over Borderline te hebben, heb ik een deel 2 aangemaakt.
Dit was de openingpost uit deel 1:
quote:Met een toevoeging van Moonah,
Op donderdag 31 oktober 2002 17:36 schreef Wolkje het volgende:
Omdat ik merk, dat vele mensen wel eens van Borderline gehoord hebben,
maar eigenlijk niet weten wat het inhoudt, dacht ik, dat het misschien
een idee was om informatie bij elkaar te zoeken, voor wat duidelijkheid.Dus bij deze:
WAT IS EEN BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS?
Een borderline persoonlijkheidsstoornis is een psychiatrische aandoening die verschillende vormen kan aannemen en ook verschillende gradaties in ernst. De diagnose kan alleen door een psychiater met zekerheid gesteld worden. Schattingen lopen uiteen van ca. 150.000 tot 200.000 Nederlanders.
Een opvallend grote meerderheid van de patiënten is vrouw, vermoedelijk ook omdat zij vaker slachtoffer worden van seksueel misbruik wat een mede-veroorzaker kan zijn van de stoornis. Bij mannen wordt de diagnose vaak niet gesteld omdat deze zich bij hen niet uit in agressie die zich naar binnen richt (zelfverwonding, eetstoornissen) maar agressie naar buiten toe. Mannen met borderline stoornissen komen dan ook vaker in de criminaliteit terecht.
De stoornis openbaart zich meestal in de adolescentie (17 - 25 jaar) maar kenmerken kunnen ook bij kinderen in een bepaalde vorm al voorkomen. Omdat kinderen nog niet uitontwikkeld zijn stelt men de diagnose niet vaak gedurende de kindertijd, maar wel later, als het jonge volwassenen zijn.
Ook is het ziektebeeld bij kinderen en bij adolescenten verschillend. Kinderen met borderline symptomen hebben vaak meer angsten en neurosen tegelijkertijd (in tegenstelling tot neurotische kinderen). Als borderline-kinderen de adolescentie bereiken, hebben zij vaak gedragsproblemen die om een andere diagnose vragen.
OORZAKENHoewel de borderline diagnose veel vaker gesteld wordt dan enige tijd geleden, is over de oorzaak van de aandoening nog niet zo veel bekend. Meestal gaat het om een combinatie van factoren: een aanleg voor impulsiviteit en stemmingswisselingen in combinatie met een heden of verleden waarin zich ingrijpende psychologische en/of maatschappelijke problemen hebben voorgedaan, vaak op zeer jonge leeftijd.
Het kenmerkende impulsieve gedrag van patiënten is iets wat waarschijnlijk al voor een deel bij de geboorte is bepaald. De oorzaak hiervoor zou kunnen zijn dat de prikkeloverdracht in de hersenen verstoord is; een stoornis in de serotoninehuishouding, die ook wordt verdacht iets met anorexia en bulimia te maken te hebben.
Veel mensen met borderline hebben een verleden waarin zich traumatische gebeurtenissen hebben voorgedaan, zoals het opgroeien in een instabiele gezinssituatie, emotionele verwaarlozing, agressie, seksueel misbruik. Dit bemoeilijkt nadien het kunnen aangaan van (langdurige) relaties. Hoewel de patiënt juist sterk behoefte heeft aan goed contact met anderen, is zij of hij erg bang om gekwetst te worden of in de steek te worden gelaten. Door de hooggespannen verwachtingen, gebeurt dit ook vaak.
Andere oorzaken zijn mogelijk het wegvallen van maatschappelijke zekerheden (familie-, buurt- en kerkleven bijvoorbeeld). Dit vergroot de eenzaamheid van de patiënt, die op zichzelf teruggeworpen raakt en zich minder veilig voelt, net als wanneer een relatie teleurstellend afloopt.
VERSCHIJNSELENDe ziekte kan zich in verschillende vormen manifesteren, die vaak moeilijk te vergelijken zijn. Juist omdat de stoornis zoveel verschillende vormen kent om zich te manifesteren, is het voor hulpverleners en betrokkenen een ingewikkelde aandoening.
Als men een aantal van onderstaande kenmerken heeft, kan worden gedacht aan een borderline stoornis:
- identiteitsproblemen: patiënten hebben problemen met hun identiteit, vaak ook seksueel. Ze zijn vaak onzeker en verdragen kritiek slecht. Ze weten niet goed wat ze met hun leven aan moeten en hebben een 'leeg gevoel' van binnen. Ze hebben moeite om alleen te zijn en voelen zich snel eenzaam en in de steek gelaten.
- stemmingswisselingen: de stemming kan sterk en snel wisselen, soms na voor buitenstaanders triviale gebeurtenissen. De patiënt reageert (in de ogen van anderen) overgevoelig en/of hevig. Ze kunnen heel boos of driftig worden en hebben deze gevoelens vaak slecht onder controle.
- in uitersten denken: mensen en situaties zijn helemaal goed of helemaal fout. Tussenwegen bestaan niet, dus als iemand niet aan de hooggespannen verwachtingen voldoet, kan de mening van de patiënt zeer sterk omslaan. Dit kan problemen geven op het werk en in relaties. Ze hebben de neiging om bepaalde mensen erg over te waarderen en anderen juist volledig te vernederen.
- impulsiviteit: mensen met een borderline stoornis nemen beslissingen zonder er eerst goed over na te denken. Dit kan zich ook uiten in eetstoornissen, wisselende seksuele relaties, geldverkwisting en alcohol- of drugsmisbruik, en suïcidepogingen.
- geestelijke spanningen: de spanningen kunnen ontladen in automutilatie (opzettelijke zelfverwonding) bijvoorbeeld krassen in de onderarmen en gedachten aan of pogingen tot zelfmoord.
- psychotische symptomen: psychische verwardheid met wanen en/of hallucinaties, het horen van stemmen. Ze zijn bijvoorbeeld overmatig achterdochtig en ervaren de wereld om hen heen als onwerkelijk. Meestal duren deze verschijnselen slechts enkele uren maar zijn voor de patiënt erg beangstigend. Ze treden vaak op in periodes van stress.
BEHANDELING
Voor een behandeling van mensen met een borderline stoornis bestaan verschillende mogelijkheden: volledige opname in een psychiatrisch ziekenhuis of afdeling, als ook ambulante behandeling (geen opname maar behandeling overdag). De gewenste behandeling verschilt per patiënt.
Bij opname in het ziekenhuis kunnen de symptomen verergeren. Automutilatie (zelfverwonding) kan dan beginnen op te treden of kan toenemen. Vooral bij ernstige depressiviteit of ernstige suïcidale neigingen is opname in het ziekenhuis gewenst. Veel borderliners dreigen met zelfdoding en voeren dit niet uit, maar het is wel zaak om dit zeer serieus te nemen. Hoewel patiënten vaak dreigen met zelfdoding en het vervolgens niet doen, verdient dit wel veel aandacht. Het percentage borderliners dat zelfmoord pleegt, is wel geschat op 9%.
De behandeling bestaat afhankelijk van de plaats en intensiteit van behandeling vaak uit gesprekstherapie en medicijnen. Gesprekstherapie is een langdurig proces. De relatie patiënt-hulpverlener kan ingewikkeld zijn (vertrouwen versus angst) en de patiënt vindt het vaak moeilijk de behandeling af te maken. In de gesprekstherapie ligt nadruk op verlatingsangst, gebrek aan zelfvertrouwen, relatieproblemen. Doel is de patiënt (en eventueel de partner) te leren hiermee om te gaan.
De medicijnen die onderdeel van de behandeling kunnen zijn, zijn vaak antidepressiva, antipsychotica, stemmingsregulerende middelen, en/of kalmeringsmiddelen. De middelen worden voorgeschreven afhankelijk van de ernst en aard van de borderline stoornis. Voorzichtigheid is geboden vanwege een verslavingsgevaar en de kans om andere symptomen te verergeren.
Behandeling van de stoornis kan moeilijk zijn en kent een uiterst grillig verloop met veel ups en downs. Tijdens de langdurige behandeling kunnen zich ernstige crises voordoen, niet zelden gepaard gaand met een zelfmoordpoging. Maar vanaf het dertigste of veertigste levensjaar gaat het met ruim de helft van de patiënten veel beter. Men spreekt dan vaak niet meer over een stoornis, alleen van een kwetsbaarheid. Alsof de stoornis is uitgedoofd.
Verwante sites:
www.annetje.nl
www.stichtingborderline.nl
http://borderline.startkabel.nlIk hoop dat jullie hier iets aan hebben..
Wolkje
quote:Hier dus weer verder
Op donderdag 31 oktober 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:
Tijdens mijn therapie heb ik heel veel inzichten verworven in mijn eigen emoties en gedrag. Ik wil daarvan graag wat toevoegen aan bovenstaande (overigens duidelijke, maar in mijn visie zakelijke) tekst.Borderline is vooral een stoornis op emotioneel vlak. Er is geen goede balans tussen ratio en emotie, waardoor er vaak geen adequaat gedrag wordt vertoond.
Door traumatische ervaringen kan de emotionele ontwikkeling van een kind stil komen te staan of een scheefgroei vertonen. Het gedrag van mensen met borderline kun je ook vaak wel met dat van een jong kind vergelijken.
Het impulsieve, gewoon doen, zonder eerst allerlei consequenties af te wegen. Dingen zeggen, eruit flappen zonder erover na te denken. Jonge kinderen zijn ook zelden tactisch.
Het zwart/wit denken. Kinderen kunnen moeilijk met ambivalenties omgaan. Als mama boos is is het: "Stomme mama."
Dat iemand die van je houdt ook wel eens lullig (of chagrijnig, whatever) tegen je kan doen, is in de beleving van een borderlinepatient niet mogelijk. Diegene houdt dan niet meer van je, anders zou hij niet lullig doen
Andersom geldt dat ook: Als iemand stom is, dan kan daar ook niets leuks aan ontdekt worden. Of iemand die je juist (waanzinnig) bewondert, die kan niets fout doen.
Nuanceren is voor kinderen ook vaak moeilijk.Stemmingswisselingen: Bij kinderen (en bij mensen met borderline)is het vaak Jantje lacht
, Jantje huilt
. En dat kan soms best snel op en neer gaan.
Ook kan iemand met borderline overspoeld worden door zijn/haar emoties. Vergelijk het met kinderen, die kunnen om iets kleins een onbedaarlijk verdriet hebben, maar dat kan ook weer snel over zijn. Van de andere kant kan er ook sprake zijn van een tomeloos enthousiasme, een ontembare vrolijkheid.Verlatingsangst: Een klein kind kan niet bevatten dat als mama even boodschappen doen is
, dat ze dan ook echt weer terug komt. Een kind moet daarop leren vertrouwen door ervaring.
Hetzelfde bij een bordelinepatient. Het is heel moeilijk om in een relatie erop te vertrouwen dat iemand echt bij je wil blijven, dat iemand nog steeds van je houdt, je heus niet zal verlaten, ook al heeft hij/zij ook zo zijn/haar eigen bezigheden.
Ook in vriendschappen werkt het zo. Het is bv moeilijk te accepteren dat je beste vriendin ook andere vriendinnen heeft.Je kunt je mss voorstellen dat emotioneel gedrag op het niveau van een jong kind, voor zowel degene met borderline als ook voor de omgeving, voor veel problemen kan zorgen. Immers, je bent toch volwassen, je kunt je toch wel bedenken dat je je in een bepaalde situatie niet zus of zo kunt gedragen. Je bent toch oud en wijs genoeg om je emoties onder controle te houden
Maar dat is nou juist het lastige als je borderline hebt. Je kunt wel bedeneren dat bepaalde zaken niet kloppen, of dat jij anders reageert dan anderen, maar omdat je emotionele ontwikkeling niet parallel loopt met je rationele ontwikkeling kun je je vaak niet adequaat gedragen. En dat zorgt voor heel veel interne frustratie, waardoor weer afwijkend gedrag kan ontstaan (dissociatie, automutilatie, eetstoornissen, depressie etc).
Wolkje
Hoe kan ik het best met d'r omgaan? Ik heb al best veel geduld met haar en we praten veel. Hoe kan ik (als niet psycholoog
) haar het beste steunen?Alvast bedankt!
quote:Gelukkig! Op het forum merkte ik dat sowieso al een tijdje.
Op donderdag 7 november 2002 23:15 schreef Moonah het volgende:[..]
Dag Micha
Ik ben niet alleen van binnen lief, maar ik ben tegenwoordig ook naar buiten toe lief
quote:Door heel veel geduld te hebben , als ze de ruimte nodig heeft haar die ruimte geven .
Op vrijdag 8 november 2002 07:50 schreef JN het volgende:
Ik zag het topic in het Forum venster op de FP, maar nu ik het las herkende ik er heel veel van bij m'n beste vriendin.
Hoe kan ik het best met d'r omgaan? Ik heb al best veel geduld met haar en we praten veel. Hoe kan ik (als niet psycholoogAlvast bedankt!
Bij mij helpt het ook als ik een driftbui heb , dat ik een time-out neem , maar kan ook helpen als de andere partij het eventueel ook midden in een ruzie een time-out neem .
Doe ik dat niet dan zijn de gevolgen gewoon echt erg voor beiden .
Het zou je ook heel erg helpen door in de stoornis te verdiepen , dat geeft ook meer een verklaring waarom ze soms zo reageert .
quote:Graag gedaan
Op vrijdag 8 november 2002 15:47 schreef JN het volgende:
Dank je voor je feedback!
ben er weer.heb het weer gevonden.was ff klungelen..maar I'm back!
ff vraagie.... mjn moeder weet niet meer wat ze met me aan moet
ik weet het zelf eigenlijk ook niet meer.mijnmoeder vind het moelijk omdat ik zo extreem reageer en op 1 vraag bijvoorbeeld meerdere reacties kan geven. b.v gister vroeg ze hoe mijn dag was. ik: ja goed.(heel bot)
vandaag: hoe was je dag kim?? ik geen reactie.. of geen een reactie die agressief over komt..
zowie zo is de relatie tussen mijn moeder en mij niet goed.. maar wil dat het beter gaat. misschein mensen tips voor mij? vind het erg ingewlikkeld.. en als ik heel eerlijk moet zijn.... had ik vanmiddag zoiets van: nou mensen dit was het.... ik ga ...had namelijk weer de gedachte om me zelf te krassen snijden.
zijn er meer mensen die zichzelf krassen of snijden?? ik deed het eerst heel vaak.. maar de laatste tijd niet meer zo vaak. ik snij altijd in me polsen..ook heb ik een keer in me been gesneden.... ik wil het niet maar ook weer wel.... hebben ook hiervoor mensen tips of advies voor??? alvast bedankt... een in de war wezende kim...
De gedachtes bij mij zullen ook wel blijven op kritieke momenten , maar ik weet dat ik het niet meer wil .
Vooral ook om de schaamte die ik voelde als ik het weer had gedaan .
Herkenbaar de relatie met ouders , je wil aan een kant dat ze niet met je bemoeien maar tegelijkertijd vind je het ook erg als ze het niet doen .
Ik denk dat je naar je moeder toe ook je grenzen aan moet gaan geven , als er iets is vertel ik het wel , maar ga niet te veel pushen want dan verlies ik mijn geduld .
Misschien is het ook wat voor je ouders , om een cursus te doen . Mijn vader is toen door mijn begeleider naar een cursus gegaan voor ouders /partners van Borderliners .
quote:he hallo,
Op vrijdag 8 november 2002 18:13 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik kraste vroeger heb het door middel van therapie afgeleerd meer door erachter te komen wanneer ik het deed en waarom ik het deed en dan zorgde ik zelf voor afleiding als de gedachtes opkwamen .
De gedachtes bij mij zullen ook wel blijven op kritieke momenten , maar ik weet dat ik het niet meer wil .
Vooral ook om de schaamte die ik voelde als ik het weer had gedaan .
Herkenbaar de relatie met ouders , je wil aan een kant dat ze niet met je bemoeien maar tegelijkertijd vind je het ook erg als ze het niet doen .
Ik denk dat je naar je moeder toe ook je grenzen aan moet gaan geven , als er iets is vertel ik het wel , maar ga niet te veel pushen want dan verlies ik mijn geduld .
Misschien is het ook wat voor je ouders , om een cursus te doen . Mijn vader is toen door mijn begeleider naar een cursus gegaan voor ouders /partners van Borderliners .
bedankt.
weet niet goed waar ik nu ff moet beginnen maar begin gewoon. hoop dat je het snapt.
ik doe nog geen therapie. ik sta op een wachtlijst.
wel heb ik het snijden/krassen zelf al een beetje onder controlle.
aleen op momenten waneer ik het helemaal niet meer zie zitten of veel kritiek heb gehad of er is iets ergs gebeurt, dan kras ik weer of als ik zoveel spanning in me lichaam heb en niet weet hoe of wat ik ermee moet doen. ook als ik denk dat ik geen gevoel meer heb doe ik het soms. de laatste keer dat ik het deed is ongeveer 1 maand geleden.
maar ik moet toe geven dat ik afgelopen week zoiets had van : he ik zie me mes weer of ik zie een schaar. ik pak hem op en zet een mooie streep. gelukkig heb ik dit niet gedaan. ik herken ook het schuld/schaamte gevoel van je als je gekrast hebt.
zwaar kl#te.voorals op moeilijke momente heb ik iets van: waarom???? of met spanning:ga weg!! kras kras is het dan meestal. ik heb dit nu wel meer onder controlle.
met mijn moeder relatie : tja.... phoe... hoe moet ik dat zeggen?!
mijn moeder heeft een nieuwe vriend( mijn vader heb ik op mijn 10de dood aan getroffen in de tuin,aan een hartstilstand overleden) en die vriend doet rebelle sing(zoiets) lichaams werk in ieder geval.
ik mag hem niet. 
hij probeert de vader rol over te nemen op mijn zussie en mij( heb het hier met me oma ,toevalig over gehad , en zij ziet het ook zo) mama en ik kunnen niet goed met elkaar overweg.
mijn moeder heeft kanker gehad dit jaar..en aleen wat ze zegt is: ik was zo blij dat louis (haar vriend dus) bij me was die avond anders had ik er nu niet meer geweeest. dat raakt mij zo erg van binnen. ik was er die avond niet omdat ik toen in den haag woonde(9 maanden)dus ik kon niet elke avond bij haar zijn. dat mocht daar niet.
mijn moeder wilt geen curcus of gesprekken aan gaan met mensen die cursusen geven over borderline.
ik heb het idee dat het haar nix doet dat ik dat heb.ze wilt geen gesprekken met mensen die ervoor geleerd hebben om de thuis situatie beter te krijgen: ja kim dat hebben we al een keer geprobeert en dat heeft nix geholpen. baff slaat de deur weeer dicht bij mij van binnen. ik probeer zoveel mogelijk te doen zodat de situatie beter word...maar me moeder doet er nix mee. dat doet me dan ook weer pijn.
in princiepe ben ik een buiten staander bij mij thuis. me moeder en zussie kunnen het goed vinden met elkaar me zussie krijg ook alles van mijn moeder. kim(ik) krijg nix. ja het enige wat ze doet is koken en wassen voor emzelf: nou dat kan ik zelf ook nog wel.
ik weet het dus niet meer.
aan de ene kant heb ik zioiets van: nou mam ik ken jou niet wie ben je?! maar aan de andere kant wil ik dat ze meer om me geeft en dat dan ook laat merken en dat ze er meer voor me is en dat ze zich meer bezich houd met me.
ik heb nog gesprekken in den haag en daar praat ik wel veel over de thuis situatie... maar wat ikmook doe(krijg opdrachten) nix helpt.
voor de thuis situatie ben ik eigenlijk ook een deels radeloos.
hoop dat het ooit weer goed komt.. maar op dit moment denk ik( klink misschien heeel erg hard,maar je/jullie weten lang niet alles van de thuis situatie) ik hoef geen relatie meer met mijn moeder. dat is nix en dat zal nooit goed komen als zij zo doet. dus dag relatie thuis.. 
zo dit was het denk. heel verhaal.. groetjes kim
Mam dacht altijd meteen het slechtste van me en daar ging ik me ook naar gedragen .
Nu is die beter , omdat ze ziet hoe ik met mezelf worstel om beter te worden .
Ik ken ook het gevoel een buitenstaander in de familie te zijn , maar ik moet zeggen dat ze door de therapie me ook heel anders zijn gaan kennen , en ook dat ik nu op mezelf woon geeft hun ook weer nodige ruimte .
Vraagje misschien wil je moeder dat ook niet die cursussen omdat het teveel met dingen van haarzelf word geconfronteerd .
Zo kwam die indruk eigenlijk bij mij over op een of andere manier . Het is natuurlijk ook zeer pijnlijke situatie omdat ze ook nog eens haar vriend boven jullie verkiest .
Waarschijnlijk als je op de wachtlijst staat komt de therapie snel en anders moet je daar zeker naar informeren , en vraag ook wat voor therapie ze je willen hebben , kan nooit kwaad om daar meer info over te hebben .
Veel succes .
quote:1. Wees consequent in gedrag dat je aanvaardt en dat je niet aanvaardt. Laat niet iets toe wat je anders nooit zou toelaten.
Op vrijdag 8 november 2002 07:50 schreef JN het volgende:Hoe kan ik het best met d'r omgaan? Ik heb al best veel geduld met haar en we praten veel. Hoe kan ik (als niet psycholoog
2. Spiegel borderline gedrag. Dat vergt wat oefening maar zal van onschatbare waarde blijken.
3. Wees consequent.
4. Vermijd ja-nee discussies. Deze lossen nooit en te nimmer wat op. Gebruik 2, de spiegel techniek.
5. Wees consequent.
6. Stel duidelijke grenzen voor jezelf en maak je vriendin direct duidelijk wanneer ze die overschrijdt of dreigt te gaan overschrijden.
7. Wees consequent.
8. Houd een dagboek bij, zodat je later kunt nalezen dat het borderline gedrag van je vriendin niet tegen jou persoonlijk gericht is, maar meer tegen haarzelf.
9. Wees consequent.
10. Laat je vriendin duidelijk weten dat je van haar houdt zoals ze is. Ik weet niet of het hier een romantische relatie betreft, maar ook als hier geen sprake van is, dan is het belangrijk voor haar om te weten dat jij haar accepteert zoals ze is.
11. Wees consequent.
12. Laat duidelijk weten dat het onacceptabel is dat ze haar stoornis (indien ze zover is dat ze heeft geaccepteerd dat ze die heeft) gebruikt als excuus voor haar eventueel onacceptabele gedrag.
Wellicht de grootste hulp: wees duidelijk en consequent in al de communicatie tussen jullie twee. Of had ik dat al gezegd?
quote:Haha
Op zaterdag 9 november 2002 21:54 schreef vincent20166 het volgende:
Advies
. Als je het gedrag van iemand met borderline weer vergelijkt met dat van een kind, weet je dus ook hoe je er het beste mee om kunt gaan.(Zoals jij het beschrijft, zo ga ik ook om met de kinderen in mijn klas. Behalve dan dat dagboek
).Wat betreft borderline gebruiken als excuus:
quote:
Op donderdag 7 november 2002 23:22 schreef Moonah het volgende:
Een mens is zoals die is, of die nou een stoornis, handicap, ziekte of whatever heeft. En je kunt met iemand omgaan of je kunt het niet, ongeacht het 'stempel' dat iemand heeft.
Iemand zonder zo'n stempel heeft ook eigenaardigheden die lastig in de omgang kunnen zijn.
En ik ben ook absoluut van mening dat een stoornis nooit een excuus mag zijn om naar gedrag van iemand te accepteren. Wat je ook mankeert, je blijft verantwoordelijk voor je eigen gedrag
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Als iemand zijn been heeft gebroken kun je het denk ik met me eens zijn dat je niet van hem kunt verwachten dat hij aan een hardloop wedstrijd meedoet.
Een groot aantal "psychische" problemen worden vaak veroorzaakt door een tekort aan bepaalde stofjes in de hersenen, afwijkingen in zenuwcellen etc.
Ik mag mijn gebroken been best als excuus gebruiken om niet hard te lopen, waarom dan borderline niet als excuus voor "ander" gedrag??
Het antwoord op je andere vraag in dat topic: Nee, ze heeft me niet gevraagd om haar te helpen, maar is dat altijd nodig?
En met helpen bedoel ik echt niet om haar borderline te genezen of zo, maar je kunt toch proberen om te zorgen dat iemand het wat beter naar zijn zin heeft , en wat minder negatief over zichzelf gaat denken, wat gelukkiger in het leven staat??
Dalai Lama
quote:In mijn ervaring met borderline, en wat ik ervan heb opgestoken door me in te lezen, blijft de emotionele ontwikkeling van mensen met borderline ergens steken tussen 8 en 14 jaar oud. En dan met name het voorwaardelijkheidsbeginsel, bijvoorbeeld: als ik lief ben wordt er van me gehouden; als iemand mij pijn doet moet ik dat terugdoen; als ik stout ben, wordt mijn moeder/vader boos, en als zij/hij boos is, kan zij/hij dus ook niet van mij houden. Het verbaast me dus niets dat jij de gelijkenis ziet! Enneh... dat dagboek... misschien eens proberen?
Op zaterdag 9 november 2002 22:28 schreef Moonah het volgende:[..]
Haha
(Zoals jij het beschrijft, zo ga ik ook om met de kinderen in mijn klas. Behalve dan dat dagboek
quote:Ik ben Moonah dan wel niet, maar ik denk toch dat ik hier een antwoord op kan (proberen te) geven.
Op zaterdag 9 november 2002 22:56 schreef Nightwulf het volgende:
Ik mag mijn gebroken been best als excuus gebruiken om niet hard te lopen, waarom dan borderline niet als excuus voor "ander" gedrag??
Je vergelijking tussen een gebroken been en borderline gaat mank op dat het gebroken been uiteindelijk geneest en dat je dat na een bepaalde tijd niet meer kunt gebruiken als excuus om niet hard te lopen. Bovendien, het gebroken been betekent niet dat je, in sommige gevallen (levens)gevaarlijk, gedrag vertoont waarmee je jezelf en anderen lichamelijk en geestelijk letsel aan kunt doen. Sterker nog, door dat gebroken been wordt dat waarschijnlijk voorkomen.
Het doel van therapie, althans hier in Amerika, is om borderline een vorm van opvoeding te geven die ze in hun jeugd door welke reden dan ook gemist hebben. Dat houdt in dat ze in leren zien dat ze andere uitwegen voor hun frustraties proberen te vinden, eenvoudigweg omdat borderline gedrag maatschappelijk niet geaccepteerd wordt, in veel gevallen terecht.
Het doel van medicatie is om bepaalde impulsen dusdanig af te zwakken dat dit gedrag zoveel mogelijk kan worden voorkomen.
Natuurlijk zijn er op weg naar genezing, zo daarvan al sprake is, veel obstakels te overwinnen. Een daarvan is het leren nemen van verantwoordelijkheid voor bepaald gedrag. Of dat nu door een chemisch onbalans of door kwaadwillendheid of waar dan ook veroorzaakt wordt.
[Dit bericht is gewijzigd door vincent20166 op 09-11-2002 23:09]
quote:Ik vind dat je je niet achter borderline mag verschuilen. Het is een stoornis waar je mee zult moeten leren leven, waar je hulp voor kunt krijgen. Je kunt niet verwachten dat de hele wereld rekening met je houdt, omdat je nou eenmaal borderline hebt. Ik denk dat je daar erg passief van wordt.
Op zaterdag 9 november 2002 22:56 schreef Nightwulf het volgende:
Als iemand zijn been heeft gebroken kun je het denk ik met me eens zijn dat je niet van hem kunt verwachten dat hij aan een hardloop wedstrijd meedoet.
Een groot aantal "psychische" problemen worden vaak veroorzaakt door een tekort aan bepaalde stofjes in de hersenen, afwijkingen in zenuwcellen etc.
Ik mag mijn gebroken been best als excuus gebruiken om niet hard te lopen, waarom dan borderline niet als excuus voor "ander" gedrag??
Het is wel fijn als mensen in je omgeving begrip voor je kunnen tonen, zodat je soms wat meer credits hebt. Maar ik vind dat je nooit mag zeggen: "Ik kan er niets aan doen, want ik heb borderline."
Andere kant van de medaille: Ik zou niet eens willen dat mijn omgeving me zou sparen, omdat ik nog steeds last heb van borderline. Dat zou nl imo betekenen dat ze me niet serieus nemen, dat ze me niet voor vol aanzien.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Nog jonger zelfs, in sommige gevallen.
Op zaterdag 9 november 2002 22:58 schreef vincent20166 het volgende:
In mijn ervaring met borderline, en wat ik ervan heb opgestoken door me in te lezen, blijft de emotionele ontwikkeling van mensen met borderline ergens steken tussen 8 en 14 jaar oud.
quote:Sterker nog, ik voel ook de gelijkenis. Soms hoor ik het zelfs aan mijn stem.
Het verbaast me dus niets dat jij de gelijkenis ziet!
quote:In mijn therapieen komt het daar eigenlijk ook op neer. Eigenlijk heb ik een compleet nieuwe opvoeding gekregen, inclusief leren hechten en onthechten (klinkt mss heel vreemd voor velen van jullie, maar mijn therapeute heeft momenteel echt de rol van substituut-moeder, zij geeft dus ook de zeer nodige moederliefde
Op zaterdag 9 november 2002 23:06 schreef vincent20166 het volgende:
Het doel van therapie, althans hier in Amerika, is om borderline een vorm van opvoeding te geven die ze in hun jeugd door welke reden dan ook gemist hebben. Dat houdt in dat ze in leren zien dat ze andere uitwegen voor hun frustraties proberen te vinden, eenvoudigweg omdat borderline gedrag maatschappelijk niet geaccepteerd wordt, in veel gevallen terecht.
).
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Petje af, Moon! Als mijn ex-vrouw zo ver zou zijn als jij dan zou dat het leven van mij, en dat van haar familie zoooooo veel makkelijker maken!
Op zaterdag 9 november 2002 23:16 schreef Moonah het volgende:
In mijn therapieen komt het daar eigenlijk ook op neer. Eigenlijk heb ik een compleet nieuwe opvoeding gekregen, inclusief leren hechten en onthechten (klinkt mss heel vreemd voor velen van jullie, maar mijn therapeute heeft momenteel echt de rol van substituut-moeder, zij geeft dus ook de zeer nodige moederliefde
quote:Tnx
Op zaterdag 9 november 2002 23:19 schreef vincent20166 het volgende:[..]
Petje af, Moon! Als mijn ex-vrouw zo ver zou zijn als jij dan zou dat het leven van mij, en dat van haar familie zoooooo veel makkelijker maken!
.Het fijne is dat ik er zelf ook zo veel gelukkiger van word.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:En dat is uiteindelijk toch het belangrijkste
Op zaterdag 9 november 2002 23:20 schreef Moonah het volgende:[..]
Tnx
Het fijne is dat ik er zelf ook zo veel gelukkiger van word.
(En dat bedoel ik zonder dollen. Als JIJ niet gelukkig bent, kun je ANDEREN al helemaal niet gelukkig maken!)
Er zijn mensen die er begrip voor hebben maar er zijn mensen die ook zoiets hebben verschuil je er dan niet achter .
Voor mij is het antwoord dan duidelijk nee , ik heb Borderline en dat is een deel van mijn leven, waar ik mee moet leren omgaan hoe kan ik daar beter mee omgaan door me erin te verdiepen wat het met mij doet en wat kan ik er aan doen om het beter te maken voor mezelf maar ook voor de anderen .
Ik heb een boel mensen om me heen die me daarin steunen en waar het niet een verboden onderwerp voor is , voor degene waar ik van merk dat het wel een verboden onderwerp is , die ben ik nu een beetje aan het herkennen en daar zowieso ook al contact mee aan het verbreken .
quote:hoi. de therapie die ik ga doen is een therapie om met mezelf over weg te kunnen.mijn gevoel uiten en omgaan met snijden/krassen.en een positiever zelfbeeld te creeeren. het word een dag behandeling.opzich ben ik daar wel blij mee. hoewel ik 2 maanden gelden ongeveer er zwaar op tegen ben omdat ik net al uit een andere therapie ben.die heeft 9 maanden geduurt maar dat was voor wat anders.
Op zaterdag 9 november 2002 21:20 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik had zelf ook een moeizame relatie met mijn moeder , die nu bij getrokken is .
Mam dacht altijd meteen het slechtste van me en daar ging ik me ook naar gedragen .
Nu is die beter , omdat ze ziet hoe ik met mezelf worstel om beter te worden .
Ik ken ook het gevoel een buitenstaander in de familie te zijn , maar ik moet zeggen dat ze door de therapie me ook heel anders zijn gaan kennen , en ook dat ik nu op mezelf woon geeft hun ook weer nodige ruimte .Vraagje misschien wil je moeder dat ook niet die cursussen omdat het teveel met dingen van haarzelf word geconfronteerd .
Zo kwam die indruk eigenlijk bij mij over op een of andere manier . Het is natuurlijk ook zeer pijnlijke situatie omdat ze ook nog eens haar vriend boven jullie verkiest .
Waarschijnlijk als je op de wachtlijst staat komt de therapie snel en anders moet je daar zeker naar informeren , en vraag ook wat voor therapie ze je willen hebben , kan nooit kwaad om daar meer info over te hebben .
Veel succes .
dus had ik er eerst onwijs een hekel aan om weer in dag behandeling te gaan. maar uiteindelijk heb ik voormezelf besloten om toch dagbehandeling te gaan doen.(die andere therapie was intern en dit niet)
ik denk ook dat mijn ma er wel bang voor is om dingen in zichzelf te herkennen als zij zo'n curcus zou gan doen. maar aan de andere kant vind ik het wel jammer dat ze nix wilt doen. ook geen gesprekken om de thuis situatie te verbeteren.
dat helpt toch niet zegt ze omdat we al (hooguit 8?) gesprekken hebben hebebn gehad al eerder maar daar merkten we geen verschil.
maar het verandert niet in een paar gesprekken de thuis situatie vind en denk ik.
vind het jammer dat ze het niet wilt doen... en heb er ook best moeite mee om dit te accepteren. maar ik zal wel moeten.
hoe lang heb/weet jij al dat je borderline hebt?
hoe ga jij er mee om?
krijg jij wel medicijnen?
wat voor therapie doe jij?(deed?)
heb jij een vriend?
zo ja.. hoe gaat hij er mee om?
en hoe gaat de relatie tussen jullie??
hoop dat ik dit mag vragen aan je.
de realtie tussen mij en me vriend gaat niet zo lekker... vind dit enorm jammer. hoop dat het beter word tussen hem en mij.. maar zou jij of andere daar misschien ook tips voor hebben?
groetjes kim
quote:Eh... hoe bedoel je spiegel gedrag. Kun je dit nog iets meer toelichten?
2. Spiegel borderline gedrag. Dat vergt wat oefening maar zal van onschatbare waarde blijken.
quote:spiegelgedrag is het na doen van wat de ander doet.
Op maandag 11 november 2002 09:47 schreef JN het volgende:[..]
Eh... hoe bedoel je spiegel gedrag. Kun je dit nog iets meer toelichten?
b.v ik steek me tong uit naar jou. jij doet dat terug.
dus als jij bijvoorbeeld kattig doet tegen mij, (dat ik dan een denk beeldige spiegel voor je houd),doe ik precies het zelfde wat jij doet.
en dat kan dus op alle vlakkken.
zoiets bedoelen ze met spiegelen.
maar weet uit eigen ervaring dat het zeer kl**te is. 
..en dat ik me dan niet lekker voel...maar bij mij werkt zoiets niet(ikzelf heb borderline) maar misschein dat het bij andere wel werkt?! dat weet ik niet. weet aleen uit eigen ervaring toen ze dat ook bij mij deden.. dat ik aleen maar agressief ervan werd en tegen alles (figuurlijk en letterlijk) aan schopte.
bij mij werkte dit spiegel gedrag niet!
groetjes kim
quote:Ik weet het sinds 2 jaar dat ik Borderline heb .
Op maandag 11 november 2002 00:28 schreef pinkeltje0912 het volgende:[..]
hoi. de therapie die ik ga doen is een therapie om met mezelf over weg te kunnen.mijn gevoel uiten en omgaan met snijden/krassen.en een positiever zelfbeeld te creeeren. het word een dag behandeling.opzich ben ik daar wel blij mee. hoewel ik 2 maanden gelden ongeveer er zwaar op tegen ben omdat ik net al uit een andere therapie ben.die heeft 9 maanden geduurt maar dat was voor wat anders.
dus had ik er eerst onwijs een hekel aan om weer in dag behandeling te gaan. maar uiteindelijk heb ik voormezelf besloten om toch dagbehandeling te gaan doen.(die andere therapie was intern en dit niet)ik denk ook dat mijn ma er wel bang voor is om dingen in zichzelf te herkennen als zij zo'n curcus zou gan doen. maar aan de andere kant vind ik het wel jammer dat ze nix wilt doen. ook geen gesprekken om de thuis situatie te verbeteren.
dat helpt toch niet zegt ze omdat we al (hooguit 8?) gesprekken hebben hebebn gehad al eerder maar daar merkten we geen verschil.
maar het verandert niet in een paar gesprekken de thuis situatie vind en denk ik.
vind het jammer dat ze het niet wilt doen... en heb er ook best moeite mee om dit te accepteren. maar ik zal wel moeten.hoe lang heb/weet jij al dat je borderline hebt?
hoe ga jij er mee om?
krijg jij wel medicijnen?
wat voor therapie doe jij?(deed?)
heb jij een vriend?
zo ja.. hoe gaat hij er mee om?
en hoe gaat de relatie tussen jullie??hoop dat ik dit mag vragen aan je.
de realtie tussen mij en me vriend gaat niet zo lekker... vind dit enorm jammer.groetjes kim
Ik ga er het beste mee om door me erin te verdiepen en daardoor zie ik trekken waarvan ik denk daar kan ik beter mee om gaan , en ik probeer dat ook .
Dat is me ook aardig gelukt , omdat ik vooral van het krassen afben , als ik licht ontvlambaar ben kan ik een time-out nemen , iets wat ik voorheen niet kon .
Ook maak ik het bespreekbaar met mensen om me heen , omdat het toch een deel van me leven is en stel dat er iets gebeurd dan zijn ze beter voorbereid . (doel vooral op woede-uitbarstingen)
Ik deed dagtherapie die gericht was op structuur omdat ik die erg miste , ging echt 5 dagen in de week naar de therapie , waar ze me zoal planningen leerden maken , doelen stellen , rolspelen , en ook meer hobbies .
Ik was voordat de therapie begon me erg te isoleren en dat moest doorbroken worden .
Sinds vorige week ben ik nu therapie klaar . Wel ff wennen maar ben niet meer van plan terug te gaan .
Momenteel heb ik meer een aan uit relatie met een jongen die ik van daar ken die zelf manisch is , en dat is eigenlijk een hele rare combinatie .
Die jongen heeft het eerder met een meisje die Borderline had gehad , dus die herkent wel dingen , maar ik moet zeggen dat die ook behoorlijk van mijn uitbarstingen en harde kanten schrikt .
Beide hebben we een muurtje en het is steeds toenadering zoeken en dan maar weer niet .
We doen het nu rustig aan . Ik bel hem zowieso minder want ik klampte me eerst iets te veel aan hem vast .
Er wordt vaak gezegd dat je consequent moet zijn, maar wat doe je dan met stemmingswisselingen? Ik bedoel, als zij inconsequent is en van mening en stemming wisselt en ik moet dat spiegelen, dan ben ik toch ook niet meer consequent
(nou ja wel consequent aan het spiegelen 
).
Ik weet van mezelf dat ik dan nog meer over de rooie raak en dan zijn de rapen gaar .
Met consequent daar kan ik meer mee , eigenlijk moeten borderliners en mensen uit de omgeving hun grenzen naar elkaar aangeven en dat is meer met consequent .
Volgens mij met spiegelen maak je de ander alleen maar nog onzekerder en dan is het goed mis .
Hoe willen Borderliners nou, dat je omgaat met het aantrekken en
afstoten? Vooral het afstoten dan..
Liefs
Wolkje
Het afstoten zit hem ook in de ruzies , want dan ben ik bot en hard , de clou is dat iemand/ikzelf dat ziet en time-out geeft en er later over praat op het moment dat ik kalmer ben .
Het is dus niet helemaal afstoten maar gewoon meer ruimte hebben .
Iemand met Borderline moet haar grenzen aangeven , maar mensen uit de omgeving ook .
Vooral omdat ik ook weet als ik geen grenzen aangegeven krijg ik daar gewoon totaal overheen dender en de ander bij wijze van spreken helemaal kapot is .
Ik heb mezelf nu aangeleerd om er later nog eens rustig aan te geven wat er werkelijk dwars zat .
quote:Ik denk niet dat dit bedoeld wordt met 'spiegelgedrag'
Op maandag 11 november 2002 13:56 schreef pinkeltje0912 het volgende:[..]
spiegelgedrag is het na doen van wat de ander doet.
b.v ik steek me tong uit naar jou. jij doet dat terug.
dus als jij bijvoorbeeld kattig doet tegen mij, (dat ik dan een denk beeldige spiegel voor je houd),doe ik precies het zelfde wat jij doet.
en dat kan dus op alle vlakkken.
zoiets bedoelen ze met spiegelen.
.Dit is gewoon na-apen! En dat is idd irritant, dus zal het ook niet helpen.
Spiegelen is dat je de ander a.h.w. in een spiegel laat kijken. Je benoemt gedrag en vertelt wat het met je doet. Bv. "Als jij zo kattig tegen me doet, vind ik dat vervelend, want het is niet terecht."
Of: "Waarom word je nu zo kwaad? Er is toch eigenlijk niets aan de hand. Kijk eens reeel naar de situatie, want op deze manier krijgen we alleen maar ruzie."
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Het schijnt dat symptomen rond het 30e-40e levensjaar minder worden, maar er blijven altijd kwetsbare plekken. De meeste mensen worden milder naarmate ze ouder worden, hebben meer levenservaring, weten beter hoe ze met bepaalde situaties om kunnen gaan, dus logisch dat dat ook met borderlinepatienten gebeurt.
Op maandag 11 november 2002 14:38 schreef Star666 het volgende:
Weet iemand ook toevallig of het BPS minder wordt naarmate iemand ouder wordt? en kan het ook alleen maar minder worden als die persoon therapie heeft, of "slijt" het ook vaak vanzelf?
Maar als alleen symptomen verdwijnen, wil dat nog niet zeggen dat de onderliggende oorzaken ook verdwijnen. Daarom is het imo altijd goed om therapie te hebben.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:hoi.
Op maandag 11 november 2002 14:38 schreef Star666 het volgende:
Weet iemand ook toevallig of het BPS minder wordt naarmate iemand ouder wordt? en kan het ook alleen maar minder worden als die persoon therapie heeft, of "slijt" het ook vaak vanzelf?
borderline slijt niet vanzelf er is therapie voor nodig.
als je op jonge leeftijd bordeline is geconstateerd dan woor dhet tussen je 20 en je 30 het ergst(zoiets heb ik gehoort en gelezen ) ikzelf ben 16 en heb het ook.dus er staat me nog wat te wachten. met therapie kunnen de syptonen afnemen op juist sterker worden. ik moet nog aan therapie gaan beginnen.
je leert het onder controlle te krijgen de syptonen. hoop dat je zo beetje antwoord hebt.
groetjes kim
quote:heeft de therapie wel bij je geholpen?en hoe ervaarde je die therapie?
Op maandag 11 november 2002 15:36 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:[..]
Ik weet het sinds 2 jaar dat ik Borderline heb .
Ik ga er het beste mee om door me erin te verdiepen en daardoor zie ik trekken waarvan ik denk daar kan ik beter mee om gaan , en ik probeer dat ook .
Dat is me ook aardig gelukt , omdat ik vooral van het krassen afben , als ik licht ontvlambaar ben kan ik een time-out nemen , iets wat ik voorheen niet kon .
Ook maak ik het bespreekbaar met mensen om me heen , omdat het toch een deel van me leven is en stel dat er iets gebeurd dan zijn ze beter voorbereid . (doel vooral op woede-uitbarstingen)
Ik deed dagtherapie die gericht was op structuur omdat ik die erg miste , ging echt 5 dagen in de week naar de therapie , waar ze me zoal planningen leerden maken , doelen stellen , rolspelen , en ook meer hobbies .
Ik was voordat de therapie begon me erg te isoleren en dat moest doorbroken worden .
Sinds vorige week ben ik nu therapie klaar . Wel ff wennen maar ben niet meer van plan terug te gaan .
Momenteel heb ik meer een aan uit relatie met een jongen die ik van daar ken die zelf manisch is , en dat is eigenlijk een hele rare combinatie .
Die jongen heeft het eerder met een meisje die Borderline had gehad , dus die herkent wel dingen , maar ik moet zeggen dat die ook behoorlijk van mijn uitbarstingen en harde kanten schrikt .
Beide hebben we een muurtje en het is steeds toenadering zoeken en dan maar weer niet .
We doen het nu rustig aan . Ik bel hem zowieso minder want ik klampte me eerst iets te veel aan hem vast .
gaat het nu ook met alles beter?
en weet je ook op welke momente je je noet inhouden ofzo
nice dat je ene vriend hebt. is het niet moeilijk om met een manich iemadn om te gaan??of is het een beetje het zelfde als met een borderliner?
ik moet nog met alles beginnen...
maar ben het wel van plan.hoe ziet jou dag er nu uit?
werk je?
school?
groetjes kim
dit maakt mij trouwens echt heel erg bedroefd...
omdat ik niet goed kan oordelen over wat er precies met haar aan de hand is zou ik graag met vincent20166 praten, ik kan nergens zijn emailadres vinden (ben ook niet echt goed op internet...) maar wilde hem graag vragen of hij dingen herkent in haar gedrag...
ikzelf heb geen emailadres vermeldt maar wacht op een reactie in dit forum...
alvast heel erg bedankt voor het lezen...
mhvg R
quote:Succes met je vriendin
Op maandag 11 november 2002 22:18 schreef questionmark het volgende:
beste mensen, ik ben compleet nieuw op dit forum maar heb een enorm probleem met mijn vriendin waarvan ik denk dat ze last heeft van een borderline of in ieder geval het erg moeilijk heeft met zichzelf...
dit maakt mij trouwens echt heel erg bedroefd...
omdat ik niet goed kan oordelen over wat er precies met haar aan de hand is zou ik graag met vincent20166 praten, ik kan nergens zijn emailadres vinden (ben ook niet echt goed op internet...) maar wilde hem graag vragen of hij dingen herkent in haar gedrag...
ikzelf heb geen emailadres vermeldt maar wacht op een reactie in dit forum...
alvast heel erg bedankt voor het lezen...
mhvg R
Wolkje
R
quote:
Op maandag 11 november 2002 22:24 schreef questionmark het volgende:
ja dank je wel wolkje, ik word echt zo enorm bedroefd van de hele situatie, ik hou namelijk echt verdomde veel van die lieve schat, maar omgaan met haar is af en toe echt zo enorm moeilijk....
.. Ik snap wat je bedoelt, mijn lieve schat heeft het denk ik ook niet altijd makkelijk met mij
, nogmaals sterkte Wolkje
quote:Als je snel kan mailen?
Op maandag 11 november 2002 22:27 schreef questionmark het volgende:
kan ik anders jou misschien wat vragen stellen...? jij weet denk ik uit ervaring wel wat ik met zo'n situatie aan moet...
of het niet erg vind als ik morgenochtend terugmail ?
Ben echt doodmoe namelijk.
Edit:-mailadres is weer weg-
Wolkje
[Dit bericht is gewijzigd door Wolkje op 11-11-2002 22:39]
quote:
Op maandag 11 november 2002 22:37 schreef questionmark het volgende:
ey wolkje, thanx! ik heb je even toegevoegde op msn... heb je dat?
.. dan gaat m'n mailadres weer weg
quote:Voor mij heeft die therapie enorm geholpen , ik heb beter inzicht in mezelf gekregen en ben rustiger geworden , daarvoor was ik echt helemaal verwilderd .
Op maandag 11 november 2002 19:27 schreef pinkeltje0912 het volgende:[..]
heeft de therapie wel bij je geholpen?en hoe ervaarde je die therapie?
gaat het nu ook met alles beter?
en weet je ook op welke momente je je noet inhouden ofzo
nice dat je ene vriend hebt. is het niet moeilijk om met een manich iemadn om te gaan??of is het een beetje het zelfde als met een borderliner?
ik moet nog met alles beginnen...
hoe ziet jou dag er nu uit?
werk je?
school?
groetjes kim
De therapie heb ik heel positief ervaren , je leert heel veel van de mensen uit de groep , het contact is wel intensiever dan de normale contacten , en nu ik gestopt ben wil ik daarin minderen omdat ik anders te veel aan de therapie blijf hangen .
Het gaat nu zeker beter , voornamelijk omdat het krassen gestopt is , en de gedachten komen wel terug in kritieke tijden maar weet er veel beter mee om te gaan .
Ik blijf ook niet meer hangen in depressies en dat scheelt ook een hele boel .
Voor mezelf kan ik er heel slecht tegen als mensen te veel met me bemoeien en als ze daar ver in gaan moet ik echt aan geven tot hier en niet verder en dan trek ik me meestal ff terug van degeen maar kom er later wel op terug .
Het is best wel moeilijk om met iemand die manisch is om te gaan , maar in sommige dingen lijkt het wel op elkaar .
Mijn dag wil ik zo veel mogelijk met structuur te laten verlopen , dat houd in meer op tijd naar bed , 's ochtends opruimen , 2 dagen in de week s'middags vrijwilligerswerk , sávonds rustig aan . S'middags zorg ik wel dat ik op een of andere manier iets te doen heb want te veel binnen zitten is ook niet goed , blijf ik wel binnen dan ben ik creatief bezig voor mijn huisje .
quote:hoi,. zoals ik het lees gaat het stukke beter dus met jou na die therapie.
Op dinsdag 12 november 2002 15:06 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:[..]
Voor mij heeft die therapie enorm geholpen , ik heb beter inzicht in mezelf gekregen en ben rustiger geworden , daarvoor was ik echt helemaal verwilderd .
De therapie heb ik heel positief ervaren , je leert heel veel van de mensen uit de groep , het contact is wel intensiever dan de normale contacten , en nu ik gestopt ben wil ik daarin minderen omdat ik anders te veel aan de therapie blijf hangen .
Het gaat nu zeker beter , voornamelijk omdat het krassen gestopt is , en de gedachten komen wel terug in kritieke tijden maar weet er veel beter mee om te gaan .
Ik blijf ook niet meer hangen in depressies en dat scheelt ook een hele boel .
Voor mezelf kan ik er heel slecht tegen als mensen te veel met me bemoeien en als ze daar ver in gaan moet ik echt aan geven tot hier en niet verder en dan trek ik me meestal ff terug van degeen maar kom er later wel op terug .
Het is best wel moeilijk om met iemand die manisch is om te gaan , maar in sommige dingen lijkt het wel op elkaar .
Mijn dag wil ik zo veel mogelijk met structuur te laten verlopen , dat houd in meer op tijd naar bed , 's ochtends opruimen , 2 dagen in de week s'middags vrijwilligerswerk , sávonds rustig aan . S'middags zorg ik wel dat ik op een of andere manier iets te doen heb want te veel binnen zitten is ook niet goed , blijf ik wel binnen dan ben ik creatief bezig voor mijn huisje .
mooi. ikzelf moet nog beginnen. wil het ook wel doen.maar lijkt me ook wel eng.
weet echt niet wat me tewachten staat.
zijn andere mensen niet erger dan mij?stel ik me niet aan? ben ik het wel waard?kan ik het niet zelf doen? zal ik niet juist nog dieper zakken??
allemaal vragen die door mijn hoofd spoken.
aan de ene kant doodsbang ervoor aan de andere kant weet ik dat het beter voor me is en om weer wat nieuws en wat goed is voor me wil ik graag doen.maar soms pieker ik er nog wel over,en weet ik niet meer wat ik moet doen.
zoals vandaag weet ik niet echt wat ik voel of wil. 
mijn hoofd maalt om van alles..maar tergelijker tijd weet ik geen eens waarover ik maal.:@
zelfs mijn gevoel weet ik niet eens meer wat dat nou is.
zo verwarrend afentoe.
meestal kras ik me dan om te kijken of ik nog wel gevoel in me heb..
maar wil dit ook weer niet. maar ook weer wel..
allemaal zo dubbel.
vind het zelf erg moeilijk.
heb jij hier ook ervaring mee??
dat je het allemaal niet meer weet?
hummm nu weet iik ook al niet meer wat ik moet typen.of wou typen.
dan stop ik er maar mee voor dit bericht.
groetjes kim
quote:Dat had ik heel erg met m'n eerste vriendje.. Dan was ik echt vet boos om eigenlijk kleine dingen, en dan wist ik van, laat me ff met rust, dan is het zo wel over, maar hij bleef achter me aan komen steeds en dan werd het juist alleen maar erger en erger..
Op vrijdag 8 november 2002 14:12 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Bij mij helpt het ook als ik een driftbui heb , dat ik een time-out neem , maar kan ook helpen als de andere partij het eventueel ook midden in een ruzie een time-out neem .
Doe ik dat niet dan zijn de gevolgen gewoon echt erg voor beiden .
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Zit in dubio over mijn therapie waar ik al zolang op wacht. Ik heb vandaag daar een bijeenkomst gehad, omdat ze de DGT* niet meer waar kunnen maken. De therapie die een jaar duurde. Waarbij je een jaar lang een individuele begeleider hebt, en waar je dus ook een jaar lang 24/7 op kan terugvallen. De groepen die er waren zijn allemaal stop gezet. Mensen tekort die het willen doen. En hier vanuit GGZ (Mediant) Geen goede CAOs enz. Nu kregen wij vandaag te horen dat dus inderdaad alles stop is gezet. En wij een nood oplossing krijgen van 12 weken 1 uur per week. Waarvan ik mij dan afvraag wat heeft het voor nut? 1 uurtje per week met 6 personen Wacht ik daar nu al 3 jaar op?
Heb ik het nog wel nodig? Wil ik het nog wel? Ik kras niet meer. Ik heb niet meer zulke crisis momenten. Het ergste is al gesleten denk ik. Het meeste heb ik al zelf gedaan.
En ja, wil ik het nog wel?
Ik zat vanmiddag daar te wachten, want ik was weer eens veelte vroeg. En dacht toen ook al bij mijzelf wil ik dit nog wel. Wil ik nog wel veranderen? Voel ik mij niet lekker veilig op mijn eigen plekje hier in huis? Als ik huiswerk opdrachten mee krijg weet ik vaak al. Daar komt niets van. Omdat of ik het vergeet. Of het wel wil, maar er vaak niet aan toe kom. Juist door het chaotische van mij. Ik wil eigenlijk helemaal niet gehersenspoeld worden. (daar komt lineham op neer) Ze gaan in die 12 weken vooral ook op ontspannings oefening af. Ik heb wel eens meditatie gedaan. Het lukt mij gewoon niet. Yoga en dat soort dingen het werkt niet.
Ik heb zoveel geprobeerd. Dus het is niet, niet willen, maar het niet kunnen. Wel geprobeerd.
Uiteraard anders kan ik er niet op oordelen.
Ik heb tot vrijdag de tijd om te beslissen, en dan is het nog niet zeker of ik mee mag doen of niet. Je kan uitgeloot worden. Ene kant heb ik zoiets van baadt het niet schaadt het niet. Andere kant, is weer stel je voor dat het me meer doet dan ik dacht. Kom ik dan juist niet weer helemaal in de shit. En dan is het alweer afgelopen. En er is verder geen individuele gesprekken verder daar. Twijfel alom dus. Ja/Nee. Ik ben niet van plan om naar Utrecht en omstreken te gaan voor therapie. Want daar is wel tijd ruimte en therapie. En niet zon idiote wacht lijst. De mensen die er vandaag waren boden ook wel hun verontschuldiging aan. En vonden dat wij hier Twente heel slecht worden behandeld als het hier om de DGT* gaat.
Ik weet het echt niet. Maar wou het toch graag even kwijt. Ik ga morgen wel met mijn casemanager erover bellen. Aangezien ik vrijdag al antwoord moet geven en ik hem volgende week dinsdag pas zie. Volgen jullie mij nog?
*** sorry dat ik verder hier niet meer gereageerd heb, na voorval in vorige topic. Kon het niet opbrengen. En had mijzelf eigenlijk voor genomen op FOK! Niet meer over Borderline te hebben.***
*DGT = Dialectische Gedrag Therapie.
quote:Ik denk dat het allemaal best wel mee valt als je er eenmaal zit . Ik denk ook niet dat je iedereen met jou kan vergelijken , waarschijnlijk zitten er ook mensen met andere ziektebeelden maar die helpen jou dan ook weer door hun stukje verhaal .
Op dinsdag 12 november 2002 17:19 schreef pinkeltje0912 het volgende:[..]
hoi,. zoals ik het lees gaat het stukke beter dus met jou na die therapie.
mooi. ikzelf moet nog beginnen. wil het ook wel doen.maar lijkt me ook wel eng.
weet echt niet wat me tewachten staat.
kan ik het niet zelf doen? zal ik niet juist nog dieper zakken??
allemaal vragen die door mijn hoofd spoken.
aan de ene kant doodsbang ervoor aan de andere kant weet ik dat het beter voor me is en om weer wat nieuws en wat goed is voor me wil ik graag doen.maar soms pieker ik er nog wel over,en weet ik niet meer wat ik moet doen.zoals vandaag weet ik niet echt wat ik voel of wil.
mijn hoofd maalt om van alles..maar tergelijker tijd weet ik geen eens waarover ik maal.:@
zelfs mijn gevoel weet ik niet eens meer wat dat nou is.
zo verwarrend afentoe.
meestal kras ik me dan om te kijken of ik nog wel gevoel in me heb..
maar wil dit ook weer niet. maar ook weer wel..
allemaal zo dubbel.
vind het zelf erg moeilijk.
heb jij hier ook ervaring mee??
dat je het allemaal niet meer weet?
hummm nu weet iik ook al niet meer wat ik moet typen.of wou typen.
dan stop ik er maar mee voor dit bericht.groetjes kim
Ikzelf was ook heel onzeker voordat ik aan dagtherapie begon, ik wist toen nog maar net dat ik borderline had en ik had zelf zoiets van ok het is officieel nu ben ik gek .
Aan de ene kant zag ik er heel erg tegenop om in therapie te gaan , aan de andere kant wist ik zoals ik toen doorging kon ook niet meer .
Ik merk van me zelf dat alles heel gauw bij mij dubbel is , en daar door moeite heb met beslissingen nemen .
Luister soms ook iets te gauw naar wat anderen willen in plaats van wat ik zelf wil .
quote:Pfff moeilijke beslissing . Ik denk dat je voor jezelf moet doen wat je het beste lijkt , en bij therapieen kom je vaak jezelf tegen en dan is het juist het punt om door te gaan .Misschien moet je een lijstje voor en tegens maken .
Op dinsdag 12 november 2002 22:56 schreef Funnie het volgende:
Even van mij afschrijven.Zit in dubio over mijn therapie waar ik al zolang op wacht. Ik heb vandaag daar een bijeenkomst gehad, omdat ze de DGT* niet meer waar kunnen maken. De therapie die een jaar duurde. Waarbij je een jaar lang een individuele begeleider hebt, en waar je dus ook een jaar lang 24/7 op kan terugvallen. De groepen die er waren zijn allemaal stop gezet. Mensen tekort die het willen doen. En hier vanuit GGZ (Mediant) Geen goede CAOs enz. Nu kregen wij vandaag te horen dat dus inderdaad alles stop is gezet. En wij een nood oplossing krijgen van 12 weken 1 uur per week. Waarvan ik mij dan afvraag wat heeft het voor nut? 1 uurtje per week met 6 personen
Heb ik het nog wel nodig? Wil ik het nog wel? Ik kras niet meer. Ik heb niet meer zulke crisis momenten. Het ergste is al gesleten denk ik. Het meeste heb ik al zelf gedaan.
En ja, wil ik het nog wel?
Ik zat vanmiddag daar te wachten, want ik was weer eens veelte vroeg. En dacht toen ook al bij mijzelf wil ik dit nog wel. Wil ik nog wel veranderen? Voel ik mij niet lekker veilig op mijn eigen plekje hier in huis? Als ik huiswerk opdrachten mee krijg weet ik vaak al. Daar komt niets van. Omdat of ik het vergeet. Of het wel wil, maar er vaak niet aan toe kom. Juist door het chaotische van mij. Ik wil eigenlijk helemaal niet gehersenspoeld worden. (daar komt lineham op neer) Ze gaan in die 12 weken vooral ook op ontspannings oefening af. Ik heb wel eens meditatie gedaan. Het lukt mij gewoon niet. Yoga en dat soort dingen het werkt niet.
Ik heb zoveel geprobeerd. Dus het is niet, niet willen, maar het niet kunnen. Wel geprobeerd.
Uiteraard anders kan ik er niet op oordelen.Ik heb tot vrijdag de tijd om te beslissen, en dan is het nog niet zeker of ik mee mag doen of niet. Je kan uitgeloot worden. Ene kant heb ik zoiets van baadt het niet schaadt het niet. Andere kant, is weer stel je voor dat het me meer doet dan ik dacht. Kom ik dan juist niet weer helemaal in de shit. En dan is het alweer afgelopen. En er is verder geen individuele gesprekken verder daar. Twijfel alom dus. Ja/Nee. Ik ben niet van plan om naar Utrecht en omstreken te gaan voor therapie. Want daar is wel tijd ruimte en therapie. En niet zon idiote wacht lijst. De mensen die er vandaag waren boden ook wel hun verontschuldiging aan. En vonden dat wij hier Twente heel slecht worden behandeld als het hier om de DGT* gaat.
Ik weet het echt niet. Maar wou het toch graag even kwijt. Ik ga morgen wel met mijn casemanager erover bellen. Aangezien ik vrijdag al antwoord moet geven en ik hem volgende week dinsdag pas zie. Volgen jullie mij nog?
*** sorry dat ik verder hier niet meer gereageerd heb, na voorval in vorige topic. Kon het niet opbrengen. En had mijzelf eigenlijk voor genomen op FOK! Niet meer over Borderline te hebben.***
*DGT = Dialectische Gedrag Therapie.
Ik weet zelf niets van de linehan therapie af omdat ik daar niet mee te maken heb gehad , voor mij was het meer structuurtherapie .
quote:Ja, dat is het hem juist. Het stopt gewoon na 12 weken. Je hebt niets om mee doortegaan. Het is een zoethoudertje voor de mensen die al zolang op die lijst staan.
Op woensdag 13 november 2002 15:42 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:[..]
Pfff moeilijke beslissing . Ik denk dat je voor jezelf moet doen wat je het beste lijkt , en bij therapieen kom je vaak jezelf tegen en dan is het juist het punt om door te gaan .Misschien moet je een lijstje voor en tegens maken .
Ik weet zelf niets van de linehan therapie af omdat ik daar niet mee te maken heb gehad , voor mij was het meer structuurtherapie .
(ik heb net mijn casemanager opgeld) Voor een feedback.
Hij zegt ook in de lijn waarin je nu zit heb je aan die 12 weken niets. Omdat de scherpe kanter er al af zijn bij (wat ik zelf ook al dacht)
Ik ga naar het Perron hier. Dat is een soort werk plaats. Maar ik kan/mag het gebruiken als opstapje weer naar het gewone werk.
Ik zit nu nog in de WAO. En in de wacht voor re-intergratie.
Daar heb ik momenteel meer aan. Ik wil aan iets beginnen wat ik goed kan afmaken. bv Die jaar therapie. Niet iets wat de boel open maakt. En dan alwer stopt
Dus ik kies voor mijzelf. En daar staat mijn begeleider gelukkig ook achter.. Bedankt voor het reageren
Het was gewoon echt een moeilijke keus. Maar mijn eerste gevoel was dus idd wel het juiste...
ik weet niet waar ik moet beginnen.
vanavond is het weer fout gegaan met mij.
met zusje ruzie gehad en mam's neemt het voor haar op.
voelde me zo klote.
ik wist het niet meer.
ik vraag me af of ikmezelf vrijwillig kan laten opnemen in een geslote afdeling.want vandaag(net een kleine 15 minuten geleden) heb ik mezelf weer gesneden/gekrast.
nu ben ik weer mega boos opmezels omdat ik dat heb gedaan.
mar de stres was wel weer ff weg en de boosheid ook.
aleen nu is het weer terug en voel ik me schuldig.
me moeder weet dit niet.
heb nu ook expres een lang trui aan getrokken.
maar ik voel me zo klote.
weet eigenlijk ook niet waarom ik dit typ. het gaat automatisch. maar ik weer het allemaal niet meer.
voel me schuldig en moet enorm janken.maar krop het weer allemaal op omdat mam en zusje ook in de woonkamner zitten.
weet niet f dit wel mag zo mijn verhaal opzschrijven enzo..
ik weet op dit moment nix meer.
ga maar stoppen en ik merk het allemaal wel.
hoe ik mij de avond door breng en de dagen.
ik weet aleen at de therapie echt moet gaan opschieten. vroeg of laat snij/kras ik een keer te diep en is het echt te laat.
nu waren er al 10 watten rood.
weet iemand of ik het me moeder moet zeggen?en moet ik het me vriend vertellen??
IK WEET HET NIET MEER.
groetjes kimmy.....snik.
p.s kasper: sorry wou je niet bellen.
hoop dat je niet al te boos bent.
Zal nog wel ff vermelden dat alles nu weer goed gaat met kim. Maar vind het jammer dat niemand hier steun aan haar heeft gegeven !!
De volgende reactie is weer gewoon van kim.....ga ik van uit??!!
quote:Da's mooi
Op zaterdag 16 november 2002 15:00 schreef pinkeltje0912 het volgende:
Zal nog wel ff vermelden dat alles nu weer goed gaat met kim.
.Voor de rest voel ik me niet aangesproken door je post.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Wat een arrogantie
Op zaterdag 16 november 2002 15:00 schreef pinkeltje0912 het volgende:
he mensen ik ben weer ff kasper dus niet kim. Wat ik me afvraag...er word hier meerdere malen per dag in gescheven en nu kim haar verhaal doet....is het sinds woensdag stil. Had juist gehoopt dat jullie haar zouden steunen. Maar niemand heeft gereageerd. Valt me een beetje tegen.
groetjes Kasper
p.s. Dit ik mijn mening. Hoop dat deze gerespecteerd word
En om alleen te zeggen sterkte meid. Koopt ze ook niets voor denk ik
Misschien had ik dat wel moeten doen.Maar denk niet dat het persoonlijk naar haar toe was, dat er niet gereageert werd.
quote:Misschien moet je, als het een serieuze post is
Op zaterdag 16 november 2002 23:04 schreef fatima het volgende:
Grensgevalletjes, doorrijden...
, je post beter uitleggen, of als het geen serieuze post is,
even lekker gaan slowchatten ofzo, want hier heeft niemand iets aan.
Of ligt het nou aan mij?
Wolkje
quote:Nee, niet alleen aan jou.
Op zondag 17 november 2002 13:47 schreef Wolkje het volgende:[..]
Misschien moet je, als het een serieuze post is
je post beter uitleggen, of als het geen serieuze post is,
even lekker gaan slowchatten ofzo, want hier heeft niemand iets aan.
Of ligt het nou aan mij?Wolkje
Ik zette er mijn
Ook al bij.
quote:Nee, ik erger me er ook aan
Op zondag 17 november 2002 13:47 schreef Wolkje het volgende:[..]
Misschien moet je, als het een serieuze post is
je post beter uitleggen, of als het geen serieuze post is,
even lekker gaan slowchatten ofzo, want hier heeft niemand iets aan.
Of ligt het nou aan mij?Wolkje
quote:
Op zondag 17 november 2002 13:49 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Nee, ik erger me er ook aan
Dank je, ik dacht al dat ik dr misschien niet begreep ofzo..
quote:Ach, die humor is toch on-be-grij-pelijk...
Op zondag 17 november 2002 13:58 schreef Wolkje het volgende:
ik dacht al dat ik dr misschien niet begreep ofzo..
Gewoon negeren die hap .
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
beetje vreemd maar wel lekker enne Frustratie is les 1 Leren les 2 en Kritiek geven en ontvangen les 3,irri he? 
. .
quote:Hoepel zelf op, jullie lijden aan een ongeneeslijke ziekte , de hele wereld en jullie zelf zijn niets anders dan gedachten van je eigen kleine geest.Ze verdwijnen toch als je gaat slapen?
Op zondag 17 november 2002 15:21 schreef Wolkje het volgende:
Hoepel alsjeblieft even op, zeg
Sorry, kon het niet laten om toch te reagerenWolkje
Neem mij niet zo serieus Wolkewietje,uiteindelijk gaat het over NIETS.
.
quote:Generaliseer niet zo
Op zondag 17 november 2002 15:29 schreef fatima het volgende:[..]
Hoepel zelf op, jullie lijden aan een ongeneeslijke ziekte , de hele wereld en jullie zelf zijn niets anders dan gedachten van je eigen kleine geest.Ze verdwijnen toch als je gaat slapen?
Neem mij niet zo serieus Wolkewietje,uiteindelijk gaat het over NIETS.
quote:als we je niet serieus moeten nemen, waarom reageer je dan?
Op zondag 17 november 2002 15:29 schreef fatima het volgende:Neem mij niet zo serieus Wolkewietje,uiteindelijk gaat het over NIETS.
Daar help je de betrokken personen echt niet mee.
quote:*Zucht* , waarom reageer je dan in een topic in R&P,
Op zondag 17 november 2002 15:29 schreef fatima het volgende:[..]
Neem mij niet zo serieus Wolkewietje,uiteindelijk gaat het over NIETS.
als je wil praten over niks, ga je toch slowchatten ofzo?
Dat doe ik ook, ik heb ook niet altijd zin om het over 'zware dingen'
te hebben, maar dan ga ik lekker slowchatten, en eens niet in R&P
zitten, omdat ik dan geen behoefte heb om serieus te reageren,
m.i. is R&P er, om wel serieus te reageren..
Hoop dat je me een beetje begrijpt..
Wolkje
quote:
Op zondag 17 november 2002 15:33 schreef E.T. het volgende:[..]
als we je niet serieus moeten nemen, waarom reageer je dan?
Daar help je de betrokken personen echt niet mee.
Dank je, jij snapt het.
quote:Ja ik begrijp je heel goed , het spijt me , last van expansiedrang
Op zondag 17 november 2002 15:34 schreef Wolkje het volgende:[..]
*Zucht* , waarom reageer je dan in een topic in R&P,
als je wil praten over niks, ga je toch slowchatten ofzo?
Dat doe ik ook, ik heb ook niet altijd zin om het over 'zware dingen'
te hebben, maar dan ga ik lekker slowchatten, en eens niet in R&P
zitten, omdat ik dan geen behoefte heb om serieus te reageren,
m.i. is R&P er, om wel serieus te reageren..
Hoop dat je me een beetje begrijpt..
quote:Fijn
Op zondag 17 november 2002 15:43 schreef fatima het volgende:[..]
Ja ik begrijp je heel goed , het spijt me , last van expansiedrang
Dan kunnen we vanaf nu weer ontopic verder.
Wolkje
quote:hoi,
Op zondag 17 november 2002 16:07 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Reageer een beetje laat was thuis (thuis computerloos bij ouders niet ). By the way Borderline is geen ongeneeslijke ziekte maar een stoornis , daar zit een heel verschil in , wilde ik ff gezegd hebben . Reageerde daarom dus ook niet op de post van Pinkeltje en wist ook ff niet echt wat te zeggen . Hoop dat het nu wat beter is met haar .
ja het gaat nu wel wat beter met mij.
vod het aleen jammer dat er niemand op mij reageerde.
was eigenlijk ook van plan om niet meer te komen hier op deze site omdat er toch niks word gezegt als je het niet meer ziet zitten.
zal er nu ook veel minder zijn omdat ik nu een site heb gevonden waar ik wel reactie op krijg.
(niet lullig bedoelt) maar goed.
ben weer wat frustratie kwijt nadat verhaal van mij.
in iedergeval. wil ik de mensen bedanken die TOCH NOG hebben gereageert.ook al weten ze niet echt wat ze moesten zeggen.
kna het me ook wel aan de ene kant vorstellen dat jullie niet wisten wat je moest zeggen.
dat heb ik zelfs soms ook wel.
maar je kan b.v altijd wel iets neer zetten van: joh meissie kom op.
of intresse tonen in iemand die het moeilijk heeft.
maar goed.
iniedergeval...
dit was het weer.
groet kim
quote:Borderline is idd niet ongeneeslijk, misrekening door fatima.
Op zondag 17 november 2002 16:07 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Reageer een beetje laat was thuis (thuis computerloos bij ouders niet ). By the way Borderline is geen ongeneeslijke ziekte maar een stoornis , daar zit een heel verschil in , wilde ik ff gezegd hebben . Reageerde daarom dus ook niet op de post van Pinkeltje en wist ook ff niet echt wat te zeggen . Hoop dat het nu wat beter is met haar .
quote:Kan ik me zelf ook wel voorstellen , maar je weet ook hoe mensen met Borderline zijn als ze zelf ff een mindere periode hebben en ik ben ten tweede niet altijd bereikbaar omdat ik internetloos thuiszit .
Op maandag 18 november 2002 18:12 schreef pinkeltje0912 het volgende:[..]
hoi,
ja het gaat nu wel wat beter met mij.
vod het aleen jammer dat er niemand op mij reageerde.
was eigenlijk ook van plan om niet meer te komen hier op deze site omdat er toch niks word gezegt als je het niet meer ziet zitten.
zal er nu ook veel minder zijn omdat ik nu een site heb gevonden waar ik wel reactie op krijg.
(niet lullig bedoelt) maar goed.
ben weer wat frustratie kwijt nadat verhaal van mij.
in iedergeval. wil ik de mensen bedanken die TOCH NOG hebben gereageert.ook al weten ze niet echt wat ze moesten zeggen.
kna het me ook wel aan de ene kant vorstellen dat jullie niet wisten wat je moest zeggen.
dat heb ik zelfs soms ook wel.
maar je kan b.v altijd wel iets neer zetten van: joh meissie kom op.
of intresse tonen in iemand die het moeilijk heeft.
maar goed.
iniedergeval...
dit was het weer.
groet kim
Het is goed om te horen dat het weer ff wat beter gaat .
quote:
Op maandag 18 november 2002 18:12 schreef pinkeltje0912 het volgende:
was eigenlijk ook van plan om niet meer te komen hier op deze site omdat er toch niks word gezegt als je het niet meer ziet zitten.
zal er nu ook veel minder zijn omdat ik nu een site heb gevonden waar ik wel reactie op krijg.
Dit vind ik dus een typische 'borderline'reactie.
Heel zwart/wit, één keer valt het een beetje tegen en het is niets meer waard, je voelt je miskend, afgewezen...
Tja... Ik kan me je gevoel heel goed inbeelden, heb zelf ook jarenlang op die manier gevoeld, de schuld gegeven aan anderen, me onheus bejegend gevoeld, "Jullie laten me allemaal in de steek."
Begrijp me goed, ik maak je niet belachelijk. Maar ik vind je reactie nogal overtrokken. Je verwijt ons, vreemden, dat we niet om je geven, niet naar je omzien. Probeer te relativeren. Je hebt IRL iig Kasper, dat is toch veel en veel meer waard dan een paar mensen on-line? Als híj nou niet op je noodkreten reageerde, dan zou je terecht kwaad zijn, maar nu...
Zullen we weer on-topic gaan?
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
niet extreem maar ik herken toch wel bepaalde dingen Misschien moet ik het maar eens daarover hebben met m'n groepstherapeute...
quote:Je zegt het zelf al 'niet extreem',
Op woensdag 20 november 2002 00:58 schreef Lynx666 het volgende:
Bij mij is nooit officieel borderline vastgesteld (tis ook nooit bij mij ter sprake gekomen) maar ik krijg toch wel het gevoel dat ik het ook wel eens zou kunnen hebbenMisschien moet ik het maar eens daarover hebben met m'n groepstherapeute...
bij borderline heb je dus die symptomen WEL extreem.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
bovendien is Borderline een modeverschijnsel, zeker de helft van de gevallen is fake, en komt voort uit het vermeende aandachts tekort van pubermeisjes.
quote:Aha, u is een deskundige
Op woensdag 20 november 2002 11:14 schreef extreme het volgende:
Borderline is geen ziekte, het is een verzamelnaam voor symptomen die voortkomen uit een trauma,bovendien is Borderline een modeverschijnsel, zeker de helft van de gevallen is fake, en komt voort uit het vermeende aandachts tekort van pubermeisjes.
.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:sort of, ik lees sinds mijn studie psychologie nog heel regelmatig de vakbladen, en ik kan het redelijk staven met voorbeelden uit m'n omgeving...
Op woensdag 20 november 2002 11:18 schreef Moonah het volgende:[..]
Aha, u is een deskundige
ik kan er trouwens aan toe voegen dat het 'fake' gedeelte vooral naar is voor mensen die er wel onder lijden en niet zo serieus genomen worden als zou moeten.
quote:Hm, je weet er dus wat meer van dan de gemiddelde Fok!ker, maar dat maakt je nog geen deskundige. Borderline is een erg gecompliceerde stoornis.
Op woensdag 20 november 2002 11:25 schreef extreme het volgende:
sort of, ik lees sinds mijn studie psychologie nog heel regelmatig de vakbladen, en ik kan het redelijk staven met voorbeelden uit m'n omgeving...
quote:Mee eens. Ik vond alleen je eerste post een beetje lullig geformuleerd.
ik kan er trouwens aan toe voegen dat het 'fake' gedeelte vooral naar is voor mensen die er wel onder lijden en niet zo serieus genomen worden als zou moeten.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Bovendien hebben jullie dat zelf al eerder aangegeven. Het was dus ook overbodig.
Op woensdag 20 november 2002 11:44 schreef Moonah het volgende:
Mee eens. Ik vond alleen je eerste post een beetje lullig geformuleerd.
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
quote:Dank u
Op woensdag 20 november 2002 12:13 schreef Grijs het volgende:[..]
Bovendien hebben jullie dat zelf al eerder aangegeven. Het was dus ook overbodig.
.Ik snapte al niet waarom er zo'n geirriteerd ondertoontje in mijn posts zat, maar dat is het hem.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:
Op woensdag 20 november 2002 11:25 schreef extreme het volgende:[..]
sort of, ik lees sinds mijn studie psychologie nog heel regelmatig de vakbladen, en ik kan het redelijk staven met voorbeelden uit m'n omgeving...
ik kan er trouwens aan toe voegen dat het 'fake' gedeelte vooral naar is voor mensen die er wel onder lijden en niet zo serieus genomen worden als zou moeten.
Je wilt niet weten hoe vaak ik naar m'n hoofd heb gekregen dat ik fakete! En niet terecht, het is bij mij door meerdere therapeuten vastgesteld, ben er specifiek voor behandeld.
De ene dag wat meer dan de andere.
Ach...en behandelen...ik hoef niet te weten wat de oorzaak is.....ik leer er mee om te gaan.
quote:
Op zaterdag 23 november 2002 21:57 schreef Orac het volgende:
Ik geniet van mijn "persoonlijkheid" in al zijn "veelzijdigheid"
De ene dag wat meer dan de andere.Ach...en behandelen...ik hoef niet te weten wat de oorzaak is.....ik leer er mee om te gaan.
Super-levensinstelling!
quote:Dank je!
Op zaterdag 23 november 2002 21:58 schreef SEMTEX het volgende:[..]
quote:Tja, als ik dit lees (en ik heb een tijdje deze draad niet meer gevolgd, blijkbaar
Op maandag 11 november 2002 13:56 schreef pinkeltje0912 het volgende:[..]
spiegelgedrag is het na doen van wat de ander doet.
b.v ik steek me tong uit naar jou. jij doet dat terug.
dus als jij bijvoorbeeld kattig doet tegen mij, (dat ik dan een denk beeldige spiegel voor je houd),doe ik precies het zelfde wat jij doet.
en dat kan dus op alle vlakkken.
zoiets bedoelen ze met spiegelen.maar weet uit eigen ervaring dat het zeer kl**te is.
bij mij werkte dit spiegel gedrag niet!groetjes kim
), dan kan ik begrijpen dat dat spiegelen niet werkt. Direct gedrag spiegelen is naar mijn overtuiging en ervaring NOOIT aan te raden. Je komt dan bijna automatisch in een welles/nietes situatie terecht waar je nooit uitkomt.Het spiegelen waar ik op doelde is voornamelijk verbaal, door het zelf (her)formuleren van dingen waar de borderliner op dat moment mee bezig is, in de trant van "ik zie dat dit onderwerp je erg raakt", of "ik geloof dat je hier erg boos van wordt". Gebruik het spiegelen ook om de borderline gerust te stellen, zoals (bijvoorbeeld) "ik kan me indenken dat je boos bent over mijn beslissing om vanavond niet met je uit te gaan. Maar dat ik niet met je uitga betekent niet dat ik niet van je hou."
Als dan de borderliner zegt dat dat niet is waarom hij/zij borderline gedrag vertoont, ga er dan op in: "ik begrijp uit je gedrag dit, maar jij zegt dat, kun jij me uitleggen wat er dan precies aan de hand is". En natuurlijk weer uitkijken voor het welles/nietes spel.
Over het omgaan met mensen met borderline voor personen die geen borderline hebben even dit: de vrouw van mijn ouders' buurjongen bleek ook borderline te hebben. Zware vorm. Hun zoontje heeft een paar maanden bij zijn oma moeten wonen om eerst binnen hun relatie weer rust te krijgen door middel van veel therapie (voor beiden. Hij moest leren omgaan met borderline). Zij mag nooit of te nimmer meer met hun zoontje alleen zijn, zonder dat er toezicht bij is. Ze hebben nog steeds elke zes weken een gezamenlijke therapie-sessie. Borderline grijpt in principe dus iedereen binnen de directe omgeving aan. (Als jullie dat nog niet gemerkt hadden... )
quote:Ik ben een tijdje afwezig geweest, maar als het nog nodig is: vincent20166@yahoo.com
Op maandag 11 november 2002 22:21 schreef questionmark het volgende:
sorry, was nog even vergeten te vermelden dat ik graag met vincent wil mailen omdat ik liever niet hier in het openbaar alles wil bespreken...
R
quote:Het afdoen van borderline gedrag als faken is in mijn eigen ervaring een soort zwaktebod van de psychologie: het gros van de therapeuten weet er zelf niet mee om te gaan en dus wordt het maar afgedaan als fake. Dat is verschrikkelijk triest en kan vaak fataal zijn. Elke zelfmoord die voorkomen kan worden door het serieus nemen van een ziektebeeld is er een! En dan hoorde ik laatst ook weer het fabeltje dat mannen geen borderline (kunnen) hebben. Tijd voor een psychiatrisch reveil?
Op zaterdag 23 november 2002 17:01 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Je wilt niet weten hoe vaak ik naar m'n hoofd heb gekregen dat ik fakete! En niet terecht, het is bij mij door meerdere therapeuten vastgesteld, ben er specifiek voor behandeld.
quote:Ik weet niet hoe lang je al met je studie klaar bent, en ook niet hoe de borderline-behandel-situatie in Nederland op het ogenblik is, maar het schijnt mij toe dat je behoorlijk verouderde vakbladen leest als je er nog steeds van uitgaat dat borderline een verzamelnaam voor symptomen voortkomend uit een trauma is. Dat is, meen ik, in de DSM-III al bijgesteld naar een "volwaardig" ziektebeeld. En de DSM-III kwam uit in (effe spieken...) 1987.
Op woensdag 20 november 2002 11:25 schreef extreme het volgende:[..]
sort of, ik lees sinds mijn studie psychologie nog heel regelmatig de vakbladen, en ik kan het redelijk staven met voorbeelden uit m'n omgeving...
quote:Ach, ik troostte me met het feit dat de leken dat beweerden en de deskundigen juist niet
Op zondag 24 november 2002 03:45 schreef vincent20166 het volgende:[..]
Het afdoen van borderline gedrag als faken is in mijn eigen ervaring een soort zwaktebod van de psychologie: het gros van de therapeuten weet er zelf niet mee om te gaan en dus wordt het maar afgedaan als fake. Dat is verschrikkelijk triest en kan vaak fataal zijn. Elke zelfmoord die voorkomen kan worden door het serieus nemen van een ziektebeeld is er een! En dan hoorde ik laatst ook weer het fabeltje dat mannen geen borderline (kunnen) hebben. Tijd voor een psychiatrisch reveil?
quote:Ben heel blij te lezen dat de kinderen van borderline slachtoffers (want dat zijn het in mijn ogen!!) eindelijk beschermt worden tegen de geestelijke terreur van de ouder!!
Op zondag 24 november 2002 03:29 schreef vincent20166 het volgende:
Zware vorm. Hun zoontje heeft een paar maanden bij zijn oma moeten wonen om eerst binnen hun relatie weer rust te krijgen door middel van veel therapie (voor beiden. Hij moest leren omgaan met borderline). Zij mag nooit of te nimmer meer met hun zoontje alleen zijn, zonder dat er toezicht bij is.
Hoe triest het dan ook moge zijn voor de persoon die zo'n stoornis heeft, het kind is altijd de dupe..
http://www.youtube.com/watch?v=yJ2UROhv-PI
MPS, iedere dag van de week een ander profiel,
http://www.youtube.com/watch?v=AiJft-VnxEg
quote:*kuch* *kuch* Erfelijkheid kan ook een rol spelen . Het is vaak een combinatie .
Op zondag 24 november 2002 03:56 schreef vincent20166 het volgende:[..]
Ik weet niet hoe lang je al met je studie klaar bent, en ook niet hoe de borderline-behandel-situatie in Nederland op het ogenblik is, maar het schijnt mij toe dat je behoorlijk verouderde vakbladen leest als je er nog steeds van uitgaat dat borderline een verzamelnaam voor symptomen voortkomend uit een trauma is. Dat is, meen ik, in de DSM-III al bijgesteld naar een "volwaardig" ziektebeeld. En de DSM-III kwam uit in (effe spieken...) 1987.
Ik weet voor mezelf wel hoe ik eraan gekomen ben, maar vind belangrijker dat ik er mee om heb leren gaan dan te weten hoe ik eraan kom .
quote:Je hebt helemaal gelijk. De (discussie over de) herkomst is ook puur een technicaliteit, maar ontkennen dat borderline een ziekte is door te zeggen dat het samengeraapte rest-symptomen zijn was mij even te achterhaald om er niet op te reageren, onder het motto van "beter laat dan nooit"
Op zondag 24 november 2002 16:04 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:[..]
*kuch* *kuch* Erfelijkheid kan ook een rol spelen . Het is vaak een combinatie .
Ik weet voor mezelf wel hoe ik eraan gekomen ben, maar vind belangrijker dat ik er mee om heb leren gaan dan te weten hoe ik eraan kom .
.
Bij mij in de groep zat ook een vrouw van in de 40 die er nu pas achter is gekomen dat ze Borderline had en die baalt ontzettend dat ze nu pas weet wat het is .
Ze zei ook vaak tegen me dat ze het voor mij goed vond dat ik het nu al hoorde , want dat zou me later veel ellende hebben gescheeld .
Ik heb nu gemerkt dat ik sinds ik niet meer kras , mijn buien ook explosiever worden en eigenlijk als ik een uitbarsting heb ook echt loop na te sudderen .
Voor mezelf wil ik leren minder explosief te worden want ten eerste vreet het energie en ten tweede kost het me contacten , want de mensen die me kennen schrikken hier gewoon van , en ik zelf eerlijk ook .
quote:Ik kraste niet vaak, maar raakte door dat krassen in een soort trance. Om die tegen te gaan kreeg ik oxazepam (kalmeringsspullie) en later, toen ik zonder moest, leerde ik andere vormen om die agressie in een gezonde vorm om te gieten. Op therapie leerde ik bijv. te schilderen, bijv. met felle rode verf, of tijdens bewegingstherapie met iets te gooien; bijv. een enorme skippybal. En dat werkte! Ook verloor ik de behoefte om te krassen toen ik mezelf meer ging waarderen. Denk er vaak over na wat voor littekens je achterlaat. Ik was verschrikkelijk ijdel (nog wel) en vond de littekens achteraf dus vervelend en dat weerhield me van krassen. Om een misverstand uit de weg te nemen: ik kraste echt zelden, maar ik ken het gevoel wel, ik heb het echter alleen gehad in de donkerste periode van mijn leven.
Op dinsdag 26 november 2002 15:08 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Vraagje aan de andere Borderliners .
Ik heb nu gemerkt dat ik sinds ik niet meer kras , mijn buien ook explosiever worden en eigenlijk als ik een uitbarsting heb ook echt loop na te sudderen .
Voor mezelf wil ik leren minder explosief te worden want ten eerste vreet het energie en ten tweede kost het me contacten , want de mensen die me kennen schrikken hier gewoon van , en ik zelf eerlijk ook .
quote:Ik ben dan wel geen borderliner en de aandrang om te krassen is bij mij volkomen afwezig (ik ben er zoeen van pijn doet zeer!), maar ik kan me wel indenken dat je, als de ene uitlaatklep ontbreekt, andere uitlaatkleppen voor frustraties heviger worden. Dat lijkt me volkomen logisch.
Op dinsdag 26 november 2002 15:08 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Vraagje aan de andere Borderliners .
Ik heb nu gemerkt dat ik sinds ik niet meer kras , mijn buien ook explosiever worden en eigenlijk als ik een uitbarsting heb ook echt loop na te sudderen .
Voor mezelf wil ik leren minder explosief te worden want ten eerste vreet het energie en ten tweede kost het me contacten , want de mensen die me kennen schrikken hier gewoon van , en ik zelf eerlijk ook .
Ik heb mijn ex-vrouw aangeraden om, net als Semtex, haar frustratie/woede/wat dan ook in iets creatiefs om te zetten. Ze heeft vroeger al geschilderd en doet dat zo nu en dan nog steeds. Het lijkt mij dat dat best kan helpen om in ieder geval de frustraties te laten bezinken zodat je bij jezelf kunt nagaan waar je uitbarsting door veroorzaakt werd. Mijn ex gaat ook regelmatig naar de gym, waar ze haar frustraties op alle toestellen kan uitleven. Misschien een idee?
Mijn ex-vrouw krast overigens niet, maar mijn ex-vriendin van jaren geleden krabde compulsief aan muggenbeten. Elke nieuwe muggenbeet groeide in potentie uit tot een gulden- en soms rijksdaaldergrote wond die jaren (ja, serieus, jaren) opengekrabd kon worden. Ik heb dat nooit met borderline in contact gebracht, totdat ik vorig jaar vanwege mijn ex-vrouw op het bestaan van borderline stuitte.
quote:Grappig, ik deed dat ook als jongere en heb dat ook nooit in verband gebracht met borderline.
Op dinsdag 26 november 2002 21:08 schreef vincent20166 het volgende:
Mijn ex-vrouw krast overigens niet, maar mijn ex-vriendin van jaren geleden krabde compulsief aan muggenbeten. Elke nieuwe muggenbeet groeide in potentie uit tot een gulden- en soms rijksdaaldergrote wond die jaren (ja, serieus, jaren) opengekrabd kon worden. Ik heb dat nooit met borderline in contact gebracht, totdat ik vorig jaar vanwege mijn ex-vrouw op het bestaan van borderline stuitte.
quote:Automutilatie kan idd op zo veel manieren. De meest bekende is het krassen/snijden. Dat heb ik nooit gedaan.
Op dinsdag 26 november 2002 21:36 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Grappig, ik deed dat ook als jongere en heb dat ook nooit in verband gebracht met borderline.
En daarom ontkende ik dat ik borderline had, hoewel ik mijn rug systematisch verbrandde aan de radiator en het eelt tot bloedens toe van mijn voeten trok...
.Was ook best confronterend toen mij verteld was dat dat ook jezelf beschadigen is.
Maar (haha... ), zoals een echt borderliner betaamt zag ik het erg zwart/wit:
Ik kras niet, dus ik heb geen borderline.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Jeetje Vincent, jij zoekt je vrouwen wel uit zeg...
Op dinsdag 26 november 2002 21:08 schreef vincent20166 het volgende:
Mijn ex-vrouw krast overigens niet, maar mijn ex-vriendin van jaren geleden krabde compulsief aan muggenbeten.
(Ehm, niet lomp bedoeld).
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Volgens mij is dat met alle symptomen en je opvoeding zo: je beschouwt alles als 'normaal' en later leer je dat het helemaal niet zo normaal was, dat bepaalde dingen je beschadigd kunnen hebben. Alleen denk je in je patroon dat alles wat jij doet, heel normaal is. Net zoals ik het dus ook normaal vond mijn benen open te krabben en vanwege de littekens altijd een lange broek droeg.
Op dinsdag 26 november 2002 21:47 schreef Moonah het volgende:[..]
Automutilatie kan idd op zo veel manieren. De meest bekende is het krassen/snijden. Dat heb ik nooit gedaan.
En daarom ontkende ik dat ik borderline had, hoewel ik mijn rug systematisch verbrandde aan de radiator en het eelt tot bloedens toe van mijn voeten trok...
Was ook best confronterend toen mij verteld was dat dat ook jezelf beschadigen is.Maar (haha...
Ik kras niet, dus ik heb geen borderline.
Raar he, dat je dat zo normaal gaat vinden?
quote:Achteraf gezien, als inmiddels geestelijk behoorlijk gezonde volwassene (klinkt een beetje stom
Op dinsdag 26 november 2002 21:51 schreef SEMTEX het volgende:
Raar he, dat je dat zo normaal gaat vinden?
), vind ik het idd raar.Maar toch, heel veel mensen nemen hun eigen leven, hun eigen situatie als referentiekader.
En als je aan die vergelijking denkt van een borderliner en een klein kind, dan is het helemaal begrijpelijk dat je je eigen situatie doodnormaal vindt/vond. Een kind doet immers niet anders dan vanuit zichzelf redeneren, zichzelf als middelpunt van de wereld beschouwen.
En dat heeft in mijn hele 'proces' tegen me gewerkt. Ik heb zo'n 30 jaar lang gedacht dat ik doodnormaal was. Ach, iedereen voelt zich toch wel eens kut, iedereen doet toch wel eens 'raar', iedereen doet toch wel eens impulsief etcetc. Ik bagatelliseerde alles.
Terwijl, als ik nu erop terugkijk, ik toch eigenlijk behoorlijk gestoord was .
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Niet lomp opgevat
Op dinsdag 26 november 2002 21:49 schreef Moonah het volgende:[..]
Jeetje Vincent, jij zoekt je vrouwen wel uit zeg...
(Ehm, niet lomp bedoeld).
. Is iets wat mij zelf ook al wel was opgevallen. Maar mijn "eerste" borderliner was een stuk eenvoudiger dan mijn tweede... Als dat maar goed gaat in de toekomst!!!
quote:
Op dinsdag 26 november 2002 22:35 schreef vincent20166 het volgende:[..]
Niet lomp opgevat
Maar ff serieus, toch zegt het wel iets over hoe jij als mens bent en hoe jij naar andere mensen kijkt.
Laat me raden.... Je bent vrij zachtaardig en helpt graag anderen?
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:het kan ook dat hij graag passievolle, dynamische relaties opzoekt. Borderline-vrouwen zijn meestal erg dynamisch, emotioneel en passievol in een relatie
Op dinsdag 26 november 2002 22:38 schreef Moonah het volgende:[..]
Maar ff serieus, toch zegt het wel iets over hoe jij als mens bent en hoe jij naar andere mensen kijkt.
Laat me raden.... Je bent vrij zachtaardig en helpt graag anderen?
quote:...en spontaan, in voor nieuwe dingen, niet saai maar sprankelend.
Op dinsdag 26 november 2002 22:40 schreef SEMTEX het volgende:
Borderline-vrouwen zijn meestal erg dynamisch, emotioneel en passievol in een relatie
Je hebt gelijk hoor SEMTEX, borderline kan ook 'bijwerkingen' hebben die heel positief en inspirerend kunnen zijn .
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ik ben ERG zachtaardig en ik help graag anderen.
Op dinsdag 26 november 2002 22:38 schreef Moonah het volgende:[..]
Maar ff serieus, toch zegt het wel iets over hoe jij als mens bent en hoe jij naar andere mensen kijkt.
Laat me raden.... Je bent vrij zachtaardig en helpt graag anderen?
Maar codependent, zeer zeker niet (meer)! Been there, done that, got the t-shirt...
quote:Beide relaties zijn zo'n beetje compleet spontaan ontstaan. Ik was niet echt op zoek naar iets. En op het ogenblik heb ik het wel even gehad met vaste relaties
Op dinsdag 26 november 2002 22:40 schreef SEMTEX het volgende:[..]
het kan ook dat hij graag passievolle, dynamische relaties opzoekt. Borderline-vrouwen zijn meestal erg dynamisch, emotioneel en passievol in een relatie
(no offense...)
Krassen ontstond bij mij meer in woedende buien als ik de situatie niet aankon en dan trok ik me terug en inderdaad , het schuldgevoel en eventuele littekens hebben me laten stoppen ermee en ook doordat ik ging beseffen waarom ik het deed , want het was altijd een soort straffen naar mezelf toe .
Nu ga ik dus meer te keer in woede-uitbarstingen en mensen pissig opbellen wat ook niet zo'n slimme zet is .
Ik heb ook weer wat oefeningen gevonden uit het borderlineboek , die uitdiept wat mijn gedachtengang op dat moment is en hoe ik het kan relativeren .
Ik weet van mezelf als ik eenmaal doorheb wat de dingen triggert ik er beter mee om kan gaan en het vanzelf over gaat .
Erg fijn om al die informatie te lezen, niet dat ik er veel vrolijk van wordt, maar ik begrijp
het nu wel wat meer
Ik heb wel een vraagje, hoop dat één van jullie dat weten, wat betekent het als je in je medisch dossier beschreven wordt alszijnde iemand met Borderline kenmerken en dissosiatieve stoornissen?
quote:Nouja, de borderline-kenmerken kun je in dit topic lezen, en daar zul je er dan wel een aantal van hebben (allemaal hoeft niet, natuurlijk)
Op dinsdag 3 december 2002 08:39 schreef Barsine het volgende:
Ik heb wel een vraagje, hoop dat één van jullie dat weten, wat betekent het als je in je medisch dossier beschreven wordt alszijnde iemand met Borderline kenmerken en dissosiatieve stoornissen?
Ik gok dat ze met die dissociatieve stoornissen dit bedoelen:
Dissociatie - wat is dat?
Post verwijderd om niet nog meer reacties van kim te krijgen.
Groetjes Kasper
[Dit bericht is gewijzigd door pinkeltje0912 op 03-12-2002 23:04]
quote:Dit lijkt op het bekende 'wegjagen van mensen als het echt kut gaat'. Ze kan het waarschijnlijk echt niet helpen dat ze nu zo doet en zal binnenkort wel weer inbinden. Maar daar heb jij nu niks aan en je raakt nog gekwetst ook.
Op dinsdag 3 december 2002 21:45 schreef pinkeltje0912 het volgende:
Op dit moment is er iets met kim...er is ruzie thuis zoals ik uit haar msn naam begrijp. Weet niet waar het over gaat...maar als ik er om vraag word ik afgebekt. Toen ik vroeg of ze wou zeggen wat er was. zei ze nee. Toen zij ik dus dat ik haar alleen maar wil helpen. Tot werd ze echt bot. Ik moest eerst maar eens aan mezelf werken en ik was haar psychator niet dus ik moet me er niet mee bemoeien. Dit kwam bij mij erg hard aan.
Ik zou eerlijk gezegd niet weten wat je moet doen, behalve zeggen dat je er voor haar bent en verder goed voor jezelf zorgen.
Sterkte!
quote:Nee...ik weet dat ik er nix aan kan doen...en hoop ook echt dat ze van die woorden ook nix meent....maar goed.....alles komt weer goed hoor...maar weet het gewoon ff niet meer. heb haar zojuist gemaild...ff kijken of ze daar op reageerd.
Op dinsdag 3 december 2002 22:12 schreef Fogerty het volgende:[..]
Dit lijkt op het bekende 'wegjagen van mensen als het echt kut gaat'. Ze kan het waarschijnlijk echt niet helpen dat ze nu zo doet en zal binnenkort wel weer inbinden. Maar daar heb jij nu niks aan en je raakt nog gekwetst ook.
Ik zou eerlijk gezegd niet weten wat je moet doen, behalve zeggen dat je er voor haar bent en verder goed voor jezelf zorgen.
Sterkte!
In ieder geval bedankt voor je reactie
quote:Niets. Je kan even niets doen. Het is inderdaad zwaar om zo´n reactie te krijgen als je alleen maar wilt helpen maar het is meer een signaal dat ze alleen met zichzelf bezig is. Meent ze wat ze gezegd heeft? Op het moment dat ze het zei wel degelijk, vergis je daar niet in maar dat heeft hoogstwaarschijnlijk niets met jou persoonlijk te maken maar met haar en de situatie waarin ze zich op dit moment bevindt en hoe ze zich voelt.
Op dinsdag 3 december 2002 21:45 schreef pinkeltje0912 het volgende:
En ik ben op dit moment echt bang dat ik haar verlies als vriendin en dat ze zichzelf wat aandoet (snijden bv). Nou weet ik dat ik daar nix aan kan veranderen...maar ze heeft me pijn gedaan met haar opmerking... Ik weet het allemaal ff niet meer
Het is echt moeilijk om dat "zomaar" te accepteren maar misschien is dat het beste wat je kunt doen. Laat haar even uitstormen maar trek het je niet teveel persoonlijk aan.
quote:Nee...ik kan nix doen...en dat is het ergste...kon ik het maar. En ik trek het me niet echt erg aan hoor. Ben alleen altijd bang de vriendschap met haar te verliezen (wat nergens voor nodig is btw), en dit is zo moment. En tuurlijk moet ik het accepteren hoe zij hier mee om wil gaan...maar dat is moeilijk...hoop dat ik morgen gewoon met haar kan over praten...en ff goed praten. Dan is alles weer koek en ei hoor.
Op dinsdag 3 december 2002 22:28 schreef thoth het volgende:[..]
Niets. Je kan even niets doen. Het is inderdaad zwaar om zo´n reactie te krijgen als je alleen maar wilt helpen maar het is meer een signaal dat ze alleen met zichzelf bezig is. Meent ze wat ze gezegd heeft? Op het moment dat ze het zei wel degelijk, vergis je daar niet in maar dat heeft hoogstwaarschijnlijk niets met jou persoonlijk te maken maar met haar en de situatie waarin ze zich op dit moment bevindt en hoe ze zich voelt.
Het is echt moeilijk om dat "zomaar" te accepteren maar misschien is dat het beste wat je kunt doen. Laat haar even uitstormen maar trek het je niet teveel persoonlijk aan.
Thanks
quote:Hartelijk dank voor het linkje
Op dinsdag 3 december 2002 14:18 schreef Fogerty het volgende:
Nouja, de borderline-kenmerken kun je in dit topic lezen, en daar zul je er dan wel een aantal van hebben (allemaal hoeft niet, natuurlijk)
Ik gok dat ze met die dissociatieve stoornissen dit bedoelen:
Dissociatie - wat is dat?
Ben weer helemaal bij en een zwart gat qua herinneringen is weer opgevuld.
quote:Vraagje ben je onbewust niet inderdaad te veel bezig de psychiater uit te hangen ?
Op dinsdag 3 december 2002 22:35 schreef pinkeltje0912 het volgende:[..]
Nee...ik kan nix doen...en dat is het ergste...kon ik het maar. En ik trek het me niet echt erg aan hoor. Ben alleen altijd bang de vriendschap met haar te verliezen (wat nergens voor nodig is btw), en dit is zo moment. En tuurlijk moet ik het accepteren hoe zij hier mee om wil gaan...maar dat is moeilijk...hoop dat ik morgen gewoon met haar kan over praten...en ff goed praten. Dan is alles weer koek en ei hoor.
Thanks
Ik herken het zelf namelijk ook en heb het ook gedaan onder het mom van ik wil je alleen maar helpen .
Als er wat is dan verteld ze het wel maar wanneer zij er aan toe , juist voor iemand met borderline is het belangrijk dat zij haar grenzen aan gaat geven , en voor de omgeving belangrijk haar ook die ruimte te gunnen .
Voor mij voelt het op dat moment alsof in een soort film zit , waar iedereen aan meedoet behalve mezelf . Alles gaat me voorbij, iedereen gaat verder behalve ik .
Het is een waas waar je inzit en bent dan ook gevoelloos , bij mij is het krassen ook ontstaan in dissociatie momenten .
, ..of je praat over jezelf, totaal gevoelloos, alsof je het over iemand anders hebt, zonder emoties. Ik kan het verhaal over mijn verleden
droog vertellen, zonder daarbij enige emotie te tonen.
Als iets teveel pijn doet, sluit je je gevoel af, zodat je de pijn niet voelt,
met als gevolg dat je helemaal niks meer voelt.
Voor anderen kan dit heel raar overkomen overigens, geloof ik..
Ik heb overigens nog een informatief stuk tekst gevonden over borderline,
als ik binnenkort een keer tijd ervoor heb, ga ik het overtypen
Wolkje
quote:Dat is depersonalisatie, als ik het goed heb. Is net ff wat anders
Op woensdag 4 december 2002 20:56 schreef Wolkje het volgende:
..of je praat over jezelf, totaal gevoelloos, alsof je het over iemand anders hebt, zonder emoties. Ik kan het verhaal over mijn verleden
droog vertellen, zonder daarbij enige emotie te tonen.
.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:O ja? Wist ik niet..
Op woensdag 4 december 2002 21:02 schreef Moonah het volgende:[..]
Dat is depersonalisatie, als ik het goed heb. Is net ff wat anders
Wat is precies het verschil?
Wolkje
quote:Ik dacht dat dissociatie net wat verder gaat, qua fysieke beleving. Maar precies weet ik het niet
Op woensdag 4 december 2002 21:04 schreef Wolkje het volgende:[..]
O ja? Wist ik niet..
Wat is precies het verschil?Wolkje
.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Eeen goede vriend van mij heeft een Ex-vriendin met Borderline....Vorige week zouden we uit eten....maar hij moest het afzeggen omdat zijn EX voor de deur stond met zelfmoordneigingen.
Etentje verzet naar gisterenavond.......weer hetzelfde verhaal.......ze stond bij hem voor de deur met haar kids..........en wil zelfmoord plegen....etentje gaat dus niet door.
Naar haar hulpverlening wil ze niet meer.
Ik ben nu boos geworden op mijn vriend ......maar hij is zo bang dat ze het echt doet.....
Het is natuurlijk lief van hem dat hij zich om haar bekommert......maar zijn leven wordt erdoor belemmert.....hij cijfert zichzelf weg.....en ik zie dat hij erzelf aan onderdoor gaat.
Hoe moet ik hier mee omgaan.......wil hem ook niet laten barsten.....maar dit ga ik niet trekken.
quote:Mensen met borderline kunnen over het algemeen erg goed manipuleren. Dat blijkt ook uit dit voorbeeld.
Op zondag 8 december 2002 10:36 schreef cos-micV het volgende:
Naar haar hulpverlening wil ze niet meer.
Ik ben nu boos geworden op mijn vriend ......maar hij is zo bang dat ze het echt doet.....
Als ze niet meer naar de hulpverlening wil is dat haar keuze, maar zo te horen heeft ze het hard nodig. Nu leunt ze op haar ex, meer dan goed is. Jullie mogen best je grenzen stellen hoor, je hoeft je niet verantwoordelijk te voelen voor haar (hij ook niet!).
Die ex zal moeten leren dat niet de hele wereld zijn leven kan aanpassen aan het hare. Ze zal zelf haar eigen keuzes moeten maken die goed voor haar zijn.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Tnx, jellybeantje, maar ik weet het maar al te goed, wist alleen de termen niet meer te herkennen
Op woensdag 4 december 2002 18:25 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Barsine ik kan voor mezelf wel zeggen hoe ik het voel als ik dissocieer misschien dat dat ook een beeld geeft .
Voor mij voelt het op dat moment alsof in een soort film zit , waar iedereen aan meedoet behalve mezelf . Alles gaat me voorbij, iedereen gaat verder behalve ik .
Het is een waas waar je inzit en bent dan ook gevoelloos , bij mij is het krassen ook ontstaan in dissociatie momenten .
Ik moet van huisarts veranderen en heb ongeveer een maand geleden ofzo mijn medisch dossier opgehaald die ik naar mijn nieuwe arts moet brengen, maar 't ligt nog steeds hier en ik zit er steeds
in te lezen wat er allemaal over me staat, gewoon om eng van te worden terwijl ik het allemaal
echt wel weet hoor.
Ik vind het allemaal zo klote wat erin staat dat ik er over denk om dingen weg te gooien ofzo. Ja, ik weet dat ik dat niet moet doen, maar ik wil helemaal niet naar een nieuwe huisarts met al deze shit komen. Op dit moment heb ik dus eigenlijk niet eens een arts.
Heb zelf ook 6 jaar therapie gehad en dacht dat ik over dat hele borderline gedoe allang heen was, maar lijkt de laatste tijd wel weer erg terug te komen. (ben bijna 35 nu)
Wist helemaal niet dat dat kon eigenlijk, nou ja, ik maak er weer een vaag verhaal van, maar blijkbaar is het iets waar je nooit helemaal vanaf komt
quote:Cos-micV heeft een eigen topic hierover aangemaakt,
Op zondag 8 december 2002 10:36 schreef cos-micV het volgende:
Ik weet niet of ik dit hier mag posten of dat er een nieuw topic over geopend moet worden......post het dus eerst maar hier.Eeen goede vriend van mij heeft een Ex-vriendin met Borderline....Vorige week zouden we uit eten....maar hij moest het afzeggen omdat zijn EX voor de deur stond met zelfmoordneigingen.
Etentje verzet naar gisterenavond.......weer hetzelfde verhaal.......ze stond bij hem voor de deur met haar kids..........en wil zelfmoord plegen....etentje gaat dus niet door.Naar haar hulpverlening wil ze niet meer.
Ik ben nu boos geworden op mijn vriend ......maar hij is zo bang dat ze het echt doet.....
Het is natuurlijk lief van hem dat hij zich om haar bekommert......maar zijn leven wordt erdoor belemmert.....hij cijfert zichzelf weg.....en ik zie dat hij erzelf aan onderdoor gaat.Hoe moet ik hier mee omgaan.......wil hem ook niet laten barsten.....maar dit ga ik niet trekken.
dus ik denk dat ze het wel prettig vindt, als ze daar de reacties krijgt.
Linkje: Vriend,maar zijn ex heeft borderline.... ..
Cos-micV, nogmaals succes,
en ik heb ook in jouw topic gereageerd..
Wolkje
quote:Dank je voor de verwijzing....en voor je reaktie....
Op zondag 8 december 2002 13:19 schreef Wolkje het volgende:[..]
Cos-micV heeft een eigen topic hierover aangemaakt,
dus ik denk dat ze het wel prettig vindt, als ze daar de reacties krijgt.Linkje: Vriend,maar zijn ex heeft borderline.... ..
Cos-micV, nogmaals succes,
en ik heb ook in jouw topic gereageerd..Wolkje
wel zakelijke, toevoeging, uit de folder 'Borderline, als het evenwicht zoek is'.
Verschijnselen van Borderline
Borderline kenmerkt zich door instabiliteit en veel abrubte veranderingen in gevoelens,
stemmingen, relaties, zelfbeeld en gedrag.
- Impulsiviteit
Iemand met Borderline kan zich hals over kop in een nieuwe relatie storten
of na het lezen van een vacature plotseling van baan verwisselen, zonder goed
na te denken over de gevolgen van zo'n beslissing. Geen maat kunnen houden
hoort bij die impulsiviteit. Dat kan tot uiting komen in smijten met geld,
overmatig drugs of alcohol gebruik, eetstoornissen en snel wisselende
seksuele contacten. Ook woede uitbarstingen kunnen daarbij horen.
- Stemmingswisselingen
Borderline kenmerkt zich door snelle stemmingsveranderingen. De stemming
kan, voor de omgeving door iets pietluttigs, gemakkelijk omslaan van somberheid
in angst in gespannen opwinding of andersom. Iemand met borderline lijkt
overgevoelig te reageren op gebeurtenissen en uitspraken. Een ogenschijnlijk
onschuldige opmerking, kan tot een woede-uitbarsting of verdriet leiden,
korte tijd laten gevolgd door een vrolijke bui, alsof er niks gebeurd is.
- Zwart-wit denken
Bij Borderline wordt de wereld opgedeeld in uitersten: zwart en wit, goed of
slecht, mooi of lelijk, alles of niets. Er bestaan geen grijstinten. Iemand is of
fantastisch leuk of onuitstaanbaar, en de mening over een persoon kan in
korte tijd, compleet omslaan.
- Extreme angst om verlaten te worden
Mensen met een Borderline persoonlijkheidsstoornis hebben een grote behoefte
aan intieme relaties, maar zijn daar tegelijkertijd bang voor. Ze zijn extreem
bang, om in de steek gelaten te worden. Ze stellen mensen daarom voortdurend
op de proef, zo testen ze als het ware of en wanneer iemand hun in de steek laat.
Op zich neutrale uitspraken en acties worden al snel opgeval als een persoonlijke
afwijzing. (Dit is moeilijk voor de omgeving, met name voor de partner, ik heb dit zelf heel erg.
Mijn vriend maakte ook gister de opmerking: ik dacht vroeger, dat ik je kon helpen, door je te
steunen, maar de laatste tijd, denk ik dat ik je meer verdriet doe, dat dat ik je kan helpen.
Dit omdat ik zo bang ben, om in de steek gelaten kan worden, en om de kleinste dingen al
denk, dat hij niet meer van me houdt, me niet lief vindt etc., ook kan ik rustig 10 keer op een dag
vragen: je houdt toch wel van me, je vindt me toch wel lief? Om het vervolgens nog niet te kunnen
geloven. Hierdoor is het voor hem soms moeilijk, om dingen te zeggen, terwijl je,
ook in mijn ogen, in een relatie eigenlijk alles zou moeten kunnen zeggen.)
Mensen met Borderline leggen vaak makkelijk contacten, maar hun verwachtingen
zijn zo hooggespannen, dat niemand eraan kan beantwoorden. Alleen zijn vinden
ze vaak erg moeilijk, en kan hun in grote paniek brengen. Ze eisen daarom iemands
aandacht volledig op. Loodrecht hierop staan de bindingsangst, maar dat hoort bij elkaar,
bindingsangst en verlatingsangst. De relaties van Borderliners zijn vaak kort en heftig.
- Opzettelijke zelfverwonding (automutilatie)
Veel mensen met Borderline krassen zichzelf met scherpe voorwerpen,
of branden zich met een sigaret, ook gedachten over of pogingen tot
zelfdoding komen veel voor. Ongeveer tien procent van de mensen met
Borderline maakt uiteindelijk een eind aan zijn/haar leven.
- Identiteitsproblemen
Mensen met Borderline hebben meestal weinig zelfvertrouwen en een negatief
zelfbeeld, ze zijn buitengewoon gevoelig voor opmerkingen die ze als
kritiek ervaren.
Ze twijfelen constant over wat ze zullen aanpakken, en wat ze met hun leven willen.
- Dissociatieve verschijnselen
Mensen met Borderline kunnen momenten van vervreemding hebben, het
gevoel er niet echt te zijn, (zoals addicted_to_jellybeans ergens hierboven
ook uitlegde) of een sterk en beangstigend gevoel van innerlijke leegte.
Soms welen ze even echt niet wat ze gedaan hebben, of hoe ze ergens
terecht zijn gekomen.
- Psychotische verschijnselen
Soms krijgen mensen met Borderline last van psychotische verschijnselen,
zoals in de war zijn, of achterdochtig, en stemmen horen. Deze verschijnselen
kunnen enkele uren of dagen duren.
TIPS VOOR HET OMGAAN MET EEN BORDERLINER:
(Misschien heeft de vriend van Cos-micV hier iets aan)
* Vat de uitingen van de BL-er en zijn actie´s niet persoonlijk op:
Hij/zij heeft geen hekel aan jou, maar heeft moeite met zichzelf.
* Probeer begrip te hebben voor heftige emoties:
Er kunnen uitbarstingen van wat voor emotie dan ook voorkomen. Schrik daar niet van.
* Ontwikkel een plan om onveilig gedrag het hoofd te kunnen bieden en voer dit zonodig uit:
De BL-er kan een gevaar worden voor zichzelf. Wees daar op voorbereid en handel daar naar indien nodig, en mogelijk.
* Luister goed en vraag door:
Durf verder te vragen, laat je niet afschepen met; "ja goed hoor"
* Toon medeleven, maar geen medelijden:
De BL-er is niet zielig, maar kan wel hulp nodig hebben.
Durf dit aan te bieden.
* Probeer afstand te houden, maar niet teveel:
Hou afstand als het voor jou te moeilijk wordt, maar laat het niet overkomen als afwijzen.
* Houd je beloftes:
Een BL-er heeft behoefte aan stabiliteit probeer dit te bieden door zelf stabiel te zijn in het houden van beloftes.
* De BL-er bevestigen en prijzen:
Blijf wijzen op de dingen die WEL goed gaan.
Opbouwende reactie´s zijn heel belangrijk.
De BL-er zoekt naar bevestiging!
* Maak een onderscheid tussen hulp bieden en redden:
Je bent geen therapeut, je kunt de BL-er niet genezen.
Laat dit aan de professionals over.
* Leer gevoelige zaken herkennen en bereid je daar op voor:
Weet dat sommige onderwerpen gevoelig liggen. Als je hier dus toch over moet beginnen, wees dan op een emotionele reactie voorbereid.
* Duidelijke grenzen stellen. Kijk samen naar een oplossing voordat de grens bereikt is:
Schiet de BL-er door in "verkeerd" gedrag, probeer daar dan afspraken over te maken voordat het te laat is.
* Laat je eigen leven doorgaan, zorg voor genoeg ontspanning:
Als je zelf geen rust neemt, kun je er zelf aan onderdoor gaan. Pas dus goed op je eigen grenzen!
* Bied een alternatief:
Als het ongelegen komt vraag dan of je bijv. met een half uurtje terug kunt bellen.
* Blijf volhouden:
De BL-er heeft de neiging om de mensen waar hij/zij van houdt van zich weg te duwen. Prik daar doorheen en schrik er niet van weg.
* Bewaar je geduld:
Als de BL-er onredelijk reageert, toch proberen geduldig te blijven. Er komt een moment dat hij/zij dit inziet!
Ik hoop dat jullie er iets aan hebben!
Wolkje
quote:Ik doe dissociatie , maar ook wat jij beschrijft doe ik ook , maar ik merk nu wel nu het verleden boven is gekomen ik dingen meer ervaar .
Op woensdag 4 december 2002 20:56 schreef Wolkje het volgende:
Kleine aanvulling op addicted
..of je praat over jezelf, totaal gevoelloos, alsof je het over iemand anders hebt, zonder emoties. Ik kan het verhaal over mijn verleden
droog vertellen, zonder daarbij enige emotie te tonen.
Als iets teveel pijn doet, sluit je je gevoel af, zodat je de pijn niet voelt,
met als gevolg dat je helemaal niks meer voelt.
Voor anderen kan dit heel raar overkomen overigens, geloof ik..Ik heb overigens nog een informatief stuk tekst gevonden over borderline,
als ik binnenkort een keer tijd ervoor heb, ga ik het overtypenWolkje
Het klinkt heel gek maar het is net alsof ik mijn emoties opnieuw moet ervaren .
Das een veel duidelijker verhaal dan ik er zelf zou kunnen vertellen, dus ik heb er veel aan.
quote:Gelukkig maar
Op zondag 8 december 2002 19:49 schreef Barsine het volgende:
Bedankt voor de omschrijving, fijn dat je die hebt willen over tikken
Das een veel duidelijker verhaal dan ik er zelf zou kunnen vertellen, dus ik heb er veel aan.
Heb ik in ieder geval niet voor niks een uur zitten typen
Wolkje
quote:Geen dank
Op zondag 8 december 2002 20:24 schreef cos-micV het volgende:
Wolkje.....Dank je wel voor de Tips.....
Wolkje
quote:Klopt helemaal! Het is meer dan de moeite waard zelfs en maakt het leven zoveel aangenamer
Op zondag 8 december 2002 19:56 schreef SEMTEX het volgende:
En er valt na goede therapie heel goed mee te leven, moest ik even kwijt. It's so worth fighting for!
Maar het kan soms dus véle jaren later, in periodes van langdurige stress weer wat
terugkomen merk ik helaas op. Wat wel weer fijn is is dat je dan nu de dingen wat beter
herkent en veel gemakkelijker sorry zegt dan voorheen tegen diegene tegen wie je bijv. uitvaart
quote:Hier heb ik erg veel last van de laaste tijd. Ik ben de laaste tijd erg onzeker over mijn toekomst, opleidign etc. Ik moet over een paar maanden al kiezen voor een opleiding, en heb geen idee wat ik moet doen. De ene keer wil ik dit, maar als ik dan een klein tegenslagje heb wil ik weer wat anders. Ik maak meestal beslissingen zonder er eerst echt over na te denken. Spontane woede uitbarstingen om niets heb ik ook. Ik heb vaak van die buien waarin iemand maar iets verkeerds hoeft te zeggen om mij super kwaad te krijgen. Vaak ben ik dan boos om niks
Verschijnselen van Borderline- Impulsiviteit
Iemand met Borderline kan zich hals over kop in een nieuwe relatie storten
of na het lezen van een vacature plotseling van baan verwisselen, zonder goed
na te denken over de gevolgen van zo'n beslissing. Geen maat kunnen houden
hoort bij die impulsiviteit. Dat kan tot uiting komen in smijten met geld,
overmatig drugs of alcohol gebruik, eetstoornissen en snel wisselende
seksuele contacten. Ook woede uitbarstingen kunnen daarbij horen.
quote:Komt ook heel bekend voor. De ene dag ben ik echt super vrolijk, en de andere dag voel ik me super klote, vaak dan ook om niets. Ook kan mijn stemming heel snel veranderen als iemand critiek tegen mij heeft. Het zijn vaak onschuldige grapjes, die mij uit mn slof doen schieten. Mijn ouders zijden ook al dat ik soms een beetje overreageer op sommige dingen.
- Stemmingswisselingen
Borderline kenmerkt zich door snelle stemmingsveranderingen. De stemming
kan, voor de omgeving door iets pietluttigs, gemakkelijk omslaan van somberheid
in angst in gespannen opwinding of andersom. Iemand met borderline lijkt
overgevoelig te reageren op gebeurtenissen en uitspraken. Een ogenschijnlijk
onschuldige opmerking, kan tot een woede-uitbarsting of verdriet leiden,
korte tijd laten gevolgd door een vrolijke bui, alsof er niks gebeurd is.
quote:Hier leef ik al jaren lang mee, het zit gewoon in mij ofzo. Als iets tegenzit wil ik niets meer te maken hebben met dat gene. Dat van die grijstinten snap ik wel goed. Er is voor mij, zeg maar geen 'middle of de road' Het is altijd Ja of Nee en Goed of slecht.
- Zwart-wit denken
Bij Borderline wordt de wereld opgedeeld in uitersten: zwart en wit, goed of
slecht, mooi of lelijk, alles of niets. Er bestaan geen grijstinten. Iemand is of
fantastisch leuk of onuitstaanbaar, en de mening over een persoon kan in
korte tijd, compleet omslaan.
quote:Die verlatingsachts heb ik niet zo zeer, maar die bindingsangst weer wel heel erg. Ik heb voortdurend het gevoel dat mensen mij niet mogen en/of belazeren (Is vroeger veel gebeurd). Als ik een vreemde tegen kom is het vaak zo van "Die moet mij niet, die vind mij stom/lekijk etc". Ik vertrouw mensen dan ook zelden (Zelfs mijn ouders/leraren) Ik stel veel mensen op de proef en hou ze op een afstand. Dit is echt irri met vrienden maken
- Extreme angst om verlaten te worden
Mensen met een Borderline persoonlijkheidsstoornis hebben een grote behoefte
aan intieme relaties, maar zijn daar tegelijkertijd bang voor. Ze zijn extreem
bang, om in de steek gelaten te worden. Ze stellen mensen daarom voortdurend
op de proef, zo testen ze als het ware of en wanneer iemand hun in de steek laat.
Op zich neutrale uitspraken en acties worden al snel opgeval als een persoonlijke
afwijzing. (Dit is moeilijk voor de omgeving, met name voor de partner, ik heb dit zelf heel erg.
Mijn vriend maakte ook gister de opmerking: ik dacht vroeger, dat ik je kon helpen, door je te
steunen, maar de laatste tijd, denk ik dat ik je meer verdriet doe, dat dat ik je kan helpen.
Dit omdat ik zo bang ben, om in de steek gelaten kan worden, en om de kleinste dingen al
denk, dat hij niet meer van me houdt, me niet lief vindt etc., ook kan ik rustig 10 keer op een dag
vragen: je houdt toch wel van me, je vindt me toch wel lief? Om het vervolgens nog niet te kunnen
geloven. Hierdoor is het voor hem soms moeilijk, om dingen te zeggen, terwijl je,
ook in mijn ogen, in een relatie eigenlijk alles zou moeten kunnen zeggen.)
Mensen met Borderline leggen vaak makkelijk contacten, maar hun verwachtingen
zijn zo hooggespannen, dat niemand eraan kan beantwoorden. Alleen zijn vinden
ze vaak erg moeilijk, en kan hun in grote paniek brengen. Ze eisen daarom iemands
aandacht volledig op. Loodrecht hierop staan de bindingsangst, maar dat hoort bij elkaar,
bindingsangst en verlatingsangst. De relaties van Borderliners zijn vaak kort en heftig.
quote:Doe ik niet aan, ik kan niet tegen lichaamlijke pijn
- Opzettelijke zelfverwonding (automutilatie)
Veel mensen met Borderline krassen zichzelf met scherpe voorwerpen,
of branden zich met een sigaret, ook gedachten over of pogingen tot
zelfdoding komen veel voor. Ongeveer tien procent van de mensen met
Borderline maakt uiteindelijk een eind aan zijn/haar leven.
quote:Kwa school/werk heb ik zat zelfvertrouwen, het gaat allemaal toch meestal goed. het zijn alleen die beslissingen die ik moeilijk vind. Op dit moment weet ik totaal neits van wat ik in mijn leven wil gaan doen, beslissingen maken zijn dan erg moeilijk. In het sociale vak heb ik een zelfvertrouwen van beneden de 0. Zoals ik boven al zij, denk ik dat mensen mij niet moeten.
- Identiteitsproblemen
Mensen met Borderline hebben meestal weinig zelfvertrouwen en een negatief
zelfbeeld, ze zijn buitengewoon gevoelig voor opmerkingen die ze als
kritiek ervaren.
Ze twijfelen constant over wat ze zullen aanpakken, en wat ze met hun leven willen.
Een slecht zelfbeeld heb ik ook. Vooral over mijn uiterlijk. Ik vind mijzelf lelijk en waardeloos, en sta daarom s'ochtends uren voor de spielen om bijv. mijn haar te doen of iets anders stoms. Uiteindelijk is het toch nooit goed. Wat ik ook doe, het is nooit goed. Niemand zegt ooit dat ik lelijk ben, het is alleen ikzelf die dat zegt 
quote:Nou hier heb ik geen last van
- Dissociatieve verschijnselen
Mensen met Borderline kunnen momenten van vervreemding hebben, het
gevoel er niet echt te zijn, (zoals addicted_to_jellybeans ergens hierboven
ook uitlegde) of een sterk en beangstigend gevoel van innerlijke leegte.
Soms welen ze even echt niet wat ze gedaan hebben, of hoe ze ergens
terecht zijn gekomen.
quote:Ik weet niet echt wat hier bedoeld wordt maar achterdochtig ben ik zeker.
- Psychotische verschijnselen
Soms krijgen mensen met Borderline last van psychotische verschijnselen,
zoals in de war zijn, of achterdochtig, en stemmen horen. Deze verschijnselen
kunnen enkele uren of dagen duren.
Ik dacht eerst dat deze zaken heelk normaal waren, maar nu ik dit lees begin ik me zorgen te maken Ik heb deze kenmerken altijd wel gehad, helaas is het de laaste tijd wel veel ergen geworden. Ik wil er heel graag van af maar erover praten durf ik eerlijk gezegd niet
Beetje nutteloze post dit, maar ik moest het ff kwijt....
* Trance4Ever feels like a rock has been liftend from his heart
quote:Nah, moet je je nu extra zorgen maken omdat je in dit topic eea herkent?
Op dinsdag 10 december 2002 21:56 schreef Trance4Ever het volgende:
Ik dacht eerst dat deze zaken heelk normaal waren, maar nu ik dit lees begin ik me zorgen te makenBeetje nutteloze post dit, maar ik moest het ff kwijt....
* Trance4Ever feels like a rock has been liftend from his heart
Zoals ik het lees klinkt het niet extreem. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je geen last hebt van jezelf
.Borderline komt vnl bij vrouwen voor. Bovendien 'scoor' je niet op enkele essentiele symptomen, dus ik zou niet te snel een stempel op jezelf zetten.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:
Op dinsdag 10 december 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:[..]
Nah, moet je je nu extra zorgen maken omdat je in dit topic eea herkent?
Zoals ik het lees klinkt het niet extreem. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je geen last hebt van jezelfBorderline komt vnl bij vrouwen voor. Bovendien 'scoor' je niet op enkele essentiele symptomen, dus ik zou niet te snel een stempel op jezelf zetten.
*met moonah eens is* Ik herken mezelf ook op vrij veel punten, maar niet genoeg,
en exteem genoeg om van mezelf te denken dat ik misschien
Borderline heb, denk dat het bij mij 'gewoon' depressiviteit met enorme
stemingswisselingen is, met alle gevolgen, die ook zijn te herkennen
in Borderline.. vooralsnog denk ik dus absoluut niet dat ik 'Borderliner' ben.
Wolkje
quote:Ik zet mijzelf gelukkig ook die stempel niet op
Op dinsdag 10 december 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:[..]
Nah, moet je je nu extra zorgen maken omdat je in dit topic eea herkent?
Zoals ik het lees klinkt het niet extreem. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je geen last hebt van jezelfBorderline komt vnl bij vrouwen voor. Bovendien 'scoor' je niet op enkele essentiele symptomen, dus ik zou niet te snel een stempel op jezelf zetten.
Ik vond het alleen erg opmerkelijk dat ik mijzelf in de meesten punten goed herken.
Een vraagje, waarom komt Borderline vaak bij vrouwen voor?
quote:Precies hetzelfde hier. Twee bekenden hebben mij zelfs wel eens gezegd dat ze dachten dat ik borderline had. Maar de psych (en die kan het weten
Op dinsdag 10 december 2002 22:26 schreef Wolkje het volgende:
Ik herken mezelf ook op vrij veel punten, maar niet genoeg,
en exteem genoeg om van mezelf te denken dat ik misschien
Borderline heb, denk dat het bij mij 'gewoon' depressiviteit met enorme
stemingswisselingen is, met alle gevolgen, die ook zijn te herkennen
in Borderline.. vooralsnog denk ik dus absoluut niet dat ik 'Borderliner' ben.Wolkje
) zei alleen dat ik "trekken van borderline" had en ik ben ook wel blij dat het gelukkig nooit zo uit de hand is gelopen dat ik in mijzelf ben gaan snijden e.d. Als ik de postings van mensen met borderline lees herken ik WEL heel goed de gevoelens. Maar het bijbehorende zelfdestructieve gedrag is bij mij nooit echt gekomen, gelukkig maar Maar ik voel me wel betrokken bij de mensen met borderline die hier posten, omdat ik toch wel veel herken.
quote:Waarschijnlijk omdat vrouwen vaker slachtoffer worden van dingen als geweld
Op dinsdag 10 december 2002 22:49 schreef Trance4Ever het volgende:[..]
Een vraagje, waarom komt Borderline vaak bij vrouwen voor?
en seksueel misbruik, en het wordt bij vrouwen ook eerder bekend als zijnde
Borderline, omdat vrouwen agressie en opgekropte emoties vaker naar binnen
richten, dus zoals bijvoorbeeld zelfverwonding, eetstoornissen enz. ,
mannen richten hun agressie meer naar buiten, en komen eerder in het criminele
circuit terecht.. dacht ik. But correct me if I'm wrong
Wolkje
[Dit bericht is gewijzigd door Wolkje op 10-12-2002 23:03]
quote:Bij mannen komt borderline niet zo vaak voor. Als zij problemen hebben richten zij zich meer 'naar buiten'. Bv 'de antisociale persoonlijkheidsstoornis' schijnt een soort mannelijke equivalent van borderline te zijn.
Op dinsdag 10 december 2002 22:49 schreef Trance4Ever het volgende:
Een vraagje, waarom komt Borderline vaak bij vrouwen voor?
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ja, dat heb ik inderdaad ook,
Op dinsdag 10 december 2002 22:54 schreef Fogerty het volgende:[..]
Maar ik voel me wel betrokken bij de mensen met borderline die hier posten, omdat ik toch wel veel herken.
plus dat mijn beste vriendin Borderline heeft,
vandaar dat ik deze topics ook heb geopend,
puur informatief begonnen, maar dat heeft anders uitgepakt
Wolkje
quote:Ik heb inderdaad ook een vriendin met borderline in een kliniek zitten
Op dinsdag 10 december 2002 23:00 schreef Wolkje het volgende:
Ja, dat heb ik inderdaad ook,
plus dat mijn beste vriendin Borderline heeft,
quote:Er gaan de laatste paar jaren, met name hier in Amerika, stemmen op dat Borderline even vaak voorkomt bij mannen als bij vrouwen. Omdat bij mannen de frustratie inderdaad meer naar buiten gericht wordt, ligt het meer voor de hand dat mannen in de gevangenis terecht komen, zoals wolkje al zegt. Daar, achter slot en grendel en onder zwaar toezicht, wordt de diagnose natuurlijk niet gesteld.
Op dinsdag 10 december 2002 22:49 schreef Trance4Ever het volgende:[..]
Een vraagje, waarom komt Borderline vaak bij vrouwen voor?
Er zijn nog steeds psychologen en -therapeuten die beweren dat Borderline per definitie een ziektebeeld is dat alleen bij vrouwen voorkomt/kan voorkomen, maar die sterven rap uit!
Overigens is het een misvatting dat vrouwen op jonge leeftijd veel vaker worden misbruikt dan mannen. De percentages mishandelde mannen en vrouwen ontlopen elkaar niet veel. Door "maatschappelijke" redenen durven mannen er alleen veel vaker niet voor uit te komen ooit mishandeld te zijn. Triest maar waar.
quote:Gelukkig maar dat die uitsterven aangezien mijn vriend borderline heeft
Op vrijdag 13 december 2002 01:50 schreef vincent20166 het volgende:
Er zijn nog steeds psychologen en -therapeuten die beweren dat Borderline per definitie een ziektebeeld is dat alleen bij vrouwen voorkomt/kan voorkomen, maar die sterven rap uit!
Eigenlijk even een vraagje, omdat ik op de sites even niet alles kan vinden.
Een vriend van me zag gisteren een documontaire over Borderline en schrok toen hij het zag: hij kon heel veel dingen die hij zag en hoorde op zichzelf betrekken. Vooral dat hij dingen zwart-wit zit, vol enthousiasme ergens aan begint, maar dan er opeens mee kapt (net als onze relatie: opeens kapte hij ermee, zonder duidelijke reden), hij heeft in het verleden heel wat mee gemaakt en is dus ook niet heel stabiel. Hij heeft ook erg last van stemmingswisselingen en depressiviteit. Hij is ook al bang voor relatief kleine dingen die nog ver weg liggen, maar leeft dan toch ook weer per dag of per week.
Hij denkt zelf dat zijn gedrag misschien door Borderline verklaart kan worden. Kan hij gelijk hebben? Natuurlijk een beetje stom om deze vraag hier zo te stellen, maar ik wilde het ook even kwijt. Ik wil hem zo graag begrijpen, maar zijn gedrag valt soms echt niet te begrijpen. Ik wil hem helpen..
quote:Zoals je het hier schrijft, denk ik persoonlijk van niet eigenlijk.
Op donderdag 19 december 2002 07:53 schreef Tiga het volgende:
Hallo,
Eigenlijk even een vraagje, omdat ik op de sites even niet alles kan vinden.
Een vriend van me zag gisteren een documontaire over Borderline en schrok toen hij het zag: hij kon heel veel dingen die hij zag en hoorde op zichzelf betrekken. Vooral dat hij dingen zwart-wit zit, vol enthousiasme ergens aan begint, maar dan er opeens mee kapt (net als onze relatie: opeens kapte hij ermee, zonder duidelijke reden), hij heeft in het verleden heel wat mee gemaakt en is dus ook niet heel stabiel. Hij heeft ook erg last van stemmingswisselingen en depressiviteit. Hij is ook al bang voor relatief kleine dingen die nog ver weg liggen, maar leeft dan toch ook weer per dag of per week.
Hij denkt zelf dat zijn gedrag misschien door Borderline verklaart kan worden. Kan hij gelijk hebben? Natuurlijk een beetje stom om deze vraag hier zo te stellen, maar ik wilde het ook even kwijt. Ik wil hem zo graag begrijpen, maar zijn gedrag valt soms echt niet te begrijpen. Ik wil hem helpen..
Doet hij ook aan automutilatie? Borderline is echt een ernstige stoornis,
die het leven echt erg kan beinvloeden..
Ik vind het hier persoonlijk, te zachtjes staan, om echt aan Borderline
te denken. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel vervelend voor jullie.
Bovenstaande dingen kunnen namelijk volgens mij ook een gevolg van
depressiviteit zijn.
Desalniettemin is het misschien wel een idee, om wat over Borderline te
lezen ofzo, omdat er enige overeenkomsten zijn..
Wolkje
quote:Het was meer denk hij dat hij dat dacht omdat in de documentaire (die net herhaald is en ik ook ff gekeken heb) dat die persoon in kwestie (annet, waar je ook een link naar hebt gegeven) ook niet aan de op een site staande symptomen 'voldoet' zeg maar. En die vriend van me is ook niet echt suicedaal, in die zin dat hij het lef er niet voor heeft, maar er wel aan denkt. Hmm, nou ja. ik kan begrijpen dat hij het denkt vanuit wat hij gisteren gezien heeft. Ik zal hem eens doorverwijzen naar wat sites. Thanx anyway Wolkje
Op donderdag 19 december 2002 11:11 schreef Wolkje het volgende:[..]
Zoals je het hier schrijft, denk ik persoonlijk van niet eigenlijk.
Doet hij ook aan automutilatie? Borderline is echt een ernstige stoornis,
die het leven echt erg kan beinvloeden..
Ik vind het hier persoonlijk, te zachtjes staan, om echt aan Borderline
te denken. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel vervelend voor jullie.
Bovenstaande dingen kunnen namelijk volgens mij ook een gevolg van
depressiviteit zijn.
Desalniettemin is het misschien wel een idee, om wat over Borderline te
lezen ofzo, omdat er enige overeenkomsten zijn..Wolkje
quote:Lief bedoeld maar is het niet beter om diagnoses uit te laten voeren door mensen die daarvoor zijn opgeleid, ipv onze eigen ervaringen er in mee te nemen?
Op donderdag 19 december 2002 11:11 schreef Wolkje het volgende:[..]
Zoals je het hier schrijft, denk ik persoonlijk van niet eigenlijk.
Doet hij ook aan automutilatie? Borderline is echt een ernstige stoornis,
die het leven echt erg kan beinvloeden..
Ik vind het hier persoonlijk, te zachtjes staan, om echt aan Borderline
te denken. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heel vervelend voor jullie.
Bovenstaande dingen kunnen namelijk volgens mij ook een gevolg van
depressiviteit zijn.
Desalniettemin is het misschien wel een idee, om wat over Borderline te
lezen ofzo, omdat er enige overeenkomsten zijn..Wolkje
Liefs DE
quote:Daar heb je ook wel weer gelijk in natuurlijk. Maar toch; iemands eigen ervaringen kunnen soms ook veel zeggen. Toch?
Op donderdag 19 december 2002 12:33 schreef DarkElf het volgende:[..]
Lief bedoeld maar is het niet beter om diagnoses uit te laten voeren door mensen die daarvoor zijn opgeleid, ipv onze eigen ervaringen er in mee te nemen?
Liefs DE
quote:Kan maar vergeet niet dat er van elke stoornis heel veel verschillende vormen zijn en daarom vind ik het dus niet raadzaam zelf over mogelijke diagnoses te gaan praten.
Op donderdag 19 december 2002 12:34 schreef Tiga het volgende:[..]
Daar heb je ook wel weer gelijk in natuurlijk. Maar toch; iemands eigen ervaringen kunnen soms ook veel zeggen. Toch?
Praat met professionals, zij hebben ervoor geleerd en kunnen mensen tegelijkertijd opvangen, lijkt mij een beter plan.
Liefs DE
Twee weken terug kreeg ook ik een mailtje van Gezondheidsplein of ik mee wilde werken aan een item over borderline, waarschijnlijk hebben ze gewoon alle sites op internet die over borderline gaan afgezocht en mensen er tussen uit gepikt. Ik wou dit niet, wil niet op tv, niet voor mezelf maar ook niet voor m'n ouders.
Nou heb ik de uitzending van deze week niet gezien maar wel die van vorige week en ik moet zeggen dat ik er niet rouwig over was dat ik nee gezegd heb. Ze jagen die items er echt door heen zonder echt duidelijk te zijn, vind ik. Ff snel vertellen hoe iemands leven is gegaan en hoe het nu is en klaar......tenminste dat was vorige week, weet niet of het nu weer zo was?
Weet ook niet waarom ik dit schrijf wou het gewoon even zeggen.
quote:Daar heb je ook helemaal gelijk in. Dat vind ik dus ook dat die vriend me moet doen. Hij kwam er zelf mee. Toen zei ik hem dus dat als hij dat vermoeden heeft, hij moet uitzoeken of dat vermoeden bevestigd wordt of ontkracht en dat hij dat niet zelf kan dan. Oftewel, daar een professional voor moet zoeken. Maar ik wilde de vraag toch even stellen hier. Waarschijnlijk omdat ik het ook even kwijt wilde.
Op donderdag 19 december 2002 12:35 schreef DarkElf het volgende:[..]
Kan maar vergeet niet dat er van elke stoornis heel veel verschillende vormen zijn en daarom vind ik het dus niet raadzaam zelf over mogelijke diagnoses te gaan praten.
Praat met professionals, zij hebben ervoor geleerd en kunnen mensen tegelijkertijd opvangen, lijkt mij een beter plan.
Liefs DE
quote:Als hij prof. hulp nodig heeft is het makkelijk als het wordt uitgezocht.
Op donderdag 19 december 2002 16:10 schreef Tiga het volgende:[..]
Daar heb je ook helemaal gelijk in. Dat vind ik dus ook dat die vriend me moet doen. Hij kwam er zelf mee. Toen zei ik hem dus dat als hij dat vermoeden heeft, hij moet uitzoeken of dat vermoeden bevestigd wordt of ontkracht en dat hij dat niet zelf kan dan. Oftewel, daar een professional voor moet zoeken. Maar ik wilde de vraag toch even stellen hier. Waarschijnlijk omdat ik het ook even kwijt wilde.
Anders maakt het toch niet uit of hij al dan niet het stempel borderline heeft? Zijn klachten blijven immers dezelfde
.Overigens, als hij geen hulp nodig heeft lijkt het me sterk dat er sprake zou zijn van borderline.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ik was inderdaad vergeten erbij te zetten,
Op donderdag 19 december 2002 12:35 schreef DarkElf het volgende:[..]
Kan maar vergeet niet dat er van elke stoornis heel veel verschillende vormen zijn en daarom vind ik het dus niet raadzaam zelf over mogelijke diagnoses te gaan praten.
Praat met professionals, zij hebben ervoor geleerd en kunnen mensen tegelijkertijd opvangen, lijkt mij een beter plan.
Liefs DE
dat het misschien toch wel raadzaam is,
om hiermee naar een proffesional toe te gaan..
Sorry,
Wolkje
quote:Weet je daar erger ik me soms ook zo aan hoe de media met Borderline omgaat, het geeft een heel vertekend beeld .
Op donderdag 19 december 2002 12:48 schreef Luchtbel het volgende:
Hmmmm even over die documentaires van Gezondheidsplein.Twee weken terug kreeg ook ik een mailtje van Gezondheidsplein of ik mee wilde werken aan een item over borderline, waarschijnlijk hebben ze gewoon alle sites op internet die over borderline gaan afgezocht en mensen er tussen uit gepikt. Ik wou dit niet, wil niet op tv, niet voor mezelf maar ook niet voor m'n ouders.
Nou heb ik de uitzending van deze week niet gezien maar wel die van vorige week en ik moet zeggen dat ik er niet rouwig over was dat ik nee gezegd heb. Ze jagen die items er echt door heen zonder echt duidelijk te zijn, vind ik. Ff snel vertellen hoe iemands leven is gegaan en hoe het nu is en klaar......tenminste dat was vorige week, weet niet of het nu weer zo was?
Weet ook niet waarom ik dit schrijf wou het gewoon even zeggen.
Ik zag laatst ook een Yes liggen in de winkel en daar stond op de kaft over Borderline een artikel . Ik keek het in , hadden ze het verhaal van een meisje die hele zware vorm had en vaak was opgenomen , maar er vergeten bij te melden dat ze juist bij Borderline vaak opname willen voorkomen vanwege hechting/afstoten en dat men alleen iemand laat opnemen als die gevaar is voor zichzelf of de omgeving. Ze waren ook vergeten te melden dat er inderdaad verschillende gradaties zijn. Dat vind ik heel jammer want zo kweken ze juist extra onbegrip bij de omgeving .
Ik vond het beetje vreemd verhaal.....
misschien hadden ze beter meerdere verhalen erin kunnen zetten?
Ik was op dat moment wel heel anti-yes en heb hem gewoon neergekwakt , het kan voor sommige bladen geen kwaad zich meer in het verhaal te verdiepen en meer uit proberen te vinden over Borderline .
quote:Dat bedoel ik dus. Bij Gezondheidsplein jagen ze alle onderwerpen er zo snel doorheen overigens dat ze nergens diep op in kunnen gaan. Ik bedoel ze maken alles zo doorsnee, terwijl borderline van alles is behalve doorsnee. Zo jammer vind ik.....het zou prettig zijn als er echte aandacht voor kwam.
Op vrijdag 20 december 2002 20:42 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:[..]
Weet je daar erger ik me soms ook zo aan hoe de media met Borderline omgaat, het geeft een heel vertekend beeld .
quote:Ik vond het ook erg overdreven hoe Reza deed; sommige dingen kwamen bij mn ex wel herkenbaar voor, maar nooit zo extreem.
Op zondag 22 december 2002 14:31 schreef SEMTEX het volgende:
Sommige borderliners vinden 'Ik ook van jou' ook zo'n representatief beeld van een borderliner, maar ik vind Reza in die film een te hysterisch type, en dus NIET representatief voor een borderliner. Mensen krijgen een verkeerd beeld van borderliners nav van die film, wat niet wegneemt dat het een mooie film is.
quote:Persoonlijk vond ik haar erg oppervlakkig overkomen. Ze kwam erg plat over zonder een complexe belevingswereld, maar dat is mijn mening
Op zondag 22 december 2002 14:31 schreef SEMTEX het volgende:
Sommige borderliners vinden 'Ik ook van jou' ook zo'n representatief beeld van een borderliner, maar ik vind Reza in die film een te hysterisch type, en dus NIET representatief voor een borderliner. Mensen krijgen een verkeerd beeld van borderliners nav van die film, wat niet wegneemt dat het een mooie film is.
Verder over het feit dat vrouwen het vaker zouden hebben dan mannen, dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat het simpelweg minder vaak bij mannen vastgesteld wordt. Ze zoeken minder vaak hulp en bovendien verwerken ze hun problemen anders en reageren het idd vaker af op de buitenwereld. Er is geen reden gevonden waarom vrouwen het vaker zouden hebben dan mannen.
Wie helpt mij, stuur me dan een mail, das wel zo makkelijk, ik heb nog geen hol verstand van dit forum namelijk
Een heel lange tijd is het erg goed met me gegaan, kon ik mezelf prima redden met hetgeen ik op therapie heb geleerd.
Maar de afgelopen maand.... My god, ik was echt vergeten dat ik me zo wanhopig kan voelen.
En het zijn (achteraf gezien) echt superkleine dingetjes hoor, die er zijn voorgevallen.
Een opmerking van een collega, mijn vriendin die niet mee gaat naar de sauna, mijn allerliefste die een gevoelige snaar raakt door een fout grapje. Nu kan ik het allemaal wel weer relativeren, maar soms komen de dingen zoooo ontzettend hard aan. Dan voel ik het recht in mijn hart.
En dan begint het 'therapeutisch' denken in mijn hoofd. Ik moet dat dan doen, anders zak ik weg. Hoe kan ik hier het beste op reageren? Is het boze of verdrietige gevoel dat ik hierdoor krijg in proportie? Is dit 'oud zeer' dat wordt geraakt? Welk 'deel' van mij voelt zich nu zo gekwetst? Is het terecht als ik nu boos reageer? Ben ik nog wel redelijk? Word ik wel echt afgewezen?
En dan toch komen de tranen. Kan ik 'het kleine meisje' in mij niet opvangen. Trek ik de muur weer omhoog. Veilig. Hier kan ik niet gekwetst worden. Ik doe het wel weer allemaal alleen. Zie je wel, je houdt niet echt van me.
Maar met de veiligheid van het mezelf afsluiten, komt ook de eenzaamheid, het verlaten gevoel. De wanhoop. "Als zelfs jij, die mij door en door kent, me nu laat vallen, wat moet ik dan nog?"
Ik voel me dan zo godvergeten alleen. En dan komen de vluchtgedachten. Weg. Laat het maar. Wat maakt het uit. Als ik er niet meer ben, voel ik deze pijn niet meer. Mijn verstand roept dan heel hard, in een laatste poging, dat ik dat stadium toch onderhand wel voorbij ben. Maar het dissocieren, het niet-voelen is dan zo aanlokkelijk. En dan lig ik uren apatisch op de bank.... Te doen alsof ik er niet ben. En het lukt me dan niet om het te stoppen. Ik kan alleen maar denken 'weg'. Weg, zodat alles stopt.
Tot de telefoon gaat. Dan word ik een soort van wakker. Ja doei, ik neem echt niet op. Maar het is wel het moment dat ik me realiseer dat ik mijn zus moet gaan bellen. Om te voorkomen dat ik verder wegzak. Dat mijn pijn en verdriet het compleet van me overnemen. Ik bel mijn allerliefste zussie en ik hoef niets te zeggen. Ik hoef alleen maar te huilen. Ze snapt me volkomen. Ze weet precies wat ik voel. Ze heeft in het verleden hetzelfde meegemaakt als ik. Dezelfde weg afgelegd. Ze is de enige die ik dan toelaat. Die me weet te bereiken. Die de juiste dingen weet te zeggen. Die me kan confronteren met mijn eigen gedrag zonder me te kwetsen. Mijn lieve lieve zussie. Door haar kan ik de switch maken, kom ik weer in het hier en nu. Kan ik weer contact maken met mijn allerliefste, kan ik alles weer in de juiste proporties zien, weet ik weer waarom ik van hem houd. Weet ik dat ook hij niet perfect is, en wel eens een lullige opmerking maakt, kan ik me weer volwassen voelen. En kan ik in mijn muur een raampje openzetten en naar hem zwaaien. Dan kan ik het uitpraten met hem. En dan kan ik weer mezelf bij elkaar rapen, bijtanken van alles. Het vertrouwen weer opbouwen....
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Verder weet ik niets, enkel; je bent enorm sterk en je kunt daarop vertrouwen
quote:Wow! Heel mooi omschreven. Ehh, duidelijk dus, want mooi zullen zulke dagen/momenten/uren zeker niet zijn. Ik herken er veel van mezelf in (nee, ik heb geen BPS), maar heb het nog niet echt zo duidelijk omschreven gezien.
Op donderdag 2 januari 2003 13:52 schreef Moonah het volgende:
En dan kan ik weer mezelf bij elkaar rapen, bijtanken van alles. Het vertrouwen weer opbouwen....
Bedankt.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
quote:Niet proberen zelf te bepalen. Wil je het zeker weten, ga dan naar je dokter.
Op donderdag 2 januari 2003 14:27 schreef Tally het volgende:
Ik ben net begonnen met het lezen van dit topic.. Nu schrik ik wel een beetje.. Ik las de verschijnselen.. En moet zeggen dat van de 6 verschijnselen ik er 5 heb..
quote:Ik heb verleden jaar rond deze tijd therapie gehad.. Omdat ik volgens de arts leed aan een depressie.. Maar kom me er toch niet helemaal in vinden.. Nu ik dit leest vallen er bij mij gewoon meer dingen op zijn plek.. En zal het hier zeker met mijn arts over hebben...
Op donderdag 2 januari 2003 14:28 schreef jacko het volgende:[..]
Niet proberen zelf te bepalen. Wil je het zeker weten, ga dan naar je dokter.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
quote:Succes..
Op donderdag 2 januari 2003 14:33 schreef Tally het volgende:Ik heb verleden jaar rond deze tijd therapie gehad.. Omdat ik volgens de arts leed aan een depressie.. Maar kom me er toch niet helemaal in vinden.. Nu ik dit leest vallen er bij mij gewoon meer dingen op zijn plek.. En zal het hier zeker met mijn arts over hebben...
Maar in veel gevallen komt dit mij erg bekent voor .
zo als
Wat ik vaak van anderen hoort , dat ik .....
zwart-wit denken,impulsiviteiten
dan komen er nog klachten zoals :
stemmingswisselingen, woede uitbarstingen.
Alleen het laast genoemde heb ik alleen als bep[aalde dingen weer aan gesproken worden of als ik daar aan denkt ..
Maar bij andere dingen heb ik zo iets van nee daar heb ik geen last van
Alleen ik heb vaak wel het gevoel dat mensen veel te MIN met mij omgaan en heel anders over mij denken zo als ik ben .
Dus mij vraag kan dit soort dingen met mijn BURN OUT [/b[
te maken hebben of is dit een vorm van [b]borderline
Omdat ik ook al van af 1996 loop met het gevoel dat ik heel erg negatief ben gaan denken tegen over (bepaalde) personen .Van nog voor die BURN OUT .
Ben ook vaak bij de HUISARTS geweest en het RIAGG , MAATSCHAPPELIJK WERK , maar die zeggen dat er niets is , en sturen me gelijk na 2 behandelingen weer weg .
Met het mot van het is alleen een beetje STRESS en daar kom je wel over heen .
Maar mijn vraag is zouden er niet testen zijn die je kan doen om vast te stellen af je borderline heb of niet .
Maar zijn de klachten van een borderline niet herkenbaar bij iedereen ?
Want als ik de klachten van BURNOUT er naast leg is er veel over een koms tussen borderline en burn out .
Maar hoe kan je weten dat Burn out is of borderline.
Want de verschillen zijn er maar weinig tussen die 2
verschijnsellen van een BURN OUT
1 Concentratieproblemen; lezen gaat steeds moeilijker omdat men de tekst niet kan onthouden en deze niet echt meer opgenomen wordt.
2 Toename van vergeetachtigheid; het maken van notities wordt noodzakelijk.
3 Emotionaliteit; b.v. snel ontroerd, driftig, blij of teleurgesteld zijn. Dus grote schommelingen in stemming.
4 Besluiteloosheid; het wordt moeilijk om hoofd- van bijzaken te onderscheiden.
5 Slaapproblemen; je hebt inslaap- en/of doorslaap problemen of je wordt regelmatig badend in het zweet en angstig wakker.
6 Meer fouten maken; doorgaans zul je meer uren werken om het werk af te krijgen, kans op het maken van fouten wordt hierdoor steeds groter.
7 Lusteloosheid; je kunt jezelf steeds minder tot handelen aanzetten. Geen zin en energie meer om 's-morgens naar het werk te gaan.
8 Cynisme; afzetten en onverschilligheid naar je werk en in de prive situatie.
9 Toenemende onzekerheid; je gaat je steeds meer minderwaardig voelen.
10 Sexuele problemen; geen zin en/of impotentie.
voor meer dingen over BURN OUT
Dus zo als je ziet zijn er best wel veel over een komsten tussen BO en BL
daarom zou ik het eens willen weten wat het is ....
[Dit bericht is gewijzigd door RAVW op 03-01-2003 12:28]
Dat is geen bescherming meer.
Dat is machtsmisbruik vermomd als moraal."
quote:Iedereen herkent wel iets
Op donderdag 2 januari 2003 14:27 schreef Tally het volgende:
Ik ben net begonnen met het lezen van dit topic.. Nu schrik ik wel een beetje.. Ik las de verschijnselen.. En moet zeggen dat van de 6 verschijnselen ik er 5 heb..
. Er zijn er trouwens geen 6, er zijn er minstens 9 en als je die ALLEMAAL, in heftige mate hebt, zou je je misschien borderliner kunnen noemen, maar dat moet je zoiezo door een therapeut laten testen.
1 t/m 10
quote:Ja, kan.
Op vrijdag 3 januari 2003 12:21 schreef RAVW het volgende:
Maar zijn de klachten van een borderline niet herkenbaar bij iedereen ?
quote:Leg de klachten van een verkoudheid en een echte griep maar eens naast elkaar. Heel veel mensen die een beetje snotterig zijn zeggen dat ze 'een griepje' hebben.
Want als ik de klachten van BURNOUT er naast leg is er veel over een koms tussen borderline en burn out .Maar hoe kan je weten dat Burn out is of borderline.
Want de verschillen zijn er maar weinig tussen die 2
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
wat heb jij je gevoelens mooi verwoord! Ik zit met tranen in mijn ogen, op de een of andere manier ben ik er heel erg door geraakt.
Ik vind dat je het hartstikke goed doet, wees maar trots op jezelf
meer woorden heb ik niet; ben emotioneel even een beetje in de war
quote:Ja, ik doe het ook allemaal wel goed
Op vrijdag 3 januari 2003 15:29 schreef DuchessX het volgende:
Ik vind dat je het hartstikke goed doet, wees maar trots op jezelfmeer woorden heb ik niet; ben emotioneel even een beetje in de war
. En ik ben ook best wel trots. Maar het kost me momenteel zooooo vreselijk veel energie om mijn hoofd boven water te houden.... YUK.Stiekem had ik gehoopt dat ik er vanaf was, van die kutborderline. Not dus. Ik denk dat ik me daarom zo kwaad voel...
.Gekske
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ik zeg ook niet dat ik het heb.. Ik zeg alleen dat er gewoon dingen zijn waarin ik mezelf herken.. En als het zo zou zijn er dingen op zijn plek vallen.. En ik ga ook zeker hiermee naar de arts..
Op vrijdag 3 januari 2003 14:27 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Iedereen herkent wel iets
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Maar inderdaad even goed laten testen dan , liever zekerheid dan dat je zit te malen dat het dat kan zijn.
quote:Dat is ook wat ik vroeg en graag zou willen weten .
Op vrijdag 3 januari 2003 17:35 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Dat is juist goed dan , kan je voor de zekerheid daarin laten testen. Maar ik moet er ook bij zeggen dat Borderline ook een overlapping is van een boel psychische stoornissen en dat het daar door heel bekend voorkomt .
Maar inderdaad even goed laten testen dan , liever zekerheid dan dat je zit te malen dat het dat kan zijn.
Dat is geen bescherming meer.
Dat is machtsmisbruik vermomd als moraal."
Zo'n test gaat heel grondig en is heel emotioneel ook. Een poos zeg maar een klein stukje , bij zo'n test nemen ze je hele leven onder de loep en je persoon . Met andere woorden dus gewoon testen .
quote:Bij mannen ontwikkeld zich eerder een "anti-sociale" persoonlijkheid dan een BPS, ookal is de "oorzaak" vergelijkbaar..
Op zondag 22 december 2002 15:50 schreef Navelpluisje het volgende:Verder over het feit dat vrouwen het vaker zouden hebben dan mannen, dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat het simpelweg minder vaak bij mannen vastgesteld wordt..........Er is geen reden gevonden waarom vrouwen het vaker zouden hebben dan mannen.
Maar ik zit met een paar vraagjes ?
1 Hoe kaart je zo iets aan bij je Huisarts ?
2 Hoe zijn de behandelingen en wat merk je er aan ?
3 En als je het zou hebben hoe vertel je het aan je omgeving ?
4 En wat moet je er zelf aan doen om het te onderdrukken ?
Dat is geen bescherming meer.
Dat is machtsmisbruik vermomd als moraal."
Dan krijg je intakegesprek en daarin geef je aan dat je getest wil worden .
En van daaruit krijg je dan een hele emotionele periode omdat ze ook echt maar ook echt alles van je willen weten , en zal dus zwaar worden van daaruit krijg je diagnose .
In je omgeving kan je inlichten door veel over Borderline te verzamelen en er echt in te verdiepen , begrijpen zullen ze niet altijd maar je kan je eigen gedrag verklaren en ook aan geven dat je er aan bezig bent .
Borderline kan je niet onderdrukken het is iets waarmee je om moet leren gaan , door veel zelf onderzoek en hulpverlening .
Bij mij ben ik vanuit de hulpverlening doorverwezen naar dagtherapie en daar heb ik beetje bij beetje steeds meer zelfkennis gekregen en geleerd met mijn moeilijke kanten om te gaan . Hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt .
Ik geef haar niet op, ik kan niet zonder haar, niet vanuit medelijden maar omdat ik weet dat er achter die ellende van de borderline zich een uniek meisje bevindt, ik geef het dus nooit op! Maar ik begin er zelf onder te leiden, ze wil nu weer afstand, vorige week dicht bij me zijn, volgende week waarschijnlijk ook weer, het vreet me een beetje op af en toe, heeft iemand van jullie tips?
quote:Ik heb 8 van de 9 kenmerken en ze denken dat ik borderline heb of ADHD, maar dan zonder dat hyperactieve.
Op vrijdag 3 januari 2003 14:27 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Iedereen herkent wel iets
Wat moeilijk zeg, en wat een steun te weten dat ik niet de enige ben
uhm jah ik weet niet pcies wat ik moet zeggen ofzo. ik was gisteren naar een psychiater gegaan. omdat ik me polsen wou doorsnijden.. hij vroeg me wat dingen.. ik dacht dat ie me dagboek had gelezen. Het kwam erop neer dat ik borderline heb. (zelfmoord was trouwens om me ex-vriendin te kwetsen..zij had het uitgemaakt.. ik niet meer slapen jij niet meer slapen..) ik heb wat informatie meegekregen en wat gezelen op internet.. het is beangstigent wat hier allemaal staat.. het klopt allemaal zo pcies.. ze hadden eerst ADHD vastgesteld maar ik had maar een paar symptonen tis duidelijk dat ik deze "ziekte" heb .. ik ben wel blij dat het vanzelf overgaat rond je 30ste.. tuurlijk ga ik in therapie en moet ik wel medicatie slikken (30 gedachten tegelijk in je hoofd is niet grappig) maar ik denk dat het wel goed komt.. ik hoop het althans anders heeft het leven echt geen zin meer.. m'n vriendin heeft het dus 1 maand geleden uitgemaakt, de rede was dat ze rust wilde en mij (niet weetende dat ik bordeline heb) niet erbij kon hebben.. ik hoop dat ze me terug wil als ik in therapie ga en medicatie neem.. ik houd zoveel vand'r.. ..ik weet het niet meer.. mischien is het inderdaad wel beter om uit het leven te stappen mischien is het wel niet voor mij gemaakt tis gewoon te eng in mijn ogen... en "te" is nooit goed
Nu weet je het en kan je er aan werken.
Trouwens volgens mij hoor je juist meer bij vrouwen over dan bij mannen juist omdat mannen weer heel anders reageren dan het vrouwelijke.
Tenminste wat ik er van begreep is dat bij mannen vaker de agressie naar anderen toe is , en bij de vrouwen meer naar zichzelf , maar met zekerheid kan ik dat natuurlijk niet zeggen.
Ik ben wat rond gaan neuzen en heel veel dingen zijn op hun plaatsje gevallen.
Ik heb meerdere malen gelezen over het boek Ik ook van jou (van Giphart). Is dit een boek wat aan te raden is voor een borderline patiënt? Ken het boek/film verder niet dus weet niet echt wat ik ervan verwachten moet.
edit: degene die wij kennen heeft wel suïcidale neigingen maar heeft nooit aan zelfverminking gedaan. Ze is op dit moment opgenomen en heeft daar veel baat bij.
.Maar wellicht kun je ook het boek van Spaans en Van Meekeren aanraden "Zelfhulpboek".
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:is dat meer een therapie-boek? we willen niet haar "dokters" in de weg lopen namelijk. Ze weet pas sinds kort dat ze het heeft.
Op donderdag 17 april 2003 22:34 schreef Moonah het volgende:
Nou, toen ik het boek las vond ik het wel erg herkenbaar
Maar wellicht kun je ook het boek van Spaans en Van Meekeren aanraden "Zelfhulpboek".
Maar goed dat je je realiseert dat je haar therapie niet in de weg wil staan
.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:tis nog allemaal heel vers, dingen die al jaren gebeuren zijn in 1 keer op hun plaats gevallen. Ze heeft het erg naar der zin in therapie en ze kan goed praten met de mede-patiënten en de artsen. Dit is wel eens anders geweest. Tuurlijk zitten er ook kut-dagen tussen en dan ziet ze het allemaal niet meer zitten. Ze gaf zelf aan dat ze opgenomen wilde worden, het ging niet meer......ze zag niets meer om voor te leven. Ik zal hier niet uit gaan wijden over haar hele case, vind ik niet echt netjes.
Op donderdag 17 april 2003 22:41 schreef Moonah het volgende:
Neuh, niet echt therapie. Het wordt bij sommige therapieen wel gebruikt, maar je kunt het ook vrijblijvend lezen. Staan tips enzo in om met moeilijke dingen om te gaan.
Maar goed dat je je realiseert dat je haar therapie niet in de weg wil staan
We gaan het boek voor der kopen (Ik ook van jou). Dat therapieboek is nog even te vroeg denk ik.
Dank je
quote:het boek ' Girl interrupted' is ms wat herkenbaarder. In 'Ik ook van jou' gaat het wat minder over borderline vind ik..
Op donderdag 17 april 2003 22:36 schreef Doopy-X- het volgende:[..]
is dat meer een therapie-boek? we willen niet haar "dokters" in de weg lopen namelijk. Ze weet pas sinds kort dat ze het heeft.
Ik vond altijd dat mijn gevoelens en gedachten een deel zijn van mijn karakter. Ook doordat ik veel trekjes heb van mijn familie. Maar nu ga ik er toch anders over denken.
Eerlijk gezegd word ik vaak een beetje moe van , als mensen erover lezen meteen gaan denken dat zijn dingen waar ik me ook wel in herken omdat iedereen borderline trekjes heeft maar bij iemand met Borderline is het uitvergroot en dat kan je dan keer op zeggen . Ik heb mezelf ook nooit als borderliner bestempeld maar ik heb de diagnose gekregen , ik raad je aan als je wil weten of je Borderline hebt het te laten testen.
Ontopic ik heb contact hersteld met iemand van de therapie die ook Borderliner is en merk dat ik daar toch wel wat aan heb, had ik in de groep al maar gewoon ook bij bepaalde dingen dan kan ik erover praten en dat herkent ze . Zoals ook mijn plof momenten , dan is er ineens die hele grote woede en netalsof er een bom ontploft , soms kan ik me dan nog inhouden maar soms ook weer niet. En dat is soms heerlijk om er met een ander over te hebben want dan kunnen we er ook om lachen.
quote:Ik begrijp goed waarom je daar moe van wordt. Daarom zei ik ook: "dat zeggen meer mensen natuurlijk".
Op zaterdag 14 juni 2003 20:14 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:Eerlijk gezegd word ik vaak een beetje moe van , als mensen erover lezen meteen gaan denken dat zijn dingen waar ik me ook wel in herken omdat iedereen borderline trekjes heeft maar bij iemand met Borderline is het uitvergroot en dat kan je dan keer op zeggen . Ik heb mezelf ook nooit als borderliner bestempeld maar ik heb de diagnose gekregen , ik raad je aan als je wil weten of je Borderline hebt het te laten testen.
Het is voor mij gewoon een fijn idee dat mijn gedrag af en toe, te wijden kan zijn aan een ziekte. Vaak begrijp ik dingen aan mezelf niet, en dit zou een verklaring kunnen zijn. En natuurlijk zou een professional de juiste diagnose kunnen stellen.
Ik heb laatst de film: "Ik ook van Jou" gezien. Die relatie was voor mij ook erg herkenbaar! Niet in die mate, dat ik mezelf dingen ging aandoen.. Maar ik merkte dat Reza zich erg alleen voelde, omdat ze niet begrepen werd.
Tissues waren niet aan te slepen
Heeft iemand het al gehoord of gezien? Ben namelijk erg benieuwd.
Ook naar wat de gevolgen er van zijn. Aan de ene kant vind ik het soms lastig dat mensen niet weten waar je het over hebt. Maar aan de andere kant herkent bijna iedereen zich weer in de trekjes en dan heb je dat weer....
Iemand al geizen of gehoord?
quote:Ik hoop van ganser harte dat je je vergist. Anders gaan we de komende weken nog erger overspoeld worden door nieuwe borderline-gevallen dan tot nu toe al het geval was.
Op maandag 11 augustus 2003 08:55 schreef Luchtbel het volgende:
Er schijnt een reclame over borderline te zijn op radio en televisie?
quote:aangezien half (vrouwelijk) nederland een een of andere psychotische stoornis lijkt te hebben kan ik me niet voorstellen dat er nog mensen zijn die niet weten wat borderline is, en derhalve lijkt het me ook vreemd dat er een reclame campagne over op tv is.
Op maandag 11 augustus 2003 08:55 schreef Luchtbel het volgende:
Er schijnt een reclame over borderline te zijn op radio en televisie?
Heeft iemand het al gehoord of gezien? Ben namelijk erg benieuwd.
Ook naar wat de gevolgen er van zijn. Aan de ene kant vind ik het soms lastig dat mensen niet weten waar je het over hebt. Maar aan de andere kant herkent bijna iedereen zich weer in de trekjes en dan heb je dat weer....Iemand al geizen of gehoord?
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
quote:Zeg, stel JIJ je eens even niet zo aan zeg..
Op maandag 11 augustus 2003 12:50 schreef Henk_Glimlach het volgende:[..]
Ik hoop van ganser harte dat je je vergist. Anders gaan we de komende weken nog erger overspoeld worden door nieuwe borderline-gevallen dan tot nu toe al het geval was.
quote:Graag argumenten i.p.v. persoonlijke aanvallen. Het lijkt mij buiten kijf staan dat elke 'stoornis' (depressie, ADHD, hoogbegaafdheid, maak het rijtje zelf af) die veel media-aandacht krijgt leidt tot massa's mensen die zich erin menen te herkennen en met een beetje geluk ook een diagnose weten te verkrijgen. Lijkt mij voor die mensen niet altijd even goed. Als iemand echt last heeft van zoiets komt dat er vanzelf wel uit, ook zonder dat het hem wordt 'aangepraat' door een TV-reclame.
Op maandag 11 augustus 2003 13:49 schreef SEMTEX het volgende:
Zeg, stel JIJ je eens even niet zo aan zeg..
En dan komt er een stukje met "echt weten wat borderline is? kijk op www........"
quote:Tja het schijnt toch waar te zijn, ik heb het alleen nog zelf niet gezien/gehoord was gewoon benieuwd wat of het was...
Op maandag 11 augustus 2003 12:52 schreef MikeyMo het volgende:[..]
aangezien half (vrouwelijk) nederland een een of andere psychotische stoornis lijkt te hebben kan ik me niet voorstellen dat er nog mensen zijn die niet weten wat borderline is, en derhalve lijkt het me ook vreemd dat er een reclame campagne over op tv is.
Ennuh er is wel een reclame campagne geweest over buikpijnpatienten en eenzaamheid geweest, dus misschien is het een nieuwe trent ofzo?
quote:Hij heeft wel gelijk... was nog een goede column hierover vanochtend in de Metro.
Op maandag 11 augustus 2003 13:49 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Zeg, stel JIJ je eens even niet zo aan zeg..
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
quote:Die mensen vallen vanzelf door de mand als de hulpverlening hun probleem zal ontkennen en er niet het labeltje 'borderline' aan hangt, dus houd je alleen de mensen over die er werkelijk last van hebben: simpel. Nogmaals: het is niet ana jou om te bepalen wie er faked en wie niet.
Op maandag 11 augustus 2003 14:05 schreef Henk_Glimlach het volgende:[..]
Graag argumenten i.p.v. persoonlijke aanvallen. Het lijkt mij buiten kijf staan dat elke 'stoornis' (depressie, ADHD, hoogbegaafdheid, maak het rijtje zelf af) die veel media-aandacht krijgt leidt tot massa's mensen die zich erin menen te herkennen en met een beetje geluk ook een diagnose weten te verkrijgen. Lijkt mij voor die mensen niet altijd even goed. Als iemand echt last heeft van zoiets komt dat er vanzelf wel uit, ook zonder dat het hem wordt 'aangepraat' door een TV-reclame.
quote:
Op maandag 11 augustus 2003 14:05 schreef Henk_Glimlach het volgende:[..]
Graag argumenten i.p.v. persoonlijke aanvallen. Het lijkt mij buiten kijf staan dat elke 'stoornis' (depressie, ADHD, hoogbegaafdheid, maak het rijtje zelf af) die veel media-aandacht krijgt leidt tot massa's mensen die zich erin menen te herkennen en met een beetje geluk ook een diagnose weten te verkrijgen.
Die mensen vallen vanzelf door de mand als de hulpverlening hun probleem zal ontkennen
Ik denk dat dat vaak niet gebeurt
en er niet het labeltje 'borderline' aan hangt, dus houd je alleen de mensen over die er werkelijk last van hebben: simpel.
Nogmaals: het is niet ana jou om te bepalen wie er faked en wie niet.
Dat doe ik ook helemaal niet. Ik spreek mijn zorg uit over een tendens die ik zie in onze samenleving en vooral de media.
quote:jij denkt dat ja.. maar je hebt dus geen feiten waarop je dat baseert. Het is waanzinnig moeilijk om uberhaupt een diagnose te krijgen, laat staan een FAKEdiagnose. Naieve uitspraak dus.
Op dinsdag 12 augustus 2003 13:01 schreef Henk_Glimlach het volgende:
[quote]Op maandag 11 augustus 2003 19:26 schreef SEMTEX het volgende:
Die mensen vallen vanzelf door de mand als de hulpverlening hun probleem zal ontkennen
Ik denk dat dat vaak niet gebeurt
quote:het allerbelangrijkste is: heel erg veel geduld! Dan help je iemand het beste!
Op vrijdag 8 november 2002 07:50 schreef JN het volgende:
Ik zag het topic in het Forum venster op de FP, maar nu ik het las herkende ik er heel veel van bij m'n beste vriendin.
Hoe kan ik het best met d'r omgaan? Ik heb al best veel geduld met haar en we praten veel. Hoe kan ik (als niet psycholoogAlvast bedankt!
quote:Het is één van de meest voorkomende sypmtomen! Maar automutilatie hoeft niet gelijk te wijzen naar borderline.
Op woensdag 24 september 2003 17:07 schreef Anton88 het volgende:
In hoeverre hoort automutilatie bij borderline?
Liefde is leven,
Leef in liefde,
Laat liefde leven!
quote:het hoeft niet.. automutilatie kan ook door andere oorzaken komen. Veel borderliners doen het idd maar dat komt door hun zwakke persoonlijkheid.. ( ik weet er alles van
Op woensdag 24 september 2003 17:07 schreef Anton88 het volgende:
Iemand die aan automutilatie doet, hoe groot is de kans dat die de borderline heeft?
)
ik verander de laatste tijd heel snel van stemming, het ene moment ben ik heel vrolijk het volgende moment heel chagarijnig zonder een reden.
Als ik dan chagarijnig ben dan doe ik heel stom en raar. Ik heb het wel door. Maar ik ga er gewoon mee door.
Iemand een idee waar ik last van heb?
Wat is SHERMAN leuk he Bloes O+
quote:Ik zou zeggen ga eens langs een arts als het iets is waar je last van hebt. Die kan je beter helpen dan een stel fokkers hier lijkt me
Op woensdag 24 september 2003 22:19 schreef SHERMAN het volgende:
eigenlijk een beetje off-topic maar ik vraag het toch hier,ik verander de laatste tijd heel snel van stemming, het ene moment ben ik heel vrolijk het volgende moment heel chagarijnig zonder een reden.
Als ik dan chagarijnig ben dan doe ik heel stom en raar. Ik heb het wel door. Maar ik ga er gewoon mee door.Iemand een idee waar ik last van heb?
quote:geen borderlinepersoonlijkheidsstoornis iig
Op woensdag 24 september 2003 22:19 schreef SHERMAN het volgende:
eigenlijk een beetje off-topic maar ik vraag het toch hier,ik verander de laatste tijd heel snel van stemming, het ene moment ben ik heel vrolijk het volgende moment heel chagarijnig zonder een reden.
Als ik dan chagarijnig ben dan doe ik heel stom en raar. Ik heb het wel door. Maar ik ga er gewoon mee door.Iemand een idee waar ik last van heb?
quote:en wat wel?
Op woensdag 24 september 2003 22:22 schreef SEMTEX het volgende:[..]
geen borderlinepersoonlijkheidsstoornis iig
Wat is SHERMAN leuk he Bloes O+
quote:Dat kunnen we je hier niet vertellen, we doen niet aan diagnoses stellen, zoals DE al zei, ga naar je huisarts vertel over je klachten, die kan je veel beter op weg helpen dan wij...
Op woensdag 24 september 2003 22:24 schreef SHERMAN het volgende:[..]
en wat wel?
We're one, but we're not the same.
quote:Dat slaat natuurlijk nergens op
Op woensdag 24 september 2003 21:43 schreef krengetje het volgende:[..]
het hoeft niet.. automutilatie kan ook door andere oorzaken komen. Veel borderliners doen het idd maar dat komt door hun zwakke persoonlijkheid.. ( ik weet er alles van
quote:dit slaat op alles
Op donderdag 25 september 2003 04:41 schreef DuchessX het volgende:[..]
Dat slaat natuurlijk nergens op
quote:ja.
Op woensdag 24 september 2003 22:19 schreef SHERMAN het volgende:
eigenlijk een beetje off-topic maar ik vraag het toch hier,ik verander de laatste tijd heel snel van stemming, het ene moment ben ik heel vrolijk het volgende moment heel chagarijnig zonder een reden.
Als ik dan chagarijnig ben dan doe ik heel stom en raar. Ik heb het wel door. Maar ik ga er gewoon mee door.Iemand een idee waar ik last van heb?
een duidelijk geval van accuut sjagrijn.
zoek hulp!
quote:borderline is in eerste instantie voornamelijk een termpje, waar je niet overdereven waarde aan moet hechten:
Op woensdag 24 september 2003 17:07 schreef Anton88 het volgende:
Iemand die aan automutilatie doet, hoe groot is de kans dat die de borderline heeft?
Het is een verzamelterm voor mensen met een psychische stoornis die echter niet aantoonbaar onder een werkelijke ziekte te vatten of te diagnotiseren is: schizofrenie, Tourette e.d.:
BPD is nogal een beetje 'van-alles-wat', het is wel degelijk een erkenning van de problemen van de 'patient', maar het is verkeerd om te gaan 'streven' naar een Borderline-diagnose.
Automutilatie an sich kent veel verschillende vormen:
- vanuit ontevredenheid met zijn eigen lichaam/zichzelf.
- door een falende omgang met de eigen emoties
- uit schuldgevoel
- als aandachtsvraag
Sommige mensen zullen hiermee ook openlijk te koop lopen, anderen zullen juist extra moeite doen dit voor anderen te verstoppen.
Het beste is gewoon op basis van de automutilatie met een (vertrouwens-)arts te praten en te komen tot een behandelwijze die dit onder controle kan brengen:
De 'diagnose', het 'termpje-waaronder-je-valt' zal ter zijner tijd dan ook bij de behandeling ter sprake komen en is vaak een middel van communicatie met anderen (een soort van inschatting van op welke basis je tics/neuroses voor kunnen komen, wat een auslöser kan zijn).
Voor velen is de 'diagnose' an sich een soort van erkenning, en een steun bij het zelf inzicht krijgen in zijn eigen ziekte, maar bedenk goed dat door iets een naam te geven, het nog niet betekent dat je het gelijk controleren kan.
quote:stemmingswisselingen
Op woensdag 24 september 2003 22:19 schreef SHERMAN het volgende:
eigenlijk een beetje off-topic maar ik vraag het toch hier,ik verander de laatste tijd heel snel van stemming, het ene moment ben ik heel vrolijk het volgende moment heel chagarijnig zonder een reden.
Als ik dan chagarijnig ben dan doe ik heel stom en raar. Ik heb het wel door. Maar ik ga er gewoon mee door.Iemand een idee waar ik last van heb?
quote:Nee mensen met borderline hebben geen zwakke persoonlijkheid
Op donderdag 25 september 2003 09:08 schreef krengetje het volgende:[..]
dit slaat op alles
echt verkeerde woordkeuze...
quote:Mwah, niemand kan met droge ogen beweren dat een borderliner stevig in zijn schoenen staat, lijkt mij. Je kunt vallen over dat woordje 'zwak', en liever 'labiel' gebruiken, maar het lijkt me niet iets om erg moeilijk over te doen
Op donderdag 25 september 2003 10:04 schreef Ravenous het volgende:
Nee mensen met borderline hebben geen zwakke persoonlijkheid
quote:Absoluut niet mee eens. Hoe kom je erbij dat een borderliner een zwakke persoonlijkheid heeft?
Op donderdag 25 september 2003 09:08 schreef krengetje het volgende:[..]
dit slaat op alles
Ik ken er zat including myself 
die echt absoluut geen zwakke persoonlijkheid hebben 
Maar ik kan echt met zekerheid zeggen dat ik geen zwak persoon ben.
quote:Hallo, ik heb geen borderline hoor
Op donderdag 25 september 2003 11:14 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Jullie voelen je in elk geval bijzonder snel aangesproken, wat ik persoonlijk niet direct een teken noem van een sterke persoonlijkheid
de mensen die ik ken met borderline vind ik best wel een sterke persoonlijkheid hebben. Soms sterker dan mensen die niks mankeren. Ze zijn hoogstens hoog sensitief.
quote:Dan heb je daar een hele andere kijk op als ik , wat ik hier meer heb is dat de hele groep borderliners op een hoop gegooid worden en dat kan helemaal niet , er zijn zoveel gradaties , en verschillende uitingen van Borderline. Eigenlijk vooral veel vooroordelen en ik vind niet dat die terecht zijn , juist omdat ik persoonlijk weet wat het is en hoe je er mee omgaat van mezelf. Eerlijk gezegd vind ik het ook makkelijk om te borderline zus en zo terwijl je het niet meegemaakt of weet wat het is , juist alleen maar op het uiterlijke geheel afgaat. Meer van oh die heeft borderline dus die is zo , dat gaat gewoon niet op.
Op donderdag 25 september 2003 11:14 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Jullie voelen je in elk geval bijzonder snel aangesproken, wat ik persoonlijk niet direct een teken noem van een sterke persoonlijkheid
quote:Ik denk dat je wel gelijk hebt, hoor. Borderliners zijn ook gauwer van slag door iets, kunnen niet zo goed tegen stress of stressvolle omstandigheden. Ze zijn gauwer over de zeik. Ws omdat ze nooit een goede manier hebben geleerd tijdens hun opvoeding om met die omstandigheden om te gaan. Ze uiten die onvrede dan in iets negatiefs zoals drank/drugsmisbruik, snijden of iets anders negatief, omdat ze geen andere positieve manier kennen. Ik vind 'labiel' alleen een nogal negatief label. Ik heb zelf ook geen sterke persoonlijkheid en dat vind ik oprecht jammer.
Op donderdag 25 september 2003 10:54 schreef Henk_Glimlach het volgende:[..]
Mwah, niemand kan met droge ogen beweren dat een borderliner stevig in zijn schoenen staat, lijkt mij. Je kunt vallen over dat woordje 'zwak', en liever 'labiel' gebruiken, maar het lijkt me niet iets om erg moeilijk over te doen
quote:en dat bedoelde ik.. daarom heb ik ook het woord 'zwak' gebruikt in plaats van 'labiel' 'Labiel' klinkt meteen zo ernstig en in sommige gevallen overdreven. Ik dacht ook altijd dat ik een sterke persoonlijkheid had. Ik verdrong altijd alles en ik stelde me hard op. Maar van binnen was ik helemaal kapot aan het gaan.. Ik heb al van meerdere mensen die borderline hebben zo'n soortgelijke situatie gehoord en zeg nou zelf.. al je problemen verdringen koste wat kost is nou echt geen kenmerk van een sterke persoonlijkheid...
Op donderdag 25 september 2003 12:09 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Ik denk dat je wel gelijk hebt, hoor. Borderliners zijn ook gauwer van slag door iets, kunnen niet zo goed tegen stress of stressvolle omstandigheden. Ze zijn gauwer over de zeik. Ws omdat ze nooit een goede manier hebben geleerd tijdens hun opvoeding om met die omstandigheden om te gaan. Ze uiten die onvrede dan in iets negatiefs zoals drank/drugsmisbruik, snijden of iets anders negatief, omdat ze geen andere positieve manier kennen. Ik vind 'labiel' alleen een nogal negatief label. Ik heb zelf ook geen sterke persoonlijkheid en dat vind ik oprecht jammer.
quote:
Op donderdag 25 september 2003 11:38 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Ja, maar pas op. Een overheersende, dominante persoonlijkheid is niet hetzelfde als een sterke persoonlijkheid. Althans, dat vind ik. Een sterke persoonlijkheid ontwikkel je als je een stabiele omgeving opgroeit, daardoor een gezond gevoel van eigenwaarde ontwikkelt en in staat bent fatsoenlijke relaties aan te gaan zonder daarbij jezelf en/of de ander kapot te maken. Dat zijn voor mij tekenen van een sterke persoonlijkheid. En die vind je over het algemeen niet bij mensen met borderline, eerder het tegenovergestelde! En dan zal het best zo zijn dat elke afzonderlijke persoon met borderline zijn sterke kanten heeft, zoals een groot doorzettingsvermogen, of zulke dingen. Maar iedereen heeft zijn sterke kanten, dat betekent niet meteen dat je ook een sterk, stevig, stabiel karakter hebt in het algemeen. Het lijkt mij dat borderliners dat juist in het algemeen niet hebben. Ik ken er genoeg van zeer nabij om dat te mogen zeggen
quote:Die falende omgang met eigen emoties, wat is daar aan te doen. Laat ik het zo zeggen, wie kan je leren goed met eigen emoties om te gaan, alleen een psycholoog of ook een minder professioneel iemand?
Op donderdag 25 september 2003 09:28 schreef RM-rf het volgende:[..]
Automutilatie an sich kent veel verschillende vormen:
- vanuit ontevredenheid met zijn eigen lichaam/zichzelf.
- door een falende omgang met de eigen emoties
- uit schuldgevoel
- als aandachtsvraag
En ontevreden met eigen lichaam, hoe is dat denkbeeld te veranderen?
Het is georganiseerd o.a. vanuit RIAGG Noord-Limburg in samenwerking met anderen. Het is van 19:30-21:30 in het auditorium van het ziekenhuis in Venlo.
Even aanmelden bij RIAGG Noord-Limburg: 077-3550222 afd. Preventie
Hoe gaan jullie ermee om als partner?
edit: En wat is jullie gevoel erbij en hoe ga je daarmee om?
[Dit bericht is gewijzigd door Anton88 op 25-09-2003 19:05]
quote:Met een psycholoog/psychiater praten, je zelfbeeld wat opvijzelen door over negatieve gedachtes te praten.
Op donderdag 25 september 2003 16:10 schreef Anton88 het volgende:[..]
Die falende omgang met eigen emoties, wat is daar aan te doen. Laat ik het zo zeggen, wie kan je leren goed met eigen emoties om te gaan, alleen een psycholoog of ook een minder professioneel iemand?
En ontevreden met eigen lichaam, hoe is dat denkbeeld te veranderen?
quote:Een psycholoog en daarbij extra hulp van minder proffesionelen.
Op donderdag 25 september 2003 16:10 schreef Anton88 het volgende:[..]
Die falende omgang met eigen emoties, wat is daar aan te doen. Laat ik het zo zeggen, wie kan je leren goed met eigen emoties om te gaan, alleen een psycholoog of ook een minder professioneel iemand?
quote:Plastisch chirurg, sporten, support van je partner mocht je die hebben en cognitieve gedragstherapie.
En ontevreden met eigen lichaam, hoe is dat denkbeeld te veranderen?
quote:Niet echt een vaste partner, maar wel een halve partner
Op donderdag 25 september 2003 18:10 schreef Anton88 het volgende:
Heb ik nog een vraagje, wie komt hier die een partner heeft welke aan automutilatie doet?Hoe gaan jullie ermee om als partner?
edit: En wat is jullie gevoel erbij en hoe ga je daarmee om?
. (Uitleg: We hebben nog niet echt een vaste relatie ). Maar zij doet (soms) aan automutilatie. Inmiddels door doorzettingsvermogen en professionele hulp is ze inmiddels in staat om het in veel gevallen tegen te houden.En zelf doe ik het ook af en toe (te vaak)
quote:wat houdt dat in..?
Op vrijdag 26 september 2003 19:36 schreef Ravenous het volgende:
en cognitieve gedragstherapie.
quote:"De cognitieve gedragstherapie gaat ervan uit dat gedachten, gevoelens en gedrag op een bepaalde manier met elkaar verbonden zijn. Iemands gedachten beïnvloeden zijn of haar gevoelens en gedrag. Negatieve gedachten zoals 'ik ben niks waard' of 'ik kan dat toch niet' kunnen psychische problemen veroorzaken of versterken.
Op zaterdag 27 september 2003 02:02 schreef SEMTEX het volgende:[..]
wat houdt dat in..?
De cognitieve gedragstherapeut zal met u nagaan welke ideeën u hebt over uzelf en anderen, wat anderen van u denken, wat u zou moeten doen en/of kunnen, of u schuld hebt aan iets, etc. De psychotherapeut zal vervolgens met u in gesprek gaan over de mate waarin deze ideeën op realiteit berusten. Het accent ligt op het aanleren van andere, meer positieve gedachten. Via het beïnvloeden van uw denkbeelden kan uw gevoelstoestand in gunstige zin veranderen. Daardoor verandert uw doen en laten in positieve zin en verminderen uw klachten."
Bron: http://www.psychotherapie.nl/
* DuchessX doet cognitieve gedragstherapie
