Vaag vriendschapsverzoek op FB gekregen van iemand die beweert mijn halfzus te zijn. Mijn vader ontkent (niet haar bestaan, wel zijn genetisch materiaal).
Zij houdt vol en tja ik geloof mijn vader wel, maar toch. Hij wenst geen DNA test te doen, ik wil het wel doen (afhankelijk van hoe en wat en kosten enzo) , maar geen idee hoe dat gaat.
Leuke bijkomstigheid, zij heeft een andere nationaliteit en woont in mijn vaders geboorteland. Hoe gaat zoiets? Waar kan ik informatie vinden en (niet onbelangrijk) waar moet ik qua kosten aan denken?
[ Bericht 0% gewijzigd door Spiegelei op 16-05-2015 18:14:16 ]
Verder kan je beter naar een (medisch) specialist gaan voor dergelijke informatie, hier op fok krijg je vaak allemaal van die spookverhalen.
Fok lijkt me daar wel geschikt voor.
Ik ga er natuurlijk ook geen fortuin aan uitgeven. Ik win er niets mee. Ja een wildvreemde die mogelijk toch half familie is. Nou Joe.hoe
Ik kan me voorstellen dat je wilt weten of je vader liegt bijvoorbeeld. Zou ik toch vrij belangrijk vinden voor de band.quote:Op zaterdag 16 mei 2015 14:42 schreef Spiegelei het volgende:
Ja jeeminee. Ik wist echt niet dat je dat gewoon zo kon bestellen. Probleem is wel de afstand en ik ga er niet voor heen en weer (zij ook niet denk ik). Dus ik heb even een vraag gesteld bij zo'n testbureau toestand.
Ik ga er natuurlijk ook geen fortuin aan uitgeven. Ik win er niets mee. Ja een wildvreemde die mogelijk toch half familie is. Nou Joe.hoe
Dit jaquote:
[..]
Ik kan me voorstellen dat je wilt weten of je vader liegt bijvoorbeeld. Zou ik toch vrij belangrijk vinden voor de band.
jezus. Wat een houding. "ach, als t makkelijk te doen valt oké maar anders boeie, al heb ik een halfzus, who cares, laat gaan joh!"Ja dat speelt wel een rol.quote:
[..]
Ik kan me voorstellen dat je wilt weten of je vader liegt bijvoorbeeld. Zou ik toch vrij belangrijk vinden voor de band.
Moeilijk, ook dat zo'n meid jou contacteert is ergens wel vervelend.
? Ik snap je niet?quote:Op zaterdag 16 mei 2015 16:10 schreef JedimindhaX het volgende:
[..]
Dit ja
Ik ken dat mens niet. Moet in ineens warme familiegevoelens hebben?
Ja dus?quote:
[..]
Dit ja
Dat dus.quote:
[..]
? Ik snap je niet?
Ik ken dat mens niet. Moet in ineens warme familiegevoelens hebben?
Ik moet zeggen dat ik het als eerste heb geopperd. Zij is volkomen zeker van haar zaak, maar laten we wel wezen, dat kan ze niet zijn.quote:
Kost toch iets van 250 euro ofzo? Wel veel geld maar dan weet je het wel.
Moeilijk, ook dat zo'n meid jou contacteert is ergens wel vervelend.
Ik heb begrepen dat die moeder van haar er nogal wat kerels op nahield en mijn vader op het moment van conceptie niet in de buurt was (militaire dienst). Natuurlijk kan ook ik dat niet zeker weten, ook voor mij is het 'hear say'. Maar die moeder zal neem ik aan niet tegen haar dochter hebben gezegd dat ze er veel scharrels op nahield. Althans dat lijkt me niet iets om trots op te zijn.
Dus dan denk ik, hup een test dan weten we het zeker. Zou er toch verwantschap zijn dan is het mogelijk dat mijn vader haar dan wel wil spreken. Zij heeft hoe dan ook wel recht om te weten of hij haar vader is en er lijken redenen te zijn om aan te nemen dat dit een mogelijkheid is.
Ik wacht wel even af wat mijn familie aldaar erover te zeggen heeft.
Ik snap deze zin niet. Ligt dat aan mij?quote:
heb ik ook gehad paar jaar terug. bleek dat mijn vader geneukt had met de babysitter van mijn andere 2 halfzusjes.
Zijn vader heeft hem bij 1 vrouw gemaakt, en ook halfzusjes bij een andere vrouw, en omdat hij de oppas van die halfzusjes ook heeft bevrucht heeft hij nog meer halfzusjes/broertjes.quote:
[..]
Ik snap deze zin niet. Ligt dat aan mij?
Ja oke, zo las ik het ook. Dat is toch heel erg soapmateriaal.quote:
[..]
Zijn vader heeft hem bij 1 vrouw gemaakt, en ook halfzusjes bij een andere vrouw, en omdat hij de oppas van die halfzusjes ook heeft bevrucht heeft hij nog meer halfzusjes/broertjes.
(scheelt je ook weer een erfenis delen...)
Ach zoveel mensen op aard, dat het mij vrijwel onmogelijk lijkt om nog een soap te bedenken die niet al gebeurd is.quote:
[..]
Ja oke, zo las ik het ook. Dat is toch heel erg soapmateriaal.
Dat is ook weer zo. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit wel spannend vind ook. Zij is heel emotioneel lees ik in haar reacties. Maar goed de boodschap is tot nu toe dan ook dat hij geen contact wil met haar. Voor mij ligt dit natuurlijk anders en ik kan mij eigenlijk niet voorstellen hoe zij zich voelt.quote:
[..]
Ach zoveel mensen op aard, dat het mij vrijwel onmogelijk lijkt om nog een soap te bedenken die niet al gebeurd is.
Vast wel, maar verlof en ander geneuzel. Verplaats je in haar positie. Ik wil zekerheid.quote:
Is die militaire dienst niet ergens terug te vinden op papier? Is goedkoper dan een dna test.
Overigens waren mijn vader en haar moeder destijds wel met elkaar getrouwd. Ze is IN een huwelijk geboren, maar schijnbaar is vaderschap altijd betwist (daarom ging hij weg bij die vrouw). Zij staat ook niet als dochter te boek in het GBA (ze is van na 1965), maar ik weet niet hoe dat destijds met buitenlanders ging. Het huwelijk staat hier in Nederland wel gewoon geregistreerd.
Maar wist je dan niet van het eerdere huwelijk van je pa?quote:
[..]
Vast wel, maar verlof en ander geneuzel. Verplaats je in haar positie. Ik wil zekerheid.
Overigens waren mijn vader en haar moeder destijds wel met elkaar getrouwd. Ze is IN een huwelijk geboren, maar schijnbaar is vaderschap altijd betwist (daarom ging hij weg bij die vrouw). Zij staat ook niet als dochter te boek in het GBA (ze is van na 1965), maar ik weet niet hoe dat destijds met buitenlanders ging. Het huwelijk staat hier in Nederland wel gewoon geregistreerd.
Meestal gaan dat soort roddels heel hard.
Jawel, hij heeft het niet verzwegen ofzo.quote:
[..]
Maar wist je dan niet van het eerdere huwelijk van je pa?
Meestal gaan dat soort roddels heel hard.
Kort gezegd: Jong getrouwd, hij veel weg zij veel bezoek over de vloer. Hij komt thuis blijkt zij zwanger wat kennelijk niet van hem zou kunnen zijn. Hij weg.
Het formele huwelijk heeft daarna nog wel enkele jaren bestaan, ik vermoed door onwetendheid en sowieso omdat hij uit het land was vertrokken naar Nederland dus.
Uiteindelijk formeel gescheiden, geen gedoe of aanspraak over het kind of alimentatie ofzo. Hij zegt het vaderschap altijd te hebben ontkent en dat is schijnbaar nooit bestreden.
Een naam wist ik niet van het kind, ook niet dat zij zijn achternaam draagt ( wat natuurlijk wel logisch is, maar nooit bij stil gestaan). Ik wist dat het een meisje/vrouw is en dat was het.
Het is nimmer een issue geweest voor mij, maar nu blijkbaar wel.
Dna test is dus niet nodig maar ik begrijp dat je wel even vreemd opkijkt. Dat deed ik ook.
Lekker boeiend. Hij heeft niets bijzonders en dan nog.... Alsof je het daarom wel of niet zou moeten uitzoeken.quote:
Ik zou maar uitkijken dat je haar geen bewijs levert dat je later een deel van de erfenis kan kosten!
Hij is enkele jaren geleden gescheiden van mijn moeder en inmiddels hertrouwd.
De gemeenschap tussen mijn ouders is dus al verdeeld. De rest boeit mij niet.
Bizar!quote:
Ik heb ook halfzus die opeens opdook via Facebook. Mijn vader geeft het toe, maar ontkennen is dan ook lastig want ze lijkt sprekend op hem.
Dna test is dus niet nodig maar ik begrijp dat je wel even vreemd opkijkt. Dat deed ik ook.
Ik lijk uiterlijk niet heel erg op m'n vader. Ik lijk veel meer op m'n moeder en schijnbaar op m'n oma van m'n vaders kant.
Zij lijkt niet op m'n vader en ik zie niet direct overeenkomsten tussen haar en mijn neven bijvoorbeeld. Maar ja, dat zegt ook weinig.
Ook goed voor de sfeer en banden in de familie
Ja, beetje vreemd zo ja. Juist daarom wil ik wel duidelijkheid. Anders blijft het toch een welles-nietes verhaal.quote:
Hmmm. Lastige situatie, zowel als ze wel een zuster blijkt te zijn als niet. Bij wel heb je ineens familie erbij waar je misschien niet op zit te wachten en bij niet ineens een raar meisje... Hoe sluit je zoiets af?
Ook goed voor de sfeer en banden in de familie
Hoe dan ook is ze een wildvreemde. Ze heeft ook een groot deel van mijn vrienden vriendschapsverzoeken lopen sturen.
ja daar ben ik dus niet van gediend, maar waarom ze dat heeft gedaan, daar geeft ze geen antwoord op.Ik heb haar vooralsnog dan ook niet toegevoegd.
Zoals ik er nu in sta is het gewoon exit wanneer er geen connectie blijkt te zijn. Dan wens ik haar veel sterkte en succes en doei.
Is er wel een connectie dan ga ik eens een hartig woordje met mijn vader spreken. En ja met haar, dat zien we dan wel. Ik kan me niet echt voorstellen dat ik heel erg benieuwd ben naar haar, maar ik denk zij wel naar mij. Nou ach we shall see. En wie weet, zie ik het straks helemaal anders hoor.
Ik heb een korte reactie van mijn familie, dat ze een mail zullen schrijven (ik had geappt).
NeXT things is de taal.... Ik spreek de taal van dat land nauwelijks, communicatie gaat grotendeels in zeer korte zinnen, gebaren en met 1 van mijn neven ook in gebrekkig Engels. Heerlijk dit. Ik kan de taal wel wat lezen, maar bij complexere zinnen raak ik de draad kwijt.
Nu ken ik wel iemand die de taal wel goed spreekt, ik heb dan ook gevraagd of de mail gewoon in de eigen taal te schrijven. Dat komt de nuace wel ten goede lijkt me.
Maar heb je al wat aanvullend onderzoek verricht? Was je vader ten tijde van de verwekking van haar in zijn geboorteland? Is de moeder van haar een bekende van je vader? Hoe weet dat meisje dat jouw vader ook haar vader is, welke redenen heeft ze om dat aan te nemen? Kan ze brieven of foto's laten zien? Is haar verhaal aannemelijk of een beetje onwaarschijnlijk?quote:
[..]
Bizar!
Ik lijk uiterlijk niet heel erg op m'n vader. Ik lijk veel meer op m'n moeder en schijnbaar op m'n oma van m'n vaders kant.
Zij lijkt niet op m'n vader en ik zie niet direct overeenkomsten tussen haar en mijn neven bijvoorbeeld. Maar ja, dat zegt ook weinig.
Ik snap dat de taal een probleem is. Dat speelde bij mij niet want mijn halfzus woont in Suriname en spreekt Nederlands.
Ze heeft onderzoek gedaan in de gemeentearchieven ofzo. Althans ze weet wel de namen van mijn oom en neven, mijn oma etc. Ze zegt mijn oom ook wel eens te zien. Ze woont ook in dezelfde plaats (overigens wel een grote stad).quote:
Ik had de familie er nog helemaal niet bij betrokken. Gedoe om misschien helemaal niks.
Ik wil weten wat daarvan waar is van mijn familie. Ik kan dat niet controleren hier. Haar definitie van 'wel eens zien' kan een andere zijn dan ik eraan geef natuurlijk.
Natuurlijk misschien is het gedoe om niets. Maar weet je ook dan wil ik weten hoe en wat. Zou ze 'out of the blue' zonder verdere aanknopingspunten dan zou ik zeggen, 'donder op joh'.
Maar mijn vader is getrouwd geweest daar en er is in dat huwelijk een kind geboren. Dat zijn feiten die nooit verzwegen zijn ofzo. Dus ja, ik kan de omstandigheden van toen niet inschatten of met 100% zekerheid iets uitsluiten. Kan m'n vader wel zeggen dat het 100% zeker niet zijn kind is, ik weet het niet, hij heeft wel meer dingen in het recentere verleden gedaan waarvan ik ook denk 'dat is weglopen van je problemen'.
Als het gedoe om niets blijtk te zijn dan weten we dat ook weet. Leuke anecdote voor een verjaardagspartijtje en dan zeg ik dikke doei tegen haar.
Aanvullend onderzoek in 1 dag is wat lastig voor mij. Ik heb de boot afgehouden en alleen maar gevraagd wie zij denk dt haar vader is, en of hij broers of zussen had etc. Even kijken wat ze wel of niet weet.quote:
[..]
Maar heb je al wat aanvullend onderzoek verricht? Was je vader ten tijde van de verwekking van haar in zijn geboorteland? Is de moeder van haar een bekende van je vader? Hoe weet dat meisje dat jouw vader ook haar vader is, welke redenen heeft ze om dat aan te nemen? Kan ze brieven of foto's laten zien? Is haar verhaal aannemelijk of een beetje onwaarschijnlijk?
Ik snap dat de taal een probleem is. Dat speelde bij mij niet want mijn halfzus woont in Suriname en spreekt Nederlands.
Nadat zij met namen ging strooien en fotos stuurde van de scheidingspapieren dacht ik 'oke, als dit een scam is dan is het wel goed ik elkaar gezet en met welk doel? '. Toen heb ik mijn vader gebeld en wat dingen gevraagd, maar daaruit kwam niets dat ik niet al wist. Hij geeft ook aan geen contact te willen en haar volkomen te negeren. Wat ik wil doen moet ik weten zegt hij.
Voor zover ik weet was hij wel in hetzelfde land, maar hij was gestationeerd aan de andere kant van dat land omdat hij bij de para's zat (daar was maar één basis van).
Ja de moeder is een bekende, het was toen zijn echtgenote.
Haar redenen zijn het huwelijk ansich en dat haar moeder het haar zo heeft verteld
Ze heeft de scheidingspapieren en zegt een foto te hebben van mijn vader en haar moeder. Die heb ik niet gezien, maar daarvan heb ik ook gezegd 'ja nogal logisch, ze zijn getrouwd geweest, duh' Mijn vader zegt zijn toenmalige vrouw te hebben verlaten toen zijn zwanger bleek wat volgens hem overduidelijk niet van hem kon zijn.
Mijn vader wist wel van een dochter. Ik kan mij dat ook herinneren, maar hoe ik dat weet? Geen idee, soort van altijd geweten. Er is dus ook nooit geheimzinnig over gedaan.
Waarschijnlijk/onwaarschijnlijk? Tja, als ik probeer het zo objectief mogelijk te benaderen dan zou ik zeggen:
Wanneer een moeder zegt dat X de vader is, en X zegt niet de vader te zijn. Zonder verdere info behalve dat er wel degelijk een relatie tussen de moeder en X was. Wie geloof jij dan?
Ik zou zeggen: ik neig naar de moeder. Zij zal het wel weten toch? X zal veel minder zeker van z'n zaak zijn tenzij er al een jaar lang geen seks op welke manier dan ook (ik denk Boris Becker!
) is geweest ofzo.Maar dan ga ik wel uit van alle eerlijkheid van de moeder.
Stel nou dat die moeder daadwerkelijk een slet was destijds. Gaat ze dan tegen haar dochter zeggen: '... je vader ... euhm ja dat kan A, B, C of D zijn of die krantenjongen, maar nee niet X daar was ik alleen maar mee getrouwd....'
Tja.
Dus voor nu wacht ik het bericht van mijn famiie even af. En dan zien we wel verder.
Doet dat er toe?quote:
Ik denk dat je het allemaal te serieus neemt en denk dat je er niet zo'n big deal van moet make als je vader er niet zo mee bezig is. Misschien wil ze ergens iets uithalen ofzo. Dat ze al jouw vrienden enzo toevoegt is ook al erg vreemd.
Voor dit verhaal/topic maakt het me geen donder uit of men weet wie ik ben. Het is geen big deal voor mij, maar ik wil wel duidelijkheid.quote:
Denk je dat je herkenbaar gaat zijn?
Ik denk dat je het allemaal te serieus neemt en denk dat je er niet zo'n big deal van moet make als je vader er niet zo mee bezig is. Misschien wil ze ergens iets uithalen ofzo. Dat ze al jouw vrienden enzo toevoegt is ook al erg vreemd.
Ik heb al redelijk wat info door de loop van de jaren hier op Fok! neergeplempt. No biggie maar je hebt altijd van die autisten die je pohi gaan nalopen.
En dan lijkt mij dat 1 + 1 op zich wel 2 is. Dus meer voor dingen die ik ergens anders hier wel eens heb gedeeld hoeft het nu niet zo in tot in de details. Het leek mij ook niet relevant, vandaar ook mijn vraag (misschien is het namelijk wél relevant om een reden die ik niet ken ofzo).
En misschien ben ik parra of denk ik dat ik té interesant ben voor anderen, maar goed that's just me, zullen we maar zeggen.
Als ze er wat uit wil halen dan gaat het haar erg tegenvallen. Het uitnodigen van mijn vrienden vind ik niet tof nee. Maar gezien haar schrijfstijl is ze nogal over de rooie, dus ik geef haar het voordeel van de twijfel.
Wat zou jij in haar situatie doen? Het hele verhaal heeft ook effect op haar leven gehad, vermendelijke vader niet betrokken bij de opvoeding, moeder die misschien niet de hele waarheid vertelt, binnen de familie met een schuin oog aankeken, omdat ze op iemand wel of niet lijkt..
Aan de ander kant kan ze natuurlijk ook uit een land komen waarbij het economisch heel aantrekkelijk is om familie in Nederland te hebben.
Als de kosten te overzien zijn, zou ik denk ik er wel aan meewerken. Misschien zijn er ook weer nieuwe afleveringen van dat Caroline Tensen programma ("DNA onbekend"), of deed dat nu iemand anders (juist, ja: Nance "Familie gezocht") ..maar ja, dat moet je ook willen om eventueel op TV te komen, maar daar gaat de DNA test altijd heel makkelijk via zo'n bedrijfje.
[ Bericht 1% gewijzigd door Zana op 17-05-2015 13:32:55 ]
Tja, dan zou ik eens bij mijn vader gaan vragen hoe hij zo zeker weet dat zijn toenmalige vrouw niet zwanger van hem geraakt kan zijn. Hij is niet onvruchtbaar want jij bent er ook. Dan zou het zoals jij zegt alleen kunnen als ze op geen enkele manier seks hebben gehad.quote:
[..]
Ze heeft onderzoek gedaan in de gemeentearchieven ofzo. Althans ze weet wel de namen van mijn oom en neven, mijn oma etc. Ze zegt mijn oom ook wel eens te zien. Ze woont ook in dezelfde plaats (overigens wel een grote stad).
Ik wil weten wat daarvan waar is van mijn familie. Ik kan dat niet controleren hier. Haar definitie van 'wel eens zien' kan een andere zijn dan ik eraan geef natuurlijk.
Natuurlijk misschien is het gedoe om niets. Maar weet je ook dan wil ik weten hoe en wat. Zou ze 'out of the blue' zonder verdere aanknopingspunten dan zou ik zeggen, 'donder op joh'.
Maar mijn vader is getrouwd geweest daar en er is in dat huwelijk een kind geboren. Dat zijn feiten die nooit verzwegen zijn ofzo. Dus ja, ik kan de omstandigheden van toen niet inschatten of met 100% zekerheid iets uitsluiten. Kan m'n vader wel zeggen dat het 100% zeker niet zijn kind is, ik weet het niet, hij heeft wel meer dingen in het recentere verleden gedaan waarvan ik ook denk 'dat is weglopen van je problemen'.
Als het gedoe om niets blijtk te zijn dan weten we dat ook weet. Leuke anecdote voor een verjaardagspartijtje en dan zeg ik dikke doei tegen haar.
[..]
Aanvullend onderzoek in 1 dag is wat lastig voor mij. Ik heb de boot afgehouden en alleen maar gevraagd wie zij denk dt haar vader is, en of hij broers of zussen had etc. Even kijken wat ze wel of niet weet.
Nadat zij met namen ging strooien en fotos stuurde van de scheidingspapieren dacht ik 'oke, als dit een scam is dan is het wel goed ik elkaar gezet en met welk doel? '. Toen heb ik mijn vader gebeld en wat dingen gevraagd, maar daaruit kwam niets dat ik niet al wist. Hij geeft ook aan geen contact te willen en haar volkomen te negeren. Wat ik wil doen moet ik weten zegt hij.
Voor zover ik weet was hij wel in hetzelfde land, maar hij was gestationeerd aan de andere kant van dat land omdat hij bij de para's zat (daar was maar één basis van).
Ja de moeder is een bekende, het was toen zijn echtgenote.
Haar redenen zijn het huwelijk ansich en dat haar moeder het haar zo heeft verteld
Ze heeft de scheidingspapieren en zegt een foto te hebben van mijn vader en haar moeder. Die heb ik niet gezien, maar daarvan heb ik ook gezegd 'ja nogal logisch, ze zijn getrouwd geweest, duh' Mijn vader zegt zijn toenmalige vrouw te hebben verlaten toen zijn zwanger bleek wat volgens hem overduidelijk niet van hem kon zijn.
Mijn vader wist wel van een dochter. Ik kan mij dat ook herinneren, maar hoe ik dat weet? Geen idee, soort van altijd geweten. Er is dus ook nooit geheimzinnig over gedaan.
Waarschijnlijk/onwaarschijnlijk? Tja, als ik probeer het zo objectief mogelijk te benaderen dan zou ik zeggen:
Wanneer een moeder zegt dat X de vader is, en X zegt niet de vader te zijn. Zonder verdere info behalve dat er wel degelijk een relatie tussen de moeder en X was. Wie geloof jij dan?
Ik zou zeggen: ik neig naar de moeder. Zij zal het wel weten toch? X zal veel minder zeker van z'n zaak zijn tenzij er al een jaar lang geen seks op welke manier dan ook (ik denk Boris Becker!
Maar dan ga ik wel uit van alle eerlijkheid van de moeder.
Stel nou dat die moeder daadwerkelijk een slet was destijds. Gaat ze dan tegen haar dochter zeggen: '... je vader ... euhm ja dat kan A, B, C of D zijn of die krantenjongen, maar nee niet X daar was ik alleen maar mee getrouwd....'
Tja.
Dus voor nu wacht ik het bericht van mijn famiie even af. En dan zien we wel verder.
Wat nu als jij tegen je vader zegt dat je met haar overeen bent gekomen een dna onderzoek te doen en dat als hij dus de vader is dat dat dan onherroepelijk aan het licht zal komen. Met andere woorden: dan is het nu voor hem tijd de waarheid te vertellen voordat de waarheid hem inhaalt. Heb je het gevoel dat hij niet eerlijk is?
http://www.verilabs.nl/onderzoek-bestellen
Dat is een klein bedrag voor absolute zekerheid.
Volgens mij kan je als man nooit 100% zeker zijn, behalve als je er echt niet was in die periode.quote:
[..]
Wat nu als jij tegen je vader zegt dat je met haar overeen bent gekomen een dna onderzoek te doen en dat als hij dus de vader is dat dat dan onherroepelijk aan het licht zal komen. Met andere woorden: dan is het nu voor hem tijd de waarheid te vertellen voordat de waarheid hem inhaalt. Heb je het gevoel dat hij niet eerlijk is?
Vandaar mijn vraag hoe haar vader daar wel zeker van zegt te zijn. Hoe weet hij dat zo zeker?quote:
[..]
Volgens mij kan je als man nooit 100% zeker zijn, behalve als je er echt niet was in die periode.
Ik heb altijd het grootste ontzag voor mijn vader gehad. We waren heel erg close.
Tot de echtscheiding van mijn ouders nu 4 jaar geleden. De relatie is een poos totaal afwezig geweest en is nu bekoeld. Ik wil niet uitwijden daarover. Maar laat ik zeggen dat hij wel schuld heeft aan de scheiding en dat zijn gedrag nog het beste is te omschrijven als nalatig/weglopen van verantwoordelijkheden.
Dus in dat opzicht heb ik eerlijk gezegd wel een reden om zijn verhaal in twijfel te trekken ja.
Aan tv programma's ga ik niet meewerken. Sorry ik ga niet een wildvreemde huilend van blijdschap in mijn armen sluiten, noch ga ik een schoudervzijn voor zulk gedrag van haar kant.
@kapitein S: ik heb hem ook gebeld na wat heen en weer berichtjes van haar en mij. Ik heb direct gezegd dat ik dor haar ben benaderd met dat verhaal en of hij kan aangeven of er een kans is dat ik inderdaad een halfzus heb.
Hij ontkent in alle toonaarden. Zegt dat hij onmogelijk de vader kan zijn (sorry ik heb geen data gevraagd) en dat zij het sowieso met veel mannen aanhield dat zijn broer daar ook getuige van is geëest en dat ook die had gezegd dat het beste is om maar niets met haar van doen te hebben. Zij zou min of meer een bordeel drijven ofzo (zijn woorden).
Dat eea in de echtscheiding ook vrij vlot verliep omdat zij al bezig was met een andere man en hij het vaderschap altijd heeft ontkent wat zij dan kennelijk niet heeft tegengesproken. Sorry ik heb geen idee van de daadwerkelijk gevolgde procedure en wat er daadwerkelijk is gezegd. Dit zijn zijn woorden.
Hij wil geen contact, ik moet zelf weten wat ik doe.
Over DNA heb ik het met hem niet gehad.
Vanavond zal ik mail krijgen van mijn familieleden aldaar. Kennelijk kon het niet af in een appje, zo van 'dat mens is gek, zij is niets van ons' dus ik verwacht wel een verhaal.
Via een oude vriend van mijn vader van destijds ook al vernomen dat hij inderdaad 30+ jaar geleden al aangaf geen interesse te hebben in de moeder en het kind, maar nimmer schijnt hij toen te hebben ontkent ook daadwerkelijk de biologische vader te zijn.
The story continues......
Juist als je een fijne jeugd hebt gehad kun je je toch voorstellen dat iemand graag wil weten wie haar vader nou is? Ik vind het eerlijk gezegd vreemd dat je je daar niet in kan verplaatsen. Het is toch super logisch dat iemand benieuwd is..quote:
@Zana: ik kan mij niet verplaatsen in haar. Ik bedoel dat niet gemeen of lullig, ik bedoel dat ik een fijne jeugd heb gehad met 2 ouders die er altijd voor mij waren. In programma's zie ik wel dat afkomst kennelijk erg belangrijk is. Nogmaals ik kan me er niets bij voorstellen, maar ontkennen dat zulke gevoelens kunnen bestaan doe ik niet. Ik vind ook dat zij zekerheid moet hebben.
Ik heb altijd het grootste ontzag voor mijn vader gehad. We waren heel erg close.
Tot de echtscheiding van mijn ouders nu 4 jaar geleden. De relatie is een poos totaal afwezig geweest en is nu bekoeld. Ik wil niet uitwijden daarover. Maar laat ik zeggen dat hij wel schuld heeft aan de scheiding en dat zijn gedrag nog het beste is te omschrijven als nalatig/weglopen van verantwoordelijkheden.
Dus in dat opzicht heb ik eerlijk gezegd wel een reden om zijn verhaal in twijfel te trekken ja.
Aan tv programma's ga ik niet meewerken. Sorry ik ga niet een wildvreemde huilend van blijdschap in mijn armen sluiten, noch ga ik een schoudervzijn voor zulk gedrag van haar kant.
@kapitein S: ik heb hem ook gebeld na wat heen en weer berichtjes van haar en mij. Ik heb direct gezegd dat ik dor haar ben benaderd met dat verhaal en of hij kan aangeven of er een kans is dat ik inderdaad een halfzus heb.
Hij ontkent in alle toonaarden. Zegt dat hij onmogelijk de vader kan zijn (sorry ik heb geen data gevraagd) en dat zij het sowieso met veel mannen aanhield dat zijn broer daar ook getuige van is geëest en dat ook die had gezegd dat het beste is om maar niets met haar van doen te hebben. Zij zou min of meer een bordeel drijven ofzo (zijn woorden).
Dat eea in de echtscheiding ook vrij vlot verliep omdat zij al bezig was met een andere man en hij het vaderschap altijd heeft ontkent wat zij dan kennelijk niet heeft tegengesproken. Sorry ik heb geen idee van de daadwerkelijk gevolgde procedure en wat er daadwerkelijk is gezegd. Dit zijn zijn woorden.
Hij wil geen contact, ik moet zelf weten wat ik doe.
Over DNA heb ik het met hem niet gehad.
Vanavond zal ik mail krijgen van mijn familieleden aldaar. Kennelijk kon het niet af in een appje, zo van 'dat mens is gek, zij is niets van ons' dus ik verwacht wel een verhaal.
Via een oude vriend van mijn vader van destijds ook al vernomen dat hij inderdaad 30+ jaar geleden al aangaf geen interesse te hebben in de moeder en het kind, maar nimmer schijnt hij toen te hebben ontkent ook daadwerkelijk de biologische vader te zijn.
The story continues......
In mijn optiek kan ik niet een vergelijking maken tussen wat ik WEL had en zij mogelijk NIET (geen idee of zij wel een vader/opvoeder heeft gehad verder).
Ik vind het wonderlijk dat andere mensen dat wel kunnen wanneer ze het gemis zelf niet kennen of niet echt kunnen linken aan een soortgelijke persoonlijke situatie.
Ook dàt bedoel ik niet vervelend. Ik besef me dat het zo gelezen kan worden. Ik lijk een beetje een koele gevoelloze bitch. Dat gevoelloos en bitch klopt niet echt, koel misschien wel en ook wel wat egocentrisch. Misschien daarom dat ik er niet echt ECHT gevoel bij kan opwekken of ophalen uit een geheugen ofzo.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik geen sympathie heb voor haar schijnbare (ik houd een slag om de arm daarover) zoektocht en haar vragen etc.
Voor zover dat kan, begrijp ik uit de de info die tot mijn beschikking staat dat dit heel belangrijk voor iemand kan zijn en daar wil ik ook best ter wille zijn nu ze ook een plausibel verhaal heeft, maar dat is het. Is er een connectie dan zien we van daaruit wel verder wat haar betreft. Ik wil geen geforceerde dingen, maar ik sta wel open voor verder contact. Zonder connectie overigens niet. Dan is het klaar voor mij en kan ik het vervelend vinden voor haar.
Wel ga ik dan een zeer hartig woordje met mijn vader spreken.
Ik haal deze nog even aan.quote:
Ik heb ook halfzus die opeens opdook via Facebook. Mijn vader geeft het toe, maar ontkennen is dan ook lastig want ze lijkt sprekend op hem.
Dna test is dus niet nodig maar ik begrijp dat je wel even vreemd opkijkt. Dat deed ik ook.
Hoe was jouw relatie met je vader voor dit bericht en hoe is deze nu?
Wist je ervan of was het echt een complete verrassing?
maar lets face it je ziet haar nu al niet als familie en dat gaat eigenlijk ook niet veranderen als ze slaagt voor die test want je kent haar niet, jullie delen niet dezelfde moeder en ze woont in een ander land.
dat contact gaat toch terug verwateren. of zie je jezelf elke kerst een kaartje en een cadeautje sturen?
jij bent niet opgegroeid zonder vader, maar ik kan je vertellen dat het toch wel een stuk gemis is eigenlijk (tot ik hem echt leerde kennen) en wel een beetje jaloezie omdat je vader opeens een nieuw gezin start en opeens besta jij nietmeer. die andere halfzus groeide ook op zonder vader dus we hadden wel wat gemeen enige verschil is dat ze haar biologische vader nooit echt heeft gekend dus nooit echt heeft kunnen missen, maar ik snapte wel dat de meeste mensen wel eens de andere kant van het verhaal willen horen.
Als ze IN het huwelijk met je vader is geboren, zou je vader IN NEDERLAND, voor de Nederlandse wet, de vader zijn. Je zou kunnen uitzoeken hoe dat in het vaderland van je vader zit.quote:
[..]
Vast wel, maar verlof en ander geneuzel. Verplaats je in haar positie. Ik wil zekerheid.
Overigens waren mijn vader en haar moeder destijds wel met elkaar getrouwd. Ze is IN een huwelijk geboren, maar schijnbaar is vaderschap altijd betwist (daarom ging hij weg bij die vrouw). Zij staat ook niet als dochter te boek in het GBA (ze is van na 1965), maar ik weet niet hoe dat destijds met buitenlanders ging. Het huwelijk staat hier in Nederland wel gewoon geregistreerd.
Mocht je echt een DNA test willen doen, weet dan wel dat er in Nederland erfrechtelijke gevolgen zijn. Zij kan bij overlijden van je vader een mede erfgenaam worden als een en ander ook officieel wordt. Geen idee of er dus een groot financieel belang is, maar dat is wel iets om rekening mee te houden.
Ik moet even terugdenken aan biologie in de 3e klas ofzo en een simpel testje waar je je bloedgroep testte. Toen vroeg ik me ook af: hoeveel kinderen denken net even verder en realiseren zich opeens dat ze helemaal niet een kind van beide ouders kunnen zijn?
Ik weet alleen niet meer precies hoe dat werkte, maar het was echt heel simpel. Als je de bloedgroep van de ouders wist, kon je in principe ook weten wat de bloedgroep van jou zou moeten zijn. Als dat niet klopt... En de bloedgroep is heel makkelijk te vragen aan je ouders en van jezelf weet je m waarschijnlijk ook wel.
Nee klopt ik denk niet dat ik een enorm band met haar zal opbouwen mocht zij inderdaad familie zijn. En ik ga ook niet op verzoek van elke weirdo een DNA test doen, maar hier zit op zich een verhaal achter dat plausibel is. En hoe dan ook vind ik wel dat zij uitsluitsel mag hebben over wie haar vader is. Wat hij dar vervolgens mee doet dat is aan hem.quote:
snap wel dat je verbaasd bent dat je opeens een 'zusje' hebt
maar lets face it je ziet haar nu al niet als familie en dat gaat eigenlijk ook niet veranderen als ze slaagt voor die test want je kent haar niet, jullie delen niet dezelfde moeder en ze woont in een ander land.
dat contact gaat toch terug verwateren. of zie je jezelf elke kerst een kaartje en een cadeautje sturen?
jij bent niet opgegroeid zonder vader, maar ik kan je vertellen dat het toch wel een stuk gemis is eigenlijk (tot ik hem echt leerde kennen) en wel een beetje jaloezie omdat je vader opeens een nieuw gezin start en opeens besta jij nietmeer. die andere halfzus groeide ook op zonder vader dus we hadden wel wat gemeen enige verschil is dat ze haar biologische vader nooit echt heeft gekend dus nooit echt heeft kunnen missen, maar ik snapte wel dat de meeste mensen wel eens de andere kant van het verhaal willen horen.
Hoe afschuwelijk die moeder ook was, zij (het kind) heeft er niet om gevraagd geboren te worden, het minste is dat zij mag weten wie haar biologische vader is.
Ik weet eigenlijk niets van haar, ook niet van haar jeugd. (Was er bijvoorbeeld wel een vader/opvoeder). Maar goed dat doet er niet toe. Ik wil inderdaad het hele verhaal zo goed als mogelijk kennen.
@uitgebloed: (erfgenaam) ja dat weet ik, nogmaals lekker boeiend. Ik had er meer problemen mee gehad als mijn ouders nog bij elkaar waren, want dan zou een deel van hun gezamenlijke nalatenschap bij het overlijden van mijn vader na mijn moeder ook naar haar gaan.
Nu is mijn vader met een andere vrouw. En er is weinig na te laten wat dat aangaat. Dus ach, het zal wel.
Bovendien zou ik met de kennis van nu, maar stel ik doe geen test en hij komt te overlijden. En er wordt een verklaring van erfrecht opgesteld..... Ja sorry, maar dan ga ik niet verzwijgen dat er mogelijk toch nog een kind is.
Ik en mijn vader hebben dezelfde bloedgroep, mijn moeder weet ik eigenlijk niet en die van haar ook niet (was niet mijn eerste vraag eerlijk gezegd
). Geen idee hoe dat zit trouwens. Wij deden zoiets op school met kleur van de ogen. Blauw is recessief, bruin is dominant. Daar schiet je alleen wat mee op als beide ouders blauwe ogen hebben en het kind bruine, want dan klopt er iets niet.Wat gezegd wordt is dat die bewuste persoon haar al 35 jaar niet heeft gezien (hij spreekt echt alleen voor zichzelf, niet voor een ander familielid, daar zegt hij niets over) en haar dus ook niet zal herkennen. Dat zij onze achternaam draagt weet hij, maar ze zou de dochter van zoveel mannen kunnen zijn omdat haar moeder in de tijd een dame van lichte zeden was.
De vermeende halfzus zelf is nogal bekend in het criminele wereldje van drugsdealen en is enkele jaren geleden ook gearresteerd, kennelijk niet voor de eerste keer. Daarbij zat een krantenartikel met ook een link naar het nieuwsblad waar het uitkomt.
Hij geeft aan dat zij voor hem niet bestaat, dat onze wegen zijn gescheiden en dat hij adviseert niets met haar te maken te hebben gezien het wereldje waarin zij leeft.
Dat is wat ik tot nu toe uit het mailtje heb begrepen (wacht nog even op een secure vertaling).
Sodemieter, wat is dit nu weer zeg!
Klopt, maar dat is toch totaal niet boeiend? Wat maakt het nou uit of ze juridisch een 'half zus' is. TS wil weten of het echt een half zus is.quote:
[..]
Als ze IN het huwelijk met je vader is geboren, zou je vader IN NEDERLAND, voor de Nederlandse wet, de vader zijn. Je zou kunnen uitzoeken hoe dat in het vaderland van je vader zit.
Nou, dan toch maar een DNA-test doen. Ik zou het wel zelf regelen en niet door haar laten regelen. Want met die info die je van familie hebt gekregen zou ik haar (in ieder geval voorlopig) niet vertrouwen.quote:
Klopt hoor Tja.. 1986, daar gaat het mij om.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik heel jong was en heb hem eigenlijk nooit echt als vader meegemaakt, meer als een man die een paar keer per maand op bezoek kwam. Dus de band is er meer eentje van een goede kennis. Ik zie hem regelmatig, maar het is niet de normale vader/zoon band. Daarvoor heb ik hem gewoon te kort meegemaakt als vader. Onze band is niet slecht, het is alleen geen vader zoon band.quote:
[..]
Ik haal deze nog even aan.
Hoe was jouw relatie met je vader voor dit bericht en hoe is deze nu?
Wist je ervan of was het echt een complete verrassing?
En ja, kwam het als een verrassing? Aan de ene kant wel omdat ik nog nooit iets van haar vernomen had, aan de andere kant ook niet echt omdat mijn vader een echte Surinamer is en weleens in Suriname kwam. Dus ja, het kwam als een verassing maar verbaasd was ik niet. Voor zijn huidige vrouw kwam het ook als een verrassing.
Mijn halfzus wist er meer van, die had ooit namelijk een officieel document nodig voor haar school, daarop zag ze staan dat haar vader nog kinderen in Nederland had. Zij heeft toen gewoon af en toe facebook gecheckt op onze achternaam (iedereen met onze achternaam is familie). En vorig jaar had ik een facebookprofiel aangemaakt, en een week later voegde mijn zus mij toe met de vraag of ik mijn vader kon. ( 2 dagen daarna werd ik door nog een meisje toegevoegd van 16 die dus ook onze achternaam draagt, ik dacht dat ik nog een zus bleek te hebben maar zij vroeg mij of ik weleens van een ander familielid had gehoord, dat had ik, dat was namelijk de broer van mijn vader, die heeft er dus nog een dochter van 16 zitten. Ik had er dus een halfzus en een nicht bij.)
De relatie met mijn vader is hetzelfde gebleven. Hij gaf het gelijk toe toen ik er naar vroeg en ik heb verder ook geen zin om er een drama van te maken.
Als het goed is kan ik mijn zus dit jaar ontmoeten want ze gaat dit jaar studeren aan TU Delft, toevallig heb ik daar zelf ook gestudeerd.
Erfrechtelijk moet je je afvragen of je dat wel wilt. Als ze het juridisch is, is ze je halfzus, of je nu wilt of niet en of er nou wel of geen dna van dr vader bij betrokken is.quote:
[..]
Klopt, maar dat is toch totaal niet boeiend? Wat maakt het nou uit of ze juridisch een 'half zus' is. TS wil weten of het echt een half zus is.
Je kan er echter vrij weinig aan veranderen dat zij geboren is terwijl de pa van TS met de moeder van eventuele halfzus getrouwd was. Dus als die vrouw uit is op geld, en de wet in dat land het zelfde is, maakt het geen donder uit wat TS doet. Verder heeft TS al aangegeven dat de erfenis niet interessant is.quote:
[..]
Erfrechtelijk moet je je afvragen of je dat wel wilt. Als ze het juridisch is, is ze je halfzus, of je nu wilt of niet en of er nou wel of geen dna van dr vader bij betrokken is.
Tot vader opeens de loterij wintquote:
[..]
Je kan er echter vrij weinig aan veranderen dat zij geboren is terwijl de pa van TS met de moeder van eventuele halfzus getrouwd was. Dus als die vrouw uit is op geld, en de wet in dat land het zelfde is, maakt het geen donder uit wat TS doet. Verder heeft TS al aangegeven dat de erfenis niet interessant is.
Maar, dingen die er nu eenmaal zijn verander je inderdaad niet. Als ze het echt 100% zeker wilt weten, is een DNA test inderdaad een oplossing. Ik zou zeggen, doe dat dan ook maar wel in Nederland. Niet dat ze die ook kan manipuleren zeg maar, mocht ze verkeerde intenties hebben en split de kosten.
Juridisch zal ze wellicht wel een halfzus zijn. Die kans acht ik vrij groot. In Nederland is zij niet als kind van mijn vader geregistreerd. Wanneer ik bij zijn overlijden mijn mond dichthoud gebeurt daar verder niets mee tenzij zij stennis gaat schoppen.quote:
[..]
Erfrechtelijk moet je je afvragen of je dat wel wilt. Als ze het juridisch is, is ze je halfzus, of je nu wilt of niet en of er nou wel of geen dna van dr vader bij betrokken is.
Maar dat is theorie.
Dit zou alleen echt een rol spelen wanneer hij ná zijn huidige vrouw overlijdt en er verder geen testament is (ik vermoed van niet maar zeker weten doe ik het niet natuurlijk). Die kans acht ik klein (hij is ouder en ziekelijker dan haar). Desnoods verwerp ik de boel, ik heb geen kinderen dus dat is voor mij redelijk makkelijk te doen en te overzien.
Indien juridisch wel halfzus maar biologisch niet? Nou dan is zij niets van mij gevoelsmatig en dan is het dikke doei en succes met je leven verder.
Indien wel biologisch halfzus, dan kan ik mij voorstellen dat we wat algemeenheden uitwisselen en dat was het dan.
Juridisch is voor mij gevoelsmatig geen issue, ook niet in erfrechtelijk opzicht. Wanneer de biologische band aangetoond is zal ik wel mijn vader op het hart drukken dat hij in mijn optiek haar vragen minimaal 1x dient te beantwoorden. Desnoods enkel per e-mail. Ij was er ook bij en zij als kind heeft er niet om gevraagd hem als vader te hebben.
Wat hij ermee doet mooet hij weten. Ik zal hem dan ook zijdelings informeren over de erfrechtelijke kwestie, want ik ga mijn mond puntje bij paaltje niet dichthouden.
Ook dan moet hij maar zien wat hij ermee doet.
[ Bericht 0% gewijzigd door Spiegelei op 18-05-2015 14:18:04 ]
Wint hij de loterij dan moet hij dat lekker besteden zoals hij dat wil. Geen problemen mee, echt niet.quote:
[..]
Tot vader opeens de loterij wint
Maar, dingen die er nu eenmaal zijn verander je inderdaad niet. Als ze het echt 100% zeker wilt weten, is een DNA test inderdaad een oplossing. Ik zou zeggen, doe dat dan ook maar wel in Nederland. Niet dat ze die ook kan manipuleren zeg maar, mocht ze verkeerde intenties hebben en split de kosten.
En goed punt. Ik zat daar ook al over te denken. Kijk, ik wil het ook gewoon weten, ik ben gewoon nieuwsgierig plus ik vind ook dat zij het moet weten. En dan inderdaad wel in Nederland. Desnoods betaal ik het eerste geheel en vergoedt zij mij achteraf. Ik loop het risico dat ik haar helft nooit zie, maar ik heb dan wel de regie in handen en daar ook alle reden toe (ik schiet het 100% voor).
Mocht zij de uitslag betwisten dan gaat ze lekker een eigen onderzoek doen op haar kosten.
Sowieso gezien de berichten over het wereldje waarin zij verkeert denk ik niet dat ik er vertrouwen in heb als zij die dingen gaat regelen.
Het is echt soapwaardig!
Even een update voor de mensen die het interesseert:quote:
Overigens wel bericht van mijn familie. Uiteraard worden niet al mijn vragen beantwoord.
Wat gezegd wordt is dat die bewuste persoon haar al 35 jaar niet heeft gezien (hij spreekt echt alleen voor zichzelf, niet voor een ander familielid, daar zegt hij niets over) en haar dus ook niet zal herkennen. Dat zij onze achternaam draagt weet hij, maar ze zou de dochter van zoveel mannen kunnen zijn omdat haar moeder in de tijd een dame van lichte zeden was.
De vermeende halfzus zelf is nogal bekend in het criminele wereldje van drugsdealen en is enkele jaren geleden ook gearresteerd, kennelijk niet voor de eerste keer. Daarbij zat een krantenartikel met ook een link naar het nieuwsblad waar het uitkomt.
Hij geeft aan dat zij voor hem niet bestaat, dat onze wegen zijn gescheiden en dat hij adviseert niets met haar te maken te hebben gezien het wereldje waarin zij leeft.
Dat is wat ik tot nu toe uit het mailtje heb begrepen (wacht nog even op een secure vertaling).
Sodemieter, wat is dit nu weer zeg!
Gisterenavond weer veel berichtjes heen en meer gestuurd. Ik heb veel vragen kunnen stellen en ze reageerde heel rustig, wat ik wel een positief punt vond.
Ik heb haar geconfronteerd met haar verleden (drugsverslaving, drugshandel, getrouwd met soort van drugskoning, andere criminaliteit).
Ze gaf aan veel grote fouten te hebben gemaakt in het verleden en dat ze daarvoor heeft geboet. Met die man is ze niet meer getrouwd. Ze heeft een andere relatie en het gaat nu goed met haar.
Over de losbandigheid van haar moeder zegt ze dat dat inderdaad waar is, maar dat rondom haar verwekking geen verwarring kan zijn. Ze waren wel degelijk samen, langere tijd ook al varend op een cruiseschip waar mijn vader werkte en zijn vrouw mee was. Na terugkeer in het eigen land bleek de moeder zwanger.
Zij zegt dat mijn vader vervolgens naar Nederland zou gaan om 2 jaar te werken en daarna terug zou komen. .... Hij moet nog terugkomen.
Ik heb aangegeven de DNA test in Nederland te willen laten uitvoeren. Dat was voor haar geen enkel probleem. Ze had zelf ook informatie ingewonnen en wist ondertussen ook dat het het beste is als beide moeders ook meewerken. Ze is dus wel serieus. Ze zegt zelf dat zij 100% zeker is dat hij haar vader is! dus ze doet het eigenlijk mee voor mij. Ik wil inderdaad wel weten hoe en wat, maar ik wil die verhalen van 'nee ze is geen dochter van hem, of misschien toch, of nee dat kan niet, of toch?....' Gewoon de wereld uit hebben. Ik vind ook dat ik geen enkel contact met haar hoef of wil hebben als we niets zijn. Zijn we wel iets dan in kleine stapjes en dan zien we wel.
Ze was erg rustig en ze kwam heel stabiel en geordend over in haar berichten. Kan er niets vervelends over zeggen.
Morgen heb ik wat tijd, dus dan eens informeren hoe dat nu daadwerkelijk moet. Plus dat ik mijn vader nog eenmaal de kans geven om schoon schip te maken als dat nodig mocht zijn. Ik ga zeggen dat ik sowieso die test ga doen en of hij nu nog iets wil vertellen. Daarna even afwachten weer denk ik.
Het kost niet zoveel en je kan het geld desnoods delen? Het kan gewoon per post gestuurd worden.quote:
Ja jeeminee. Ik wist echt niet dat je dat gewoon zo kon bestellen. Probleem is wel de afstand en ik ga er niet voor heen en weer (zij ook niet denk ik). Dus ik heb even een vraag gesteld bij zo'n testbureau toestand.
Ik ga er natuurlijk ook geen fortuin aan uitgeven. Ik win er niets mee. Ja een wildvreemde die mogelijk toch half familie is. Nou Joe.hoe
Stel, zij koopt de test. Ze woont in (bvb Duitsland) dan stuurt ze jou een envelop. In die envelop zit meestal 2 wattenstaafjes.
Je opent de wattenstaafjes uit zijn verpakking (maar doet ze niet terug erin!)
Je rolt beide staafjes door geheel je mond ( langs je tong , eronder, langs je wang en onderlip en bovenlip) de 2e wattenstaafje doe je dat precies hetzelfde. Let op: raak de watten niet aan!
Daarna laat je het een uur drogen. Let op: de watjes mogen NIET aangeraakt worden en daarna doe je de wattenstaafjes terug in de envelop (gewoon zo terug erin)
Je schrijf je naam, geslacht en je relatie tot die persoon ( bvb vader /moeder / zus ect) en meestal vraagt men ook naar je nationaliteit.
je vult papieren in (die krijg je mee) en stuut het terug naar je (halfzus) en zij doet precies hetzelfde en ik denk de vader ook. Dit gaat samen in een grote envelop en krijg je de uitslag vrij rap.
Tenzij het anoniem is. Ik heb DNA test gedaan om te kijken of mijn eerste stiefvader wel mijn vader bleek te zijn.
Dit klinkt een beetje gek vind ik. Zij komt naar jou toe omdat ze wil weten of jouw vader ook haar vader is en nu opeens zegt ze het voor jou te doen enzo? Voordat zij met het hele verhaal kwam had jij geen 'probleem' en zoals je het schrijft lijkt het nu alsof ze voor jou een oplossing heeft voor een probleem dat er niet is.quote:
Ik heb aangegeven de DNA test in Nederland te willen laten uitvoeren. Dat was voor haar geen enkel probleem. Ze had zelf ook informatie ingewonnen en wist ondertussen ook dat het het beste is als beide moeders ook meewerken. Ze is dus wel serieus. Ze zegt zelf dat zij 100% zeker is dat hij haar vader is! dus ze doet het eigenlijk mee voor mij. Ik wil inderdaad wel weten hoe en wat, maar ik wil die verhalen van 'nee ze is geen dochter van hem, of misschien toch, of nee dat kan niet, of toch?....' Gewoon de wereld uit hebben. Ik vind ook dat ik geen enkel contact met haar hoef of wil hebben als we niets zijn. Zijn we wel iets dan in kleine stapjes en dan zien we wel.
Als zij een DNA-test wil, zou ik daar als ik jou was aan meewerken, maar alle kosten en dergelijke aan haar over laten. Zij wil die bevestiging, daar mag ze ook best in investeren toch?
Nee, dat klopt niet helemaal. Misschien heb ik het in het begin ook niet helemaal begrepen. Ze wilde weten of X (naam vader) mijn vader is. Ik heb daarop niet direct antwoord gegeven maar haar eerst uitgehoord (wie ben jij, hoe zo, hoe heet hij dan, heeft hij broers of zussen en wat zijn hun namen, etc).quote:
[..]
Dit klinkt een beetje gek vind ik. Zij komt naar jou toe omdat ze wil weten of jouw vader ook haar vader is en nu opeens zegt ze het voor jou te doen enzo? Voordat zij met het hele verhaal kwam had jij geen 'probleem' en zoals je het schrijft lijkt het nu alsof ze voor jou een oplossing heeft voor een probleem dat er niet is.
Als zij een DNA-test wil, zou ik daar als ik jou was aan meewerken, maar alle kosten en dergelijke aan haar over laten. Zij wil die bevestiging, daar mag ze ook best in investeren toch?
Dus zij vroeg aan mij, ' ben jij mijn zus? '.
Uiteindelijk heb ik dus gezegd dat X mijn vader is en toen was het geen vraag meer van haar kant maar een feit 'jij BENT mijn zus!'
Ik heb wat afstandelijker gedaan zo van ja dat zeg jij nu wel maar mijn vader zegt wat anders en waarom moet ik jou en jouw moeder geloven.
Tja en dan krijg je dus vader zegt A, zij zegt B, mijn familie zegt C. .... Elk verhaal is natuurlijk gekleurd. Ik wil ze wel kennen, maar 100% zekerheid geeft dat niet.
Nou dan dus een DNA test. Kijk, voor haar is het een voldongen feit en ik ga niet zonder meer van haar 'af' komen als ik voor mijzelf zou beslissen dat het niet zo is en haar dat mededeel.
Bovendien ken ik mezelf te goed. Ik zal blijven denken 'of toch?'....
Is mijn vader niet haar vader dan heb ik voor mezelf zekerheid (dat vind ik fijn) en kan ik ook voor mezelf dit contact definitief afsluiten en stopzetten na haar te hebben ingelicht. Dan heeft ook zij een soort van zekerheid daarover denk ik dan maar.
Zo heilig in alles wat haar moeder haar vertelt, deed ik tot 6 jaar geleden ook bij alles wat mijn vader deed en zei. Daarna is er zoveel gebeurd dat hij echt van zijn voetstuk is gevallen bij mij. Dat is dus ook wel een reden voor mij om nu zijn kant van het verhaal in twijfel te trekken.
In zekere zin heb ik het inderdaad nu 'mijn' probleem gemaakt, dat klopt wel ja. Ik realiseer mij dit ook. Het is gewoon heel gek allemaal. Stel he, dat wij dezelfde vader hebben:
Ik vind het helemaal niet gek of raar of vervelend dat zij dan een halfzus van mij is. En ik heb er (zoals ik er nu over denk) ook geen problemen mee dat ik haar nooit heb gekend. Nee echt niet.
Ik heb er problemen mee dat mijn vader glashard ontkent en mijn familie eromheen draait. Dát steekt mij.
Overigens is het wellicht ook wel schofterig van mijn vader tegenover haar en haar moeder, maar daar focus ik me dus niet echt op, want dat is niet mijn strijd vind ik.
Pfff. Ik kan niet echt kort van stof zijn hierover, maar ik vind het fijn het hier wel gewoon even te kunnen vertellen en ook andere meningen te horen. Het helpt me mijn mening te vormen en mijn gedachten te ordenen.
Ik ga binnenkort mijn moeder vragen naar wat zij echt weet. To be continued.
Bedankt voor je bericht.quote:
[..]
Het kost niet zoveel en je kan het geld desnoods delen? Het kan gewoon per post gestuurd worden.
Stel, zij koopt de test. Ze woont in (bvb Duitsland) dan stuurt ze jou een envelop. In die envelop zit meestal 2 wattenstaafjes.
Je opent de wattenstaafjes uit zijn verpakking (maar doet ze niet terug erin!)
Je rolt beide staafjes door geheel je mond ( langs je tong , eronder, langs je wang en onderlip en bovenlip) de 2e wattenstaafje doe je dat precies hetzelfde. Let op: raak de watten niet aan!
Daarna laat je het een uur drogen. Let op: de watjes mogen NIET aangeraakt worden en daarna doe je de wattenstaafjes terug in de envelop (gewoon zo terug erin)
Je schrijf je naam, geslacht en je relatie tot die persoon ( bvb vader /moeder / zus ect) en meestal vraagt men ook naar je nationaliteit.
je vult papieren in (die krijg je mee) en stuut het terug naar je (halfzus) en zij doet precies hetzelfde en ik denk de vader ook. Dit gaat samen in een grote envelop en krijg je de uitslag vrij rap.
Tenzij het anoniem is. Ik heb DNA test gedaan om te kijken of mijn eerste stiefvader wel mijn vader bleek te zijn.
Ik wil sowieso dat het langs mij loopt. Ik ga niet mijn DNA naar haar sturen. Noem me wantrouwend, maar ik wil voorkomen dat zij met mijn DNA sjoemelt op welke wijze dan ook.
Dus ik dacht ik stuur haar de spullen toe voor haar en haar moeder en zij retourneert ze naar het lab of eventueel mee en dan doe ik hetzelfde voor mijn spullen en (indien mijn moeder dat wil) mijn moeders DNA.
Wat is het resultaat geweest bij jou (even nieuwsgierig!)
Wil je niet wantrouwend maken maar ze kan natuurlijk ook niet haar eigen wangslijm gebruikenquote:
[..]
Bedankt voor je bericht.
Ik wil sowieso dat het langs mij loopt. Ik ga niet mijn DNA naar haar sturen. Noem me wantrouwend, maar ik wil voorkomen dat zij met mijn DNA sjoemelt op welke wijze dan ook.
Dus ik dacht ik stuur haar de spullen toe voor haar en haar moeder en zij retourneert ze naar het lab of eventueel mee en dan doe ik hetzelfde voor mijn spullen en (indien mijn moeder dat wil) mijn moeders DNA.
Wat is het resultaat geweest bij jou (even nieuwsgierig!)
Al heeft ze daar in dit geval niets aan.Ik weet niet of je alles apart kan sturen. Volgens mij moeten alle eveloppen (die van jou en haar ect) samen terug gestuurd worden naar het labo.
Ik weet niet precies hoe het allemaal ging. Hij betaalde alles zelf en regelde de rest ook zelf. Het was vaderschaptest en ook mijn moeder moest(mocht) mee doen. Mijn moeder en ik hebben dat samen gedaan.
Uitslag was 0% match. Uitgesloten dat hij de vader was. Voordeel met deze uitsluiting was wel dat ik en mijn moeder meteen duidelijkheid hadden wie dan mijn werkelijke vader was (een vakantie liefde) en gaf mijn moeder ook rust (geen schuldgevoel)
Helaas weet ik geen naam of achternaam. Dus houdt het zoeken voor mij op. Wel heb ik een foto (dankzij die man) waarop mijn biologische vader op de achtergrond staat maar het is te klein en slecht beeld.
Overigens kun je ook DNA laten testen officieel. Dan is er een rechter of toezicht erbij. In iedergeval is misbruik maken van de test (niet je eigen wangslijm gebruiken bijv) strafbaar.
Veel succes en sterkte
Spoorloos kan je helpen. Is van de KRO. Ik ben gek op die uitzendingen trouwens.quote:
[..]
Wil je niet wantrouwend maken maar ze kan natuurlijk ook niet haar eigen wangslijm gebruiken
Ik weet niet of je alles apart kan sturen. Volgens mij moeten alle eveloppen (die van jou en haar ect) samen terug gestuurd worden naar het labo.
Ik weet niet precies hoe het allemaal ging. Hij betaalde alles zelf en regelde de rest ook zelf. Het was vaderschaptest en ook mijn moeder moest(mocht) mee doen. Mijn moeder en ik hebben dat samen gedaan.
Uitslag was 0% match. Uitgesloten dat hij de vader was. Voordeel met deze uitsluiting was wel dat ik en mijn moeder meteen duidelijkheid hadden wie dan mijn werkelijke vader was (een vakantie liefde) en gaf mijn moeder ook rust (geen schuldgevoel)
Helaas weet ik geen naam of achternaam. Dus houdt het zoeken voor mij op. Wel heb ik een foto (dankzij die man) waarop mijn biologische vader op de achtergrond staat maar het is te klein en slecht beeld.
Overigens kun je ook DNA laten testen officieel. Dan is er een rechter of toezicht erbij. In iedergeval is misbruik maken van de test (niet je eigen wangslijm gebruiken bijv) strafbaar.
Veel succes en sterkte
En voor TO: succes, altijd leuk toch, familie erbij? Hoe meer zielen, hoe meer vreugde.
Dat is echt heel erg vreemd, dat ze niet officieel als zijn dochter te boek staat, daar was destijds nog vrijwel niet aan te ontkomen als een kind binnen het huwelijk geboren was.quote:
[..]
Vast wel, maar verlof en ander geneuzel. Verplaats je in haar positie. Ik wil zekerheid.
Overigens waren mijn vader en haar moeder destijds wel met elkaar getrouwd. Ze is IN een huwelijk geboren, maar schijnbaar is vaderschap altijd betwist (daarom ging hij weg bij die vrouw). Zij staat ook niet als dochter te boek in het GBA (ze is van na 1965), maar ik weet niet hoe dat destijds met buitenlanders ging. Het huwelijk staat hier in Nederland wel gewoon geregistreerd.
Nee helaas niet mogelijk. We zijn de café gaan opzoeken (waar hij ook altijd zat) maar helaas. Ik heb geen enkel aanknopingspunt. Geen voornaam, geen achternaam. Alleen dat hij dezelfde leeftijd had als mijn moeder ( 19 jaar) en uit Tunesië kwam.quote:
[..]
Spoorloos kan je helpen. Is van de KRO. Ik ben gek op die uitzendingen trouwens.
Bij voorbaat sorry dat ik reageer met meerdere Posts achter elkaar. Bij meerdere quotes in 1 post gaat mijn iPad flippen.quote:
[..]
Wil je niet wantrouwend maken maar ze kan natuurlijk ook niet haar eigen wangslijm gebruiken
Ik weet niet of je alles apart kan sturen. Volgens mij moeten alle eveloppen (die van jou en haar ect) samen terug gestuurd worden naar het labo.
Ik weet niet precies hoe het allemaal ging. Hij betaalde alles zelf en regelde de rest ook zelf. Het was vaderschaptest en ook mijn moeder moest(mocht) mee doen. Mijn moeder en ik hebben dat samen gedaan.
Uitslag was 0% match. Uitgesloten dat hij de vader was. Voordeel met deze uitsluiting was wel dat ik en mijn moeder meteen duidelijkheid hadden wie dan mijn werkelijke vader was (een vakantie liefde) en gaf mijn moeder ook rust (geen schuldgevoel)
Helaas weet ik geen naam of achternaam. Dus houdt het zoeken voor mij op. Wel heb ik een foto (dankzij die man) waarop mijn biologische vader op de achtergrond staat maar het is te klein en slecht beeld.
Overigens kun je ook DNA laten testen officieel. Dan is er een rechter of toezicht erbij. In iedergeval is misbruik maken van de test (niet je eigen wangslijm gebruiken bijv) strafbaar.
Veel succes en sterkte
Dat wantrouwen heb ik ook wanneer ik de regie aan haar zou geven. Zij bereikt er niets mee andermans DNA in te sturen. De officiële test vind ik niet nodig.
Wat een verhaal ook, en geen aanknopingspunt tja dan kan je niets meer. Pfff
We gaan de test doen met onze moeders. Ik heb gebeld en gevraagd hoe ik dit moet doen. Ik bestel de test en krijg alles met dubbele gebruiksaanwijzing (daar moet ik bij het bestellen dan om vragen). Ik stuur een setje voor 2 personen naar haar, zij stuurt het terug nar mij. Ik en mijn moeder doen de test en sturen alles in 1x door.
Apart insturen kan maar wordt niet aangeraden.
Ik betaal alles, zij vergoedt mij de helft. Zij is akkoord. Ik kan dan voor 140 euro op m'n bek gaan. Nou ja, dat is te overzien.
In Nederland staat zij niet op zijn GBA (om andere reden heb ik zijn GBA wel eens ingezien, volkomen legitiem en niet met de reden om een ander kind aan te treffen ofzo). In het land van herkomst weet ik niet. Lijkt mij eerlijk gezegd wel.quote:
[..]
Dat is echt heel erg vreemd, dat ze niet officieel als zijn dochter te boek staat, daar was destijds nog vrijwel niet aan te ontkomen als een kind binnen het huwelijk geboren was.
Heeft een 'aanmeld'vader bij mijn zus ook gedaan idd. Binnen een week al uitslag, negatief helaas.quote:
Oh my, je kan gewoon testen online kopen joh! Nooit geweten. Nu eens kijken of dat een optie is.
Voor haar (je vermoedelijke halfzus) zou het wel een en ander op kunnen lossen. Van dichtbij maak ik mee hoe kut het is als je niet weet wie je vader is, en als je vermoedelijke vader je niet eens wil kennen (wij weten ook wel wie het is, maar de klootzak reageerde niet. Zus wil niet zijn zoon lastigvallen, dus accepteert het en laat het er bij).
Hopelijk geeft het haar wat rust.
- Edit - Ah, was al uitgelegd.
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 21-05-2015 00:53:42 ]
M'n vader is not amused en ineens is het heel misschien toch wel mogelijk maar hij dacht van niet.
Hij heeft haar als kind wel gezien of niet of.... Sodemieter...
Anyway, even lezen enzo en dan morgen pakketje/enveloppe op de bus voor haar en haar moeder.
Nou ja einde van het verhaal was dat hij liever een persoonlijk gesprek wilde en het daarna laten rusten. Ik moet zeggen dat ik er wel een beetje klaar mee was. Maar goed, prima, dus afgesproken.
Na de chit chat ter zake gekomen; gezegd dat ik verhalen hoor dat het absoluut niet zijn dochter kan zijn, maar ook verhalen dat het absoluut wel zijn dochter is en verhalen dat het mogelijk is. Dat ik daar dus niet zoveel mee kan en dat ik gewoon zekerheid wil hebben. Dat de uitkomst mij niets uitmaakt, maar dat ik hem juist had gebeld om hem (nogmaals) de kans te geven om eventueel nog wat hierover te zeggen PLUS het belangrijkste. Ik ga die test doen, maar ik wil dat niet stiekem doen.
Hij begon maar dat ik absoluut geen contact met hen moet zoeken want hij kent haar (zijn ex) en dat is alleen maar ellende. (Ik heb niet eens contact met die moeder, maar goed). En ' kennen' is wat hij via via hoort. Nogmaals het kan allemaal waar, maar wederom, het zijn vérhalen. Ik hoor ze wel graag, want het geeft mij het gevoel dat ik het plaatje meer compleet kan krijgen.
Ik heb nogmaals gevraagd naar de omstandigheden omstreeks de verwekking. Hij zegt nu weer. Ja het is mogelijk, maar geen geen contact op want .....
Dus ik zeg, goh, je hebt tegen mamma en mij 30 jaar lang een ander verhaal opgehouden waaruit onomstotelijk bleek dat zij absoluut niet van jou kan zijn. En de laatste 2 x nu kan het ineens wel en heb je het helemaal niet meer over dat verhaal. Hoe kan dat?
Nou ja een echte reactie kwam er niet meer, want zijn vriendin moest zo nodig haar klep opendoen. Gaat zij ineens zeggen hoe en wat. Dus ik pissig want ik wil het van hem horen en als mijn vader het niet meer weet, ook prima. Dan zegt hij dat.
Nou dat vond zij niet en toen escaleerde het volledig. Ik ben weggegaan. Voordat ik daar de straat op stapte zei ik nog wel dat het mij absoluut niet kan schelen wat de uitslag ook is, en als hij zich iets niet kan herinneren dan kan hij dat ook zelf zeggen. Dat ik nooit meer daar zal komen (is haar huis, ik ben er 3x geweest ofzo) en dat ik haar nooit meer wens te spreken.
Ten slotte dat mijn vader er nog maar eens goed over moet nadenken en dat ik hem sowieso wel bericht over de uitslag.
Ik had geen verwachtingen van het gesprek, althans ik had verstandelijk gezien wel gedacht dat ik niet meer nieuwe info zou krijgen. Wel heb ik wat verhalen van anderen geordend en daar wilde ik zijn kant op horen. Had hij gezegd 'joh dat weet ik echt niet meer'. Dan was dat teleurstellend geweest maar oke daar hield ik wel heel erg rekening mee.
Wat ik hem telefonisch al heel duidelijk heb gemaakt is dat ik niet belogen wil worden. Dat vind ik het allerergste. Dat weet hij ook dondersgoed. Wanneer dingen destijds ands zijn gegaan dan goed of netjes is, daar kan ik best een eindje in meegaan. Maar dit? Vooral ook het schimmige verhaal van mijn familie naar mij en kennelijk ook naar hem toe. Dat is waar ik heel veel vraagtekens bij zetten het feit dat hij mijn vertrouwen al ernstig heeft geschaad in het verleden geven mij aanleiding aan zijn gebrekkige verhaal te twijfelen. Ook dat heb ik op die wijze benoemd in het telefoongesprek.
Ik ben nog nooit zo open en eerlijk geweest en ik krijg er een flutreactie van dat kutwijf voor terug. Nou oke prima. Zij is zijn keuze en dat is dan zo.
Denk wel dat de relatie vader - dochter (die er al niet meer was) nu ook voorgoed over is.
Ben hoe dan ook benieuwd naar de uitslag straks.
En dan vragen mensen mij: wat nou als zij geen dochter is van je vader, heb je dan geen spijt van hetgeen je overhoop hebt gehaald?
Mijn antwoord is dan: nee absoluut niet. Er wordt gewoon her en der gelogen. Oke, dat is zo. Maar er worden allerlei boude uitspraken gedaan, die (wanneer je dieper gaat vragen) maar heel wankel zijn. En daar word ik wantrouwig van. Dat is wat mij hierin steekt.
Dat zij niet in een heel fijn milieu heeft gezeten en wellicht nog steeds zit, daarvan ben ik mij bewust. En ook dat heb ik meerdere malen aan haar ook kenbaar gemaakt. Dat ik daarom heel terughoudend ben verder.
[ Bericht 0% gewijzigd door Spiegelei op 25-05-2015 20:46:33 ]
SPOILERIk krijg sterk het idee dat je pa weldegelijk de vader is, maar liever had gehad dat het nooit uitgekomen zou zijn. Zou niet weten waarom ie anders zo boos zou worden en erover liegt. Eerst niet, dan mogelijk weer wel..
Nou wat ik opmaak uit het verhaal is dat zijn vader terug kwam (ergens vandaan) en die vrouw zwanger was.quote:
Gefeliciteerd met je halfzus!SPOILERIk krijg sterk het idee dat je pa weldegelijk de vader is, maar liever had gehad dat het nooit uitgekomen zou zijn. Zou niet weten waarom ie anders zo boos zou worden en erover liegt. Eerst niet, dan mogelijk weer wel..
Wat volgens die vader niet van hem kan zijn.
Dat er nu wellicht een lichte twijfel is kan natuurlijk wel want ze waren immers getrouwd.
Die vader is dus (in zijn ogen) bedrogen door zijn vrouw en kwam dus erachter dat ze er meer mannen eropna hield (lijkt me niet dat ie dat vooraf wist).
Of het nu wel of niet zijn dochter is/kan zijn, je moet toegeven als je wordt bedrogen kan dat hard aan komen. Als het mij was gebeurt zou ik liever ook niet aan die periode herinnert worden en ook hard tegen haar moeder zeggen "krijg lekker de vinkentering".
En dat hij nu lichtjes twijfelt dat kan, want niet elke vrijpartij met je vrouw zou je je kunnen herinneren. En als het wel van hem is en stiekem weet ie dat, dan kan ik aan de ene kant zijn terughoudendheid en wantrouwen begrijpen want die dochter komt dan uit een relatie die niet prettig eindigde.
Is ze al mee bezig. Ben benieuwd naar de uitslag en wat dat voor gevolgen heeft eigenlijk. Of het leidt tot een ruzie, of misschien wel tot opluchting voor haar vader.quote:
Ik houd nog veel slagen om de arm hoor. Vermeende halfzus die voorgelogen is door moeder, of die uit is op geld ofzo (dat zal tegenvallen als dat de reden is!). Vader die gelijk had of liegt of ongelijk had maar dat niet wist. Familie die niet vermoeden had of er van wist, of verborgen hield. Weet ik het.
Het familielid dat mij eerder heeft gemaild, heeft deze week per app gereageerd op mijn uitgebreide mail dat hij ook weer zou mailen, maar dat ik echt heel erg moet oppassen met de vermeende halfzus. Want ze zou op mijn geld en nalatenschap uit zijn....
heb even duidelijk gemaakt dat zij van mij sowieso geen erfgenaam is. Mogelijk wel van mijn vader, maar dat het dan juist handiger is om dat nu te weten. Wil hij haar uitsluiten (voor de ene grijpstuiver) dan kan hij nu een testament maken natuurlijk. Dat heb ik m'n vader ook al gezegd. Bovendien is hij nu getrouwd met z'n nieuwe vlam dus wanneer hij eerst overlijdt zal dat feitelijk geen probleem zijn voor z'n vrouw. Ik en die vermeende dochter kunnen er dan toch niet bij.Kortom: lesje basic Nederlands recht in Jip en Janneke Engels ( of is het dan John and Jane English) gegeven aan dat familielid.
Tot nu toe nog geen tweede mail gehad overigens. Dat verbaast me niet, ik mag al blij zijn als dat familielid 1x in de week op de app kijkt, laat staan snel mailt.
Het overigens een fotootje van de envelop naar vermeende halfzus gestuurd en daarna zelf geen contact meer gezocht. zij ook niet met mij. Ze zegde toe haar helft van de test aan mij te betalen.vheb zelf gezegd dat ze best mag wachten tot ze mijn envelop binnen heeft (zou ik zelf namelijk ook minimaal doen). Dus ben benieuwd of ze me betaalt.
Doet ze dat niet en komt bijvoorbeeld die test ook niet retour, tja, dan heb je de schijn tegen denk ik.
We wachten af....toch?
Netjes dat je mogelijke halfzus iig nog steeds haar woord houdt. Een totale onbekende natuurlijk en dan is het altijd maar de vraag hoe de zaken verder gaan.
Hoeveel tijd gaat er nog overheen zodra jij de envelop met jouw gegevens (incl die van je moeder) opstuurt?
Ja, ik vind dat ook wel netjes. Het is inderdaad een volkomen vreemde met een niet zo'n fraai verleden. Ik wil niet zo'n gevalletje 'Dom Ei, dat zag je toch van 1000 km afstand al dat dat zaakje niet goed in elkaar steekt', aan de andere kant wil ik ook niet een cynische zure doos zijn die alles en iedereen altijd maar wantrouwt. In eerste instantie ga ik denk ik toch wel uit van de goedheid/goede bedoeling van de mens in het algemeen.quote:
Spannend! Ik heb het vanuit lurkstand gevolgd.
Netjes dat je mogelijke halfzus iig nog steeds haar woord houdt. Een totale onbekende natuurlijk en dan is het altijd maar de vraag hoe de zaken verder gaan.
Hoeveel tijd gaat er nog overheen zodra jij de envelop met jouw gegevens (incl die van je moeder) opstuurt?
Ik heb de test hier besteld [url]http://http://www.dna-test.nl/dna-testen/broer-zus-testen.html[/url]
Er staat dat de uitslag binnen 7 werkdagen na terugontvangst van de monsters bekend zal zijn. Uiteraard heb ik voor de uitslag per e-mail gekozen.
Ik verwacht de enveloppe van haar voor het aankomende weekend terug te hebben. Dan zelf de testen doen en formuliertje ondertekenen en dan op de bus. Ik heb de retourenveloppe voor het lab al ontvangen en dat zit kennelijk in Engeland. Geen idee hoelang dat weer gaat duren. Maar goed, deze maand moet de uitslag wel bekend zijn.
Of nu ik dit zo type is het om vast te stellen dat de familiebanden voor jou kloppen. jij met je moeder en zij met haar moeder?
Het meetesten van de moeders is niet noodzakelijk, maar het minimaal meetesten van 1 moeder maakt de uitslag nog betrouwbaarder, zo is mij verteld door de DNA man. Ach en haar moeder wil meewerken en mijn moeder ook dus ach wel ja. Doen we dat toch!quote:
Wat is de reden dat je moeder die test ook doet? Zij is toch (zeker weten?) niet de dochter van je moeder?
Of nu ik dit zo type is het om vast te stellen dat de familiebanden voor jou kloppen. jij met je moeder en zij met haar moeder?
Overigens zei de DNA man ook dat de test met alleen de vermeende halfzussen ook een goed resultaat geeft. Het is dus niet zo (als het goed is dan) dat de uitslag veel te raden over zal laten zeg maar. Tja ik heb verder geen verstand van DNA, dus ik ga er maar vanuit dat dit klopt zo.
Ah ok. Naja, blijft sowieso spannend zoiets. Ben benieuwd.quote:
[..]
Het meetesten van de moeders is niet noodzakelijk, maar het minimaal meetesten van 1 moeder maakt de uitslag nog betrouwbaarder, zo is mij verteld door de DNA man. Ach en haar moeder wil meewerken en mijn moeder ook dus ach wel ja. Doen we dat toch!
Overigens zei de DNA man ook dat de test met alleen de vermeende halfzussen ook een goed resultaat geeft. Het is dus niet zo (als het goed is dan) dat de uitslag veel te raden over zal laten zeg maar. Tja ik heb verder geen verstand van DNA, dus ik ga er maar vanuit dat dit klopt zo.
Maakt het je nog steeds niet uit wat de uitslag is? Lijkt het je misschien toch ok om contact te gaan hebben als uit de uitslag blijkt dat je een halfzus hebt?
Voor de relatie met mijn vader maakt de uitslag mij niet uit.quote:
[..]
Ah ok. Naja, blijft sowieso spannend zoiets. Ben benieuwd.
Maakt het je nog steeds niet uit wat de uitslag is? Lijkt het je misschien toch ok om contact te gaan hebben als uit de uitslag blijkt dat je een halfzus hebt?
Voor een eventuele relatie met haar wel. Zijn we niets dan wens ik haar veel succes en klaar. Zijn we halfzussen dan sluit ik verder contact niet uit, maar dat wil ik wel voorzichtig aanpakken vanwege het onbekende en ja vooral vanwege haar verleden.
Heb je nog wat van je vader vernomen nadat je daar bent langs geweest? En hoe heb je tot nu toe alles ervaren?quote:
[..]
Voor de relatie met mijn vader maakt de uitslag mij niet uit.
Voor een eventuele relatie met haar wel. Zijn we niets dan wens ik haar veel succes en klaar. Zijn we halfzussen dan sluit ik verder contact niet uit, maar dat wil ik wel voorzichtig aanpakken vanwege het onbekende en ja vooral vanwege haar verleden.
Ja precies, lijkt mij logisch. Je gaat dan iemand toelaten die je totaal niet kent en een verleden die niet helemaal ok is.
sorry voor alle vragen
, stukje interesse en nieuwsgierigheid.Wilde paps zn DNA niet afstaan?
Wellicht zou het een land kunnen zijn waar zij niet meer wil wonen, en het makkelijker is om naar Nederland te komen als haar biologische vader hier zit?quote:
Ben gewoon benieuwd waarom dat belangrijk kan zijn, never mind: jij je zin: dat wil ik niet zeggen.
Geen idee of dat zo zou kunnen werken hoor ...
Want ze zou maar eens het goede DNA ergens vandaan toveren om te kunnen vervalsen dat ze de zus van TS is?quote:
[..]
Nou, dan toch maar een DNA-test doen. Ik zou het wel zelf regelen en niet door haar laten regelen. Want met die info die je van familie hebt gekregen zou ik haar (in ieder geval voorlopig) niet vertrouwen.
Ik zat meer te denken aan kloten met de brief waar de uitslag in staat.quote:
[..]
Want ze zou maar eens het goede DNA ergens vandaan toveren om te kunnen vervalsen dat ze de zus van TS is?
Goed punt.quote:
[..]
Ik zat meer te denken aan kloten met de brief waar de uitslag in staat.
Nee ik heb niets meer van mijn vader vernomen. Het is nu precies 2 weken geleden.quote:
[..]
Heb je nog wat van je vader vernomen nadat je daar bent langs geweest? En hoe heb je tot nu toe alles ervaren?
Ja precies, lijkt mij logisch. Je gaat dan iemand toelaten die je totaal niet kent en een verleden die niet helemaal ok is.
sorry voor alle vragen
Ik ervaar het als bizar, maar ik ben ook erg nieuwsgierig. Anderzijds voel ik me nog meer aan de kant gezet door m vader. Dat was al zo maar dat wilde ik nog niet zo zien. Ik denk dat het nu echt tot mij is doorgedrongen.
Overigens, was dat natuurlijk al zo he. Tis niet dat we van een geweldige relatie een maand geleden naar dit zijn gegaan.
Geen probleem hoor die vragen. Wil ik iets niet zeggen dan niet, ik zit het natuurlijk ook zelf hier neer.
Nee. Alhoewel ik hem dat niet meteen heb gevraagd. Zijn eerste reactie was zodanig (negeren, ik wil er niets mee te maken hebben dan gaat het vanzelf weg) dat ik vermoedde dat hij niet zou meewerken.quote:
Ik lees dat er van 4 mensen DNA is afgenomen: de twee moeders en de twee dochters.
Wilde paps zn DNA niet afstaan?
Toen ik hem vertelde dat ik de test zou doen zei hij ook dat hij niet zou meewerken. En dat het zijn DNA is en dat hij daar toch wel wat over te zeggen had.
Nou ja, toen werd ik een beetje pissig en heb ik gezegd dat hij helemaal niets te zeggen heeft over MIJN DNA.
(Sorry, meerdere quotes is echt superkut op de iPad, alles verspringt enzo)
[ Bericht 0% gewijzigd door Spiegelei op 08-06-2015 13:00:52 ]
Op je eerdere reactie: ik weet dat het door jullie minder goed te beoordelen is omdat ik het land niet wil vermelden. Maar ik denk niet dat die kans bijzonder groot is. Natuurlijk kan het zeker wel.quote:
[..]
Want ze zou maar eens het goede DNA ergens vandaan toveren om te kunnen vervalsen dat ze de zus van TS is?
In reactie op de quote: ja weet ik het. Mijn wattenstaafje ook even door haar mond halen? Of ze weet dat ze een andere vader heeft die ook nog een dochter bij een andere vrouw heeft en haar die test laten doen?
Sjoemelen bij het lab? Omkopen met al het drugsgeld? Of kijk ik nu echt teveel series?
Maar ik zou daar aan denken ja.
En dit ja.quote:
[..]
Ik zat meer te denken aan kloten met de brief waar de uitslag in staat.
Zal een hele lange week voor je worden....
Misschien verstandig om te rekenen op 2 weken anders duurt het wachten alleen maar langer als de 7 dagen voorbij zijn.
Oke sorry meid, maar inhoudelijk, heb je al gevraagd hoe ze aan die test komt?quote:
En vraag natuurlijk om een kopietje...
Serieus, wat? Heb je wel gelezen?quote:
[..]
Oke sorry meid, maar inhoudelijk, heb je al gevraagd hoe ze aan die test komt?
En vraag natuurlijk om een kopietje...
Ik heb de test gekocht en deels naar haar gestuurd. Welk spuug erop zit? Geen idee, maar van een wildvreemde zal er sowieso geen match zijn. Een match dat is wat zij wil aantonen, dus dat lijkt me geen probleem. En een kopietje? Van wat?
Blijf dan gewoon weg weetjequote:
[..]
Oke sorry meid, maar inhoudelijk, heb je al gevraagd hoe ze aan die test komt?
En vraag natuurlijk om een kopietje...
OT: spannend, ts! Wel tof dat je er bijna bent
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 12-06-2015 16:32:08 ]
Even checken op het postkantoor. Ze hebben ook nog een gewone manier van verzenden waarbij je wel track en trace krijgt. Als je het aangetekend verstuurd moet er ook getekend worden voor ontvangst, en dat is duurder.quote:
Zo, we hebben lekker met de wattenstaafjes in ons mond/tegen de binnenkant van de wang geroerd. Alles zit nu dichtgeplakt. Morgen aangetekend versturen naar het lab. Dan krijg je er toch een track and tracé bij? Spannend, kan ik kijken wanneer het aangekomen is, daarna maximaal 7 werkdagen en dan weten we meer!
*back to lurkmodus*
Ik heb het toch aangetekend gedaan, was 11 euro, nou ja ach. Moet kunnen.quote:
[..]
Even checken op het postkantoor. Ze hebben ook nog een gewone manier van verzenden waarbij je wel track en trace krijgt. Als je het aangetekend verstuurd moet er ook getekend worden voor ontvangst, en dat is duurder.
*back to lurkmodus*
Spannend!quote:
[..]
Ik heb het toch aangetekend gedaan, was 11 euro, nou ja ach. Moet kunnen.
Ik had gehoop eind volgende week wel iets te weten, maar ja zo schiet het niet-echt op natuurlijk.
Ah, frustrerend inderdaad. De post werkt tegenwoordig parttime.quote:
Sodemieter, dat schiet ook niet op. Trach and tracé geeft aan dat die envelop dinsdag (00:37 uur) onderweg is naar land van bestemming (GB). Kan het beter zelf brengen geloof ik.
Ik had gehoop eind volgende week wel iets te weten, maar ja zo schiet het niet-echt op natuurlijk.
Binnen Hoe lang heeft dat lab de uitslag?quote:
Om de spanning op te voeren ..... De zending is aangekomen in het land van bestemming ....
Oooh al gevonden: 7 werkdagen.
Spannend!!!
Die DNA-labtest vind niet in Nederland plaats dus. Zit daar nog een reden achter?quote:
Om de spanning op te voeren ..... De zending is aangekomen in het land van bestemming ....
Het klinkt alsof je je keuzes tot nog toe hierin weloverwogen heb gemaakt en ook weet wat je nu verder wil, welke uitslag het ook wordt.
Maar het blijft wel een bizarre situatie.
Naar het buitenland kan soms zomaar ineens toch lang duren, irritant! Maar het is maximaal zeven dagen, dus wie weet heb je geluk en is het nog voor het weekend bekend.
Tot die tijd: sterkte!
Voor mij niet hoor. Ik heb gewoon een DNA test bedrijf gegoolged, ook nog gebeld voor wat info en daar ook bij besteld. Bij het pakket krijg je ook de retourenveloppe en die was dus geadresseerd naar een lab in Engeland.quote:
[..]
Die DNA-labtest vind niet in Nederland plaats dus. Zit daar nog een reden achter?
Thanks en ik hoop inderdaad voor volgend weekend bericht te hebben.quote:
Zo, heb het hele verhaal gelezen.
Het klinkt alsof je je keuzes tot nog toe hierin weloverwogen heb gemaakt en ook weet wat je nu verder wil, welke uitslag het ook wordt.
Maar het blijft wel een bizarre situatie.
Naar het buitenland kan soms zomaar ineens toch lang duren, irritant! Maar het is maximaal zeven dagen, dus wie weet heb je geluk en is het nog voor het weekend bekend.
Tot die tijd: sterkte!
Vanmorgen om 08:40 uur is de envelop op plaats van bestemming aangekomen. Ik ga er toch wel vanuit dat ik eind volgende week wat weet dan.
Ja of de DNA-monsters zijn niet goed, dan mag het opnieuw....
Oh mèn, dat hoop ik toch echt niet hoor. oh en sterkte TS.De uitkomst lijkt me toch vrij spannend voor TS. Vandaar sterktequote:
Sterkte? Waarom? Zo ernsttig is dit toch niet?
Hoe voel je je er onder?
Ik ben erg teleurgesteld in de uiterst onderkoelde reactie van mijn vader in dit alles. Ik kan erg slecht tegen zeer doelbewust belogen worden, en dat gebeurd hier hoe dan ook.
Maar ik ben bovenal echt heel nieuwsgierig. Ook gewoon over hoe ze het mededelen enzo, het hele proces enzo.
Heel maf allemaal.
Zo uit het niets raak jij verzeild in zo een situatie en ga je toch maar even mee met de stroom aan informatie die je wel en niet krijgt.
Dat je zwaar teleurgesteld bent in de reactie van je pa snap ik. Je geeft hem de kans om open kaart te spelen en hij wijst het alleen maar meer af. Maar de waarheid komt toch boven tafel. Dus hij ontkomt niet aan de waarheid. Maar het is wel je pa...
Jouw familie in het buitenland kent jouw mogelijke halfzus wel? Of ook alleen maar van verhalen of ook vanuit eigen ervaringen? En heb je van hun nog wat vernomen? Of iets van je mogelijke half zus vernomen? Wat vindt zij ervan? Wist je moeder ook wat af van je mogelijke half zus?
Hopelijk heb je een goed, vol, leuk en druk weekend.
Oftewel een snelle manier naar een Nederlands paspoort?quote:
Leuke bijkomstigheid, zij heeft een andere nationaliteit en woont in mijn vaders geboorteland.
Zo makkelijk gaat dat (gelukkig) nietquote:
[..]
Oftewel een snelle manier naar een Nederlands paspoort?
Ik heb een kleine familie in het buitenland (althans dat dacht ikquote:
Ja snap ik. Het is retespannend.
Zo uit het niets raak jij verzeild in zo een situatie en ga je toch maar even mee met de stroom aan informatie die je wel en niet krijgt.
Dat je zwaar teleurgesteld bent in de reactie van je pa snap ik. Je geeft hem de kans om open kaart te spelen en hij wijst het alleen maar meer af. Maar de waarheid komt toch boven tafel. Dus hij ontkomt niet aan de waarheid. Maar het is wel je pa...
Jouw familie in het buitenland kent jouw mogelijke halfzus wel? Of ook alleen maar van verhalen of ook vanuit eigen ervaringen? En heb je van hun nog wat vernomen? Of iets van je mogelijke half zus vernomen? Wat vindt zij ervan? Wist je moeder ook wat af van je mogelijke half zus?
Hopelijk heb je een goed, vol, leuk en druk weekend.
).Zij weten wie zij is. In de zin dat zij weten zij zij bestaat. Mijn oom (vaders broer) ken zowel de moeder als de mogelijke halfzus. En daarnaast is zij dus in het criminele circuit terecht gekomen. Niks geen privacy in de media dan hoor, volledige namen, leeftijden en adressen worden genoemd in het artikel dat ik heb gelezen. Dat ging over de arrestatie van een grote drugbende waar zij dus ook bij betrokken was.
De familie zegt zo'n 30/35 jaar geen enkel contact meer te hebben met de moeder en de mogelijke halfzus. (Ik denk dan, ja maar 10 jaar lang dus wel enig contact)
Ik heb de mogelijke halfzus laten weten dat ik haar geld heb ontvangen en ook de envelop. Toen wij alles compleet hadden gemaakt heb ik weer een foto gestuurd met de mededeling dat het vérzonden is naar het lab. Ze vroeg me op de hoogte te houden.
Het contact verloopt via FB messenger alhoewel ik haar (nog?) niet heb geaccepteerd als vriend. We hebben elkaars emailadressen, maar dat heb ik alleen gebruikt om de nota van de donateur door te sturen.
Ik zoek nu geen contact, zij ook niet. En ik vind dat voor nu wel fijn. Door de taalbarierre is het lastig echt over gevoelens te praten. Googletranslate brengt je maar zo ver.
Mijn moeder wist van het huwelijk en een kind. In het begin sprak mijn vader natuurlijk geen Nederlands en mijn moeder niet die taal (nog steeds niet trouwens). In de verliefdheid heeftbxij nooit getwijfeld aan het verhaal wat eigenlijk later pas echt een verhaal werd. (Getrouwd, kind niet van hem want kan niet, dus gescheiden).
Nu zegt ze dat ze vooral verliefd was en hem gewoon geloofde. Wel moest hij meerdere malen naar de rechtbank wanneer ze in dat land waren op vakantie. Mijn moeder ging nooit mee, ze had daar niets te zoeken. De papieren heeft zij nooit gehad of gezien (en geloof me, mijn moeder bewaart alles).
Waarschijnlijk heeft mijn oom die papieren, want ook mijn vader heeft die (waarschijnlijk) niet zelf.
Op welke grond? Mijn vader had bij haar geboorte nog niet de Nederlandse nationaliteit. Hij had gewoon de nationaliteit van zijn geboorteland.quote:
[..]
Oftewel een snelle manier naar een Nederlands paspoort?
Jeetje wat een verhaal zeg! En ik vind het knap hoe je er nu mee omgaat!quote:
[..]
Ik heb een kleine familie in het buitenland (althans dat dacht ik
Zij weten wie zij is. In de zin dat zij weten zij zij bestaat. Mijn oom (vaders broer) ken zowel de moeder als de mogelijke halfzus. En daarnaast is zij dus in het criminele circuit terecht gekomen. Niks geen privacy in de media dan hoor, volledige namen, leeftijden en adressen worden genoemd in het artikel dat ik heb gelezen. Dat ging over de arrestatie van een grote drugbende waar zij dus ook bij betrokken was.
De familie zegt zo'n 30/35 jaar geen enkel contact meer te hebben met de moeder en de mogelijke halfzus. (Ik denk dan, ja maar 10 jaar lang dus wel enig contact)
Ik heb de mogelijke halfzus laten weten dat ik haar geld heb ontvangen en ook de envelop. Toen wij alles compleet hadden gemaakt heb ik weer een foto gestuurd met de mededeling dat het vérzonden is naar het lab. Ze vroeg me op de hoogte te houden.
Het contact verloopt via FB messenger alhoewel ik haar (nog?) niet heb geaccepteerd als vriend. We hebben elkaars emailadressen, maar dat heb ik alleen gebruikt om de nota van de donateur door te sturen.
Ik zoek nu geen contact, zij ook niet. En ik vind dat voor nu wel fijn. Door de taalbarierre is het lastig echt over gevoelens te praten. Googletranslate brengt je maar zo ver.
Mijn moeder wist van het huwelijk en een kind. In het begin sprak mijn vader natuurlijk geen Nederlands en mijn moeder niet die taal (nog steeds niet trouwens). In de verliefdheid heeftbxij nooit getwijfeld aan het verhaal wat eigenlijk later pas echt een verhaal werd. (Getrouwd, kind niet van hem want kan niet, dus gescheiden).
Nu zegt ze dat ze vooral verliefd was en hem gewoon geloofde. Wel moest hij meerdere malen naar de rechtbank wanneer ze in dat land waren op vakantie. Mijn moeder ging nooit mee, ze had daar niets te zoeken. De papieren heeft zij nooit gehad of gezien (en geloof me, mijn moeder bewaart alles).
Waarschijnlijk heeft mijn oom die papieren, want ook mijn vader heeft die (waarschijnlijk) niet zelf.
Maar wat een lastige familie niet de eerlijkheid hebben maar straks dus wel met de consequenties zitten, vooral vanuit je vader. En dus ook je vader (en diens familie) ooit naar je moeder toe.
Ik hoop dat je straks ook een beetje weet wat je met je gevoel aan moet en hoe daarmee om te gaan. Mocht blijken dat (of niet)... Schade is er natuurlijk toch wel een beetje in de onderlinge relaties (behalve met je moeder).
Ah er is ook nog een taalbarriere. Dat maakt het ook lastig, want idd het echte gevoel goed overbrengen is dan lastig.
Ik hoop snel op duidelijkheid voor je en dan kun je weer verder nadenken wat je wil gaan doen en vooral wat goed voelt voor jezelf!
Ik blijf je topic nog even volgen
Feel free!quote:
[..]
Jeetje wat een verhaal zeg! En ik vind het knap hoe je er nu mee omgaat!
Maar wat een lastige familie niet de eerlijkheid hebben maar straks dus wel met de consequenties zitten, vooral vanuit je vader. En dus ook je vader (en diens familie) ooit naar je moeder toe.
Ik hoop dat je straks ook een beetje weet wat je met je gevoel aan moet en hoe daarmee om te gaan. Mocht blijken dat (of niet)... Schade is er natuurlijk toch wel een beetje in de onderlinge relaties (behalve met je moeder).
Ah er is ook nog een taalbarriere. Dat maakt het ook lastig, want idd het echte gevoel goed overbrengen is dan lastig.
Ik hoop snel op duidelijkheid voor je en dan kun je weer verder nadenken wat je wil gaan doen en vooral wat goed voelt voor jezelf!
Ik blijf je topic nog even volgen
Het is dat ik het zelf meemaak want ik geloof niet dat ik het zomaar van een ander zou geloven. Vooral ook de twist met niets willen zeggen en een crimineel verleden.
Wordt vervolgd weer
Hoe gaat het met je?quote:
[..]
Feel free!
Het is dat ik het zelf meemaak want ik geloof niet dat ik het zomaar van een ander zou geloven. Vooral ook de twist met niets willen zeggen en een crimineel verleden.
Wordt vervolgd weer
Al weer een week verder? Op van de zenuwen? Wachtend elke dag voor de brievenbus?
Hoop dat je wat ontspanning hebt als de uitslag er nog niet is.
! Ik lurk al een tijdje mee en vind het best retespannend allemaal, ik kan me voorstellen dat het voor jou ook is en dat je vol met vragen zit. Beetje jammer dat je vader zo gedraagt, je hebt volkomen gelijk verder.Succes
Altijd leuk om mensen het notariële vak m.n. erfrecht uit te leggen Ik ben benieuwd naar een 'vervolg'.Etsuquote:
Spiegel
Succes
Jaaaaaaa ik heb de uitslag. Eind van de middag kwam het verlossende mailtje!
Met een waarschijnlijkheid van 97,4 % zijn wij inderdaad halfzussen....
Zo ....
BAM!
En nu?
En m'n halfzus inlichten.
Maar zal toch wel even een schrik momentje geven!
Knap hoor, weer wat bereiktquote:
In lurkmodus vanaf het begin meegelezen, spannend nu!
Nee geen echte verrassing, alhoewel het nu wel heel echt is. Ik dacht meer 'dus toch'. En alhoewel ik m'n vaders gedrag gewoon raar vind en ik achter mijn reacties sta, ben ik wel heel fel geweest. Nu dacht ik ook 'daar had ik reden toe, het was niet onterecht'.quote:
Oh wow... Uitslag niet een heel grote verrassing denk ik?
Maar zal toch wel even een schrik momentje geven!
Anders had ik misschien toch gedacht 'Hmm, spiegelei dat had je ook minder fel kunnen zeggen'.
Morgen m'n vader bellen, haar mailen/pb' en en m'n familie in het buitenland mailen. Nog wat vrienden inlichten.
En dan tja.... Zal ik het vriendschapsverzoek nu accepteren? Wat denken jullie?
Lijkt ze op jou?
DOEN! Het is je zus. Leuk om haar te leren kennen. Is het niks, klikt het niet dan merk je dat snel genoeg toch? Ben ook wel benieuwd of ze op je lijktquote:
[..]
Nee geen echte verrassing, alhoewel het nu wel heel echt is. Ik dacht meer 'dus toch'. En alhoewel ik m'n vaders gedrag gewoon raar vind en ik achter mijn reacties sta, ben ik wel heel fel geweest. Nu dacht ik ook 'daar had ik reden toe, het was niet onterecht'.
Anders had ik misschien toch gedacht 'Hmm, spiegelei dat had je ook minder fel kunnen zeggen'.
Morgen m'n vader bellen, haar mailen/pb' en en m'n familie in het buitenland mailen. Nog wat vrienden inlichten.
En dan tja.... Zal ik het vriendschapsverzoek nu accepteren? Wat denken jullie?
Ik vraag me oprecht af of je vader echt heeft gedacht dat ze niet van hem kan zijn of dat hij het wel 'makkelijk' vond om het niet te geloven. Ik bedoel. Als hij een beetje kan rekenen moet hij altijd getwijfeld hebben lijkt mij. Ze zal geen medisch wonder zijn.Hoe voel je je?
Wat betreft je pa, je hebt gereageerd zoals je dat toen ervaarde. Het is je vader die niet eerlijk en open idd geweest terwijl je juist daarom dat gesprek hebt gehad.
Wat een weekend zul je hebben zeg. En wat zei je moeder? Hopelijk neemt zij zichzelf niets kwalijk dat ze er vroeger nooit over doorgevraagd heeft.
Benieuwd hoe je halfzus reageert. En idd ik zou haar toevoegen. Als er geen klik is kun je altijd weer verwijderen.
Is zij wel volledig uit dat criminele circuit? En kan dat voor jou nog consequenties hebben als je haar toevoegt?
Mijn moeder zei direct dat ze het wel verwachtte. Na het hele verhaal van haar en anderen was zij er ook al van overtuigd dat het zo zou zijn. Nee ik geloof niet dat ze zichzelf iets verwijt, dat moet ze zichzelf ook niet aanrekenen. Ze vindt het wel een beetje gek om het nu haar moeder (mijn oma) te vertellen en met name ook haar familie.quote:
Wow, je hebt de uitslag! Jeetje, je hebt er een zus bij!
Hoe voel je je?
Wat betreft je pa, je hebt gereageerd zoals je dat toen ervaarde. Het is je vader die niet eerlijk en open idd geweest terwijl je juist daarom dat gesprek hebt gehad.
Wat een weekend zul je hebben zeg. En wat zei je moeder? Hopelijk neemt zij zichzelf niets kwalijk dat ze er vroeger nooit over doorgevraagd heeft.
Benieuwd hoe je halfzus reageert. En idd ik zou haar toevoegen. Als er geen klik is kun je altijd weer verwijderen.
Is zij wel volledig uit dat criminele circuit? En kan dat voor jou nog consequenties hebben als je haar toevoegt?
Die weten nog niets, maar verzwijgen is een beetje gek. Ze heeft er wat moeite mee omdat ze niet graag onderwerp van de belangstelling is en omdat er altijd mensen zijn die dan zeggen 'had ik heb dat altijd al vermoed.' (Niet m'n oma hoor).
Ikzelf heb zoiets van ja hoor dat zal wel doeiiii, maar mijn moeder vindt dat extra vervelend.
Dat houdt mij nu ook even tegen om m'n halfzus toe te voegen op FB, ik heb familieleden op fb staan en om het nou via fb te vernemen, dat gaat m'n moeder niet leuk vinden.
Een ander ding wat me wat huiverig maakt is dat zij ontzettend veel vrienden heeft. Echt over de 1000. Daar zet ik m'n vraagtekens bij, ook veel vage lui hoor van een afkomst waar ik ook zo m'n twijfels over heb ( een bepaalde nationaliteit, jaja ik discrimineer, blablablabla).
Aan de andere kant vraag ik me af wat voor kwaad het kan.
Ze heeft mijn adres en rekeningnummer en volledige naam al. Op FB zet ik best regelmatig wat, maar dat zijn dingen die ik ook hardop op straat zou zeggen of daar zou laten zien (dat is een beetje mijn vuistregel). Dus ja, wat is daar erg aan?
Ze kan dan zien waar ik werk, waar ik geboren ben (woonplaats stond al openbaar). Tja...
Iemand een idee wat er nog gevaarlijk zou kunnen zijn?
Op de vraag of ik op haar lijk .. Ik vind van niet en anderen die er vanaf weten vinden ook van niet, ik lijk ook duidelijk op m'n moeder qua uiterlijk. Maar goed zij heeft donker haar ik heb het nu platinablond geverfd. Postuur wel, we zijn allebei niet echt slank ofzo. Maar ja.
Fijn dat je moeder het zichzelf niet kwalijk neemt. Nu vallen puzzelstukjes misschien ook op hun plek voor haar.
Ik weet niet zo goed of er echt bezwaren zijn. Als je zelf al goed oplet wat je wel /niet op Facebook plaatst dan zou het niets uit moeten maken. Alleen je wordt natuurlijk wel makkelijker gevonden bij haar vrienden en het buitenland. Ik weet niet welk land maar straks krijg je nog 1000 verzoeken erbij. Even je instellingen van Facebook goed nalopen.
Vanuit mijn cultuur heb ik het ook meegemaakt dat mensen denken je te kunnen benaderen want ze kennen 'pietje' ook die met mij gelinkt is aan de andere kant vd wereld. En daar denken ze al snel dat iedereen dan familie van elkaar is en ze je hulp nodig hebben.
Als het nog niet goed voelt nog niet doen. Je merkt vanzelf of en wanneer het gaat kriebelen om het verzoek te accepteren.
quote:
. Op dit moment heb je weinig overzicht en aangezien je zelf nog twijfelt over het vriendschapsverzoek, nog lekker even wachten en niet alleen voor je moeder. Sowieso zou ik het kalm aan doen 
, het is nogal overdonderend en je HOEFT er niet direct iets mee te doen.Omg, nou die verdient idd niet de schoonheidsprijs qua reactie...quote:
Even klein update. Mijn vader is echt hufter van het jaar, zijn eerste reactie: ja en nu?
Maw, geeft hij daarmee niet min of meer toe dat hij het misschien wel wist maar er dus bewust om gelogen heeft?
Jeetje, hoe voel jij je eronder dat hij zo een reactie heeft gegeven?
Heb je het persoonlijk verteld of via telefoon/app?
Wel rot voor jou dat je vader zo ermee omgaat...
Darnquote:
Even klein update. Mijn vader is echt hufter van het jaar, zijn eerste reactie: ja en nu?
Pff...quote:
Even klein update. Mijn vader is echt hufter van het jaar, zijn eerste reactie: ja en nu?
Ja, ik vermoed dat hij bewust heeft gelogen. Kijk, ik kan me nog indenken dat je hier in Nederland komt, je vrouw is een kreng of hoer of whatever. Dat kind daar zat je niet op te wachten, je voelt je erin geluisd. Dan kom je in een land waar je een leuke dame tegen komt en je denkt. Ach ja ik zie mij hier wel oud worden, joh ik kap met mijn verleden.quote:
[..]
Omg, nou die verdient idd niet de schoonheidsprijs qua reactie...
Maw, geeft hij daarmee niet min of meer toe dat hij het misschien wel wist maar er dus bewust om gelogen heeft?
Jeetje, hoe voel jij je eronder dat hij zo een reactie heeft gegeven?
Heb je het persoonlijk verteld of via telefoon/app?
Wel rot voor jou dat je vader zo ermee omgaat...
Niet netjes, zeer ondoordacht en onverantwoordelijk, maar ik kan het me wel voorstellen. Nou dan dus scheiden enzo. Maar waarom de fuck zeggen dat het kind niet van jou is. nou oke wacht, stel dat je dat ook echt denkt! Je vrouw fladderde vrolijk rond en tja wie zegt dat dat kind van jou is. Oke, vooruit. het gekke is dat die oude vriend van hem uit die jaren dus zegt dat mijn vader nooit heeft beweerd dat zij zijn dochter niet zou zijn. Dus de leugen is wel gecreëerd voor mijn moeder en mijn moeders familie, maar niet voor de vriendendiensten hem van destijds kennen. Wellicht dat ook mijn familie ter plaatse niet wisten welk verhaal hij heeft opgehangen tegen ons.
Nou allemaal niet fraai, maar oke.
Waar ik echt furieus over ben is dat hij nadat ik dus navraag doe bij hem hij glashard ontkent, even later zegt ja het zou kunnen want ja ze was m'n vrouw en we hebben wel gemeenschap gehad (heel het 'het kan absoluut niet'verhaal lijkt ineens niet te bestaan) maar ik wil er niets van weten want ze wil centen.
Dat gelieg, daar ga ik zo ontzettend slecht op.
Mijn man zei na mijn telefoontje naar m'n vader 'was die eerste reactie nou zo onverwacht voor je?' En dan moet ik zeggen, nee dat was niet onverwacht, maar ik had op iets minder ergs gehoopt. Hij heeft na ons laatste contact ook geen enkel contact meer gezocht met mij, terwijl ik uitdrukkelijk wel heb gezegd dat mijn deur voor HEM wél openstaat en dat hij weet hoe hij mij kan bereiken. (Met zijn heksvrouw wil ik niets meer te maken hebben).
Ik heb zojuist de testresultaten met mijn (korte) reactie nog naar hem gemaild. Dan kan hij het overlezen, of wegkieperen, of ritueel verbranden of weet ik het wat. Ik heb ook gezegd (nogmaals) dat haar bestaan mij niet boos maakt, maar wel zijn gelieg en zijn aso gedrag nu hij met de waarheid geconfronteerd wordt. Echt ik heb het voor mijn doen echt kort gehouden.
Ik verwacht geen reactie meer terug.
Met de halfzus ben ik een beetje aan het aftasten (heb je kinderen, wat doe je nu enzo). Ik laat dit draadje nog wel lopen om daar verslag van te doen.
Dus echtgenote nummer 3? Vaag dat hij dan nog niet (gelijk) eerlijk tegen je is geweest, hij had er bij je moeder en haar familie immers niets meer mee te verliezen.
Edit: ik zie het al....
Je hebt een halfzus! Dringt het al echt door? Of is het nog onwerkelijk?Ik wens je sterkte met t verspreiden van het nieuws in je familie.
Yep echtgenote nummer 3 is heksvrouw. Mijn moeder is echtgenote nummer 2. Niet dat ik nou altijd zo over haar dacht. Althans, ze is wat bijzonder, maar het is zijn keuze dat heb ik te respecteren, maar zoals ze zich nu gedroeg kan ze wat mij betreft aan de hoogste boom worden geknoopt.quote:
Zijn heksvrouw niet zijnde jouw moeder neem ik aan?
Dus echtgenote nummer 3? Vaag dat hij dan nog niet (gelijk) eerlijk tegen je is geweest, hij had er bij je moeder en haar familie immers niets meer mee te verliezen.
Edit: ik zie het al....
Vrouw 1 (moeder halfzus) officieel jaar of 6 getrouwd geweest, feitelijk 2/3 min of meer gehuwd geleefd, de laatste 3/4 jaar van dat huwelijk was hij al in echtscheiding en bij mijn moeder.
Vrouw 2 (mijn moeder) bijna 33 jaar getrouwd geweest
Vrouw 3 (heksvrouw) iets van 3 jaar getrouwd nu denk ik, is niet echt een datum die ik heb onthouden om kaartjes te sturen ofzo.
Of het doordringt? Tja een beetje. Ik vind het vooral vervelend dat ik nog zoveel waarom-vragen heb. Dat moet ik naast me neer leggen, maar dat vind ik erg moeilijk. Verder ben ik wel nieuwsgierig naar haar.
M'n moeder vertelt het zelf de familie, zo groot is die niet en ze wil het zelf doen, dus prima. Mijn schoonfamilie heeft alles live meegekregen. En enkele vrienden ook.
Idd dat je er misschien niets mee te maken wil hebben in misschien 1 ding. Maar liegen erover... Pfff. En dan ook nog zo een reactie.
Het zou aan mij vreten...
Hoe kijk je naar de familie uit dat land? Want zij zijn toch ook nooit eerlijk geweest?
Ik snap je nieuwsgierigheid wel. Rustig aan kijken hoe het zich ontwikkelt en je gevoel erin volgen. In 1 keer is je eigen familie gewoon groter geworden.
Hoop dat het contact goed blijft verlopen en er geen verborgen agenda's zullen zijn vanuit het andere land.
Ik probeer dat neutraal te zien. Het is best mogelijk dat zij dachten dat mijn moeder en ik wisten dat zij mogelijk een dochter van mijn vader was, maar dat we geen behoefte aan contact hadden. Zoals gezegd is er een taalbarierre. Ik kan goedendag zeggen enzo, maar daar houdt het mee op. Zo'n onderwerp komt dus nooit ter sprake bij ons. Bovendien denk ik dat zij het ook als iets in het verleden zagen. Ze hadden niet kunnen voorzien dat dingen als Facebook en Google translate de wereld een stuk kleiner en toegankelijker maken.quote:
Wat een nare reactie van je vader naar zijn eigen kind toe en over zn andere kind.
Idd dat je er misschien niets mee te maken wil hebben in misschien 1 ding. Maar liegen erover... Pfff. En dan ook nog zo een reactie.
Het zou aan mij vreten...
Hoe kijk je naar de familie uit dat land? Want zij zijn toch ook nooit eerlijk geweest?
Ik snap je nieuwsgierigheid wel. Rustig aan kijken hoe het zich ontwikkelt en je gevoel erin volgen. In 1 keer is je eigen familie gewoon groter geworden.
Hoop dat het contact goed blijft verlopen en er geen verborgen agenda's zullen zijn vanuit het andere land.
Neemt niet weg dat dat ene familielid ook erg tegen contact is. Een ander familielid schijnt met mijn vader te hebben gesproken om aan te geven dat contact slecht is. Het fijne weet ik er nog steeds niet van.
Maar.. daar heeft ie toch eigenlijk gelijk in?quote:
Even klein update. Mijn vader is echt hufter van het jaar, zijn eerste reactie: ja en nu?
Hij kent dr niet, heeft dr niet opgevoed dus in principe is het een totaal onbekende voor haar. Hetzelfde geldt voor jou eigenlijk. Vind ik niet zo hufterig eigenlijk, maar ik weet niet wat er in zijn kop speelt en hoe het vroeger allemaal gelopen is in de relatie tussen de moeder van je halfzus en je vader.
Vriendschapsverzoek? Nah, je moet gewoon kijken of jij vind dat ze alles wat je onder vrienden deelt, ook mag weten. Kan me voorstellen dat je genoeg deelt alleen met vrienden maar andere dingen gewoon op openbaar zet. Daarij komt, om elkaar te leren kennen hoef je niet gelijk elkaar toe te voegen. Voor chatten enz. is dat niet noodzakelijk in ieder geval en als ze nieuwsgierig is kan ze ook gewoon dingen direct aan je vragen of gewoon af en toe je facebook checken.
Wel jammer dat je vader zelfs tegen zn Eigen dochter (jij dus) niet eerlijk is en bewust lijkt te liegen. Misschien schaamt ie zich ervoor?
[ Bericht 5% gewijzigd door Inbox op 29-06-2015 23:15:28 ]
Ik vind zijn totale reactie asociaal. Hij geeft geen enkele uitleg waarom hij 40 jaar lang tegen ons (mijn moeder, mij, mijn Nederlandse familie) heeft gelogen. Voor zijn vrienden destijds (landgenoten) was hij een man met een dochter die in het buitenland geld ging verdienen voor thuis.quote:
[..]
Maar.. daar heeft ie toch eigenlijk gelijk in?
Hij kent dr niet, heeft dr niet opgevoed dus in principe is het een totaal onbekende voor haar. Hetzelfde geldt voor jou eigenlijk. Vind ik niet zo hufterig eigenlijk, maar ik weet niet wat er in zijn kop speelt en hoe het vroeger allemaal gelopen is in de relatie tussen de moeder van je halfzus en je vader.
Vriendschapsverzoek? Nah, je moet gewoon kijken of jij vind dat ze alles wat je onder vrienden deelt, ook mag weten. Kan me voorstellen dat je genoeg deelt alleen met vrienden maar andere dingen gewoon op openbaar zet. Daarij komt, om elkaar te leren kennen hoef je niet gelijk elkaar toe te voegen. Voor chatten enz. is dat niet noodzakelijk in ieder geval en als ze nieuwsgierig is kan ze ook gewoon dingen direct aan je vragen of gewoon af en toe je facebook checken.
Ik kan mij wel iets voorstellen bij een slechte relatie, jong en ondoordacht, niet nadenken over de gevolgen. Wellicht inderdaad een rotmens als vrouw. Maar ik vind het aso dat hij het niet eens kan opbrengen om eenmalig haar vragen te beantwoorden, desnoods per mail.
Ik vind het aso dat hij ons nooit iets heeft verteld, ik vind het aso dat hij na herhaaldelijk vragen eerst blijft ontkennen en ten slotte zegt 'Oh ja zou kunnen, we hebben wel gemeenschap gehad' om vervolgens ongeïnteresseerd ergens anders naar te kijken.
Ik vind het aso en een bewijs van een totaal gebrek aan compassie, gevoel, emotie en die shit. Het is zijn verleden dus daar kijken we niet meer naar om. Alsof je in een ongeluk terecht komt (schuldvraag doet er niet toe) en je even om je heen kijkt of je je er handig uit kan manoeuvreren om vervolgens weg te rijden, want dat ligt achter je.
Dat vind ik hufterig. Plus het feit dat zijn broer kennelijk zegt dat het 'slechte' mensen zijn waar je ver van moet blijven. en continue zaniken over geld. Ze komt zijn geld halen. Ik vraag me af welk geld, maar goed, maak dan een testament! Doi. Zo moeilijk is het niet hoor. Misschien is zij een 'slecht' mens maar mag zij dan niet weten wie haar vader is? Hij werd boos toen ik vertelde van de voorgenomen test. Hij zou niet meewerken en ik mocht niet meewerken want dat was ook zijn DNA.
Serieus vent, waar zijn je gedachten denk ik dan.
Loopt ie moeilijk te doen over dat ze dan gegevens van mij heeft. Moet hij zeggen, hij staat in de kvk, heeft een website voor de diensten die hij levert. Daarop staat hij met naam en toenaam vermeld, met adres, e-mailadres en telefoonnummer. Het is dat zij niet zo googlevaardig is anders was hij allang door haar gebeld.
En als hij dan zo'n goede reden heeft voor dit gedrag, dan mag hij dat wel eens vertellen, ik ben toch zijn dochter? Maar ik vrees dat ik na de echtscheiding ook tot zijn verleden behoor. Toen hij in het ziekenhuis belandde hoorde ik dat 3 dagen later toen hij weer thuis was! Toen hij uit het ziekenhuis Naar huis moest wachtte hij en z'n heksvrouw liever 2 uur op zo'n arme-bejaardentaxi bus die alleen komt als er genoeg ritjes gecombineerd kunnen worden!
dat hij getrouwd was ineens, daar kwam ik toevallig achter, een jaar na dato. Waarom hij het niet heeft gezegd? Hij moet nog steeds antwoord geven.
Zo'n man is het, dus ja ik vind het een hufter met zulk gedrag. Zeg gewoon wat, maak desnoods ruzie met me dat ik me te veel hiermee bemoei, maar nee. Dit kutgedrag, daarmee krijgt hij mij op de hoogste kast.
Ik denk ook serieus dat ik bij ontij niet direct geïnformeerd zal worden. Mag dan blij zijn als ik erbij kan zijn voor z'n laatste adem.
Zo, daarom is hij een hufter. En daarom niet zo'n uitspraak bij mij in het verkeerde keelgat.
[ Bericht 0% gewijzigd door Spiegelei op 29-06-2015 23:37:04 (Ben niet echt een licht) ]
Dat is inderdaad niet netjes. Mijn reactive was meer op de reactie van hem tegen jou. "ja, en nu?".quote:
[..]
Ik vind zijn totale reactie asociaal. Hij geeft geen enkele uitleg waarom hij 40 jaar lang tegen ons (mijn moeder, mij, mijn Nederlandse familie) heeft gelogen. Voor zijn vrienden destijds (landgenoten) was hij een man met een dochter die in het buitenland geld ging verdienen voor thuis.
Kan me voorstellen dat ie zo reageert na al die jaren.
(vanuit mijn redenatie: hij kent dr niet, heeft dr verder niet opgevoed. Nu tientallen jaren later. Tja...)
Dat is wel het minste wat ie kan doen. Misschien schaamt ie zich? Of heeft ie het achtergelaten. Maar ik kan me je boosheid daarom voorstellen. Ook voor je halfzus, waarvan ik kan voorstellen hoe/wat/waar en dat die dus vragen heeft. Misschien kan jij die vragen deels voor haar beantwoorden?quote:Ik kan mij wel iets voorstellen bij een slechte relatie, jong en ondoordacht, niet nadenken over de gevolgen. Wellicht inderdaad een rotmens als vrouw. Maar ik vind het aso dat hij het niet eens kan opbrengen om eenmalig haar vragen te beantwoorden, desnoods per mail.
Duidelijkquote:Ik vind het aso dat hij ons nooit iets heeft verteld, ik vind het aso dat hij na herhaaldelijk vragen eerst blijft ontkennen en ten slotte zegt 'Oh ja zou kunnen, we hebben wel gemeenschap gehad' om vervolgens ongeïnteresseerd ergens anders naar te kijken.
Ik vind het aso en een bewijs van een totaal gebrek aan compassie, gevoel, emotie en die shit. Het is zijn verleden dus daar kijken we niet meer naar om. Alsof je in een ongeluk terecht komt (schuldvraag doet er niet toe) en je even om je heen kijkt of je je er handig uit kan manoeuvreren om vervolgens weg te rijden, want dat licht achter je.
Dat vind ik hufterig. Plus het feit dat zijn broer kennelijk zegt dat het 'slechte' mensen zijn waar je ver van moet blijven. en continue zaniken over geld. Ze komt zijn geld halen. Ik vraag me af welk geld, maar goed, maak dan een testament! Doi. Zo moeilijk is het niet hoor. Misschien is zij een 'slecht' mens maar mag zij dan niet weten wie haar vader is? Hij werd boos toen ik vertelde van de voorgenomen test. Hij zou niet meewerken en ik mocht niet meewerken want dat was ook zijn DNA.
Serieus vent, waar zijn je gedachten denk ik dan.
Loopt ie moeilijk te doen over dat ze dan gegevens van mij heeft. Moet hij zeggen, hij staat in de kvk, heeft een website voor de diensten die hij levert. Daarop staat hij met naam en toenaam vermeld, met adres, e-mailadres en telefoonnummer. Het is dat zij niet zo googlevaardig is anders was hij allang door haar gebeld.
En als hij dan zo'n goede reden heeft voor dit gedrag, dan mag hij dat wel eens vertellen, ik ben toch zijn dochter? Maar ik vrees dat ik na de echtscheiding ook tot zijn verleden behoor. Toen hij in het ziekenhuis belandde hoorde ik dat 3 dagen later toen hij weer thuis was! Toen hij uit het ziekenhuis Naar huis moest wachtte hij en z'n heksvrouw liever 2 uur op zo'n arme-bejaardentaxi bus die alleen komt als er genoeg ritjes gecombineerd kunnen worden!
dat hij getrouwd was ineens, daar kwam ik toevallig achter, een jaar na dato. Waarom hij het niet heeft gezegd? Hij moet nog steeds antwoord geven.
Zo'n man is het, dus ja ik vind het een hufter met zulk gedrag. Zeg gewoon wat, maak desnoods ruzie met me dat ik me te veel hiermee bemoei, maar nee. Dit kutgedrag, daarmee krijgt hij mij op de hoogste kast.
Ik denk ook serieus dat ik bij ontij niet direct geïnformeerd zal worden. Mag dan blij zijn als ik erbij kan zijn voor z'n laatste adem.
Zo, daarom is hij een hufter. En daarom niet zo'n uitspraak bij mij in het verkeerde keelgat.
Volgens mij heb jij niet zo'n geode relatie met je pa ook. Ik zit me nu te bedenken hoe ik zou reageren. En ik weet het niet eens om eerlijk te zijn. Niet dat ik het zal ontkennen, maar of ik het bekend zal maken aan. Ik weet het niet..
Misschien komt ie er nog wel op terug, misschien is het schaamte? Deel van de cultuur? Geen idee.
Ben blij voor je dat er duidelijkheid is nu in ieder geval. Blijf het topic volgen, ben wel benieuwd naar de updates enz. Soort van ramptoerist zeg maar, Benieuwd naar verdure verhalen die naar boven kunnen komen, enz.
Ik weet dat ditjes en datjes, maar een innig contact hebben we niet (hoeft ook niet voor mij, ik kijk dit liever aan zo). Haar jongste zoon is binnenkort jarig. Ik zal eens een kaartje sturen (heel old school!) haha.
Mijn vader heeft tot op heden niets meer van zich laten weten. Niet leuk misschien, maar wel volgens verwachting.
Ik vind dat juist extra kwetsend en dat heb ik ook gezegd. Ik heb een hele fijne vader gehad, een hele fijne jeugd ook. Als hij nu zeg dat het verleden er niet toe doet en dat dat voorbij is,can vat ik dat op dat ik het moet doen met een vader die nu,can het heden, afstand van mij neemt. En dat ik dus die fijne vader soort van zou moeten vergeten ofzo.... Want dat is verleden. Ik zie dat precies andersom.
Ik heb geen hekel aan mijn vader (maar ik ben wel boos, dat gaat ook nog wel even duren). Die man heeft mij ook ontzettend veel geleerd en we hebben een hele lange tijd heel veel plezier gehad, dus dat koester ik.
Als ik mijn vader een beetje ken, dan zal hij nooit meer contact met mij opnemen. Dat doet nog steeds wel een beetje pijn, ook als ik dat zo opschrijf.
Ik zou hem ook niet meer uitnodigen dan voor huwelijken, geboortes van eventuele kinderen etc. Dat recht verliest hij dan ook.quote:
Hoe gek en turbulent het voor de test was, hoe rustig nu.
Ik weet dat ditjes en datjes, maar een innig contact hebben we niet (hoeft ook niet voor mij, ik kijk dit liever aan zo). Haar jongste zoon is binnenkort jarig. Ik zal eens een kaartje sturen (heel old school!) haha.
Mijn vader heeft tot op heden niets meer van zich laten weten. Niet leuk misschien, maar wel volgens verwachting.
Wellicht alleen een foto van je pasgeboren kind erbij met als onderschrift 'die zal jij nooit leren kennen'.
Hij heeft het recht niet om opa te zijn.
quote:
Wellicht alleen een foto van je pasgeboren kind erbij met als onderschrift 'die zal jij nooit leren kennen'.
Want dan staat het weer 1-1 met kutacties waardoor de afgelopen 40 jaar niks betekend lijken te hebben?
Oh dat is geen fijne gedachte...quote:
Naar. Dat is wel een goed woord daarvoor. Ja, het is naar. Het familielid in het buitenland zegt dat het verleden in het verleden ligt en dat dat er niet toe doet. Daarmee bedoelt hij die halfzus. Haar bestaan doet er niet toe voor 'ons' zeg maar.
Ik vind dat juist extra kwetsend en dat heb ik ook gezegd. Ik heb een hele fijne vader gehad, een hele fijne jeugd ook. Als hij nu zeg dat het verleden er niet toe doet en dat dat voorbij is,can vat ik dat op dat ik het moet doen met een vader die nu,can het heden, afstand van mij neemt. En dat ik dus die fijne vader soort van zou moeten vergeten ofzo.... Want dat is verleden. Ik zie dat precies andersom.
Ik heb geen hekel aan mijn vader (maar ik ben wel boos, dat gaat ook nog wel even duren). Die man heeft mij ook ontzettend veel geleerd en we hebben een hele lange tijd heel veel plezier gehad, dus dat koester ik.
Als ik mijn vader een beetje ken, dan zal hij nooit meer contact met mij opnemen. Dat doet nog steeds wel een beetje pijn, ook als ik dat zo opschrijf.
Heeft het zin om een berichtje te sturen met de vraag waarom hij niets meer laat horen en dat je dat jammer en spijtig vindt?
En wat betreft je halfzus.. Misschien moet het ook nog wat bezinken daar.
Maar wel lief om je neefje van een kaartje te voorzien voor zijn verjaardag.
Neuh, dat vind ik te overdreven.quote:
[..]
Ik zou hem ook niet meer uitnodigen dan voor huwelijken, geboortes van eventuele kinderen etc. Dat recht verliest hij dan ook.
Wellicht alleen een foto van je pasgeboren kind erbij met als onderschrift 'die zal jij nooit leren kennen'.
Hij heeft het recht niet om opa te zijn.
Ik ben overigens al getrouwd en kinderen gaan er niet komen dus dat gaat sowieso al niet meer op. Tja. op dit moment heb ik zoiets van 'joh laat maar gewoon.'
Ik heb hem met de uitslag van de test ook een mailtje gestuurd. Daarim heb ik gezegd dat ik altijd een fijne jeugd heb gehad en dat ik in hem altijd een fijne vader heb gehad waarvan ik veel heb geleerd.quote:
[..]
Oh dat is geen fijne gedachte...
Heeft het zin om een berichtje te sturen met de vraag waarom hij niets meer laat horen en dat je dat jammer en spijtig vindt?
En wat betreft je halfzus.. Misschien moet het ook nog wat bezinken daar.
Maar wel lief om je neefje van een kaartje te voorzien voor zijn verjaardag.
Maar ook dat hij met (de aanloop naar) de echtscheiding van mijn moeder mijn hart heeft gebroken. Dat dat heel veel pijn heeft gedaan. Dat hij mijn hart wederom heeft gebroken door mij nooit te informeren over zijn wel en wee en ook nooit mijn hulp in te schakelen, maar dat ik dat altijd achteraf moet vernemen.
En dat hij nu mijn hart heeft gebroken door niet te vertellen hoe het nu werkelijk zit.
Dat ik dat alles heel erg vind, dat ik het voel alsof hij niet alleen haar maar nu ook mij definitief tot zijn verleden heeft verbannen. Dat hij weet hoe hij mij kan bereiken (telefoon, adres, e-mail).
en dan mijn naam.
Ik vind (op dit moment) dat ik hem heel duidelijk heb gemaakt waar voor mij de pijn zit (in het liegen/verzwijgen/ook nu niets vertellen, niet in haar bestaan) en dat ik best open sta voor zijn contact, maar dat hij nu dan wel aan zet is.
Ik durf dat niet te zeggen.quote:
Pff, lekker dan. Speelt je heksstiefma hier niet een grote rol in?
In het begin kwam mijn vader naar mij toe omdat hij moeite had met het internetbankieren van de Rabobank. Hij had het allang niet meer gedaan dus we moesten het weer even met hem oefenen.
Geen probleem, maar ik heb toen wel gezegd:
ik: 'joh, X (zijn huidige vrouw) bankiert toch ook bij de Rabo? Heeft zij geen internetbankieren?'
hij: 'jawel'
ik: 'ik wil het altijd uitleggen hoor, dat is geen probleem, maar zij kan jou daar toch ook bij helpen?'
hij': '.... ja dat kan ....'
Ik vroeg me toen af, wat voor een relatie hebben die met elkaar? Maar goed, niet lang daarna bleken ze al een jaar getrouwd te zijn. Was haar idee. Op zich met een plausibele reden, maar hij zat er weer bij alsof het niet over hem ging.
Achteraf ga je denken, tja zij doet rare dingen, zij zegt rare dingen, zij heeft hier vast wat in gedaan of gezegd. Maar ik vind dat toch moeilijk te beoordelen. Ik heb haar altijd gezien als 'aanhangsel' van mijn vader. En niet als iemand waar ik zelf ook een band mee heb opgebouwd in welke zin dan ook. Het enige wat ik in het begin met hem heb besproken en ook wel tegen haar heb gezegd, dat ik er vanuit ga dat zij beiden mijn telefoonnummer hebben en dat zij bij calamiteiten of andere dingen mij altijd zullen bellen.
Ik heb geen behoefte aan een 'relatie' met haar, maar ik ging er uit fatsoens oogpunt vanuit dat zij mij ook wel zou bellen als er wat op zou doen. Nou, dat blijkt dus niet het geval te zijn.
Lijkt me een vervelende situatie voor je
En hoe gaat het met je zus? Was de kaart naar je neefje positief ontvangen?
Zoiets moet in je aard liggen, een externe factor kan het misschien wel versterken maar als je zo bent, dan ben je zo. Belachelijk, zulke mensen.quote:
Pff, lekker dan. Speelt je heksstiefma hier niet een grote rol in?
Niet dat ik bijzonder veel te vertellen heb.
Ik ben 'vrienden'. Met m'n halfzus en een van m'n neefjes op fb. Gesprekken via messenger hebben we niet echt meer. Komt ook vooral door mij hoor. Ik heb daar altijd heel oppervlakkig op gereageerd. Met kerst nog een ingesproken kerstgroet en dat is het dan. Zij plaats bijzonder veel foto's en filmpjes van haar honden en ze deelt ook veel berichten. Soms liked ze iets van mij wanneer ze dat een beetje begrijpt.
Mijn vader heb ik nooit meer gesproken of gezien. Niet live, niet telefonisch, niet per email. Omdat mijn man nog wat zakelijks moest afwikkelen met mijn vader, heeft hij afgelopen september een mail gestuurd. Daarin had mijn man ook gezegd dat het misschien toch wel wat zou zijn om contact met mij op te nemen. Omdat dit voor niemand een fijne situatie is.
Ik wist niet dat hij dat had geschreven overigens. Mijn vaders reactie kwam binnen enkele dagen. Zijn verzoek was om hebt even tijd te gunnen om e.e.a. Uit te zoeken (dat zakelijke gedeelte) en groeten aan hem (mijn man dus). Met geen woord wordt over mij gerept. Daarop heb ik die mailwisseling onder ogen gekregen.
Tja, het is wat het is.
Tot Twee maanden geleden had mijn vader nog steeds niet gereageerd op mijn man, dus die heeft een herhaald verzoek gedaan. Snel kwam er reactie. Zijn huidige vrouw is kennelijk ernstig ziek, dat zorgde voor de extra vertraging. Verder ging het met hem ook maar zo zo (hij was al eerder chronisch ziek, maar heeft nu een ander ziektebeeld erbij gekregen, wat overigens vorig jaar ook al bekend was). En ja klagen dat ie zo weinig geld heeft (daar heeft ie gvd zelf voor gekozen denk ik dan).
Ik weet dat ik heel hard klink, maar het doet me echt niets. Voor mijn gevoel is mijn vader zoals ik heb heb gekend al lang niet meer op deze wereld. Ik had alleen niet gedacht dat zijn nieuwe vrouw eerder het loodje zou leggen dan hij. Zij is 10 jaar jonger dan mijn vader en mijn vader was al niet meer 100% gezond toen zij voor elkaar kozen.
Ik voel geen enkele behoefte om naar hem toe te gaan of contact te zoeken. Ik probeer mij voor te stellen wat ik zou doen als hij onverhoopt in het ziekenhuis komt te liggen en ik door anderen dan hemzelf zou worden gebeld ofzo. Ik heb geen idee.
Zou hij zelf bellen dan zou ik zeker opnemen. Maar ik weet wel bijna zeker dat hij dat niet gaat doen. Voor mij voelt het als een vader die overleden is. Ik heb de herinneringen, ik heb zijn DNA, ik ben wie ik ben zeer zeker ook dankzij hem. Ik heb hele fijne herinneringen, maar 'het einde' is een beetje raar en apart gelopen.
Ik merk wel dat ik het afgelopen jaar wel wat cynischer maar ook wat losser kijk naar relaties tussen mensen (liefdesrelaties, maar ook vriendschappen). Het is wat het is, en dat kan heel goed en mooi zijn, maar dat biedt geen garanties voor de toekomst en dat kan en mag je ook niet verwachten. Lekkere dooddoener misschien, maar zo sta ik er wel in op dit moment.
Ik denk dat ik killer overkom hierdoor. Dat betekent niet dat ik een naar zurig kutwijf ben of ben geworden hoor ! Althans dan denk ik toch niet haha! Ik ben optimistisch, vrolijk, zie leuke dingen nu en zodadelijk en voor de rest we shall see!
Haha nou ja geen idee wat ik nou precies met deze post wil bereiken. Beetje van m'n afschrijven en het is ten slotte m'n eigen topic
. En misschien ook wel leuk om weer even wat van mij te lezen na dit bijzondere verhaal. Wel even kijken of ik de rechten niet kan verkopen zodat ze er een leuke Hollywoodfilm van kunnen maken! Das ook zo bij familie, als je je. Positiever voelt, zonder je vader, dan is "afscheid" het beste wat er is.
Dan was t mooi zolang t duurde, maar t moet nooit ten koste van jezelf gaan!
Ouwe snoeperd.quote:
heb ik ook gehad paar jaar terug. bleek dat mijn vader geneukt had met de babysitter van mijn andere 2 halfzusjes.
Ik heb vandaag per Whats App vernomen dat mijn vader afgelopen weekend is overleden.
De app kwam niet van zijn vrouw, maar van een familielid in het buitenland die dacht dat ik het al wist.
Mijn man heeft kort telefonisch contact gehad met zijn vrouw.
De vraag (of ze er niet wellicht over nagedacht had om mij ook in te lichten) is gesteld. Haar reactie: ze had het kenbaar gemaakt aan mijn vaders broer (in buitenland, zij is de taal ook nauwelijks machtig) en ze wist dat er wel een lijntje naar mij zou zijn. Dus dat vond ze wel genoeg zo.
Alhoewel het volledig volgens verwachting is dat zij zo doet, word ik er weer heel boos om.
Het is schrikken, het is onwerkelijk, het is definitief en het is voor mij toch ook emotioneel. Niet vanwege de laatste jaren, maar wel mijn verleden met hem. 30 jaar lang heb ik een fantastische vader gehad. De herinneringen doen toch weer een beetje pijn.
Oh nee..quote:Op maandag 7 augustus 2017 21:18 schreef Spiegelei het volgende:
Oké weer een kick van dit topic.
Ik heb vandaag per Whats App vernomen dat mijn vader afgelopen weekend is overleden.
De app kwam niet van zijn vrouw, maar van een familielid in het buitenland die dacht dat ik het al wist.
Mijn man heeft kort telefonisch contact gehad met zijn vrouw.
De vraag (of ze er niet wellicht over nagedacht had om mij ook in te lichten) is gesteld. Haar reactie: ze had het kenbaar gemaakt aan mijn vaders broer (in buitenland, zij is de taal ook nauwelijks machtig) en ze wist dat er wel een lijntje naar mij zou zijn. Dus dat vond ze wel genoeg zo.
Alhoewel het volledig volgens verwachting is dat zij zo doet, word ik er weer heel boos om.
Het is schrikken, het is onwerkelijk, het is definitief en het is voor mij toch ook emotioneel. Niet vanwege de laatste jaren, maar wel mijn verleden met hem. 30 jaar lang heb ik een fantastische vader gehad. De herinneringen doen toch weer een beetje pijn.
Gecondoleerd. Lijkt me heel moeilijk om dit een plekje te geven. Ik kan je geen advies geven maar wel een virtuele hug. Heel veel sterke.
quote:
Ik denk ook serieus dat ik bij ontij niet direct geïnformeerd zal worden.
quote:
Zou hij zelf bellen dan zou ik zeker opnemen. Maar ik weet wel bijna zeker dat hij dat niet gaat doen. Voor mij voelt het als een vader die overleden is. Ik heb de herinneringen, ik heb zijn DNA, ik ben wie ik ben zeer zeker ook dankzij hem. Ik heb hele fijne herinneringen, maar 'het einde' is een beetje raar en apart gelopen.
Oh bah, wat heftig zeg. Gecondoleerd.quote:
Oké weer een kick van dit topic.
Ik heb vandaag per Whats App vernomen dat mijn vader afgelopen weekend is overleden.
De app kwam niet van zijn vrouw, maar van een familielid in het buitenland die dacht dat ik het al wist.
Mijn man heeft kort telefonisch contact gehad met zijn vrouw.
De vraag (of ze er niet wellicht over nagedacht had om mij ook in te lichten) is gesteld. Haar reactie: ze had het kenbaar gemaakt aan mijn vaders broer (in buitenland, zij is de taal ook nauwelijks machtig) en ze wist dat er wel een lijntje naar mij zou zijn. Dus dat vond ze wel genoeg zo.
Alhoewel het volledig volgens verwachting is dat zij zo doet, word ik er weer heel boos om.
Het is schrikken, het is onwerkelijk, het is definitief en het is voor mij toch ook emotioneel. Niet vanwege de laatste jaren, maar wel mijn verleden met hem. 30 jaar lang heb ik een fantastische vader gehad. De herinneringen doen toch weer een beetje pijn.
Zo verdrietig dat de laatste jaren zo anders zijn geweest dan de decennia voorheen. Wel heel mooi dat je het op de manier kunt bekijken zoals je doet, en de mooie herinneringen aan hem koestert.
Heel veel sterkte.
Ook al was het contact de laatste jaren niet goed... Het is toch je vader en je hebt ook mooie herinneringen.
Gecondoleerd en veel sterkte.
Sterkte
Er was sprake van dat mijn oom en tante naar Nederland zouden komen voor de uitvaart. Geld zou een issue kunnen zijn maar dat heb ik de wereld uit geholpen door aan te bieden de vluchten, overnachtingen en verder vervoer te regelen en te betalen.
Maar ze zien het qua gezondheid niet zitten, dus dat gaat over. Nu willen ze graag bloemen laten bezorgen. Maar ook zij zijn niet ingelicht over de dag, de tijd en de locatie. Ik weet dat ook niet, de vrouw van m'n vader wil mij er niet bij hebben en ik vermoed dat ik het daarom ook niet mag weten.
Ik ga er ook niet heen, daar valt niets voor mij te halen, maar dit gedrag.... ik kan er maar weinig mee. Of beter, ik heb het er erg moeilijk mee.
Kijk, we zijn geen vriendinnen en zullen dat nooit worden, maar zij heeft een beeld gecreeerd van m'n vader, mij en de situatie die vrij weinig met de werkelijkheid te maken heeft. En natuurlijk zeg ik dat met mijn gekleurde mening. Ik vind het lastig...
Ze laat het contact nu verlopen via een mailadres van haar zus (die ik totaal niet ken). Dat snap ik op zich wel. Ik heb gevraagd naar locatie en datum/tijd ivm bloemen. En ook bezworen dat ik echt niet kom.
Krijg eindelijk zojuist bericht. Geen locatie, geen tijd. Bloemen mogen naar woonadres. Nou goed oké.
Maar ook een heel verhaal van die zus. Allemaal heel gemoedelijk. Wat mij opviel is dat ze zegt m'n vader nu zon 8 jaar te kennen en dat het zo goed klikt.
Dat kan natuurlijk prima, gen probleem. Alleen ergens in 2011 of 2012 zijn mijn vader en zijn vrouw getrouwd. Ik kwam daar ruim een jaar later per ongeluk achter. Ik heb gevraagd waarom ze dat nooit hebben gezegd (ik hoef er niet bij te zijn, maar je kan dat toch mededelen, eventueel achteraf?). Mind you, dit was nog voor het hele DNA verhaal. Geen fantastische relatie vanwege het grote verdriet bij mijn moeder om de echtscheiding. Maar zeker geen ruzie ofzo, helemaal niet.
Afijn, zij vertelde toen dat zij geen kinderen heeft en wel een eigen huisje (verder vrijwel geen vermogen) en dat wanneer zij zou komen te overlijden alles naar haar zus zou gaan. Dat wilde ze niet, dus zijn ze getrouwd (op een gratis dag), dat was de goedkoopste manier.
Oké, dat Kan ik volgend.
Maar dat rijmt dus niet met wat die zus nu schrijft (er is geen andere zus of broer)..... en dan blijkt dat zij niet helemaal fair is geweest.
Ik kan hier niets mee, dat weet ik, maar het maakt we wel boos en verdrietig.
Gecondoleerd. En een dikke middelvinger van afkeuring naar de heks namens mij
quote:
Tssssss, Een vrouw die zelfs niet wilt vertellen wanneer zn uitvaart is aan zn dochter. Vind ik toch wel heel erg sneu om een dochter niet eens de kans te geven om afscheid te nemen. Ongeacht de band die je met haar/hem hebt. Ik vind zoiets eigenlijk een recht..
Gecondoleerd. En een dikke middelvinger van afkeuring naar de heks namens mij
Dit, hoe triest ben je dan, en rancuneus ook. Wat heb jij nou helemaal misdaan dat dit rechtvaardigt?quote:
Tssssss, Een vrouw die zelfs niet wilt vertellen wanneer zn uitvaart is aan zn dochter.
Nu was je zelf al niet van plan om te gaan, maar anders was het echt onmenselijk geweest!Ook al wil je niet gaan (om wat voor reden dan ook) hoort een nieuwe familie je niet te weigeren van t afscheid van je eigen vader.
Ook voor jou is t een soort afsluiting van alles.
Mooie en minder mooie momenten.
En dan ook nog de niet passende verhalen... Dan wordt de boosheid niet minder.
Denk wel aan jezelf ook he. Ook voor jou is het nu lastig. Neem de tijd voor verwerking! Dat is beland.
Sterkte!
Echt bizar dit, dat mensen dit zo kunnen doen.
En dat terwijl daar in beide gevallen geen andere reden voor is dan het niet kunnen omgaan met de werkelijkheid.
Heel veel sterkte
Nee, immers maakt bloed geen band. Dat is een band die men zichzelf oplegt. Soms een hele fijne warme en soms een kille. Wellicht mist zij familie / warmte en zoekt ze er zo naar.quote:
[..]
? Ik snap je niet?
Ik ken dat mens niet. Moet in ineens warme familiegevoelens hebben?
Ik zou beginnen met de vraag: maakt het je uberhaupt uit of ze je halfzus is of niet? Zo ja, vraag of zij een DNA test wil betalen
Zo nee, laat gaan dat contact.Jezus, anders lees je even wat er in de afgelopen 2 jaar verder nog gebeurd is.quote:
Nee, immers maakt bloed geen band. Dat is een band die men zichzelf oplegt. Soms een hele fijne warme en soms een kille. Wellicht mist zij familie / warmte en zoekt ze er zo naar.
Ik zou beginnen met de vraag: maakt het je uberhaupt uit of ze je halfzus is of niet? Zo ja, vraag of zij een DNA test wil betalen
Ik kijk nooit naar de datum... dit topic kwam naar boven gewoon niet gezien. Ik ga geen 400 posts door spittenquote:
[..]
Jezus, anders lees je even wat er in de afgelopen 2 jaar verder nog gebeurd is.
nu pas zie ik dat het anders isHoe staat je halfzus nu in het overlijden van je vader?quote:
Die heks is wat het is: een heks!
Het is een eeuwige schande als je als partner de kinderen niet inlicht en kans geeft op afscheid.
Dit is niet jouw schuld!
Onthouden hé
zit ik godver iedereen netjes te antrwoorden met quotes is de boel weg!
Grr, dan maar even kort door de bocht aan iedereen:
Er is wel een flinke woordenwisseling geweest met haar, maar goed dan nog vind ik dit heel raar gedrag.
Mijn man heeft geregeld dat we vanaf donderdagmiddag tot en met zaterdag de provincie uit zijn met zn tweetjes. stedentripje, even weg.
morgen komt er een advertentie in de krant van mij. dat wilde ik graag en de dag donderdag heeft een bijzondere betekenis voor mij in relatie tot mijn vader. Word ik vanmorgen gebeld door de afdeling familieberichten.
Hij vroeg of er ook een algemene kennisgeving komt. Logische vraag natuurlijk, maar oei , dat was even slikken. Want dat weet ik dus niet. Heb ik ook gezegd, ook dat ik niet weet wanneer de uitvaart is, maar dat ik denk dat het vrijdag is. Hij vroeg of ik dan echt op donderdag wilde plaatsen, want soms is het niet de bedoeling dat advertenties voor de algemene kennisgeving worden geplaatst. Hij was heel vriendelijk en beleefd en ik ga gewoon donderdag plaatsen.
Stiekem hoop ik dat de heks uit haar velletje spat van woede.
Maar dat is niet mijn reden hoor. Ik plaats een bericht voor mijzelf, zonder sneer of wat dan ook.
Ok.quote:
zit ik godver iedereen netjes te antrwoorden met quotes is de boel weg!
Grr, dan maar even kort door de bocht aan iedereen:
Er is wel een flinke woordenwisseling geweest met haar, maar goed dan nog vind ik dit heel raar gedrag.
Mijn man heeft geregeld dat we vanaf donderdagmiddag tot en met zaterdag de provincie uit zijn met zn tweetjes. stedentripje, even weg.
morgen komt er een advertentie in de krant van mij. dat wilde ik graag en de dag donderdag heeft een bijzondere betekenis voor mij in relatie tot mijn vader. Word ik vanmorgen gebeld door de afdeling familieberichten.
Hij vroeg of er ook een algemene kennisgeving komt. Logische vraag natuurlijk, maar oei , dat was even slikken. Want dat weet ik dus niet. Heb ik ook gezegd, ook dat ik niet weet wanneer de uitvaart is, maar dat ik denk dat het vrijdag is. Hij vroeg of ik dan echt op donderdag wilde plaatsen, want soms is het niet de bedoeling dat advertenties voor de algemene kennisgeving worden geplaatst. Hij was heel vriendelijk en beleefd en ik ga gewoon donderdag plaatsen.
Stiekem hoop ik dat de heks uit haar velletje spat van woede.
Maar dat is niet mijn reden hoor. Ik plaats een bericht voor mijzelf, zonder sneer of wat dan ook.
En je halfzus? In rouw?
Maar reken maar dat als mij dit zou overkomen zo de heks nog een keer geconfronteerd wordt met een woordenwisseling. Ik zou toch denk ik een keertje onverwacht op de stoep staan voor een gesprek. En tevens denk ik om wat spulletjes te halen. Gewoon, als herinnering aan hem. Al is het maar iets kleins, maar dr is altijd wel iets tastbaars dat een dierbare herinnering vormt.
Overigens, ook al waren ze niet rijk, paps klaagde las ik.. Je bent wel erfgenaam en daar zitten ook wat rechten en plichten aan verbonden. Als ze zonder huwelijkse voorwaarden getrouwd en de heks inderdaad een huisje had, valt die in de erfboedel. Zal de heks niet leuk vindent, maar die maakt wel onderdeel uit van de erfenis met bijbehorende rechten en plichten. Zul je waarschijnlijk wel zelf achternaan moeten gaan :/
[ Bericht 4% gewijzigd door Kamelenteen op 09-08-2017 22:05:21 ]
SPOILERGecondoleerd.
Ik verwacht niet dat ik dat ga doen.quote:
Zelfs als er een woordenwisseling is geweest, moet je daarboven staan op het moment er iemand overleden is en even de strijdbijl begraven voor de lieve rust en vrede.
Maar reken maar dat als mij dit zou overkomen zo de heks nog een keer geconfronteerd wordt met een woordenwisseling. Ik zou toch denk ik een keertje onverwacht op de stoep staan voor een gesprek. En tevens denk ik om wat spulletjes te halen. Gewoon, als herinnering aan hem. Al is het maar iets kleins, maar dr is altijd wel iets tastbaars dat een dierbare herinnering vormt.
Overigens, ook al waren ze niet rijk, paps klaagde las ik.. Je bent wel erfgenaam en daar zitten ook wat rechten en plichten aan verbonden. Als ze zonder huwelijkse voorwaarden getrouwd en de heks inderdaad een huisje had, valt die in de erfboedel. Zal de heks niet leuk vindent, maar die maakt wel onderdeel uit van de erfenis met bijbehorende rechten en plichten. Zul je waarschijnlijk wel zelf achternaan moeten gaan :/
Voor wat betreft je 2e deel: er zijn geen huwelijkse voorwaarden. Testament weet ik niet, maar verwacht ik niet. Dus wettelijke verdeling. Ja ik ben dan erfgenaam, nee daar kan ik niets mee.
Mocht ze een verklaring van erfrecht nodig hebben ergens (wat ik betwijfel, bij lage vermogen vragen de banken nergens naar, of nemen ze genoegen met veel te weinig gegevens) dan nog hoef ik niet benaderd te worden. Ik kan toch niets.
Tenzij ze de wettelijke verdeling binnen 3 maanden ongedaan maakt. Maar ze zou wel goed gek zijn dat te doen, want dan ik ineens wel om de hoek kijken. Het is mijn werk om dit te weten, niet dat men nu denkt dat ik dit allemaal heb lopen uitzoeken ofzo.
Maar goed, ik ga haar geen munitie geven. Zij loopt nog wel eens tegen de lamp. Ik sta er namelijk niet voor in hoe ik zal reageren als ik haar zie. Haar stevig te woord staan klinkt natuurlijk heel stoer en zou een machtig gevoel moeten geven. Maar ik denk dat het van mijn kant hikkend, snotterend, rood aangelopen, met stemverheffing geraaskal zou worden. Ja wie is er dan stoer en machtig? Niet ik hoor.
Zo, we zijn even 2 nachtjes heel ergens anders geweest, even zinnen verzetten. Ik had zelf nog wel een advertentie gezet. Enorm veel reacties op gekregen, wat echt heel fijn is. Mocht je ooit twijfelen om iemand een kaartje te sturen omdat je denkt, ' oeh dat was zo lang geleden, kennen ze me nog wel' ofzoiets? Gelul! Gewoon dat mailtje, appje, messengerberichtje, kaartje sturen! Is tof, is fijn, gewoon doen!quote:
Als je voor jezelf weet dat er toch niet veel van hem was zou ik haar idd lekker laten gaan, dat soort mensen komen zichzelf wel tegen, als ze het het minst verwachten.
Over wat er van nog is. Ja er zijn spullen en ja als ik de keuze zou hebben zou ik ze willen hebben. Maar ja ik ga niets bij dat wijf vragen. Het zijn ook spullen met enige waarde (dus wellicht verkoopt ze die spullen). Daarnaast ook heel wat intellectueel eigendom. Dat zou ik nog veel liever willen hebben, maar ook daar ga ik haar niet om vragen.
Zijn er ook nog spullen met alleen emotionele waarde (foto's uit jouw jeugd bijvoorbeeld) die bij haar liggen?Dat soort dingen die zou ik dus ook echt willen hebben. Dan maar de confrontatie en owee als ze ze niet zou meegevenquote:
Wat fijn dat je veel reacties hebt gekregen!
Liever die confrontatie dan spijt achteraf dat je het niet opgehaald hebt of dat zij ze weg heeft geflikkerd.[ Bericht 7% gewijzigd door Kamelenteen op 13-08-2017 07:11:43 ]
Hij heeft heel veel arrangementen gemaakt en geschreven (voor jazzband, bigbands, kleinere formaties). Die heb ik vrijwel niet. Of nou ja, alleen mijn eigen partij, niet de partituur van de dirigent. (Partituur= alle muziek bij elkaar, van elk instrument). Hij heeft ook enkele eigen nummers, waaronder 1 van/voor mij geschreven toen ik nog heel klein was. Ik ken het nummer natuurlijk, ik heb de melodie, maar niet het arrangement dat hij later maakte voor een grotere muziekgroep.
Dat soort dingen.
Dit is dan toch wel iets wat ik heel graag zou willen terug hebben.quote:
Nee gelukkig geen foto's! Haar huis is erg klein, daar hadden ze geen ruimte voor. Alle foto's liggen bij m'n moeder. Netjes ingeplakt en wel. Dat kan je wel aan haar overlaten.
Hij heeft heel veel arrangementen gemaakt en geschreven (voor jazzband, bigbands, kleinere formaties). Die heb ik vrijwel niet. Of nou ja, alleen mijn eigen partij, niet de partituur van de dirigent. (Partituur= alle muziek bij elkaar, van elk instrument). Hij heeft ook enkele eigen nummers, waaronder 1 van/voor mij geschreven toen ik nog heel klein was. Ik ken het nummer natuurlijk, ik heb de melodie, maar niet het arrangement dat hij later maakte voor een grotere muziekgroep.
Dat soort dingen.
Kan je niet samen met je man naar daar gaan? Hij kan je backup zijn.
En dan sta je daar maar snotterend en tierend... Is toch niet erg?
Ik vind dit wel iets voor een Fok! knokploeg.quote:
Dit is dan toch wel iets wat ik heel graag zou willen terug hebben.
Kan je niet samen met je man naar daar gaan? Hij kan je backup zijn.
En dan sta je daar maar snotterend en tierend... Is toch niet erg?
Vooral dat nummer wat hij voor jou geschreven heeft!Die sowieso, maar de rest ook. Vind dat dat meer bij zn eigen vlees en bloed terecht hoort dan bij de vrouw waar ie pas vele jaren na het schrijven ervan mee trouwde. Tenzij het echt een forse geldwaarde heeft, dan wordt het wat lastiger.quote:
[..]
Ik vind dit wel iets voor een Fok! knokploeg.
Sorry als ik iets doms zeg hoor, omdat je zelf zegt ook met erfrecht te werken, maar het is toch geen gunst die je haar moet vragen? Het is gewoon je recht... Jij bent erfgenaam (want je kunt als kind niet helemaal onterft worden), weliswaar niet direct opeisbaar maar je kunt met wilsrechten wel al eigenaar worden.quote:
Over wat er van nog is. Ja er zijn spullen en ja als ik de keuze zou hebben zou ik ze willen hebben. Maar ja ik ga niets bij dat wijf vragen. Het zijn ook spullen met enige waarde (dus wellicht verkoopt ze die spullen). Daarnaast ook heel wat intellectueel eigendom. Dat zou ik nog veel liever willen hebben, maar ook daar ga ik haar niet om vragen.
Zeker bij intellectueel eigendom of eigendom van ontroerend goed (waar hier dus allebei sprake van is) heb je dan iets in handen dat ze dan niet meer zomaar kan verkwanselen.
Doe het desnoods via je man en die zus van die heks, of een advocaat, als je zelf geen contact wil.
Gezien de manier waarop ze jou behandelt heeft moet je daartoe echt niet schromen ook al is het maar een klein voordeeltje of wat spullen met emotionele waarde!
Je kunt, als je geen zin hebt om er al te veel gedoe van te maken, ook door te dreigen anders achter je halve kindsdeel aan te gaan, wat kleine spullen of wat van die intellectuele eigendommen afdwingen.
Maarruh: Hoe heeft je halfzus op zijn dood gereageerd? Want daar begon dit topic tenslotte mee! Je hebt het haar toch wel verteld? Je moet haar trouwens ook vertellen van haar rechten op de erfenis!
[ Bericht 2% gewijzigd door Fokpop op 15-08-2017 01:44:20 ]
Nee je zegt niets doms. Ik ben me aan het oriënteren.quote:
[..]
Sorry als ik iets doms zeg hoor, omdat je zelf zegt ook met erfrecht te werken, maar het is toch geen gunst die je haar moet vragen? Het is gewoon je recht... Jij bent erfgenaam (want je kunt als kind niet helemaal onterft worden), weliswaar niet direct opeisbaar maar je kunt met wilsrechten wel al eigenaar worden.
Zeker bij intellectueel eigendom of eigendom van ontroerend goed (waar hier dus allebei sprake van is) heb je dan iets in handen dat ze dan niet meer zomaar kan verkwanselen.
Doe het desnoods via je man en die zus van die heks, of een advocaat, als je zelf geen contact wil.
Gezien de manier waarop ze jou behandelt heeft moet je daartoe echt niet schromen ook al is het maar een klein voordeeltje of wat spullen met emotionele waarde!
Je kunt, als je geen zin hebt om er al te veel gedoe van te maken, ook door te dreigen anders achter je halve kindsdeel aan te gaan, wat kleine spullen of wat van die intellectuele eigendommen afdwingen.
Maarruh: Hoe heeft je halfzus op zijn dood gereageerd? Want daar begon dit topic tenslotte mee! Je hebt het haar toch wel verteld? Je moet haar trouwens ook vertellen van haar rechten op de erfenis!
Eerst even kijken of hij een testament heeft gemaakt (ik verwacht van niet) en dan kijk ik wel.
M'n moeder heeft ook alles bij elkaar gezocht qua spullen/herinneringen.
Mocht er geen testament zijn, dan wil ik mogelijk wel een boedelbeschrijving opeisen bij haar. Aan de hand daarvan dan eventueel m'n wilsrecht om bloot eigendom op te eisen inzetten. Ik weet het nog niet precies.
Ja sorry had ik nog niet gezegd. Maar ja, ik heb m'n halfzus ook ingelicht de avond nadat ik het zelf had gehoord. Ze was erg verdrietig. Ze vraagt geregeld hoe het met mij gaat.
Ze wilde ook bloemen sturen, maar aangezien ik destijds heb beloofd m'n vaders adres niet te geven aan haar, heb ik dat adres niet gegeven. Ondanks dat ik de heks weleen rolberoerte had willen geven op die manier, vind ik het zelf gewoon niet kunnen.
M'n halfzus was overigens furieus dat ik niet bij de uitvaart mocht zijn. Maar goed, dat is eigenlijk iedereen die het verhaal hoort...
Ik verwacht echter dat hij dat niet heeft geregeld. Dat soort dingen liet hij meer op z'n beloop.
Inmiddels een CTR laten opvragen. Ik had het niet gedacht, maar hij heeft WEL een testament opgemaakt. Toen ik zag dat hij dat in juli 2015 heeft gedaan wist ik eigenlijk al, dat ik onterfd zou zijn.
Inmiddels ook de bevestiging gekregen: Hij heeft mij onterfd.
Maar hij heeft ook mijn halfzus onterfd. Ze staat met haar naam en geboortedatum vermeld.
.... "ik onterf mijn dochters:
- XX geboren op XX (uit mijn huwlijk met XXX)
- Spiegelei geboren te X op X (uit mijn huwelijk met XXXX)
en hun afstammelingen...."
Wat ik inmiddels ook weet (ja sorry deafgelopen 1,5 week zijn mijn hersens soms ook echt watten hoor) is het volgende:
- mijn moeder heeft echt alle foto's die je maar kan bedenken (hun eerste huisje, alle gezinsvakanties, in en om ons huis, met vrienden, van optredens, echt van alles). Ook vanuit de tijd van voor ze elkaar kenden. Alles wat hij destijds meegenomen heeft van huisuit heeft zij op zolder liggen.
- ontzettend veel spullen uit onze gezamenlijk tijd in de muziek (posters, programmaboekjes, foto's, krantenartikelen, brieven, contracten van huur, vergunningen van gemeenten om ergens te spelen, maar ook heel veel opnames op film er moet ook wat op casette zijn maar dat hebben we nog niet gevonden, waarschijnlijk ook nog wat tv opnames van de lokale tv en 1x de landelijke tv).
Mijn man herinnerde mij eraan dat qua partituur er waarschijnlijk nog maar weinig echt aanwezig is. Enkele jaren geleden is zijn externe harde schijf volledig gecrast en is vrijwel alles verloren gegaan. Dat was ik even vergeten. Dus daar zal nog weinig van zijn. Maar goed dat is dan zo.
Gisteren was ik erg opgelucht dat er nog zoveel is aan materiaal. Vandaag toch ook even geschokt over het feit dat hij mij daadwerkelijk heeft onterfd, maar ook dat hij (in mijn ogen voor het eerst en voor het laatst) dus zelf aangeeft 2 dochters te hebben.
Nu niet allemaal gaan gillen dat ik een beroep moet doen op mijn legitieme. Geld interesseert me totaal niet (want ja het zou dus alleen een vordering in geld zijn, geen vordering in goederen!). Bovendien heb ik er geen sodemieter aan zolang de heks nog leeft.
Nee, ik ga mezelf niet pesten hiermee, ik laat het rusten wat dat betreft.
Mijn halfzus ga ik niet actief informeren hierover. Mijn god ik zou niet weten hoe ik dat genuaceerd moet vertellen in het Engels (haar Engels is niet zo goed en ook voor mij is dit wel lastig om dit goed uit te leggen).
Mocht ze er zelf naar vragen dan zal ik niet liegen, maar wel zeggen dat ze dat dan zelf maar verder uit moet zoeken via een advocaat of notaris in eigen land.
Nou wellicht dat ik nog eens een update geef over onze eerste ontmoeting. Of misschien dat mijn familie, nu met zijn overlijden toch wat wil zeggen over het verleden. Ook op dat vlak ga ik niet pushen. Maar het kan zijn dat ze zich nu niet meer bezwaard voelen iets te zeggen daarover.
Wel super dat je moeder zo veel spullen in huis heeft van toen!
Ik gok dat de heks erachter zit trouwens, maar darn, je kinderen zo makkelijk verloochenen, en de een ook nog straffen voor de waarheid.
Op de legitieme portie na kan dat idd.quote:
Onterven van kinderen in NL? Kan dat überhaupt?
Jazeker.quote:
Onterven van kinderen in NL? Kan dat überhaupt?
Groot misverstand is dat altijd. Tegenwoordig (sinds 2003 inmiddels alweer) kan je je kinderen gewoon onterven. Ze worden ook nooit meer erfgenaam.
Het enige wat voor verwarring kan zorgen is dat onterfde kinderen wel nog een beroep kunnen doen op hun legitieme portie. Maar let op! Daarmee wordt een kind GEEN erfgenaam meer (vroeger wel).
Je hebt dan een vordering in uitsluitend geld op de nalatenschap. Die vordering is ter hoogte de helft van wat je als erfgenaam zou hebben gehad. Een erflater zal doorgaans ook wel bepalen dat die vordering niet direct opeisbaar is bij de langstlevende partner. Dus je kan er geen zak mee. Want als de partner alles opmaakt voordat zij sterft, sta je alsnog met lege handen.
/theorieles erfrecht
[ Bericht 0% gewijzigd door Spiegelei op 17-08-2017 20:04:56 ]
Blijkbaar had ie liever zn nageslacht met leugens achter gelaten...
Moet er toch ook wel inhakken voor je.
Onterven is wel echt een hele flinke stap om te nemen. En ook ik denk dat de heks er achter zit.
Fijn dat iig je moeder nog heel veel heeft bewaard!
Vervelende afsluiting zo voor jou.
Sterkte.
Ten tijde van de echtscheiding van m'n ouders heb ik mij niet zo gekeerd tegen de heks. Want ja, hij koos ook voor haar. Ik vond hem fouter dan zij, zij was immers een vreemde. Mijn moeder zag dat andersom, wat mij ook wel weer kan voorstellen.
Afijn, nu zit je veel te denken over wat er allemaal is gebeurd en gezegd en gedaan en nietgedaan in de afgelopen jaren. Ik pleit m'n vader zeker niet vrij, maar ik denk dat die heks er meer mee van doen had dan ik voorheen had gedacht. Maar daar koop ik niets voor.
Waarom ik dit toch zeg? Omdat m'n moeder een brief kreeg. Van m'n vaders pensioenfonds. Of ze de vragenlijst wil invullen ivm haar rechten op bijzonder nabestaandenpensioen!
Ik heb mij nooit gerealiseerd dat zij daar recht op zou kunnen hebben. Vooral ook omdat mijn ouders afgezien hebben van pensioenverevening. Blijkbaar valt zoiets als nabestaandenpensioen daar niet automatisch onder...
Nu heeft mijn moeder het qua geld helemaal niet nodig, ik weet ook niet om welk bedrag het zou gaan. Maar ik zou het hilarisch vinden om de heks zo nog een hak te kunnen zetten! M'n ouders zijn 33 jaar gehuwd geweest, hij was al met prepensioen tijdens de echtscheiding. Het zal vast om een aanzienlijk aandeel in het bedrag gaan.
Ik moet nog even verder bekijken wat dit inhoudt hoor. Maar mijn eerste reactie is verbazing en mijn tweede reactie is, mooi zo! Is dat slecht? Ik weet het niet, ze zal absoluut not amused zijn, dat vergoelijk helemaal niets van haar wanstaltige gedrag, maar het zou wel een volledig lekkere, legale trap zijn richting haar.
Dat kan overigens nog steeds dus ik weet niet hoe je moeder erin staat heks hiermee een hak te zetten?
Ik vind het wel humor inderdaad en heel menselijk.
Dit dus, is gewoon iets waar je recht op hebt.quote:
Ik vind het geen hak zetten hoor, dat pensioen is opgebouwd toen Spiegelei's moeder de partner van hem was dus ze heeft er gewoon recht op.
Fraai dat een pensioenfonds je moeder weet te vinden!
En inderdaad heb ik ademloos gelurkt in je topic.
Veel sterkte met de nasleep.
Maar ik lees tussen de regels door ook dat de heks min of meer de oorzaak van de scheiding was? Fraai weer.
Ook al heb je het geld niet nodig, toch zou ik overwegen die legitieme portie te claimen. Zeker omdat je zelf aangeeft dat je vermoed dat die heks een groot aandeel heeft in het onterven. En ook al heb je geen behoefte aan geld..je kunt het altijd weggeven aan een nobel doel. Bijv. aan een of ander fonds dat kinderen en muziek stimuleert, enz.
Tegelijkertijd heb ik dr weer bewondering voor dat je het niet wilt, omdat het je vaders wil was. Mja, dat botst dan weer wel met je vermoedens dat de heks een groot aandeel erin heeft.
Klopt ja. Dat heb ik vast niet verteld omdat het natuurlijk als een bizar verhaal begon met een dna test. Ik vond het destijds hilarisch en was nieuwsgierig. Daarna wilde ik vooral weten hoe mijn vader erin staat en wat hij kan vertellen daarover. Ik ben nooit boos geweest over haar bestaan, wel over het feit dat hij ook toen het aan het licht kwam daar niets over wilde zeggen.quote:
Volgens mij heeft ze er juist recht op omdat ze er niet van afgezien hebben.
Maar ik lees tussen de regels door ook dat de heks min of meer de oorzaak van de scheiding was? Fraai weer.
Maar goed de heks.
Ja achteraf bezien hebben zij een poosje een relatie gehad voordat mijn moeder erachter kwam doordat hij een e-mailberichtje van haar had uitgeprint en dat had laten slingeren. Daarna is mijn moeder (niet netjes, I know) in z'n agenda gaan neuzen en daar stonden dingen is als "eerste kus met [naam heks] enzo.
Ze heeft me dit overigens pas na de scheiding opgebiecht, van dar rondneuzen. Ze schaamde zich er heel erg voor.
Hij heeft voor de scheiding wel toegegeven met haar te hebben aangelegd, maar hij wilde niet kiezen tussen m'n moeder en haar. Was heel akward destijds. M'n moeder heeft ontzettend veel verdriet hiervan gehad en ik heb in die periode bewust weinig contact gehad met m'n vader. Ik wist me geen houding te geven.
Hij zocht het contact ook niet op overigens in die periode.
Hoe beter het ging met m'n moeder, hoe meer contact ik met hem had (maar nog steeds weinig, wel meer mailen enzo, hij is niet zon prater over de telefoon). Uiteindelijk ook bij hen op visite geweest een paar keer en zij ook bij ons.
De heks is 10 jaar jonger en een wat aparte verschijning. Zij had muziekles bij mijn vader in de periode dat ze wat met elkaar begonnen.
Nog een belangrijk ding wat daarbij een rol heeft gespeeld is dat mijn vader in die periode (begin 2010) een hersenbloeding heeft gehad. Lichamelijk was er weinig mis en dat beetje verlies in zijn blikveld aan 1 oog is teruggekomen. Maar hij is in karakter wel veranderd. Onverschilliger geworden, wantrouwender (hij had al een wantrouwende aard, dat is erger geworden). Dus mijn moeder, ik en mijn man zien dat ook als medeoorzaak van de scheiding.
Wanneer de affaire is begonnen weten we niet, er zijn nu indicaties dat het al voor zijn hersenbloeding speelde. Maar goed, ergens in die richting.
Ik snap het hoor wat je zegt.quote:
Ik vind het behoorlijk heftig dat een vader zijn bloedeigen kinderen onterfd. De dochter uit zn eerste huwelijk, daar kan k me iets bij voorstellen (want: verder niet opgevoed, enz) maar dat ie jouw als erkend eigen vlees en bloed en dat ie van geboorte af aan opgevoed heeft, onterfd heeft vind ik echt bizar. Jou heeft ie opgevoed als zn wettig kind, alles meegegeven, enz. En dan onterf je dr als vader zijnde na zoiets..
Ook al heb je het geld niet nodig, toch zou ik overwegen die legitieme portie te claimen. Zeker omdat je zelf aangeeft dat je vermoed dat die heks een groot aandeel heeft in het onterven. En ook al heb je geen behoefte aan geld..je kunt het altijd weggeven aan een nobel doel. Bijv. aan een of ander fonds dat kinderen en muziek stimuleert, enz.
Tegelijkertijd heb ik dr weer bewondering voor dat je het niet wilt, omdat het je vaders wil was. Mja, dat botst dan weer wel met je vermoedens dat de heks een groot aandeel erin heeft.
Ja ik denk dat de heks er een groot aandeel in heeft gehad. Maar het is mijn vader dit die ook tegenover de notaris stand heeft gehouden.
Het klinkt tegenstrijdig en dat is het misschien ook. Maar de heks zal er geen last van hebben. Ik kan mijn centjes van die legitieme portie pas na haar overlijden opeisen. Nou boeja zeg.SPOILEREen onterving van een kind is best een ding natuurlijk. De notaris zal echt wel zeker hebben geweten dat hij dit wilde, op dat moment. M'n vader is er ook de persoon niet naar om een eenmaal ingeslagen weg niet uit te lopen. Zeer koppig en trots. Afijn, ik ken de notaris die het heeft gepasseerd ook persoonlijk redelijk goed. Ik heb jaren les van hem gehad en we zijn ook goed privé met elkaar omgegaan. Het moet voor hem ook bizar zijn geweest om te weten wie de onterfde persoon is. Mijn naam is dermate herkenbaar dat ik 100% zeker weet dat hij wist dat het over mij ging. Mijn verhaal is inmiddels erg herkenbaar en eigenlijk boeit me dat niet zo, maar graag dit wel in de spoiler laten, ook bij quoten. Dank!
Dank jequote:Op zondag 20 augustus 2017 13:36 schreef Myrr het volgende:
Ik wil even zeggen dat ik het bijzonder (bijzonder wat weet ik niet precies, positief iig, ik had me niet in kunnen houden) van je vind hoe je je weet in te houden naar zijn vrouw, en dat ik ontzettend met je heb meegeleefd, in lurkstand, sinds dit topic er is. Jammer dat het zo is gelopen. Ik hoop dat je moeder haar deel van het pensioen opeist en dat heksvrouw en een ontzettend zuur laatste deel van haar leven heeft.
Ik hoop het ook!
Ik had van mezelf ook niet gedacht dat ik zo 'netjes' zou zijn. Maar het heeft me gewoon veel energie gekost en nu nog steeds. Ik merk het in m'n werk. Ik ben niet zo bij de pinken deze 2 weken. Trager, meer afgeleid, meer een houding 'nou en, kan mij wat schelen, lekker belangrijk'
Zal wel normaal zijn denk ik, gaat ook wel over. Maar het doet me gewoon veel verdriet en ik kan nergens heen daarmee. Ja m'n moeder, want zij heeft een gemeenschappelijke geschiedenis. Maar zonder broers of zussen (uit1 gezin), zonder zijn familie hier om de hoek, zonder vrienden uit die tijd (alle contacten had hij verbroken), dat is eenzaam vind ik.
Ik heb echt behoefte aan praten, m'n verhaal doen. Daarom schrijf ik hier ook ongegeneerd verder. Vind ik fijn. Zet m'n gedachten op een rijtje. Ik zou zon verhaal ook ademloos volgen. Nou kan ik eens wat terugdoen. Bizar., dat wel.
M'n moeder wilde nog een brief schrijven aan de heks. Omdat ze vind dat ze onbeschoft is geweest door mij als kind niet in te lichten. Of ze het doet weet ik niet. Van mij mag ze. Als m'n moeder dat prettig vind, moet ze het doen vind ik.
[ Bericht 37% gewijzigd door Spiegelei op 20-08-2017 18:29:28 ]
Scheiding in 2011, gehuwd 1978-2011quote:
Hóe lang de scheiding geleden is weet ik even niet ( meer).
Fraai dat een pensioenfonds je moeder weet te vinden!
En inderdaad heb ik ademloos gelurkt in je topic.
Veel sterkte met de nasleep.
M'n moeder heeft het huis overgenomen en is dus nimmer verhuisd (maar ik denk ook dat ze inzage hebben in de gemeentelijke administratie)
Dankje
Neem je definitieve beslissing nu nog niet, emoties hebben de neiging je beoordelingsvermogen te beinvloeden. Evt uitbesteden aan een pro en er zelf geen energie in steken? De heks mag wel even zweten wat mij betreft.quote:
Nee, ik ga mezelf niet pesten hiermee, ik laat het rusten wat dat betreft.
Gecondoleerd met je verlies.
ik snap je antwoord, zou ik ook zeggen. Misschien denk ik er later anders over. Maar ik onderneem nu ook niets he.quote:
[..]
Neem je definitieve beslissing nu nog niet, emoties hebben de neiging je beoordelingsvermogen te beinvloeden. Evt uitbesteden aan een pro en er zelf geen energie in steken? De heks mag wel even zweten wat mij betreft.
Gecondoleerd met je verlies.
Maar zweten? Dat zal tegenvallen.
Ik kan eisen dat ze een boedelbeschrijving opmaakt, zodat ik weet dat er per overlijdensdatum in de boedel viel tegen welke waarde (want ik heb niets aan de spullen zelf). Op basis daarvan kan ik mijn eigen legitieme berekenen en daarna moet ik maar zien hoe ik achter haar (hopelijk zeer spoedig en zeer pijnlijke) overlijden kom....
Ze heeft geen kinderen, geen familie in de buurt, alleen een even debiele zus die niet in de buurt woont en een bijbehorende moeder. Tja....
Ik heb het via 23andMe gedaan.quote:
Oke dan.
Vaag vriendschapsverzoek op FB gekregen van iemand die beweert mijn halfzus te zijn. Mijn vader ontkent (niet haar bestaan, wel zijn genetisch materiaal).
Zij houdt vol en tja ik geloof mijn vader wel, maar toch. Hij wenst geen DNA test te doen, ik wil het wel doen (afhankelijk van hoe en wat en kosten enzo) , maar geen idee hoe dat gaat.
Leuke bijkomstigheid, zij heeft een andere nationaliteit en woont in mijn vaders geboorteland. Hoe gaat zoiets? Waar kan ik informatie vinden en (niet onbelangrijk) waar moet ik qua kosten aan denken?
Nu dat bekend is, mag ie daar over spreken met jou mocht je dat willen eigenlijk in privesfeer? Of is dat ook na het overlijden nog steeds niet toegestaan?
SPOILERVorige week zaterdag kwamen we thuis van 2 nachtjes weg van alle sores. Enkele kaartjes op de deurmat. Condoleances uiteraard.
Ook 2 grotere enveloppen. Ik wil de grootste openmaken en haal mijn duim onder de plakstrip door. Ik zie de postcode en huisnummer van de afzender sta en ik schrik, gooi de enveloppe op de grond en begin hysterisch te huilen. Het is van de heks! Ik gil dat ik niets met dat kutwijf te maken wil hebben. Mijn man heeft gekeken wat het was. Het was een (volgens hem) slechte foto van m'n vader van ongeveer een jaar geleden kennelijk.
De andere enveloppe had ik open gemaakt en ik zag een foto aan de voorkant van m'n vader. Maar dan alleen van z'n knieën tot z'n schouder terwijl hij een instrument vasthoudt. Aan de kleding en houding herken ik hem meteen. Ik zie ook direct dat het een oudere foto is van jaren geleden. Het is een uitsnede van een voor mij heel bekende foto namelijk. Ik vouw alleen de onderkant net open en zie haar adres staan. Ook die enveloppe met inhoud gooi ik op de grond. Mijn man heeft ook dat bekeken. Het was de kennisgeving achteraf dat hij overleden is en gecremeerd is.
Mijn stoppen sloegen volkomen door. Gaat ze ineens de meelevende weduwe spelen? Flikker toch op! Ik heb de boel ongezien in stukjes gescheurd en weggegooid. Dat koppige heb ik wel van m'n vader....
Ik wil niets met dat kutwijf te maken hebben.
Ik denk dat er veel mensen zullen zijn die mijn actie in deze afkeuren of het onverstandig vinden. Maar ik kan het niet anders maken dan wat ik heb gedaan. Ik heb er ook geen spijt van.
Ik vermoed toeval, met de echtscheiding heb ik hen samen naar deze persoon verwezen (en ik was daar verder niet bij) omdat ik het een goed, kundige persoon vind die heel rustig is.quote:
Dat stukje in de spoiler. Zal dat ook nog een bewuste keuze geweest zijn van je vader om die persoon te kiezen, wetende dat je 'm ook prive goed kende of is dat toeval? Zal voor die persoon ook wel een verrassing geweest zijn.
Nu dat bekend is, mag ie daar over spreken met jou mocht je dat willen eigenlijk in privesfeer? Of is dat ook na het overlijden nog steeds niet toegestaan?
De heks weet het niet dat ik die persoon ken (niet van mij althans) en zo gaat dat he. Mensen weten een adres van vorige keer en gaan daar dan weer naar terug.
Nee valt nog steeds onder geheimhouding. De persoon in kwestie weet wel van het overlijden, we zijn fb vrienden en deze persoon heeft me daar ook gecondoleerd.
I do hope so!quote:
Huwelijk stukmaken, van familie vervreemden, kinderen onterven, zelfs afscheid met kinderen onmogelijk maken. Er is een speciaal plekje in de hel voor haar, waarschijnlijk beginnen ze het nu al extra heet te stoken.
Alhoewel ik er sterk rekening meehoud dat zij mij niet meer info gaan geven over waarom er toch zo geheimzinnig is gedaan al die tijd, wie weet.
En natuurlijk de ontmoeting met mijn halfzus. Mocht ik na oktober dit jaar niet meer reageren dan weten jullie meteen dat het inderdaad foute boel was/is en mijn halfzus de grootste crimineel van de planeet is.
Ik ben er nog, maar de afgelopen maanden zijn echt een rollercoaster geweest.
In augustus en september ben ik langzaam maar gestaag me steeds slechter gaan voelen. Extreem somber, slecht slapen, veel dromen, geregeld ook akelig dromen. In m'n werk ging het niet tof (ik heb best een verantwoordelijke baan en ik overzag niets meer, dat is geen goede combi).
Kon me niet concentreren en had nergens zin in.
Vooral de korte nachten braken me snel op. Daar werd ik echt een partij labiel van.
M'n huisarts is niet zon pilen voorschijver en op dat moment was ik echt pissig op hem. Ik wilde gewoon een pil dat me zou helpen niet telkens aan het hele gedoe te denken.
Als ik dat zo opschrijf slaat dat natuurlijk nergens op, maar zo voelde ik me op dat moment. De ellende is wel dat zon huisarts ook maar een korte tijd heeft. Dus in 5 minuten even zeggen dat je vader dood is en dat het niet fraai is medegedeeld is ongeveer het maximale was ik kon vertellen.
Hij gaf me in overweging om met de praktijkondersteuner GGZ te gaan praten.
Ik had daar echt geen trek in, maar het ging met de dag slechter met mij. Dus toch maar naar die dame toe. Nou wat een prutser was dat!
Ik kon me hele verhaal daar doen, maar ik vond het hoogst irritant dat ze op een gegeven moment dingen zei als:
"Ja zo zijn <insert nationaliteit> mannen!"
"Oh is ze (m'n halfzus) crimineel? Spannend!"
"Oh maar bij de notaris word ook wat afgejoemdeld"
En vervolgens waren haar tips, ga eens praten met je omgeving (doe ik al trut) ga een een rondje fietsen (donder op).
Ik was niet onder de indruk en ik was behoorlijk ontstemt over haar commentaar. Ik heb m'n bekaf daarover ook gedaan bij de huisarts. Voordeel was wel dat ze eea in een verslag had gezet en ik m'n huisarts heb gevraagd of hij dat eerst wil lezen voordat ik weer langs kwam.
Afijn, doorverwezen naar een psycholoog. Daar ben ik 4 of 5 keer geweest.
Fijne rustige man, geen zweverig gedoe, want daar houd ik helemaal niet van. Geen idee wat hij in ons voorlaatste gesprek heeft getriggerd, maar ineens dacht ik "wat doe ik nou? Beetje zielig doen daar bereik je ook niets mee"
Voordat ik zover was, zijn we op vakantie gegaan. Dat was al gepland, met een bezoek aan mijn familie. Eigenlijk zouden we een soort roadtrip doen, maar dat is veel minder uitgebreid geworden. De dagen voor vertrek had ik echt een soort angstaanvallen. Ik wilde pertinent niet weg van huis.
Uiteindelijk toch gegaan, maar de route flink omgegooid al doende. We zijn minder lang weggeweest en hebben veel minder kilometers afgelegd. Wel 4 dagen bij m'n familie en m'n halfzus ontmoet.
M'n halfzus dat was vreemd. De communicatie was lastig. Ze deed redelijk normaal, maar voelde er helemaal niets bij. Zij was meer aangedaan.
Bij m'n familie was het als een warm bad. Het was heel fijn ze weer te zien en te spreken. Het was als vanouds als hoewel ik ze al meer dan 7 jaar niet in het echt had gezien. Het was ook pijnlijk. M'n oom hield het niet droog bij het alleen al horen van m'n vaders naam. Echt praten over wat er is gebeurd kon dus ook niet. Maar we hebben nu wel een Whats appgroepje waarin we foto's en tekstjes plaatsen. Ook mijn moeder zit in die groep..
Afgelopen weekend heb ik m'n brief aan mijn familie afgemaakt en nu ligt deze bij een vertaalbureau. Daarna gaat de brief naar m'n familie. Ik heb daarin mijn kant verteld vanaf de scheiding van m'n moeder tot en met heden.
Vandaag ook nog een blogpost gepubliceerd. Ik heb daar wel even over getwijfeld, maar ik ben er toch blij mee. En wat een ander daarvan vind interesseert me niet zo.
Ik ben de laatste tijd wel weer emotioneler. Het gaat als een golfbeweging op en neer.
Zo! Dat was wel weer een aardige update denk ik.
/liefdagboek
Wat een shit allemaal, een mens zou voor minder even in de put zitten!
Maar ik vind dat je het heel erg goed doet! En ook dit zal slijten.
Fijn dat de psych je een beetje op weg heeft geholpen. En laat die golfbewegingen maar 'gewoon' komen.
Succes en sterkte
Oh ja, vergeten te vertellen.quote:
Ja zij heeft het bijzonder nabestaandenpensioen.
Omdat m'n vader pas is gaan werken na het huwelijk met m'n moeder en hij voor de echtscheiding al in een vervroegd pensioenregeling zat, is er vrijwel niet in Nederland opgebouwd buiten dit huwelijk. Z'n pensioenrechten vanuit Nederland van voor het huwelijk (bij een andere branche dan waar hij later werkte) zijn destijds overgeheveld naar dit pensioenfonds.
Wellicht dat de heks nog iets krijgt van zijn buitenlandse pensioentje, maar dat kan denk ik nooit veel zijn (hij kreeg iets van 90 euro netto per maand).
M.a.w. M'n moeder krijgt alles qua bijzonder nabestaandenpensioen en dat is serieus geld (vind ik dan) kan ik je zeggen. Het gaat om honderden euro's netto per maand!
Indien ze het niet zou accepteren dan zou het bij het pensioenfonds blijven. Dus het zou sowieso niet aan de heks toekomen.
Lekker voor d'r. Nog een reactie van haar gehad hierop? Weet ze het überhaupt?quote:
Thanks iedereen
[..]
Oh ja, vergeten te vertellen.
Ja zij heeft het bijzonder nabestaandenpensioen.
Omdat m'n vader pas is gaan werken na het huwelijk met m'n moeder en hij voor de echtscheiding al in een vervroegd pensioenregeling zat, is er vrijwel niet in Nederland opgebouwd buiten dit huwelijk. Z'n pensioenrechten vanuit Nederland van voor het huwelijk (bij een andere branche dan waar hij later werkte) zijn destijds overgeheveld naar dit pensioenfonds.
Wellicht dat de heks nog iets krijgt van zijn buitenlandse pensioentje, maar dat kan denk ik nooit veel zijn (hij kreeg iets van 90 euro netto per maand).
M.a.w. M'n moeder krijgt alles qua bijzonder nabestaandenpensioen en dat is serieus geld (vind ik dan) kan ik je zeggen. Het gaat om honderden euro's netto per maand!
Indien ze het niet zou accepteren dan zou het bij het pensioenfonds blijven. Dus het zou sowieso niet aan de heks toekomen.
Ik heb geen enkel contact met de heks. Ik zoek het niet op en zij kennelijk ook niet.quote:
[..]
Lekker voor d'r. Nog een reactie van haar gehad hierop? Weet ze het überhaupt?
Of ze het weet van het pensioen? Geen idee. Als ze dacht iets te krijgen en ze neemt contact op met het fonds dan zullen die wel zeggen hoe het zit lijkt mij.
Ik kreeg vandaag een berichtje van mijn buitenlandse familie.
Het huis waarin mijn opa woonde moet verkocht worden. Mijn oom is de mening toegedaan dat ik daar ook uit zal erven en wil met mij overleggen. Over een week hebben we telefonisch contact daarover.
Allereerst wist ik niet dat dat huis een koopwoning was. Ten tweede is mijn opa al in de jaren '90 overleden en woonde hij er toen zelf al niet meer. Zijn vrouw (niet mijn oma, maar zijn tweede vrouw) heeft er volgens mij ook niet lang meer gewoond. Maar goed, ik wist dus niet eens dat dat huis er nog was.
Ik vraag me af of ik juridisch gezien wel erfgenaam ben, immers mijn vader leefde nog ten tijde van het overlijden van m'n opa. Voor zover hij erfgenaam was zal zijn aandeel nu toch bij zijn heksvrouw zitten. Of, je moet zeggen dat een gedeelte nog in de kennelijk onverdeeldheid van de echtscheiding tussen m'n vader en moeder zit (waren gehuwd in gemeenschap van goederen, volledig NL recht want m'n vader was toen al genaturaliseerd).
Of m'n opa moet iets van een testament hebben gehad waar ik/de kleinkinderen genoemd worden ofzo, Maar dan zou er ook wat geregeld moeten zijn. Ik was destijds nog minderjarig en volgens mijn moeder zijn er geen specifieke papieren getekend.... voor zover ze weet.....
Of misschien er een tweetrapmaking in dat eventuele testament staat. Zoveel vragen! Komt ook wel doordat ik er zelf veel interesse in heb (beroepsdeformatie).
Alleen het meest vervelende zou ik vinden wanneer de heksvrouw ook maar ergens recht op zou hebben. Gevoelsmatig dan. Zij heeft niets met mijn familie te maken, ik vind het al erg genoeg dat ze MIJN achternaam gebruikt.
Het kan evengoed ook zo zijn dat mijn oom mij wat gunt hoor, dus dat ik dat erfgenaamschap niet te letterlijk moet nemen. Afijn, we gaan het meemaken. Zou mijn halfzus dan ook ergens recht op hebben??
Echt he?! Net een soap.quote:Op zaterdag 22 september 2018 23:18 schreef Seven. het volgende:
Er komt geen einde aan je achtbaan.. En hoe gaat het verder met je nu? In december ging het niet best.
Het gaat goed met mij.
Mijn aard is nogal van diepe dalen en hoge pieken plus een groot 'zelf doen' gehalte.
Eind vorig jaar was een heel groot diep zwart gat voor mij; stuurloos was ik. Ik heb uiteindelijk wel hulp kunnen accepteren en dat heeft me wel geholpen. Plus het aangehaalde contact met mijn familie (dat nog steeds voortduurt) helpt ook goed.
Natuurlijk zijn sommige dingen nog wel een pijnlijk (een herinnering, bepaalde muziek, soms gewoon ineens in de auto ofzo), maar het is zeker geen groot diep zwart gat meer.
Voordeel van 'diepe dalen' is ook dat ik hoge pieken heb.
Erover praten heeft me ook veel geholpen, gewoon spuien, niets meer niets minder.
Het enige waar ik echt heel veel moeite mee heb, is het fenomeen dat mensen de zaken altijd op zichzelf projecteren en dan zeggen dat ze precies weten hoe ik mij voel. Omdat ze toevallig ook een ouder zijn verloren. Ik kan daar bijzonder slecht tegen. Maar ik ben oud en wijs genoeg daar niet op te reageren
Hoe komen mensen erop om dat te zeggen, wat jij hebt meegemaakt gaat zó veel verder!quote:Op zondag 23 september 2018 00:35 schreef Spiegelei het volgende:
Het enige waar ik echt heel veel moeite mee heb, is het fenomeen dat mensen de zaken altijd op zichzelf projecteren en dan zeggen dat ze precies weten hoe ik mij voel.
Dat je voor hem qua testament op precies hetzelfde niveau stond als de vrouw die hij nooit als zijn dochter heeft willen beschouwen, dat je niet zélf mocht beslissen of je naar zijn uitvaart zou gaan, etc.Gelukkig gaat het beter. En niet op ingaan... mensen bagatelliseren wat jij hebt meegemaakt door een vergelijking te maken. Het is geen wedstrijd natuurlijk maar iemand erop wijzen dat ze appels met peren vergelijken, is helemaal niet erg hoor.quote:
[..]
Echt he?! Net een soap.
Het gaat goed met mij.
Mijn aard is nogal van diepe dalen en hoge pieken plus een groot 'zelf doen' gehalte.
Eind vorig jaar was een heel groot diep zwart gat voor mij; stuurloos was ik. Ik heb uiteindelijk wel hulp kunnen accepteren en dat heeft me wel geholpen. Plus het aangehaalde contact met mijn familie (dat nog steeds voortduurt) helpt ook goed.
Natuurlijk zijn sommige dingen nog wel een pijnlijk (een herinnering, bepaalde muziek, soms gewoon ineens in de auto ofzo), maar het is zeker geen groot diep zwart gat meer.
Voordeel van 'diepe dalen' is ook dat ik hoge pieken heb.
Erover praten heeft me ook veel geholpen, gewoon spuien, niets meer niets minder.
Het enige waar ik echt heel veel moeite mee heb, is het fenomeen dat mensen de zaken altijd op zichzelf projecteren en dan zeggen dat ze precies weten hoe ik mij voel. Omdat ze toevallig ook een ouder zijn verloren. Ik kan daar bijzonder slecht tegen. Maar ik ben oud en wijs genoeg daar niet op te reageren
Dat hij jou/jullie onterfd heeft speelt wellicht ook mee, maar ik heb niet het idee dat de familie van je vader daar de behoefte heeft de erfenis met de heks te delen en ik acht de kans ook groot dat zij niet weet dat dat huis eigendom was en nog in het bezit van de familie.
Misschien kan je moeder je vertellen of hij zich na het overlijden van zijn vader ooit druk gemaakt heeft over die erfenis? Als dat niet zo is weet de heks waarschijnlijk van niets.
Ja lijkt mij ook hoor.quote:
Ik denk dat je halfzus wel erfgenaam zou moeten zijn, want binnen een huwelijk geboren, maar eea zal wel afhankelijk zijn van de wetgeving daar.
Dat hij jou/jullie onterfd heeft speelt wellicht ook mee, maar ik heb niet het idee dat de familie van je vader daar de behoefte heeft de erfenis met de heks te delen en ik acht de kans ook groot dat zij niet weet dat dat huis eigendom was en nog in het bezit van de familie.
Misschien kan je moeder je vertellen of hij zich na het overlijden van zijn vader ooit druk gemaakt heeft over die erfenis? Als dat niet zo is weet de heks waarschijnlijk van niets.
Nee, mijn vader heeft zich verder nooit ergens druk overgemaakt na het overlijden van z'n vader.Mijn moeder wist ook helemaal niet dat die woning er nog was.
Heksvrouw zal er niet van weten of het moet al een issue zijn geweest de afgelopen jaren omdat mijn vader en m'n oom wel geregeld contact met elkaar hadden. Maar dat verwacht ik niet.
We gaan het wel weer meemaken denk ik zo.
Voor hetzelfde geldt staat de boel onder water, ofzo he! Het is niet meteen zo dat het allemaal haleluja is denk ik.
M'n opa en zijn tweede vrouw zijn samen eigenaar van een huis.
M'n opa is al meer dan 25 jaar geleden overleden. M'n stiefoma bleef er wonen.
Nu gaat m'n stiefoma naar een verzorgingshuis en moet het huis verkocht worden.
M'n oom houdt voet bij stuk, volgens hem ben ik ook voor een kwart eigenaar.
Volgende week heeft hij een afspraak bij een advocaat ofzo en dan krijg ik door wat ik moet aanleveren. Hij vroeg of ik het goed vind wanneer ik hem machtig. Nou dat vind ik prima. Maar ondertussen wel benieuwd hoe dit juridisch gezien zit. M'n halfzus is niet ter sprake gekomen.
Paar vragen uit nieuwsgierigheid:quote:
Oké nou volgens m'n oom zit het zo.
M'n opa en zijn tweede vrouw zijn samen eigenaar van een huis.
M'n opa is al meer dan 25 jaar geleden overleden. M'n stiefoma bleef er wonen.
Nu gaat m'n stiefoma naar een verzorgingshuis en moet het huis verkocht worden.
M'n oom houdt voet bij stuk, volgens hem ben ik ook voor een kwart eigenaar.
Volgende week heeft hij een afspraak bij een advocaat ofzo en dan krijg ik door wat ik moet aanleveren. Hij vroeg of ik het goed vind wanneer ik hem machtig. Nou dat vind ik prima. Maar ondertussen wel benieuwd hoe dit juridisch gezien zit. M'n halfzus is niet ter sprake gekomen.
Vind jij dat je halfzus ook een deel moet krijgen? Weet je oom van haar bestaan (ik dacht van wel toch)?
En welk voordeel heb jij erbij om hem volmacht te geven?
Gevoelsmatig vind ik niet dat m'n halfzus iets moet krijgen. Heel egoïstisch vind ik dat zij nooit deel is geweest van de familie. Mocht het zo zijn dat ze er recht op heeft dan heb ik er ook niet echt moeite mee overigens.quote:Op maandag 1 oktober 2018 21:42 schreef Seven. het volgende:
[..]
Paar vragen uit nieuwsgierigheid:
Vind jij dat je halfzus ook een deel moet krijgen? Weet je oom van haar bestaan (ik dacht van wel toch)?
En welk voordeel heb jij erbij om hem volmacht te geven?
Ja mijn oom weet van haar bestaan, maar hij spreekt niet over haar.
Mijn voordeel is dat hij het lekker kan regelen. Het enige wat ik wil weten is of ik niet teken voor een schuld ofzo. Verder maakt het me niet zoveel uit. Zou ik er niets aan overhouden dan ook prima.
Wat ik wel serieus heeeeeel erg zou vinden is als de heks ergens recht op zou hebben.
Je weet, dat je in Nederland “benificiair kunt aanvaarden”.
Misschien dat men dit in WGR beter weet, hoe het werkt met buitenland.
Succes na dit alles
Recht op schulden zou toch wel leuk zijn?quote:
Wat ik wel serieus heeeeeel erg zou vinden is als de heks ergens recht op zou hebben.
Misschien heb je het weleens verteld, maar om welk land gaat dit? Het erfrecht van dat land zal flink afwijkend kunnen zijn.
Ik vind dat niet egoïstisch. Zo voelt het nu eenmaal voor jou en als anderen daar een mening over hebben, dan nog kun jij dat gevoel niet veranderen. Ik zou je wel aanraden om nog even na te denken over die volmacht, voor het geval dat die heks toch nog ergens recht op zou hebben.quote:
[..]
Gevoelsmatig vind ik niet dat m'n halfzus iets moet krijgen. Heel egoïstisch vind ik dat zij nooit deel is geweest van de familie. Mocht het zo zijn dat ze er recht op heeft dan heb ik er ook niet echt moeite mee overigens.
Ja mijn oom weet van haar bestaan, maar hij spreekt niet over haar.
Mijn voordeel is dat hij het lekker kan regelen. Het enige wat ik wil weten is of ik niet teken voor een schuld ofzo. Verder maakt het me niet zoveel uit. Zou ik er niets aan overhouden dan ook prima.
Wat ik wel serieus heeeeeel erg zou vinden is als de heks ergens recht op zou hebben.
Ja dat wel ja!quote:
[..]
Recht op schulden zou toch wel leuk zijn?
Misschien heb je het weleens verteld, maar om welk land gaat dit? Het erfrecht van dat land zal flink afwijkend kunnen zijn.
Nee ik heb het land nooit gemeld. Ondanks de shitload die ik hier al heb verteld wil ik het land niet noemen ivm (verdere) herkenbaarheid.
Ik heb gezegd dat m'n oom en z'n advocaat of adviseur of whatever maar door moet geven wat ze nodig hebben van mijn inclusief die volmacht. Daarna ga ik hier in Nederland op zoek naar iemand die bekend is met het (erf)recht Inc dit land. Ik heb al wat leads in mijn netwerk om aan zo'n persoon die mij kan helpen te komen.quote:
[..]
Ik vind dat niet egoïstisch. Zo voelt het nu eenmaal voor jou en als anderen daar een mening over hebben, dan nog kun jij dat gevoel niet veranderen. Ik zou je wel aanraden om nog even na te denken over die volmacht, voor het geval dat die heks toch nog ergens recht op zou hebben.
Ook uit nieuwsgierigheid wil ik het weten. Bovendien helpt het helemaal niemand als het huis onbevoegd wordt overgedragen. Dus, to be continued.
Echter weet ik niet hoe zoiets in het andere land geregeld is. Dat is iets waar ik ook wel benieuwd naar ben dus. Kan zomaar heel anders zijn dan hier het geval is. Ook een reden waarom ik benieuwd was naar het andere land.
Even advocaat van de duivel:quote:
[..]
Gevoelsmatig vind ik niet dat m'n halfzus iets moet krijgen. Heel egoïstisch vind ik dat zij nooit deel is geweest van de familie. Mocht het zo zijn dat ze er recht op heeft dan heb ik er ook niet echt moeite mee overigens.
Ja mijn oom weet van haar bestaan, maar hij spreekt niet over haar.
Zij heeft jullie niets misdaan hè, als er al een negatieve lading is dan is die vooral veroorzaakt door de verhalen die je vader heeft rondgestrooid, en als hij kon liegen dat hij haar vader helemaal niet kon zijn omdat hij toen niet thuis was kan hij ook wel gelogen hebben dat haar moeder het met jan en alleman deed, want laten we eerlijk zijn; als ze het werkelijk met jan en alleman deed is het wel toevallig dat ze nou net van je vader (die er zogenaamd helemaal niet was) zwanger geworden is.
De vraag is dus of de leugens van je vader niet deels de oorzaak zijn dat zij gevoelsmatig niet bij de familie hoort.
Maar hoe dan ook is zij niet schuldig aan het vermeende losbandige gedrag van haar moeder, en dat gedrag kan dus ook gewoon een BS-verhaal van je vader zijn.
Klopt, en ik weet ook niet of er een testament was. Mogelijk is er dan iets als een tweetrapsmaking gemaakt als dat ook daar bestaat. Ik heb werkelijk geeeeeen idee.quote:
Even simpel redenerend: als jouw vader toen al deels eigenaar was van dat huis, zou dat deel uitmaken van zn nalatenschap. En dus zou die heks daar ook recht op hebben als erfgename..
Echter weet ik niet hoe zoiets in het andere land geregeld is. Dat is iets waar ik ook wel benieuwd naar ben dus. Kan zomaar heel anders zijn dan hier het geval is. Ook een reden waarom ik benieuwd was naar het andere land.
Klopt hoor. Je hebt gelijk. Gevoelsmatig heb ik niets met m'n halfzus, maar je hebt helemaal gelijk. Zij kan er niet aan doen waar zij geboren is en wie haar ouders zijn. Voor mij hoeft ze niet echt mee te delen, maar ik heb er ook niet echt problemen mee als het toch wel zo is. Ik vind het vervelender als mijn mening niet gedeeld wordt door bijv. M'n oom. Maar zover is het nog niet.quote:
[..]
Even advocaat van de duivel:
Zij heeft jullie niets misdaan hè, als er al een negatieve lading is dan is die vooral veroorzaakt door de verhalen die je vader heeft rondgestrooid, en als hij kon liegen dat hij haar vader helemaal niet kon zijn omdat hij toen niet thuis was kan hij ook wel gelogen hebben dat haar moeder het met jan en alleman deed, want laten we eerlijk zijn; als ze het werkelijk met jan en alleman deed is het wel toevallig dat ze nou net van je vader (die er zogenaamd helemaal niet was) zwanger geworden is.
De vraag is dus of de leugens van je vader niet deels de oorzaak zijn dat zij gevoelsmatig niet bij de familie hoort.
Maar hoe dan ook is zij niet schuldig aan het vermeende losbandige gedrag van haar moeder, en dat gedrag kan dus ook gewoon een BS-verhaal van je vader zijn.
Het allerergste zou ik het vinden als de heks wat krijgt. En daarvan kan je ook zeggen dat m'n vader voor haar heeft gekozen enzo. Maar vooral hoe zij zich heeft gedragen in de periode voor z'n overlijden en daarna..... dat kan ik niet vergeten en naast me neerleggen. Dat zou ik werkelijk erg vinden.
Geen verwijt overigens, ik snap ook dat het heel raar is als iemand waarvan je dacht te weten dat het niets van je was toch familie blijkt te zijn.
Die volmacht moet eerst door een notaris worden getekend (gelegaliseerd). Met dat document moet je naar de rechtbank om er een stempel op te laten zetten. Dan moet je naar het ministerie van buitenlandse zaken, weer een stempel en krabbel. Laatste stap is de ambassade van het betreffende land. Daar ben je een halve dag en een paar tientjes aan kwijt (tip: het ministerie is alleen 's ochtends open).quote:
[..]
Ik heb gezegd dat m'n oom en z'n advocaat of adviseur of whatever maar door moet geven wat ze nodig hebben van mijn inclusief die volmacht. Daarna ga ik hier in Nederland op zoek naar iemand die bekend is met het (erf)recht Inc dit land. Ik heb al wat leads in mijn netwerk om aan zo'n persoon die mij kan helpen te komen.
Ook uit nieuwsgierigheid wil ik het weten. Bovendien helpt het helemaal niemand als het huis onbevoegd wordt overgedragen. Dus, to be continued.
Meestal is legalisatie en eventueel apostille voldoende.quote:
[..]
Die volmacht moet eerst door een notaris worden getekend (gelegaliseerd). Met dat document moet je naar de rechtbank om er een stempel op te laten zetten. Dan moet je naar het ministerie van buitenlandse zaken, weer een stempel en krabbel. Laatste stap is de ambassade van het betreffende land. Daar ben je een halve dag en een paar tientjes aan kwijt (tip: het ministerie is alleen 's ochtends open).
Ik werk op een notariskantoor dus dat kan ik wel regelen. Ik wacht even de papieren af.Ik heb contact gelegd met iemand die kennis heeft van het erfrecht in het andere land. Ik heb mijn situatie en vragen voorgelegd. Even kijken wat dit gaat kosten en dan hopelijk wat duidelijkheid, alhoewel ik daarover dus al wel een mening heb.
Mijn oom heeft kennelijk wel echt contact gehad met een adviseur die 'iets' weet omdat hij heeft aangegeven ook mijn 'BSN nummer' nodig te hebben. Die bewoordingen, dat heeft ie niet verzonnen.
Ik heb overigens gezegd dat die adviseur maar alles moet mailen naar me en dat ik dan alles in 1 keer bij elkaar zoek. Er is even een vertraging omdat de familie van mijn stiefoma 'problemen' geeft. Tja.
Ik weet inmiddels wel dat er m'n opa geen testament had. Hierdoor ben ik er vrij zeker van dat ik helemaal geen aandeel in die woning heb. Maar ruggespraak met iemand die het wel weet vind ik toch wel zo fijn.
wordt vervolgd!
Oké ben ik weer.
Ik zag dat ik na mijn laatste bericht in oktober 2018 geen update meer heb gegeven. dus bij deze:
oktober 2018:
ik had info ingewonnen van een jurist en het kwam erop neer dat op het nalatenschap van mijn vader gewoon het Nederlands recht van toepassing is. Dat houdt in dat ik geen erfgenaam ben van hem, ook niet voor het aandeel in de woning die mijn vader had/heeft vanuit zijn geboorteland.
ik heb dit aangegeven aan de jurist van mijn familie aldaar en aangegeven dat ze zich tot 'de heks' moesten wenden. Daarna heb ik er niets meer van gehoord.
september 2019:
familie in buitenland bezocht. Uit nieuwgierigheid gevraagd hoe het er nou mee stond met die verkoop. M'n oom was heel resoluut: 'als het aandeel niet naar mij zou gaan dan werkt hij niet mee'.
toen was het stil op dit vlak.
voorjaar 2022
familie lang niet gezien ook vanwege de coronamaatregelen was dat niet of nauwelijks mogelijk.
Sprong naar dit voorjaar 2022. Via via verneem ik dat 'de heks' is overleden in voorjaar 2022.
hmmm. mijn vader is in augustus 2017 overleden, minder dan 5 jaar geleden dus. En nu de 'heks' overleden is, zou ik niet alleen een beroep kunnen doen op mijn legitieme portie (dat beroep kon ik ook eerder al doen), maar het zou ook inhouden dat haar erfgenamen mij direct moeten uitbetalen!
Nu zit ik niet perse op het geld te wachten, maar wellicht geeft het mij de mogelijkheid mijn geldvordering 'uit te ruilen' tegen het aandeel in de woning in het buitenland. Dan zou het emotioneel gezien toch geregeld kunnen worden, via een omweg.
ik heb m'n familie dit voorjaar bezocht en voorstaande ook besproken met hen... (volgt meer, we houden het spannend!
) Hoe is het contact met je halfzus nu?Hi!quote:
@:Spiegelei fijn om te lezen hoe het nu gaat!
Na onze ontmoeting in 2017 hebben we elkaar niet meer gezien en op een enkel bericht ook verder geen contact gehad.
We hebben elkaars telefoonnummer destijds uitgewisseld. Aan haar foto in Whatsapp te zien, is dat nummer nog steeds van haar. Maar verder geen contact.
Sinds half 2019 zit ik ook niet meer op Facebook (andere redenen dan dit) dus daar is geen connectie meer.
Ik zoek ook zelf geen contact. Ik heb er geen behoefte aan maar ik zou haar niet negeren als ze mij zou contacten.
Familie gesproken, ze wisten inmiddels ook dat 'heks' overleden is.
Toen ik vroeg hoe het nou met daar huis afgelopen is, liet m'n familielid de Whatsapp chat zien met 'heks'.
Ik was erg verbaasd dat ze eind december 2021 blijkbaar nog bezig was met het tekenen en laten legaliseren van de volmachten die ze wel al had gehad. Die speelt al van eind 2018 ! Hoe dan?
Inmiddels is m'n stiefoma ook overleden en valt die nalatenschap toe aan haar neven en nichten (geen familie van ons verder).
Afijn, ik heb geprobeerd weer eens uit te leggen aan mijn familie hoe het zit met mijn onterving en wat ik eventueel kan doen nu. Maar dat ik dan wel afhankelijk ben van de medewerking van de erfgenamen van 'heks'.
We zijn het erover eens dat er het willen proberen zo.
Vervolgens heb ik alles in Engels nog eens uiteengezet en gemaild naar familielid. Ik kreeg een mail van de buitenlandse jurist terug eveneens in Engels.
Het was voor hen duidelijk hoe het zat. Het lokale erfrecht werkt op zeer vergelijkbare wijze. Het uitzoekwerk aan m'n stiefoma's kant wordt door die familie geregeld/betaald.
De jurist blijft graag op de hoogte van mijn kant.
Ondertussen heb ik dus ook via het boedelregister achterhaald dat 'heks' destijds binnen een maand na het overlijden van m'n vader al een verklaring v erfrecht heeft laten opstellen. Ik heb mij direct gemeld bij die notaris om er zeker van te zijn dat ik tijdig mijn beroep op m'n legitieme portie kenbaar heb gemaakt.
En of haar nalatenschap al bij een notaris in behandeling was (nee op dat moment nog niet, was ook nog maar enkele weken na haar overlijden).
Twee weken terug kreeg ik een mail van de notaris in de nalatenschap van m'n vader. Inmiddels was de verklaring van erfrecht van 'heks' door die notaris afgegeven. Een zus (ik noem het even Mina) is de enige erfgenaam. Ik kreeg haar adres. De notaris gaf aan aan Mina te hebben aangegeven dat ik een beroep heb gedaan op m'n legitieme en aan mij werd het advies te geven toch zelf ook contact te leggen.
Dat laatste heb ik gedaan, per brief.
quote:
Hij heeft heel veel arrangementen gemaakt en geschreven (voor jazzband, bigbands, kleinere formaties). Die heb ik vrijwel niet. Of nou ja, alleen mijn eigen partij, niet de partituur van de dirigent. (Partituur= alle muziek bij elkaar, van elk instrument). Hij heeft ook enkele eigen nummers, waaronder 1 van/voor mij geschreven toen ik nog heel klein was. Ik ken het nummer natuurlijk, ik heb de melodie, maar niet het arrangement dat hij later maakte voor een grotere muziekgroep.
Dat soort dingen.
Geen idee. De 'heks' is nog maar een paar maanden geleden overleden. Ik heb geen contact met haar gehad na het hele DNA gebeuren in 2015.quote:
En hoe is het met deze spullen afgelopen na het overlijden van de heks?
[..]
Mijn man heeft haar nog gesproken net nadat ik via mijn familie per Whatsapp vernam dat m'n vader overleden was. Dat was in 2017. En dat was een eenmalig telefoongesprek. Daarna wilde ze hem niet meer te woord staan of op Whatsapp reageren.
Mijn man is eigenlijk altijd de rust zelve, begripvol, realistisch. Tot het irritante aan toe
. Ik kan licht ontvlambaar zijn, dus het was logisch dat hij haar belde om te vragen hoe en wat. Ik was niet bij dat gesprek want ik zat in shock op m'n werk, maar ik acht het uitgesloten dat mijn man vervelend is geweest tegen haar.Ze wilde het zelf niet. Op een bepaalde manier kan ik het begrijpen, maar er is zoveel gebeurd dat ik haar toch niet anders kan zien dan als heks.
Afijn, die spullen? Geen idee. Ze woonden erg klein (klein huisje, wel heel veel grond/tuin)
Misschien heeft ze ze weggedaan. Ik weet het niet.
Ik heb meteen open kaart gespeeld:
- ik doe beroep op legitieme
- in nalatenschap van m'n vader zit ook een aandeel in een woning in het buitenland
- ik wil mijn legitieme portie "uitruilen" tegen dat aandeel omdat ik herinneringen heb aan die woning vanuit m'n jeugd, ik heb dus een emotionele band.
- ik kan dit niet afdwingen, dat weet ik, ik vraag het. Indien ze niet wil meewerken dan wil is zsm m'n legitieme ontvangen en daarom wil ik zsm de boedelbeschrijving ten tijde van het overlijden van m'n vader ontvangen*
Ik heb aangegeven dat ik in eerste instantie per mail contact wil hebben. Wel heb ik mijn adres en telefoonnummer ook alvast gegeven. Mina is overigens dezelfde persoon waarmee ik wel contact had na het overlijden van m'n vader. Toen zij mij ook vroeg of ik niet even kon regelen dat mijn oom en tekst zou schrijven met herinneringen aan m'n vader zodat ze dat konden voorlezen bij de uitvaart.
De uitvaart waar ik niet bij mocht zijn. M'n vader waarvan ik heb afscheid mocht nemen en terwijl ze per mail vertelde dat ze zijn leuk contact het met m'n vader EN MN OOM!
Ik kan er weer zo gefrustreerd van raken terwijl ik dit schrijf....
* De boedelbeschrijving zou mij inzicht kunnen geven in welke spullen er na het overlijden van m'n vader nog in huis waren. Ik verwacht wel dat zijn instrumenten er toen nog waren. Zij vertegenwoordigen een aardige waarde, mijn vader leefde voor zijn muziek hij zou nooit zomaar al zijn instrumenten zelf verkopen.
Ergens hoop ik dat er nog wat is wat mogelijk ook aan mij kan worden gegeven door Mina. Maar ik ben dan echt afhankelijk van het "goedheid", ik heb er geen recht op. En ik wil mezelf niet "blij" maken met niets.
.Mina heeft gereageerd en zij heeft de notaris die de verklaring van erfrecht heeft afgegeven voor advies benaderd.
Die notaris heeft contact met mij gehad.
Het is allemaal nog wat complexer geworden
. Nou ja, ik doe er natuurlijk ook leuk aan mee.Mijn ouders waren in gemeenschap van goederen gehuwd. Bij verdeling is het aandeel in de woning in het buitenland nooit meegenomen. Niemand heeft zich dat gerealiseerd….
Dat betekent dat het oorspronkelijk 1/6e aandeel in de woning dat mijn vader had, nu dus ook gesplitst is. Mijn moeder bezit 1/12e gedeelte en Mina ook 1/12e gedeelte….
Ik heb de boedelbeschrijving mbt de nalatenschap van mijn vader ontvangen (die overigens 2(!) jaar na het overlijden van m’n vader is opgemaakt…).
Met die opgave zou mijn legitieme op ongeveer 6000 euro komen.
Maar doordat het 1/12 deel in de woning in het buitenland niet meegenomen is zal er een nacalculatie moeten komen.
Van belang is nu om de waarde van de woning ten tijde van mijn vader te achterhalen (of een goede indicatie) plus de waarde op dit moment.
Het idee is om mijn legitieme portie dan te ruilen tegen het 1/12e aandeel. Dan is Mina verder buiten beeld. Mijn moeder zal dan ook haar aandeel aan mij overdragen (schenken) en dan bezit ik 1/6 en kunnen we eea met m’n oom e.d. regelen in het buitenland.
De jurist van m’n oom heb ik geïnformeerd en gevraagd of ze de waarden kan aanleveren.
Het gesprek met de notaris was wel fijn. Rustig en overzichtelijk, maar ik merkte toch dat het me wel weer veel deed om er hardop over te praten. Denken en schrijven vind ik veel gemakkelijker dan hardop praten daarover.