Mijn man vond Eindhoven inderdaad leuk. Alhoewel hij ijskoude bitterballen geserveerd kreeg, dat was een minpuntje
En nee, de kinderen hebben alleen wat neefjes in NL, en kinderen van mijn vrienden en vriendinnen, maar verder niet. Ze hebben ook totaal nooit een hang gehad naar de Nederlandse kinderen op school. Laat ik het zo zeggen: ze hebben kinderen niet noodzakelijkerwijs meer of minder te vertellen omdat die een Nederlands paspoort hebben, en de meeste Nederlandse vriendjes die ze gehad hebben wonen nog steeds in het buitenland. We waren gisteren lijstjes aan het maken, om te kijken of we nog een afscheidsfeestje gaan houden, en als ze allebei een lijst van 8 kinderen maken, zit er op ieder lijstje geloof ik niet twee keer dezelfde nationaliteit tussen. En geen Nederlanders. Dus ik ben benieuwd hoe dat straks gaat.
Of ik er zin in heb.... Hmmm weet ik niet. Het is niet mijn keus, dat ten eerste. De manier waarom het een en ander vanuit het bedrijf wordt aangepakt is ook erg vervelend. Ik zou me helemaal doodschamen als ik zo m'n werk zou doen, maar dat blijkt voor HR geen belemmering te zijn... Verder ben ik voor het eerst in m'n leven echt bang dat ik de plaats die ik moet verlaten ga missen. Er is van alles mis hier, maar het is de eerste plaats waarvan ik denk dat ik er best langer zou willen wonen, en ik had nog veel meer in de regio willen reizen (en nog wel 10 keer terug gewild naar Oman <3 ).
De voordelen zie ik de ene dag duidelijker dan de andere
Ik vind het fijn dat ik sommige vrienden wat meer kan zien, maar ik besef ook dat ik niet noodzakelijkerwijs meer dan 1 keer per zomervakantie in hun leven pas
Gisteren vloog het 'Brabantse' me erg aan: ik zie in de dorpen rondom Eindhoven leuke huizen, en dan denk ik 'maar hoe kom ik zo'n mini-maatschappij in 's hemelsnaam in?' Mensen, en zeker Nederlanders, zijn erg snel met mensen in hokjes indelen, maar ik pas gewoon niet meer in die hokjes. Ik zie ook heel erg op tegen de houding van Nederlanders t.o.v. buitenlanders en dan met name moslims. Ik kan niet zo veel met dat gemopper: ik heb de afgelopen jaren juist van heel veel voordelen van een islamitisch land genoten en heb me als vrouw nog nooit ergens minder gediscrimineerd gevoeld.
Ik denk wel dat een van onze poezen het heerlijk gaat vinden om dag-in-dag-uit buiten te kunnen zijn (het is nu weer zo warm dat ze alleen 's morgens vroeg en 's avonds naar buiten kan) en daar verheug ik me op. En dat de jongste de hele dag buiten kan rommelen. Maar dan de winter....
Wij vinden 15 graden ijzig koud. Eigenlijk begin ik bij 22 graden kippenvel te krijgen
Nou ja, we laten het maar een beetje over ons heenkomen dus. Het is ingewikkeld en heeft veel verschillende kanten en we proberen positief maar wel eerlijk te blijven.