Donatie bij leven #4 herstellen en terugkijken

quote:

Op maandag 20 april 2015 20:43 schreef computergirl het volgende:
En nu zelf al weer aan het koken lees ik, hoe gaat het verder?

Haha, stalker

Ik zit mezelf een beetje in de weg of zo.
Vannacht op paracetamol een wat betere nacht, dus die houden we erin. Maar ben inmiddels aardig klaar met bankhangen en bijna-niets doen. Want daar lijk ik ook weer moe van te worden. Maar dat gebeurt ook bij fysieke inspanning en vanmiddag anderhalf uur buiten zitten werd beloond met zeurende pijn van buik via lies naar onderrug en daar pluk ik nu nog de vruchten van.
Dus oma gaat waarschijnlijk maar weer op tijd naar bed na een warme douche.

Morgen op avontuur! Op de fiets de stad in! Het is vijf minuten, dus ik zou zelfs wat boodschappen moeten kunnen doen.

Kortom: herstel gaat eigenlijk volgens planning, maar lijkt nu een paar dagen stil te staan. Het is immers nog maar 19 dagen geleden. Maar in mijn volwassen leven heb ik het nog nooit meegemaakt dat ik in drie weken een zelfstandige actieradius heb van maximaal 600 meter

quote:

Op maandag 20 april 2015 21:00 schreef angelfish het volgende:
Kak. De dichtstbijzijnde supermarkt zit 1.2 km verderop. En m'n vriend komt voordurende met de meest bizarre en gore boodschappen thuis. Dat wordt afzien als alles doorgaat.

Vrienden/vriendinnen inschakelen!
Kan je vriend koken? Dan Hello Fresh bestellen!
Zo niet, diepvries volstouwen met lekker eten.

Ik had een combi van de drie dus als ik deze week voor het eerst zelf boodschappen ga doen hoef ik alleen maar drinken, ontbijt- en lunchspul te kopen.

O, en vlaai. Deze weken 'kosten' me heel veel vlaai. Gelukkig zit de bakker op 400 meter

Misschien mijn klaagpost van zo-even wat nuanceren.

We zijn nu bijna drie weken na de operatie (open ingreep, dus met incisie, buikspieren doornemen etc. en dus pittiger dan de meer gebruikte laparoscopische ingreep) en ik kan:
- niet meer lopen als een oud wijf qua kromme rug, maar aardig rechtop
- dingen van de grond oprapen, eigenlijk al vanaf thuiskomst gehurkt, sinds een paar dagen ook door te bukken
- makkelijk zonder steuntje van lig naar zit komen
- koffie/thee zetten en serveren
- bed afhalen (met beleid)
- wasjes doen en ophangen/afhalen (wasmand dragen ook )
- koken (soms zittend groenten snijden)
- afwasjes doen
- omdraaien in bed zonder extra pijnklachten
- gemiddeld nog maar één extra kussen nodig in bed in plaats van de drie waar ik mee begon
- staand douchen (al staat de tuinstoel er nog, want elke avond zittend een spierontspannende douche nemen is )
- soms onopgemerkt twee treden tegelijkertijd de trap op nemen (is normaal standaard)
- 400 meter fietsen
- uur rechtop zitten. Afwisseling tussen lopen/zitten/liggen is de key.
- woonkamer bijvegen (poetsvrouw was vandaag ziek )
- boek uitlezen waar ik voor de OK aan begonnen was, tot een halve week geleden had ik er niet de interesse, noch de concentratie voor
- niet meer elke dag een middagdutje. Dat hangt ook ervan af of ik bezoek heb of niet, merk ik. Een middag bankhangen voor de tv levert eerder dichte oogjes op dan meekletsen in een gesprek.

Wat ik ook kan:
- lopen als een oud wijf qua tempo
- hopelijk meer dan 400 meter fietsen, probleem gaat hem met name zitten in uithoudingsvermogen, fietsen levert nauwelijks pijnklachten op)
- moe zijn na bezoek, interactie met anderen (is ook grenzen stellen en mezelf terugtrekken uit de situatie als ik moe word)
- 4 x daags 1000mg paracetamol slikken
- nachten van zo'n 12 uur in bed (al dan niet slapend) maken (evt aangevuld met middagdut van een uur), normaal is een uur of 7 mijn gemiddelde tijdens een werkweek en een uur of 10 in het weekend.
- de dag starten met een beurse plek rond het litteken (aanwezig, niet vervelend) en aan het eind van de dag met een zeurende buik- en rugpijn naar de douche scharrelen.

Vrijag was ik in het ziekenhuis voor controle. Ik werd gebracht en gehaald, heb in het ziekenhuis zo'n 800 meter in totaal gelopen en zo'n drie kwartier gewacht maar dan merk ik dat mijn hoofd vol watten zit na afloop.
Als mentale oppepper mezelf en mijn chauffeuze aan een gezellige ijscoupe geholpen, maar ik had ook best meteen na het ziekenhuisbezoek naar huis en naar bed kunnen gaan (maar nee, Cat blijft sociaal doen vanaf de bank, want chauffeuze bleef ook eten (wat ze zelf klaarmaakte) -> grenzen stellen).

Kortom: fysiek lijkt er weinig meer in de weg te zitten. De zeurende pijn is best houdbaar, maar qua uithoudingsvermogen en concentratie zijn er nog werelden te winnen. Gelukkig lijkt mijn werkgever me daarvoor de tijd te geven. Nu moet ik dat zelf nog leren.

quote:

Op dinsdag 21 april 2015 09:18 schreef tombolafan het volgende:

[..]

dezelfde donor lijkt me niet echt mogelijk nee

*checkt*

Nope, nog steeds maar één (extra) snee

Boodschappen gedaan op de fiets.

quote:

Op dinsdag 21 april 2015 19:07 schreef Geralt het volgende:
Wacht even, lees ik het nou goed dat je tijdens de operatie een slagaderlijke bloeding hebt gehad!?

Klopt.

Verder nog comments, buiten wat je al eerder gespuid hebt? Want dat is inmiddels luid en duidelijk bekend.