Kwart salaris afstaan aan ouders

quote:

Op vrijdag 27 maart 2015 19:23 schreef Irritatie100 het volgende:
Ik heb inmiddels ruim een jaar een fulltime baan (met een salaris van tussen de 1650 en 1700 netto) en woon nog steeds thuis. Ik hoef geen kostgeld te betalen, maar bepaalde kosten die tijdens m'n studie voor mij betaald werden (zoals kapper, sportschool, kleding ed) betaal ik nu wel allemaal zelf.

Dus op je 23 vroeg jij je mama om geld als je naar de kapper ging en kreeg je kleedgeld? Of ging ze met je mee?

Moest 200 pm betalen. Echter hebben mijn ouders zonder dat ik het wist 6 jaar lang dat geld op een aparte rekening gezet. Toen ik na 6 jaar een huis ging kopen stond er ineens ruim 15000 euro op mijn rekening. Vond ik wel heel tof natuurlijk en kon ik zeer goed gebruiken toen:). Uiteraard heb ik natuurlijk wel mazzel gehad met zulke ouders.
Maar ze hebben mij dus wel bewust laten worden al die tijd dat voor niets de zon op gaat.

Wat denk je dat straks je vaste lasten zijn?

Je komt nog goed weg met je 25%

Tegen de tijd dat mijn kinderen volwassen zijn, zijn wij financieel onafhankelijk. Toch zullen ze, als ze een eigen vaste inkomsten hebben en ze willen in wonen, dan gaan ze ook kostgeld betalen. Zo niet, dan geen luxe in huis die ze niet zelf verdiend hebben. En dus ook geen stroom, water, licht, voedsel.

Dat is een kwestie van verstandig leren omgaan met geld. Als ze niet eens een fractie van de vaste laten kunnen betalen die ze later moeten als ze opzichzelf gaan. Hoe kunnen ze ooit zelfstandig worden.

En als ze bewezen hebben verstandig om te gaan met geld, dan krijgen ze dat kostgeld (die geïnvesteerd is) terug. Net zoals die potjes geld dat ik maandelijks voor hun heb weggelegd voor hun studie, auto, huwelijk en woning.
Kunnen ze niet verstandig met geld om gaan of vinden ze het onzin dat ze kostgeld betalen? Dan heb ik vast wel een paar leuke wereldreizen waar ik dat geld aan kan uitgeven.

En voor de mensen die zeggen dat "hun willen kinderen, dus moeten ze betalen". Een kat die je in huis neemt van de asiel hoef je ook enkel maar eten te geven. Kattenbak, speelgoed. Dat hoort niet bij de "verplichtingen". Dus als jij je dagelijkse kostje kreeg en ook nog eens speelgoed, vakantie, kleding. Dan heb je al meer gekregen dan waar je recht op hebt.
Ja, en later wil je zelf gaan trouwen en een huis kopen en een auto. "Ja, jij wilt toch zoiets, dok er lekker zelf voor"

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 06:08 schreef Guppyfriend het volgende:

[..]

Dit was mijn tactiek toen ik 18 werd. M'n ouders begonnen over kostgeld en dat vond ik zo'n onzin. Toen bleek dat het onbespreekbaar was, ben ik dus gelijk het huis uit gegaan en heb alle financiële "hulplijntjes" doorgeknipt. Nooit meer een cent aan m'n ouders gevraagd.

En ja, dat viel best een beetje tegen in het begin. Maar goed, het is me wel gelukt

Mission accomplished

Hm, vind dat toch geen prettige houding eigenlijk... Krijg er hetzelfde soort gevoel bij als bij kinderen die 'u' moeten zeggen tegen hun ouders.

Ik heb me overigens gewoon gered toen ik op mezelf ging wonen ondanks geen kostgeld.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 08:05 schreef hvan het volgende:
Moest 200 pm betalen. Echter hebben mijn ouders zonder dat ik het wist 6 jaar lang dat geld op een aparte rekening gezet. Toen ik na 6 jaar een huis ging kopen stond er ineens ruim 15000 euro op mijn rekening. Vond ik wel heel tof natuurlijk en kon ik zeer goed gebruiken toen:). Uiteraard heb ik natuurlijk wel mazzel gehad met zulke ouders.
Maar ze hebben mij dus wel bewust laten worden al die tijd dat voor niets de zon op gaat.

Daar heb je veel mazzel mee ja; ik vind het wel een nette methode.

TS moet niet zo janken; op je 21e is het normaal dat je wat gaat bijdragen, al helemaal als je fulltime werkt. Het is geen gratis hotel

Het is überhaupt geen hotel. Het zijn je ouders.

Ik vind het doodnormaal om je ouders, als het eenmaal financieel kan, wat terug te doen voor alles wat ze voor jou gedaan hebben.
Héél vroeger moesten kinderen vaak bijna alles inleveren, dat was natuurlijk een andere tijd met hele lage inkomens, maar evenzogoed belachelijk. Maar die 250 euro van jou is zeker niet onredelijk. Niet het bedrag en ook niet het percentage. Ik betaalde in mijn tijd volgens mij 250 gulden maar daar deed je in die tijd nog even veel mee

Misschien geef je wel veel te veel geld uit aan uitgaan of mobieltjes en dat soort dingen, denk daar maar eens over na. In ieder geval kun je nu vast wennen aan het fenomeen 'vaste lasten', dat zal nog veel meer worden als je op jezelf gaat wonen

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:03 schreef Isegrim het volgende:
Het is überhaupt geen hotel. Het zijn je ouders.

En blijkbaar zijn er meningsverschillen wat betreft de rechten en plichten van ouders.
Een ouder die hun kind dumpen bij de glasbak is ook een ouder.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 09:48 schreef Isegrim het volgende:
Hm, vind dat toch geen prettige houding eigenlijk... Krijg er hetzelfde soort gevoel bij als bij kinderen die 'u' moeten zeggen tegen hun ouders.

Ik heb me overigens gewoon gered toen ik op mezelf ging wonen ondanks geen kostgeld.

Ik vind het raar dat je als volwassene nog steeds verwacht dat ondanks dat je een eigen inkomen hebt een andere volwassene toch nog jou dient te onderhouden.

Parasiteren noem ik zoiets.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:18 schreef hottentot het volgende:

[..]

Ik vind het raar dat je als volwassene nog steeds verwacht dat ondanks dat je een eigen inkomen hebt een andere volwassene toch nog jou dient te onderhouden.

Parasiteren noem ik zoiets.

Ik vind het niet raar om je ouders iets te betalen, ik vind het wél raar als ouders dat eisen. Heel ander perspectief.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:30 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Ik vind het niet raar om je ouders iets te betalen, ik vind het wél raar als ouders dat eisen. Heel ander perspectief.

Als je uit jezelf niets betaald (deze TS dus) dan zullen ouders hierom moeten verzoeken. Maar volgens jou mag een kind dit dan gewoon weigeren.

Lekker gratis wonen als volwassene, lekker op vakantie gaan met je vrienden terwijl pa krom mag liggen in de fabriek. Als een kind weigert bij te dragen zou ik het misschien wel vragen om dan maar het huis uit te gaan, maar in elk geval zou het van de keukenkasten af moeten blijven en veegt het zijn reet maar af met oud papier.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:30 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Ik vind het niet raar om je ouders iets te betalen, ik vind het wél raar als ouders dat eisen. Heel ander perspectief.

Ik vind het niet heel vreemd dat van de volwassenen met een inkomen in een huishouden wordt verwacht dat ze bijdragen aan dat huishouden, en als dat een percentage van het inkomen is, so be it, in dat geval is 20-25% zelfs bijzonder weinig.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:33 schreef hottentot het volgende:

[..]

Als je uit jezelf niets betaald (deze TS dus) dan zullen ouders hierom moeten verzoeken. Maar volgens jou mag een kind dit dan gewoon weigeren.

Lekker gratis wonen als volwassene, lekker op vakantie gaan met je vrienden terwijl pa krom mag liggen in de fabriek. Als een kind weigert bij te dragen zou ik het misschien wel vragen om dan maar het huis uit te gaan, maar in elk geval zou het van de keukenkasten af moeten blijven en veegt het zijn reet maar af met oud papier.

Iedereen moet zelf weten wat hij doet. Ik zeg alleen dat ik er een onprettig gevoel bij heb als ouders dit eisen, net zoals ik een onprettig gevoel heb bij ouders die van hun kinderen verwachten met 'u' te worden aangesproken. Voor mij persoonlijk zou het iets onprettigs zeggen over de relatie met mijn ouders.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:38 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Iedereen moet zelf weten wat hij doet. Ik zeg alleen dat ik er een onprettig gevoel bij heb als ouders dit eisen, net zoals ik een onprettig gevoel heb bij ouders die van hun kinderen verwachten met 'u' te worden aangesproken. Voor mij persoonlijk zou het iets onprettigs zeggen over de relatie met mijn ouders.

Een aanspreektitel opeisen vind ik zelf onvergelijkbaar met bijdragen in de onkosten.

In mijn ideale wereld zouden kinderen zelf zodra zij een eigen inkomen hebben een gesprek hierover met hun ouders aangaan.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:39 schreef hottentot het volgende:

[..]

Een aanspreektitel opeisen vind ik zelf onvergelijkbaar met bijdragen in de onkosten.

In mijn ideale wereld zouden kinderen zelf zodra zij een eigen inkomen hebben een gesprek hierover met hun ouders aangaan.

En dat heeft voor mij een hele andere gevoelswaarde.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 10:03 schreef Isegrim het volgende:
Het is überhaupt geen hotel. Het zijn je ouders.

Klopt. Maar als je volwassen bent en een volwassen inkomen hebt, mag je best wat bijdragen. Als je dat niet doet, maar profiteert op de zak van je ouders (die ook werken en een inkomen hebben), vind ik dat niet chique en gaat het wel op een hotel lijken.

Het hoeft echt niet strak qua percentages verdeeld te zijn, maar ik vind het niet verkeerd dat ouders iets verlangen van hun volwassen kind. Het is wel makkelijk om te zeggen dat het je kinderen zijn, maar ze willen als 18+'er steeds meer rechten van volwassenen, daar horen ook plichten bij. Kinderen zijn echter geneigd om heel erg op te eisen en te roepen wat ze allemaal willen, maar zo gauw ze iets moeten, geven ze niet thuis.

Overigens ben ik er vervolgens ook voorstander van om het zogenaamde kostgeld op te sparen en in hun studie of uitzet te steken. Dan breng je je kinderen wel een nette, gezonde mentaliteit bij, maar hoef je hun geld niet te hebben (want je, het zijn je kinderen).

quote:

Op vrijdag 27 maart 2015 17:37 schreef Repokrev het volgende:

[..]

Ik ben het hier ook mee eens hoor. Als ik fulltime werk en volwassen ben, moet ik bijdragen in de kosten. Niet een kwart van mijn salaris. Dat zou betekenen dat ik een hele week voor mn ouders werk.

Nee, je werkt een week voor een woning en voedsel lang niet gek.

Misschien willen ze wel een deel apart zetten voor je studie, dat is misschien mogelik maar het is allemaal niet onredelijk.

Bovendien willen ze je misschien ook iets leren over de waarde van geld.

Het gemiddeld Nederlandse gezin is veel meer dan een kwart van hun inkomsten kwijt aan vaste lasten. Een derde gaat vaak al op aan alleen de woning.

16 jaar geleden zat ik in dezelfde situatie.
Ik verdiende ongeveer 1800 gulden netto toen.
Ik betaalde 350 euro kostgeld.

Dit was in 1999.

Als ouders wil je neem ik aan dat je kind - zodra deze het huis uit gaat - een leuk huisje en inrichting kan kopen.

Dat kan dat kind alleen sparen met het werken, vooral fulltime werken na het afstuderen. Ga je als ouders eisen dat je kind al direct na zijn 1e loonstrookje 1/4e moet gaan afdragen, zou ik dat erg jammer vinden.

Als het kind jaren (2+) thuiswoont zonder kostgeld, dan mag er wel eens iets betaald worden. Maar laat je kind eerst ff lekker sparen jôh.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 12:50 schreef Snoepje5 het volgende:
Als ouders wil je neem ik aan dat je kind - zodra deze het huis uit gaat - een leuk huisje en inrichting kan kopen.

Dat kan dat kind alleen sparen met het werken, vooral fulltime werken na het afstuderen. Ga je als ouders eisen dat je kind al direct na zijn 1e loonstrookje 1/4e moet gaan afdragen, zou ik dat erg jammer vinden.

Als het kind jaren (2+) thuiswoont zonder kostgeld, dan mag er wel eens iets betaald worden. Maar laat je kind eerst ff lekker sparen jôh.

Als een kind dat thuis woont niet eens 25% van zijn inkomen aan "vaste lasten" in de vorm van kostgeld kan missen, dan kan die dat zeker niet als hij later "een leuk huisje en inrichting" heeft en 50-75% van zijn inkomen aan die lasten kwijt is.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2015 17:46 schreef Repokrev het volgende:

[..]

Ik werk dan voor mijn huisbaas etc omdat ik dan zelf rond moet komen. Nu ga ik werken voor mensen die van zichzelf al rond kunnen komen. Er komen geen extra kosten bij of gaan geen kosten af. Wat er veranderd is dat ik geld ga verdienen.

Ga op jezelf wonen man, mafkees. En word volwassen.

[ Bericht 98% gewijzigd door Skv op 28-03-2015 13:13:49 ]

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 13:02 schreef athlonkmf het volgende:

[..]

Als een kind dat thuis woont niet eens 25% van zijn inkomen aan "vaste lasten" in de vorm van kostgeld kan missen, dan kan die dat zeker niet als hij later "een leuk huisje en inrichting" heeft en 50-75% van zijn inkomen aan die lasten kwijt is.

Iedereen zal dat als kind kunnen missen. Dat zeg ik niet. Je kan het altijd missen als je nog spaart.

Als ik kinderen had dan zou ik ze echter even lekker laten sparen in plaats van 25% salaris in te houden.

Stel dat die 25% ongeveer ¤400 is (1750 netto salaris) dan scheelt dat toch ¤4800 per jaar dat het kind anders zou kunnen sparen.

Volgens het nibud kan 25% best redelijk zijn, je kunt op hun site een rekenhulp downloaden om tot een redelijk bedrag te komen, zie:
http://www.nibud.nl/consumenten/kostgeld/