[Reisverslag] Costa Rica

Reisverslag Costa Rica, 3 februari – 5 maart 2015

Costa Rica bezocht ik al eens in 1999, maar dat was slechts een kort bezoek en dat doet dit prachtige land geen recht. Daarom besloot ik om dit jaar een hele maand te gaan.

Zoals gewoonlijk heb ik met openbaar vervoer gereisd en op de bonnefooi, met uitzondering van een ecoresort waarvoor ik van tevoren een reservering had gemaakt.

Ik zie Costa Rica vooral als een natuur / ecotoerisme bestemming en dat is weerspiegeld in dit verslag en foto’s. Zoals altijd zijn de foto’s gemaakt met een pocket cameraatje dat in mijn broekzak past, wat betekent dat wildlife alleen kon worden gefotografeerd als het het heel erg dichtbij was. Een aantal van de mooiste dingen vind je dus niet terug op de foto’s.

Zoals gebruikelijk de laatste paar jaar had deze reis weer een hoog ornithologisch gehalte. En wat dat betreft is Costa Rica een erg mooi land: dit kleine landje heeft meer vogelsoorten dan de USA en Canada bij elkaar opgeteld!

Dat Costa Rica zo’n hoge diversiteit heeft kwa natuur komt doordat het land verschillende klimaatzones kent. Daarom heb ik de route zo gekozen dat ik alle belangrijke klimaatzones bezocht.

Hoewel Costa Rica maar een klein land is kun je in een maand nog lang niet alles bezoeken wat mooi/ interessant is, dus er moesten harde keuzes worden gemaakt. Maar al met al was dit een mooi en gevarieerd rondje en ben ik tevreden met de gemaakte keuzes.

Route





San José

Ik arriveerde s'avonds laat in San José en heb er verder nauwelijks tijd doorgebracht. Gelijk de volgende morgen vertrok ik naar Tortuguero.

Tortuguero

Tortuguero staat bekend om de zeeschildpadden die daar massaal aan wal komen om hun eieren te leggen, maar daar is het nu niet het seizoen voor. Ik kwam hier voor het prachtige regenwoud en de kanaaltjes waar je (zelf of op een tour) doorheen kunt varen om wildlife te spotten.

Deze bestemming leent zich erg goed om zelf op verkenning uit te gaan. Ik heb meer dan een volledige dag besteed met wandelen door het regenwoud en veel mooie dingen gezien. De volgende dag heb ik een tour gedaan (met guide) in een kano op het water. Dat was mooi, maar helaas stromende regen. Dat beperkte wat je kon zien. Een dag later (prachtig weer) heb ik zelf een kano gehuurd om op eigen houtje door het regenwoud te peddelen. Dat was fantastisch! Veel meer gezien dan tijdens de tour.


Alleen al de reis naar Tortuguero is tof want het laatste stuk kan alleen met de boot! Je komt door mooie stukken regenwoud en onderweg zie je krokodillen en dergelijke. Tortuguero zelf is ook autovrij.


Dit mooie gecamoufleerde hagedisje kwam ik tegen tijdens een wandeling door het regenwoud in Tortuguero National Park. Daarnaast ook howler monkeys, eekhoorns, mooie vlinders en veel vogeltjes. (Tortuguero National Park)


De volgende dag deed ik een tour in een kano door de kanaaltjes in het regenwoud. Zoals verwacht waren reiger soorten goed vertegenwoordigd. Dit is een Yellow-crowned Night-Heron in de ochtendschemering. (Tortuguero National Park)


Af en toe vaar je langs een kaaiman zoals deze. (Tortuguero National Park)


Een prachtige Basilisk Lizard zit in een boom. Dit wordt ook wel een "Jesus Christ Lizard" genoemd omdat ze kennelijk korte afstanden over het water kunnen rennen! Maar dat heb ik helaas niet zelf gezien. (Tortuguero National Park)

De volgende dag heb ik een kano gehuurd en heb de hele dag zelf rond gepeddeld door de kanaaltjes in het regenwoud. Maar het is wel lastig om in je eentje in het snel stromende water je boot stabiel te houden om iets te bekijken!


Deze Boat-billed Heron (check die snavel! Vandaar de naam...) zat goed verstopt in de bosjes, maar ik kon er heel dichtbij komen zonder dat de reiger zich bedreigd voelde (Tortuguero National Park)


Slechts 20 meter verder was het nest van wéér een andere reiger soort: een Bare-throated Tiger-Heron. Deze fluffy baby werd af en toe door één van de ouders bezocht om hem te voeren. (Tortuguero National Park)


En zo peddel je dan in je eentje in een gammel bootje langs een kaaiman... (Tortuguero National Park)


Niet het seizoen voor zeeschildpadden, maar rivier schildpadden waren er zat. Vooral s'middags zaten die overal op te warmen in de zon. (Tortuguero National Park)

Chilamate (Puerto Viejo de Sarapiquí)

Mijn volgende bestemming was Chilamate Rainforest Eco Retreat, zo'n 5km van Puerto Viejo de Sarapiquí. Dit is opnieuw een stuk regenwoud in de Caribbean lowlands. En net als Tortuguero zou dit één van de hoogtepunten worden van mijn reis.

Niet alleen staat deze omgeving bekend om de grote hoeveelheid vogelsoorten die hier voorkomen, ook geeft verblijf in een stuk regenwoud me de kans om s'morgens vroeg gelijk op pad te gaan en s'avonds in het donker zelf op verkenning uit te gaan, op zoek naar het nachtleven van de beestjes in het regenwoud.


Op mijn reis door Costa Rica werd ik regelmatig verrast door de meest prachtige (en grote!) vlinders, maar meestal waren die niet fotografeerbaar. In de schemering van mijn eerste avond in Chilamate kwam ik deze prachtige Owl Butterfly (denk ik) tegen. (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Hier moet je denk ik vanaf blijven... (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Eén van de mooiste dingen in de natuur vind ik altijd de sublieme camouflage van sommige soorten, zoals dit grote insect. Er zijn nog veel beter gecamoufleerde maar die vind ik natuurlijk niet. (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Wandelend takje (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Ook veel mooie spinnen die s'nachts op jacht gaan... (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Het regenwoud zit vol met boomkikkertjes. Dit zijn nachtdieren die overdag meestal goed zitten verstopt maar op mijn nachtelijke wandelingen had ik geen problemen om ze te vinden. (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Dit is één van de Glassfrog soorten die voorkomen in Costa Rica. Ze zijn gedeeltelijk transparant, vandaar de naam. Check die enorme ogen! Duidelijk ontworpen voor night vision. (Puerto Viejo de Sarapiquí)

De volgende morgen weer vroeg op. Op de meeste dagen was ik om 5:30am alweer op pad, op zoek naar vogeltjes en andere mooie dingen.


In de ochtendschemering ging ik meestal eerst een wandeling maken in meer open terrein net buiten de stukken dicht begroeid regenwoud, want daar is het makkelijker om dingen te spotten. Deze foto van een Red-lored Parrot in de ochtendschemering is erg korrelig (want sterk uitvergroot) maar geeft mooi de sfeer van de ochtend weer. (Puerto Viejo de Sarapiquí)


S'morgens vond ik in het regenwoud weer andere mooie kikkertjes, zoals deze Green and Black Poison Dart Frog. Zoals de naam al zegt, het gif van deze kikkertjes werd vroeger gebruikt voor het giftig maken van pijl punten. Dit zijn geen nachtdieren maar je ziet ze vooral s'morgens (of na een regenbui) omdat uitdrogen een gevaar voor ze is. (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Deze knalrode Strawberry Poison Dartfrog wordt om voor de hand liggende reden ook wel "Blue Jeans" genoemd. Deze kikkertjes zag je s'morgens overal tussen de bladeren op de grond, maar ze waren wel erg schuw dus lastig te fotograferen. (Puerto Viejo de Sarapiquí)

De volgende avond natuurlijk opnieuw op zoek naar mooie dingen...


Tijdens één van mijn nachtwandelingen hoorde ik opeens het geluid van iets groots aan de achterkant van een boom. Doodstil bleef ik wachten tot het in mijn zicht kwam. Het bleek deze Northern Tamandua Anteater te zijn! Helaas stond mijn camera nog op macro settings en focuste hij dus op het blad op de voorgrond, maar de miereneter is toch nog duidelijk zichtbaar. Een uurtje later kwam ik ook nog een Armadillo tegen, nog een beest dat ik nog nooit eerder had gezien. Dit soort nachtelijke ontmoetingen vind ik altijd prachtig! (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Dit is Costa Rica's meest iconische boomkikker: de Gaudy Leaf Frog! Het lukte me de eerste avond niet om er eentje te vinden maar de volgende avond lukte dat dus wel. Prachtig, met die enorme ogen! (Puerto Viejo de Sarapiquí)


Omdat ze zo mooi zijn, nog een keertje een Glassfrog. (Puerto Viejo de Sarapiquí)


In de catagorie "sublieme camouflage" nomineer ik dit kikkertje/ padje. Soms zaten ze op de trail tussen de bladeren en dan zie je ze echt pas op het moment dat ze wegspringen. (Puerto Viejo de Sarapiquí)

La Fortuna / Arenal

La Fortuna is vooral populair vanwege de Arenal vulkaan die daar in de buurt is. Ik bezocht deze plaats al eens in 1999 toen deze vulkaan nog actief was. Ik kon toen s'avonds badend in een hotspring de vulkaan gloeiend lava zien spuwen! Maar die tijd is voorbij.

Tijdens het bezoek van deze reis was het helaas erg slecht weer. Ik heb één dag wat gewandeld (in de regen) en dat was mooi kwa natuur maar verder weinig uitzicht natuurlijk. Mijn plan voor de volgende dag was vroeg opstaan en dan een lange wandeling maken naar Cerro Chato (= flinke klim). Maar s'morgens vroeg was het opnieuw stromende regen dus besloot ik om snel in te pakken en de 8:00am bus te pakken naar mijn volgende bestemming: Santa Rosa National Park.

Santa Rosa National Park

In Santa Rosa National Park zie je een heel andere kant van Costa Rica. Deze noordwest hoek wordt gedomineerd door tropical dry forest. In plaats van groen nat regenwoud is het hier droge bladeren en hier en daar zelfs cactussen. En vanwege dit totaal andere habitat vind je hier dus ook compleet andere soorten - de reden voor mij om het te bezoeken.

Een groot pluspunt van Santa Rosa is dat je er kunt kamperen. Ik had een tentje bij me en kamperen in het national park betekent dat ik s'morgens vroeg kan beginnen (5:30am op pad) en net als in Chilamate avond/ nacht-wandelingen kan maken.

Er zijn geen bussen die je helemaal naar het national park brengen maar bussen tussen Liberia en de grens met Nicaragua kunnen je afzetten bij een splitsing 8km van het park. En die afstand valt zelfs met zware rugzak wel te lopen als je geen lift kunt krijgen (ik vreesde dat er weinig verkeer zou zijn op die weg). Echter, zowel op de heen- als terugweg had ik bijna direct een lift te pakken.

Mijn verblijf in Santa Rosa zou één van de mooiste episodes worden van deze reis!


Ik had mijn tentje nog maar net staan of in een boom vlakbij landde deze Crested Caracara. En hij was nieteens schuw, waardoor deze foto mogelijk was. (Santa Rosa National Park)


Verder kruipen er dit soort monsters rond bij je tent. Echt schitterend! (Santa Rosa National Park)

Zelfs de eerste middag (na opzetten van mijn tentje) spotte is al van alles: mooie vogels, agouti's (een soort cavia's maar dan zo groot als een kat), herten, etc. En toen het donker werd kon ik beginnen aan mijn eerste avondwandeling.


Er lopen hier echt serieuze schorpioenen rond. Reken maar dat ik mijn tent goed dicht hield! (Santa Rosa National Park)


Dit vond ik ook wel interessant: een moeder schorpioen die haar baby's op haar rug draagt. (Santa Rosa National Park)


Op één van mijn avondwandelingen kwam ik deze prachtige Banded Gecko tegen. Voor zover ik weet zijn die zelfs vrij zeldzaam in Costa Rica. En wat een prachtige camouflage weer voor een beestje dat tussen de bladeren leeft. (Santa Rosa National Park)


Nog een mooie hagedis, maar dan midden op de dag. (Santa Rosa National Park)


Op mijn eerste avond in het park zag ik steeds de ogen van een klein dier reflecteren in de bundel van mijn headlight, maar ik kon niet vaststellen wat het was. Op de tweede avond kreeg ik hem echter prachtig te zien. Het bleek een opossum te zijn. (Santa Rosa National Park)


Een enorme highlight voor mij was deze Common Pauraque! Het is een nightjar soort, net zoals de "nachtzwaluw" die ook in Europa voorkomt. S'nachts jagen ze op insecten en overdag vertrouwen ze op hun sublieme camouflage. Zelfs als hij voor je neus op een tak met schors zit of op de grond op bladeren dan kijk je er zo overheen. Maar natuurlijk niet als hij op het pad gaat zitten zoals hier (wat normaal kan omdat het donker is). Deze nightjars zag ik s'avonds maar ook s'morgens in de schemering rond mijn tent vliegen of op de grond zitten. En als ze in het donker rondvliegen dan licht hun pupil rood op in de bundel van mijn headlight. (Santa Rosa National Park)

Santa Elena NP / Monteverde NP

Mijn volgende bestemming is weer een compleet ander habitat: de cloudforests van Santa Elena (1650m) en Monteverde (1500m) National Park. Door de hoogte is het er een stuk frisser dan Santa Rosa en omdat het cloudforests zijn is het er ook vochtig, al heb ik tot mijn verbazing geen regen gehad. Ik verbleef in het plaatsje Santa Elena en heb één dag doorgebracht in Santa Elena National Park en één dag in Monteverde National park.

Beide parken zijn vergelijkbaar (en prachtig) maar Monteverde is veel bekender en ontvangt ongeveer 10x zoveel bezoekers. Ik ging s'morgens met de bus vanaf Santa Elena naar de parken maar omdat de laatste bus terug al om ongeveer 4:00pm vertrekt (net als de natuur weer tot leven komt) ben ik in beide gevallen tot de schemering gebleven en lopend terug gegaan (ca 1,5 uur lopen).

Veel mensen komen naar Monteverde om een Quetzal te zien. Ik spotte die echter al buiten het park vanaf de parkeerplaats!


Santa Elena en Monteverde zijn cloudforests. Het druppelt er voortdurend door de mist die door de planten wordt opgepikt. Het is overal om je heen mooi en het is lastig om dat op een foto vast te leggen. (Monteverde NP)


Technisch is dit weliswaar geen beste foto, maar het geeft voor mij wel perfect de sfeer weer van de vroege morgen in Monteverde. Coati's zoals deze zijn in Monteverde zo gewend aan de honderden bezoekers per dag dat ze gewoon lekker door blijven snuffelen tussen de bladeren zelfs als je er maar een meter vanaf staat. (Monteverde NP)


Eén van de mooie dingen in niet alleen Monteverde maar ook andere plaatsen zijn de kolibries die als elfjes door het bos vliegen. Meestal gaan ze te snel om ze goed te kunnen identificeren. Maar net buiten de poort van Monteverde National Park hangen een paar drukbezochte kolibri feeders en dan wordt het een stuk makkelijker. Op het plaatje staan een Green Hermit (vliegt links het plaatje uit) en dan van links naar rechts zijn #1, #2 en #4 Purple-throated Mountain-gem (♂) en #3 een Magenta-throated Woodstar (♀).

Carara National Park

Volgende stop zijn de South Pacific Lowlands waar het weer erg warm is. Daar bezocht ik het prachtige Carara National Park. Niet zo bekend bij de meeste toeristen maar wel bij diegenen die specifiek komen om vogels te spotten. De diversiteit kwa vogels is hier enorm en het is één van de beste plaatsen in Costa Rica om de Scarlet Macaw te zien.

Omdat er geen accommodatie is in het park (en kamperen is verboden) verbleef ik in Jacó en ging s'morgens om 6:00am met de bus naar Carara NP, waar ik dan ruim voor opening van het park (7:00am) aankwam. Jacó is een typische strand/ feest bestemming en veel onroerend goed is eigendom van Amerikaanse babyboomers. Ik vond het een vreselijke stad maar ik kan me voorstellen dat sommige mensen dat anders ervaren.

Carara National Park was fantastisch! Ik heb hier veel mooie vogelsoorten gezien. Maar vanwege de onmogelijkheid om die te fotograferen met een pocketcamera heb ik maar weinig foto's. Ik heb twee dagen besteed aan dit park en ik bleef nieuwe dingen zien. Echt jammer dat je hier niet mag kamperen...


Bij bomen die je in regenwoud tegenkomt gaan de wortels meestal niet erg diep de grond in. Daarom groeit de boom een soort van steunpilaren die de basis breder maken om de stabiliteit te verhogen. Los van die prachtige boom op de foto was ik hier getuige van iets waar elke natuurliefhebber (en vooral vogel spotter) op hoopt: een aanval van een leger Army Ants dat zich als een tapijt uitspreidt over de grond en alles dat zich in het pad bevindt aanvalt. Dit trekt allerlei vogelsoorten aan. Niet om die mieren zelf op te eten (slecht eetbaar vanwege de hoge concentratie mierenzuur) maar vanwege alle voor hun leven vluchtende insecten die nu uit hun schuilplaatsen worden gedwongen. (Carara National Park)


Dit zijn Ghost Bats, witte vleermuizen die hangen te slapen onder een groot palmblad. Schijnen ook vrij zeldzaam te zijn. (Carara National Park)

Manuel Antonio National Park

Volgende stop is Manuel Antonio National Park, het kleinste maar ook populairste national park in Costa Rica. Dit park is zo druk dat het eigenlijk niet meer leuk is. En kwa vogels komt het nieteens in de buurt van Carara National Park.

Maar je komt er gauw achter waarom dit park zo populair is: om te beginnen zijn de stranden hier fantastisch mooi. En dit park is waarschijnlijk de makkelijkste plek in Costa Rica om een aantal zoogdieren te zien zoals sloths, apensoorten waaronder de squirrel monkey, raccoons, etc.


Manuel Antonio's strand in de avondschemering. Dit stuk ligt nog buiten het park. (Manuel Antonio)


Toen ik net was aangekomen in Manuel Antonio maar het te laat was om nog naar het park te gaan ging ik wat vogeltjes spotten net buiten het park. Achter de parkeerplaats kwam ik deze colonne leaf-cutter mieren tegen. Dit is iets wat ik al veel vaker was tegengekomen in Costa Rica maar deze mieren hadden een wel erg mooi schoon pad gecreëerd. Waarschijnlijk een route die al lang in gebruik is. (Manuel Antonio)


In het park zag ik twee raccoons die helemaal niet schuw waren, zoals veel zoogdieren in Manuel Antonio. (Manuel Antonio National park)


Dit is een capuchin monkey, één van de vier apensoorten die je kunt zien in Costa Rica. De andere drie zijn de Howler, Spider en Squirrel monkey. Ik heb ze alle vier gezien. (Manuel Antonio National park)


De Squirrel Monkey is minder wijd verspreid dan de andere drie soorten. Deze vind je alleen maar aan de Pacific kant van Costa Rica. Maar in Manuel Antonio zijn ze heel gemakkelijk te zien, zelfs buiten het park. (Manuel Antonio National park)


Deze stond heel hoog op mijn verlanglijstje: een Three-toed Sloth! Ik had nog nooit eerder een sloth gezien en in Manuel Antionio zag ik er drie! (zowel Two-toed als Three-toed Sloth). Sloths hebben een heel arm dieet van boombladeren en om energie te sparen bewegen ze super traag en brengen bijna de hele dag slapend door. Vaak laten ze ook algen over hun vacht groeien voor camouflage. (Manuel Antonio National park)


Maar ik blijf aandacht hebben voor het kleine, alhoewel klein... check deze Swallow-tail! Overigens bij lange na niet de mooiste vlinder die ik zag in Costa Rica, maar wel eindelijk eentje die op de foto wou. (Manuel Antonio National park)

San Vito

San Vito is geen voor de hand liggende bestemming voor de meeste toeristen in Costa Rica. Maar het was voor mij een goede optie als bestemming op Pacific Middle Elevations. Je hebt hier in de buurt Wilson Botanical Gardens en Las Cruces Biological Station die bekend staan om de diversiteit kwa vogels.

Dit was ook weer een bestemming waar ik kon kamperen! Ik kampeerde op Finca Cántaros, wat zelf ook een soort van botanische tuin is.

Gezien de onmogelijkheid van het fotograferen van kleine schuwe vogeltjes met een pocketcamera ook hier weinig foto's gemaakt.


Dit soort dingen vind ik altijd erg mooi / interessant: deze fig tree heeft lang geleden zijn slachtoffer "gewurgd" en dat slachtoffer is inmiddels al jaren dood en vergaan. Omdat alleen de parasiet nu nog leeft is het resultaat een "boom" die hol is van binnen. (Las Cruces Biological Station)

San Gerardo de Dota

Mijn volgende bestemming is San Gerardo de Dota. Dit ligt in een prachtig dal op ongeveer 2200m hoogte. San Gerardo de Dota staat vooral bekend om de Resplendent Quetzal. Het is waarschijnlijk de makkelijkste plek in Costa Rica om deze iconische vogelsoort te spotten. (En dat werd me nu wel heel erg makkelijk gemaakt: er was een nest op het terrein van één van de resorts).

Hoewel er diverse resorts zijn (vaak duur - vooral populair bij georganiseerde groepen birdwatchers) voelt San Gerardo veel rustiger en minder toeristisch aan dan bijvoorbeeld Monteverde. Gezien de mooie omgeving, de grote diversiteit kwa vogelsoorten en het feit dat ik hier voor $5 per nacht kon kamperen maakte San Gerardo één van de hoogtepunten van mijn reis. Ik ben zelfs een dag langer gebleven dan ik oorspronkelijk van plan was en bracht hier totaal 4 nachten door.

San Gerardo de Dota is niet direct met de bus te bereiken maar bussen tussen San Isidro de El General en San José kunnen je afzetten bij de afslag. Je krijgt dan een 8km lange, deels onverharde en zeer steile weg omlaag. Dit valt te lopen (in elk geval omlaag) maar door de steilheid is dat niet erg relaxed met een zware rugzak + daypack. Mijn plan was daarom om te proberen te liften. Echter, tijdens de eerste paar honderd meter zag ik al zoveel "nieuwe" vogels dat ik het zonde vond om te liften en heb uiteindelijk de hele 8 kilometer gelopen! (tot ongeloof van veel mensen). De weg terug omhoog heb ik trouwens wel gelift - de eerste auto (een local) stopte al voor me.


Eén van de mooiste wandelingen in San Gerardo de Dota gaat naar twee watervallen. Je komt door prachtige bossen vol met vogeltjes. Er zijn ook andere trails die omhoog de bergen in gaan. (San Gerardo de Dota)


Niet alleen is deze waterval prachtig, er waren hier ook American Dippers en (mijn favoriet) Torrent Tyrannulets - piepkleine (ca 10cm) vogeltjes die naar water insecten / larven zoeken op de rotsen naast spetterend water. (San Gerardo de Dota)


In de hooggelegen gebieden van Costa Rica vind je veel kolibrie soorten zoals deze Grey-tailed Mountain-gem (♂). Het lijkt nog heel wat op de foto, maar dit vogeltje meet van staart tot de punt van zijn (lange) snavel slechts 10cm! Er zijn hier echter nog kleinere soorten zoals de overvloedig aanwezige Volcano Hummingbird. Als je die bij bloemen ziet rondvliegen denk je in de eerste instantie dat het een insekt is! (San Gerardo de Dota)


Ook dit is een Grey-tailed Mountain-gem, maar dan een vrouwtje. Gefotografeerd op een feeder. De bij links is een goede referentie voor de grootte. (San Gerardo de Dota)


Dit is een Magnificent Hummingbird (♂), één van de grotere kolibrie soorten. Die blauw reflecterende keel en het paars op z'n kop laat hij niet altijd zien en dan is het maar een grauw vogeltje. Dat is vaak zo bij kolibries. Als je nog niet bekend ben met de soorten dan heb je vaak wel een vermoeden wat het is maar de definitieve conclusie komt pas nadat ze hun prachtige kleuren laten zien. (San Gerardo de Dota)

Alajuela

Mijn laatste slaapplek in Costa Rica was in het stadje Alajuela. Dat is niet heel erg spannend, maar het stadje is de ideale uitvalsbasis voor de dagtocht naar Volcán Poás die ik had "gepland" voor mijn laatste dag in Costa Rica. Bovendien ligt het op slechts enkele kilometers van het vliegveld.


Deze Crimson-fronted Parakeets vinden elkaar lief. (Alajuela)


In het parkje voor de Cathedral kon ik s'avonds lekker zitten, ijsjes eten, naar mensen kijken en terugblikken op een prachtige maand rondreizen door Costa Rica.

Volcán Poás National Park

Op de laatste dag van deze reis maakte ik een uitstapje vanuit Alajuela naar Volcán Poás. Deze vulkaan had zijn laatste grote uitbarsting in 1953 maar er is nog steeds regelmatig beperkte activiteit. Er gaat gewoon een bus helemaal naar boven dus dit is een erg relaxed en mooi uitstapje. Vooraf verwachtte ik eigenlijk niet dat ik veel zou gaan zien van de vulkaan krater want ik hoorde van veel mensen dat tegen de tijd dat de bus daar aankomt de top vaak al in de wolken zit. Maar ik had geluk want het zicht was perfect!


Er is hier niet alleen een vulkaankrater maar de vulkaan is ook begroeid met prachtige bossen. Ik spotte hier op mijn laatste dag nog eventjes twee endemische vogelsoorten (soorten die alleen in Costa Rica of west Panama voorkomen) die ik nog niet op mijn lijstje had. Op de foto een boom die helemaal is begroeid met epifyten (planten die op bomen groeien), iets wat je heel veel ziet in Costa Rica en zo ook in dit park. (Volcán Poás National Park)


De krater van Volcán Poás. Je kon de zwaveldampen al ruiken tijdens het er naartoe lopen. Een indrukwekkende afsluiting van deze prachtige reis! (Volcán Poás National Park)

Statistiek

Aantal dagen in Costa Rica: 29

Kosten:
Ter plekke uitgegeven: ¤ 853
Vliegticket (+ Departure Tax): ¤ 705
Overig (ESTA, reisgidsen, vervoer van en naar vliegveld in eigen land, etc): ¤ 124
Totaal: ¤1682

Geïdentificeerde vogelsoorten: 271 (zie spoiler)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Andere reisverslagen van mij

[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 25-01-2023 11:16:26 ]

quote:

Op zondag 15 maart 2015 21:10 schreef bluemoon23 het volgende:
Waar heb je geslapen, hostels of hotels ?

In hostels (wel uitsluitend private rooms, geen dorms) en ik heb op 3 plaatsen gekampeerd

quote:

Op zondag 15 maart 2015 22:15 schreef mattie010 het volgende:

Wat vond je - achter - het aller ergste tegenvallen, alhoewel je er al een keer eerder bent geweest?

Ik vond eigenlijk niets tegenvallen, het was allemaal mooi

quote:

Op zondag 15 maart 2015 23:59 schreef Boterbartje het volgende:
Stap toch eens over op een MILC! Je zou zoveel meer uit je foto's kunnen halen, duidelijk een hobby/talent van je, zonder in te boeten aan al te veel gewicht/ruimte (zoals een DSLR )

Een MILC + lenzen past niet in mijn broekzak. Foto's zijn voor mij ook geen prioriteit. Sterker nog, ik neem juist bewust een eenvoudige camera mee om te voorkomen dat ik teveel tijd besteed aan fotograferen. Ik wil mijn reis echt beleven en niet alles zien door de zoeker van een camera. Btw: voordelen / nadelen van diverse soorten camera's voor reizen is misschien iets voor een apart topic

quote:

Tof, jaloers. Wou dat ik zulke reizen mocht/kon maken..

Wat houdt je tegen?

quote:

Op maandag 16 maart 2015 09:57 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

Overigens hoeveel dagen in het jaar ben jij op vakantie?

In de afgelopen 12 maanden was ik totaal 27 weken op reis.

quote:

Op zondag 7 februari 2016 19:41 schreef Appietje het volgende:
Hi SeLang,

Ik ga volgende week een weekje naar Costa Rica, en was van plan om vanuit Liberia, 3 NP's te bezoeken: Santa Rosa, Guanacasta and Rincon de la vieja, ik huur dan een huurauto dus ben accessible genoeg om ze makkelijk te bereiken. Aangezien jij Santa Rosa hebt bezocht was ik benieuwd of je denkt dat dit het waard is als je daar niet overnacht, en of jij toevallig weet of je alleen door het park kunt lopen zonder guide (ik weet dat er een entrance fee geldt). Mocht je nog info over de andere parken hebben hoor ik dat ook graag.

Thanks!

Mattie010 heeft gelijk: op reis ben ik volledig offline en ik was 6 weken in Mexico (pas gisteravond thuis gekomen). Dus deze reactie zal mosterd na de maaltijd zijn .

Of Santa Rosa het waard is dat hangt van je interesses af. Zelf ben ik erg geïnteresseerd in vogeltjes en daarvoor is Santa Rosa erg interessant want het is een goed toegankelijk stuk redelijk zeldzaam tropical dry forest in Costa Rica. Je komt dan dus soorten tegen die in dat habitat voorkomen. Ik kwam daar dus soorten tegen die ik verder nergens heb gezien.

Je kunt in Santa Rosa zonder gids rondlopen. Ikzelf heb 2 nachten in het park gekampeerd (was de enige kampeerder daar) en voor mij was dat één van de meest memorabele delen van de reis. Maar voor de meeste mensen (die vooral grote of spectaculaire dingen willen zien) zal Santa Rosa minder interessant zijn dan bijvoorbeeld Manuel Antonio of Monteverde.

De meeste dingen zie je altijd aan de randen van de dag. Vooral vroege morgen (rond zonsopkomst) en in mindere mate de late middag. Ik dit geval heb ik ook veel gezien na zonsondergang. In mijn geval was kamperen dus ideaal.