Voor mij niet hoor. Ik heb gewoon een DNA test bedrijf gegoolged, ook nog gebeld voor wat info en daar ook bij besteld. Bij het pakket krijg je ook de retourenveloppe en die was dus geadresseerd naar een lab in Engeland.quote:Op woensdag 17 juni 2015 22:58 schreef Uitgebloed het volgende:
[..]
Die DNA-labtest vind niet in Nederland plaats dus. Zit daar nog een reden achter?
Thanks en ik hoop inderdaad voor volgend weekend bericht te hebben.quote:Op woensdag 17 juni 2015 23:44 schreef Jovatov het volgende:
Zo, heb het hele verhaal gelezen.
Het klinkt alsof je je keuzes tot nog toe hierin weloverwogen heb gemaakt en ook weet wat je nu verder wil, welke uitslag het ook wordt.
Maar het blijft wel een bizarre situatie.
Naar het buitenland kan soms zomaar ineens toch lang duren, irritant! Maar het is maximaal zeven dagen, dus wie weet heb je geluk en is het nog voor het weekend bekend.
Tot die tijd: sterkte!
De uitkomst lijkt me toch vrij spannend voor TS. Vandaar sterktequote:Op donderdag 18 juni 2015 14:41 schreef Uitgebloed het volgende:
Sterkte? Waarom? Zo ernsttig is dit toch niet?
Oftewel een snelle manier naar een Nederlands paspoort?quote:Op zaterdag 16 mei 2015 13:58 schreef Spiegelei het volgende:
Leuke bijkomstigheid, zij heeft een andere nationaliteit en woont in mijn vaders geboorteland.
Zo makkelijk gaat dat (gelukkig) nietquote:Op vrijdag 19 juni 2015 11:49 schreef RemcoDelft het volgende:
[..]
Oftewel een snelle manier naar een Nederlands paspoort?
Ik heb een kleine familie in het buitenland (althans dat dacht ik ).quote:Op vrijdag 19 juni 2015 11:41 schreef Lingue het volgende:
Ja snap ik. Het is retespannend.
Zo uit het niets raak jij verzeild in zo een situatie en ga je toch maar even mee met de stroom aan informatie die je wel en niet krijgt.
Dat je zwaar teleurgesteld bent in de reactie van je pa snap ik. Je geeft hem de kans om open kaart te spelen en hij wijst het alleen maar meer af. Maar de waarheid komt toch boven tafel. Dus hij ontkomt niet aan de waarheid. Maar het is wel je pa...
Jouw familie in het buitenland kent jouw mogelijke halfzus wel? Of ook alleen maar van verhalen of ook vanuit eigen ervaringen? En heb je van hun nog wat vernomen? Of iets van je mogelijke half zus vernomen? Wat vindt zij ervan? Wist je moeder ook wat af van je mogelijke half zus?
Hopelijk heb je een goed, vol, leuk en druk weekend.
Op welke grond? Mijn vader had bij haar geboorte nog niet de Nederlandse nationaliteit. Hij had gewoon de nationaliteit van zijn geboorteland.quote:Op vrijdag 19 juni 2015 11:49 schreef RemcoDelft het volgende:
[..]
Oftewel een snelle manier naar een Nederlands paspoort?
Jeetje wat een verhaal zeg! En ik vind het knap hoe je er nu mee omgaat!quote:Op vrijdag 19 juni 2015 12:28 schreef Spiegelei het volgende:
[..]
Ik heb een kleine familie in het buitenland (althans dat dacht ik ).
Zij weten wie zij is. In de zin dat zij weten zij zij bestaat. Mijn oom (vaders broer) ken zowel de moeder als de mogelijke halfzus. En daarnaast is zij dus in het criminele circuit terecht gekomen. Niks geen privacy in de media dan hoor, volledige namen, leeftijden en adressen worden genoemd in het artikel dat ik heb gelezen. Dat ging over de arrestatie van een grote drugbende waar zij dus ook bij betrokken was.
De familie zegt zo'n 30/35 jaar geen enkel contact meer te hebben met de moeder en de mogelijke halfzus. (Ik denk dan, ja maar 10 jaar lang dus wel enig contact)
Ik heb de mogelijke halfzus laten weten dat ik haar geld heb ontvangen en ook de envelop. Toen wij alles compleet hadden gemaakt heb ik weer een foto gestuurd met de mededeling dat het vérzonden is naar het lab. Ze vroeg me op de hoogte te houden.
Het contact verloopt via FB messenger alhoewel ik haar (nog?) niet heb geaccepteerd als vriend. We hebben elkaars emailadressen, maar dat heb ik alleen gebruikt om de nota van de donateur door te sturen.
Ik zoek nu geen contact, zij ook niet. En ik vind dat voor nu wel fijn. Door de taalbarierre is het lastig echt over gevoelens te praten. Googletranslate brengt je maar zo ver.
Mijn moeder wist van het huwelijk en een kind. In het begin sprak mijn vader natuurlijk geen Nederlands en mijn moeder niet die taal (nog steeds niet trouwens). In de verliefdheid heeftbxij nooit getwijfeld aan het verhaal wat eigenlijk later pas echt een verhaal werd. (Getrouwd, kind niet van hem want kan niet, dus gescheiden).
Nu zegt ze dat ze vooral verliefd was en hem gewoon geloofde. Wel moest hij meerdere malen naar de rechtbank wanneer ze in dat land waren op vakantie. Mijn moeder ging nooit mee, ze had daar niets te zoeken. De papieren heeft zij nooit gehad of gezien (en geloof me, mijn moeder bewaart alles).
Waarschijnlijk heeft mijn oom die papieren, want ook mijn vader heeft die (waarschijnlijk) niet zelf.
Feel free!quote:Op vrijdag 19 juni 2015 12:41 schreef Lingue het volgende:
[..]
Jeetje wat een verhaal zeg! En ik vind het knap hoe je er nu mee omgaat!
Maar wat een lastige familie niet de eerlijkheid hebben maar straks dus wel met de consequenties zitten, vooral vanuit je vader. En dus ook je vader (en diens familie) ooit naar je moeder toe.
Ik hoop dat je straks ook een beetje weet wat je met je gevoel aan moet en hoe daarmee om te gaan. Mocht blijken dat (of niet)... Schade is er natuurlijk toch wel een beetje in de onderlinge relaties (behalve met je moeder).
Ah er is ook nog een taalbarriere. Dat maakt het ook lastig, want idd het echte gevoel goed overbrengen is dan lastig.
Ik hoop snel op duidelijkheid voor je en dan kun je weer verder nadenken wat je wil gaan doen en vooral wat goed voelt voor jezelf!
Ik blijf je topic nog even volgen
Hoe gaat het met je?quote:Op vrijdag 19 juni 2015 13:14 schreef Spiegelei het volgende:
[..]
Feel free!
Het is dat ik het zelf meemaak want ik geloof niet dat ik het zomaar van een ander zou geloven. Vooral ook de twist met niets willen zeggen en een crimineel verleden.
Wordt vervolgd weer
Etsuquote:Op vrijdag 26 juni 2015 20:11 schreef Etsu het volgende:
Spiegel ! Ik lurk al een tijdje mee en vind het best retespannend allemaal, ik kan me voorstellen dat het voor jou ook is en dat je vol met vragen zit. Beetje jammer dat je vader zo gedraagt, je hebt volkomen gelijk verder.
Succes Altijd leuk om mensen het notariële vak m.n. erfrecht uit te leggen Ik ben benieuwd naar een 'vervolg'.
Knap hoor, weer wat bereiktquote:Op woensdag 17 juni 2015 23:47 schreef Voszje het volgende:
In lurkmodus vanaf het begin meegelezen, spannend nu!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |