Oh het gaat over een heel herkenbare fase lees ik

. Hier ook vaak en veel drama over de kleinste dingen (in mijn ogen dan). Luier verschonen is altijd een goeie om uit je dak over te gaan. Vanavond nog. Stond ik pannenkoeken te bakken, roept Rosalie vanuit de kamer: 'mam (

), kom vlug! Poep!!'
Wil ik haar gaan verschonen, wordt ze boos.
Ja hé roep dan niet
Maar met uitleg kom ik een heel eind. Schoenen/laarzen is ook een goeie.
Zo gingenxwij vorige week een weekje weg. Kindjes in de auto, sandaaltjes in de kofferbak voor de warmere dagen, ik start de auto en kijk nog ff achterom: crocs!!
Dus vriend snel naar binnen gestuurd voor 'echte' schoenen.
Puntje bij paaltje: ze heeft nagenoeg de hele week met haar sokken in die stomme crocs gelopen ('slippers aan

).
Alleen naar het bos/de dierentuin kon ik haar overtuigen om haar schoenen aan te doen.
En ik hoor de dames regelmatig kibbelen. Ik laat het ze tot een bepaald punt zelf uitzoeken, want dat moeten ze leren, maar Rosalie heeft momenteel nogal een lage acceptatiegrens. Dan hoor ik 'touterd!!

' en als ik dan niet heel snel ben heeft ze eva hard aan haar haar getrokken of geknepen.
Het is echt een felle nel momenteel.
Hopelijk is dat ook een fase want ze is ook gewoon zo heel lief.
In het vakantiepark hield een onbekende mevrouw de deur voor ons open zegt ze netjes 'danku'
Schijnbaar heeft onze opvoeding wel nut. Ze zegt zelfs 'Dank je' als ze een kus van Eva krijgt.
Ik heb net 20 Knapzakjes in elkaar geknutseld oor de tractatie van Eva. Vrijdag mag ze afscheid nemen van op de psz

alleen nog kaartjes eraan en dan zijn ze klaar.
Lekker op tijd want dit worden 2 hectische weken waarin ik veel moet doen.
O.a. dinsdag een sollicitatie gesprek

duimen jullie mee?