R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
OCD of Obsessieve-compulsieve stoornis..quote:Op woensdag 4 maart 2015 19:15 schreef roos94 het volgende:
Als er bijvoorbeeld een aantal douchegels op kastje 1 staan, en er staat er nog eentje op kastje 2, zet ik die laatste op kastje 1 omdat ik het anders 'zielig' vindt dat ie alleen staat.
Heb ik ook met bloemen bijvoorbeeld, heb ik meerdere bloemen dan moeten ze naast elkaar want anders is het zielig. Ook bijv. met nagellakjes
Het is echt belachelijk, maar ik vraag me af of iemand dit herkent of dat er een naam voor is oid?Iig bedankt voor het lezen.
dwangmatig handelen.. overigens in een extreem lichte vorm, ik neem aan dat je er verder geen enkele last van hebt, en dan is het benutten vand e term 'stoornis' erg overdreven en onterecht, maar het gedrag is in basis op dezelfde gevoelens/drang gestoeld vermoedelijk.
Een ietwat irrationele drang een bepaalde 'orde' te scheppen in je omgeving, en het halen van mer 'zekerheid' uit 'ordening'.
Vermoedelijk 99% van de mensen heeft zulke drangen, bv ook de neiging je voeten exact 'op' 'stoeptegels te plaatsen, bij zebrapaden enkel op de witte strepen te lopen, of een bepalde routine gebruiken bij het verlaten van je huis (controleren van sleutels en gasfornuis in vaste volgorde) etc. valt hier allemaal onder
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Heel herkenbaar 
Toch fijn te weten dat ik niet de enige ben die haar teddybeer nog toestopt, het knuffeltje in de auto uit de hete zon legt en bijna moest huilen toen de oude Daihatsu naar de sloop zou gaan.
(Met flesjes shampoo/douchegel heb ik dan weer geen medelijden. Maar met champignon's vind ik het altijd sneu om de kleinsten in de pan te gooien . )
Toch fijn te weten dat ik niet de enige ben die haar teddybeer nog toestopt, het knuffeltje in de auto uit de hete zon legt en bijna moest huilen toen de oude Daihatsu naar de sloop zou gaan.
(Met flesjes shampoo/douchegel heb ik dan weer geen medelijden. Maar met champignon's vind ik het altijd sneu om de kleinsten in de pan te gooien
. )
Heb zelf niet zoiets als in dit topic maar doet me wel weer denken eraan dat ik vroeger telkens (voor een periode van een jaar ongeveer) het sleuteltje in een deur precies horizontaal moest zetten voor het slapen gaan Irritant zulke dingen
Irritant zulke dingen
Fylax is op televisie geweest
Bij mij heeft het weinig met 'orde' te maken. Ik kan wat orde wel waarderen (ben alleen een enorme chaoot) maar dat ik mijn knuffelbeer toestop is niet omdat het er netjes of geordend uit zou zijn. Als ik dat wil, dan gaat ' ie uit bed. Een opgemaakt bed met een toegestopte knuffel ziet er juist niet netjes uit. Ik doe het puur omdat ik het anders 'zielig' vindt. (En de ene periode wat meer dan de ander. Want beren hebben toch ook een vacht, weet ik me soms te bedenkenquote:
[..]
OCD of Obsessieve-compulsieve stoornis..
dwangmatig handelen.. overigens in een extreem lichte vorm, ik neem aan dat je er verder geen enkele last van hebt, en dan is het benutten vand e term 'stoornis' erg overdreven en onterecht, maar het gedrag is in basis op dezelfd gevoelens gestoelf vermoedelijk..
een ietwat irrationele drang een bepaalde 'orde' te scheppen in je omgeving.
Vermoedelijk 99% van de mensen heeft zulke drangen, bv ook de neiging je voeten exact 'op' 'stoeptegels te plaatsen, bij zebrapaden enkel op de witte strepen te lopen, of een bepalde routine gebruiken bij het verlaten van je huis (controleren van sleutels en gasfornuis in vaste volgorde) etc. valt hier allemaal onder
) Beer gaat zelfs mee op vakanties, en in de auto zorg ik ervoor dat 'ie goed uitzicht heeft .Oh, en in winkels leg ik ook altijd verdwaalde/raar liggende knuffeltjes e.d. weer goed.
Het is echt gevoel toeschrijven aan een voorwerp. Misschien doe ik het bij knuffels omdat ik dat als kind altijd gedaan heb; hele avonturen beleefde ik er mee. Voor mij hadden ze echt elk een eigen persoonlijkheid. (Ik ken het ook van sommige stop-motion animatoren; af en toe moet er dan een pop kapot gemaakt worden, en dat vinden ze vaak moeilijk om te doen. Je bouwt er toch een soort 'band' mee op.)
Het klinkt alleen wel erg vreemd zo, als ik er erover nadenk en zo teruglees. Wat ik me dan afvraag; zouden meer vrouwen zichzelf hier in herkennen? Of in elk geval de mensen die graag 'zorgen voor' ?
Lijkt me dat hier wel genoeg literatuur over te vinden is. Vind het ook wel erg lief.
Lijkt me wel dat vrouwen dit vaker zullen hebben ja. Als het geen compulsief gedrag is maar met emoties te maken heeft dan is het logisch om dat aan te nemen (voor mij althans)
Lijkt me wel dat vrouwen dit vaker zullen hebben ja. Als het geen compulsief gedrag is maar met emoties te maken heeft dan is het logisch om dat aan te nemen (voor mij althans)
Fylax is op televisie geweest
wat je nu hooguit doet is een andere terminologie bedenken, en de verklaring 'buiten jezelf' leggen...quote:
Ik doe het puur omdat ik het anders 'zielig' vindt.
'ordening' is hooguit een rangschikking van objecten, zonder verder een absolute definitie wat de juiste 'rangschikking/volgorde/plaats' zou zijn... het tegendeel is geen 'andere' ordening (dus of dat object in een bedje moet liggen of juist ergens anders) maar het ontbreken ervan.
Het gedrag dat je beschrijft is dat je hooguit de behoefte voelt bepaalde objecten te ordenen, waaravoor je dan zelf een erg emotionele verklaring geeft, omdat je 'gevoelens' voor dat object zou hebben en je het voor dat object zou doen..
Rationeel gezien doe je het echter niet voor dat verder 'dode' object, maar gewoon voor jezelf en je eigen gevoelens van 'orde'
Je voelt jezelf beter als die objecten die 'volgorde' of 'plaatsing' hebben.verder overigens prima en heel normaal gedrag dat de meerderheid der mensen heeft... ook bv het toekennen van 'levende eigenschappen' aan verder dode objecten (vrijwel ieder kind doet dat, nl. het spelen met poppen of speelgoed ).
Ook volwassenen voelen zich vaak beter of hebben meer zelfvertrouwen, als ze bv eerst 'hun bureau opruimen'.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Oh my, dat had een paar maanden geleden ook toen ik gevallen was met mijn scooter.quote:
Toen ik met mijn Vespa gevallen was, vond ik dat zieliger voor mijn Vespa dan voor mezelf!
Trouwens ik denk dat er wel een verschil zit tussen het toekennen van gevoel aan voorwerpen en het moeten verrichten van dwanghandelingen.
Een en al herkenbaarheid in dit topic
Dacht altijd dat ik de enige was....
Dit was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?
Eén keertje gehad maar eigenlijk, en toen was ik waus. Ik zag op een feestje een konijnenknuffel opgeknoopt hangen in een boom, en dat vond ik zielig.
Dus toen heb ik hem uitgehold en het halve feest met dat ding als handpop rondgelopen. Daarna is 'ie afgeperst en heb ik hem nooit meer terug gezien. R.I.P. Mr. Dubshop
Dus toen heb ik hem uitgehold en het halve feest met dat ding als handpop rondgelopen. Daarna is 'ie afgeperst en heb ik hem nooit meer terug gezien. R.I.P. Mr. Dubshop
aawwwwquote:
Ik werd laatst emotioneel bij het zien van die robothond die werd geschopt.
Waarom? Objecten als zielig gaan zien.. Dat gaat echt veel te ver, ook totaal niet boeiend verder.quote:
Had ik toen ik onze Astra weg zag rijden.. Was blij met onze nieuwe auto hoor maar stak toch evenquote:
Heel herkenbaar
Toch fijn te weten dat ik niet de enige ben die haar teddybeer nog toestopt, het knuffeltje in de auto uit de hete zon legt en bijna moest huilen toen de oude Daihatsu naar de sloop zou gaan.
(Met flesjes shampoo/douchegel heb ik dan weer geen medelijden. Maar met champignon's vind ik het altijd sneu om de kleinsten in de pan te gooien
I solemnly swear i'm up to no good
blijkbaar wel anders waren er niet zoveel mensen die zich erin herkennenquote:Op donderdag 5 maart 2015 15:37 schreef Druppelss het volgende:
[..]
Waarom? Objecten als zielig gaan zien.. Dat gaat echt veel te ver, ook totaal niet boeiend verder.
Ik dacht dat het iets autistisch was. Ik weet dat autisme vaak wordt geroepen bij dingen die ongewoon lijken, maar in dit geval kan een vreemde 'relatie' met objecten daar wel mee te maken hebben. Als het je niet belemmert of echt overstuur maakt zou ik me er geen zorgen over maken.
Zou het niet ook gewoon met nostalgische waarde te maken kunnen hebben?quote:Op donderdag 5 maart 2015 17:03 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik dacht dat het iets autistisch was. Ik weet dat autisme vaak wordt geroepen bij dingen die ongewoon lijken, maar in dit geval kan een vreemde 'relatie' met objecten daar wel mee te maken hebben. Als het je niet belemmert of echt overstuur maakt zou ik me er geen zorgen over maken.
Met name begrijpelijk als een object deel uitmaakt van je emotionele leven, onderdeel uitmaakt van je identiteit (extensie van jezelf of dierbaren), of als het object menselijke/dierlijke expressies van emoties nabootst. (tamagotchi, teddy beren, furby's etc.)
Met name in geval twee en drie. In geval twee is het het geval dat schade toebrengen aan het object schade toebrengt aan dat of diegene waarna het verwijst of eigenlijk beter gezegd waar het een gevoelsmatige extensie van is (voodoo effect), bijvoorbeeld een foto van een dierbare of een ander voorbeeld, een beeldje van een heilige. Geval drie is ook zeer begrijpelijk. Zelfs de geïmiteerde expressies kunnen mogelijk leiden tot een vorm van "emotional contagion", een directe emotionele reactie op een bepaald "teken" dat prikkelt/stimuleert.
[ Bericht 24% gewijzigd door Cockwhale op 05-03-2015 23:46:57 ]
Met name in geval twee en drie. In geval twee is het het geval dat schade toebrengen aan het object schade toebrengt aan dat of diegene waarna het verwijst of eigenlijk beter gezegd waar het een gevoelsmatige extensie van is (voodoo effect), bijvoorbeeld een foto van een dierbare of een ander voorbeeld, een beeldje van een heilige. Geval drie is ook zeer begrijpelijk. Zelfs de geïmiteerde expressies kunnen mogelijk leiden tot een vorm van "emotional contagion", een directe emotionele reactie op een bepaald "teken" dat prikkelt/stimuleert.
[ Bericht 24% gewijzigd door Cockwhale op 05-03-2015 23:46:57 ]
Dat is wat anders dan medelijden voelen. Bij nostalgie vind je het vervelend voor jezelf als iets kapot gaat. Bij medelijden vind je het vervelend voor de ander, of in dit geval het object.quote:
[..]
Zou het niet ook gewoon met nostalgische waarde te maken kunnen hebben?
Een beetje antropomorfisme. Nou ja, behalve dan dat dat meestal voorkomt bij objecten met een gezichtje (zoals een knuffel), en bij planten kan ik het me ook wel voorstellen omdat die leven. Ik zou eerder die shampooflesjes bij elkaar zetten om bijvoorbeeld een even aantal te krijgen of een gelijk aantal aan beide kanten, dus dat is meer dwangmatig dan door 'medelijden'. Ik denk dat je overempathisch bent.
Dat heb ik ook, dan zie ik 3 volgespoten sokken en 1 schone. Dan blaf ik die ene ook maar even vol anders is het zo zielig....
Ik moest gelijk aan Bob Ross denken.quote:
TS is een beetje raar, maar ik heb dus medelijden met objecten, soms.
Het slaat echt helemaal nergens op, maar aub serieuze reacties gewenst.
Als er bijvoorbeeld een aantal douchegels op kastje 1 staan, en er staat er nog eentje op kastje 2, zet ik die laatste op kastje 1 omdat ik het anders 'zielig' vindt dat ie alleen staat.
Heb ik ook met bloemen bijvoorbeeld, heb ik meerdere bloemen dan moeten ze naast elkaar want anders is het zielig. Ook bijv. met nagellakjes
Het is echt belachelijk, maar ik vraag me af of iemand dit herkent of dat er een naam voor is oid?
Misschien dat het bij jou wat verder gaat dan bij de gemiddelde mens maar empathie/emoties hebben tov objecten is heel normaal.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Bloemen kan ik me nog iets bij voorstellen maar levenloze objecten het ik geen medelijden mee. Ik kan soms wel moeilijk afstand doen van dingen maar dat is iets anders, gewoon een bepaalde waarde die ik eraan hecht.
Dingen als potjes hebben geen gevoel en kunnen niets waarnemen, voor mij is dat genoeg om er geen medelijden mee te hebben of er speciale waarde aan te hechten. Wat doe je bijvoorbeeld als zo'n fles douchegel op is? Gooi je die dan niet weg omdat het zielig is?
Dingen als potjes hebben geen gevoel en kunnen niets waarnemen, voor mij is dat genoeg om er geen medelijden mee te hebben of er speciale waarde aan te hechten. Wat doe je bijvoorbeeld als zo'n fles douchegel op is? Gooi je die dan niet weg omdat het zielig is?
Maar is het bij autisme niet meer een sterke fascinatie voor specifieke objecten? Ik kan me niet heugen dat ik ooit van een autistisch persoon die een emotionele band met een object heb gehoord.quote:
[..]
Dat is wat anders dan medelijden voelen. Bij nostalgie vind je het vervelend voor jezelf als iets kapot gaat. Bij medelijden vind je het vervelend voor de ander, of in dit geval het object.
Maar goed, ik heb geen studie psychologie gevolgd, heb slechts interesse in het gebied, dus dat zegt niet veel.
Heeft niets met stoornis te maken of iets in die geest.
Maar met empathie.
Mensen projecteren gevoel op anderen maar ook op objecten.
Compleet normaal.
Maar met empathie.
Mensen projecteren gevoel op anderen maar ook op objecten.
Compleet normaal.
Ja, net zoals die film met Robin Williams! Waarin hij een gestrande FedEx medewerker speelt en bevriend raakt met een voetbalquote:
Heeft niets met stoornis te maken of iets in die geest.
Maar met empathie.
Mensen projecteren gevoel op anderen maar ook op objecten.
Compleet normaal.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Tom Hanks bedoel je.quote:
[..]
Ja, net zoals die film met Robin Williams! Waarin hij een gestrande FedEx medewerker speelt en bevriend raakt met een voetbal
Zeer herkenbaar! Knuffels, eenzame theelepeltjes, geknakte bloemen, misvormd fruit, dingen met gezichtjes, m'n fiets gedag zeggen voor ik de schuurdeur dichtdoe. De meeste dingen hier eigenlijk wel. 
Sorry zeggen als je ergens tegenaan loopt, favoriete mok hebben en bepaalde kleding voortrekken betreft de hangertjes in de kast.
En inderdaad fiets gedag zeggen.
En inderdaad fiets gedag zeggen.
Ohja, sorryquote:
Hoe heet die film eigenlijk?
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ijskoningin gespotquote:
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Gremlins.quote:Op zondag 8 maart 2015 20:20 schreef Godshand het volgende:
[..]
Ohja, sorry
Hoe heet die film eigenlijk?
Je hebt werkelijk geen idee waar je over praat. Als iemand bijvoorbeeld van een huis houdt dat netjes is(Lees geordend) is het niet gelijk een dwangstoornis. Zo ook met dit fenomeen. Het is gewoon iets mensen eigens om in veel dingen gevoel te zoeken. Dat het een bepaalde stoornis zou kunnen zijn als het overdreven gedrag is natuurlijk, maar dat is met alles.quote:
[..]
wat je nu hooguit doet is een andere terminologie bedenken, en de verklaring 'buiten jezelf' leggen...
'ordening' is hooguit een rangschikking van objecten, zonder verder een absolute definitie wat de juiste 'rangschikking/volgorde/plaats' zou zijn... het tegendeel is geen 'andere' ordening (dus of dat object in een bedje moet liggen of juist ergens anders) maar het ontbreken ervan.
Het gedrag dat je beschrijft is dat je hooguit de behoefte voelt bepaalde objecten te ordenen, waaravoor je dan zelf een erg emotionele verklaring geeft, omdat je 'gevoelens' voor dat object zou hebben en je het voor dat object zou doen..
Rationeel gezien doe je het echter niet voor dat verder 'dode' object, maar gewoon voor jezelf en je eigen gevoelens van 'orde'
verder overigens prima en heel normaal gedrag dat de meerderheid der mensen heeft... ook bv het toekennen van 'levende eigenschappen' aan verder dode objecten (vrijwel ieder kind doet dat, nl. het spelen met poppen of speelgoed ).
Ook volwassenen voelen zich vaak beter of hebben meer zelfvertrouwen, als ze bv eerst 'hun bureau opruimen'.
lees gerust mn beide posts in dit topic nogmaal na en je zult merken dat je enkel herhaalt wat ik eerder geschreven heb (vooral in mn eerste post):quote:
[..]
Je hebt werkelijk geen idee waar je over praat. Als iemand bijvoorbeeld van een huis houdt dat netjes is(Lees geordend) is het niet gelijk een dwangstoornis. Zo ook met dit fenomeen. Het is gewoon iets mensen eigens om in veel dingen gevoel te zoeken. Dat het een bepaalde stoornis zou kunnen zijn als het overdreven gedrag is natuurlijk, maar dat is met alles.
quote:
[..]
dwangmatig handelen.. overigens in een extreem lichte vorm, ik neem aan dat je er verder geen enkele last van hebt, en dan is het benutten van de term 'stoornis' erg overdreven en onterecht, maar het gedrag is in basis op dezelfde gevoelens/drang gestoeld vermoedelijk.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Veel mensen hebben het denk ik, dit lijkt me eerder met empathie te maken hebben dan met ordening.
Verschil tussen knuffels of auto's en douchegels lijkt me er wel te zijn, tenzij je de geur van de douchegel zo lekker vond/gehad van een dierbare etc.
Ik heb het vooral met spullen die kapot gaan, maar meer omdat ik eraan gehecht ben of dat ik me kan voorstellen dat iemand anders eraan gehecht is. Je gaat dan uit van wederkerigheid van affectie en dat maakt dat je animistisch denkt.
Verschil tussen knuffels of auto's en douchegels lijkt me er wel te zijn, tenzij je de geur van de douchegel zo lekker vond/gehad van een dierbare etc.
Ik heb het vooral met spullen die kapot gaan, maar meer omdat ik eraan gehecht ben of dat ik me kan voorstellen dat iemand anders eraan gehecht is. Je gaat dan uit van wederkerigheid van affectie en dat maakt dat je animistisch denkt.
Niks mis met je, het is een natuurlijk iets. Alleen als het doorslaat doordat bijv je dagelijks niet meer kan functioneren en of het belemmerd zou ik ff naar de huisarts gaan ivm dwang gedachte/handelingen.quote:
TS is een beetje raar, maar ik heb dus medelijden met objecten, soms.
Het slaat echt helemaal nergens op, maar aub serieuze reacties gewenst.
Als er bijvoorbeeld een aantal douchegels op kastje 1 staan, en er staat er nog eentje op kastje 2, zet ik die laatste op kastje 1 omdat ik het anders 'zielig' vindt dat ie alleen staat.
Heb ik ook met bloemen bijvoorbeeld, heb ik meerdere bloemen dan moeten ze naast elkaar want anders is het zielig. Ook bijv. met nagellakjes
Het is echt belachelijk, maar ik vraag me af of iemand dit herkent of dat er een naam voor is oid?
Maar dit heeft iedereen in een bepaalde vorm
It is not down on any map; true places never are.
CRE / Creatief met een Duim
CRE / Creatief met een Duim
|
|
