R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Schitterendquote:Op maandag 20 april 2015 11:11 schreef Mystikos het volgende:
Over seksueel misbruik binnen spirituele relaties:
Seks maakt een relatie persoonlijk. Daarmee is de kiem voor conflict al gelegd. Of je zou er voor moeten kiezen om seks onpersoonlijk te maken. Dat willen de meeste mannen -door de bank genomen- het liefst. Dan kun je naar de hoeren gaan, je betaalt een Meyer, en je bent van al het gesodemieter na afloop af. Vrouwen vinden dat maar niks. Die willen dat seks persoonlijk is. Die hebben daar het meest warme gevoel van. Zie daar de werelden van verschil.
In een spiritueel clubje wordt deze discrepantie nog eens versterkt. De Leiders genieten van de Macht en willen als dank daarvoor de meeste vrouwtjes hoog op hun Apenrots kunnen ontvangen. De vrouwen willen niets anders dan bevestiging van hun persoon en de geborgenheid van een heerlijk warm, roze bad van Liefde. Ziedaar de kiem voor conflict.
Daadwerkelijk toegepaste seks houdt het bewustzijn op het niveau van de Wil. Meditatie en verlichting brengen het bewustzijn naar het niveau van de Vorstellung, waar we slechts gelukzalig Kijken naar de dingen. Met seks is niks mis, maar dat geldt slechts binnen de Vorstellung. Daarom zou je als volgt kunnen handelen: doe het, geniet er van en denk er verder niet meer over na en raak er verder niet persoonlijk bij betrokken. Maar ja.... je raakt dan wel in conflict met partners die menen door de seks persoonlijke aanspraak op je te kunnen doen laten gelden. Je grieft ze door je handelen. Je doet ze pijn tot in het diepst van hun ziel. Wil een spiritueel leider dat, of denkt hij: who cares?
Heb je geen zin in al dit gezeur en wil je gewoon blijven genieten van gelukzalige Verlichting, dan kun je maar beter een beetje blijven rukken bij plaatjes op het Internet, dat liever, dan met je leerlingen naar bed gaan.
Een 'lust object' niveau dat niet schadelijk is. Stap je in de daad, dan krijgt seks ook een 'persoonlijke' betekenis. Tenminste als één of beide personen het als iets persoonlijks ervaren.quote:
Rukken blijft namelijk op het niveau van de Vorstellung.
Paul Verhaeghe schreef in zijn boek 'Liefde in tijden van eenzaamheid' een heel hoofdstuk over 'Lust'. Hoe lust (als drift) OBJECTIVEERT. De opwinding (prikkel) zit hem in dat "objectiveren" van de ander. Je neemt immers maar een deeltje ervan waar. Fixeert je, op dat deeltje dat je opwindt.
Echter maakt "objectiveren" en daarin sluit ik me dan weer aan bij Jean Paul Sartre de ander als 'persoon' onvrij. Een mens is geen bloemkool. Al kan je hem wel (vanuit je perceptie) als een bloemkool objectiveren. Zelfs als een bloemkool daarin gaan behandelen.
Waarneming die objectiveert, maakt het waargenomen onvrij. Door te 'bepalen', verlies je het 'onbepaalde'. Door te verdelen, verlies je het geheel.
Er zit een zekere "vormende kracht" in onze waarneming zelf. De kracht van de bepaling, van gedachten, van woorden, ideeën. A priori. Of A posteriori. Dat laat ik aan Immanuel Kant over.
Die "Vorstellung" zou je ergens ook "de illusie" kunnen noemen. De voorstelling (alias waarneming) van iets. Maar niet dat iets (Ding an sich) zelf. Dat laatste kunnen we niet kennen.
Uit deze wijze woorden zou je kunnen concluderen dat het seksueel misbruik van de spiritueel leider (in dit geval) bestaat uit het fragmenteren van zijn leerling door zijn lustgevoelens. En dat voelt terecht -van de kant van de leerling- als een beschadiging.quote:
Een 'lust object' niveau dat niet schadelijk is. Stap je in de daad, dan krijgt seks ook een 'persoonlijke' betekenis. Tenminste als één of beide personen het als iets persoonlijks ervaren.
Paul Verhaeghe schreef in zijn boek 'Liefde in tijden van eenzaamheid' een heel hoofdstuk over 'Lust'. Hoe lust (als drift) OBJECTIVEERT. De opwinding (prikkel) zit hem in dat "objectiveren" van de ander. Je neemt immers maar een deeltje ervan waar. Fixeert je, op dat deeltje dat je opwindt.
Echter maakt "objectiveren" en daarin sluit ik me dan weer aan bij Jean Paul Sartre de ander als 'persoon' onvrij. Een mens is geen bloemkool. Al kan je hem wel (vanuit je perceptie) als een bloemkool objectiveren. Zelfs als een bloemkool daarin gaan behandelen.
Waarneming die objectiveert, maakt het waargenomen onvrij. Door te 'bepalen', verlies je het 'onbepaalde'. Door te verdelen, verlies je het geheel.
Ik vind dat ik daarin ook vrij mag zijn. De persoon en zijn gedachten staan voor mij niet los van elkaar.quote:
[..]
Tuurlijk mag jij vrij zijn. Net zoals ik vrij mag zijn. Vrij om "gedachten" te beoordelen. Maar niet de persoon zelf! Oordelen heeft een grens. Maak de ander (als persoon) met "jouw" oordelen, niet onvrij. Dat is voor mij een brug te ver.
Dat besef ik me heel goed.quote:[..]
Heb je al eens (her)lezen hoeveel oordelen over de persoon, hoeveel 'gewichtige' woorden je hier hebt gebruikt. Gebaseerd op wat ? Woorden als 'dertiende in het dozijn' (waarom zou jouw idee van spiritualiteit beter zijn, dan zijn ervaring, daar zit jouw 'spiritueel ego' toch ergens voor tussen, niet ?), slinkse hoogdraverij', 'misbruik', 'narcistische schil', etc...
Je kent hem niet eens.quote:Ik herken niets van jouw oordeel over Mystikos in Mystikos zelf. Ik begrijp niet waar je die onzin vandaan haalt. Ik vind jouw gedachten (oordeel over hem) "beschadigend". Ik vind dat je daar een fout in begaat. Door zulke gedachte te uiten. 'Laster en eerroof' zijn in zulke zaken, niet ver weg...
Je hoort wat dingen die jou aanstaan, en mij minder, en je springt daarom in de verdediging, ondanks dat het niet om jou gaat. Dat is je ego dat zich aangevallen voelt.Je 'Ik haat Gray'-stand is dan heel hypocriet.quote:[..]
Ja, omdat vrijheid een grens heeft. Als je jouw vrijheid (oordeel) gebruikt om andere mensen te beschadigen, dan mag je wat mij betreft op de negeerstand. Sorry. je 'Gray hates you show' is geen vorm van liefde. Laat ieder mens houden van wat hij houdt, beminnen, wat hij of zij wilt beminnen. Met daarin respect voor ieders vrijheid en eigenheid.
En ik haat niet.Ik vind hem walgelijk. En waarom? Zie zijn leven. Vereer die homohater zoveel je wil, sluit vooral je ogen voor de werkelijkheid. Alles is liefde, toch?quote:Ik vind Osho een heel interessant, fascinerend en liefdevol figuur. Die man heeft een kijk op het leven (net als ons). Een kijk die de moeite is om je 'in alle vrijheid' eens in te verdiepen. Ofwel klikt dat, ofwel klikt dat niet.
Volgens mij snap jij het beter dan die zelfbenoemde 'liefdevolle' 'verlichten' hier.quote:
[..]
Is dit dan niet hetzelfde probleem als de berg die in de weg staat. Waarvan ik al zei je kan deze niet wegwensen.
Nik in het leven is onzinnig en niks in het leven is "verlicht", het is zijn echter de keuzes en de gedachten die vanuit jezelf komen (Yang) die je de gedachte geven dat je ten opzichte van je omgeving (ying) "verlicht"bent of dat jou omgeving onzinnig is.
Een degelijk persoon zou ook niet zijn wil opdringen aan een ander of voorzien van zijn "juiste" levensvisie maar deze geeft raad en advies hoe hij het leven ziet en wat hij heeft meegemaakt en hoe hij met diverse situaties in zijn leven is omgegaan en hoopt hierbij dat de ander er iets van opsteekt en het advies en de raad kan toepassen indien dit nodig mocht zijn
Want hij weet dat zijn leer (advies&raad) of zijn levensvisie nooit zal overeenkomen met het andere individu.
Als je je eigen afsluit of je eigen ontwijk van jou omgeving dan sluit je je eigen af van de wereld waar je toe behoort omdat deze je "zogenaamd" in de weg staan met hun "onzinnige meningen en overtuigingen", dan heb je een lange weg te gaan voordat de berg is wegsleten en er een vlak pad is onstaan om jou naar je "eind"bestemming te brengen.
Iemand die zegt dat hij het ware licht heeft gevonden maar niet een wisselwerking kan vormen met zijn omgeving is niet verlicht maar een dwaas die zich afsluit voor zijn eigen problemen en dat is het niet kunnen omgaan met zijn/de omgeving en uiteindelijk ook niet met zichzelf dus.
Verlichting wordt vaak omschreven als de waarheid van het bestaan inzien. Dat kan vrede, rust en extase geven, maar dat is slechts een deel van het verhaal. Het leven heeft ook zijn nare kanten en dat ontkennen is het leven ontkennen. Je ziet een poging her en der, wat resulteert in hypocriet gedrag (zie boven), en ontwijkingsgedrag (zoals Mystikos die liever een nieuwe preek afsteekt dan zich richten op de kritieken hier).
Het is veel makkelijker om te zeggen: "Weet je wat? Ik ben verlicht en perfect; niets hoeft meer aan mij te gebeuren, alles dat ik doe is goed.", dan om kritisch te kijken naar jezelf en minpunten aan te wijzen om aan te werken. Het is echter wel wat nodig is voor volledige overgave, hoe ongelofelijk moeilijk ook.
Ik vind het niet netjes van je.quote:
En jij kent hem wel ? Dat je zo goed over hem kan oordelen ? Is dat niet een beetje 'hoogdravend' van jou ?quote:Op maandag 20 april 2015 14:14 schreef Gray het volgende:
Je kent hem niet eens.
Ik reageer omdat ik je woorden niet netjes vind. Ik spreek je daarin aan op je gedrag. Ik vind het interessant om Mystikos zijn gedachten hier te lezen. Net zoals ik het interessant vind, om andere FOKKERS hun gedachten te lezen.
Wat ik niet graag lees is 'bashen'. Zoals jij doet (doorheen mijn perceptie bezien). Ieder mens kan lullen over wat hij zelf leuk vindt of niet, in gelooft of niet, etc. Allemaal geen probleem. Maar een ander (die je helemaal niet goed kent) via lege retoriek zomaar wat 'beschadigende' etiketten opkleven. Ik vind dat 'not done'. Niet netjes van je. Daarom reageer ik.
Je haat niet, zeg je. Toch kom je heel haatdragend bij mij over. Nu mag jouw boodschap 'liefdevol' bedoeld zijn (langs jouw kant van het communicatie spectrum bezien). De ontvanger (ik) ervaart dit niet zo. Daarin mist je boodschap dan volledig zijn doel.quote:
Je 'Ik haat Gray'-stand is dan heel hypocriet.
Vergelijk het met humor. Iets kan als een grapje bedoeld zijn (door de verzender). Als die grap echter kwetsend (bij de ontvanger) terecht komt, dan is/was die grap niet grappig. Maar kwetsend. Betekenis wordt pas gegeven in de (inter) subjectieve verbinding samen. Op zichzelf (bij de ontvanger of de verzender) bestaat ze niet.
Kijk eens naar jezelf. Welke 'beoordelende' woorden je de ander in de schoot werpt. Vind je dit gedrag bij jezelf kunnen ? Of voor verbetering vatbaar. Alles wat je doet is goed. Niets hoeft er te gebeuren, noch te veranderen.quote:
Het is veel makkelijker om te zeggen: "Weet je wat? Ik ben verlicht en perfect; niets hoeft meer aan mij te gebeuren, alles dat ik doe is goed.", dan om kritisch te kijken naar jezelf en minpunten aan te wijzen om aan te werken. Het is echter wel wat nodig is voor volledige overgave, hoe ongelofelijk moeilijk ook.
"Spiritualiteit" heeft voor mij te maken, met het leren omgaan met elkaar. Vrijheid is daarin een heel belangrijk gegeven. Probeer elkaars vrijheid en eigenheid zo goed als mogelijk te respecteren. Over de ander oordelen, maakt die ander onvrij.
Osho had het meer voor heteroseksuele contacten. Die visie deel ik zelf niet. In welke zin Osho echt een homo hater is, weet ik niet. Veel goeroes provoceren soms. Spelen een spel. Zetten daarin je perceptie (en oordeel) op het verkeerde been.
De man heeft en had wel een enorm talent om over het leven te "praten". Niet voor niets, gingen veel gerenommeerde psychologen en psychiaters in die tijd bij hem langs. Zoals bv Jan Foudraine hier in Nederland.
Nogmaals ik heb geen zin (noch wens) die man zijn proces te maken. Ik wens enkel te kijken naar al het moois dat hij te vertellen had. En dat was heel wat.
Men zegt vaak dat meditatie de weg naar verlichting is. Maar er zijn een hoop verschillende vormen van meditatie. Welke meditatievorm heeft men het dan over?
De meditatievorm die jou het beste ligt. Het komt allemaal op hetzelfde neer, of dat nu dmv Yoga is of een boswandeling.quote:
Men zegt vaak dat meditatie de weg naar verlichting is. Maar er zijn een hoop verschillende vormen van meditatie. Welke meditatievorm heeft men het dan over?
Ik vind vipassana over het algemeen wel een prettige vorm. Eigenlijk doe ik die ook het vaakst.quote:
De meditatievorm die jou het beste ligt. Het komt allemaal op hetzelfde neer, of dat nu dmv Yoga is of een boswandeling.
Dat mag.quote:
[..]
Ik vind het niet netjes van je.
Ik ken hem even weinig als jij.quote:En jij kent hem wel ? Dat je zo goed over hem kan oordelen ? Is dat niet een beetje 'hoogdravend' van jou ?
Ik reageer omdat ik je woorden niet netjes vind. Ik spreek je daarin aan op je gedrag. Ik vind het interessant om Mystikos zijn gedachten hier te lezen. Net zoals ik het interessant vind, om andere FOKKERS hun gedachten te lezen.
Als Mystikos zich niet aangesproken voelt, kan hij het langs zich heen laten gaan. Of voor zichzelf spreken. Kan je een voorbeeld aan nemen.
En ik ben ook een "FOKKER".
Het was sowieso nooit aan jou gericht, dus maak je niet druk als het je pet te boven gaat.quote:Wat ik niet graag lees is 'bashen'. Zoals jij doet (doorheen mijn perceptie bezien). Ieder mens kan lullen over wat hij zelf leuk vindt of niet, in gelooft of niet, etc. Allemaal geen probleem. Maar een ander (die je helemaal niet goed kent) via lege retoriek zomaar wat 'beschadigende' etiketten opkleven. Ik vind dat 'not done'. Niet netjes van je. Daarom reageer ik.
[..]
Je haat niet, zeg je. Toch kom je heel haatdragend bij mij over. Nu mag jouw boodschap 'liefdevol' bedoeld zijn (langs jouw kant van het communicatie spectrum bezien). De ontvanger (ik) ervaart dit niet zo. Daarin mist je boodschap dan volledig zijn doel.
Vergelijk het met humor. Iets kan als een grapje bedoeld zijn (door de verzender). Als die grap echter kwetsend (bij de ontvanger) terecht komt, dan is/was die grap niet grappig. Maar kwetsend. Betekenis wordt pas gegeven in de (inter) subjectieve verbinding samen. Op zichzelf (bij de ontvanger of de verzender) bestaat ze niet.
Dit is een "nee, jij bent een dommerd!" in onnodig veel woorden.quote:[..]
Kijk eens naar jezelf. Welke 'beoordelende' woorden je de ander in de schoot werpt. Vind je dit gedrag bij jezelf kunnen ? Of voor verbetering vatbaar. Alles wat je doet is goed. Niets hoeft er te gebeuren, noch te veranderen.
Leer dan ook maar aan mij wennen, want ik voel me vrij om mijn spiritualiteit te beleven zoals ik dat goed acht.quote:"Spiritualiteit" heeft voor mij te maken, met het leren omgaan met elkaar. Vrijheid is daarin een heel belangrijk gegeven. Probeer elkaars vrijheid en eigenheid zo goed als mogelijk te respecteren. Over de ander oordelen, maakt die ander onvrij.
Reageer dan ook niet op een post die niet aan jou gericht was. Laat mij hem een charlatan vinden, zoals jij de ogen sluit voor alles dat niet aaibaar is.quote:Osho had het meer voor heteroseksuele contacten. Die visie deel ik zelf niet. In welke zin Osho echt een homo hater is, weet ik niet. Veel goeroes provoceren soms. Spelen een spel. Zetten daarin je perceptie (en oordeel) op het verkeerde been.
De man heeft en had wel een enorm talent om over het leven te "praten". Niet voor niets, gingen veel gerenommeerde psychologen en psychiaters in die tijd bij hem langs. Zoals bv Jan Foudraine hier in Nederland.
Nogmaals ik heb geen zin (noch wens) die man zijn proces te maken. Ik wens enkel te kijken naar al het moois dat hij te vertellen had. En dat was heel wat.
Kritiek is hier goed op zijn plaats, want als je jezelf meer wil actualiseren, dan zal je na een kritische blik lasten van jezelf af laten vallen. Met alleen maar mooi weer spelen en niet kritisch zijn naar jezelf en anderen, sluit je je af voor delen van het leven. En zelfactualisatie is juist met beide benen volledig in het leven staan.
"Lui zijn" heb ik ook kritiek op; het leven is actie, en lui zijn in letterlijke zin niet houdbaar. Wees lui in het hoofd, in de zin dat je met de geest in meditatie zit, maar lichamelijk actief bent. Zelfs al is dat actief zitten in letterlijke zin. Dat is waar men op doelt met "lui zijn".
Verlichting is ook geen geluk, getuige de monnik die stelde na zijn verlichting zich even miserabel te voelen. Of de wijze die stelde dat als je niet volledig het verdriet kan voelen van een ander, je niet verlicht bent. Een vrije geest staat open om alles te ontvangen en alles los te laten; vandaar dat men vaak aan de lucht refereert, die donderwolken en zonneschijn zonder oordeel laat passeren.
Je hebt een rare manier van omgaan. Eerst scheld je iemand de huid vol. Als die niet op jouw onzin (je schelden) reageert, die beschadiging aan zich voorbij laat gaan, is alles (terug) ok voor je...quote:
Als Mystikos zich niet aangesproken voelt, kan hij het langs zich heen laten gaan.
Vanuit die optiek, kan ik je een onmens, speelvogel met een slecht karakter, lichte psychopaat (weinig empathisch inlevend), spiritueel narcistisch, etc. vinden. Kortom de "Gray hate show". Dit oordeel ontkennen is onnodig, gezien het juist is. En geen verder antwoord behoeft. Zoiets ?
[ Bericht 0% gewijzigd door JustTalkLove op 20-04-2015 22:11:16 ]
Dit klinkt een beetje uit de hoogte, vind je niet ? De stem van je onbewuste zelf ?quote:
Dus maak je niet druk als het je pet te boven gaat.
Vanuit deze optiek kan het helpen Gray eens wat aardiger tegen de mensen proberen te zijn. Verdraagzamer. Menselijker. Empathischer. Toleranter. Mededogend. Eigenschappen die ik niet meteen in jouw 'spirituele' karakter hier terug vindt.quote:
Of de wijze die stelde dat als je niet volledig het verdriet kan voelen van een ander, je niet verlicht bent.
Het woord verlichting schakel ik gelijk aan "gelukzaligheid". Aan een diepe verbondenheid (en daarbinnen geluk) te ervaren met het zijn. Afhankelijk van de omgeving, ervaar ik die momenten of ik ervaar ze niet. En ja, als mijn omgeving het wat toelaat, zou ik graag wat meer "lui" willen zijn. Daarin sluit ik me volledig aan bij Mystikos. Het was verfrissend zijn gedachten hierover te lezen.
[ Bericht 71% gewijzigd door JustTalkLove op 20-04-2015 22:12:55 ]
Nog eentje, om in weg te dromen...
Bronquote:Verlichting is het simpele besef dat alles is als het zou moeten zijn.
Dat is de definitie van verlichting: alles is als het zou moeten zijn, alles is volkomen perfect zoals het is. Dat gevoel ... en plotseling ben je thuis. Je mist niets. Je maakt deel, wezenlijk deel uit van dit enorme, prachtige bestaan. Je bent er ontspannen in, je hebt je eraan overgegeven. Je hebt geen afzonderlijk bestaan – alle afscheiding is verdwenen.
Er is grote vreugde, want als het ego verdwijnt zijn er geen zorgen meer, als het ego verdwijnt is er geen angst meer, als het ego verdwijnt is doodgaan niet meer mogelijk. Dit is verlichting. Het is begrijpen dat alles goed is, dat alles mooi is – en het is mooi zoals het is. Alles is in immense harmonie, in eenheid.
Je slaat de plank mis.quote:
[..]
Je hebt een rare manier van omgaan. Eerst scheld je iemand de huid vol. Als die niet op jouw onzin (je schelden) reageert, die beschadiging aan zich voorbij laat gaan, is alles (terug) ok voor je...
Vanuit die optiek, kan ik je een onmens, speelvogel met een slecht karakter, lichte psychopaat (weinig empathisch inlevend), spiritueel narcistisch, etc. vinden. Kortom de "Gray hate show". Dit oordeel ontkennen is onnodig, gezien het juist is. En geen verder antwoord behoeft. Zoiets ?
Nee.quote:
[..]
Dit klinkt een beetje uit de hoogte, vind je niet ? De stem van je onbewuste zelf ?
Nee.quote:Vanuit deze optiek kan het helpen Gray eens wat aardiger tegen de mensen proberen te zijn. Verdraagzamer. Menselijker. Empathischer. Toleranter. Mededogend. Eigenschappen die ik niet meteen in jouw 'spirituele' karakter hier terug vindt.
Je slaat de plank mis.quote:Het woord verlichting schakel ik gelijk aan "gelukzaligheid". Aan een diepe verbondenheid (en daarbinnen geluk) te ervaren met het zijn. Afhankelijk van de omgeving, ervaar ik die momenten of ik ervaar ze niet. En ja, als mijn omgeving het wat toelaat, zou ik graag wat meer "lui" willen zijn. Daarin sluit ik me volledig aan bij Mystikos. Het was verfrissend zijn gedachten hierover te lezen.
Het verbaast me niets dat je zo de plank misslaat als je dit soort fastfoodteksten tot je neemt. Wat een zoete troep.quote:
Nog eentje, om in weg te dromen...
[..]
Bron
En dit is uit je duim gezogen; die viespeuk had gewoon een hartaanval. Waarschijnlijk te hard in zijn 365 Rolls Royces gereden terwijl ie seks had met een van zijn volgelingen. Of een van zijn volgelingen had echt donkere magie op hem gebruikt, zoals hij ze van beschuldigde.quote:
Osho werd vergiftigd (vermoedelijk door de Amerikaanse overheid). Wie is daarin de moordenaar. De bedrieger ? Jij kent de figuur Osho niet. Ik ook niet. En wens het daar niet over te hebben. Beoordeel de man zijn gedachten. Niet de "perceptie" van zijn persoon zijn.
[ Bericht 2% gewijzigd door Gray op 21-04-2015 14:23:14 ]
Ik sla niets mis. Jij komt zo bij me over. En daarmee uit.quote:
Het is jouw recht hiervan te moeten kotsen (ieder mens heeft zijn smaak en voorkeuren). Net zoals het mijn recht is, te moeten kotsen van jouw 'liefdeloze' reacties, hier keer op keer.quote:Op dinsdag 21 april 2015 14:10 schreef Gray het volgende:
Het verbaast me niets dat je zo de plank misslaat als je dit soort fastfoodteksten tot je neemt. Wat een zoete troep.
Lol. Wat een zever. Geloof wat je zelf wilt geloven en gelukkig mee bent, knulquote:
En dit is uit je duim gezogen; die viespeuk had gewoon een hartaanval. Waarschijnlijk te hard in zijn 365 Rolls Royces gereden terwijl ie seks had met een van zijn volgelingen. Of een van zijn volgelingen had echt donkere magie op hem gebruikt, zoals hij ze van beschuldigde.
Dat ben ik ook. Niets mis mee.
Dat alles mooi is... jaja... zolang ik een mens ben, vind ik gewoon dingen mooi en dingen verschrikkelijk hoor.quote:
Er is grote vreugde, want als het ego verdwijnt zijn er geen zorgen meer, als het ego verdwijnt is er geen angst meer, als het ego verdwijnt is doodgaan niet meer mogelijk. Dit is verlichting. Het is begrijpen dat alles goed is, dat alles mooi is – en het is mooi zoals het is. Alles is in immense harmonie, in eenheid.
Het gehele spectrum aan gevoelens, emoties etc. beslaat nu eenmaal zowel verdriet als vreugde, liefde en haat, voorkeur en afkeer etc. het ontkennen daarvan maakt ergens maar onmenselijk vind ik. We moeten er nu eenmaal mee dealen dat sommige dingen een naar gevoel veroorzaken, en andere dingen een prettig gevoel. Dat sommige dingen goed zijn, en andere dingen slecht. En indien niet: wees dan eerlijk en erken gewoon dat je de nare helft simpelweg niet wenst te zien en je voor 'jezelf' kiest.
Het draait om zelfreflectie denk ik, door na te gaan waar al deze gevoelens vandaan komen of waarop ze gebaseerd zijn. Daardoor neem je verantwoording voor je eigen gevoelens en dus accepteer je de situatie eerder zoals hij is. Maar als je het onderdrukt dan ben je inderdaad onvolwassen bezig.quote:
[..]
Dat alles mooi is... jaja... zolang ik een mens ben, vind ik gewoon dingen mooi en dingen verschrikkelijk hoor.
Dank voor je inhoudelijke reactie.quote:
Dat alles mooi is... jaja... zolang ik een mens ben, vind ik gewoon dingen mooi en dingen verschrikkelijk hoor.
Ik sluit me hierbij aan. Daarom ook sprak ik zelf van de omgeving. In de ene omgeving (of bij die ene persoon) voel je je heel goed. In een andere omgeving (bij andere mensen) maar naar.
Het idee dat in de teksten beschreven wordt, lijkt me een "staat van zijn" te zijn. Noem het een ideaal. Iets moois om te bereiken. Tijdelijk te ervaren. In welke mate dergelijke "staat van zijn" meer permanent kan zijn, weet ik niet. Ik ben zelf niet verlicht.
Het is wel iets fascinerend om vanuit je "beperkt" bewustzijn waar te nemen. Zo een goeroe, 'verlichtte' ziel, boeddhist, etc. Ik heb Osho al eens een paar keer horen spreken. De stiltes tussen zijn woorden, vallen me daarbij enorm op. Die man straalt iets "uit". Iets onmetelijk diep. Een diepte die ik als "beperkte" waarnemer, maar moeilijk peilen kan. Fascinerend, vind ik het alvast wel.
Wat niet wil zeggen dat ik niet in verlichting geloof trouwens. Althans, ik weet niet zo goed hoe ik erover moet denken. Het is in elk geval wel een mooi streven en een gevoel waar ik wel meerdere keren in mijn leven een glimb van meen opgevangen te hebben. Momenten waarop ik me ultiem mezelf voelde, en het 'rugzakje' die je normaal - bewust of onbewust áltijd voelt, in de verte of heel direct - even helemaal afwezig was. 'Dít gevoel moet wel zijn wat ze met verlichting voelde, alleen dan permanent', was m'n ervaring op die momenten. Daardoor weet ik dat de ervaring wel bestaat door het zelf gevoeld te hebben. Alleen als ik naar 'verlichtingsleren' kijk (boeddhisme, cursus in wonderen, gnostieke christendom) wordt me wel duidelijk dat het neerkomt op loslaten en je voor een gedeelte van het bestaan afsluiten; je niet meer laten raken door duisternis. 'er anders naar kijken' en eigenlijk het aardse min of meer loslaten. Ook daar weer uiteindelijk de vraag: is dat nu eigenlijk wel echt de bedoeling?
Ik kan in elk geval niets met dat oordeelloze gedoe. Ik haat slechte mensen nu eenmaal, en dat vind ik ook meer dan terecht. En dat voorbeeldige morele gedoe vind ik maar hypocriet en geforceerd. Ook al weet ik nog dat die staat van zijn, verlichting, wel degelijk bestaat.
Ik kan in elk geval niets met dat oordeelloze gedoe. Ik haat slechte mensen nu eenmaal, en dat vind ik ook meer dan terecht. En dat voorbeeldige morele gedoe vind ik maar hypocriet en geforceerd. Ook al weet ik nog dat die staat van zijn, verlichting, wel degelijk bestaat.
Jij ook bedankt voor deze inhoudelijke bijdrage.quote:
Het draait om zelfreflectie denk ik, door na te gaan waar al deze gevoelens vandaan komen of waarop ze gebaseerd zijn. Daardoor neem je verantwoording voor je eigen gevoelens en dus accepteer je de situatie eerder zoals hij is. Maar als je het onderdrukt dan ben je inderdaad onvolwassen bezig.
Onderdrukken lijkt me niet ok. Wel aanvaarden en proberen het ergens te transcenderen (overstijgen). In de mate dat dit voor jezelf mogelijk is.
Afstand name is nog zoiets. De mate waarin je afstand kan nemen, van je gevoelens, gedachten, etc. Wat inderdaad op zelfreflectie neer komt Een soort bewust wording van jezelf. Van de "getuige" zijn in jezelf. Soort hogere dimensie. Die boven de identificatie met alles komt te staan. In de huidige dimensie. De huidige staat van zijn.
Ik zou Gray kunnen haten. Omwille van zijn "liefdeloze" reacties (zijn Gray hate show). Ik kan mijn haat terecht vinden. Echter, wat ben ik daarmee ? Dergelijke haat te voelen. Dat heeft geen zin. Dus laat je dat los. En gaat verder.quote:
Ik kan in elk geval niets met dat oordeelloze gedoe. Ik haat slechte mensen nu eenmaal, en dat vind ik ook meer dan terecht. En dat voorbeeldige morele gedoe vind ik maar hypocriet en geforceerd. Ook al weet ik nog dat die staat van zijn, verlichting, wel degelijk bestaat.
En wat met mensen die een debat 'bashen' (weg van de inhoud, meer naar het vormelijke, oordelende, persoonlijke op). Ook daar hou ik niet van. Ipv positief te debatteren, zit je dan vooral 'negatief' wat ruzie te maken. Tenzij je er verder niet op reageert. Wat doe je daarmee ? Met zulke omgeving ? Waar geen positieve reacties volgen...
Het jammer vinden (om de gemiste kansen). Maar verder niets. Ik kan mijn zelf er verder niet bij aansluiten. Heb ook geen zin op die manier daar verder veel mee bezig te zijn. Dus laat je die omgeving dan maar los. Of je speelt hun spelletje mee.
Het is moeilijk ernstig te blijven in een groep (omgeving) met grappenmakers.
In welke mate (en hoe) een verlichte daar vanuit de praktijk mee omgaat, geen idee. De zaken die ik daar zelf al over gelezen heb, beschrijven vooral die INNERLIJKE STAAT van zijn. Een staat die men in woorden tracht te gieten, waar woorden niet echt mogelijk (wezenlijk) meer zijn.
Ik heb wel een boek gelezen van iemand die zo'n weg heeft afgelegd en het proces heeft beschreven van verlichting, die als een permanente staat van zijn in een 3-tal dagen indaalde. Interessant is het zeker.quote:
Het idee dat in de teksten beschreven wordt, lijkt me een "staat van zijn" te zijn. Noem het een ideaal. Iets moois om te bereiken. Tijdelijk te ervaren. In welke mate dergelijke "staat van zijn" meer permanent kan zijn, weet ik niet. Ik ben zelf niet verlicht.
Maar goed, ik kom er later even op terug. Zoals je in m'n vorige reply hebt kunnen lezen sta ik er wat dubbel/tegenstrijdig in.
Ik ook hoor. Ik vind het ook iets dubbel.quote:
Ik heb wel een boek gelezen van iemand die zo'n weg heeft afgelegd en het proces heeft beschreven van verlichting, die als een permanente staat van zijn in een 3-tal dagen indaalde. Interessant is het zeker.
Maar goed, ik kom er later even op terug. Zoals je in m'n vorige reply hebt kunnen lezen sta ik er wat dubbel/tegenstrijdig in.
Zoals ik eerder schreef, zuiver op mezelf, kan ik dergelijk gevoel van gelukzaligheid ervaren. Maar het Westers leven is meer dan jezelf alleen (tenzij je kiest voor het bestaan van een eenzaat, soort sociale excentriekeling). Er is ook die omgeving om mee om te gaan, verwachtingen en verplichtingen af te lossen, etc. Dat 'sociale' staat soms haaks op dat meer 'innerlijke' streven.
Tijdje geleden heb ik een zeer interessant boek gelezen over 'Introvert' zijn. Het boek is van Susan Cain met als titel: "Stil" (De kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen).
In dit Amerikaanse boek valt vooral de druk van de omgeving op. De Amerikaanse cultuur is een extraverte cultuur. Waar introverte personen maar moeilijk een plaatsje in vinden kunnen. Zulke introverte personen proberen dan ook vaak, ergens meer extravert te zijn (omdat dit verwacht wordt). Echter, is dat tegen hun natuur.
Introverte mensen herladen hun batterijen door in de rust te zijn.
Extraverte mensen herladen hun batterijen door in de drukte te zijn.
Dat is een wereld van verschil.
"Introvert" is niet hetzelfde als "verlicht". Maar het leunt wel ergens dichter aan bij die staat van zijn, vind ik. Zo zal een introvert iemand zich al gemakkelijk "empathisch" inleven in de ander. Ipv vluchtig een ander zomaar te beoordelen en veroordelen. Introvert leunt ook dichter aan bij zelf reflectie, bij introspectie. Iets wat veel extraverte mensen niet echt graag doen. Die zijn niet graag met zichzelf bezig. Heb ooit nog zo een "super" sociale vriendin gekend. Die het heel leuk vond om onnozel in een groep te doen. Grapjes maken, allerlei zever verkondigen en vertellen. Echter over haar zelf kon ze niets vertellen. Ze stond daar (bij dergelijke waarneming, introspectie) verder niet stil.
Klopt. Maar of we het allemaal goed vatten kunnen, is iets anders.quote:
Ik lees je reacties hierover graag later op de dag/avond/week/maand/jaar...
Gray is meer gericht op de nuchtere/praktische kant van spiritualiteit, waar jij weer meer de positieve/filosofische zijde kijkt.quote:
[..]
Ik zou Gray kunnen haten. Omwille van zijn "liefdeloze" reacties (zijn Gray hate show). Ik kan mijn haat terecht vinden. Echter, wat ben ik daarmee ? Dergelijke haat te voelen. Dat heeft geen zin. Dus laat je dat los. En gaat verder.
En wat met mensen die een debat 'bashen' (weg van de inhoud, meer naar het vormelijke, oordelende, persoonlijke op). Ook daar hou ik niet van. Ipv positief te debatteren, zit je dan vooral 'negatief' wat ruzie te maken. Tenzij je er verder niet op reageert. Wat doe je daarmee ? Met zulke omgeving ? Waar geen positieve reacties volgen...
Het jammer vinden (om de gemiste kansen). Maar verder niets. Ik kan mijn zelf er verder niet bij aansluiten. Heb ook geen zin op die manier daar verder veel mee bezig te zijn. Dus laat je die omgeving dan maar los. Of je speelt hun spelletje mee.
Het is moeilijk ernstig te blijven in een groep (omgeving) met grappenmakers.
In welke mate (en hoe) een verlichte daar vanuit de praktijk mee omgaat, geen idee. De zaken die ik daar zelf al over gelezen heb, beschrijven vooral die INNERLIJKE STAAT van zijn. Een staat die men in woorden tracht te gieten, waar woorden niet echt mogelijk (wezenlijk) meer zijn.
Hoe verlicht je ook raakt, je ego verdwijnt niet, google maar eens naar 'revenge of the ego'. Praten alsof het wel zo is kan vanuit het praktische oogpunt hypocriet lijken.
Dus hij haat niet, hij probeert je duidelijk te maken dat de realiteit niet altijd rozengeur en manenschijn brengt en dat sommige mensen zich verschuilen achter hun spiritualiteit door de negatieve aspecten met de mantel der liefde te bedekken.
Het is niet persoonlijk.
Het is niet persoonlijk.
Ik ga akkoord met wat je schrijft. Ieder mens bekijkt iets vanuit zijn bril. Laat mijn bril daarin meer die positieve/filosofische zijde zijn. En Gray de meer nuchtere/praktische kant. Geen enkel probleem.quote:
Gray is meer gericht op de nuchtere/praktische kant van spiritualiteit, waar jij weer meer de positieve/filosofische zijde kijkt.
Echter hoeven we elkaars 'bril' (kijk erop) daarin niet aan te vallen en dat doet hij wel. En is voor mij een brug te ver. Laten we inhoudelijk blijven, niet persoonlijk worden.
Ik geloof ook niet in een ego dat "permanent" verdwijnt. Je stelt je (afhankelijk van de situatie) ego of non-ego op. Dat is een praktische toepassing ervan. Het moment waarop je je non-ego opstelt, kun je in meer wollige zoete atmosferen verder dromen. Waar niets mis mee is.quote:
Hoe verlicht je ook raakt, je ego verdwijnt niet, google maar eens naar 'revenge of the ego'. Praten alsof het wel zo is kan vanuit het praktische oogpunt hypocriet lijken.
De manier waarop hij dat aanbrengt, vind ik fout.quote:
Dus hij haat niet, hij probeert je duidelijk te maken dat de realiteit niet altijd rozengeur en manenschijn brengt en dat sommige mensen zich verschuilen achter hun spiritualiteit door de negatieve aspecten met de mantel der liefde te bedekken.
De manier waarop jij dit aanbrengt, vind ik correct.
Ik vat het ook niet persoonlijk op. "Persoon" dat bestaat hier niet. Enkel de gedachten (die op zichzelf staan).quote:
Zotte gedachten, Ernstige gedachten, Zweverige gedachten, Rationele gedachten, Liefdevolle gedachten, Seksuele gedachten, etc. Maakt me allemaal niet uit...
Zolang de atmosfeer maar ergens 'leuk' blijft. Een oordelende, scheldende, hatelijke atmosfeer (omgeving) is niet iets wat ik hier verkies. Waar ik van hou. Wat ik persoonlijk diep in mijn hart draag. Verre van. Aan de 'atmosfeer' dragen we allemaal ons steentje hier bij.
Dat je kotst van iemand zijn voorliefde voor een bepaalde goeroe (Osho), moet dat gezegd en geschreven worden ? En maar expliciet blijven herhaald worden. Waarom ? Ik zie daar het nut niet van in. Het zet alvast een domper op de atmosfeer, waardoor je er minder gemakkelijk (vanuit jezelf) kunt over praten of schrijven.
Op zulk moment, wordt een bepaalde 'gedachte' niet gedragen in de omgeving. En houd je daar beter mee op. Ik moet in een voetbal stadion ook niet luidop zitten supporteren voor een voetbal ploeg, waar mijn supporters (waar ik mee samen ben) totaal niet van houden. Dat zorgt alleen maar voor een slechtere atmosfeer, conflict. Tenzij iedereen heel tolerant en verdraagzaam voor elkaars eigenheid (en anders zijn) zou zijn. Dan niet.
Dan kots je niet op de ander zijn gedachten, maar hebt die lief.
[ Bericht 20% gewijzigd door JustTalkLove op 21-04-2015 17:25:31 ]
