Stel je vragen aan de dierenarts! deel 31

On topic: goed filmpje over EHBO bij dieren.


3:15 Uitleg over allerlei huis, tuin en keuken vergiftigingen bij hond en kat

quote:

Op maandag 23 maart 2015 22:47 schreef computergirl het volgende:

[..]

Wel goed voor de pootjes van de DDA

quote:

Op maandag 23 maart 2015 22:50 schreef Queller het volgende:

[..]

Dat wel. Maar de DigiDA is de beste toevoeging aan FOK! sinds 2002. Dusch...

Wat is er gebeurd in 2002 dan?

quote:

Op dinsdag 24 maart 2015 00:05 schreef Mubassie het volgende:
Ik kom me ook maar eens melden..

Onze hond (sharpei reu 2,5 jaar) heeft erge last van diarree. Al weken..

Als eerste werd hij getest op Giardia. Ontlasting van 3 dagen ingeleverd. Uitslag negatief.

Diarreeremmers hielpen niet/nauwelijks.

Dierenarts dacht later aan een voedselallergie (kip en rijst) die zich ontwikkeld had. Ontzettend dure hypoallergene brokken moeten kopen.. Ontlasting leek even iets dikker te worden, maar dat was maar voor een paar dagen..

Daarna nog andere brokken geprobeerd (zalm en rijst).. Eveneens zonder resultaat.

Aan de hond merken we niets en zelf lijkt hij er ook geen last van te hebben, maar toch vinden we het vervelend.

Nu willen wij weer terug naar de dierenarts aankomende week. Ik ben benieuwd wat ze nu nog kunnen onderzoeken.
Iets met de alvleesklier had ze het geloof ik nog over.

Wellicht heeft de FOK dierenarts nog suggesties die ik bij mijn DA aan kan halen?

Chronisch diarree is helaas lastig en vervelend probleem, dat niet altijd even makkelijk te diagnosticeren en op te lossen is

Je hond lijkt er misschien geen last van te hebben, maar bedenk zich wel dat gezonde darmen onmisbaar zijn voor de goede werking van het gehele lichaam. Gezonde darmen + gezonde darmflora = gelukkige hond.

Wat is er gebeurd in de periode voordat je hond diarree gekregen heeft? Een antibioticum kuur gehad? (antibiotica is schadelijk voor de gezonde darmflora). Voerverandering?

Om chronische diarree uit te werken, begint met met een goed lichamelijk onderzoek (dat is al gebeurd, neem ik aan) en een goed onderzoek van de ontlasting. Giardia is al getest, lees ik. Was het getest in de verse ontlasting? Was de ontlasting 3 dagen verzameld? Giardia is namelijk niet altijd aanwezig in de ontlasting en de test is ook niet 100% betrouwbaar. Verder zijn er heleboel andere beestjes die chronische diarree kan veroorzaken, dus als Giardia negatief is, moet er verder gekeken worden (als dat nog niet gedaan is). Dus uitgebreid onderzoek op wormen, andere parasieten (bijv. coccidia) en een bacteriele kweek (Salmonella? Campylobacter? Clostridium)?

Als er helemaal niks gevonden in de ontlasting (en de hond heeft geen andere klachten behalve diarree), dan is de volgende stap een uitsluitingsdieet. Een uitsluitingsdieet kan met een hypoallergene brokken (met gehydroliseerde eiwit) of zelfgemaakt = 1 eiwitbron die de hond nog nooit in zijn leven gegeten heeft, dus bijv. geit of paard of eend of krokodil (in ieder geval geen lam of rund of kip want dat zit overal, dus de immuunsysteem van de hond heeft daar al vast een zeker in aanraking geweest). Het uitsluitingsdieet moet minimaal 6 weken gegeven worden en tijdens die periode mag de hond absoluut niks anders. De bedoeling is om te kijken of de hond voedingsallergie of voedingsintolerantie heeft. Het heeft natuurlijk geen zin als de hond hypoallergeen voer krijgt of bijv alleen maar geit maar ondertussen wel koekjes en snoepjes krijgt en alles op straat eet. Dat is geen uitsluitingsdieet dan en is inderdaad zonde van geld. Therapietrouw is dus superbelangrijk! Als er wel een verbetering in klachten is na 6 weken streng op 1 soort hypoallergeen voer of 1 soort eiwitbron, dan is het de tijd voor het provocatiedieet: de hond krijgt dus eigen brok en als hij weer diarree krijgt dan heeft hij voedingsallergie/intolerantie en zou hij de rest van zijn leven op speciaal voer moeten (bij KVV is dan even zoeken waar de hond tegen kan). Is de hond na 6 weken van het uitsluitingsdieet nog niet beter, dan is het eigenlijk verstandig om of een ander soort hypoallergeen voer proberen (dus bv je had eerst RC, geen verbetering, dan Hills proberen) en bij KVV: ander eiwit bron (dus bijv geen verbetering met 6 weken geit, dan nu 6 weken krokodil). Dat omdat er altijd een kans bestaat dat de hond toch intolerantie heeft voor het dieet of eiwitbron dat in het eerste uitsluitingsdieet gekozen is. Als er na 6 weken alweer geen verbetering is, dan kan je of weer doorgaan met de keuze nummer 3 of toch concluderen dat de hond geen voedselovergevoeligheid heeft.
Zoals je het kan lezen, is dat heel ingewikkeld en is volledig afhankelijk van 1. goede begeleiding van de dierenarts/ voedingsdeskundige, 2. therapietrouw van de eigenaar (dus 6 weken alleen op het voorgeschreven voer, en niks anders erbij).

Als er de conclusie uitkomt dat de hond geen voedingsallergie/intolerantie heeft, dan wordt er verder gekeken naar andere mogelijke oorzaken. Zoals idd het bloedonderzoek naar de alvleesklier-enzymen. Het algemeen bloedonderzoek is dan ook verstandig al komt daar heel zelden iets uit.

Daarna kan de dierenarts eventueel een echo laten maken van de buik (als het nodig is). En als het nodig is: endoscopisch onderzoek met het nemen van darmbiopten.

Wat je verder kan doen is (in overleg met je dierenarts) het geven van probiotica en/of prebiotica. Probiotica zijn goede darmbacterien, want darmflora bij chronische diarree is duidelijk verstoord en niet blij. Dus misschien kunnen extra "good guys" een handje helpen in de darmen. Prebiotica zijn (onoplosbare) vezels die onverteerd in de dikke darm aankomen en waar de goede bacterien heel blij van worden want dan kunnen zijn lekker gaan groeien en de goede bacterien-babies gaan maken.

Succes!

quote:

Op dinsdag 24 maart 2015 21:59 schreef Mirre het volgende:
Hoi Dierenarts,

Ik heb een vraagje over onze Garley. Ze is een kruising Europeese korthaar, Maine Coon. D'r ma is een coon. Ik vraag me af wat het juiste gewicht voor haar is. Coons zijn veel groter en mogen dus meer wegen dan een europeese korthaar. Ze is december 2013 geboren en nu dus bijna 1,5 jaar oud. Ze weegt nu 4,5 kg. Door haar dikke vacht lijkt ze dikker dan ze in werkelijkheid is maar ik voel wel een buikje. Op d'r rug voelt ze oke. Geen werveltjes te voelen en ook niet "te spekkig". Wat is het ideale gewicht voor onze kat?

Hier is de dame in kwestie (foto van 20 febr 2015):
[ afbeelding ]

Hele mooie poezel!

quote:

Nog een foto van januari 2015. Ze heeft eigenlijk alleen best een dikke kont.

Je gaat de kat toch geen complexen aanpraten mag ik hopen?
Sowieso, dat is niet hoe je een Catfie maakt! De hoek van de foto maakt de poezel idd dik. En het wit kleedt absoluut niet af

quote:

[ afbeelding ]

Graag je advies.

4,5 kg zegt eigenlijk niet zo veel omdat elke kat verschillende grootte heeft. En ook bij Maine Coons kan je verschil hebben in de grootte. De fokkers willen helaas vaak te dikke katten, want dat vinden zij mooi. Even een stukje citeren uit het recent onderzoek:

quote:

In show cats, the situation is even more alarming: a prevalence of overweight/obesity of 45.5% was found in a recent study, particularly in the British shorthair and Norwegian Forest cat breeds. Judges on dog and cats shows, as well as breeders should be informed about the consequences of overweight conditions and instructed to select animals with healthy body condition as prize winners, rather than overweight individuals.

Bron

Kan je haar ribben goed voelen? Ik denk dat 4,5 kg een prima gewicht is voor een Maine Coon dame en zij hoeft echt niet dikker te worden.

Wat bedoel met "ik voel een buikje"? Dat haar buik meer is in de omvang? Dat kan wijzen op de toename van buikvet, daar moet je inderdaad mee oppassen. Of bedoel je dat zij zo'n charmante losse vel heeft hangen onder haar buik? Dat betekent juist dat je kat erg atletisch gebouwd is Die losse huid op hun buik hebben de katten namelijk nodig om naar achteren te kunnen trappen en vrij te kunnen rennen. Bij de poezels is het vast en zeker een teken van de schoonheid Wij, mensen, moeten niet onze gestoorde schoonheidsidealen te projecteren op de prachtige wezens die katten zijn.

Mensen met konijnen en/of knaagdieren: Beaphar heeft een leuke actie op de FB:

quote:

We richten ons deze maand op het trainen van je huisdier. Dierentrainer Bernice Muntz is specialist op het gebied van gedrag en training. Speciaal voor de baasjes van een konijn of knager zal ze hier enkele vragen beantwoorden. Heb jij een probleem waar je advies van Bernice bij kunt gebruiken? Stel je vraag dan voor a.s. vrijdag onder dit bericht en wie weet wordt jouw vraag behandeld door Bernice. Van de gestelde vragen worden er 3 uitgekozen die door Bernice op onze Facebookpagina beantwoord zullen worden!

https://www.facebook.com/(...)7563/?type=1&theater

Dus, Valentijn101, als je vragen hebben over de training van je chinchilla's kan je het aan Bernice stellen

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 10:28 schreef valentijn101 het volgende:
Hallo DDA

Ik heb weer eens een vraag.
cleo heeft gewonnen met de Facebook fotowedstrijd van jullie. (Daar is ze heel blij mee, en wij zijn natuurlijk apetrots)
De catnipbits die ze gewonnen heeft vind ze heerlijk.
Er zat ook een flesje met Cat Trainer druppels in. Volgens het doosje bevat dit catnip olie.
Ze heeft het dopje te pakken gekregen en is er mee vandoor. Speels als een kitten jaagt ze er mee door het huis en ze heeft hele grote ogen. (Alsof ze stoned is)

Wat is het geheim van catnip? Hoe werkt het op katten? Het lijkt bijna op een drug.

Ik dacht net aan je

Cat trainer bevat idd kattenkruid olie. Kattenkruid bevat een stofje Nepetalactone die bij katten een zogenaamd "kattenkruid effect" kan veroorzaken. De katten lijken "stoned" , maar het is gelukkig niet zoals de narcotica bij de mens, want de kattenkruid veroorzaakt geen hersenschade of andere schade bij de kat. Meerdere onderzoeken hebben aangetoond dat kattenkruid wel plezierig gevoel bij katten opwekt, katten worden er ontspannender van en het veroorzaakt een soort euforie (onafhankelijk van wel of niet gecastreerd en onafhankelijk van het geslacht van de kat). Niet alle katten zijn er gevoelig voor, maar wel ongeveer 50-70% van alle katten. En de gevoeligheid is eigenlijk genetisch bepaald, dus als de moederpoes kattenkruid lekker vindt, dan vinden haar kittens het waarschijnlijk ook lekker.

Samenvattend: het is geen echte drug, het veroorzaakt geen schade bij je kat en de kat heeft er plezier van.

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 10:31 schreef valentijn101 het volgende:

[..]

Chinchilla s zijn niet te trainen. Ze zijn erger als katten. Mijn dame s krijgen het klaar om te kleine rozijnen gewoon weer terug te gooien door de draad van hun villa.

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 10:28 schreef valentijn101 het volgende:

Cleo met haar nieuwe MEER CATNIP BLIK

Wat een super reclame foto! Ik ga even met Beaphar overleggen of zij een kattenkruid vertegenwoordiger nodig hebben

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 10:49 schreef valentijn101 het volgende:

[..]

Van Cleo mag de foto gebruikt worden. Mits een beloning in catnipbits hahaha.

Fotomodel carrière beginnen dus. Is HeroinCatnip chic weer in de mode tegenwoordig?

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 15:43 schreef Mirre het volgende:
Voelt een beetje als een ballon halfgevuld met water erin. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven. Door al dat haar kan ik haar buik niet goed zien. Als ze zit dan zit d'r buik niet tegen d'r voorpootjes aan. Ik kan Garley's ribben niet voelen.

Je moet de ribben goed kunnen voelen, zeker bij een jonge kat. Probeer dan in ieder geval haar niet dikker laten worden (dus elke 3 maanden wegen en het gewicht noteren). Als zij aankomt, toch de hoeveelheid voedsel iets minderen. Of overgaan op natvoer ipv brok (natvoer bevat 0,9 kcal per gram, brok 3-4 kcal/gram, dus natvoer vult sneller op). En zo veel mogelijk (laten) spelen. En niet de hele dag in haar zacht buikje knijpen (al is dat heeeeel aanlokkelijk, ik snap het)

Het komt vast en zeker goed met Garley!

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 19:11 schreef Amarantha het volgende:
Hey DD, Kuroi is vandaag gesteriliseerd. Nu mag over 10 dagen de hechtingen eruit, moet ze ook zolang een kap om? Ik vind het echt vreselijk zielig namelijk. Was vergeten te vragen aan mijn dierenarts hoe lang het om moet blijven.

^{Rompertje werkt niet, heb ik ook gekocht maar die probeert ze meteen uit te doen (waardoor ze vast komt te zitten). Hoop ook echt dat je nu gaat zeggen dat na een paar dagen het ergste gevaar op ontstekingen enz wel weg is.}

Zolang de hechtingen er in zitten, mag de poes niet aan de wond likken. Zeker s nachts heb jij natuurlijk geen controle erop en een kat kan binnen een paar minuten behoorlijke schade aanrichten. De dieren snappen niet dat zij van hun hechtingen moeten afblijven. Vaak gaat het in het begin nog goed, maar na 1-2 dagen begint de genezingsproces en dat jeukt, dus wil de hond/kat erop likken. De speeksel van dieren/mens bevat een soort verdoffend stofje en ook wel wat bacteriedodende stofjes, maar helaas zit het ook boordevol mondflora. En de huidflora houdt ook van natte gelikte plekken, dus binnen de kortste keren heb je een flinke ontsteking in de wondgebied.

Jammer dat zij het rompertje niet aanwil... En de kraag is ook vervelend, ik snap het. Maar tja, je kan ook niet 24 uur naast Kuroi zitten en zorgen dat zij niet likt...
Je kan eventueel een mooncollar proberen (google dat maar op) of een opblaasbare kraag of een comfy cone. En als je handig ben, kan je natuurlijk ook zelf een goed passend rompertje voor je kat maken

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 22:42 schreef Amarantha het volgende:

[..]

Dus ze moet 10 dagen dat ding om houden?

Als zij aan de wond likt, ja. Minimaal 7 dagen in ieder geval.

quote:

Op woensdag 25 maart 2015 23:12 schreef knoblaucha6 het volgende:
Ik kom even zwaaien naar de lieve DDDA

quote:

Op donderdag 26 maart 2015 00:32 schreef Amarantha het volgende:
Heel erg bedankt DD dat je ons al 31 delen helpt met alle vragen over onze lieve beestjes

Fijn dat ik zo gewaardeerd word

Knoflookje, heel veel sterkte voor je en de husband!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 26 maart 2015 11:48 schreef eleusis het volgende:
DDa, ik heb een kattenvraagje.

Wij hebben drie katten die elkaar lijken te hebben aangestoken met de meest milde verkoudheid ooit.

Een poes begon 3 dagen geleden heeeel zachtjes te niezen ("tsj, tsj"). Heel zacht en weinig hoor, misschien een paar keer per uur kleine niesjes, niet heel krachtig. Vandaag hebben de twee andere katten het ook. Daarnaast mauwen ze vandaag allemaal niet, of het zijn hele korte miauwtjes. Ik leid daaruit af dat ze misschien keelpijn hebben? Ze zijn wel vitaal, eten en drinken normale hoeveelheden, slapen prima, maar ze kijken misschien nét iets meer chagrijnig dan normaal. Geen vieze neuzen of zo.

Ze komen niet buiten, dus als het een virale infectie is zou het iets moeten zijn dat via ons binnenkomt, al hebben wij zelf geen klachten. Ze maken gebruik van dezelfde drinkbakken en poepbakken, dus elkaar aansteken zal wel snel gebeuren.

Is het reden tot bezoek aan de DA of het nemen van andere maatregelen denk je?

Dank dank!

Poezen hoeven niet naar buiten om virale snotteritis te krijgen. Een groot deel van de katten is namelijk een drager van herpesvirus. Dat is een van de virussen dat niesziekte veroorzaakt. Herpesvirus is een slim beestje, het gaat in het lichaam in een soort "winterslaap" en als de kat stress heeft, of even tijdelijk verminderde weerstand heeft, dan laait het weer op. De drager hoeft niet zelf ziek van te voren, maar kan wel andere katten besmetten. De ingeente katten worden meestal niet ziek of krijgen milde ziekteverschijnselen.

Natuurlijk kan het ook een ander virus zijn, want je kom wel buiten en neem van alles naar buiten via je schoenen en je kleding (ik neem aan dat je geen hygiene sluis heb bij je voordeur )

Wanneer naar de dierenarts? Als de kat alleen maar niest (zonder snot) en/of milde oogontsteking heeft, maar verder het goed doet, kan je afwachten. De meeste virale infecties kan het lichaam prima zelf aan (en antibioticum gebruiken tegen een virus moet strafbaar gemaakt worden ).
Als de kat niet wil eten, koorts heeft en/of vieze snot / verstopte neus, of flinke oogonsteking, moet je uiteraard naar de dierenarts.

Wat je zelf kan doen is bijv. L-lysine geven, dat is een voedingssupplement dat zou de weerstand tegen herpesvirus kunnen verhogen (2 x daags 500 mg). Gezonde katten mogen het ook en je kan het ook geven ter preventie. Maar het is dus geen geneesmiddel of wondermiddel, maar een stofje dat het lichaam kan helpen om herpesvirus te bestrijden.

Succes met de poezels!

quote:

Op donderdag 26 maart 2015 16:52 schreef eleusis het volgende:

[..]

Dank!

Graag gedaan!

quote:

Op vrijdag 27 maart 2015 01:55 schreef Mirre het volgende:

[..]

Okido, we houden haar gewicht in de gaten. Bedankt voor je advies. We gaan d'r iets minder brokkies geven. Nat voer wil ze niet eten. Van jongs af aan weigert ze al natvoer. Nah ja, dan maar brokkies. Brokkies houden haar tandjes ook wat schoner.

Helemaal geen enkel natvoer?

Tegenwoordig zeggen de voedingsdeskundige (en daarmee bedoel ik dierenartsen die in voeding gepromoveerd en/of gespecialiseerd zijn , geen dr. Google dus) dat natvoer toch beter is voor de kat vanwege hoge vochtgehalte. Katten zijn van natuur slechte drinkers. In het wild redden zij ermee omdat zij muizen eten (70% water) en omdat zij niet 15-20 jaar oud hoeven te worden. Maar bij huiskatten is te weinig drinken in combinatie met droogvoer toch een risicofactor voor het ontstaan van blaasgruis en mogelijk ook nierproblemen op een latere leeftijd. Dus als de poezel alleen brokjes wil eten, prima, maar zorg wel dat zij goed drinkt. Dus overal bakjes met vers water neerzetten, en niet alleen beneden 1 bakje. Veel mensen vergeten ook in hun tuin een bakje neer te zetten terwijl hun kat met warme dagen de hele dag in de tuin is. Een drinkfonteintje is ook een prachtige oplossing. Je ziet toch dat de meeste katten dan meer gaan drinken.

En qua overgewicht: de risico nummer is bij katten is type 2 diabetes (suikerziekte). Het lichaam wordt ongevoelig voor eigen insuline vanwege het overgewicht en te weinig lichaamsbeweging. Katten krijgen het meestal op de "middelbare" leeftijd, dus zo rond 7-10 jaar oud. Afvallen is uiteraard zeer belangrijk, maar ook het lichaamsbeweging. Bij mensen is het aangetoond dat minimaal 30 min per dag intensief bewegen de gevoeligheid van het lichaam voor insuline verhoogt. Het is dus verstandig om ook met de kat minimaal 30 min per dag actief te spelen (dus niet kattenspelletjes op de IPad doen, maar actief achter een muisje aanrennen oid). Ook een idee: een voerpuzzel aanschaffen en je kat op zo'n manier voeren. Dan moet zij elke keer moeite voor doen om brokjes uit te wissen en doet dus veel langer over met haar portie brokjes plus verbrandt meer calorieën. Je kan ook zelf een voerpuzzel maken. Een gemiddelde kat is al blij met een kartonnendoos met propjes papier

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2015 18:39 schreef Holyme het volgende:

[..]

Ik heb hier ook zo'n natvoer weigeraartje, alleen bepaalde smaken mousse van 1 specifiek merk at ze. Maar mijn eigen blikjes tonijn (op water!) begon ze wel te eten, en inmiddels eet ze meerdere smaken natuurlijker natvoer (Cosma, Almo e.d.). Mocht je kat ook op jouw eigen vis-in-blik reageren, dan zou je zulke merken eens kunnen proberen - als je dat nog niet gedaan hebt natuurlijk Vooral de visvarianten gaan er hier inmiddels goed in bij d'r.

Wel oppassen met vet vis (roofvissen a la tonijn, makreel, zalm, haai ), omdat zij hogere concentraties kwik, dioxine ed kan bevatten. Max 1-2 x week vet vis. Een stukje koolvis mag wel vaker.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2015 23:51 schreef Amarantha het volgende:
Hoi lieve DD

Ik was net Kuroi aan het aaien over haar koppie en achter haar oortjes enz en toen voelde ik ineens een bultje. Kan mij niet herinneren dat ik die eerder heb gevoeld. Dit is het bultje (beide foto's zelfde bultje):
[ afbeelding ]

Dat lijkt een ontstoken talgbultje Niet de hele dag in zitten knijpen, wel over week of 2 controleren of het weg is.

quote:

Heb je een idee wat het kan zijn? Aan het kapje is ze trouwens inmiddels aardig goed gewend !

Fijn weekend

quote:

Op zaterdag 28 maart 2015 13:27 schreef silliegirl het volgende:
Hoi DDA!

Ik heb 2 vragen: 1 van mijn poezenkinderen heeft veel last van teken (en daarmee ik ook). Wekelijks verwijder ik er zeker 10, maar dat is onbegonnen werk (kat vindt het namelijk geen toffe activiteit). Nu heb ik verschillende soorten druppels geprobeerd, maar niks werkt echt lijkt wel. Heb jij tips?

Nou, helaas hebben wij dus een probleem dat middelen die het sterkst werken tegen de teken, ook heel goed werken tegen de katten Permethrin is bijv. een goed tekenafwerend middel, volledig veilig voor een hond, maar dodelijk voor een kat. Bij katten blijft er dus niet zo veel over: aan ene kant druppels met fipronil. Dit is een zeer veilig middel, maar het weert teken niet af, het doodt teken wel, dus je kan wel aangehechte, maar dode (zien een beetje verschrompeld uit) teken op je kat vinden. En verder heb je nog Seresto band, dus wellicht is dat een optie om te proberen.

En verder heb je dus genoeg andere keuzes voor de honden, maar voor de kat zijn die of dodelijk of nog niet getest.

Verder is het verstandig om de kat naar de elke wandeling goed te controleren en de gevonden teken gelijk te verwijderen.

quote:

Vraag 2: ik ben zwanger en sindsdien doen allebei mijn poezenkinderen maf. De ene blijft continue in mijn buurt (liefst op schoot) terwijl ze normaal altijd buiten is. Ze is nu echter niet naar buiten te krijgen, tenzij ik mee ga.. Eten doet ze wel goed. Zou ze aanvoelen dat er bij mij iets anders is dan anders of zou ze niet lekker zijn?
De andere kat doet t andersom; die was normaal knuffelig maar knuffelt nu alleen nog met mijn vriend en is verder buiten (teken aan 't verzamelen)...

Katten en honden kunnen natuurlijk veel beter ruiken dan een mens. Er zijn honden die kankergezwellen kunnen opsporen, dus er zijn vast en zeker ook katten die zwangerschappen kunnen traceren (als zou ik toch meer vertrouwen op een zwangerschapstest )
Het kan dus dat je andere feromonen afgeeft, die de ene kat wel leuk en andere niet leuk vindt.

Een andere verklaring is dat je gedrag veranderd is. Misschien doe je net iets anders tegenover de katten. Extra verwennen, want "straks komt de baby en krijgen de katten misschien minder aandacht" of juist mijden omdat je enge verhalen over toxoplasmose gehoord heb. De kans op de toxoplasmose te krijgen van eigen (volwassen) kat is trouwens zo goed als nul. De meeste besmetting vinden plaats via het vlees of de tuinaarde (waar andere katten zitten te poepen ). Maar het is uiteraard een goed excuus om je niet zwangere partner de kattenbak elke dag te laten verschonen.

Gefeliciteerd by the way