Hier is het ook aan de orde van de dag dat ze willen hebben wat de ander heeft. Ze maken het elkaar dan moeilijk door het eersten tijdje toe te staan, door er samen mee te spelen, en dan ineens wordt het toch door de één of de ander geclaimd. En dat is vaak moeilijk te begrijpen voor de ander.
En ik weet soms ook niet meer hoe het begonnen is.
Eva verbaasde me net. Ze heeft vorig jaar een speeltje voor kerst gekregen, maar dat lag in de kast want is voor kinderen vanaf 5 jaar. Toen ik vorige week las Hoe het werkte bedacht ik me al dat ze er wel mee kan spelen.
Het is lastig uit te leggen, maar er staan twee rijen met afbeeldingen. Om de bovenste afbeeldingen staan 6 gekleurde vakjes, die er ook in plastic los bij zitten. Het idee is dan om twee afbeeldingen te matchen. Dus de bovenste afbeelding met bijvoorbeeld een geel vakje hoort bij een afbeelding eronder, en dan moet eva haar plastic gele vakje op die onderste afbeelding leggen. Als ze alle 6 gedaan zijn trek je de controle strook naar beneden of je het goed hebt gedaan.
Beetje als loco.
Nou was ze hier dus mee bezig en er zitten 20 verschillende opdrachtkaarten bij. Ze koos er eentje uit met in de bovenste rij vakjes met verschillende aantallen schaapjes en daaronder de cijfers 1 t/m 6.
Dus ik zeg tegen haar dat die nogcwat moeilijk is want dan moet ze cijfers kunnen lezen.
Gaat ze lachen! Blijkt ze dat gewoon te kunnen
Ze wordt ineens zo groot! Zelfstandiger en vrijer. En vooral dat laatste vind ik erg fijn. Ze is altijd behoorlijk angstig en gespannen en gaat nieuwe dingen uit de weg.
Dat doet ze nog, maar nu op een vakantiepark gaat ze zelf op ontdekking en rent ze ver voor ons uit.
Klinkt als heel gewoon gedrag, weet ik

Maar voor eva is dat al best dapper.
Ik geniet erg enorm van. Ze wordt wat meer 'kind' ofzo.