R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mee eens.quote:Op donderdag 26 maart 2015 21:01 schreef Morrigan het volgende:
Mensen die vrijwilligerswerk doen zijn net zo veel waard. En dan heb je bijvoorbeeld ook nog mensen die bewust thuisblijven om hun eigen kinderen op te voeden. Dat is uiteraard ook belangrijk.
Jammer genoeg moet je wel de mogelijkheid hebben om zo'n keuze te kunnen maken, je zal immers toch op een of andere manier inkomen moeten genereren...
Eigenlijk best wel jammer...sowieso heb ik het idee dat er op het moment niet zoveel werk is dat je zo even iets kan vinden en buiten dat vind ik dat het best wel heel waardevol kan zijn als een moeder thuis is voor haar kind. En eigenlijk zou het mooi zijn dat als ze dan willen dat een ouder uit een één-ouder-gezin gaat werken, dat zo te organiseren is dat dat onder schooltijd zou kunnen. Maar daar is de maatschappij niet op ingesteld volgens mij.quote:Op donderdag 26 maart 2015 21:15 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Eh, ja, alleen als je een werkende partner hebt.
Ik zit in de bijstand en dan wordt het écht niet gewaardeerd dat ik thuisblijf om fulltime voor m'n zoon te zorgen.
Had je afgesproken dat het vrijblijvend zou zijn? Want ik denk dat het belangrijk is dat je van beide kanten wel duidelijk hebt wat de afspraken en verwachtingen zijn. Net als wanneer je een betaalde baan zou hebben.quote:Op donderdag 26 maart 2015 21:20 schreef hardromacore2.0 het volgende:
[..]
Het lokale d.asiel hier was helaas niet zo vrijblijvend.
Twee ochtenden opdrachten uitgevoerd, 1.5 week ziek en gestopt.
Nu losser vrijwilligers werk zoeken.
Het vrijwillgerswerk wat ik doe vind ik niet vrijblijvend, althans niet in die zin dat ik maar kan komen of gaan wanneer het mij uitkomt (dat is wat ik versta onder vrijblijvend).
Ik ben die overeenkomst aangegaan en ik neem het zo serieus als wanneer het een betaalde baan zou zijn.
Wat voor mij wel scheelt, is dat ik niet de eindverantwoordelijke ben. Ik doe mijn ding, ik weet waar ik aan toe ben en als ik naar huis ga is het klaar. Geen extra dingen die thuis nog moeten ofzo. Ideaal.
Degene met wie ik werk, vind ik vrij laks. Ze komt rustig te laat (dat verschilt van 5 minuten tot een klein half uur zonder wat te laten weten), als ze vind dat het te rustig en ze heeft geen zin meer, dan gaat ze naar huis. Ik kan me daar wel een beetje aan storen, aan de andere kant denk ik: tja, ik ben de baas niet, ze doet maar. Straks is ze een tijdje uit de running en daar kan ik niet zo rouwig om zijn, ik hoop alleen dat ik dan met iemand samen mag werken die er wat meer plezier in heeft.
Als ik denk dat ik te laat kom dan bel ik om te zeggen dat ik onderweg ben en ik zorg dat ze het op tijd weten als ik een keer niet kan. Ik voel me best wel verantwoordelijk in die zin.
Dat komt denk ik ook doordat ik zelf veel belang hecht aan afspraken.
Maar ik denk dat het net als met alles, gewoon heel belangrijk is dat je duidelijk hebt wat de bedoeling en verwachtingen zijn.
Summer2bird, goed bezig over het algemeen! Pas goed op jezelf hoor!
Mama van 2 lieve meiden :)
Nee, was niet vrijblijvend, ik donderde mijzelf er nogal naïef in, door gedachtes 'ik moet toch wat doen'.quote:
Had je afgesproken dat het vrijblijvend zou zijn? Want ik denk dat het belangrijk is dat je van beide kanten wel duidelijk hebt wat de afspraken en verwachtingen zijn. Net als wanneer je een betaalde baan zou hebben.
Het vrijwillgerswerk wat ik doe vind ik niet vrijblijvend, althans niet in die zin dat ik maar kan komen of gaan wanneer het mij uitkomt (dat is wat ik versta onder vrijblijvend).
Ik ben die overeenkomst aangegaan en ik neem het zo serieus als wanneer het een betaalde baan zou zijn.
Wat voor mij wel scheelt, is dat ik niet de eindverantwoordelijke ben. Ik doe mijn ding, ik weet waar ik aan toe ben en als ik naar huis ga is het klaar. Geen extra dingen die thuis nog moeten ofzo. Ideaal.
Degene met wie ik werk, vind ik vrij laks. Ze komt rustig te laat (dat verschilt van 5 minuten tot een klein half uur zonder wat te laten weten), als ze vind dat het te rustig en ze heeft geen zin meer, dan gaat ze naar huis. Ik kan me daar wel een beetje aan storen, aan de andere kant denk ik: tja, ik ben de baas niet, ze doet maar. Straks is ze een tijdje uit de running en daar kan ik niet zo rouwig om zijn, ik hoop alleen dat ik dan met iemand samen mag werken die er wat meer plezier in heeft.
Als ik denk dat ik te laat kom dan bel ik om te zeggen dat ik onderweg ben en ik zorg dat ze het op tijd weten als ik een keer niet kan. Ik voel me best wel verantwoordelijk in die zin.
Dat komt denk ik ook doordat ik zelf veel belang hecht aan afspraken.
Maar ik denk dat het net als met alles, gewoon heel belangrijk is dat je duidelijk hebt wat de bedoeling en verwachtingen zijn.
Het was te druk qua mensen, werd te angstig door uitvoeren van opdrachten, ziek van spanning, vroege opstaan en weinig slaap.
Met het reintegratie bureau afgesproken dat ik het nu even op eigen houtje ga doen, zorgt voor minder input en meer rust.
Succes met je collega, val diegene niet te veel af, spreek uit wat je van haar gedrag vindt, deel dit desnoods met een meerdere.
Wat jammer dat het zo uitpakte. Blijkbaar toch niet de tijd of plaats voor jou op dat moment, het kan niet de bedoeling zijn dat je je zo naar gaat voelen van (vrijwilligers)werk!
Hopelijk komt er tzt wel iets op je pad waar je je prettig bij voelt en waar je meer uithaalt dan dat het je kost qua energie e.d.
Ik vind het jammer dat mn collega zo moppert zeg maar, ze lijkt er weinig voldoening uit te halen. Mijn meerderen weten het wel. En gelukkig hoef ik niet echt samen te werken in de zin van dat we afhankelijk zijn van elkaar. We werken meer naast elkaar, dat scheelt.
Ze kan enorm aan het mopperen zijn en dan ga ik even wat anders opruimen, zodat ik er niet steeds naar hoef te luisteren
en zo is het wel goed te doen hoor.
Maar ze drukt wel een stempel op de sfeer en dat is jammer.
Hopelijk komt er tzt wel iets op je pad waar je je prettig bij voelt en waar je meer uithaalt dan dat het je kost qua energie e.d.
Ik vind het jammer dat mn collega zo moppert zeg maar, ze lijkt er weinig voldoening uit te halen. Mijn meerderen weten het wel. En gelukkig hoef ik niet echt samen te werken in de zin van dat we afhankelijk zijn van elkaar. We werken meer naast elkaar, dat scheelt.
Ze kan enorm aan het mopperen zijn en dan ga ik even wat anders opruimen, zodat ik er niet steeds naar hoef te luisteren
en zo is het wel goed te doen hoor.Maar ze drukt wel een stempel op de sfeer en dat is jammer.
Mama van 2 lieve meiden :)
Mee eens. Ik ben ook nog eens een vroegtijdig schoolverlater, alleenstaande moeder, autist.. Ik heb dus aangepast werk nodig, maar zolang ik de goed ben voor een Wajong kom ik er niet. De ''hulp'' die wordt gegeven is; 'Je bent slim genoeg, red je reet maar.'quote:
[..]
Mee eens.
Jammer genoeg moet je wel de mogelijkheid hebben om zo'n keuze te kunnen maken, je zal immers toch op een of andere manier inkomen moeten genereren...
[..]
Eigenlijk best wel jammer...sowieso heb ik het idee dat er op het moment niet zoveel werk is dat je zo even iets kan vinden en buiten dat vind ik dat het best wel heel waardevol kan zijn als een moeder thuis is voor haar kind. En eigenlijk zou het mooi zijn dat als ze dan willen dat een ouder uit een één-ouder-gezin gaat werken, dat zo te organiseren is dat dat onder schooltijd zou kunnen. Maar daar is de maatschappij niet op ingesteld volgens mij.
[..]
Had je afgesproken dat het vrijblijvend zou zijn? Want ik denk dat het belangrijk is dat je van beide kanten wel duidelijk hebt wat de afspraken en verwachtingen zijn. Net als wanneer je een betaalde baan zou hebben.
Het vrijwillgerswerk wat ik doe vind ik niet vrijblijvend, althans niet in die zin dat ik maar kan komen of gaan wanneer het mij uitkomt (dat is wat ik versta onder vrijblijvend).
Ik ben die overeenkomst aangegaan en ik neem het zo serieus als wanneer het een betaalde baan zou zijn.
Wat voor mij wel scheelt, is dat ik niet de eindverantwoordelijke ben. Ik doe mijn ding, ik weet waar ik aan toe ben en als ik naar huis ga is het klaar. Geen extra dingen die thuis nog moeten ofzo. Ideaal.
Degene met wie ik werk, vind ik vrij laks. Ze komt rustig te laat (dat verschilt van 5 minuten tot een klein half uur zonder wat te laten weten), als ze vind dat het te rustig en ze heeft geen zin meer, dan gaat ze naar huis. Ik kan me daar wel een beetje aan storen, aan de andere kant denk ik: tja, ik ben de baas niet, ze doet maar. Straks is ze een tijdje uit de running en daar kan ik niet zo rouwig om zijn, ik hoop alleen dat ik dan met iemand samen mag werken die er wat meer plezier in heeft.
Als ik denk dat ik te laat kom dan bel ik om te zeggen dat ik onderweg ben en ik zorg dat ze het op tijd weten als ik een keer niet kan. Ik voel me best wel verantwoordelijk in die zin.
Dat komt denk ik ook doordat ik zelf veel belang hecht aan afspraken.
Maar ik denk dat het net als met alles, gewoon heel belangrijk is dat je duidelijk hebt wat de bedoeling en verwachtingen zijn.
Summer2bird, goed bezig over het algemeen! Pas goed op jezelf hoor!
Ik word niet echt serieus genomen dus..
En dan nog, ik zit met kinderopvang. Ik MOET al 36/40 uur werken wil ik boven de bijstandsnorm uitkomen en ook nog wat gaan overhouden.
Dan kies ik in deze situatie liever voor m'n geestelijke gezondheid en m'n zoon
Is zij daar wel vrijwillig? Ik heb niet het idee dat ze er voor haar plezier aan het werk is..quote:
Wat jammer dat het zo uitpakte. Blijkbaar toch niet de tijd of plaats voor jou op dat moment, het kan niet de bedoeling zijn dat je je zo naar gaat voelen van (vrijwilligers)werk!
Hopelijk komt er tzt wel iets op je pad waar je je prettig bij voelt en waar je meer uithaalt dan dat het je kost qua energie e.d.
Ik vind het jammer dat mn collega zo moppert zeg maar, ze lijkt er weinig voldoening uit te halen. Mijn meerderen weten het wel. En gelukkig hoef ik niet echt samen te werken in de zin van dat we afhankelijk zijn van elkaar. We werken meer naast elkaar, dat scheelt.
Ze kan enorm aan het mopperen zijn en dan ga ik even wat anders opruimen, zodat ik er niet steeds naar hoef te luisteren
Maar ze drukt wel een stempel op de sfeer en dat is jammer.
Jammer dat zulke personen de sfeer zo kunnen verzieken, maakt jouw werk ook niet leuker.
Heb je al kunnen regelen dat je niet meer met haar hoeft te samenwerken?
Bah, griep is kut.. Beterschap!quote:
Gefeliciteerd!!
Heb geen nieuws zelf, ik heb de notulen van het gesprek gekregen en zag dat ik tot 22 april heb om bezwaar te maken. Moet nog even uitzoeken hoe ik dat precies moet doen.
Verder grieperig, weinig slaag, temperatuurverschillen en stress zijn geen goede combinatie.
Zondag was het 4 jaar geleden dat mijn moeder overleed dus dit is niet de leukste periode.
Iemand die ik goed ken heeft twee boeken over noord korea gelezen en is nu van mening dat we in Nederland niet mogen klagen. Zijn redenatie is dat we in Nederland allemaal gelijk zijn en iedereen gelijke kansen heeft. Zijn mening is dat iedereen een steentje moet bijdragen en er voor iedereen een taak in deze maatschappij is.
Vind dat soort discussies altijd lastig, natuurlijk heeft hij een punt dat we van geluk mogen spreken dat we in Nederland wonen. Maar aan de andere kant vraag ik me af of die aangeprate schuldgevoelens wel eerlijk zijn.
Ik vind ook dat iedereen naar draagkracht moet bijdragen, daar is een maatschappij op gebasseerd. Maar ze moeten eerst de aso's eens uit de bijstand/Wajong plukken, die vuile uitvreters die het labeltje automatisch op hun 18e hebben gekregen omdat ze als tiener zijn ontspoord. Lees; drugs, drank, feesten.
En ja, ik ken een hele familie (!!!) die in de Wajong zit, puur en alleen omdat ze vroeger als puber zijnde drugs gebruikten. Alle 'dames' hebben een vent met inkomen, dus ze hebben een dubbel inkomen en hoeven er niks voor te doen.
Tokkies
Dankje! Het ging helaas niet door, ik had een spoedafspraak vanmorgen. Woensdag echt beginnenquote:
Poes op stokje, leuk zeg! Veel plezier!
Beterschap Michie!
He balen..quote:
[..]
Het lokale d.asiel hier was helaas niet zo vrijblijvend.
Twee ochtenden opdrachten uitgevoerd, 1.5 week ziek en gestopt.
Nu losser vrijwilligers werk zoeken.
Bij een kennismakingsgesprek goed aangeven wat JOUW verwachtingen zijn. Als ze er niks mee kunnen weet je gelijk waar je aan toe bent.
Succes!
Go Summer!quote:
Top Poesopstokje! Ik hoop dat je het leuk krijgt daar!
Ik kan even niet vrder bijlezne, ben erg moe.
Het gaat goed hier maar ook ewwr niet goed. Ben enorme moe, en vaak in paniek.
Komt door veel dingen, het gezeik met mijn teen en de huisarts, vrienden die verhuiszen, onruts, chaos, druk programma, onverwachte dingen, laat opblijven, druk hoof.
Heb ook wel goeie dingen. Heb nieuwe schoeen, hele coole nieuwe eccos, helemaal zelf gekocht dus daar ben ik trots op.
Ik heb ook zelf kleding gepast en gekocht bij de c&a& en ik mag misschien in de cliëntenraad, en ik ga bij een beschermde werkpkek (restaurant) werken.
Ben nu ook blut. (schoenen koste veel)
Groetjes,
Goede stappen gezet hoor, je mag echt trots op jezelf zijn.
Hoe duur waren de schoenen wel niet?
Krijg je leefgeld, waar je alles van moet betalen?
Disclaimer; quotes staan in de verkeerde volgorde. Sorry Nijna voor 3 quotealerts
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 27-03-2015 11:42:30 ]
Ik vind het altijd lastige materie. Een goede vriend van me (27 jaar oud) is in de ogen van veel mensen waarschijnlijk iemand die niets bijdraagt aan deze samenleving. Het is een slimme jonge maar wel eentje met een hoop psychische problemen. Zijn omgeving en instanties vonden echter dat hij moest mee draaien in deze samenleving. Hij had het gevoel dat niemand hem leek te begrijpen en hij voelde alsof hij er helemaal alleen voor stond. Uiteindelijk heeft hij tot twee keer toe een einde aan zijn leven proberen te maken. Gelukkig vonden ze hem net op tijd anders was hij er nu niet meer geweest.
Na de tweede poging werd wel duidelijk dat het geen zin had om op deze manier verder te gaan. Nu vult hij zijn dagen zoals de stereotype otaku. Laat naar bed gaan, veel gamen en manga lezen. Zal hij ooit helemaal gelukkig worden?; nee, zal hij ooit veel geld verdienen?; nee dat lijkt me niet waarschijnlijk.
Je zou hem een profiteur kunnen noemen maar is het echt zo gek dat hij geen zin had om stroopwafels in te pakken, schoolpleinen schoon te vegen, in een stoffig notaris bureau notulen te maken of ander werk te doen waar niemand zin in heeft?
Aan de andere kant heb je inderdaad ook mensen waarvan ik niet begrijp dat ze niet werken. Een onderbuurman van me is nu al zo'n 20 jaar "depressief". Laatst had hij plotseling een scootmobiel. Ik dacht nog sneu voor hem. Tot ik echter hoorde toen hij met iemand stond te praten en uitlegde dat dit alleen was zodat hij niet hoefde te werken. Je zou het slim kunnen noemen maar ik wil die term niet gebruiken. En zo ken ik nog legio voorbeelden waarbij ik me eigen afvraag of het wel rechtvaardig is dat die mensen een uitkering krijgen.
Zaterdag gaat trouwens de zomertijd in. Het is eerst eventjes door de zure appel heen bijten maar vervolgens is het wel heerlijk dat het een uurtje langer licht is buiten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Michie_ op 27-03-2015 13:08:34 ]
Na de tweede poging werd wel duidelijk dat het geen zin had om op deze manier verder te gaan. Nu vult hij zijn dagen zoals de stereotype otaku. Laat naar bed gaan, veel gamen en manga lezen. Zal hij ooit helemaal gelukkig worden?; nee, zal hij ooit veel geld verdienen?; nee dat lijkt me niet waarschijnlijk.
Je zou hem een profiteur kunnen noemen maar is het echt zo gek dat hij geen zin had om stroopwafels in te pakken, schoolpleinen schoon te vegen, in een stoffig notaris bureau notulen te maken of ander werk te doen waar niemand zin in heeft?
Aan de andere kant heb je inderdaad ook mensen waarvan ik niet begrijp dat ze niet werken. Een onderbuurman van me is nu al zo'n 20 jaar "depressief". Laatst had hij plotseling een scootmobiel. Ik dacht nog sneu voor hem. Tot ik echter hoorde toen hij met iemand stond te praten en uitlegde dat dit alleen was zodat hij niet hoefde te werken. Je zou het slim kunnen noemen maar ik wil die term niet gebruiken. En zo ken ik nog legio voorbeelden waarbij ik me eigen afvraag of het wel rechtvaardig is dat die mensen een uitkering krijgen.
Dank je!!quote:Bah, griep is kut.. Beterschap!
Zaterdag gaat trouwens de zomertijd in. Het is eerst eventjes door de zure appel heen bijten maar vervolgens is het wel heerlijk dat het een uurtje langer licht is buiten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Michie_ op 27-03-2015 13:08:34 ]
Michie,
Uiteraard zijn er zulke mensen. Ik ben er zelf ook een. Ik vind mezelf absoluut geen profiteur, de bijstand is o.a. gemaakt voor mensen zoals ik; een buiten de boot vallert.
Ik ben nu druk bezig met ''beter worden'' zodat ik ook weer mee kan draaien in de maatschappij. Ik wil niks liever!
Maar als ik moet kiezen tussen fabriekswerk en gillend gek worden óf rustig aan herstellen zodat ik straks ook voor 100% ingezet kan worden, dan kies ik toch liever voor het laatste. En die keuze héb ik gelukkig!
Maar die profiteurs..
Ik heb ook een buurman gehad die al járen in de bijstand zit. Burnout gehad, en daarna nooit weer aan het werk ''kunnen''. Op zijn manier doet hij er alles aan, maar hij wil dus persé alleen in die en die sector werken en anders niet. Terwijl hij weer voor de volle 100% hersteld is.
Zeuren, zaniken, klagen. Schuld van de gemeente, schuld van het UWV, hij wíl wel, blabla.
Net als die tokkies die ik eerder omschreef. Ze hebben dure woningen, krijgen overal geld van, of beter gezegd; weten waar het geld te vinden is! En ze hoeven er werkelijk NIKS voor te doen. Ja, lekker feesten als je 14 bent.
Bovenstaand volk is de reden dat wij het moeilijk hebben, dat er naar ons ook scheef wordt gekeken, terwijl wij wél echt problemen hebben met werk/mee draaien.
Uiteraard zijn er zulke mensen. Ik ben er zelf ook een. Ik vind mezelf absoluut geen profiteur, de bijstand is o.a. gemaakt voor mensen zoals ik; een buiten de boot vallert.
Ik ben nu druk bezig met ''beter worden'' zodat ik ook weer mee kan draaien in de maatschappij. Ik wil niks liever!
Maar als ik moet kiezen tussen fabriekswerk en gillend gek worden óf rustig aan herstellen zodat ik straks ook voor 100% ingezet kan worden, dan kies ik toch liever voor het laatste. En die keuze héb ik gelukkig!
Maar die profiteurs..
Ik heb ook een buurman gehad die al járen in de bijstand zit. Burnout gehad, en daarna nooit weer aan het werk ''kunnen''. Op zijn manier doet hij er alles aan, maar hij wil dus persé alleen in die en die sector werken en anders niet. Terwijl hij weer voor de volle 100% hersteld is.
Zeuren, zaniken, klagen. Schuld van de gemeente, schuld van het UWV, hij wíl wel, blabla.
Net als die tokkies die ik eerder omschreef. Ze hebben dure woningen, krijgen overal geld van, of beter gezegd; weten waar het geld te vinden is! En ze hoeven er werkelijk NIKS voor te doen. Ja, lekker feesten als je 14 bent.
Bovenstaand volk is de reden dat wij het moeilijk hebben, dat er naar ons ook scheef wordt gekeken, terwijl wij wél echt problemen hebben met werk/mee draaien.
Mijn ongezellige mede vrijwilligster is absoluut vrijwillig, maar soms denk ik wel eens van joh waarom doe je dit nog als je zoveel te klagen hebt.
Gaat ze klagen omdat de betaalde krachten staan te overleggen (over werk, maar zij ziet het als "kletsen"). En elke week als ik een bepaalde taak op me neem (tja, ik kan ook gaan zitten wachten tot er iets te doen is...) dan zegt ze weer dat de betaalde krachten dat ook kunnen doen, hallo mijn keuze. En trouwens waarom zou iemand die klantenservice bedient en dus betalende klanten helpt, van haar plek gaan om iets te doen wat makkelijk door een vrijwilliger gedaan kan worden (brievenbus legen en sorteren).
Tja... ik zie het probleem niet zo.
Ze lijkt soms wel jaloers dat zij niet betaald krijgt, ik weet het niet zo goed.
Nog 1 keer samen werken en dan is ze voorlopig uit de running, ik vind het rot voor haar, maar ik vind het niet zo erg om haar een tijdje niet om me heen te hebben.
Ik ben dit gaan doen op de dag dat mijn partner thuis is, zodat ik ook eens even iets anders ben dan alleen mama, ook eens wat anders hoor dan kinderpraat. Het is maar een paar uurtjes, maar ik vind het prima zo.
Toen ik begon werkte ik samen met een betaalde kracht (helaas allemaal wegbezuinigd), maar ik denk wel dat dat ervoor gezorgd heeft dat ik mn draai goed kon vinden.
Het is overzichtelijk en duidelijk (in een bibliotheek), ik heb het gevoel dat ik gewaardeerd word (voelt fijn!) en dat is goed.
Ik denk regelmatig na of ik niet op zoek zou moeten gaan naar betaald werk, maar alleen al het idee geeft me enorm veel spanning. En dan heb ik mazzel dat ik in de positie zit dat ik die keuze heb omdat mijn man werkt en we op zijn inkomen rondkomen. Maar ik zou me best wel eens wat onafhankelijker willen voelen. Mijn "eigen geld" hebben, als het ware.
Maar dat is gewoon nog een stap te ver op dit moment. Als we thuis de boel wat soepeler kunnen laten lopen, ik wat meer rust in mn kop krijg en meer energie over heb dan ga ik wel serieus rondkijken.
En voor nu houd ik ogen en oren open, doe mijn vrijwilligerswerk en doe dingen op school bij de kinderen die te overzien zijn (ik moet geen schoolreisjes gaan begeleiden, hoe leuk me dat ook lijkt) en dan voel ik me toch nuttig (enigzins) .
Ik blijf maar doorratelen, maar ik moet heel erg richting mn bed nu... morgenochtend om 7 uur staan er weer fris en fruitig 2 kinderen naast mn bed.
Gaat ze klagen omdat de betaalde krachten staan te overleggen (over werk, maar zij ziet het als "kletsen"). En elke week als ik een bepaalde taak op me neem (tja, ik kan ook gaan zitten wachten tot er iets te doen is...) dan zegt ze weer dat de betaalde krachten dat ook kunnen doen, hallo mijn keuze. En trouwens waarom zou iemand die klantenservice bedient en dus betalende klanten helpt, van haar plek gaan om iets te doen wat makkelijk door een vrijwilliger gedaan kan worden (brievenbus legen en sorteren).
Tja... ik zie het probleem niet zo.
Ze lijkt soms wel jaloers dat zij niet betaald krijgt, ik weet het niet zo goed.
Nog 1 keer samen werken en dan is ze voorlopig uit de running, ik vind het rot voor haar, maar ik vind het niet zo erg om haar een tijdje niet om me heen te hebben.
Ik ben dit gaan doen op de dag dat mijn partner thuis is, zodat ik ook eens even iets anders ben dan alleen mama, ook eens wat anders hoor dan kinderpraat
. Het is maar een paar uurtjes, maar ik vind het prima zo.Toen ik begon werkte ik samen met een betaalde kracht (helaas allemaal wegbezuinigd), maar ik denk wel dat dat ervoor gezorgd heeft dat ik mn draai goed kon vinden.
Het is overzichtelijk en duidelijk (in een bibliotheek), ik heb het gevoel dat ik gewaardeerd word (voelt fijn!) en dat is goed.
Ik denk regelmatig na of ik niet op zoek zou moeten gaan naar betaald werk, maar alleen al het idee geeft me enorm veel spanning. En dan heb ik mazzel dat ik in de positie zit dat ik die keuze heb omdat mijn man werkt en we op zijn inkomen rondkomen. Maar ik zou me best wel eens wat onafhankelijker willen voelen. Mijn "eigen geld" hebben, als het ware.
Maar dat is gewoon nog een stap te ver op dit moment. Als we thuis de boel wat soepeler kunnen laten lopen, ik wat meer rust in mn kop krijg en meer energie over heb dan ga ik wel serieus rondkijken.
En voor nu houd ik ogen en oren open, doe mijn vrijwilligerswerk en doe dingen op school bij de kinderen die te overzien zijn (ik moet geen schoolreisjes gaan begeleiden, hoe leuk me dat ook lijkt) en dan voel ik me toch nuttig (enigzins
) .Ik blijf maar doorratelen, maar ik moet heel erg richting mn bed nu... morgenochtend om 7 uur staan er weer fris en fruitig 2 kinderen naast mn bed
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Sorry het was niet mijn bedoeling om zo over te komen.quote:Op vrijdag 27 maart 2015 14:56 schreef hardromacore2.0 het volgende:
Ik ben/word niet zo blij met al die vooroordelen hier.
Liever over jezelf praten.
Het is alleen frustrerend dat sommige mensen tot twee keer toe dragonische maatregelen moeten nemen terwijl andere bewust misbruik maken van voorzieningen.
Sowieso kan ik er niet zo goed tegen om voor een ander te bepalen of die persoon wel of geen recht heeft op een uitkering.quote:
Ik ben/word niet zo blij met al die vooroordelen hier.
Liever over jezelf praten.
En wat er is er mis met dat soort werk? Ik zou zelf liever stroopwafels inpakken dan de hele dag thuis zitten. Al is het alleen maar dat je een vast ritme hebt.quote:
Na de tweede poging werd wel duidelijk dat het geen zin had om op deze manier verder te gaan. Nu vult hij zijn dagen zoals de stereotype otaku. Laat naar bed gaan, veel gamen en manga lezen. Zal hij ooit helemaal gelukkig worden?; nee, zal hij ooit veel geld verdienen?; nee dat lijkt me niet waarschijnlijk.
Je zou hem een profiteur kunnen noemen maar is het echt zo gek dat hij geen zin had om stroopwafels in te pakken, schoolpleinen schoon te vegen, in een stoffig notaris bureau notulen te maken of ander werk te doen waar niemand zin in heeft?
ROBODEMONS..................|:(
Omdat het niet voor iedereen is weggelegdquote:Op zondag 29 maart 2015 11:38 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Sowieso kan ik er niet zo goed tegen om voor een ander te bepalen of die persoon wel of geen recht heeft op een uitkering.
[..]
En wat er is er mis met dat soort werk? Ik zou zelf liever stroopwafels inpakken dan de hele dag thuis zitten. Al is het alleen maar dat je een vast ritme hebt.
Ik heb zelf ooit ook die keuze gemaakt: of ik doe werk wat ik écht leuk vindt en daardoor veel beter volhou en waarin ik mezelf ook veel sterker kan ontplooien.... of ik doe niets. Want ik weet, uit ervaring, dat ik me bij anderssoortig werk doodongelukkig voel. Ik ben dan ongemotiveerd en dan kan ik mezelf niet ontplooien, ik kan dan nooit meer zijn dan wat ik ben en zal me altijd als een a-sociale gehandicapte blijven voelen. En doordat ik me zo voel zullen anderen me zo blijven behandelen. Dat is iets waar je mee om kan gaan of niet...
[ Bericht 2% gewijzigd door GlenSpey op 29-03-2015 12:46:34 ]
Maar met thuiszitten ontplooi je jezelf toch helemaal niet? En draag je niets bij aan de maatschappij.
Niks mis met zulk werk, ik denk wel dat het in je straatje moet passen.quote:
En wat er is er mis met dat soort werk? Ik zou zelf liever stroopwafels inpakken dan de hele dag thuis zitten. Al is het alleen maar dat je een vast ritme hebt.
Werk waar je plezier in hebt, is in mijn ogen gewoon belangrijk. Als je het niet naar je zin hebt, meld je je volgens mij eerder ziek of je gaat je ongelukkig voelen met alle gevolgen van dien.
Dat wat ik als vrijwilligerswerk doe is denk ik voor veel mensen ook niet het toppunt van inspirerend werk, maar ik vind het heerlijk om te doen. Boeken nakijken, sorteren en opruimen.
Ieder zn ding, maar ik zeg ook wel eens: als ik weer betaald zou werken, wil ik wel iets doen waar ik me prettig bij voel. Iets wat me ook energie e.d. oplevert en niet alleen kost.
Plezier in je werk is wat mij betreft vrij essentieel. (maar aan de andere kant heb ik nu gewoon ook de ruimte/luxe positie om zo te denken en die keuze te maken, als je een uitkering oid hebt dan heb je misschien in dat opzicht ook wat minder te willen...)
Mama van 2 lieve meiden :)
En dáárom vragen we ook om betere begeleiding en hulp vanuit de instanties.quote:
Maar met thuiszitten ontplooi je jezelf toch helemaal niet? En draag je niets bij aan de maatschappij.
En dat krijgen we niet, omdat we geen label hebben.
Het belangrijkste is in mijn ogen is of hij/zij gelukkig is. De een vind zijn voldoening in werk, de ander bij vrienden en andere vinden het elders.quote:
Maar met thuiszitten ontplooi je jezelf toch helemaal niet? En draag je niets bij aan de maatschappij.
Ik kan niet oordelen wat goed is voor iemand. Daarvoor is een mens te complex.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Maar ondertussen noem je die buurman die weigert ander soort werk te doen wel een profiteur. Waarom mag hij geen werk doen wat hij echt leuk vindt?quote:
ROBODEMONS..................|:(
Gek genoeg zijn er gewoon heel veel mensen die werken die daar niet gelukkig zijn, maar er simpelweg zitten omdat ze (denken dat) ze niets beters kunnen krijgen of omdat een stuk vastigheid ook wel lekker is. Werkt niet motiverend voor de rest, maar ik heb al aardig wat zuurpruimen meegemaakt de afgelopen 20 jaar.quote:
Is zij daar wel vrijwillig? Ik heb niet het idee dat ze er voor haar plezier aan het werk is..
Jammer dat zulke personen de sfeer zo kunnen verzieken, maakt jouw werk ook niet leuker.
Heb je al kunnen regelen dat je niet meer met haar hoeft te samenwerken?
Werken staat gelijk aan zelfontplooïng? Bepaalde gevallen vast wel ja.quote:
Maar met thuiszitten ontplooi je jezelf toch helemaal niet? ...
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
De schoenen waren wel 150 euro.quote:
[..]
Mee eens. Ik ben ook nog eens een vroegtijdig schoolverlater, alleenstaande moeder, autist.. Ik heb dus aangepast werk nodig, maar zolang ik de goed ben voor een Wajong kom ik er niet. De ''hulp'' die wordt gegeven is; 'Je bent slim genoeg, red je reet maar.'
Ik word niet echt serieus genomen dus..
En dan nog, ik zit met kinderopvang. Ik MOET al 36/40 uur werken wil ik boven de bijstandsnorm uitkomen en ook nog wat gaan overhouden.
Dan kies ik in deze situatie liever voor m'n geestelijke gezondheid en m'n zoon
[..]
Is zij daar wel vrijwillig? Ik heb niet het idee dat ze er voor haar plezier aan het werk is..
Jammer dat zulke personen de sfeer zo kunnen verzieken, maakt jouw werk ook niet leuker.
Heb je al kunnen regelen dat je niet meer met haar hoeft te samenwerken?
[..]
Bah, griep is kut.. Beterschap!
Ik vind ook dat iedereen naar draagkracht moet bijdragen, daar is een maatschappij op gebasseerd. Maar ze moeten eerst de aso's eens uit de bijstand/Wajong plukken, die vuile uitvreters die het labeltje automatisch op hun 18e hebben gekregen omdat ze als tiener zijn ontspoord. Lees; drugs, drank, feesten.
En ja, ik ken een hele familie (!!!) die in de Wajong zit, puur en alleen omdat ze vroeger als puber zijnde drugs gebruikten. Alle 'dames' hebben een vent met inkomen, dus ze hebben een dubbel inkomen en hoeven er niks voor te doen.
Tokkies
[..]
Dankje! Het ging helaas niet door, ik had een spoedafspraak vanmorgen. Woensdag echt beginnen
[..]
He balen..
Bij een kennismakingsgesprek goed aangeven wat JOUW verwachtingen zijn. Als ze er niks mee kunnen weet je gelijk waar je aan toe bent.
Succes!
[..]
Go Summer!
Goede stappen gezet hoor, je mag echt trots op jezelf zijn.
Hoe duur waren de schoenen wel niet?
Krijg je leefgeld, waar je alles van moet betalen?
Disclaimer; quotes staan in de verkeerde volgorde. Sorry Nijna voor 3 quotealerts
Ik ben dan ook heel moeilijk qua schoenen, dunne huid dus heb enorm snel blaren, als ik eenmaal blaren en dus pijn heb weiger ik om er ooit nog in te lopen. Dat vind ik eng.
En deze lopen heerlijk en zien er super cool uit.
Krijg gewoon wajong en daar moet ik het mee doen. Gaat elke maand zo'n 30% af, naar het CAK, dan zorgverzekering, dan gedeelte spaargeld, dan gedeelte telefoon, internet, Netflix en tv en de rest (100 euro) geef ik gedurende maand uit aan kleding, eten en uitstapjes.
Twiddel
Ligt er aan wat je precies doet tijdens thuiszitten, maar ik snap je welquote:
Maar met thuiszitten ontplooi je jezelf toch helemaal niet? En draag je niets bij aan de maatschappij.
Whoa, 150 euroquote:
[..]
De schoenen waren wel 150 euro.
Ik ben dan ook heel moeilijk qua schoenen, dunne huid dus heb enorm snel blaren, als ik eenmaal blaren en dus pijn heb weiger ik om er ooit nog in te lopen. Dat vind ik eng.
En deze lopen heerlijk en zien er super cool uit.
Krijg gewoon wajong en daar moet ik het mee doen. Gaat elke maand zo'n 30% af, naar het CAK, dan zorgverzekering, dan gedeelte spaargeld, dan gedeelte telefoon, internet, Netflix en tv en de rest (100 euro) geef ik gedurende maand uit aan kleding, eten en uitstapjes.
Dat moeten wel erg gave schoenen zijn dan Mooi dat deze goed bevallen, kun je weer even vooruit
Jij houdt ook niet veel over per maand, lastig..
Heb je ook moeite met keuzes maken? Waar je die 100 euro aan gaat besteden?
Beetje een egopost na al deze lange verhalen.
Maar wilde dus even melden dat het goed met me gaat, de burnout lijkt in remissie en ik kan door de diagnose veel dingen een plek geven en merk dat dingen op sociaal vlak beter gaan.
Ben happy
Maar wilde dus even melden dat het goed met me gaat, de burnout lijkt in remissie en ik kan door de diagnose veel dingen een plek geven en merk dat dingen op sociaal vlak beter gaan.
Ben happy
Goed om te horenquote:
Beetje een egopost na al deze lange verhalen.
Maar wilde dus even melden dat het goed met me gaat, de burnout lijkt in remissie en ik kan door de diagnose veel dingen een plek geven en merk dat dingen op sociaal vlak beter gaan.
Ben happy
Goed bezig!quote:
Beetje een egopost na al deze lange verhalen.
Maar wilde dus even melden dat het goed met me gaat, de burnout lijkt in remissie en ik kan door de diagnose veel dingen een plek geven en merk dat dingen op sociaal vlak beter gaan.
Ben happy
