"Niet huilen, zo erg was het niet."quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:28 schreef WupWup het volgende:
Nee, de situatie waarin kind valt, gaat huilen van schrik of pijn en dat de volwassene dan zegt: "ach joh, opstaan, niks aan de hand." Geen erkenning voor de situatie of de emotie van het kind.
Verschil van inzicht hier. Ik hoor vaak moeders die dan overbozorgd gaan vragen waar het zeer diet en zo (waarschijnlijk onbewust) gaan benadrukken hoe verschrikkelijk de situatie is. Gevolg: kind gaat nog veel harder huilen. Dáár word ik echt een beetje naar van, want je ziet zo'n kind in de loop der tijd steeds kleinzeriger worden.quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:28 schreef WupWup het volgende:
Nee, de situatie waarin kind valt, gaat huilen van schrik of pijn en dat de volwassene dan zegt: "ach joh, opstaan, niks aan de hand." Geen erkenning voor de situatie of de emotie van het kind.
"Ben je gevallen? Heb je pijn of ben je geschrokken? Meisje, wat vervelend voor je." Verschil van inzicht: het is niet aan mij om te bepalen hoe groot of hoe klein het verdriet van een ander moet zijn.quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:32 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Verschil van inzicht hier. Ik hoor vaak moeders die dan overbozorgd gaan vragen waar het zeer diet en zo (waarschijnlijk onbewust) gaan benadrukken hoe verschrikkelijk de situatie is. Gevolg: kind gaat nog veel harder huilen. Dáár word ik echt een beetje naar van, want je ziet zo'n kind in de loop der tijd steeds kleinzeriger worden.
Geheel wegwuiven is niet goed (ontkennen wat t kind voelt), maar benadrukken is zeker ook niet goed.
Ik ga dus echt nooit vragen of hij pijn heeft. Echt nirt. Hij mag wel op schoot (tenzij hij huilt omdat we geen patat eten of omdat z'n vader de omslagen uit zijn broek heeft gehaald), maar als hij niet begint over pijn, ga ik hem ook niet op die gedachte brengen.quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:44 schreef WupWup het volgende:
[..]
"Ben je gevallen? Heb je pijn of ben je geschrokken? Meisje, wat vervelend voor je." Verschil van inzicht: het is niet aan mij om te bepalen hoe groot of hoe klein het verdriet van een ander moet zijn.
Geen idee! Ik zou zeggen een meisje, maar ik dacht jarenlang dat Wicky de Viking een meisje was en Nijntje een jongen, dus ik ben niet de betrouwbaarste geslachts-inschatter.quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:47 schreef Burdie het volgende:
Even iets heel anders tussendoor, en maar half ontopic, maar Musty he. Is dat nou eigenlijk een jongen of een meisje?
Oh, écht huilen zou ik niet negeren, ook al is het om een zoom in zn broek. Blijkbaar is zoiets in zn hoofd dan heel erg en dan krijgt ie wel een knuffel en uitleg. Ik zou het gesprek overigens wel luchtig houden.quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:55 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Ik ga dus echt nooit vragen of hij pijn heeft. Echt nirt. Hij mag wel op schoot (tenzij hij huilt omdat we geen patat eten of omdat z'n vader de omslagen uit zijn broek heeft gehaald), maar als hij niet begint over pijn, ga ik hem ook niet op die gedachte brengen.
En gezien dat ik hem aan het opvoeden ben, mag ik hem best laten inzien dat je stoten minder erg is dan twee knieen stukvallen. Maar dat hoeft niet met harde hand.
Volgens de website een jongen:quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:47 schreef Burdie het volgende:
Even iets heel anders tussendoor, en maar half ontopic, maar Musty he. Is dat nou eigenlijk een jongen of een meisje?
Jij vindt dat minder erg. Maar misschien doet dat stoten om een of andere reden dit keer meer pijn dan t andere.quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:55 schreef Buurpoes het volgende:
[..]
Ik ga dus echt nooit vragen of hij pijn heeft. Echt nirt. Hij mag wel op schoot (tenzij hij huilt omdat we geen patat eten of omdat z'n vader de omslagen uit zijn broek heeft gehaald), maar als hij niet begint over pijn, ga ik hem ook niet op die gedachte brengen.
En gezien dat ik hem aan het opvoeden ben, mag ik hem best laten inzien dat je stoten minder erg is dan twee knieen stukvallen. Maar dat hoeft niet met harde hand.
Mijn schoonmoeder roept direct, half hysterisch "Over! Niks aan de hand. Over!" Uh, dat kun jij helemaal niet voelen of weten. (En kindlief blijkt naderhand een megabuil te hebben).quote:
Musty is een jongen. In de filmpjes zeggen ze 'hij'. Ik heb zelf jarenlang gedacht dat hij een meisje was...quote:Op donderdag 4 juni 2015 11:47 schreef Burdie het volgende:
Even iets heel anders tussendoor, en maar half ontopic, maar Musty he. Is dat nou eigenlijk een jongen of een meisje?
Mee eens, zowel de schoonmoeder als het troosten.quote:Op donderdag 4 juni 2015 12:13 schreef Twinkly het volgende:
[..]
Mijn schoonmoeder roept direct, half hysterisch "Over! Niks aan de hand. Over!" Uh, dat kun jij helemaal niet voelen of weten. (En kindlief blijkt naderhand een megabuil te hebben).
Ik snap die angst niet dat ze kleinzerig worden als je benoemt/ erkent dat iets pijn doet. Het is fijn voor het kind als het zich begrepen voelt en het leert ook om zich te verwoorden. Er is natuurlijk wel een verschil tussen neutraal benoemen en troosten en koetsjiekoetsjie oh wat ben je vreselijk zielig. Ik denk eigenlijk dat wanneer een kind zich onbegrepen voelt het ook júist zieliger kan gaan doen omdat het eigenlijk roept om erkenning, om gezien te worden.
Dat was idd wat ik bedoelde met simplistische voorbeelden. Misschien ligt het aan mijn kind, maar dat werkt hier echt niet voldoende.quote:Op donderdag 4 juni 2015 10:34 schreef Dot. het volgende:
[..]
How2talk2kids had een gratis e-book online gezet en hoewel ik de theorie erg goed vind en graag zou gaan toepassen vind ik sommige voorbeelden toch wat utopisch.
Er stond een stripje in van een kindje dat hagelslag wilde, maar die was op en het was zo getekend dat als je zou zeggen: "Ik hoor dat je hagelslag wilt" het kind dat vrolijk zou beamen en dat als je dan reageert met "Ik zou willen dat ik hagelslag voor je had" het kind zou zeggen "Nou, dan neem ik maar vlokken".
Op de een of andere manier denk ik toch niet dat dat zo werkt... Ja, erkennen en benoemen van gevoelens vind ik echt erg goed en het is goed om je te realiseren dat je soms uit automatische dingen wegwuift, maar of het zo snel werkt?... Of misschien ben ik gewoon te allergisch voor van die trainings-uitspraken die beginnen met 'Ik hoor'
God ik had ook zulke ouders, moest naar mn kamer terwijl later bleek dat ik mn arm had gebroken En dan nog, sommige kinderen hebben gewoon een lagere pijngrens of meer comfort nodig dan andere kinderen. Je hoeft het niet te voeden, maar je kind serious nemen met zijn/haar pijn lijkt me ook niet verkeerd.quote:Op donderdag 4 juni 2015 12:38 schreef Cwen het volgende:
[..]
Mee eens, zowel de schoonmoeder als het troosten.
Mijn 21-maander kan al prima uitleggen wat er is als ze huilt, maar ik versta er geen snars van. Dus ga ik een heel rijtje vragen af en ze zegt gewoon ja of nee bij wel/geen pijn. Daarmee houden we de communicatie juist helder.
Ik kan me idd nog herinneren dat ik als kind zijnde 'me niet zo moest aanstellen', maar ik was enorm snel overprikkeld en dan waren dingen echt zo erg. Natuurlijk, alleen in m'n hoofd, maar voor mij was het echt.
is dat gratis e-book ergens te vinden?quote:Op donderdag 4 juni 2015 10:34 schreef Dot. het volgende:
[..]
How2talk2kids had een gratis e-book online gezet en hoewel ik de theorie erg goed vind en graag zou gaan toepassen vind ik sommige voorbeelden toch wat utopisch.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |