En het was meteen weer goed. Na een dikke knuffel en de uitdaging om hun twee ENORME koffers achterin de Jag te krijgen (dat paste echt op de millimeter!), volgde de uitdaging om deze twee dames zelf in de Jag te proppen. Uiteindelijk was de oplossing van de puzzel dat ik me met L. achterin opvouwde en Lange K. voorin ging. Zo hielden we het net een halfuurtje uit tot thuis (uiteraard liet Arty de auto zo nu en dan gieren in de turbo boost en dan was er ouderwets gegil en gegiebel. Voor sommige dingen zijn ze nog niet te oud.)
Thuis was het vaste routine: meiden met de koffers naar boven, ik maak soep en limonade klaar, meiden met een boel gedoe (ontplofte koffers binnen de eerste vijf minuten van aankomst) uiteindelijk naar beneden (de eerste omkleedpartij is dan al een feit) met cadeautjes voor ons. Soep, ranja, gesteggel om welk cadeautje eerst moet, rollende ogen omdat Arty alle pakpapier altijd netjes wil openmaken, handjes die over tafel reiken om de boel open te scheuren en dan de verwachtingsvolle blikken. En wij zijn natuurlijk altijd reuze blij met alles (dat is oprecht zo, al is het niet altijd onze eigen smaak). Ik zal straks even een foto maken van de presentjes.
- Ze vonden de kook-cadeautjes erg leuk. Willen meteen aan de slag(room), dus maar eens kijken wat we vandaag kunnen maken. Het is er regenachtig genoeg voor. -
Na de soep en cadeautjes gauw weer naar boven, want dan moet de kast ingepakt en bekijken ze elkaars kleding (niet weinig dames en heren, niet weinig). Weer een omkleedpartij (ik vis 's avonds de vijfminutengedragenkleding altijd weer uit de wasmand en de vieze sokken uit de kroonluchter) en dan volgt de ceremoniële overhandiging van de reistasjes. Ik hoef er niet eens meer om te vragen. Ik verwijder trouw platgedrukte boterhammen uit voorvakjes, schraap boter uit de naden, keer lauwe halflege flesjes limonade om boven de gootsteen en schud verkruimelde chips onderuit de rugtassen.
Nou en toen ging het vanzelf! VANZELF! We hoorden de douche lopen, de dames kwamen met gekamde haartjes en in pyjama (voor L. is dat haar voetbal-outfit
) naar beneden en daarna kropen ze in bed.
Arty had Spotify (grote verwarring wat dat nou was. Na een tijdje: Ah! Spottiefie! Gekke Arty met zijn rare uitspraak) op een oude Ipad geïnstaleerd, dus we hoorden ze nog even zingen en neuriën en toen was het stil. Twee slapende pubers in huis. De één gewoontegetrouw met een lang been dat uit bed bungelt en stoere L. met haar baseballpet nog op... Maar wel met een afgeknuffeld teddybeertje in haar armen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Duderinnetje op 19-07-2015 10:19:04 ]