deels haar lasten over te nemen (ze had moeite met werk vinden nadat ze haar diploma had gehaald en familie wilde niet helpen door de lasten iets te minderen, wat ik best bezopen vond. Een paar maanden je kind even boven water houden moet niet teveel gevraagd zijn, maar dit is achtergrond afhankelijk).
Maar goed, fast forward naar nu. Ik ben nu iets meer als een jaar single, had hier erg veel moeite mee (wat jullie herkenbaar zal zijn) maar de laatste paar weken voel ik me als herboren. Mijn hbo studie is zojuist begonnen en tijdens een introductiekamp heb ik veel leuke mensen leren kennen die mij behandelen zoals ik ben, met vriendelijkheid en respect. Vroeger was ik altijd de loner en het sukkeltje van de klas omdat ik mezelf was, maar deze jongens en meisjes waarderen me juist. Dit doet mij erg goed, het is fijn om opgemerkt te worden door mensen waar je slechts 2 dagen even mee omging, maar waarmee het voelt alsof je elkaar al jaren kent.
Ik merk in mijn gedrag dat ik veel vrijer ben, meer open en vooral erg assertief. Ik leg nu ook veel makkelijker contact dan al die jaren hiervoor. Het begin van deze studie beschouw ik dan ook als een nieuwe start van mijn leven, waarin ik al het slechte van hiervoor voorgoed weg gooi en gewoon eindelijk ga genieten!
Maar dan nu het probleem: doordat ik 3,5 jaar een vrij liefdeloze relatie heb gehad heb ik echt totaal geen idee wat ik moet verwachten. Ik spreek soms leuke meisjes maar hoewel het contact fijn is, lijken ze totaal niet geïnteresseerd te zijn. Meer een babbel voor even zeg maar. Of wanneer het wel supergoed gaat blijkt het vaak dat ze al een vriend hebben.
Ik heb hierom ook besloten om gewoon totaal niet meer aan daten te denken en het maar gewoon zie gebeuren. Ik ga er namelijk van uit dat het wel goede komt, al mis ik natuurlijk wel het wat intiemere contact met meisjes (daten, zoenen, dat soort dingen).
Ik heb 3 jaar niet gekust, niet gezoend, niet iemand op een intieme manier aangeraakt en ook geen seks meer gehad. Ik voel me bijna maagd en groen, en zou echt niet weten hoe het allemaal in elkaar steekt. Vreemd, want voor en in het begin van die relatie was ik juist erg zeker over deze zaken...
Wat vinden jullie, moet ik me toch wel gaan richten op het daten, of is het in jullie ervaring ook zo dat wanneer je er totaal niet aan denkt, het vaak wel op z'n pootjes terecht komt?
Qua persoonlijkheid ben ik erg open, makkelijk, laid back maar totaal geen pushover. Ik initieer vaak het contact, durf oogcontact vast te houden en meisjes die ik totaal niet ken aan te spreken. Ik leef nu onder het mom "wat heb je te verliezen" waardoor ik meer durf. Ik heb het principe van GPF ergens gevonden (Grounded, Purpose, Freedom) wat in het kort neerkomt op je niet laten afschrikken (grounded) door onverwachte wendingen (een meisje dat eerst lief doet en ineens niks meer zegt bijv, of je belachelijk maakt op een sarcastische manier, waar je geen houding aan geeft). het doelgericht zijn en houden (willen daten met leuke meisjes bijvoorbeeld). De meneer in het filmpje gaf als voorbeeld een schip aan dat zijn baan altijd zal behouden ook al drijft er een klein bootje voor hem. dit is een voorbeeld van Grounded en Purpose (route vervolgen en het doel behouden). Freedom geeft niks anders aan dan jezelf totaal verliezen. Sommigen van ons (waaronder de oude ik) hebben een idee van hoe we moeten zijn. Beetje zoals meisjes vroeger dachten dat zij altijd disney prinsessen zouden zijn en jongens rambo's moeten worden. Verdien de vrijheid door zero fucks te geven aan iedereen. Wil je gek doen, doe gek. Wil je schreeuwen, schreeuw. Wanneer iemand totaal vrij is, zullen anderen hiervan genieten (zijn voorbeeld was de kring tijdens een dance-off, waarin de kring los gaat en de danser aanmoedigt als de danser zichzelf verliest en doet wat hij doet). Hopelijk helpt het GPF principe mij om wat meer open te gaan staan voor dates en misschien een nieuwe relatie
[ Bericht 7% gewijzigd door dieenedus op 05-09-2015 00:15:18 ]
het verhaal. (even gekopieerd uit m'n andere topic)
in 2011 had ik een relatie met een meisje waarvan ik dacht dat dit die ene relatie zou zijn die het altijd zou blijven (doordat ik haar al eerder ook kon en destijds een korte relatie hadden...). Nou, dus niet. Het eerste half jaar was top: genoeg liefde, affectie en goede seks. Tot na een half jaar het roer eerst deels omsloeg (minder affectie en minder seks, van 3x per week naar 1 keer per 2, 3 maanden) naar 2 jaar liefdeloos samenzijn. Seks was eens in de 5 maanden, en geen van beiden genoten ervan. Zij lag maar een beetje verveeld te liggen, wat bij mij dus ervoor zorgde dat ik er niet van genoot omdat zij er niet van genoot. Een kus op de mond werd afgewezen naar een kus op de wang, hand willen vasthouden werd weggeslagen en savonds even knuffelen voor het slapen werd een elleboog in je rib en omdraaien en slapen.
Door mijn naiviteit en goedgelovigheid leek het me destijds een goed plan om het vol te blijven houden. Gevalletje "vechten voor je relatie als je echt van elkaar houd". Na 4 keer een eind te willen maken aan de relatie heb ik dat in de zomer van 2014 dan ook gedaan. Ik was het zat, voelde me niet geliefd, niet gewaardeerd en onbelangrijk voor haar.
Ondertussen liep ik schulden op om het leuk te houden en deels haar lasten over te nemen (ze had moeite met werk vinden nadat ze haar diploma had gehaald en familie wilde niet helpen door de lasten iets te minderen, wat ik best bezopen vond. Een paar maanden je kind even boven water houden moet niet teveel gevraagd zijn, maar dit is achtergrond afhankelijk).
Maar goed, fast forward naar nu. Ik ben nu iets meer als een jaar single, had hier erg veel moeite mee (wat jullie herkenbaar zal zijn) maar de laatste paar weken voel ik me als herboren. Mijn hbo studie is zojuist begonnen en tijdens een introductiekamp heb ik veel leuke mensen leren kennen die mij behandelen zoals ik ben, met vriendelijkheid en respect. Vroeger was ik altijd de loner en het sukkeltje van de klas omdat ik mezelf was, maar deze jongens en meisjes waarderen me juist. Dit doet mij erg goed, het is fijn om opgemerkt te worden door mensen waar je slechts 2 dagen even mee omging, maar waarmee het voelt alsof je elkaar al jaren kent.
Ik merk in mijn gedrag dat ik veel vrijer ben, meer open en vooral erg assertief. Ik leg nu ook veel makkelijker contact dan al die jaren hiervoor. Het begin van deze studie beschouw ik dan ook als een nieuwe start van mijn leven, waarin ik al het slechte van hiervoor voorgoed weg gooi en gewoon eindelijk ga genieten!
Maar dan nu het probleem: doordat ik 3,5 jaar een vrij liefdeloze relatie heb gehad heb ik echt totaal geen idee wat ik moet verwachten. Ik spreek soms leuke meisjes maar hoewel het contact fijn is, lijken ze totaal niet geïnteresseerd te zijn. Meer een babbel voor even zeg maar. Of wanneer het wel supergoed gaat blijkt het vaak dat ze al een vriend hebben.
Ik heb hierom ook besloten om gewoon totaal niet meer aan daten te denken en het maar gewoon zie gebeuren. Ik ga er namelijk van uit dat het wel goede komt, al mis ik natuurlijk wel het wat intiemere contact met meisjes (daten, zoenen, dat soort dingen).
Ik heb 3 jaar niet gekust, niet gezoend, niet iemand op een intieme manier aangeraakt en ook geen seks meer gehad. Ik voel me bijna maagd en groen, en zou echt niet weten hoe het allemaal in elkaar steekt. Vreemd, want voor en in het begin van die relatie was ik juist erg zeker over deze zaken...
Wat vinden jullie, moet ik me toch wel gaan richten op het daten, of is het in jullie ervaring ook zo dat wanneer je er totaal niet aan denkt, het vaak wel op z'n pootjes terecht komt?
Qua persoonlijkheid ben ik erg open, makkelijk, laid back maar totaal geen pushover. Ik initieer vaak het contact, durf oogcontact vast te houden en meisjes die ik totaal niet ken aan te spreken. Ik leef nu onder het mom "wat heb je te verliezen" waardoor ik meer durf. Ik heb het principe van GPF ergens gevonden (Grounded, Purpose, Freedom) wat in het kort neerkomt op je niet laten afschrikken (grounded) door onverwachte wendingen (een meisje dat eerst lief doet en ineens niks meer zegt bijv, of je belachelijk maakt op een sarcastische manier, waar je geen houding aan geeft). het doelgericht zijn en houden (willen daten met leuke meisjes bijvoorbeeld). De meneer in het filmpje gaf als voorbeeld een schip aan dat zijn baan altijd zal behouden ook al drijft er een klein bootje voor hem. dit is een voorbeeld van Grounded en Purpose (route vervolgen en het doel behouden). Freedom geeft niks anders aan dan jezelf totaal verliezen. Sommigen van ons (waaronder de oude ik) hebben een idee van hoe we moeten zijn. Beetje zoals meisjes vroeger dachten dat zij altijd disney prinsessen zouden zijn en jongens rambo's moeten worden. Verdien de vrijheid door zero fucks te geven aan iedereen. Wil je gek doen, doe gek. Wil je schreeuwen, schreeuw. Wanneer iemand totaal vrij is, zullen anderen hiervan genieten (zijn voorbeeld was de kring tijdens een dance-off, waarin de kring los gaat en de danser aanmoedigt als de danser zichzelf verliest en doet wat hij doet). Hopelijk helpt het GPF principe mij om wat meer open te gaan staan voor dates en misschien een nieuwe relatie
[ Bericht 7% gewijzigd door dieenedus op 05-09-2015 00:15:18 ]
Even stoom afblazen.
Godverdomme! Klootzak van een FOK!ker dat je bent! Lelijke, arrogante kontlikker! Ik wou dat iedereen hier weet hoe je in werkelijkheid bent! Hoe jouw reputatie hier voor jou alles is. Maar dat je achter de computer een harteloze asshole bent met jeugdissues! I hate you i hate you i hate you!
Goed, dat lucht op voor nu.
Godverdomme! Klootzak van een FOK!ker dat je bent! Lelijke, arrogante kontlikker! Ik wou dat iedereen hier weet hoe je in werkelijkheid bent! Hoe jouw reputatie hier voor jou alles is. Maar dat je achter de computer een harteloze asshole bent met jeugdissues! I hate you i hate you i hate you!
Goed, dat lucht op voor nu.
Na bovenstaande is het een paar weken rustig geweest, maar draaide wel om elkaar heen. Op een gegeven moment zei ze even geen contact te willen en ondanks dat ik dat natuurlijk erg moeilijk vond heb ik me daar bij neergelegd. Echter 1,5 dag later whatsappte ze me alweer hoe het ging. We hebben het toen rustig aan gedaan, als in geen seks, niet zoenen en geen lieve dingen naar elkaar sturen. Dat ging best goed voor enkele weken, al vonden we het alle twee wel moeilijk.quote:
Ondanks het kloon account wil ik het toch even van me afschrijven.
Sinds zo'n 2 maanden weer contact met een chick die ik zo'n 8 a 9 jaar geleden leuk vond. Omdat ik toen in een relatie zat heb ik hier niks mee gedaan en het contact is na een tijdje toen ook verwaterd.
Echter kwam ik 2 maanden geleden terug van vakantie en kreeg ik ineens een berichtje op whatsapp van dr. Blijkbaar had ze mn nummer nog. Ze zei dat ze een foto langs zag komen op Facebook en zich af vroeg hoe het met me ging. We hebben toen gelijk uren bij zitten praten. Dagen gingen er voor bij met continue heen en weer geapp van ons.
Op een gegeven moment had ik haar ook verteld dat ik haar vroeger wel leuk vond en ze zei dat dit wederzijds was.
Ook vertelde ze dat ze een vriend heeft waar het al een lange tijd niet goed mee gaat. De enige reden dat ze nog bij hem is is omdat ze samen een huis hebben gekocht.
Na 2 weken hadden we wat afgesproken, gewoon als vrienden en dat was ook gezellig. Enkele keren later met afspreken hebben we gezoend en nog wat later zijn we met elkaar naar bed geweest.
Ondanks dat ze zei dat dit niet kan en ze echt niet zo is zijn we nog meerdere malen met elkaar geweest. Afgelopen week was ze vrij en heeft ze 2 nachten bij mij geslapen en hebben ook samen wat leuke dingen gedaan.
Echter merkte ik gister dat er al wat was. Ik vroeg wat er was maar ze was gewoon chagrijnig omdat ze slecht had geslapen zei ze.
Later op de avond kwam het (via Whatsapp) dan toch naar boven dat ze dit niet langer meer wilt en gewoon verder wilt gaan als vrienden en pas weer bij elkaar komen als ze alle shit (met dr huis en vriend) achter de rug heeft.
Ik realiseer me wel dat ze natuurlijk gelijk heeft en dit ook niet zo kan. Van ons beide is het niet netjes. Afgezien daarvan zijn we wel echt op elkaar verliefd en voel ik me, ondanks dat ik wel wist dat dit moment vroeg of laat zou komen zolang ze bij dr vriend woont, behoorlijk kut.
Het zijn dan misschien wel maar 2 maanden, maar we hebben tot nu toe al zo'n leuke tijd gehad dat het veel langer lijkt en ik nog nooit zo verliefd ben geweest als nu. Ik was eindelijk samen met het meisje waar ik toen ik zo'n jaar of 18 was op verliefd was en altijd een zwak voor heb blijven houden. En voor haar was dat net zo.
Nogmaals weet ik dat het niet goed was van ons beide, maar toch heb ik er nog steeds alles voor over om dit voort te zetten..
Nadat we elkaar een paar keer hadden gezien was ze langs gekomen bij vrienden van me waar ik was en uiteindelijk bij mij blijven slapen. Verder niks gebeurd, omdat ik niet wilde dat het weer opnieuw zou gebeuren en ik haar die ruimte wilde geven.
Ik denk een week na dat zijn we toch weer met elkaar gegaan, ze had immers aangegeven dat na die ene avond weer helemaal verliefd op me was.
Ze had inmiddels al de bank gebeld voor een afspraak over het huis (buiten zijn weten om) dus ik dacht dat zit wel goed.
Vorige week deed ze ineens heel kortaf en zei dat er niks was, en ik dacht naja die heeft dr dag niet. Twee dagen later bleek er toch wat te zijn en dat ze dit dus niet meer wilt.
Vrijdag gaf ze aan even geen contact meer te willen voor iig twee weken, omdat we dan met een aantal vrienden ergens heen gaan. Natuurlijk baalde ik daarvan en omdat ik ook wel boos was en geschrokken reageerde ik nogal heftig wat ik niet had moeten doen. Uiteindelijk er mee ingestemd dat ik het wel jammer vind maar het ook wel vanuit haar begrijp en daar bij gelaten.
Later op de middag whatsappte ze me dat ze het ook echt niet leuk vind deze situatie en er graag nog even over wilt praten later die avond. Uiteindelijk is dat gisteren gebeurd. Ze wilt het nu aankijken hoe het gaat, wel met contact maar dan gewoon als vrienden. Ze gaf wel aan een toekomst in ons te zien, maar wel pas als het gebeuren met dr vriend achter de rug is en ze gewoon moet nadenken wat ze wilt.
Ontzettend kut natuurlijk, gezien het eigenlijk wel stukken beter ging weer en ze zelfs een gesprek met de bank heeft aangevraagd. Ik denk dat ik het beste nu maar even kan laten rusten en we het gewoon leuk hebben over twee weken, al ben ik wel erg benieuwd hoe dat dan gaat. Of ze me dan bv weer leuk gaat vinden, of dat ze van de week (net als de vorige keer) in eens stuurt dat ze me mist en wanneer we elkaar weer zien..
Echter gok ik dat het nu wel echt klaar is
Laat gaan, laat gaan. Je hebt helemaal niks aan zo iemand. Zo meid moet je niet willen.quote:
[..]
Na bovenstaande is het een paar weken rustig geweest, maar draaide wel om elkaar heen. Op een gegeven moment zei ze even geen contact te willen en ondanks dat ik dat natuurlijk erg moeilijk vond heb ik me daar bij neergelegd. Echter 1,5 dag later whatsappte ze me alweer hoe het ging. We hebben het toen rustig aan gedaan, als in geen seks, niet zoenen en geen lieve dingen naar elkaar sturen. Dat ging best goed voor enkele weken, al vonden we het alle twee wel moeilijk.
Nadat we elkaar een paar keer hadden gezien was ze langs gekomen bij vrienden van me waar ik was en uiteindelijk bij mij blijven slapen. Verder niks gebeurd, omdat ik niet wilde dat het weer opnieuw zou gebeuren en ik haar die ruimte wilde geven.
Ik denk een week na dat zijn we toch weer met elkaar gegaan, ze had immers aangegeven dat na die ene avond weer helemaal verliefd op me was.
Ze had inmiddels al de bank gebeld voor een afspraak over het huis (buiten zijn weten om) dus ik dacht dat zit wel goed.
Vorige week deed ze ineens heel kortaf en zei dat er niks was, en ik dacht naja die heeft dr dag niet. Twee dagen later bleek er toch wat te zijn en dat ze dit dus niet meer wilt.
Vrijdag gaf ze aan even geen contact meer te willen voor iig twee weken, omdat we dan met een aantal vrienden ergens heen gaan. Natuurlijk baalde ik daarvan en omdat ik ook wel boos was en geschrokken reageerde ik nogal heftig wat ik niet had moeten doen. Uiteindelijk er mee ingestemd dat ik het wel jammer vind maar het ook wel vanuit haar begrijp en daar bij gelaten.
Later op de middag whatsappte ze me dat ze het ook echt niet leuk vind deze situatie en er graag nog even over wilt praten later die avond. Uiteindelijk is dat gisteren gebeurd. Ze wilt het nu aankijken hoe het gaat, wel met contact maar dan gewoon als vrienden. Ze gaf wel aan een toekomst in ons te zien, maar wel pas als het gebeuren met dr vriend achter de rug is en ze gewoon moet nadenken wat ze wilt.
Ontzettend kut natuurlijk, gezien het eigenlijk wel stukken beter ging weer en ze zelfs een gesprek met de bank heeft aangevraagd. Ik denk dat ik het beste nu maar even kan laten rusten en we het gewoon leuk hebben over twee weken, al ben ik wel erg benieuwd hoe dat dan gaat. Of ze me dan bv weer leuk gaat vinden, of dat ze van de week (net als de vorige keer) in eens stuurt dat ze me mist en wanneer we elkaar weer zien..
Echter gok ik dat het nu wel echt klaar is
Tja.. Als dat zo makkelijk ging. Ik heb bij haar wel echt het idee dat we bij elkaar horen. Klinkt natuurlijk cliche, maar bij mn vorige relaties heb ik nooit gevoeld wat ik nu heb gevoeld.quote:Op donderdag 22 oktober 2015 13:27 schreef MegaKonijn het volgende:
[..]
Laat gaan, laat gaan. Je hebt helemaal niks aan zo iemand. Zo meid moet je niet willen.
Ja oke, wat ze doet is niet goed en zal ik niet goed praten, maar ze is op dit moment zo ongelukkig met die gast, terwijl ze tegen mij zei dat ze met mij zo gelukkig is (naja was inmiddels), maar uiteindelijk zit ze nog steeds bij hem
En dat gaat niet veranderen, als ik het zo lees. Hetzelfde liedje weer.quote:
[..]
Tja.. Als dat zo makkelijk ging. Ik heb bij haar wel echt het idee dat we bij elkaar horen. Klinkt natuurlijk cliche, maar bij mn vorige relaties heb ik nooit gevoeld wat ik nu heb gevoeld.
Ja oke, wat ze doet is niet goed en zal ik niet goed praten, maar ze is op dit moment zo ongelukkig met die gast, terwijl ze tegen mij zei dat ze met mij zo gelukkig is (naja was inmiddels), maar uiteindelijk zit ze nog steeds bij hem
OT: hier gaat het eigenlijk best goed
. Ik denk nog maar weinig aan mijn ex en heb het idee dat ik het nu echt kan afsluiten / afsluiten ben. Er zijn ondertussen ook wel leuke dingen om naar uit te kijken (nieuwbouwwoning in april, het inrichten daarvan, leuke dingen doen en afspreken met mensen, doorstuderen, e.d.)Oh en vrijdag heb ik nog een date gehad met iemand en dat was eigenlijk erg leuk en voelde heel goed! Ik was van tevoren nog wel een beetje aan het piekeren over of het niet veel te snel na de relatiebreuk komt maar ik ervaar dat niet zo. Doen rustig aan maar vinden elkaar leuk en hebben allebei kriebels in onze buiken
. Bijzonder hoe het allemaal toch een plekje krijgt en dat het soms dan sneller is dan verwacht.
[ Bericht 0% gewijzigd door Helsinki op 25-10-2015 20:23:48 ]
Het is ook zeker lastig, niemand zegt dat het makkelijk zal gaan en je haar zo vergeten bent. Maar het is wel het beste. De kans dat ze haar relatie verbreekt voor jou, is klein. Doet ze dat wel, is de kans dat ze jou hetzelfde flikt vrij groot. Zoek iemand die wel eerlijk kan zijn, scheelt een hoop.quote:
[..]
Tja.. Als dat zo makkelijk ging. Ik heb bij haar wel echt het idee dat we bij elkaar horen. Klinkt natuurlijk cliche, maar bij mn vorige relaties heb ik nooit gevoeld wat ik nu heb gevoeld.
Ja oke, wat ze doet is niet goed en zal ik niet goed praten, maar ze is op dit moment zo ongelukkig met die gast, terwijl ze tegen mij zei dat ze met mij zo gelukkig is (naja was inmiddels), maar uiteindelijk zit ze nog steeds bij hem
Good for you! Inderdaad mooi en snel het allemaal kan gaan soms. Ik hoop voor je dat het zo goed blijft gaanquote:
[..]
En dat gaat niet veranderen, als ik het zo lees. Hetzelfde liedje weer.
OT: hier gaat het eigenlijk best goed
Oh en vrijdag heb ik nog een date gehad met iemand en dat was eigenlijk erg leuk en voelde heel goed! Ik was van tevoren nog wel een beetje aan het piekeren over of het niet veel te snel na de relatiebreuk komt maar ik ervaar dat niet zo. Doen rustig aan maar vinden elkaar leuk en hebben allebei kriebels in onze buiken
Bijzonder hoe het allemaal toch een plekje krijgt en dat het soms dan sneller is dan verwacht.
bedenk je wel dat ze dit ook bij jou kan doen wanneer het even minder gaat met de relatie. eens een vreemdganger...quote:
Daar heb ik ook zeker over nagedacht en wil dit ook niet goedpraten, maar ik geloof niet dat ze dat zou doen als wij wat hebben. Ondanks dat ze nu een vreselijke kut relatie heeft voelt ze zich hier ook enorm kut over, dat ze dit heeft gedaan.quote:
[..]
bedenk je wel dat ze dit ook bij jou kan doen wanneer het even minder gaat met de relatie. eens een vreemdganger...
Daarnaast weet ik hoe ze normaal gesproken is.
Ik heb het er nog steeds wel moeilijk mee. Als ik aan alles terug denk krijg ik weer de kriebels in mn buik en mis ik dr enorm. Vorige week nog een ontzettend leuke dag gehad in een pretpark waarna ze me nog wel een kus op mn mond gaf. Zo ook afgelopen zaterdag. Nu zegt ze nog weinig, wat ik misschien nog wel het kutste vind.
Ik weet dat het stom is, maar toch hoop ik met haar oud te mogen worden, maar het voor nu misschien het beste even kan laten zijn voor wat het is.
ja dat denkt die vent van dr waarschijnlijk ook....quote:
[..]
Daar heb ik ook zeker over nagedacht en wil dit ook niet goedpraten, maar ik geloof niet dat ze dat zou doen als wij wat hebben.
Wil niet zeggen dat het altijd zo gaat. Elke relatie is weer anders en dus gedragen mensen zich anders en dat is maar goed ook. Al zou ik ver bij deze vrouw vandaan blijven. Voor je het weet ben je *zoveel* tijd verder en is er alsnog niets veranderd.quote:
[..]
bedenk je wel dat ze dit ook bij jou kan doen wanneer het even minder gaat met de relatie. eens een vreemdganger...
Ik zie nu pas dat ik me nooit had afgemeld hier, bij deze
Mijn ex is al heel lang een afgesloten hoofdstuk, voel me dankzij die onbewuste afvalrace fitter dan ooit, zit op salsales, ben weer lekker aan het werk en zekerheid op dat vlak komt langzaam aan in zicht. Oh en ik heb nu ook dat huisje die ik al sinds de zomer op het oog had
Als klap op de voorpijl vind ik iemand leuk Gelukkig alleen 'leuk', dus het betekent nog niks, maar de klik is er sowieso wel, en wellicht gaan we binnenkort nog op date tour. Of het me iets oplevert maakt me eigenlijk niet zoveel uit, het is voor mij gewoon een teken dat alles naar behoren gaat en het zelfvertrouwen weer op peil is
Sterkte voor iedereen die nog in de beginfase zit. Maar wees niet getreurd, jullie zien uiteindelijk licht aan het einde van de tunnel.
Nee, echt.
Mijn ex is al heel lang een afgesloten hoofdstuk, voel me dankzij die onbewuste afvalrace fitter dan ooit, zit op salsales, ben weer lekker aan het werk en zekerheid op dat vlak komt langzaam aan in zicht. Oh en ik heb nu ook dat huisje die ik al sinds de zomer op het oog had
Als klap op de voorpijl vind ik iemand leuk
Gelukkig alleen 'leuk', dus het betekent nog niks, maar de klik is er sowieso wel, en wellicht gaan we binnenkort nog op date tour. Of het me iets oplevert maakt me eigenlijk niet zoveel uit, het is voor mij gewoon een teken dat alles naar behoren gaat en het zelfvertrouwen weer op peil is Sterkte voor iedereen die nog in de beginfase zit. Maar wees niet getreurd, jullie zien uiteindelijk licht aan het einde van de tunnel.
Nee, echt.
diseased rhinoceros pizzle
